Magazine Watersport Moervaart Januari 2014

België – Belgique P.B.-P.P. 9270 Laarne 1 BC 10307

MOERVAART - magazine Driemaandelijks ledenblad van Watersport Moervaart vzw , Wachtebeke – Jaargang 32 – Januari 2014

WE WENSEN JU JULLIE LLIE VAN HARTE EEN VOORSPOEDIG, SPETTEREND, ZONNIG MAAR VOORAL EEN LIEFDEVOL EN KERN KERNGEZOND GEZOND

2014

Afzendadres: Leeweg 4 – 9270 Laarne V.U. Beernaert Jef

P509300 Afgiftekantoor 9270, Laarne

TELEFOON

Het bestuur Beernaert Jef De Sutter Marc Van de Velde Abel De Rouck Armand Ongena Albert

Voorzitter Ondervoorzitter Secretaris Penningmeester Havenmeester

Watersport Moervaart vzw of de uitgever zijn niet verantwoordelijk voor onjuiste, onvolledige of ontbrekende vermeldingen. Elkeen is verantwoordelijk voor zijn bijdrage

09 369 93 72 09 355 30 45 09 344 59 60 0496 342 479 0485 707 997

Redactieadres: LEEWEG 4 9270 LAARNE e-mail: jefbeernaert@skynet.be blog : watersportmoervaartnieuws.skynetblogs.be

INHOUD Januari 2014 Blz 6

Blz 10

Blz 3

Voorwoord

Blz 4

Voor u gelezen of gehoord

Blz 5

VPF-Nieuws

Blz 6

Moervaartvallei onder water ?

Blz 8

Van brandstofreservoir tot zeilbootje.

Blz 10 Stormschade

Blz 12

Blz 12 Reisverslag : Met de zon als compagnon.

Blz 17 Werf in de kijker : Jachtwerf DE LEIE Blz 17

Blz 18 Grapjes & Weetjes.

Blz 20 Reportage: Bootverhuur.

Blz 23 Sigmaplan: Schelde van Melle naar Gent

Blz 20

Blz 26 WHaMM Blz 28 Agenda 2014 Blz 23

2

IN NAAM VAN UW BESTUUR WENS IK U EEN ZO ZORGELOOS, RGELOOS, MAAR VOORAL GEZOND

2014 TOE.

.

Een nieuw vaarseizoen lonkt.

We zitten dan wel nog maar pas in de astronomische winter, minuut per minuut worden de dagen langer en met de lente in ons hart kijken we uit naar het nieuwe jaar. Gewoontegetrouw gaat januari gepaard met allerhande recepties en reünies.

Wij wachten op het verdwijnen van de eindejaarscontroles om de Watersport Moervaartvrienden te verwelkomen met een drankje en een etentje ter gelegenheid van de jaarlijkse ledenvergadering op 15 februari 2014. Pin die datum maar vast, een uitnodiging volgt kortelings.

Sommige van onze leden varen weinig of nooit uit, dat is uiteraard hun goed recht. Vanaf eind maart 2014 zijn echter ook stilliggende vaartuigen verplicht om een waterwegenvignet te voeren op de spiegel aan bakboordzijde. W&Z laat weten dat voor ‘stilliggers’ een deelvignet (voor 3 maanden) volstaat. Er zullen controles uitgevoerd worden door medewerkers van W&Z die daartoe politionele bevoegdheid krijgen en door de scheepvaartpolitie.

Dit is eigenlijk oud nieuws. In de vergunning van Watersport Moervaart vzw, uitgeschreven door W&Z, (toen nog Waterwegen en Zeewezen, afdeling Bovenschelde), daterend uit 1996, staat reeds vermeld dat ligplaatshouders een vignet moeten hebben. Zie onderstaand uittreksel uit het origineel.

De vignetten worden verkocht aan dezelfde prijs als in 2013, een jaarvignet voor vaartuigen die niet vlugger dan 20 km/uur lopen met een lengte tot 12 m kost 80 €, groter dan 12 m 125 €.

De vignetten zijn te koop op de Belgian Boat Show aan de stand van PROMOTIE BINNENVAART VLAANDEREN. Naar jaarlijkse gewoonte wordt in de loop van het voorjaar opnieuw een gezamenlijke diesel tankbeurt gepland tegen de best haalbare voorwaarden. Deelnemen kan door de gewenste hoeveelheid mee te delen aan jefbeernaert@skynet.be, of tel 09 3699372.

Datum van het gebeuren en de overeengekomen prijs worden u vooraf meegedeeld.

Zoals reeds te lezen is op onze blog watersportmoervaartnieuws.skynetblogs.be/ is er ook tijdens de winterperiode van maandag tot en met zaterdag steeds een bruggenwachter van wacht tijdens de werkuren. Voel je plotseling een onbedwingbare drang om richting Lokeren te varen, het kan… want Ludo zijn borstel zit ver door zijn haren heen!

GEZOCHT! Bestuursmedewerkers die willen helpen timmeren aan het wel en wee van een bescheiden watersportvereniging. Heb je interesse, meld je vrijblijvend bij de secretaris abel.vandevelde@skynet.be Of bij één der bestuursleden.

Uw bestuur.

3

VOOR U GELEZEN OF GEHOORD Tekst: Abel Van de Velde

HAVEN VAN OOSTENDE De Haven van Oostende heeft het VHF kanaal van de Sluis Demey, Konterdambrug en Stuwbrug over de Doksluis in Oostende verandert van VHF 10 naar VHF 84 .

(Bron: MAGAZINE BINNENVAART van 1 dec 2013)

VERBREDING VAN HET SCHIPDONKKANAAL, EEN STAND VAN ZAKEN Op 4 juli werd een vergadering belegd in het Vlaamse Parlement met alle betrokken partijen. Iedereen is het roerend eens dat de Zeebrugse haven een betere ontsluiting moet krijgen. De politici kiezen voor de uitbreiding van de estuaire vaart. Dit wil zeggen met aangepaste versterkte binnenschepen over zee richting Westerschelde varen. De praktijk bewijst dat dit geen realistische oplossing is. De zee is immers niet voldoende betrouwbaar. Het project ‘Vlaamse Baaien 2100’ waarbij in een heel verre toekomst eilanden voor de kust opgetrokken worden die voor voldoende luwte zorgen zodat gewone schepen veilig kunnen varen zijn nog maar ideeën en zeer veraf.

Minister Crevits wil nog steeds rekening houden met de mogelijke verbreding van het Schipdonkkanaal, terwijl de andere partijen deze piste willen stopzetten. De minister wacht op de evolutie betreffende de Seine – Nord verbinding, waarbij een nieuw kanaal en een opwaardering van bestaande kanalen Parijs en de 7 grote Noordelijke havens verbindt voor schepen tot 4400 ton.

Ondertussen zal stante pede werk gemaakt worden van tussenoplossingen die onmiddellijk aangepakt kunnen worden, dit via de weg, spoorweg en waterweg.

Wat de waterweg betreft betekent dit de verbreding en uitdiepen van het Kanaal Gent Oostende tussen Beernem en de Verbindingssluis naar het Boudewijnkanaal voor schepen tot 2500 ton. De bouw van een nieuwe Dampoortsluis, rechttrekken van de bocht van Steenbrugge en het bouwen van een nieuwe (vaste?) brug aldaar.

DAMMEPOORTSLUIS EN ALBERTKANAAL De Vlaamse Regering heeft de verhoging van 16 bruggen op het Albertkanaal en de bouw van de Dammepoortsluis in Brugge via PPS (Publiek-Private Samenwerking) goedgekeurd.

Via-Invest (een samenwerkingsverband tussen het Agentschap Wegen en Verkeer, het departement Mobiliteit en Openbare Werken en PMV of Participatiemaatschappij Vlaanderen) start beide projecten van respectievelijk 108 en 65 miljoen € zo snel mogelijk. (Bron: Magazine Binnenvaart van 1 dec 2013) Over de geplande nieuwe Dampoortsluis zullen we in een volgend clubblad dieper ingaan.

KANAAL CONDÉPOMMEROEUL Het opnieuw bevaarbaar maken van het 6 km lange kanaal tussen het Franse Condé (aan de Schelde) en Pommeroeul in België (Kanaal Blaton – Peronnes) wordt in het kader van het Seine – Nord project bestudeerd. De Franse Transportminister zou binnenkort zijn conclusies trekken over de afgeslankte versie van Seine – Nord. Als de Franse overheid nu wel het licht op groen zet zouden de werken mogelijks reeds in 2015 kunnen van start gaan.

4

Een impressie

VPF

2013

Lidkaart VPF Net als vorig jaar zal uw lidkaart samen met KANAAL 77 van maart 2014 opgestuurd worden.

Wees opmerkzaam zodat uw lidkaart niet verloren raakt.

Indien uw adresgegevens zouden veranderd zijn, vergeet dit niet te melden zodat we dit kunnen doorgeven.

De Vlaamse Pleziervaart Federatie op de Belgian Boat Show

Zoals gewoonlijk kunnen we ook in 2014 terecht op de stand van de VPF voor een babbel, informatie en …een drankje.

Er kunnen GRATIS toegangskaarten gedownload worden op www.vpf.be onder de rubriek KALENDER.

VPF TOERVAART 2014 – PORTUS DIXMUDA Tijdens het verlengde Pinksterweekend, op 6, 7 en 8 juni 2014, is het verzamelen geblazen in Diksmuide tijdens de jaarlijkse VPF toervaart.

Thema dit jaar is, hoe kan het ook anders: ‘100 jaar GROOTEN OORLOG’ OORLOG’.

In samenwerking met DE IJZERVAARDERS en STAD DIKSMUIDE werd een mooi programma uitgewerkt.

Er worden heel wat deelnemers verwacht, anderzijds zijn de ligplaatsen aan de IJZER niet onbeperkt, probeer dus tijdig in te schrijven. Meer info zal ongetwijfeld in een volgende KANAAL 77 te vinden zijn.

Risicopunten melden W&Z en NV DE SCHEEPVAART doen beroep op watersporters om zogenaamde risicopunten te melden bij de federatie die deze dan doorspeelt naar de waterwegbeheerder.

Risicopunten kunnen zowel die plaatsen zijn die je als onveilig aanvoelt als plaatsen waar werkzaamheden zich opdringen, bv ondieptes, omgevallen bomen of fietsen in het water.

Stuur opmerkingen naar jefbeernaert@skynet.be of info@vpf.be

5

MOERVAARTVALLEI : ONDER WATER??

Tekst&foto’s Jef Beernaert

Reeds geruime tijd zien we op verschillende plaatsen in Kruis--Winkel, Mendonk en Moerbeke Wachtebeke, Sint Sint--Kruis protestborden verschijnen verschijnen.. Wat is er aan de hand?

Waarom dit protest?

We gingen op onderzoek en waren on ontzet tzet van wat we vonden. Hier ons relaas: Het Gentse havengebied is constant in groei. Dat is een goede zaak voor de tewerkstelling en welvaart in de streek. Er bestaat een meerjarenplan, het zogenaamde ‘Strategisch plan havenbedrijf Gent’, waarin de toekomst van de haven is uitgetekend. De haven kan niet onbeperkt groeien, er zijn grenzen waar de industrie niet buiten mag. Ook die grenzen zijn vastgelegd.

In dat ‘masterplan’ is de groei van de haven beschreven binnen die bepaalde grenzen.

Jaarlijks worden gronden, gelegen binnen het havengebied, ontgonnen voor industriële doeleinden, hetzij voor bedrijven, voor aanleg van nieuwe wegen of uitbreiding van dokken (vb. Kluizendok). Vooral in de omgeving van het nieuwe Kluizendok zijn nu nog enorme braakliggende vlaktes waar een indrukwekkend aantal aan vogelsoorten hun habitat vonden, zelfs soorten die reeds jaren verdwenen waren komen daar om te broeden. (Schijnbaar is de westkant van het kanaal vruchtbaar gebied…).

Maar die vlakten zullen in de komende jaren ontgonnen worden…

En daar begint het probleem.

Zicht over Kluizen en de haven

6

Bij de uitbating van nieuwe havengebieden in de Gentse Kanaalzone gaat er leefgebied van die zeldzame vogelsoorten verloren. Om de natuur die verdwijnt nieuwe kansen te bieden, moet, volgens Europese beschermingsvoorschriften, nieuwe natuur worden gecreĂŤerd in de nabijheid van de Gentse Kanaalzone. Die visie is opgenomen in het strategisch plan voor de Gentse Kanaalzone, ook al is het Gentse havengebied niet ingekleurd als vogelrichtlijngebied.

Bij de aanleg van die natuurgebieden zal onvermijdelijk landbouwgrond ingenomen worden.

De Vlaamse overheid is al een zevental jaar bezig met een onderzoek hierover. Bedoeling is dat het Departement Ruimte Vlaanderen tegen eind 2014 het definitieve gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan zal opmaken van waar de natuurzones worden aangelegd.

We vragen ons af waarom diezelfde vogels zich niet zouden kunnen nestelen langs de oevers van de Moervaart. Anders gezegd, ze zitten er wellicht al!

Het protest van de landbouwers, die hun onmisbare gronden zien verloren gaan en een economische kater dreigen op te lopen, en van de bewoners die dicht bij het bewuste gebied wonen en mogelijks te kampen krijgen met vocht, grondverzakkingen en overlast van muggen, zijn heel goed te begrijpen en hebben blijkbaar toch reeds enig resultaat geboekt.

In het vooronderzoek kwam de Moervaartvallei al vlug in het vizier om als compensatiegebied te laten onderlopen. Het gebied tussen Mendonk en Wachtebeke, zowel bakboord- als stuurboordzijde leek geschikt om deels onder water te zetten.

Men kijkt uit naar een gebied van 189 hectare buiten de Gentse Havenzone dat rond 2020 zal worden ingericht als robuuste natuurkern. Op die locatie(s) moeten de in de haven verdreven vogelsoorten een nieuwe thuis vinden. Binnen die 189 hectare zoekt men een 70tal hectare grond (of 700000 m² = 1 km x 0.7 km) die kan worden ingericht als open water met zandige eilanden, rietmoeras, grasland en heldere waterlopen.

Door de hoge landbouwkundige waarde van dit gebied en het protest van de landbouwers werd echter driftig gezocht naar alternatieven. Hierbij komt vooral de site van de vroegere suikerfabriek met de oude bezinkputten in aanmerking. Deze zijn intussen wel reeds gedempt en ingezaaid. Maar hebben nog geen nieuwe bestemming.

Verder is er sprake van de Wulfsdonk turfmeersen, gelegen in Moerbeke nabij het kanaal naar Stekene.

Gezien dit momenteel grotendeels landbouwgebied is wordt ook dit een moeilijke oefening. Temeer daar de bewuste terreinen nog eigendom zijn van de eigenaars van de vroegere suikerfabriek.

In het hele verhaal is de logica ergens zoek. Meestal ijveren natuurpunt en de bevoegde instanties ernaar om oude bedrijfsterreinen, afgesneden waterlopen, kortom, scheefgegroeide situaties terug zoveel als mogelijk in hun historische staat te herstellen.

NATUURPUNT: Open waterplassen, rietlanden en goed Vereniging voor natuur en beheerde graslanden landschap in Vlaanderen met vormen (volgens als belangrijkste pijlers Natuurpunt) de natuurstudie, beheer en noodzakelijke educatie. Met overzicht van compensatie om de beheerde natuurgebieden. economische projecten in het havengebied mogelijk te maken.

In dit geval gebeurt eigenlijk het omgekeerde: een sinds mensenheugenis zo goed als ongeschonden prachtig stuk natuurgebied, de Moervaartvallei, zou omgetoverd worden in een moerassige wildernis, wat het zeker sinds het uitgraven van de Moervaart in de jaren 1300, nooit meer geweest is!

Laat ons hopen dat het gezonde verstand primeert en alle partijen samen een zo goed mogelijke oplossing in dit heikele dossier kunnen vinden waarbij natuur, industrie, landbouw, ecologie en gemeenschap zich in kunnen terugvinden.

Samengevat: groene landbouwzone, akkers, weiland en bomen, zouden moeten wijken voor een soort moeras waar vogels, insecten, vis en waarschijnlijk ook ongedierte welig kunnen tieren.

7

Naoorlogse inventiviteit:

BRANDSTOFRESERVOIR WORDT ZEILBOOTJE! Terug naar de oorlogsjaren. Vanaf half mei 1942 vlogen de geallieerde bommenwerpers planmatig om hun ladingen te lossen boven de Duitse oorlogsindustrie. Die bommenwerpers, ook vliegende forten genoemd, waren zwaar en log, ze maakten geen enkele kans tegen de wendbare Duitse Messerschmitt en Focke Wulf jachtvliegtuigen. Daarom werden ze vergezeld door jagers, hoofdzakelijk Mustang, wiens opdracht het was ze te beschermen tegen de Luftwaffe. Er moest echter een grote afstand overwonnen worden.

De brandstofcapaciteit van de kleine jagers was ontoereikend, een tussenstop maken boven vijandelijk gebied was niet mogelijk.

Uit het album van Jozef Vanhuffel , MY JACQ

Alle aandacht gaat momenteel naar 100 jaar groote oorlog, en dat is zeker niet abnormaal.

Voor dit verhaal gaan we wat minder ver terug in de tijd. Die andere belangrijke periode van de vorige eeuw, de tweede Wereldoorlog en zijn naoorlogse jaren. Intussen is dit toch ook reeds een 70 tal jaren geleden, maar voor wie toen zijn jeugdjaren beleefde is het zoals dat gisteren was.

De wereld kroop uit het slop, er moest veel gewerkt worden en de mensen zaten reeds lang door hun spaarcentjes heen, in geval dat ze die al ooit in bezit hadden. Veel afgedankt oorlogsmateriaal, achtergelaten door zowel de weggevluchte bezetter al de bevrijder, kregen nieuwe eigenaars en andere bestemmingen.

Iedereen herinnert zich wel de ‘Amerikaanse Stock’ waar dat gerecycleerde materiaal zelfs tot laat in de 60er jaren verhandeld werd.

Mustang P51 met DROP TANK

Daarom werd onderaan de vliegtuigen een extra brandstoftank aangebracht. Die waren mooi gestroomlijnd om de luchtweerstand zo klein mogelijk te houden. Niettemin zorgde de weerstand van een lege tank voor een hoger verbruik en negatieve wendbaarheid, catastrofaal bij een confrontatie met de vijand. Dit werd opgelost door de lege tanks te droppen, vandaar de naam ‘Drop tank’. Die tanks waren gemaakt uit staalplaat of aluminium. Op het einde van de oorlog werden zelfs papieren tanks PAPIER gemaakt op grote schaal.

HIER !

8

Na het ‘droppen’ kwamen veel tanks in zee terecht, maar ook over land werden ze afgeworpen. Het is mij niet bekend of hierbij ooit slachtoffers vielen.

Oorspronkelijk dachten burgers bij het ontdekken van zo’n ding dat ze een grote blindganger gevonden hadden. Op sommige exemplaren werd het opschrift geschilderd in verschillende talen ‘DIT IS GEEN BOM’.

Bij schroothandelaars die in de nabijheid van een vliegroute woonden waren ze na de oorlog soms in grote hoeveelheid te vinden.

De inventieve watersporter, toen meestal schippers en hun kroost, hadden een geniaal idee.

Ze zochten op het oud ijzer er die tank uit die tijdens de impact met het aardoppervlak minst schade had opgelopen. Daarna kon de metamorfose beginnen: In een schuur werd de reservoir deels open gezaagd.

Er werd een mastje gemaakt die bevestigd werd juist voor de opening. Moeder stikte een stel zeilen bij elkaar. Nog een likje verf en een wimpel en het plezier kon beginnen.

Een namiddagje spelevaren op het Kanaal Gent-Terneuzen.

Een wedstrijdje zeilen met vrienden in de voorloper van het ‘optimistje’ Naar mijn weten is er spijtig genoeg geen enkel van die zeilbootjes bewaard gebleven.

Dan is het toch anders gelopen met veel andere Drop tanks. Ze werden voor allerhande doeleinden gebruikt. Voor landbouwers waren het geschikte watertanks, middendoor geslepen ideale drinkbakken voor de ‘koebeesten’.

Handige doe het zelvers slaagden erin een mooie zijspan in elkaar te knutselen.

Maar echte snelheidsduivels maakten er een racewagen mee.

Er zitten pareltjes bij die op de Amerikaanse zoutmeren snelheden tot 200 mph (310 km/h) halen.

Ook na de oorlog werd het systeem met afwerpbare brandstoftanks nog gebruikt, en zowel tijdens de Koreaanse oorlog als in Vietnam.

Blijkbaar zijn de bewoners van oorlogsgebied universeel, ze kunnen alles gebruiken, trekken hun neus niet op voor een beetje werk en zijn, net als onze ouders en voorouders destijds, inventief.

Getuige hiervan onderstaande foto van een prauw, gemaakt uit een

… DROP TANK!

9

EEN BOOM MINDER AAN DE MOERVAART Tijdens de nacht van 23 op 24 december beheerste een zware zuidwesterstorm het land, de zogenaamde Kerststorm, ook wel ‘Dirk ’genoemd, maar vraag me niet waarom.

Een van de hoge canada’s die de Moervaart sieren hield het voor bekeken en is op een 4tal meter boven de grond afgeknakt als een stekske.

Je zou nu denken: er is zoveel plaats in de Moervaart, valt dat ding nu wel PARDOES op de Lapis. Dat schip heeft gedurende zijn loopbaan al het een en ander meegemaakt, de pompiers zijn er een beetje kind aan huis.

Charles (BRISARNA) toonde zijn burgerzin en verwittigde de hulpdiensten op het noodnr. 112 . De politie en brandweer van Zelzate waren snel ter plaatse maar het duurde toch verschillende uren om de boom te verwijderen.

Bij dergelijke ongevallen is het onmiddellijk duidelijk dat het van het grootste belang is dat op onze steigers geen onnodige obstakels staan die de hulpdiensten kunnen hinderen tijdens hun interventie. Ik wil hierbij opmerken dat de steiger van Ignace volledig vrij was en dus als voorbeeld kan dienen.

Gelukkig vielen geen gewonden, de schade aan de Lapis zal waarschijnlijk nog wel meevallen. Niettemin ging ons gedacht onmiddellijk in de richting van aansprakelijkheid. Wie is in dergelijke gevallen verantwoordelijk voor de opgelopen schade.

AANSPRAKELIJKHEID BIJ STORMSCHADE Aan de Moervaart zijn de populieren eigendom van WenZ. Dat betekent NIET dat WenZ aansprakelijk is voor de schade die door omgewaaide bomen of vallende takken is veroorzaakt. De eigenaar van de boom is alleen aansprakelijk als u aan kunt tonen dat hij aan de 'op haar rustende zorgplicht' heeft verzaakt.

Deze 'op haar rustende zorgplicht' is het periodiek verplicht controleren van de bomen. Daarbij horen ook de eventuele noodzakelijke maatregelen die moeten getroffen worden als de bomen in slechte staat verkeren.

Kan je dus aantonen dat de boom in slechte staat verkeerde, ziek was of reeds ernstig beschadigd was, dan rust de verantwoordelijkheid bij de eigenaar van de boom. In het andere geval is er sprake van overmacht en komt de schade op de schouders van het slachtoffer.

10

Indien uw vaartuig OMNIUM verzekerd is dan heb je geluk.

Contacteer dan onmiddellijk uw makelaar die u goede raad kan geven. Neem zoveel mogelijk foto’s, niet alleen van uw schip, ook van de boom. Maak een inventaris van geschonden, eventueel verdwenen materiaal. Laat een prijsbestek opmaken door een professioneel hersteller. Ook die zaken noteren die misschien maar licht beschadigd zijn en hou eventuele kosten bij gemaakt voor voorlopige herstellingen, dat hoort bij ‘REDDING’ en moet normaal integraal terugbetaald worden.

Indien je geen OMNIUM verzekering hebt, laat zonder twijfel een verslag opmaken door de politie en leg klacht neer bij de eigenaar van de boom. Achteraf kan het niet meer.

Daarna zal dan uitgemaakt moeten worden wie verantwoordelijk is. Het zal mogelijks enige tijd duren voor je hiervan de resultaten zal vernemen.

Het is blijkbaar van het grootste belang om de gepaste verzekering te hebben waar die stormschade inzit.

Indien de regering de storm betiteld als ramp, dan kan je genieten van het rampenfonds. Ook hierbij moet een compleet dossier opgemaakt worden en is veeeeel geduld nodig eer je uitbetaald wordt.

WANNEER IS ER SPRAKE VAN STORMSCHADE ? stormachtig,, wordt NIET als storm beschouwd!

Windkracht 8: stormachtig Bij windkracht 8 is het stormachtig. De windsnelheden liggen dan tussen de 62 en 74 kilometer per uur. Windkracht 8 zal normaal weinig of geen schade toebrengen en wordt niet als storm aanzien.

Windkracht 9: Storm Bij windkracht 9 is er officieel sprake van storm. De windsnelheden liggen dan tussen 75 en 88 kilometer per uur. Vaak gaat een storm gepaard met windstoten tot 120 kilometer per uur. Dit kan reeds aanzienlijke schade veroorzaken. Paraplu’s zijn een kort leven beschoren!

Wi Windkracht ndkracht 10: zware storm Bij windkracht 10 is er sprake van een zware storm. De windsnelheden liggen dan tussen de 89 en 110 kilometer per uur. Een zware storm kan gepaard gaan met zeer zware windstoten tot 150 kilometer per uur. Alles wat niet goed vastligt zal een eigen leven gaan leiden. We moeten moeite doen om op de been te blijven.

Windkracht 11: zeer zware storm Bij windsnelheden tussen de 103 en 117 kilometer per uur is er sprake van een zeer zware storm. We hebben dan te maken met windkracht 11. Dit komt eerder zelden voor. In dergelijke gevallen zijn de ontwortelde bomen, afgerukte dakpannen en zelfs volledig vliegende daken niet te tellen. Dit wordt meestal als RAMP uitgeroepen.

Vanaf windkracht 12 spreken we van ORKAAN Deze komen in principe niet voor in onze gebieden omdat de temperatuur van ons zeewater te laag is.

De laatste maanden kregen we reeds enkele zware stormen te verduren. De zwaarste ongetwijfeld op 28 oktober. De te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar zijn daar niet vreemd aan. Storm ontstaat immers door temperatuurverschillen waardoor luchtverplaatsingen plaatshebben.

Hopelijk blijven we gespaard van meer stormweer. Mochten andere bomen toch nog gaan beslissen om te gaan liggen, dan weten we dat we wel kunnen rekenen op de vrijwillige brandweer, en op Charles… waarvoor dank!

11

Op reis:

Tekst: Jef Beernaert Foto’s: Eartha Dereuddre

MET DE ZON ALS COMPAGNON Deel 2

Begin juli 2013 verlieten we onze thuisbasis om wat te gaan zwerven.

Ons einddoel was Straatsburg, niet rechttoe rechtaan maar met omwegen. Zo hebben we reeds de mooie Dender en het historische Centrumkanaal achter de kiezen.

We zijn intussen in Landelies op de Bovensamber gearriveerd, een korte tussenstop tijdens onze zomervakantie …

Di 23 juli 2013: Samen met de Aquarel uit Maastricht zoeken we de rust in het haventje van Landelies. We zijn niet direct plannens om hier boodschappen te doen, in het dorpscentrum zijn quasi geen winkels, die zijn er wel langs de N 579, maar dan moet je de Col de Landelies beklimmen, en geloof me, dat is gene kattenpis. We zoeken wel een eetgelegenheid ergens in het dal, enkele km stroomopwaarts de Samber, nabij de Abdij d’Aulne, zou een restaurantje zijn. We keren terug naar de haven om de fietsen op te halen en stuiten er op Bernard en Colette, wereldberoemd in de contreien, reeds sinds jaar en dag zijn we bevriend en toevallig is Bernard momenteel havenmeester van dienst. Havengelden afrekenen bij YCHS is vlug gebakken, er bestaat reeds vele jaren een uitwisseling tussen onze clubs, dus liggen we Escavèche: gratis, en de Aquarel, die moet, onder de noemer ‘uw vrienden zijn mijn vrienden’, ook niet betalen. Die Hollanders komen weer goed weg! Na Een typisch Waals kort overleg worden we met z’n allen in Bernard zijn auto geperst, we streekproduct, zeepaling rijden naar het Etang de la Clairiere, een afgesneden arm van de ingelegd op azijn. Bij de Samber, op amper 1 km van de haven. Daar is een leuke bistro waar we een gezellige avond bereiding gebruikt men doormaken. We proeven er van een streekgerecht: Escavèche, eerder iets voor de liefhebbers, uien, citroen en kruiden. In restaurants uit de streek geef mij maar een streekbiertje, ADA, een pittig blondje uit voornoemde abdij die me wel kan wordt escavèche bekoren. Als Walen en Vlamingen al iets gemeen hebben, dan zal het ontegensprekelijk de aangeboden als voor- of liefde voor de brouwerskunst zijn. hoofdgerecht, samen met sla en brood.

Het gerecht werd door Spaanse soldaten ingevoerd ten tijde van de Spaanse overheersing in de 15e en 16e eeuw. De Spanjaarden gebruikten azijn als bewaarmiddel voor de vis.

Woe 24 juli: Het heeft waarlijk wat geregend vannacht, de voorspelde storm is wel uitgebleven, ‘s morgens is alles reeds uitgeklaard. Na onderhoudswerkzaamheden, zeg maar een lekkere douche, gaan we weer op weg. Agnes en Hans gaan met hun Aquarel verder de Bovensamber op, gezien de blijkbaar eeuwig durende stremming aan het Pont Canal de Vadencourt doen we rechtsomkeer en varen richting Namen. We passeren opnieuw de site van Charleroi, komen langs de enorme afvalbergen van onze wegwerpmaatschappij. Hopen schroot die reeds door shredders verpulverd zijn, soms een en al stoffig roest, dan weer kleurrijk als een kunstwerk, wachtend op hun beurt om door de al even stoffige fabrieken langs het kanaal getransformeerd te worden in een glimmende staalplaat voor onze nieuwe wagen, die gegarandeerd binnen enkele jaren opnieuw op die berg terecht komt.

12

De afgedankte fabriekshallen slopen zou wellicht voldoende materiaal opleveren om de staalfabrieken een jaar lang te bevoorraden, de site zou er een stuk beter uitzien. Maar wie zal dat betalen, zeker niet de Boël’s of andere rijk geworden eigenaars van de panden.

In de sluis van de hel, Marcinelle, passen we juist met de Escalda, een 80 meter, en een Hollands jachtje. We volgen in het zog tot Auvelais. Hier meren we af aan een steiger voor de pleziervaart. Het sterk vervuilde water van Marcinelle ziet er hier al een stuk beter uit, zo goed als geen zwerfvuil meer, de eendjes zien er kiplekker uit. Hoe doen ze het toch om op zo’n korte afstand het water zuiver te krijgen? Ooit wil ik dat eens uitzoeken, misschien bij een volgende doortocht.

Per fiets rijden we richting Auvelais, per “te voet” zou eigenlijk ook lukken, want het is vlakbij. Het loont toch wel de moeite om hier eens rond te kijken. Restaurantjes, winkels, een station, alles binnen handbereik, ook al zie je het niet van aan de waterkant. Wij maken, per uitzondering, gebruik van de meeneemChinees en eten… veel te veel!

Namen: Aantrekkelijke winkels

Le Pont de Jambes ‘by nig night’ ht’

Hittegolf: Een hittegolf is een periode die gekenmerkt wordt door uitzonderlijk hoge temperaturen.

In België en Nederland gelden volgende voorwaarden: Er dienen gedurende ten minste vijf opeenvolgende dagen temperaturen van 25,0 °C of meer opgetekend te worden waarbij ten minste op drie dagen de maximumtemperatuur 30,0 °C of meer bedraagt.

Do 25 juli: Nadat we de boot wat opgefrist hebben, en de Chinees, na een nachtje rust, leren zwemmen, varen we tot Namen.

In sluis Florifou bunkeren we tijdens het schutten water en tegen enen liggen we vast aan de kade bij het Casino. Op de radio vernemen we dat er officieel een hittegolf wordt afgekondigd. Naar ons gevoel is die al 2 weken aan de gang. We beginnen stilaan de hitte gewoon te worden. Op onze tweewieler maken we de contreien van Jambes onveilig. Wat een verschil met Charleroi. Mooie huizen, alles netjes onderhouden. Hier heb je geen gevoel van onveiligheid.

Vr 26 juli: Het heeft toch weer wat geregend in de vroege ochtend. De boeren zullen content zijn, de bloemetjes en het gras ook. Als onze pelouse thuis er net zo uitziet als het gras hier in Namen, dan blijven we beter nog wat onderweg. Vandaag rustdag, althans, er wordt niet gevaren, we duiken ’t stad in. Met zijn aantrekkelijke winkelstraten, mooie pleintjes, deels verkeersvrij, talloze terrasjes en zijn rijke geschiedenis is de Waalse hoofdstad aangenaam om te bewandelen, zelfs voor het manvolk! Aan de monding van de Samber is zelfs een zandstrand aangelegd, een beetje in navolging van andere grote steden zoals Brussel en Parijs.

Als extraatje kan je naar boven om de Citadel te bezoeken. Een fikse wandeling maar je wordt er beloond met een “Belle Vue” van de Maas en zijn omgeving.

Het mag duidelijk zijn, Namen leeft!

Za 27 juli: Na updaten van de provisiekast trekken we verder. De Maas is hier duidelijk op z’n best. In het dal, tussen de rotsachtige heuvels, staan prachtige villa’s, kastelen, we passeren eilandjes met recreatiemogelijkheden, zien minuscule bergbeklimmers tegen loodrechte rotswanden, af en toe komt een waterskiër onze kant op en zien we goed gecamoufleerde vissers in hun bootjes dobberen.

Soms passeer je een aanmeerplaats, meestal niet ver van een dorpskern aan de Maaskant. Toch varen we door tot Dinant.

De Maas Maas:: tussen Namen en Dinant

13

Ook hier is het ongewoon rustig. Meestal ligt de kade aan de brug twee rijen dik, nu liggen er 4 jachtjes afgemeerd. We varen iets verder tot bij de steiger rechtover de Abdij van Leffe, weg van het drukke verkeer en de eindeloze toeristenstroom, waarvan de meesten Vlaamssprekend zijn.

Zo 29 juli: Voor één keer is zondag kuisdag. Gisterenavond raasde een windhoos over ons heen.

Binnen de minuut werden golven van een kleine meter opgewekt. In de bossen naast de abdij was een constant gekraak te horen, stoelen en paraplu’s zochten andere oorden op, de bootjes snokten als wilde hengsten aan de teugels. Wie zijn vaartuig niet naar behoren had vastgelegd probeerde in extremis nog een touwtje bij te leggen, met gevaar voor lijf en leden.

We beslissen om nog een dagje in de stad van Adolf Sax te blijven. We brengen een bezoek aan het museum ter ere van de saxofoon, een prachtinstrument, terug te vinden in zowat alle muziekgenres. Om de hoek genieten we van een dixie band die met een verrassend repertoire de gepaste entertaining brengt.

Om in Dinant water te tanken krijg je van de lieftallige havenmeesteres een jeton voor de automaat. Uit het onding komt echter geen drup! Na wat zoekwerk blijkt de boel opengevroren en afgesloten te zijn. Met wat gesleutel en het nodige gefoefel met tussenstukjes kunnen we toch tanken.

Ma 29 juli: Vandaag varen we naar Frankrijk, althans… dat dachten we! Sluis Hastière, de laatste voor de grens, blijkt gestremd. Het stormweer heeft ook hier lelijk huisgehouden. Een blikseminslag verbrandde enkele elektrische componenten.

Deze blijken niet voorradig zodat een noodreparatie zich opdringt. Er ligt beroepsvaart reeds 2 dagen ongeduldig te wachten op doorvaart. Wij blijven onder Waulsort liggen en fietsen naar sluis 1 voor wat meer info.

Di 30 juli: Tegen 9 uur slaagt een ploeg van SPW (Service Public de Wallonie) er in om de eerste schepen te laten passeren.

Nog wat wachten is de boodschap wil je niet eindeloos liggen zwalpen eer het jouw beurt is. Al bij al loopt alles vlot.

Eens de grens over nemen ze in Ecluse les 4 Cheminée vriendelijk je touwtje aan om daarna, nog vriendelijker, onze beurzen 132.58 € lichter te maken. Nu mogen we 30 dagen lang de zoetwatermatroos uithangen in Frankrijk.

Na Givet worden de sluisjes kleiner (49 m i.p.v. 100 m) en zijn onbemand. De bediening gebeurt met een télécommande, ons ter beschikking gesteld na betaling van het vignet.

In Ham – sur - Meuse krijgen we al onmiddellijk onze eerst tunnel voorgeschoteld. Het ‘gat’ werd gehakt in 1880, is niet voorzien van een looppad noch van verlichting en is donker als de hel. Het ruw uitgekapte gewelf komt vervaarlijk dicht bij onze bimini daar we verzaakten om hem neer te klappen. Foutje!

We brengen de nacht door in Tunnel in Ham Haybes aan een pas vernieuwde kade. Langs de Maas loopt een mooi fietspad waar door wielerterro..toeristen gretig gebruik van wordt gemaakt: de fameuze ‘Trans-Ardennes’. Sommigen rijden van hotelletje naar hotelletje, anderen verblijven op een camping. We zien regelmatig dezelfde fietsers terug aan de talrijke rustplaatsen langs de waterkant.

Voie verte verte,, Trans Trans-- Ardennes Te voet, per fiets of op de rollerskate… ontspanning voor iedereen!

De’ groene weg’ is een fietspad dat aangelegd is langs de Maas van Givet aan de Belgische grens bij Dinant tot aan Charleville-Mézières. Op deze manier beleeft u de fantastische en legendarische landschappen van het Franse Maasdal. 83 km lang genieten in de groene natuur van de Ardennen.

14

Woe 31 juli: De Franse Ardennen zijn net zoals die in België; prachtig. De Maas kronkelt zich een weg tussen de hellingen.

Hier zijn die welig begroeid. Her en der zijn kleine dorpjes, enkele tientallen huisjes en een kerk. Geen fabrieken, geen industrie, van wat leven die dorpelingen?

We zien met regelmaat een camping, meestal met enkele vissers erbij, een enkeling in een bootje. We vertragen wat, geen golfslag maakt goeie vrienden!

De sluisjes volgen elkaar op, alles loopt gesmeerd. In Fumay is het marktdag, de aanlegkade smeekt om een tussenstop in te lassen.

We zijn pas in Frankrijk maar toch merk je al een verschil in infrastructuur, de barrages aan de sluizen zijn hier nog vooroorlogs (1868), om het debiet aan te passen moeten manueel houten palen geplaatst of verwijderd worden, bij bar weer en ontij geen sinecure. Aan Belgische kant heeft men na de watersnood in 1978 systematisch de oude vervangen door moderne elektrohydraulische kleppen die door een druk op een knop kunnen bijgesteld worden.

Tenzij de bliksem roet in het eten gooit natuurlijk.

Kom je in het dagelijkse leven soms rare snuiters tegen, op het water is dit niet anders. We schutten samen met een jong stel, hij Franstalig zij Nederlandstalig, geitenwollensokken, niets mis mee, in een aftands mastloos zeilbootje, op weg naar de Middellandse Zee, enkele reis! Ze voorzien enkele maanden, en daarna? Wie weet? Met een stel uitgerafelde touwen, een motor die in neutraal uitvalt en veel optimisme volgen ze in ons zog. Het lijkt avontuurlijk, het zal zeker romantisch zijn, zonder twijfel! Maar van de liefde alleen kan je niet leven, toch niet lang, of heb ik wat gemist? We wensen hen een goede vaart toe en zijn stiekem toch wat jaloers… Zij zijn wellicht wel de toekomst van de in snel tempo vergrijzende toervaarders.

Ook vandaag stoppen we aan een spiksplinternieuwe steiger, ditmaal in Monthermé. Al die vernieuwingen eisen hun tol: waar je vorige jaren nog gratis lag, water en soms zelfs elektriciteit incluis, moet er nu betaald worden.

We eten vanavond ‘mosseltjes au vin Blanc’, bereid op de wijze van de schipperse. Op zich een eenvoudig gerechtje, wat groentjes, witte wijn, een gestoofd uitje, een teentje look, kruiden volgens de voorraad en de mosseltjes natuurlijk. Opdienen met gebakken patatjes, vergezeld met de overschot van die fles wijn… heerlijk! Geen restaurant doet dit beter.

Do 1 aug.: Volgens de poulain’s van Armand Pien worden de komende dagen de warmste van het jaar. Hoezo? Ik dacht dat we die reeds geconsumeerd hadden.

De temperaturen zouden de 35°C overschrijden. We twijfelen dan ook of we wel doorvaren naar Charleville Mezière, bij felle zonnebrand lig je best ergens in de lommerte van een boom, met veel verfrissing binnen handbereik. Toch wagen we het erop.

Zonder dat we het eigenlijk merken verdwijnen de Ardeense bergen en komen we in een glooiend landschap terecht.

In Charleville Mezière nemen we de laatste plaats in aan een langssteiger van de plaatselijke camping. Je kan ook, als je onder het brugje door past, voor dezelfde voorwaarden in het mooie haventje liggen, maar dan in de blakende zon.

Charleville

15

Charleville is zeker een bezoek waardig. De autovrije rechte winkelstraten komen allemaal op het grote marktplein, ‘ Place Ducale,’ uit.

Hier vind je in een van de renaissancehuizen het bureau de tourisme. Daar krijg je meestal alle info over de stad, naar gewoonte lopen we daar eens binnen en graaien er wat folderkes bijeen. Zo komen we meer te weten over de mechanische reuzenmarionet die om het uur zijn zegje doet. Het is nochtans geen vrouw!!! Het zou nogal iets zijn, een marionet die de godganse dag haar kwebbel niet houd…

Er is nog een ‘Musée de l’Ardennes, en de watermolen waar het leven van dichter Arthur Rimbaud beschreven wordt. Wij bezoeken die niet, we proberen in een winkel van SFR, zeg maar de Franse Belgacom, een stick te kopen voor een maand internet.

Daarmee blijven we op de hoogte van het wel en wee in Belgenland. Het ding werkt pas na een tweede bezoek aan SFR, we hadden ook niet anders verwacht, die moderne technieken toch?!?

Place Ducale We genieten van het niets doen en met de nieuwe stick kunnen we de sociale contacten wat bijwerken.

Za 3 aug.: We lassen een pauze in. Tijd voor de was en de plas. Eens die te drogen hangt gaan we met het brommerke boodschappen doen in Sedan. Tijdens het onweer vorige week zijn hier de steigers van de Halte Fluvial weggespoeld, naar verluid met de bootjes erbij.

Zo 4 aug.: Toch varen we naar Sedan, onderweg passeren we aan stuurboord de toegang naar het Cnl des Ardennes. Rechtover de camping waar de steigers nu op de oevers getrokken zijn brengt een gemetste oude kaaimuur uitkomst. Het is er nogal ondiep maar we zitten juist niet aan de grond. We slaan enkele piketten in de grond en kunnen met een gerust gemoed de nacht in.

Vr 2 aug.: Na de middag gooien we los voor een korte trip tot aan de mooie gratis steiger in Lumes. Het is bloedheet. Alleen een duik in het toch nog frisse maar heldere Maaswater brengt afkoeling. Gisteren zagen we Grand Marionnet Marionnetttiste nog een bever rondzwemmen, een voorrecht want gedurende decennia waren die hier niet te vinden. Blijkt echter dat ze nu ook reeds op de Moervaart zitten, moeten we daarvoor zo ver reizen?

Sedan

16 Lumes

16

In Sedan worden we ondergedompeld in de middeleeuwen. We brengen daarover, samen met het verdere verloop van onze reis, nog steeds met de zon als vaste compagnon, verslag uit in het volgende clubblad.

WERF IN DE KIJKER Er zijn heel wat jachtwerven waar we terecht kunnen voor eventueel onderhoud van ons kleinood. De een al moderner dan de ander. We proberen er telkens eentje uit te pikken om eens van wat dichter te bekijken. We beginnen met een werf die voor velen eerder onbekend is, maar onlangs nog de in de krant verscheen. Jachtwerf DE LEIE: Aan de Griendijk, langs de Leie niet ver van de watersportbaan te Gent, ligt al jaren een scheepswerf te verloederen. Ze is nog steeds in gebruik, al staan de werkzaamheden al enige tijd op een laag pitje.

De specialiteit van de werf is de restauratie van klassieke vaartuigen in hout & wood-core en stalen jachten. Ook het leggen van teak-dekken hoort tot het takenpakket. Er werden in het verleden ook enkele nieuwbouwprojecten afgeleverd, de Sidderaal, de elektrische rondvaartboot van Stad Gent zal ongetwijfeld bij iedereen een belletje doen rinkelen.

De werf kampt met grote problemen.

Officieel is de Leie daar dichtgeslibd en onbevaarbaar. Jachtjes die op de werf willen voor onderhoud kunnen er in principe enkel over de weg komen. Dat is omslachtig en duur. De 57 jarige zaakvoerder Hendrik Morael werkt al jaren zonder enige zekerheid over de toekomst van zijn werf. Milieu-inspecties, burenklachten en onenigheid met de stad doen de zaak geen goed. Het vervallen oord trekt sluikstorters aan. Toch is er geen wettelijke grond om de werf te verwijderen. De loodsen van de werf moeten dringend gerenoveerd worden en bijbouwen mag er niet meer.

Jachtwerf De Leie pleegt geen inbreuken tegen de milieuwetgeving. De werf is een historisch gegroeide scheepsherstelplaats. Ze is intussen wel zonevreemd, maar kan haar activiteiten blijven verder zetten. Er wordt nog minimaal gewerkt, en de werf oogt inderdaad verloederd. Tegen 2018 zal een deeltje ervan onteigend worden voor de herinrichting van de Griendijk. Het gaat om een stukje waar nu een ingestorte loods staat. Maar zelfs na die onteigening kan de werf in principe blijven bestaan.

De beste oplossing voor alles en iedereen zou een herlocalisatie zijn, maar dat is qua ruimte niet evident. Er is nog geen alternatief gevonden. Als de werf blijft, moet die wel op orde gesteld worden. Wat de gezonken boten betreft wordt het waarschijnlijk een juridische kwestie. De eigenaars van de wrakken willen ze niet meer. Dat neigt naar sluikstorten op het water. Waterwegen en Zeekanaal NV, beheerder van de waterloop, zal wellicht moeten instaan voor de verwijdering van de wrakken en de kosten dan op de eigenaars van de schepen proberen te verhalen. Momenteel kunnen de scheepswrakken echter niet meer over het water verwijderd worden omdat de waterweg dichtgeslibd is. Verwijdering over land is evenmin mogelijk zolang de loods op het te onteigenen stuk er nog staat. Problemen in overvloed dus.

Betekend dit het einde van de laatste ambachtelijke werf in het Gentse?

17

Grapjes

Tekst: Armand De Roeck

&

Weetjes

Een kapitein, 26 jaar dienst, doet telkens hij de wacht opkomt hetzelfde. Hij haalt een sleuteltje uit zijn broekzak, opent een schuif onder de kaartentafel, haalt er een briefje uit, leest aandachtig dat briefje, legt het briefje weer terug en vergrendelt de schuif met het sleuteltje.

Deze handeling wordt al jarenlang gevolgd door eerste en tweede stuurman, maar niemand durft de kapitein vragen wat op dat briefje staat.

Dan, net als de kapitein de brug opkomt en hij terug naar de kaartentafel loopt met het sleuteltje in de hand, krijgt hij een hartaanval en sterft ter plaatse.

Zodra de eerste stuurman de dood heeft vastgesteld, wringt hij het sleuteltje uit de hand van de overledene en stuift naar de schuif. Eens het briefje ontvouwd leest hij:

bakboord – links // stuurboord – rechts

Loodsen hebben een reputatie graag een glaasje sterke drank te drinken. Of dit waar is laten we hier in het midden, maar deze reputatie wordt wel gebruikt als een geheugensteuntje om in het donker een loodsboot te herkennen uit de andere schepen.

Een loodsboot voert aan de mast een wit rondschijnend licht boven een rood rondschijnend licht of...

”a white kepi above a red nose” (Een witte kepi boven een rode neus)

18

Voor diegenen die het nog niet wisten....dat een zwaar schip kan drijven op water is te verklaren door de “wet van Archimedes (287 -212 voor Christus)”.

Deze wet zegt: “Een voorwerp ondergedompeld in een vloeistof ondergaat vanwege deze vloeistof een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof”.

Als men dus een holle metalen kubus (leeg gewicht bvb 150 gram) met een totaalvolume van 1 liter onderdompelt in water, zal er 1 liter water verplaatst worden. Daardoor ontstaat er een opwaartse kracht in dat water van 1 kilogram want water weegt 1 kilogram per liter. 1 kilogram (water) min 150 gram (het gewicht van de kubus) geeft een verschil van 850 gram. Dat verschil zal komen bovendrijven.

Ook het soortelijk gewicht van het ondergedompelde voorwerp kan dus maken dat een vol (en niet hol dus..) voorwerp kan drijven. 1 liter dennenhout bvb zal iets minder wegen dan 1 liter water, waardoor het volle hout dus ook drijft. Een blok ijzer drijft dus ook op kwik want het soortelijk gewicht van ijzer is kleiner dan dat van kwik.

Een zatte matroos wankelt een bar binnen en plant zich aan de toog net naast een vrouw van lichte zeden die blijkbaar al wat jaartjes achter de rug heeft. Hij bestelt een pint, kijkt eens goed naar die madam, draait zich om en begint te vloeken.

Even later bestelt hij nog een pint, en terwijl hij die aan zijn mond zet kijkt hij nog even naar die vrouw en begint weer te vloeken.

De barkrukmadam, duidelijk geïrriteerd vraagt wat er scheelt.

“Djoeme djoeme gij zijt een lelijke”, zegt hij met veel overtuiging, waarop de madam: “Ach kom man, ge zijt zo zat als een kanon!”.

“Jaja”, antwoord hij...”maar bij mij is dat morgen over!”.

19

Reportage:

EEN BOOT HUREN

Tekst : Jef Beernaert Foto’s:

ENKEL DE LUSTEN, GEEN LASTEN! De laatste jaren zit de waters watersportsector portsector duidelijk in het slob slob.. De jachtverkoop draait niet zoals het hoort, tweedehands boten raken niet verkocht of indien wel, dan niet zelden aan dumpingprijzen. De vergrijzing is wellicht nergens zo opvallend als bij de toervaarders. We merken duidelijk dat er minder gevaren wordt. En toch zien we meer en meer huurboten de revue passeren. Het leek de moei moeite te om eens op visite te gaan bij zo’n charter charterbedrijf. bedrijf. Zo trokken we op een mooie winterse morgen naar Kuurne, de thuisbasis van , een jonge en toch ietwat vreemde eend in de bijt van verhuurmaatschappijen.

Bij aankomst worden we verwelkomd door Veronique Peene, zaakvoerster, maar vooral duiveltje doet al.

Nieuwsgierig als we zijn willen we graag alles weten, ook hoe het ooit begon.

Niet meteen met bijbedoelingen, eerder om eens zo’n boot vanbinnen te zien. Toevallig bemerken ze een bordje waarop Linssen laat weten dat ze graag hun jachten willen verhuren in Vlaanderen.

Het zaadje is gelegd en kan beginnen kiemen!

In den beginne was er eigenlijk een Bed & Breakfast, of op z’n Frans, Chambre d’Hôtes, met de naam“ Décoverte,”waar ze reeds verschillende jaren mensen ontvangt in een gezellige sfeer. Uitbreiden was niet zo eenvoudig en daarom werd gezocht naar andere mogelijkheden. Zo leek een woonboot een mogelijkheid. Daarin is heel wat plaats om mensen te verwennen maar toch liep alles heel anders. Met het idee van die woonboot trekken ze naar de BELGIAN BOAT SHOW in Gent.

Je weet maar nooit dat je er wat slimmer wordt.

Woonboten hebben ze er niet gevonden, gewoontegetrouw zelfs heel weinig waterverplaatsende jachten. Evenwel, LINSSEN was wel van de partij. En zoals we dat ritueel allemaal wel kennen, trapje op, beschermhoezen over de schoenen en de boot doorkruisen.

Na enkele besprekingen met Linssen is de kogel vlug door de kerk. Naast de Bed&Breakfast worden nu ook jachten verhuurd, iets helemaal anders, en toch een beetje hetzelfde. Het komt erop neer de mensen “een thuis op verplaatsing” te geven, en daar is Veronique blijkbaar goed in.

De nieuwe zaak krijgt een naam : m (Belgium Boat) Ze behoren ook tot een uitgebreid netwerk van verhuurcentra, LBD (Linssen Boating Hollidays) waarbij in 8 landen en op 11 locaties met zo’n 85 schepen van Linssen kan gevaren wordt.

Info: www.linssenboatingholidays.com TOCH EEN IETS IETSJE JE ANDERS DAN ANDEREN. De huurboten zoals we ze meestal gewoon zijn herkennen we van mijlen ver, en ik zou bijna durven schrijven: soms maar goed ook. Eerlijk is eerlijk, wij hebben het ook moeten leren, soms met vallen en opstaan, of met, meer dan eens, een kras in de lak. Daarom zijn die boten bijna allemaal gebouwd met stootranden van kop tot kont, twee rijen dik! Ze worden al eens smalend ‘varende botsautokes’ genoemd.

20

Hier niets van dat alles. Er wordt gevaren met spiksplinternieuwe stalen motorjachten van de gerenommeerde Linssen – werf.

Momenteel zijn 3 jachtjes in dienst: Omer, Erne Ernest st en Theo.

Weer zo’n eigenaardigheid, meestal moet een schip met een meisjesnaam door het leven, hier dus niet. Het gezin heeft enkel dochters, vandaar… op de vraag hoeveel ‘zonen’ ze gewenst hadden, maximum 5 of 6 (maar een accidentje heb je vlugger dan je lief is).

ANONIEM VAREN, IN ALLE LUXE.

Of eerlijk gezegd, beter dan gemiddeld. Teak dek, zonnetent, alle luxe onderdeks, en zelfs marifoon aan boord.

HOEZO MARIFOON? Indien de gasten over een brevet beschikken kunnen ze de marifoon naar believen gebruiken, hebben ze die niet, dan mogen ze (moeten ze) enkel uitluisteren. Contact met bruggen en sluizen kan desgevallend via de GSM gebeuren.

En die marifoon, dat kunnen we alleen maar toejuichen!

Waar bij vele verhuurbedrijven de vaarinstructies beperkt blijven tot “Hendel vooruit is…VOORUIT” en “Hendel achteruit is ACHTERUIT” wordt hier wel werk gemaakt om de gasten een snelcursus te geven.

De huurders kunnen desgewenst vooraf een theoretisch lessenpakket volgen, praktisch is er een instructeur die minstens anderhalf uur met je bezig is en indien nodig, langer meevaart. Dit werpt zijn vruchten af, de jachten hebben zo goed als ongeschonden twee seizoenen doorstaan.

Misschien heb je ze ook reeds ontmoet. Maar je merkt niet eens dat je een ‘huurling’ tegenkomt. De jachten zijn gespeend van reclame en zien eruit als die van u of ik.

VAKANTIE VAN BEGIN - TOT EINDPUNT Wie bij

aan boord stapt wordt duidelijk verwend. De schepen zijn in topconditie, netjes gepoetst door de gastvrouw zelf, bedden opgemaakt, water- en dieseltank volgegooid, er is zelfs wat mondvoorraad, koffie en thee aan boord zodat je al niet meteen naar de dichtstbijzijnde supermarkt hoeft te lopen.

Je kan dus onbezorgd op stap, vanaf de eerste minuut. Er zijn vaarkaarten aanwezig maar ook beschrijvingen van vaarlussen die haalbaar zijn in die tijd dat je kapitein naast God bent.

Blijf je langer aan boord, geen probleem, af en toe wordt gezorgd voor vers linnen en handdoeken.

21

Er kunnen op OMER en ERNEST tot max. 6 personen mee, THEO heeft een open kuip en is ideaal voor een koppel.

Heb je een hond? Breng die gerust mee, ook hij, of zij, is welkom.

VAARGEBIED Zoals reeds vermeld is de thuisbasis Kuurne, net boven de sluis van Harelbeke op de Leie, enkele km onder Kortrijk.

Er is nog een tweede uitvalbasis in de jachthaven van Ieper. Per auto een 20 minuutjes rijden, via het water toch vlug enkele dagen ver.

Je kan vanuit Kuurne alle kanten op, richting Frankrijk, of een lus Kortijk, Oudenaarde, Gent, Deinze, Kuurne. Enkele reis richting Ieper, waarbij Brugge en de Westhoek kunnen geterroriseerd worden lijkt me ook mooi, en Oostende schijnt ook gegeerd te zijn.

Kortom, er zijn mogelijkheden zat.

De klant beslist, en die komt van heinde en verre.

Belgen uiteraard, maar ook Zwitsers, Oostenrijkers en vooral Duitsers, zolang ze geen 4 jaar blijven…, zelfs Aussies en Amerikanen.

Nederlanders? Zelden, maar dat is normaal, die hebben allemaal zelf een boot!

Je kan zelf uw vakantie plannen, wil je enkel een weekend, of een midweek? Wens je langere tijd aan boord te blijven, geen probleem, zolang het op tijd afgesproken is. Soms kan er zelfs al eens een gaatje opgevuld worden tegen aantrekkelijke voorwaarden.

VANWAAR HET SUCCES De jachtverhuur zit duidelijk in de lift. Het begon in de warmere streken, Zuid Frankrijk met het Canal du Midi en iets dichterbij, Canal de Bourgogne zijn de bekendste voorbeelden. Intussen zijn de verhuurbedrijven uitgezaaid, Van Ierland naar Duitsland en India tot Australië, overal kan je er wel eentje vinden, aangepast aan het vaargebied en de plaatselijke cultuur.

Al dan niet met schipper. www.bboat.be

22

Tijden veranderen, leefgewoontes ook. Beide partners hebben een voltijdse job en (te) weinig vrije tijd. Een boot kost heel wat duiten. Daarbij komen de extra kosten, jachthaven, jaarlijks onderhoud, verzekering, brandstof, soms een herstelling, winterberging, om de zoveel jaar schilderen … noem maar op.

De nieuwe generatie wil ook eens iets anders. Dit jaar willen ze een vliegvakantie naar zonnige oorden, dan weer eens skiën, een rondreis in exotische contreien of, waarom niet, eens een jaartje thuis blijven. Een bootje huren hoort ook in die rij thuis.

Misschien die ene keer een narrowboat op de Engelse kanalen en volgend jaar eens door Flanders Fields. Er is keuze in overvloed, zonder de extra zorgen die een jachtje met zich meebrengt. Je hebt ook geen brevetten en vaarbewijzen nodig. Zelfs niet voor Frankrijk.

Er zijn natuurlijk ook beperkingen. Je hebt je jacht alleen ter beschikking die ene periode, maar voor de meesten blijkt dat geen probleem te zijn.

Het is een tendens die ingezet is, we moeten er rekening mee houden.

En, we kunnen die huurlingen echt geen ongelijk geven.

Alhoewel ik mijn eigen bbootje ootje nog lang niet wil inruilen inruilen!!

Onder Gentbrugge Gentbruggesluis sluis : Vroeger

Nu op zelfde plaats

Zeeschelde Gentbrugge-Melle Waar we het in ons vorige clubblad vooral over de Moervaart en Durme (ons biotoop) hadden binnen het Sigmaplan, bekijken we nu het stuk Zeeschelde tussen Melle en Gentbrugge, amper 8 km lang maar voor toervaarders een niet onbelangrijk gebied!

HET PROBLEEM Sinds de ringvaart rond Gent in 1969 werd in gebruik genomen raakte het vroegere traject, via Melle naar Gentbruggesluis, om zo door Gent de weg te vervolgen, in verval.

Er werden te weinig tot geen onderhoudswerken uitgevoerd, er werd niet gebaggerd. Doorvaart was verboden, de sluis in Gentbrugge bleef dicht. De Schelde is er nu grotendeels dichtgeslibd, bij eb blijft met moeite een streepje water over.

De gevolgen laten zich raden. De buurten verloederden. Het slib stinkt en blijkt de ideale kweekbasis te zijn voor de Knijt, een kleine maar venijnige muggensoort die normaal welig tiert op de Schotse Hooglanden bij de schapen maar nu reeds jaren de buurtbewoners van de dichtgeslibde Schelde het leven zuur maken.

HET SIGMAPLAN De Zeeschelde tussen Gentbrugge en Melle is dus hoogdringend toe aan een opknapbeurt.

Daar bovenop krijgen de gemeenten rond de Zeeschelde een betere bescherming tegen overstromingen, wat nog steeds het hoofddoel is van het Sigmaplan.

23

De ‘Sinterklaasstorm’ van begin december, waarbij een afgezwakte noordwesterstorm samen met springtij de Schelde tot de rand lieten vollopen, maakte nog maar eens duidelijk dat de dijkverhoging- en versterking, in samenwerking met een degelijke waterhuishouding, een noodzaak zijn en geen ‘geld in het water’.

De aangeslibde rivier is bovendien niet zo aantrekkelijk voor de vele gebruikers van de fiets- en wandelroutes.

Pleziervaarders die vanaf de Schelde Gent willen binnenvaren, doen dat momenteel via de Ringvaart.

Die route is echter onaantrekkelijk. Een nieuwe vaarroute over de Zeeschelde zou eenvoudiger, veiliger en mooier zijn. Met oog op de toekomst en het Seine-Nord project, wat de drukte op de ringvaart en bij de sluis in Merelbeke, zal doen toenemen, lijkt de route over Gentbrugge voor de pleziervaart een mooi en veilig alternatief. Anderzijds heeft de Zeeschelde in dit gebied ook grote natuurpotenties.

DE DOELSTELLING Waterwegen en Zeekanaal nam zich voor om binnen het kader van het Sigmaplan een project op te starten met als doel de Zeeschelde tussen Gentbrugge en Melle opnieuw in te richten op een natuurbewuste manier, met als hoofddoel de sector te behoeden tegen overstromingen, maar meteen ook de huidige problematiek van de buurtbewoners op te lossen en aantrekkelijk te maken voor recreatie, zowel voor fietsers, wandelaars, vissers en watersporters.

Nieuwe sluis in Heusden

HET PLAN Aan de opmaak van het ge誰ntegreerde plan ging veel studiewerk vooraf. Na het afwegen van verschillende mogelijkheden werd volgend scenario naar voren geschoven: In Heusden zou er een nieuwe sluis gebouwd worden. Dat gebeurt in combinatie met onderhoudsbaggerwerken en het behoud van de getijdennatuur vanaf de bocht in Melle tot aan de nieuwe sluis een 3 tal km verderop. Al die plannen zijn nu concreet uitgewerkt.

Een sluis kost dan wel geld, maar er zijn minder baggerwerken nodig dan in de andere opties. Ook is het niet nodig de dijken over een afstand van vier kilometer te verhogen gezien hoogwaterstanden door de sluis gekeerd worden.

Het waterniveau boven de sluis tot Gentbrugge wordt op peil gehouden waardoor het knijtenprobleem zou verdwijnen.

Het volledige traject, ongeveer 8 km lang, moet heraangelegd worden.

Rond de oude zandwinningput in Heusden zal een nieuwe ringdijk worden gebouwd.

Er zal een bres worden geslagen in de huidige ringdijk zodat de zandput in verbinding komt met de Getijdenschelde en een gebied van slikken en schorren ontstaat. Over de geslagen bres in de ringdijk zal een passerelle worden aangelegd zodat het jaagpad wordt doorgetrokken voor wandelaars en fietsers.

Het eiland tussen de stuw en de sluis van Gentbrugge zal in de toekomst tal van voorzieningen krijgen voor wandelaars, fietsers en recreatievaart.

24

Zo komt er een handige oversteek van oever tot oever over het eiland.

Gentbruggesluis blijft openstaan, in de sluiskolk komen aanlegplaatsen voor kleine plezierboten. Het eiland - dat een unieke groene oase in stedelijke omgeving moet worden - kan dienst doen als opstapplaats voor kajaks. In de buurt komt ook een aanlegplaats voor passagiersvaartuigen.

Natuurpunt is zeer kritisch over het feit om de Schelde terug bevaarbaar te maken. Naar eigen zeggen ‘hebben ze niets tegen de pleziervaart’, niettegenstaande ze zowat alle projecten, waarbij de watersport enig voordeel zou kunnen putten, met de grond gelijk maken.

Ofwel kan de vis niet paaien, een andere keer zijn de vogels in het nadeel of klopt het historische plaatje niet, een tijd terug wilden ze zelfs onze Moervaartbruggen vastlassen om doorvaart te verhinderen voor het peis en vree van de vissen. In dit specifieke geval worden alle kanonnen bovengehaald. De kostprijs voor de bouw van een sluis vinden ze onverantwoord. En inderdaad, een sluis kost een pak geld, maar is volgens W&Z te verantwoorden gezien de dijken tussen de nieuw te bouwen sluis en Gentbrugge niet moeten aangepast worden. Dat zou nog duurder zijn dan een sluis bouwen.

ZANDPUT HEUSDEN

Eigenaardig genoeg volgt Stad Gent blijkbaar de gedachtegang van Natuurpunt waardoor we terug op AF staan. (groen zit in de coalitie) Zouden die vogeltjes echt gaan verhuizen van af en toe een passerend jachtje? En wat met de stank bij warm weer? En het ongedierte of de muggen, te lijf gaan met insecticiden?

En dan spreken we nog niet over die vogeltjes die komen foerageren in het vervuilde slib!

TEGENWERKING Dit klinkt allemaal fantastisch in de oren, maar er is een ‘MAAR’.

In vroegere beleidsplannen, opgesteld nog voor 2008, werd vooropgesteld om de oude Scheldearm verder te laten dichtslibben en verdrogen zodat er zich een uniek natuurgebied zou ontwikkelen met een eigen fauna en flora.

Natuurpunt noemt dit ‘HET ZWIN VAN GENT’.

Het echte Zwin daarentegen heeft geen stinkend slib.

Laten we met ons allen bidden dat er niet opnieuw een zware noordwester, op volle kracht, onze kant opkomt bij springtij.

De Gentenaars zouden wel eens natte voeten kunnen krijgen.

Dat wensen we ze echt niet toe!

En wie zal zich moeten verantwoorden???

25

WHaMM Een fata morgana of het scheepvaartmuseum van de toekomst?

Neen, Dit gaat niet over een popgroep die in de 80er jaren furore maakte maar over de plannen die momenteel gesmeed worden om in Antwerpen een megalomaan museum te gaan bouwen.

Een museum dat het maritieme verleden en heden, maar ook de toekomst van de haven van Antwerpen binnen Europa wil benadrukken.

WHaMM staat voor ‘W WereldHa Ha Haven Maritiem Museum.

Prof. Eric Van Hooydonk, voorzitter van Watererfgoed Vlaanderen en bezieler van het project, bestudeerde tientallen buitenlandse maritieme musea en maakte op basis daarvan een voorstel voor het 'WHaMM'.

Op 26 november werd de campagne voor het groot nieuw maritiem museum opgestart met een uiteenzetting voor een 350 belangstellenden uit binnen- en buitenland. We waren ook van de partij en onze mond viel open van verbazing tijdens de toespraken.

Het Nationale Scheepvaartmuseum Het huidige scheepvaartmuseum is eigenlijk die naam onwaardig. Onder de loodsen aan het Steen staat een schat maritiem erfgoed, maar er wordt niets mee gedaan.

Er is geen geld om de schepen te restaureren. Vrijwilligers doen wat ze kunnen maar dat is lang niet voldoende om alle stukken in ere te herstellen. Antwerpen beschikt over ’s werelds grootste collectie havenkranen, hier zijn de meesten wel gerestaureerd maar ze staan er plompverloren bij. Naar verluid zijn verschillende oude loodsen aan het Kattendijkdok volgepropt met afgedankte historische werktuigen die er liggen weg te rotten.

Daar moet iets mee gedaan worden!

Standaardmuseum of Superstar Een standaardmuseum zie je zowat op alle hoeken van de straat. Al dan niet op oude industriële sites waar in oubollig aandoende glazen kasten de ‘waar’ aangeprezen wordt. Regelmatig worden er busladingen schoolkinderen of leden van de boerinnenbond uitgeladen om enkele uren later, na 3 porties koffie met taart, terug ingeladen te worden. Zo’n museum kan tot 100 00 bezoekers per jaar trekken, helemaal niet mis. Het kostenplaatje zou allicht een 10 miljoen € bedragen.

Een Superstar is, zoals de naam reeds doet vermoeden, van een andere dimensie. Een superstarmuseum is financierbaar via publiek-private samenwerking, is inpasbaar in een ruimere stadsontwikkeling en kan een economische motor voor de stad worden en zelfs winst genereren, aldus de professor. Het Kattendijkdo Kattendijkdokk met rechts de droogdokken en links de lo loodsen odsen jaarlijkse bezoekersaantal zou hier richting het miljoen moeten gaan, het prijskaartje om dit op poten te zetten zou een slordige… 100 miljoen € zijn!!!

Opzet van het project Het reeds geklasseerde Droogdokkeneiland en de Kaaien 20-22 aan het Kattendijkdok zou de uitgelezen plek zijn om het project te huisvesten.

Niet ver van het centrum, op een historische site, vlakbij het MAS, aan het water zodat ook evenementen op het water kunnen plaatsvinden en het is onmiddellijk beschikbaar.

26

Een Superstar museum vraagt een aangepaste architectuur, het plan bestaat erin om boven droogdok 1 een enorme glazen ‘Bubbel’ op te trekken, 40 m hoog, met verschillende etages, een panoramisch uitzicht, veel groen, liefst tropische planten, waarom niet? en de noodzakelijke horeca. (voor de koffie met taart).

Maquette WATERBUBBEL

Een museum heeft ook aantrekkingskracht nodig, daarom moet er rond een specifiek thema gewerkt worden die wereldwijde interesse opwekt. In Belfast wordt bijvoorbeeld gewerkt rond de Titanic, wereldberoemd en een aantrekkingspool. Wij hebben niet direct zo een magneet, onze schepen bleven langer drijven.

Alhoewel we ook enkele exemplaren op de bodem van de oceanen kunnen terugvinden.

Denk maar aan de Belgica, het schip waarmee Adrien de Gerlache in 1898 onvoorzien overwinterde op Antarctica, of de Charlesville, het laatste Congoschip die een vaste lijndienst tussen Antwerpen en Congo onderhield, maar nu sinds enkele maanden rust in vrede op de bodem van Poolse territoriale wateren nadat het tijdens zijn laatste reis in mysterieuze omstandigheden naar de haaien ging.

Het is de bedoeling om die wrakken te bergen en als wrak tentoon te stellen onder die ‘waterbubbel’.

U begint te begrijpen waarom onze mond openviel van verbazing?

BELGICA, vast op Antarctica

De ideeën zijn mooi, de realisatie is een andere zaak. Goed, de Charlesville is pas recent gezonken, met wat geluk kunnen ze misschien nog de dieseltjes aan de praat krijgen. De Belgica daarentegen is in 1940 door de Duitsers tot zinken gebracht in een Noorse fjord. Zo’n roestbak bovenhalen zal allicht niet zo eenvoudig zijn. Denk maar aan de problemen tijdens de veel kleinere Ascoy 2 van Jacques Brel, een veel recenter wrak dat niet eens onder water lag.

In het WHaMM zou ook een prominente plaats voor entertainment zijn.

Denk maar aan Kapitein Haddock en Kuifje. Aan de overkant zou de stad Antwerpen ruimte moeten vrijmaken, zodat er ook plaats is voor een samengebrachte collectie van de historisch waardevolle laad- en loskranen en het nu opgestapelde materiaal.

Een veerdienst zou de bezoeker overzetten van de Bubbel in de droogdokken naar de loodsen aan de andere kant van het Kattendijkdok.

Een eerste stap is gezet, nu moeten de politieke, juridische en financiële mallemolens nog hun wagonnetjes aan het locomotiefje hangen .

Is het toegestaan dat we even sceptisch zijn:

Benieuwd of het niet opnieuw een Lange Wapper wordt . . . of een tunnel!

27

AGENDA

2014

Van 18 tot 26 januari

boot Dusseldorf

8,9,10 & 14,15,16 februari 15 Februari

Belgian Boat Show GENT ALGEMENE VERGADERING WATERSPORT MOERVAART

5 tot 14 maart 1 mei weekend

29 mei

31 mei

HISWA Amsterdam boat schow Openen Vaarseizoen richting de LEIE

Botenmarkt Lokeren

Boatrun Menen, VAREN MET EEN HART Boottocht met andersvaliden

29 mei tot 1 juni

7, 8 en 9 juni

Oostende voor Anker thema: 70 jr Bevrijding Oostende

VPF toervaart naar Diksmuide 100 jaar Groote Oorlog

5 en 6 juli

34 ste NAVY DAYS in Zeebrugge

20 september

Lampionnentocht Gent

27 en 28 september

Sluiten vaarseizoen VPF

18 oktober

BARBECUE WATERSPORT MOERVAART

28