Book,Eng.Asghari-Chapter%20V by Mojtaba Asghari

‫ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ‬ ‫ﻣﺜﺎل ﻛﺎرﺑﺮدي از ﻧﺤﻮة ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ﻧﺮماﻓﺰار ‪ETABS‬‬

‫ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬

‫در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺎ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺑﺮاي ﻳﻚ ﺳﺎزة ﻓﻠﺰي ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ دو ﻃﺮف ﻗﺎب ﺧﻤـﺸﻲ در ﻧـﺮماﻓـﺰار‬ ‫‪ ETABS v.9.6‬اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزهﻫﺎ ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي از آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC 360-05/IBC2006‬ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ‬ ‫ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ اﺳﺖ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ ،AISC 360-05‬ﻫﺮ دو روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز و ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﻟﺤـﺎظ ﻋـﺪم ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ‬ ‫اﻟﺰاﻣﺎت ﻃﺮح ﻟﺮزهاي در اﻳﻦ ﭘﺮوژه و ﻧﻴﺰ ﻋﺪم اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺨﺶ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC 360-05‬ﺑﺎ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزهﻫـﺎ ﺑـﻪ روش‬ ‫ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز از آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC ASD-89‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ‪) .‬ﻣﻨﺪرﺟﺎت اﻳﻦ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ در اﻳﻦ روش ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑـﺎ ﺑﺨـﺶ ﺗـﻨﺶ ﻣﺠـﺎز ﻣﺒﺤـﺚ دﻫـﻢ‬ ‫وﻳﺮاﻳﺶ ﺳﺎل ‪ 1387‬اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از آن ﺗﻮﺳﻂ ‪ AISC‬از ﻗﺒﻴﻞ ‪AISC 2001‬ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ‪(.‬‬ ‫ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﻗﺒﻼ در ﺑﺨﺶ ﺳﻮم ﻛﺘﺎب در ﻗﺎﻟﺐ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻨﺘﺮل دﺳﺘﻲ ﺷـﺮح داده ﺷـﺪه و ﻧﺤـﻮة ﻟﺤـﺎظ‬ ‫ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي در ‪ ETABS‬در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻧﻴﺰ در ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم ﺷﺮح داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﺎدهﺳﺎزي ﻣﺮاﺣﻞ‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ‪ ،‬از ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول‬ ‫ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫‪ -1-1‬ﻣﺮاﺣﻞ اﻧﺠﺎم ﭘﺮوژه‬ ‫دراﻳﻦ ﭘﺮوژه ﺑﺎ ﻣﺪلﺳﺎزي ﻳﻚ ﺳﺎزة ﻓﻠﺰي ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ ‪ 5‬ﻃﺒﻘﻪ در ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ETABS v.9.6‬و ﻛﭙـﻲ ﻛـﺮدن از آن‪ ،‬ﻧﻬﺎﻳﺘـﺎً دو ﻓﺎﻳـﻞ ﻣـﺪل‬ ‫ﺳﺎزهاي ﻳﻜﺴﺎن ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺎرﮔﺬاري ﺛﻘﻠﻲ و زﻟﺰﻟﺔ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﺮاي دو ﻓﺎﻳﻞ‪ ،‬در ﻫﺮ ﻛﺪام از ﻓﺎﻳﻞﻫﺎ‪ ،‬ﺳﺎزه را ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ دو روش‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻤﻮده و ﺳﭙﺲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺎﺷﻲ از ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺗﻴﺮ و ﺳﺘﻮن در دو ﻓﺎﻳﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﭘﺮوژه‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از دو روش ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻨﺪرج در ﻓﺼﻮل اول و دوم از ﻣﺒﺤـﺚ دﻫـﻢ وﻳـﺮاﻳﺶ ﺳـﺎل ‪1387‬‬ ‫ﻣﺪﻧﻈﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮاﺣﻲ ﻟﺮزهاي ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﺮاﺑﺮ ‪ ( R = 5) ،5‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮﺿـﻴﺤﺎت اﺑﺘـﺪاﻳﻲ ﺑﺨـﺶ‬ ‫ﺳﻮم ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻞ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺘﺨﺎب اﻳﻦ روش ﺟﻬﺖ ﺣﺬف ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﻣﻮرد ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﺆﻟﻔﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫در واﻗﻊ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻘﺪار ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر‪ ،‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﻘﺪاري ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ از واﻗﻊ‪ ،‬ﺳﻌﻲ ﺑﺮ آن اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﺎزه را ﺑﺮاي ﻧﻴﺮوي زﻟﺰﻟﻪاي ﺑﻴﺶ از ﻣﻘـﺪار‬ ‫ﻣﻌﻤﻮل‪ ،‬ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻳﻦﻛﺎر اﻣﻜﺎن ورود ﺳﺎزه ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﺔ اﻻﺳﺘﻴﻚ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪ .‬در ﻋﻮض ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳـﺖ در اﻳـﻦ ﺣﺎﻟـﺖ ﺑـﺎ‬ ‫دﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﻃﺮح ﻛﺮدن ﻣﻘﺎﻃﻊ اﻋﻀﺎء‪ ،‬اﻣﻜﺎن ﻃﺮح ﺷﻜﻞﭘﺬﻳﺮ ﺳﺎزة ﺳﻠﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﭘﺮوژه از ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﻛﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪ :‬اﻟﺰاﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺳﺘﻮنﻫﺎ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬اﻟﺰاﻣﺎت ﺗﻴﺮ‬ ‫و ﺳﺘﻮن در ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ‪ ،‬ﻓﺸﺮدﮔﻲ ﻟﺮزهاي ﺑﻮدن ﻣﻘﺎﻃﻊ و ‪ ...‬ﻣﻨﺪرج در ﺑﺨﺶ ﺳﻮم ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ و ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺘﺎﻳﺞ دو‬ ‫روش ﻃﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﺟﻬﺖ ﺳﺎدﮔﻲ ﺑﺪون ﻟﺤﺎظ اﻟﺰاﻣﺎت اﺿﺎﻓﻲ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪589‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬ ‫‪ -1-1-1‬ﻣﺪلﺳﺎزي ﺳﺎزه در ‪ETABS‬‬

‫ﺳﺎزة ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در اﻳﻦ ﭘﺮوژه ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻜﻞ ‪ 1-1‬داراي ‪ 5‬ﻃﺒﻘﻪ و ﺧﺮﭘﺸﺘﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ دوﻃﺮف ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ ‪ IMF‬اﺳﺖ‪.‬ارﺗﻔﺎع ﻃﺒﻘـﺎت‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺰ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺧﺮﭘﺸﺘﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 3‬ﻣﺘﺮ و ارﺗﻔﺎع ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و ﺧﺮﭘﺸﺘﻪ ‪ 2.7‬ﻣﺘﺮ و روش ﺗﺤﻠﻴﻞ در ﻫﺮ دو روش ﻃﺮاﺣﻲ‪ ،‬اﺳﺘﺎﺗﻴﻜﻲ ﻣﻌﺎدل اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -1-1‬ﻧﻤﺎي ﺳﻪ ﺑﻌﺪي از ﺳﺎزة ﻓﻠﺰي ﺑﺎ ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ‬

‫‪ -2-1-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺳﺎزه )‪(Define‬‬ ‫‪Define>Material‬‬

‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 2-1‬ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻓﻮﻻد ﻣﺼﺮﻓﻲ در ﺗﻴﺮﻫﺎ‪ ،‬ﺳﺘﻮنﻫﺎ‪ ،‬و ورقﻫﺎ‪ ،‬از ﻧﻮع ‪ St−37‬ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗـﺴﻠﻴﻢ ‪ Fy = 2400 kg / cm2‬و ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﻧﻬـﺎﺋﻲ‬ ‫‪ ، Fu = 3700 kg / cm2‬و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ ‪ f c = 210‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪﻧﺪ و ﻋﻼوه ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﻣﺼﺎﻟﺤﻲ از ﻧﻮع ﺑﺘﻦ وﻟـﻲ ﺑـﺎ ﺟـﺮم‬

‫‪590‬‬

‫ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ ‪ /‬ﻣﺜﺎل ﻛﺎرﺑﺮدي از ﻧﺤﻮة ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ETABS‬ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬

‫واﺣﺪ ﺣﺠﻢ ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﻔﺮ ﺑﺎ ﻧﺎم ‪ Conc0‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪ ﺗﺎ در ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺳﻘﻒ‪ ،‬ﺑﺎرﮔﺬاري ﺑﺎر ﺳﻘﻒ ﺑﺎ ﺣﺴﺎب ﺑﺎر ﺗﻴﺮﭼﻪﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -2-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ ﺟﺮم واﺣﺪ ﺣﺠﻢ ﺻﻔﺮ‬ ‫‪Define > Frame Sections‬‬

‫در ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﭘﺲ از وارد ﻛﺮدن ﻣﻘﺎﻃﻊ از ﻣﻘﺎﻃﻊ آﻣﺎدة ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎ ﭘﺴﻮﻧﺪ ‪ *.pro‬ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ‪Auto Selection‬ﻫﺎي ﺟﺪاﮔﺎﻧـﻪ ﺑـﺮاي ﺗﻴﺮﻫـﺎ و‬ ‫ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 3-1‬ﺑﺎ ﻧﺎم ‪ Column‬و ‪ Beam‬ﺑﺮاي ﺳﺘﻮنﻫﺎ و ﺗﻴﺮﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -3-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻘﺎﻃﻊ ‪ Auto Selection‬در‬

‫‪ETABS‬‬

‫‪Define > Wall Deck Sections‬‬

‫ﻧﻮع ﺳﻘﻒ را از ﻧﻮع ﺗﻴﺮﭼﻪ ﺑﻠﻮك ﺗﻮ ﭘﺮ ‪ Filled Deck‬و ﻧﻮع ﻣﺼﺎﻟﺢ را آن از ﻧﻮع ﺑﺘﻦ ﺑﺎ وزن ﺻﻔﺮ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 4-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫‪591‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -4-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻮع ﻣﻘﻄﻊ ﺳﻘﻒ ﺗﻴﺮﭼﻪ ﺑﻠﻮك‬

‫ﺟﻬﺖ ﺗﻮزﻳﻊ ﺑﻬﻴﻨﺔ ﺑﺎر ﺗﻴﺮﭼﻪﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﺗﻴﺮﻫﺎ ﺗﻮزﻳﻊ ﺳﻘﻒ از ﻧﻮع ﺷﻄﺮﻧﺠﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﭗ ﭘﻴﭽﺶ ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ﻧﻴﺰ در ﺳﺎزه ﺑـﻪ‬ ‫ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺳﻘﻒﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Assign > Shell/Area > Local Axis‬در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Angel‬زاوﻳﺔ ﺗﻴﺮرﻳـﺰي‬ ‫در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻘﻒ را ‪ 0‬و ‪ 90‬درﺟﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫‪Define > Mass Source‬‬ ‫ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﺮاﻛﻢ و ﺳﺎدهﺳﺎزي در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در اﻳﻦ ﺳﺎزه از ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﺎر ﻣﺘﻌﺎدل ﻛﻨﻨﺪة دﻳﻮار )‪ (Wall‬ﻛﻪ ﺑـﺮاي‬

‫ﺗﻮزﻳﻊ ﻳﻜﺴﺎن و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﺮﻛﺰ ﺟﺮم )ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﻮزﻳﻊ ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل ﺑﺎر دﻳﻮار ﺑﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﺑﺎﻻﻳﻲ در ﺳﻘﻒ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ و ﺳﻘﻒ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ( ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺷﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪.‬ﺑﺎ ﻓﺮض ﻛﺎرﺑﺮي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ اﻳﻦ ﺳﺎزه ﺑﺎري ﻛﻪ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﺮم ﻟﺮزهاي و ﻣﺮﻛﺰ ﺟﺮم ﺳﺎزه ﺳﻬﻴﻢ و ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﺷـﻜﻞ ‪ 5-1‬ﺑﺮاﺑـﺮ‪Dead +0.2Live‬‬

‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪592‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -5-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺎرﻫﺎي ﺳﻬﻴﻢ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﺮم ﻟﺮزهاي ﺳﺎزه‬

‫ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﻣﻨﻮي ‪ Define‬ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻮع ﺑﺎرﻫﺎ ‪ Load Cases‬و ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ‪ Load Combination‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ آنﻛﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ در آن ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﺷﻮد‪ ،‬در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻧﺘﺨﺎب ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 5‬ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه‪ ،‬از ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Load Effect Special Seismic‬ﻛﻪ ﺑـﺮاي در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ اﺛـﺮ‬ ‫اﺿﺎﻓﺔ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺳﺎزهاي در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ در اﻳﻦ ﻣﻨﻮ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ -3-1-1‬ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺳﺎزه )‪(Assign‬‬ ‫‪Assign > joint/point > Diaphragm‬‬

‫ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻤﺎم اﺟﺰاي ﺳﺎزه از ﻣﻨﻮي ﺑﺎﻻ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ دﻳﺎﻓﺮاﮔﻢ ﻛﻒ ﺻﻠﺐ‪ ،‬ﻫﻤﺔ اﺟﺰاي ﺳﺎزه را ﺑﻪ ﻫﻢ واﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺎ اﻳـﻦﻛـﺎر ﺑـﺎ اﻋﻤـﺎل ﺑـﺎر‬ ‫ﺟﺎﻧﺒﻲ زﻟﺰﻟﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ ،User Cofficient‬ﺑﻪ ﺟﻬﺖ دﻳﺎﻓﺮاﮔﻢ ﺑﻮدن ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﺑﺎر ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺟﺮم ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺔ اﻋﻤﺎل ﺑﺎر ﺑـﻪ ﻫﻤـﺔ ﻧﻘـﺎط ﻃﺒﻘـﻪ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪Assign > joint/point > Restraint‬‬

‫ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب ﻫﻤﻪ ﮔﺮهﻫﺎي ﻛﻒ ﺳﺎزه و از ﻣﻨﻮي ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻋﻼﻣﺖ ﮔﻴﺮدار را ﻣﻲزﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﻫﺮ ‪ 6‬درﺟﺔ آزادي اﻧﺘﻘﺎﻟﻲ دوراﻧﻲ ﺳـﺎزه در ﻛـﻒ ﺑـﺴﺘﻪ‬ ‫ﺷﻮد )ﺳﺎزه در دو ﻃﺮف ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ اﺳﺖ(‪.‬‬ ‫‪Assign > Frame/Line > End Length Offsets‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫‪593‬‬

‫ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻠﻴﺔ ﺗﻴﺮﻫﺎ )‪ (Select > Select By Line Object Type > Beam‬و اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺰﻳﻨﺔ ﺑﺎﻻ‪ ،‬درﺻﺪ ﻧﺎﺣﻴـﺔ ﺻـﻠﺐ اﻧﺘﻬـﺎﻳﻲ را ﺑﺮاﺑـﺮ ‪0.5‬‬

‫وارد ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ‪ ،Rigid Zone Factor =0.5‬در واﻗﻊ ﻃﻮل ﻧﺎﺣﻴﺔ ﺻﻠﺐ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ را ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ )ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻨﺠﺎ اﺗﺼﺎﻻت ﺳﺎزه در ﻫـﺮ دو ﻃـﺮف‬ ‫ﺻﻠﺐ اﺳﺖ(‪.‬‬ ‫‪Assign > Frame/Line > Frame Releases‬‬

‫از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﺎزه در دو ﻃﺮف ﺧﻤﺸﻲ اﺳﺖ؛ ﻟﺬا ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻫﻴﭻ ﻣﻤﺎﻧﻲ در ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل ﻫﻴﭻ ﻛـﺪام از ﺗﻴﺮﻫـﺎ ﻧﻴـﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑـﺎ‬ ‫اﻧﺘﺨﺎب ﻫﻤﺔ ﺗﻴﺮﻫﺎ و ﺳﭙﺲ اﺟﺮاي ﻣﻨﻮي ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ ،6-1‬ﺗﻴﻚ ‪ No Releases‬در ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ را ﻓﻌﺎل ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺗﻴﺮﻫﺎ در ﺟﻌﺒﺔ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻛﺸﻮي ‪ Moment Releases‬ﻋﺒﺎرت ‪ Continuous‬ﻓﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ از اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺻـﻮرت‬ ‫دو ﺳﺮ ﮔﻴﺮدار ﻳﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﻛﺸﻮ ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Pinned‬ﻓﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻴﺮﻫﺎ دو ﺳﺮ ﺳﺎده ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -6-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ دو ﺳﺮ ﮔﻴﺮدار ﺑﻮدن ﺗﻴﺮﻫﺎي ﻗﺎبﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ‬

‫‪ -2-1‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﺎرﮔﺬاري ﺳﺎزه‬ ‫‪ -1-2-1‬ﺑﺎرﮔﺬاري ﺛﻘﻠﻲ‬ ‫ﺑﺎر ﻣﺮدة ﻃﺒﻘﺎت‪:‬‬ ‫ﺑﺎر ﺗﻴﻐﻪﻫﺎي ‪ 10‬ﺳﺎﻧﺘﻲ داﺧﻠﻲ در ﻣﺤﻞ ﻗﺮارﮔﻴﺮي ﺗﻴﻐﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺳﺮﺑﺎر ﻣﻌﺎدل‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻘﺪار دﺳﺖ ﺑﺎﻻ ‪ 150‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑـﻊ‬ ‫ﺑﺮاي آن ﻟﺤﺎظ ﺷﺪه اﺳﺖ و از ﺟﻤﻊ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ وزن ﺳﻘﻒ دال ﺑﺘﻨﻲ‪ ،‬ﺑﺎر ﻣﺮدة ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎر ﻣﺮدة ﻃﺒﻘﺎت ‪ 550‬و ﺑﺎر ﻣـﺮدة ﺑـﺎم‬ ‫ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ دوﻻﻳﺔ ﻗﻴﺮﮔﻮﻧﻲ در ﺑﺎم ﻣﻘﺪار ‪ 600‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫‪594‬‬

‫ﺑﺎر ﻣﺮدة راه ﭘﻠﻪ‪:‬‬ ‫ﻣﻘﺪار ﺑﺎر ﻣﺮدة راه ﭘﻠﻪ در ﺟﻬﺖ اﻃﻤﻴﻨﺎن ‪ 700‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺟﻬﺖ ﺗﻮزﻳﻊ ﺑﺎر راه ﭘﻠﻪ‪ ،‬ﻳﻚ روش ﻣﺪل ﻛﺮدن ﻣﺠﺎزي ﺳـﻄﺢ‬ ‫راه ﭘﻠﻪ در ﻣﺤﻞ ﺑﺎزﺷﻮﻫﺎي ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎ ‪ Deck‬اﺳﺖ )اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﺘﻦ وزن ﺻﻔﺮ(‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﺎر ﻣﺮده و زﻧﺪة راه ﭘﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ دال ﻣﺮﺑﻮﻃـﻪ در ﻃﺒﻘـﺎت‪ ،‬وارد و‬ ‫ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﻛﻨﺎري ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺎر زﻧﺪه‪:‬‬ ‫• ﻣﻴﺰان ﺑﺎر زﻧﺪه در ﺑﺎم ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 150 kg / m 2‬اﺳﺖ؛‬ ‫• ﻣﻴﺰان ﺑﺎر زﻧﺪه در ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 200 kg / m2‬اﺳﺖ؛‬ ‫• ﻣﻴﺰان ﺑﺎر زﻧﺪه در راه ﭘﻠﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 350 kg / m2‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺎر ﺑﺮف‪:‬‬ ‫ﺑﺎ ﻓﺮض ﺳﺎﺧﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺗﻬﺮان از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪ ،‬ﺗﻬـﺮان در ﻣﻨﻄﻘـﺔ ‪ 3‬آب و ﻫـﻮاي ﺑـﺎ ﺑـﺎر ﺑـﺮف ‪150‬‬

‫ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ واﻗﻊ اﺳﺖ‪ .‬از ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﺑﺎر ﺑﺮف ﺑﺎ ﺑﺎر زﻧﺪة ﺑﺎم‪ ،‬ﻣﻘﺪار ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻳﻌﻨﻲ ‪ 150‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑـﺮاي ﺑـﺎر زﻧـﺪة ﺑـﺎم ﻣﻨﻈـﻮر‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎر دﻳﻮار ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﻲ‪:‬‬ ‫ﺑﺎر دﻳﻮار ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﻲ ﻣﻘﺪار ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 250‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺳﻄﺢ دﻳﻮار‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎر دﻳﻮار ﺑﺮاي ﺗﻴﺮﻫﺎي ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﻲ ﻃﺒﻘﺎت دوم ﺗـﺎ‬ ‫ﭼﻬﺎرم ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ‪ 3‬ﻣﺘﺮ و ﻧﻴﺰ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﻛﻨﺎر راه ﭘﻠﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ‪ 250 × 3 = 750‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ واﺣﺪ ﻃﻮل ﺗﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻴﺮﻫﺎي ﺑﺎم ﺗﻨﻬﺎ ﻧـﺼﻒ‬ ‫اﻳﻦ ﺑﺎر اﻋﻤﺎل ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻘﺪار ‪ 375‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي دﻳﻮار ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع ‪ 2.7‬ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﻛﻞ ﺑﺎر ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 250 × 2.7 = 675‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ واﺣﺪ ﻃﻮل ﺗﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﺼﻒ ﺑـﺎر دﻳﻮارﻫـﺎي‬ ‫ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﻃﺒﻘﺔ اول ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻘﺪار آن ‪ 337.5‬ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎر دﻳﻮارﻫﺎي ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﻲ وارد ﺑﺮ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﻲ و ﺗﻴﺮﻫﺎي ﻛﻨﺎر راهﭘﻠﻪ ﺑﺮاي ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬ ‫• در ﻃﺒﻘﺔ اول ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 37.5+750/2=687.5‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ؛‬ ‫• ﻃﺒﻘﺔ دوم‪ ،‬ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرم ﻣﻘﺪار ‪ 750‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ؛‬

‫‪595‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫• و ﻃﺒﻘﺔ ﺑﺎم ﻣﻘﺪار ‪ 375‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ -2-2-1‬ﺑﺎرﮔﺬاري زﻟﺰﻟﻪ ‪V = C.W‬‬

‫ﺟﻬﺖ ﺑﺎرﮔﺬاري زﻟﺰﻟﻪ از آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ 2800‬و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﺑﻨﺪ ‪ 3-13‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎرﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ در ﻫﺮ دو ﺟﻬﺖ ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ‪ 5‬اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺤﻞ ﭘﺮوژة ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻓﺮض ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﺎ‬ ‫ﺧﻄﺮ ﻧﺴﺒﻲ ﺧﻴﻠﻲ زﻳﺎد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ‪) A = 0.35 g‬ﺷﺘﺎب ﻣﺒﻨﺎي ﻃﺮح( اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻮع ﺧﺎك ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮاﺳﺎس اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ‪ ،2800‬ﺧـﺎك ﻧـﻮع ‪III‬‬

‫ﺑﺎ ‪ Ts = 0.7 sec ، To = 0.15 sec‬و ‪ S = 1.75‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ارﺗﻔﺎع ﺳﺎزه ﺑﺪون ﺣﺴﺎب ﺧﺮﭘﺸﺘﻪ )ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺧﺮﭘﺸﺘﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 25%‬ﺳﻄﺢ ﭘﻼن ﺳﺎزه اﺳﺖ( ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 14.7‬ﻣﺘﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪H = 14.7 m‬‬

‫‪A = 0.35‬‬

‫و‬

‫‪I =1‬‬

‫و‬

‫‪= 0.6 sec‬‬ ‫‪S = 1.75‬‬

‫‪3/ 4‬‬

‫) ‪T = 0.08 × (14.7‬‬

‫‪To = 0.15, Ts = 0.7 ,‬‬

‫‪To < T < Ts ⇒ B = ( S + 1) = (1 + 1.75 ) = 2.75‬‬

‫‪R =5‬‬

‫‪ABI 0.35 × 2.75 × 1‬‬ ‫=‬ ‫‪= 0.1925‬‬ ‫‪R‬‬ ‫‪5‬‬

‫=‪C‬‬

‫ﺿﺮﻳﺐ زﻟﺰﻟﺔ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﺳﻄﺢ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ‪ .‬در ﻓﺼﻞ ﺳﻮم اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑـﺮاي ﻃﺮاﺣـﻲ در روش ﺣﺎﻟـﺖ ﺣـﺪي‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر در ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ و ﺿﺮﻳﺐ زﻟﺰﻟﻪ اﺻﻼح ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -3-2-1‬ﺗﻌﺮﻳﻒ اﻧﻮاع ﺑﺎر ‪Load Cases‬‬

‫ﭼﻬﺎر ﺑﺎر اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪ‪ ،‬ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪ E y :‬و ‪ Dead Ex‬و ‪Live‬‬

‫ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎر ﻣﺘﻌﺎدل ﻛﻨﻨﺪه دﻳﻮار )‪ (Wall‬در ﺣﻴﻦ ﻣﺪلﺳﺎزي ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﺗـﺼﺤﻴﺢ در ﺑﺎرﻫـﺎي اﺧﺘـﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘـﻪ ﺑـﻪ ﺗﻴﺮﻫـﺎي‬ ‫ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﻲ وارد ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺳﺎزه ﺑﻪ وﺿﻮع ﻣﻨﻈﻢ ﺑﻮدن ﺳﺎزه در ﭘﻼن و ارﺗﻔﺎع ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺟﻬـﺖ اﻃﻤﻴﻨـﺎن ﺑﺎرﻫـﺎي ‪ E yn‬و ‪ Exp‬و ‪ E yp‬ﻛـﻪ‬ ‫ﺣﺎوي ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ ﺑﺎ ﺑﺮون ﻣﺤﻮرﻳﺖ ‪ 5%‬اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪ‪ .‬در ﺷﻜﻞ ‪ 7-1‬ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪596‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -7-1‬ﻧﺤﻮة ﺗﺨﺼﻴﺺ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ ﺑﺎ ﺑﺮوم ﻣﺤﻮرﻳﺖ ﺗﺼﺎدﻓﻲ‬

‫‪5%‬‬

‫در ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﺑﺎرﻫﺎي ‪ NLive‬و ‪ NDead‬در دو ﺟﻬﺖ ‪ y‬و ‪ x‬و ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺗﻌﺮﻳـﻒ آن در ﻗـﺴﻤﺖ‬ ‫‪ 5-1‬از ﻫﻤﻴﻦ ﻓﺼﻞ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪ -4-2-1‬ﺧﺮوﺟﻲ ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﺑﺎرﮔﺬاري ﺳﺎزه در ‪ETABS‬‬

‫در اﺷﻜﺎل ‪ 8-1‬ﺑﺎرﮔﺬاري ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ روي ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻗﺎب و ﺳﻘﻒ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎر ﻣﺮده‪ ،‬زﻧﺪه و ﺑﺎر ﻣﺮدة دﻳﻮار‪ ،‬روي ﺗﻴﺮﻫـﺎي ﭘﻴﺮاﻣـﻮﻧﻲ و‬ ‫ﺗﻴﺮﻫﺎي اﻃﺮاف راه ﭘﻠﻪ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫‪597‬‬

‫‪598‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫‪599‬‬

‫‪600‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪ /‬ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻛﻠﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ دو روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ‪ETABS‬‬

‫‪601‬‬

‫‪602‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -8-1‬ﺧﺮوﺟﻲ ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﺑﺎرﮔﺬاري ﺑﺎر ﻣﺮده و زﻧﺪه در ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻗﺎب و ﺳﻘﻒ‬

‫ﻓﺼﻞ دوم‬ ‫ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‪ ،‬روش ﺳﻨﺘﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻲآﻳﺪ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻼﺻﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻜﺎت ﺑﺮﺟـﺴﺘﺔ ﺗﻨﻈﻴﻤـﺎت‬ ‫ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ روش ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -1-2‬ﻣﺸﺨﺼﺎت آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ﻃﺮاﺣﻲ ‪AISC-ASD 89‬‬ ‫‪Options > Preferences > Steel Frame Design‬‬

‫از ﻣﻨﻮي ﺑﺎﻻ‪ ،‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC−ASD89‬را ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬در اﻳﻦ ﺻـﻔﺤﻪ ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﺷـﻜﻞ ‪ 1-2‬ﻧـﻮع ﻗـﺎب را‬ ‫‪ Moment Frame‬اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ‪ ETABS‬از آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد؛ ﻃﺒﻖ ﺗﻌﺮﻳﻒ در ﭘﻴﺶﻓﺮض ﺗﻨﻈﻴﻤﺎت آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﺮماﻓﺰار ﺑـﻪ ﺗﺮﻛﻴـﺐ ﺑـﺎر داراي‬ ‫زﻟﺰﻟﻪ ﻣﻲرﺳﺪ‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﻟﺤﺎظ ﻣﻲﺷﻮد و ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر وارد ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﺿﺮﻳﺐ ﻛﺎﻫﺶ ‪ 0.75‬ﺑـﺎر را ﺑـﻪ‬ ‫ﺻﻮرت اﻓﺰاﻳﺶ ‪ 1.33‬ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﻟﺤﺎظ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫‪604‬‬

‫ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ ‪ /‬ﻣﺜﺎل ﻛﺎرﺑﺮدي از ﻧﺤﻮه ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ETABS‬ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -1-2‬ﻧﺤﻮة اﻧﺘﺨﺎب آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC ASD89‬در‬

‫‪ETABS‬‬

‫‪ -2-2‬ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻠﺰي ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬ ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺪ ‪ 4-1-2‬از آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ ،2800‬ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎزه در دو اﻣﺘﺪاد ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﻫﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎرﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷـﻮد‪ .‬ﺑـﺮاي اﻳـﻦ ﻣﻨﻈـﻮر در ﺗﺮﻛﻴـﺐ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ‪ 100%‬ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ را ﺑﺎ ‪ 30%‬ﺑﺎر زﻟﺰﻟﺔ ﻋﻤﻮد ﺑﺮ آن ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑـﺮاي ﻃﺮاﺣـﻲ در روش‬ ‫ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺑﺪون اﺣﺘﺴﺎب ﺑﺎر زﻟﺰﻟﺔ ﻗﺎﺋﻢ‪ ،‬ﺟﻤﻌﺎً ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 34‬ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر دارﻳﻢ ﻛﻪ در ﺟﺪول ‪ 1-2‬آورده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺟﺪول ‪ -1-2‬ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر در روش ﺗﻨﺶ‬

‫ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫‪Dead‬‬ ‫‪/ Dead+Live‬‬ ‫‪D+L +Exp+0.3Ey / D+L - Exp+0.3Ey / D+L + Exn+0.3Ey / D+L-Exp+0.3Ey‬‬ ‫‪D+L +Exp-0.3Ey / D+L – Exp-0.3Ey / D+L + Exn-0.3Ey / D+L- Exp-0.3Ey‬‬ ‫‪D+L +Eyp+0.3Ex / D+L -Eyp+0.3Ex / D+L +Eyn+0.3Ex / D+L -Eyn+0.3Ex‬‬ ‫‪D+L +Eyp-0.3Ex / D+L –Eyp-0.3Ex / D+L +Eyn-0.3Ex / D+L –Eyn-0.3Ex‬‬ ‫‪D+Exp+0.3Ey / D- Exp+0.3Ey / D + Exn+0.3Ey / D - Exp+0.3Ey‬‬ ‫‪D +Exp-0.3Ey / D – Exp-0.3Ey / D + Exn-0.3Ey / D - Exp-0.3Ey‬‬ ‫‪D +Eyp+0.3Ex / D -Eyp+0.3Ex / D +Eyn+0.3Ex / D -Eyn+0.3Ex‬‬ ‫‪D +Eyp-0.3Ex / D –Eyp-0.3Ex / D +Eyn-0.3Ex / D –Eyn-0.3Ex‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫‪ -3-2‬ﻣﺸﺨﺼﺎت‬

‫آﻧﺎﻟﻴﺰ ‪P − Δ‬‬

‫‪605‬‬

‫ﺳﺎزه‬

‫در ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻨﻮال ‪ ،ETABS‬ﻧﺮماﻓﺰار ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻴﺶﻓﺮض ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ در ﻃﺮاﺣﻲ ﺳـﺘﻮن اﺛـﺮ‬ ‫ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم را ﻟﺤﺎظ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﻧﻴﺴﺖ؛ ﭼﺮا ﻛﻪ در رواﺑﻂ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪاي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رواﺑﻂ ﺑﻨﺪ ‪ -1-7-1-10‬اﻟـﻒ و ب و‬ ‫ﺿﺮاﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﻳﻜﺒﺎر اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﻟﺤﺎظ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺮدن دوﺑﺎرة اﺛﺮ ﭘـﻲدﻟﺘـﺎ در ﻃـﺮح ﺳـﺎزه‬ ‫ﻓﻠﺰي ﻧﻴﺴﺖ )ﺟﺪا از آن ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﺳﺎزه ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 0.1‬ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ‪ 6-13‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ‪ ،2800‬ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ در‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺛﺮ ﭘﻲ‪ -‬دﻟﺘﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭘﺲ از ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﻗﺎﺑﻞ ﻛﻨﺘﺮل اﺳﺖ(‪.‬‬ ‫اﮔﺮ در ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺘﻮن از ﻧﻴﺮوﻫﺎ و ﻟﻨﮕﺮﻫﺎي ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﻛﻪ در ﺑﺮ ﮔﻴﺮﻧﺪة اﺛﺮ ﭘﻲدﻟﺘﺎ اﺳﺖ )ﺗﺤﻠﻴـﻞ ﻛـﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي اﻻﺳـﺘﻴﻚ ﻏﻴﺮﺧﻄـﻲ‬ ‫ﻫﻨﺪﺳﻲ( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﺠﺪد اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم در ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺿﺮﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺘﻮن در راﺑﻄﺔ ‪-10‬‬ ‫‪ 1-7-1‬ﺑﺮاﺑﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪ -4-2‬ﻛﻨﺘﺮل ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ‪Story Drift‬‬ ‫ﭘﺲ از آﻧﺎﻟﻴﺰ ﺳﺎزه ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻨﻮي ‪ Display > Show Tables‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 2-2‬دو ﺧﺮوﺟﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ‪Story‬‬

‫‪ Drift‬و ‪) Modal Participating Mass Ratio‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت و زﻣﺎن ﺗﻨﺎوب ﻣﺪ اول ﺳﺎزه( را از ﻧﺮماﻓﺰار ﺧﺮوﺟﻲ ﮔﺮﻓﺖ‪:‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -2-2‬ﺧﺮوﺟﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت‬

‫‪606‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -3-2‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺧﺮوﺟﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت و زﻣﺎن ﺗﻨﺎوب ﻣﺪاول ﺳﺎزه‬

‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺧﺮوﺟﻲ ‪ Story Drift‬ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ETABS‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺳﺎزه ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت در دو ﺟﻬﺖ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻣﻨﺪرج در ﺟﺪول ‪-2‬‬ ‫‪ 2‬اﺳﺖ‪:‬‬ ‫ﺟﺪول ‪ -2-2‬ﺧﺮوﺟﻲ ‪ Story Drift‬ﺳﺎزه ﭘﺲ از آﻧﺎﻟﻴﺰ‬ ‫‪ETABS Story Drift‬‬ ‫‪Max Drift X‬‬ ‫‪0.005777‬‬ ‫‪0.006‬‬

‫‪Max Drift Y‬‬

‫ﻃﺒﻖ اﻟﺰاﻣﺎت اﺳﺘﺎﻧﺪارد ‪ 2800‬ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ زﻣﺎن ﺗﻨﺎوب ﺳﺎزه در ﻣﺪ اول از ‪ 0.7‬ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ‬ ‫ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ﻧﺮماﻓﺰار ‪ ETABS‬را ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻏﻴﺮارﺗﺠﺎﻋﻲ اﺳﺖ را در ﻣﻘﺪار ‪ 0.7‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘـﺎر ﻃﺮاﺣـﻲ ﺳـﺎزه‬ ‫ﺿﺮب ﻛﺮد و ﺣﺎﺻﻞ اﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻘﺪار ‪ 0.02‬ارﺗﻔﺎع ﻃﺒﻘﻪ ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪607‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫‪T = 0.9212 sec > 0.7 sec ⇒ Δ m = 0.7 × R × ΔW ≤ 0.02 × hn‬‬ ‫‪ΔW‬‬ ‫‪0.02‬‬ ‫≤‬ ‫‪→ ΔW max = 0.006 ≤ 0.017‬‬ ‫‪3‬‬ ‫‪0 .7 × 5‬‬

‫⇒ ‪Drift x , y : R = 5‬‬

‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺳﺎزه ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻃﺒﻘﺎت‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﺔ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻣﻘﺪار ﻣﺠﺎز ﻣﻨﺪرج در آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ را دارد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﺑﻨـﺪ ‪-13‬‬ ‫‪ 4-5‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ‪ ،288‬ﻣﻘﺪار درﻳﻔﺖ در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺮﻛﺰ ﺟﺮم ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﻨﺘﺮل اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ ﺑﺮاي ﻣﻘﺪار ﻣﺎﻛﺴﻴﻤﻢ در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ اﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﻪﻛﺎري اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻨﻮي ‪ Display > Show Tables‬ﻣﻘﺪار ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ ﺟﺎﻧﺒﻲ در ﻣﺮﻛﺰ ﺟﺮم ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻢ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻘﺎدﻳﺮ‬ ‫ﻣﺎﻛﺴﻴﻤﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪ دﻳﮕﺮ اﻳﻦﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﺒﺼﺮة ﺑﻨﺪ ‪ 4-5-13‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ ،2800‬در ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻨﺘﺮل درﻳﻔﺖ در ﺳﺎزه ﻣﻲﺷﻮد ﺑـﺮش ﭘﺎﻳـﻪ‬ ‫زﻟﺰﻟﻪ را ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺗﺒﺼﺮه ﻳﻚ ﺑﻨﺪ ‪ 6-3-13‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮد ﻛﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ اﻋﻤﺎل اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ -5-2‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎء‬ ‫ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب ﻫﻤﺔ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﺳﺎزه ﺑﻪ ﻣﻨﻮي زﻳﺮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬ ‫‪Design > Steel Frame Design > View/Revise Overwrite‬‬

‫در ﭘﻨﺠﺮهاي ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 3-2‬ﺑﺎز ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮات زﻳﺮ را اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﻢ‪:‬‬ ‫ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﻗﺎبﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺸﺮده ﻃﺮح ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪار ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ Fb‬ﺑﺮاي ﺗﻴﺮﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻓﺸﺮده در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ‬‫ﺷﻮد و از ‪ 0.6 Fy‬ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ‪ 0.66 Fy‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻘﺪار ‪ 1584‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ؛‬ ‫‪ -‬ﺑﺪﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﺳﻘﻒ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻴﺮﭼﻪﻫﺎ و دال ﺑﺘﻨﻲ ﻣﻬﺎر ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و اﻣﻜﺎن ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎﻧﺒﻲ ﭘﻴﭽﺸﻲ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬در ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪Unbraced Length‬‬

‫)‪ Ratio (minor.LTB‬ﻣﻘﺪاري ﻛﻮﭼﻚ )ﻣﻌﻤﻮﻻً ‪ (0.01‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬در واﻗﻊ اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺔ ﻓﺎﺻﻠﺔ ﺑﻴﻦ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺑـﺎل ﻓـﺸﺎري‬ ‫ﺗﻴﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب ﻫﻤﺔ ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺳﺎزه ﺑﻪ ﻣﻨﻮي زﻳﺮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬ ‫‪Design > Steel Frame Design > View/Revise Overwrite‬‬

‫در ﭘﻨﺠﺮهاي ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 4-2‬ﺑﺎز ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮات زﻳﺮ را اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﻢ‪:‬‬ ‫‪ ETABS‬ﺿﺮاﻳﺐ ‪ K‬و )‪ Moment Coefficient (Cm‬ﺳﺘﻮنﻫﺎ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻴﺶﻓﺮض ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦﻛﻪ ﺳﺎزه در ﻫﺮ دو ﺟﻬﺖ ﻗﺎب ﻣﻬﺎر ﻧـﺸﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﻘﺪار ‪ Cm‬را ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻘﺪار ﭘﻴﺶﻓﺮض ‪ 0.85‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻗﺎب ﻣﻬﺎر ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷـﺪ‪ ،‬ﺿـﺮﻳﺐ ‪ 0.85‬ﺑـﺮاي آن ﺻـﺤﻴﺢ‬ ‫اﺳﺖ و ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ وﻳﺮاﻳﺶ آن ﻧﻴﺴﺖ؛ اﻣﺎ اﮔﺮ ﻗﺎب ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ ﺑﺮاي آن ﻣﺤﺎﻓﻈﻪﻛﺎراﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﺳﺎزهﻫﺎي ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﻓﺎﻗﺪ ﺑﺎدﺑﻨﺪ ﻳﺎ دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻨﺪ ‪ 3-5‬ﭘﻴﻮﺳﺖ ‪ 2‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪) 2800‬ﻳﺎ ﺑﻨـﺪ ‪ 1-1-7-2-10‬ﻣﺒﺤـﺚ‬ ‫دﻫﻢ در ﻣﻮرد روش ﺣﺎﻻت ﺣﺪي(‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮان ﺳﺎزه را ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي ﺷﺪه ﻓﺮض ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺷﺮط اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳـﺪاري‬

‫‪608‬‬

‫ﺳﺎزه در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 0.04‬ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻗﺒﻞ از ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﻗﺎﺑﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬وﻟﻲ ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﻗﺎبﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ ﻋﻤﻼً رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ در اﺑﺘﺪا ﻓﺮض را ﺑﺮ ﻣﻬﺎرﺷﺪﮔﻲ ﺳﺎزه ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﻴﻢ و ﭘﺲ از ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻓﺮض ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ ﻳـﺎ ﺧﻴـﺮ‪) .‬در‬ ‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم اﻳﻦ ﺑﺨﺶ در ﺟﺪول ‪ 3-3‬ﺻﺤﺖ اﻳﻦ ﻓﺮض ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺪه اﺳﺖ(‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -4-2‬ﻧﺤﻮه ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻃﺮاﺣﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ در‬

‫‪ETABS‬‬

‫ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺳﺘﻮنﻫﺎ و اﺟﺮاي ﻣﻨﻮي ﻧﻤﺎﻳﺶ داده ﺷﺪه در ﺷﻜﻞ ‪ ، 3-2‬در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Frame Type‬ﻗﺎب را از ﻧﻮع ﻣﻬـﺎر ﺷـﺪه‬ ‫‪ Braced Frame‬اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺿﺮﻳﺐ ‪ Cm‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ رواﺑﻂ ﻗﺎبﻫﺎي ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﻮد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﺮاﻳﺐ ‪ K‬ﺑﺮاي ﻫﺮ دو ﺟﻬﺖ ‪Major‬‬

‫و ‪ Minor‬ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﺪد ‪ 1‬وﻳﺮاﻳﺶ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﺸﺮده ﺑﻮدن ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺳﺎزه ﺣﻮل ﻣﺤﻮر ﻗﻮي‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪار ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ Fb‬ﺣﻮل ﻣﺤﻮر ﻗﻮي ﺑﺮاي ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﻄﻊ ﻓﺸﺮده در‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد و از ‪ 0.6 Fy‬ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ‪ 0.66 Fy‬ﻳﻌﻨﻲ ‪ 1584‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫‪609‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -5-2‬ﻧﺤﻮة ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺘﻮنﻫﺎ در‬

‫‪ETABS‬‬

‫‪ -6-2‬ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻃﺮح ﺷﺪه در روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬ ‫‪Design > Steel Frame Design > Make AutoSelct Null‬‬

‫ﭘﺲ از ﻃﺮح اوﻟﻴﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻴﺮﻫﺎ و ﺳﺘﻮنﻫﺎ از روي ‪ ،Auto Select‬ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻫﻤﺔ اﻋﻀﺎي ﺳﺎزه و ﺳﭙﺲ ﻏﻴﺮﻓﻌﺎل ﻛـﺮدن اﺗﻮﺳـﻠﻜﺖ از‬ ‫ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻨﻮي ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻃﺮح ﺷﺪه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ ﺗﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻨﺶ ﻣﻘﺎﻃﻊ‪ ،‬ﺑﺎ ﻃﺮح ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎزه ﺑﺎ ﻫﻤـﻴﻦ‬ ‫ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻬﺎﻳﻲ در ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻨﺶﻫﺎ ﺑﻴﻦ دو ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز آورده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪610‬‬

‫‪ -7-2‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻃﺮح ﺷﺪه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ﻃﺒﻘﺔ اول و ﭘﻨﺠﻢ و ﻗـﺎب ﺷـﻤﺎرة ‪ 1‬و ‪ 4‬در اﺷـﻜﺎل ‪ 5-2‬آورده ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻣﻘﺎﻃﻊ اﻋﻀﺎء در ﺟﺪول ‪ 3-2‬آورده ﺷﺪه اﺳﺖ‪:‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫‪611‬‬

‫‪612‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫‪613‬‬

‫‪614‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ‪ASD‬‬

‫‪615‬‬

‫‪616‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -6-2‬ﭼﻨﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻃﺮح ﺷﺪه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز در ﻃﺒﻘﺔ اول و ﻗﺎب ‪ 1‬و ‪4‬‬

617

ASD ‫ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬/ ‫ﻓﺼﻞ دوم‬

‫ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣـﺼﺎﻟﺢ و وزن ﺳـﺎزه را‬Display > Show Table > Building Data > Material List ‫ﭘﺲ از ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﺮوﺟﻲ‬ .‫ ﻣﻲﺗﻮان ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد‬4-2 ‫ و‬3-2 ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪاول‬ ‫ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻧﻬﺎﻳﻲ اﻋﻀﺎي ﻃﺮح ﺷﺪه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬-3-2 ‫ﺟﺪول‬ Section IPE160

ElementType Beam

IPE180

Beam

IPE200

Beam

IPE220

Beam

IPE240

Beam

IPE270

Beam

IPE300 IPE270_2PLF200X5 IPE300_2PLF250X5 2IPE22

Beam Beam Beam Column

2IPE24

Column

2IPE27

Column

2IPE30

Column

2IPE240_2PLF280X20_D200

Column

2IPE270_2PLF400X25_D290

Column

(‫ ﻣﺘﺮ‬-‫ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻓﻮﻻدي ﻃﺮح ﺷﺪه در روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز )ﺗﻦ‬-4-2 ‫ﺟﺪول‬ Story

ElementType

Material

TotalWeight

FloorArea

UnitWeight

NumPieces

SUM

Column

STEEL

84.986

2346.5

0.0362

184

SUM

Beam

STEEL

55.631

2346.5

0.0237

304

TOTAL

All

140.617

2346.5

0.0599

488

.‫ ﺗﻦ اﺳﺖ‬140.617 ‫ وزن ﻛﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻓﻮﻻدي ﻃﺮح ﺷﺪه ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬4-2 ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم‬ ‫ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫‪ -1-3‬ﺗﻨﻈﻴﻤﺎت آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ﻃﺮاﺣﻲ ‪AISC 360-05/IBC2006‬‬

‫ﺑﺮاي ﻣﻌﺮﻓﻲ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC360−05‬در ‪ ،ETABS‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ زﻳﺮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮد‪:‬‬ ‫‪Options/Preferences/Steel frame design‬‬

‫ﻣﻮارد زﻳﺮ از ﺷﻜﻞ ‪ 1-3‬ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪:‬‬ ‫ اﺑﺘﺪا ﻧﻮع آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ﻣﻮردﻧﻈﺮ ‪ AISC360−05‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲدﻫﻴﻢ؛‬‫ در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Frame Type‬ﻧﻮع ﻗﺎب را ‪ ،IMF‬ﻳﻌﻨﻲ ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ؛‬‫ در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Seismic Design Category‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻗﺴﻤﺖ ‪ 5-1‬از ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم ﺑﺮاي ﻋﺪمﻧﻴﺎز ﺑـﻪ ﻟﺤـﺎظ ﺿـﻮاﺑﻂ ﻃـﺮح ﻟـﺮزهاي‬‫ﻧﺎﺣﻴﺔ ‪ A‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ؛‬ ‫در ﻣﻮرد ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ‪ ،System Sds ،System Rho ،Importance Factor‬در ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ‬‫ﻋﺪمﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ اﻳﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎ ﺑﺮاي ﻃﺮح اﻳﻦ ﭘﺮوژه ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﭘﻴﺶﻓﺮض را ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﻳﻢ؛‬ ‫ ‪ System R‬ﻣﻌﺮف ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﺳﺎزه در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي اﺳﺖ‪ .‬ازآﻧﺠﺎ ﻛﻪ در آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ ،AISC‬ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﭘﺎﻳﻪ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻋﺪم ﻟﺤﺎظ ﺿﻮاﺑﻂ ﻃـﺮح‬‫ﻟﺮزهاي ﻣﻘﺪار ‪ 3‬اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻴﺰ ‪ 3‬ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﻲﺷﻮد )ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻋﻤﺎل ﺟﺪاﮔﺎﻧﺔ ﺿـﺮﻳﺐ ﺑـﺎر زﻟﺰﻟـﻪ در ﺣﺎﻟـﺖ‬ ‫ﺣﺪي ﻧﻴﺎزي ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻘﺪار ﭘﻴﺶﻓﺮض آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﭼﺮاﻛﻪ در ﻃﻮل ﻃﺮاﺣـﻲ ﺑـﻪ ﻋﻠـﺖ ﻋـﺪم ﻃﺮاﺣـﻲ ﻟـﺮزهاي از اﻳـﻦ ﭘـﺎراﻣﺘﺮ اﺳـﺘﻔﺎده‬ ‫ﻧﻤﻲﺷﻮد(؛‬

‫‪620‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -1-3‬ﻧﺤﻮة ﻣﺸﺎﻫﺪه و اﻋﻤﺎل ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﺿﺮاﻳﺐ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬

‫ ‪ System Cd‬ﺿﺮﻳﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ اﻻﺳﺘﻴﻚ را ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ و ﻣﻄـﺎﺑﻖ آﻳـﻴﻦﻧﺎﻣـﺔ ‪ ،2800‬اﻳـﻦ‬‫ﺿـــﺮﻳﺐ در ﻃﺮاﺣـــﻲ ﺑـــﻪ روش ﺗـــﻨﺶ ﻣﺠـــﺎز ﺑﺮاﺑـــﺮ ‪ 0.7 Rw‬و در ﻃﺮاﺣـــﻲ در ﺣﺎﻟـــﺖ ﺣـــﺪي ﻧﻬـــﺎﻳﻲ ﺑﺮاﺑـــﺮ ‪ 0.7 Ru‬اﺳـــﺖ‪ .‬ﺑﻨـــﺎﺑﺮاﻳﻦ‬ ‫ﻣﻘﺪار ‪ 0.7 Ru = 0.7 × 5 = 3.5‬ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﭘﻴﺶﻓﺮض ﻣﻲﺷﻮد )اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻓﻘﻂ در ﻃﺮاﺣﻲ ﻗﺎبﻫﺎي ﺑـﺎ ﻣﻬﺎرﺑﻨـﺪ ‪ EBF‬داراي ﻛـﺎرﺑﺮد‬ ‫اﺳﺖ و در ﺑﻘﻴﺔ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎ ﻓﻌﻼً در ﻧﺮماﻓﺰار‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎدة ﺧﺎﺻﻲ از آن ﻧﻤﻲﺷﻮد(؛‬ ‫‪ -‬در ﺟﻌﺒﺔ ‪ ،Design Provision‬روش ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎي ﻓﻮﻻدي را ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ LRFD‬اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ؛‬

‫‪621‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫‪ -‬و در آﺧﺮ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﺪمﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﻟﺰاﻣﺎت ﻃﺮح ﻟﺮزهاي در اﻳﻦ ﭘﺮوژه دو ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Ignor Special Seismic Loads‬و ‪Ignor Seismic Code‬‬

‫را ﻛﻪ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﭘﻴﺶﻓﺮض آﻧﻬﺎ ‪ No‬اﺳﺖ را ﺑﻪ ‪ Yes‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲدﻫﻴﻢ ) اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻮن در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر را ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 3‬و ﻧﺎﺣﻴﺔ ﻗﺮارﮔﻴﺮي‬ ‫ﺳﺎزه را ﻧﺎﺣﻴﺔ ‪ A‬اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮدهاﻳﻢ‪ ،‬ﻟﺰوﻣﻲ ﺑﻪ اﻋﻤﺎل دوﺑﺎرة اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ﻣﻮرد اﮔﺮ ﻳﻜﻲ اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺮاي ﻋﺪم اﻋﻤﺎل‬ ‫ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزه اي ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ(‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮه‪ ،‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺿﺮاﻳﺐ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻞ وﻳﺮاﻳﺶ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺿﺮاﻳﺐ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻴﺶﻓﺮض در ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ وﺟـﻮد دارد‪ ،‬ﺑـﺎ ﻣﻘـﺎدﻳﺮ‬ ‫ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ اﻧﻄﺒﺎق داﺷﺘﻪ و ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ وﻳﺮاﻳﺶ ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ -2-3‬آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ‪ETABS‬‬

‫در ﺷﻜﻞ ‪ 1 -3‬ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎي ‪ Design Analisis Method‬و ‪ Second Order Method‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒ ﺔ دوم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ‬ ‫ﻧﻤﻮدار زﻳﺮ در آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣ ﺔ ‪ AISC 360-05‬روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاي ﻟﺤﺎظ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒ ﺔ دوم وﺟﻮد دارد ‪.‬‬ ‫‪Êá»PrÌ máÈCÐD‬‬ ‫‪kUÔÌ ÅÔ¥‬‬

‫‪Design Analysis Method‬‬

‫‪ÅÓB ØHQkÌ‬‬

‫‪ÉÓf ØHQkÌ àÌÔË® máÈCÐD‬‬

‫‪ETABS jf ßga OÈCa ÉÓf ØHQkÌ kUB ÅCË®B ×Ô`Ð‬‬

‫‪Second Order Method‬‬

‫‪ØP¸Câ gâgvQ ÅÓB ØHQkÌ‬‬

‫در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﻨﺪ ‪ 5-1-7-2-10‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎء ﺑﺎ ﻟﺤﺎظ ﻛﺮدن آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﺑﻨﺪ ﻧﺤـﻮة ﻟﺤـﺎظ ﻛـﺮدن اﻳـﻦ آﺛـﺎر‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻳﻦ ﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺑﺮاي ﻟﺤﺎظ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از دو روش ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴـﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄـﻲ ﻫﻨﺪﺳـﻲ و ﺿـﺮاﻳﺐ‬ ‫ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ )ﺑﻨﺪﻫﺎي ‪ 3-1-7-2-10‬و ‪ ،(4-1-7-2-10‬ﻳﻚ روش اﻧﺘﺨﺎب و اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪ .‬ﺗﻨﻈﻴﻤﺎت ﻫﺮ ﻛﺪام از دو روش ﻓـﻮق در ‪ ETABS‬در‬ ‫اداﻣﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم از ﺑﻴﻦ اﻧﻮاع روشﻫﺎي ﻟﺤﺎظ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‪ ،‬روش ﻃـﻮل ﻣـﺆﺛﺮ ﻳـﺎ ‪Effective Length‬‬

‫ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺎ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ دارد؛ ﻟﺬا ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮاي ﻟﺤﺎظ آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم در ‪ ETABS‬ﻣﻮارد زﻳﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪622‬‬

‫‪kUÔÌ ÅÔ¥‬‬

‫‪Design Analysis Method‬‬

‫‪ETABS jf ßga OÈCa ÉÓf ØHQkÌ kUB ÅCË®B ×Ô`Ð‬‬

‫‪ÉÓf ØHQkÌ àÌÔË® máÈCÐD‬‬

‫‪Second Order Method‬‬

‫‪ØP¸Câ gâgvQ ÅÓB ØHQkÌ‬‬ ‫‪ -1-2-3‬آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ‬ ‫ﻟﺤﺎظ ﻛﺮدن اﺛﺮﻫﺎي ﺛﺎﻧﻮﻳﺔ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﻧﺠﺎم دو ﻧﻮع ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺳﺎزه اﺳـﺖ‪ .‬ﻳﻜـﻲ اﺛـﺮ ﺛﺎﻧﻮﻳـﻪ ﺑـﺮاي ﺑﺎرﻫـﺎي ﺟـﺎﻧﺒﻲ ‪ P − Δ‬و‬ ‫دﻳﮕﺮي اﺛﺮ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ‪. P − δ‬‬ ‫در ﺻــــﻮرت اﻧﺘﺨــــﺎب اﺳــــﺘﻔﺎده از روش ﺑﻨــــﺪ ‪) 3-1-7-2-10‬ﺗﺤﻠﻴــــﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄــــﻲ ﻫﻨﺪﺳــــﻲ( در ‪ ،ETABS‬ﺑﺎﻳــــﺪ در ﻣﻨــــﻮي‬ ‫‪ Options/Preferences/Steel frame design‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 2-3‬در ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ ،Design Analisis Method‬ﮔﺰﻳﻨـﺔ ‪ Effective Length‬و ﺑـﺮاي‬ ‫‪ ،Second Order Method‬ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ General 2nd Order‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -2-3‬ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻟﺤﺎظ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺑﻪ روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ‬

‫• ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − Δ‬در ‪:ETABS‬‬ ‫دﺳﺘﻮر ‪ Analyze > Set Analysis Option‬را اﺟﺮا ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬در ﺟﻌﺒﺔ ﺑﺎز ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻜﻞ ‪ 3-3‬ﮔﺰﻳﻨﺔ ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − Δ‬را ﻓﻌﺎل ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑـﺮاي‬ ‫ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ ، P − Δ‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺿﻮاﺑﻂ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ 2800‬از ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ‪ D + L‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد )اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ رﺑﻄﻲ ﺑﻪ روش ﻃﺮاﺣـﻲ‬ ‫ﻧﺪارد و در ﻫﺮ دو روش ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮﻫﺎﻳﻲ ﻫـﻢ وﺟـﻮد‬ ‫دارد‪ ،‬وﻟﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺘﻦ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ‪ 2800‬و ﭘﺮﺳﺶ و ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در وب ﺳﺎﻳﺖ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻣـﺴﻜﻦ در اﻳـﻦ زﻣﻴﻨـﻪ‪ ،‬آﻧﭽـﻪ‬ ‫ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺗﺪوﻳﻦﻛﻨﻨﺪﮔﺎن آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ‪ 2800‬اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ از درﺳﺘﻲ ﻳﺎ ﻧﺎدرﺳﺘﻲ آن‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﺑﻬﺮهﺑﺮداري اﺳـﺖ(؛ ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴـﺐ‬ ‫ﺑﺎر ‪ D+L‬اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮد‪.‬ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞﻫﺎ و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻧﺴﺒﻲ ﻧﻴﺰ از ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -3-3‬ﻧﺤﻮة در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪P − Δ‬‬

‫‪623‬‬

‫در‪ETABS‬‬

‫• ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − δ‬در‪:ETABS‬‬ ‫از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺛﺎﻧﻮﻳﺔ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞﻫﺎي ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮة اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ )در ﻃﻮل ﺳﺘﻮن( ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺎﺷـﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ‪ ETABS‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲﻫﺎ را ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﺤﻞ ﮔﺮهﻫﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﺳﺘﻮن در ﻃﻮل ﺧﻮد ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨـﺪي‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤ‪Ĥ‬نﻃﻮر ﻛﻪ در ﻗﺴﻤﺖ ‪ 3-3‬از ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬راهﺣـﻞ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﺮاي ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﺳـﺘﻮن ﺑـﻪ اﻟﻤـﺎنﻫـﺎي‬ ‫ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي ﺧﻮدﻛﺎر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺳﺘﻮن در ﻣﺪلﺳـﺎزي ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﻧﻤـﻲﺷـﻮد و ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﺑـﻪ ﻃـﻮر داﺧﻠـﻲ اﻳـﻦ‬ ‫ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي را اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ داد و ﺑﺎ اﻳﻦ روش ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺿﺮﻳﺐ ﻃﻮل ﻣﺆﺛﺮ و ﻃﻮل آزاد ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ روش‬ ‫ﻻزم اﺳﺖ ﻛﺎرﺑﺮ اﺑﺘﺪا در ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻻزم ﻣﻲداﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺘﻮن ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي ﺷﻮد و ﮔﺮهﻫﺎﻳﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨـﺪي اﺟـﺰاي ﻣﺤـﺪود‬ ‫ﺑﺮاي ﺳﺘﻮنﻫﺎ در ﻣﺤﻞ ﮔﺮهﻫﺎي ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻓﻌﺎل ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﮔﺮه در ﻃﻮل ﺳﺘﻮن از دﺳﺘﻮر ‪ Draw > Draw Point Objects‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈـﻮر ﺑـﺎ اﻧﺘﺨـﺎب ﻋﻼﻣـﺖ ‪Snap to‬‬

‫‪ .Lines and Edges‬از ﻣﻨﻮي ‪ Draw > Snap to‬ﮔﺮهﻫﺎي ﺑﻴﻦ دو ﺳﺮ ﺳﺘﻮن در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ را ﻣﻲﺗﻮان ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﻗـﺮار دادن دو ﮔـﺮه در‬ ‫ﻃﻮل ﺳﺘﻮن ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪624‬‬

‫ﭘﺲ از اﻳﺠﺎد ﮔﺮهﻫﺎ در ﻃﻮل ﺳﺘﻮن ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺘﻮنﻫﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮﻧﺪ و دﺳﺘﻮر ﺗﻘـﺴﻴﻢﺑﻨـﺪي اﺟـﺰاي ﻣﺤـﺪود ﺧﻮدﻛـﺎر ﻛـﻪ در ﻣـﺴﻴﺮ > ‪Assign‬‬

‫‪ Frame/Line > Automatic Frame Subdivide‬اﺳﺖ‪ ،‬اﺟﺮا ﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺟﻌﺒﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Auto Mesh at intermediate points‬ﺳﺘﻮنﻫﺎ‬ ‫در ﻣﺤﻞ ﮔﺮهﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻃﻮل آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر داﺧﻠﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در ﺷﻜﻞ ‪ 4-3‬ﮔﺮهﻫﺎي ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺷﺪه روي ﻳﻜﻲ از ﻧﻤﺎﻫﺎي ﺳﺎزه ﻧﺸﺎن‬ ‫داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -4-3‬ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪي ﺳﺘﻮنﻫﺎ در ﻃﻮل ﺧﻮد ﺑﺎ ‪ 2‬ﮔﺮه )ﺳﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ در ﺳﺘﻮن ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ(‬

‫اﺛﺮات ﺛﺎﻧﻮﻳﺔ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ‪ P − δ‬در اﻛﺜﺮ ﻣﻮارد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ‪ P − Δ‬ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺑﺎ ﻃﻮل ﺑﻠﻨﺪ و‬ ‫ﻣﻘﻄﻊ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪ -2-2-3‬آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ‬ ‫ﺑﺮاي آنﻛﻪ اﻳﻦ آﺛﺎر ﺑﺮ اﺳﺎس ﺿﺎﺑﻄﺔ ﺑﻨﺪ ‪ 4-1-7-2-10‬اﻋﻤﺎل ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻨﻮي ‪ Options/Preferences./Steel Frame Design‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷـﻜﻞ‬ ‫‪ 5-3‬در ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ ،Design Analysis Method‬ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Effective Length‬و ﺑﺮاي ‪ ،Second Order Method‬ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Amplified 1st Order‬اﻧﺘﺨـﺎب‬ ‫ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -5-3‬ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻟﺤﺎظ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺑﻪ روش ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮﻫﺎي ﺧﻤﺸﻲ‬

‫‪625‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫در ﻣﻮرد روش ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺿﻮاﺑﻂ ﺑﻨﺪ ‪ 4-1-7-2-10‬در ﻧﺮم اﻓﺰار ‪ ،ETABS‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﺨﺶ ﭼﻬـﺎرم ﻛﺘـﺎب ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ‬ ‫ﻧﻜﺎت زﻳﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد‪:‬‬

‫ﻧﺮماﻓﺰار ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﺔ ﺿﺮﻳﺐ ‪ B2‬ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ را ﺑﺎ ﻓﺮض اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − Δ‬ﺑﺎرﻫﺎي ﺟـﺎﻧﺒﻲ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﭘـﻴﺶﻓـﺮض ﺑﺮاﺑـﺮ ﻳـﻚ‬ ‫ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻋﻀﻮ ﻣﻲﺗﻮان ﻣﻘﺪار آن را ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ وارد ﻛﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﺿﺮﻳﺐ در ﻣﻮرد ﻗﺎبﻫﺎي ﻣﻬﺎر ﻧﺸﺪه‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦﻛﻨﻨﺪهاي دارد و‬ ‫ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻗﺎبﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺪار آن ﺣﺘﻤﺎً وارد ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت‪ ،‬در اﻳﻦ ﭘﺮوژه ﺑﺎ ﻓﺮض ﻣﻬﺎر ﺑﻮدن ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ و ﺑﺎ ﻗﺒﻮل ﻋﺪد ﻳﻚ ﺑﺮاي ﺿﺮﻳﺐ ‪ B2‬ﻛـﻪ ﭘـﻴﺶﻓـﺮض ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ‬ ‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت را اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﻢ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﻃﺒﻘﺎت از ‪ 0.05‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ) ﻃﺒﻘﻪ ﻣﻬﺎر‬ ‫ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ(‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت دﺳﺘﻲ ﺿﺮﻳﺐ ‪ B2‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﻣﻲ اﺟـﺰاي ﻃﺒﻘـﻪ در دو ﺟﻬـﺖ اﺻـﻠﻲ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت‬ ‫ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻘﺪار ﺿﺮﻳﺐ ‪ B2‬ﻣﻄﺎﺑﻖ راﺑﻄﺔ ‪ 7-7-2-10‬ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ اﮔـﺮ ﺷـﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳـﺪاري ﻛﻤﺘـﺮ از ‪ 0.05‬ﺑﺎﺷـﺪ‬ ‫)ﻃﺒﻘﺎت ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ(‪ ،‬ﻃﺮح ﺑﺎ اﻧﻄﺒﺎق ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻓﺼﻞ ‪ 7-2-10‬ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻛﻨﺘـﺮل ﻣﻬـﺎر ﺷـﺪه ﻳـﺎ‬ ‫ﻧﺸﺪه ﺑﻮدن ﻃﺒﻘﺎت در اﻳﻦ روش اﺻﻠﻲﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ -1-2-2-3‬ﻛﻨﺘﺮل ﻃﺒﻘﺔ ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺪ ‪ 1-1-7-2-10‬ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬

‫ﻃﺒﻘﺔ ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪاي اﻃﻼق ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎن ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻧﺴﺒﻲ آن ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﻃﺒﻘﻪ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻟﻨﮕـﺮ ﺛـﺎﻧﻮي ﺑـﻪ‬ ‫ﻟﻨﮕﺮ اوﻟﻴﻪ اﺳﺖ و از راﺑﻄﺔ ‪ 1-7-2-10‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ از ‪ 0.05‬ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻃﺒﻘﻪ ﻣﻬﺎر ﺷﺪة ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻤﺎم ﻗﻄﻌﺎت‬ ‫ﻓﺸﺎري واﻗﻊ در اﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬اﺻﻄﻼﺣﺎً ﻣﻬﺎرﺷﺪه ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫)‪(1-7-2-10‬‬

‫راﺑﻄﻪ‬

‫‪(∑ P)Δ H‬‬ ‫‪HL‬‬

‫= ‪θi‬‬

‫در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ‪:‬‬ ‫‪ = ∑ P‬ﻣﺠﻤﻮع ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺤﻮري ﻧﻬﺎﻳﻲ )ﺿﺮﻳﺐدار( ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﻳﻚ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺮﺗﺒﺔ اول‬ ‫‪ = Δ H‬ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎن ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻃﺒﻘﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﺔ زﻳﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻓﻮق‬ ‫‪ = L‬ارﺗﻔﺎع ﻃﺒﻘﻪ‬ ‫‪ = H‬ﻧﻴﺮوي ﺑﺮﺷﻲ ﻧﻬﺎﻳﻲ )ﺿﺮﻳﺐدار( ﻃﺒﻘﻪ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﭘـﺲ از آﻧـﺎﻟﻴﺰ ﺳـﺎزه از ﺧﺮوﺟـﻲ ‪File > Print Tabels > Analysis Output > Frame‬‬

‫‪ Output > Column Forces‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﺎر ﻣﺤﻮري‪ P‬و ﺑﺮش ﺿﺮﻳﺐ دار ‪ V‬ﺗﺤﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر‪ ،‬ﺑﺮاي ﻃﺒﻘﺎت ‪ ST1‬ﺗﺎ ‪ ST5‬ﺑﺮاي ﺑـﺎﻻ و‬ ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ‪ 1-3‬اﺳﺘﺨﺮاج ﻣﻲﺷﻮد‪:‬‬

‫ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﺔ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي و ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز‬ETABS ‫ ﻣﺜﺎل ﻛﺎرﺑﺮدي از ﻧﺤﻮة ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در ﻧﺮماﻓﺰار‬/ ‫ﺑﺨﺶ ﭘﻨﺠﻢ‬ ETABS ‫ﻧﻬﺎﻳﻲ )ﺿﺮﻳﺐدار( ﻃﺒﻘﺔ ﺣﺎﺻﻞ از آﻧﺎﻟﻴﺰ ﺳﺎزه در‬

626

‫ ﻧﻴﺮوي ﺑﺮﺷﻲ‬-1-3 ‫ﺟﺪول‬

STORY FORCE ENVELOPES ETABS v9.6.0 File:MOMENT STEEL Units:Ton-m ITEM P ST-5 Top Max Value 552.65 Max Case COMB8 ST-5 Bottom Max Value 561.29 Max Case COMB8 ST-4 Top Max Value 1140.29 Max Case COMB8 ST-4 Bottom Max Value 1155.48 Max Case COMB8 ST-3 Top Max Value 1737.07 Max Case COMB8 ST-3 Bottom Max Value 1763.70 Max Case COMB8 ST-2 Top Max Value 2346.59 Max Case COMB8 ST-2 Bottom Max Value 2373.22 Max Case COMB8 ST-1 Top Max Value 2943.88 Max Case COMB8 ST-1 Bottom Max Value 2968.37 Max Case COMB8

138.92 COMB31

138.92 COMB35

138.92 COMB31

138.92 2237.899 5445.409 -3229.265 COMB35 COMB36 COMB7 COMB34

257.27 COMB31

257.27 COMB35

4144.385 11059.910 -6780.182 COMB36 COMB7 COMB31

257.27 COMB31

257.27 COMB35

4144.385 11214.209 -6132.303 COMB36 COMB7 COMB31

347.36 COMB31

347.36 COMB35

5595.647 COMB36

16854.964 -9704.307 COMB7 COMB31

347.36 COMB31

347.36 COMB35

5595.647 COMB36

17123.745 -8879.515 COMB7 COMB31

407.23 COMB31

407.23 COMB35

6560.146 22776.787 -12462.184 COMB36 COMB7 COMB31

407.23 COMB31

407.23 COMB35

6560.146 COMB36

434.84 COMB31

434.84 COMB35

7004.918 COMB36

28582.433 -14940.656 COMB7 COMB31

434.84 COMB31

434.84 COMB35

7004.918 COMB36

28838.977 -13966.425 COMB7 COMB31

2237.899 COMB36

MY 5358.260 -3575.518 COMB7 COMB34

23049.226 -11457.777 COMB7 COMB31

:‫ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد‬ ،‫ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻳﻜﺴﺎن اﺳﺖ‬x ‫ و‬y ‫ ﻣﻘﺪار ﺑﺮش در ﺟﻬﺖ‬،‫• ﺑﻪدﻟﻴﻞ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻮدن ﺳﺨﺘﻲ ﺳﺎزه در دو ﻃﺮف و ﻧﻴﺰ ﺑﺎرﮔﺬاري ﻣﺘﻘﺎرن‬ ‫ اﻣـﺎ‬،‫• ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺑﺮش ﭘﺎﻳﺔ ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻃﺒﻘـﻪ ﻳﻜـﺴﺎن اﺳـﺖ‬ ‫ ﻣﻘﺪار آن ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻃﺒﻘﻪ اﻧﺪﻛﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻘﺪار ﻧﻴﺮوي ﻣﺤﻮري ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﻪ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ‬،‫ﺑﺮاي ﻧﻴﺮوي ﻣﺤﻮري‬ .‫ اﺳﺘﺤﺮاج ﻣﻲﺷﻮد‬،‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻃﺒﻘﻪ اﺳﺖ‬

‫‪627‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫‪ = Δ H‬ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎن ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻫﺮﻃﺒﻘﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﺔ زﻳﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻓﻮق اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺪار آن از ﺧﺮوﺟﻲ ‪ Story Drift‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺒﻘـﻪ‬ ‫از ﺟﺪول ‪ 2-3‬ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ‪:‬‬ ‫ﺟﺪول ‪ -2-3‬ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎن ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻫﺮ ﻃﺒﻘﺔ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ زﻳﺮﻳﻦ ﺣﺎﺻﻞ از آﻧﺎﻟﻴﺰ ﺳﺎزه در ‪ETABS‬‬ ‫‪STORY DRIFT ENVELOPES‬‬ ‫‪ETABS v9.6.0 File:MOMENT STEEL Units:Ton-m July 28, 2010 13:56 PAGE 4‬‬ ‫‪LOAD / POINT‬‬ ‫‪/‬‬ ‫‪X‬‬ ‫‪Y‬‬ ‫‪Z / MAX DRIFT‬‬ ‫‪ST-5‬‬ ‫‪X‬‬ ‫‪COMB27‬‬ ‫‪36‬‬ ‫‪24.000‬‬ ‫‪19.400 14.700 0.006649‬‬ ‫‪ST-5‬‬ ‫‪Y‬‬ ‫‪COMB20‬‬ ‫‪36‬‬ ‫‪24.000 19.400 14.700 0.005995‬‬ ‫‪11.700 0.007060‬‬ ‫‪11.700 0.005982‬‬

‫‪19.400‬‬ ‫‪19.400‬‬

‫‪24.000‬‬ ‫‪24.000‬‬

‫‪36‬‬ ‫‪36‬‬

‫‪COMB27‬‬ ‫‪COMB18‬‬

‫‪X‬‬ ‫‪Y‬‬

‫‪ST-4‬‬ ‫‪ST-4‬‬

‫‪8.700 0.006755‬‬ ‫‪8.700 0.005599‬‬

‫‪0.000‬‬ ‫‪19.400‬‬

‫‪24.000‬‬ ‫‪24.000‬‬

‫‪31‬‬ ‫‪36‬‬

‫‪COMB29‬‬ ‫‪COMB33‬‬

‫‪X‬‬ ‫‪Y‬‬

‫‪ST-3‬‬ ‫‪ST-3‬‬

‫‪5.700 0.006640‬‬ ‫‪5.700 0.005228‬‬

‫‪19.400‬‬ ‫‪19.400‬‬

‫‪24.000‬‬ ‫‪24.000‬‬

‫‪36‬‬ ‫‪36‬‬

‫‪COMB25‬‬ ‫‪COMB18‬‬

‫‪X‬‬ ‫‪Y‬‬

‫‪ST-2‬‬ ‫‪ST-2‬‬

‫‪2.700 0.003772‬‬ ‫‪2.700 0.002683‬‬

‫‪0.000‬‬ ‫‪19.400‬‬

‫‪24.000‬‬ ‫‪24.000‬‬

‫‪31‬‬ ‫‪36‬‬

‫‪COMB31‬‬ ‫‪COMB17‬‬

‫‪X‬‬ ‫‪Y‬‬

‫‪ST-1‬‬ ‫‪ST-1‬‬

‫و ‪ = L‬ارﺗﻔﺎع ﻃﺒﻘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاي ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ‪ 3-3‬ﻛﻪ در ﻓﺎﻳﻞ ‪ Excel‬ﺗﻨﻈﻴﻢ ﮔﺮدﻳﺪه‪ ،‬دارﻳﻢ‪:‬‬ ‫ﻃﺒﻖ راﺑﻄﺔ ‪ 1-7-2-10‬ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‪ ،‬ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﺑﻮدن اﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ‪ 3-3‬ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬ ‫‪(∑ P)Δ H‬‬ ‫? → ‪< 0.05‬‬ ‫‪HL‬‬

‫ﺟﺪول ‪ -3-3‬ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري در ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ‬ ‫‪(∑ P)Δ H‬‬ ‫‪< 0.05‬‬ ‫‪HL‬‬

‫‪θ i < 0.05‬‬

‫= ‪θi‬‬

‫‪y‬‬

‫‪x‬‬

‫‪y‬‬

‫‪x‬‬

‫‪ Δ H‬ﺑﻪ ﻣﺘﺮ‬ ‫‪H‬‬

‫‪L‬‬ ‫‪y‬‬

‫‪x‬‬

‫‪∑P‬‬

‫ﺷﻤﺎره ﻃﺒﻘﻪ‬

‫‪OK‬‬

‫‪0.00807‬‬

‫‪0.00895‬‬

‫‪3‬‬

‫‪0.005995‬‬

‫‪0.006649‬‬

‫‪138.92‬‬

‫‪561.29‬‬

‫ﭘﻨﺠﻢ‬

‫‪OK‬‬

‫‪0.00895‬‬

‫‪0.01056‬‬

‫‪3‬‬

‫‪0.005982‬‬

‫‪0.00706‬‬

‫‪257.27‬‬

‫‪1155.48‬‬

‫ﭼﻬﺎرم‬

‫‪OK‬‬

‫‪0.0094‬‬

‫‪0.01143‬‬

‫‪3‬‬

‫‪0.005599‬‬

‫‪0.006755‬‬

‫‪347.36‬‬

‫‪1763.7‬‬

‫ﺳﻮم‬

‫‪OK‬‬

‫‪0.01015‬‬

‫‪0.01289‬‬

‫‪3‬‬

‫‪0.005228‬‬

‫‪0.00664‬‬

‫‪407.23‬‬

‫‪2373.22‬‬

‫دوم‬

‫‪OK‬‬

‫‪0.00678‬‬

‫‪0.00953‬‬

‫‪2.7‬‬

‫‪0.002683‬‬

‫‪0.003772‬‬

‫‪434.84‬‬

‫‪2968.37‬‬

‫اول‬

‫= ‪θi‬‬

‫‪628‬‬

‫در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﻃﺒﻘﻪ از ‪ θ max‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺎزه در ﻃﺒﻘﺔ ﻣﻮردﻧﻈﺮ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار ﻣﺤﺴﻮب ﺷﺪه و ﺑﺎﻳﺪ در ﻃﺮاﺣﻲ آن ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫‪θ max = 0.25‬‬

‫ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺳﺎزه ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﺪول ‪ 3-3‬ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري رخ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داد‪.‬‬ ‫ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﺪول ‪ 3-3‬ﺷﺮط ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺎﻳﺪاري ﻃﺒﻘﻪ ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ از ‪ 0.05‬ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ و ﻛﻠﻴﺔ ﻃﺒﻘﺎت در ﻗﺎب ﺧﻤﺸﻲ اﻳﻦ ﭘﺮوژه از ﻧـﻮع ﻣﻬـﺎر‬ ‫ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻓﺮﺿﻴﺎت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮات ‪ B2‬در اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺑﺎ دﻗﺖ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺮ رواﺑﻂ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﻮده و ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ روش اﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﺑﻪ ﻓﻌﺎل ﻛﺮدن ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ P − Δ‬در ﻣﻨﻮي ‪ Analyze > Set Analysis Option‬ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﺮﺿﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ در اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻣﺮﺗﺒﺔ اول وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬ﺑﻪ ﺧـﺼﻮص ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ ﻧـﺸﺪن ﻣﻘـﺪار ﺿـﺮﻳﺐ ‪ B2‬در‬ ‫‪ ETABS‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روش اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ‪ P − Δ‬اﺳـﺖ ﻛـﻪ در اﻳـﻦ‬ ‫ﭘﺮوژه از ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ روش ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -3-3‬اﻋﻤﺎل ﺿﺮﻳﺐ زﻟﺰﻟﻪ ﺑﺮاي ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻧﻬﺎﻳﻲ‬ ‫در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي در اداﻣﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ ﻛﻪ در ﻓﺼﻞ اول از ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺨﺶ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻟﺤـﺎظ ﻧﻴﺮوﻫـﺎي زﻟﺰﻟـﻪ در‬ ‫ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻧﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺿﺮﻳﺐ زﻟﺰﻟﻪ را در ‪ 1.4‬ﺿﺮب ﻛﺮده )ﻗﺴﻤﺖ ‪ 3-1‬ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم ﻛﺘﺎب(‪ ،‬اﻣﺎ از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ﻣﺒﺤـﺚ دﻫـﻢ‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎي زﻟﺰﻟﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ و ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ ‪ 1.2‬آﻣﺪهاﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻲﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﺔ ‪ AISC 360-05‬در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻬﺮهﺑﺮداري و ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ‬ ‫‪ 1‬ﻫﺴﺘﻨﺪ )ﻗﺴﻤﺖ ‪ 3-1‬ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎرم(؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ﻣﻨﺪرج در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ از ﺿﺮب دوﺑﺎرة ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ ﺑﻴـﺸﺘﺮ‬ ‫درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ روش ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﺸﺪن ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘـﺎر ﻃـﺮح ﺳـﺎزهﻫـﺎ ﺑـﻪ روش ﺣـﺪي و‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدن ﺿﺮاﻳﺐ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ﻣﻨﺪرج در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒـﺎت ﺑـﺎر ‪ AISC 360-05‬ﺑﺎﻋـﺚ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ ،‬ﺗـﺎ ﺑـﺮاي‬ ‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻃﺮح ﻏﻴﺮاﻗﺘﺼﺎدي ﺳﺎزه از ﺿﺮب ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر ﺳﺎزه ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺷﻮد و ﺑﺮاي ﻃﺮح ﺳﺎزه در ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻧﻬﺎﻳﻲ از ﻫﻤﺎن ﺿﺮﻳﺐ رﻓﺘﺎر‬ ‫ﺳﺎزه ﻛﻪ در روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -۴ -٣‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺠﺎزي‬

‫‪Notional Loads‬‬

‫ﻃﺒﻖ ﺑﻨﺪ ‪ 5-1-7-2-10‬ﺑﺮاي ﻫﺮ دو روش ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻏﻴﺮﺧﻄﻲ ﻫﻨﺪﺳﻲ و ﺿﺮاﻳﺐ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻟﻨﮕﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر‪ ،‬ﺑﺎري ﻣﺠﺎزي ﺑﻪ ﻣﻴـﺰان ‪0.2‬‬

‫‪629‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫درﺻﺪ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ﺿﺮﻳﺐدار‪ ،‬ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ در ﺗﺮاز ﻃﺒﻘﺎت‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻟﺤﺎظ اﺛﺮات ﺧﻄﺎﻫﺎي اﺟﺮاﻳﻲ در ﺣﻴﻦ ﻛﺎر اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪ -1-4-3‬ﻧﻜﺎت ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ‪Load Cases‬‬

‫• ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺠﺎزي از ﻧﻮع ‪ Notional‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ؛‬ ‫•‬

‫ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر ﺛﻘﻠﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎر از ﻧﻮع ﻣﺠﺎزي ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﺑـﺎر ﺛﻘﻠـﻲ‪ ،‬دو ﺣﺎﻟـﺖ ﺑـﺎر ‪Notional‬‬

‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ دو ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺮاي ﺑﺎر ﺟﺎﻧﺒﻲ در ﺟﻬﺖ اﺻﻠﻲ ‪ x‬و دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي اﻋﻤﺎل ﺑﺎر ﺟﺎﻧﺒﻲ در ﺟﻬﺖ ‪ y‬اﺳﺖ؛‬ ‫• ﺑﺮاي اﻋﻤﺎل ﺑﺎر ‪ Notional‬ﺑﻪ ﺳﺎزه ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ روش زﻳﺮ ﻛﻪ راﺣﺖﺗﺮ و ﻣﻨﻄﻘﻲﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﻛﺮد‪:‬‬ ‫ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Auto‬در ﺳﺘﻮن ‪ Auto Lateral Load‬اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮده و ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي دﻛﻤﻪ ‪ Modify Lateral Load‬ﻛﻠﻴﻚ ﻛﻨﻴـﺪ ﺗـﺎ ﺻـﻔﺤﺔ ﺟﺪﻳـﺪي‬ ‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ زﻳﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮد ﻛﻪ در آن ﺗﻨﻈﻴﻤﺎت ﻻزم اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺻﻔﺤﻪ در ﻗﺴﻤﺖ ‪ ،Base Load Case‬ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎر ﺛﻘﻠﻲ ﻣﺘﻨـﺎﻇﺮ ﺑـﺎ‬ ‫آن اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Load Ratio‬ﻋﺪد ‪) 0.002‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺿﺎﺑﻄﺔ ﺑﻨﺪ ‪ 5-1-7-2-10‬ﻗﺴﻤﺖ ‪ (2‬و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻋﺪد دﻟﺨﻮاه ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ دﻳﮕـﺮ‬ ‫وارد ﻣﻲﺷﻮد )اﻳﻦ ﻋﺪد ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻴﺶﻓﺮض در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ وﺟﻮد دارد(‪ .‬در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Notional Load Direction‬ﻧﻴـﺰ ﺑـﺮاي اﻋﻤـﺎل ﺑـﺎر از ﺑـﻴﻦ دو‬ ‫ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Global X‬و ‪ Global Y‬اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺎر ﻣﺠﺎزي ‪ Notional Load‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 6-3‬ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 0.002‬ﻣﻘﺪار در دو راﺳﺘﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺮده و زﻧﺪه ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ‪:‬‬ ‫‪ Nlive y‬و ‪ Nlive x‬و ‪ Ndead y‬و ‪Ndead x‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -6-3‬ﻧﺤﻮة در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ‪ETABS‬‬

‫‪630‬‬

‫‪ -2-4-3‬ﻧﻜﺎت ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ‪Load Combination‬‬

‫ﭘﺲ از ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر ‪ Notional‬در ﻗﺴﻤﺖ ‪ Define/Load Combinations‬ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر را ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻣﻲدﻫﻴﻢ‪:‬‬ ‫• ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر ‪ Notional‬ﺗﻨﻬﺎ در ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻣﺸﺎرﻛﺖ داده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛‬ ‫• ﺿﺮﻳﺐ ﺑﺎر ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻛﺪام از ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎر ‪ Notional‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﺮﻳﺐ ﺑﺎر ﺛﻘﻠﻲ ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎ آن‪ ،‬در ﻫﻤﺎن ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر اﺳﺖ؛‬ ‫• در ﻫﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﺗﻤﺎم ﺑﺎرﻫﺎي ‪ Notional‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ در ﻳﻚ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻤﺎم آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺿـﺮﻳﺐ ﻣﺜﺒـﺖ ﺗﺮﻛﻴـﺐ‬ ‫ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر دﻳﮕﺮي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ در آن ﺗﻤﺎم ﺑﺎرﻫﺎي ‪ Notional‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن داراي ﺿﺮﻳﺐ ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛‬ ‫• در ﻫﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎرﻫﺎي ‪ Notional‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎﻳﻲ را ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻣﻲدﻫﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻳﻚ ﺟﻬﺖ اﺻﻠﻲ ﺳﺎزه ) ‪ x‬ﻳﺎ ‪ (y‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر دﻳﮕﺮي ﻣﻲﺳﺎزﻳﻢ ﻛﻪ در آن ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺑﺎري ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺟﻬﺖ اﺻﻠﻲ دﻳﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺎرﻛﺖ داده ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑـﺮ اﻳـﻦ‬ ‫اﺳﺎس ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎدي ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ دو ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر اﺳﺖ )ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ‪ 2-1-2-10‬ﻣﺒﺤﺚ دﻫـﻢ(‪،‬‬ ‫در ﺣﺎﻟﺖ اﻋﻤﺎل اﻳﻦ ﺑﺎرﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ‪ 4‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪه و ﺑﻪ ‪ 8‬ﻋﺪد ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ -5-3‬ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻃﺒﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ‬ ‫ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎرﮔﺬاري روش ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺣﺪي در ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ در ﺑﻨﺪ ‪ -4-3-1-2-10‬ت و ﺟـﺪاول‪ 2-1-2-10‬و ‪ 3-1-2-10‬ذﻛـﺮ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺮﺧﻲ از ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﺪول اول ﺑﻮده و ﺣﺎﻟﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲﺗﺮي دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اﺳﺖ‪:‬‬ ‫‪1.4D‬‬ ‫‪1.25D+1.5L‬‬ ‫) ‪D+1.2L+1.2(E or W‬‬ ‫) ‪0.85D+1.2(E or W‬‬

‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺑﺎﻻ ﺑﺎ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﭘﻴﺶﻓﺮض ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‪ ،‬اﻧﺪﻛﻲ ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﻋﻠـﺖ ﺑﺎﻳـﺪ ﺗﺮﻛﻴﺒـﺎت ﺑـﺎﻻ را ﺟـﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﻘـﺎدﻳﺮ‬ ‫ﭘﻴﺶﻓﺮض ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﺎﻳﺪ ‪ 100‬درﺻﺪ ﻧﻴﺮوي زﻟﺰﻟﻪ در ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺎ ‪ 30‬درﺻﺪ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﺑﻪ ‪ 32‬ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ))‪ D+L‬و ‪ 34−(D‬ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز( اﻣﺎ ﺑﺎ ﺿـﺮاﻳﺐ ﻣﺘﻔـﺎوت ﻧﻴـﺎز دارﻳـﻢ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ‪8‬‬

‫ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر اﺿﺎﻓﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ ﻣﺠﺎزي‪ ،‬ﺟﻤﻌﺎً ﺑﻪ ‪ 40‬ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺎر ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ‪ 4-3‬ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﻴﺎز اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺟﺪول ‪ -1-3‬ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺑﺎر در روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬

‫‪LRFD‬‬ ‫‪1.4Dead+1.4NDeadx , 1.4Dead-1.4NDeadx‬‬ ‫‪1.4Dead+1.4NDeady , 1.4Dead-1.4NDeady‬‬ ‫‪1.25Dead +1.5Live+1.25NDeadx +1.5NLivex‬‬ ‫‪1.25Dead +1.5Live-1.25NDeadx -1.5NLivex‬‬ ‫‪1.25Dead +1.5Live+1.25NDeady +1.5NLivey‬‬

‫‪631‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫‪1.25Dead +1.5Live-1.25NDeady -1.5NLivey‬‬ ‫‪D+1.2L +1.2Exp+0.36Ey / D+1.2L - 1.2Exp+0.36Ey /‬‬ ‫‪D+1.2L +1.2Exp-0.36Ey / D+1.2L – 1.2Exp-0.36Ey /‬‬ ‫‪D+1.2L + 1.2Exn+0.36Ey / D+1.2L-1.2Exp+0.36Ey‬‬ ‫‪D+1.2L + 1.2Exn-0.36Ey / D+1.2L- 1.2Exp-0.36Ey‬‬ ‫‪D+1.2L +1.2Eyp+0.36Ex / D+1.2L -1.2Eyp+0.36Ex /‬‬ ‫‪D+1.2L +1.2Eyp-0.36Ex / D+1.2L –1.2Eyp-0.36Ex /‬‬ ‫‪D+1.2L +1.2Eyn+0.36Ex / D+1.2L -1.2Eyn+0.36Ex‬‬ ‫‪D+1.2L +1.2Eyn-0.36Ex / D+1.2L –1.2Eyn-0.36Ex‬‬ ‫‪0.85D+1.2Exp+0.36Ey / 0.85D- 1.2Exp+0.36Ey /‬‬ ‫‪0.85D +1.2Exp-0.36Ey / 0.85D – 1.2Exp-0.36Ey /‬‬ ‫‪0.85D + 1.2Exn+0.36Ey / 0.85D - 1.2Exp+0.36Ey‬‬ ‫‪0.85D + 1.2Exn-0.36Ey / 0.85D - 1.2Exp-0.36Ey‬‬ ‫‪0.85D +1.2Eyp+0.36Ex / 0.85D -1.2Eyp+0.36Ex /‬‬ ‫‪0.85D +1.2Eyp-0.36Ex / 0.85D –1.2Eyp-0.36Ex /‬‬ ‫‪/‬‬ ‫‪0.85D -1.2Eyn+0.36Ex‬‬ ‫‪/ 0.85D –1.2Eyn-0.36Ex‬‬

‫‪0.85D +1.2Eyn+0.36Ex‬‬ ‫‪0.85D +1.2Eyn-0.36Ex‬‬

‫‪ -6-3‬ﻣﺸﻜﻞ ﻃﺮاﺣﻲ ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه در ‪ETABS‬‬

‫ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻧﺮماﻓﺰار ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ GENERAL‬ﻳﺎ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎ ‪ SECTION DESIGNER‬از ﻟﺤﺎظ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﻴﺮﻓﺸﺮده‬ ‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻃﺮاﺣﻲ در ﻗﺴﻤﺖ ﺟﺰﺋﻴـﺎت‪ ،‬ﻃﺮاﺣـﻲ ﭘﻴﻐـﺎم ﻋـﺪم ﻓـﺸﺮده ﺑـﻮدن ﻣﻘﻄـﻊ‪ ،‬ﻧـﺸﺎن داده ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷـﺪ‪ .‬در‬ ‫اﻳﻦﺻﻮرت ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻗﺼﺪ ﻛﻨﺘﺮل ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ‪ 3-10‬داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬اﻳﻦ اﻟﺰاﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد و ﻛﻨﺘﺮل اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﺮاي اﻳﻦ اﻟﺰاﻣﺎت ﺑﺎﻳـﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﺻﻮرت دﺳﺘﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻋﻼوه ﺑﺮ آن در ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎء ﺑﺮاي ﺧﻤﺶ ﺑﻪ ﺟﺎي آنﻛﻪ اﺳﺎس ﻣﻘﻄﻊ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﻣﻌﻴﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﺳﺎس ﻣﻘﻄـﻊ اﻻﺳـﺘﻴﻚ آﻧﻬـﺎ در‬ ‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد و اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻋﻀﺎء در ﻧﺮماﻓﺰار ﺑﺮاي اﻧﺪﻛﻲ ﻛﻤﺘﺮ از ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺧﻮد ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻋـﻼم ﻧـﺴﺒﺖ‬ ‫ﺗﻨﺶﻫﺎي ﺑﺎﻻ در ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي آنﻛﻪ ﺑﺘﻮان ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﺪل ﺷﺪه ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ General‬را در ﻧﺮماﻓﺰار ﺑﻪ ﺻﻮرت واﻗﻌﻲ آنﻃﻮر ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻣﻨﻮال ﻧﺮماﻓﺰار اﺳﺖ را‬ ‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺎﻃﻊ ‪ GENERAL‬و ‪ Section Designer‬را ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻘﺎﻃﻊ ‪ I‬ﺷﻜﻞ ﻣﻌﺎدلﺳﺎزي ﻛﻨـﻴﻢ‪ ،‬ﺗـﺎ ‪ ETABS‬ﺑـﺮاي اﻳـﻦ‬

‫‪632‬‬

‫ﻣﻘﺎﻃﻊ اﺳﺎس ﻣﻘﻄﻊ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ را ﻣﻼك ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار دﻫﺪ و ﺑﺎ اﺧﺬ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻫﺎ و ﻋﺮض ﺑﺎل و ﺟﺎن ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻛﻨﺘﺮل ﻓـﺸﺮدﮔﻲ را روي اﻳـﻦ ﻣﻘـﺎﻃﻊ‬ ‫اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﻘـﺎﻃﻊ ﻣﻮﺟـﻮد در اﻳـﻦ ﭘـﺮوژه ﻛـﻪ در روش ﺗـﻨﺶ ﻣﺠـﺎز ﻫﻤﮕـﻲ ﺑـﺎ ﻧـﺴﺒﺖ ﺗـﻨﺶ زﻳـﺮ ‪ 1‬ﻃـﺮح ﺷـﺪهاﻧـﺪ‪ ،‬در ﺗﻴـﺮ ﻫـﺎ دو ﻣﻘﻄـﻊ‬ ‫‪ IPE270_2PLF200X5‬و ‪ IPE300_2PLF250X5‬و در ﺳــﺘﻮنﻫــﺎ ﻣﻘــﺎﻃﻊ ﺟﻔــﺖ ‪ IPE‬ﺑــﺎ ﻧــﺎمﻫــﺎي‬

‫‪، 2IPE30 ، 2IPE27 ، 2IPE24 ، 2IPE22‬‬

‫‪ 2IPE270_2PLF400X25_D290 ،2IPE240_2PLF280X20_D200‬ﻣﻘﺎﻃﻌﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ General‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪهاﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺿﺨﺎﻣﺖ و ﻋﺮض ﺑﺎل و ﺟﺎن‪ ،‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﻘﻄﻊ ﻣﺮﻛﺐ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﻣﻘﻄـﻊ ‪ I‬ﺷـﻜﻞ وارد و ﺳـﭙﺲ ﺗﻮﺳـﻂ‬ ‫ﻓﺎﻳﻞ اﻛﺴﻞ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻣﺎژول ﻧﺮماﻓﺰار ‪ Proper V.8-2001‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ 7-3‬اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ را ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ‪ I‬ﺗﻌﺮﻳـﻒ و ﻓﺎﻳـﻞ ﺑـﺎ ﭘـﺴﻮﻧﺪ ‪ *.pro‬را‬ ‫ﻣﻲﺳﺎزﻳﻢ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -7-3‬ﻧﺤﻮة‬

‫‪633‬‬

‫ﻣﻌﺎدلﺳﺎزي ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﺮﻛﺐ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻘﻄﻊ ‪ I‬ﺷﻜﻞ و ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﺮوﺟﻲ از ﻧﺮماﻓﺰار ‪Proper‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ را در ‪ ETABS‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ Import I/Wide Flange‬وارد ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬

‫‪ -7-3‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ اﻋﻀﺎء‬ ‫• ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺗﻴﺮ‪:‬‬ ‫ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎي ﺳﺎزه از دﺳﺘﻮر ‪ ،Select > by Line Object Type‬ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ beam‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﭘـﺲ از اﻧﺘﺨـﺎب ﺗﻴﺮﻫـﺎ ﺑـﺮاي‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻋﻀﺎء از ﻣﻨـﻮي ‪ Design > SFD > View/Revise Overwrites‬ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﺷـﻜﻞ ‪ ،9-3‬ﭼﻨﺎﻧﭽـﻪ ﻣـﻮردي ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﻣﻘـﺪار‬ ‫ﭘﻴﺶﻓﺮض داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻈﻤﻴﺎت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ را وارد ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫‪634‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -8-3‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻨﺪﺳﻲ ﻣﻘﻄﻊ ‪ 2IPE240_2PLF280X20_D200‬ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ I‬ﺷﻜﻞ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ‬

‫از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﺳﺎزة ﺗﻴﺮﻫﺎ درون ﺳﻘﻒ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻬﺎر ﺟﺎﻧﺒﻲ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎﺻـﻠﺔ ﺗﻜﻴـﻪﮔـﺎهﻫـﺎي ﺟـﺎﻧﺒﻲ را ﺑـﺮاي ﺗﻴﺮﻫـﺎ در‬ ‫‪ ETABS‬ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻛﺮد‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ در ﺷﻜﻞ ‪ 9-3‬ﻛﻪ از ﻣﻨـﻮي ‪ Design > Overwrites Frame Design Procedyre‬در ﺟﻠـﻮي‬ ‫ﻋﺒﺎرت )‪ Unbraced Length ratio (LTB‬ﻃﻮل آزاد ﺑﺮاي ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎﻧﺒﻲ‪ -‬ﭘﻴﭽﺸﻲ ﻳﺎ ﻫﻤﺎن ﻓﺎﺻﻠﺔ ﺗﻜﻴﻪﮔـﺎهﻫـﺎي ﺟـﺎﻧﺒﻲ ﺗﻴﺮﻫـﺎ را ﺑﺮاﺑـﺮ ﻣﻘـﺪار‬ ‫ﻛﻮﭼﻚ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ‪ 0.01‬را وارد ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ در اﻳﻦ ﭘﺮوژه از ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﺻﺮفﻧﻈﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در اﺷﻜﺎل ‪-3‬‬ ‫‪ 9‬و ‪ 10-3‬ﺿﺮﻳﺐ‪ OverStrength Factor‬را در ﺗﻴﺮﻫﺎ ‪ ،‬ﺳﺘﻮنﻫﺎ و ﺑﺎدﺑﻨﺪﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑﻪ ‪ 1.15‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در اﻳﻦ ﭘﺮوژه ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ دو ﺳﺮ ﮔﻴﺮدار ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ ﻟﺬا ﺑﺮ ﺧﻼف ﺗﻴﺮﻫﺎي دو ﺳﺮ ﻣﻔﺼﻞ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘـﻴﺶﻓـﺮض ﻛﺎﻣﭙﻮزﻳـﺖ ﻃﺮاﺣـﻲ‬ ‫ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﻗﺎب ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ از ﻧﻮع ‪ Steel Frame Design‬ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻮع ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -9-3‬ﻧﺤﻮة ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻃﺮاﺣﻲ ﺗﻴﺮﻫﺎ در‬

‫‪635‬‬

‫‪ETABS‬‬

‫‪636‬‬

‫• ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺘﻮن‪:‬‬ ‫ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺳﺎزه از دﺳﺘﻮر ‪ ،Select > by Line Object Type‬ﮔﺰﻳﻨﺔ ‪ Column‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎب ﺳـﺘﻮنﻫـﺎ‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻋﻀﺎء از ﻣﻨﻮي ‪ Design > SFD > View/Revise Overwrites‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪ ،10-3‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻮردي ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﻣﻘـﺪار‬ ‫ﭘﻴﺶﻓﺮض داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻨﻈﻤﻴﺎت ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ را وارد ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬ ‫ ﺑﺮاي ﻟﺤﺎظ آﺛﺎر ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ از روش ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ ‪ P − δ‬و ‪ P − Δ‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﺮاﻳﺐ ‪ B2‬و ‪ B1‬را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻜﻞ ‪10-3‬‬‫ﺑﺮاي ﻫﻤﺔ ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﻪ ‪ 1‬ﺗﻐﻴﻴﺮ داد؛‬ ‫ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺳﺎزه ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻃﻊ ‪ I‬ﺷﻜﻞ ﻣﻌﺎدل ﺳﺎزي ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻓﺸﺎري آﻧﻬﺎ ﻣﻌﻴﺎر ﻛﻤـﺎﻧﺶ ﭘﻴﭽـﺸﻲ–‬‫ﺧﻤﺸﻲ ﺣﺎﻛﻢ ﺷﻮد‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﻔﺖ ﺑﻮدن ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺳﺘﻮنﻫﺎ و ﺑﺰرگ ﺑﻮدن ﺳﺨﺘﻲ ﭘﻴﭽﺸﻲ‪ ،‬اﺻﻮﻻً ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻤﺎﻧﺸﻲ در اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻘـﺎﻃﻊ‬ ‫اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ﺧﻨﺜﻲ ﻛﺮدن ﻣﺤﺎﺳﺒﺔ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻓﺸﺎري ﺑـﺮ ﻣﺒﻨـﺎي ﻛﻤـﺎﻧﺶ ﭘﻴﭽـﺸﻲ‪ -‬ﺧﻤـﺸﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳـﺪ ﺿـﺮﻳﺐ ﻃـﻮل ﻣـﺆﺛﺮ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ اﻳـﻦ‬ ‫ﻛﻤﺎﻧﺶ‪ ، K LTB ،‬ﻳﻚ ﻋﺪد ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﺜﻼً ‪ 0.001‬ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﻮد؛‬ ‫‪ -‬از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول ‪ 3-3‬ﻃﺒﻘﺎت ﺳﺎزه در دو ﺟﻬﺖ ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻻزم اﺳـﺖ ﺿـﺮاﻳﺐ ‪Effective Length (K Major ,‬‬

‫)‪ Minor‬و )‪ Effective Length (K Major , Minor Braced‬ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 1‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﺳﺎزه از ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪:‬‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺮاي ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪﻫﺎ از ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺟﻔﺖ ﻳﺎ ورقدار ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ﺟﻔﺖ ﻧﺎوداﻧﻲ ‪ 2UNP‬ﻳﺎ ﺟﻔﺖ ﻧﺒﺸﻲ ‪ 2L‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﻘـﺎﻃﻊ ‪2UNP‬‬

‫را ﺑﺎ ﻧﺎوداﻧﻲ ﺗﻚ و ﻣﻘﺎﻃﻊ ‪ 2L‬را ﺑﺎ ﻧﺒﺸﻲ ﺗﻚ ﻣﻌﺎدل و ﺑﻪ ﻧﺮماﻓﺰار ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬در اﻳﻦﺻﻮرت ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﺎﻛﻢ ﺷﺪن‬ ‫ﺿﺎﺑﻄﺔ ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺧﻤﺸﻲ‪ -‬ﭘﻴﭽﺸﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﺮﻳﺐ ‪ K LTB‬ﺑﺮاﺑﺮ ﻳﻚ ﻋﺪد ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺑـﻪ ﺷـﺮﻃﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ‬ ‫واﻗﻌﺎً ﻛﻤﺎﻧﺶ ﺧﻤﺸﻲ‪ -‬ﭘﻴﭽﺸﻲ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻃﻊ اﺗﻔﺎق ﻧﻴﺎﻓﺘﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻃﺮح ﻟﺮزهاي ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﺮﻳﺐ ‪ OverStrength Factor‬در ﺑﺎدﺑﻨﺪﻫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﺑـﻪ ‪ 1.15‬ﺗﻐﻴﻴـﺮ‬ ‫ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -10-3‬ﻧﺤﻮة ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺘﻮنﻫﺎ در‬

‫‪637‬‬

‫‪ETABS‬‬

‫‪638‬‬

‫‪ -8-3‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﮔﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻨﺶ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﺑﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ اﺛﺮ ﻣﺮﺗﺒﺔ دوم ﺑـﻪ روش آﻧـﺎﻟﻴﺰ ﻋﻤـﻮﻣﻲ ‪ P − Δ‬ﺑـﺮاي ﻃﺒﻘـﺔ اول و ﻗـﺎب‬ ‫ﺷﻤﺎرة ‪ 4‬در اﺷﻜﺎل ‪ 11-3‬ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺪه در روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‪ ،‬ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻃﺮح ﺷﺪه در ﻗﺎب ﻫﺎي ﻣﺘﻨﺎﻇﺮ ﺑﻪ روش ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻨﺶ آﻧﻬﺎ در ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ‬ ‫روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪ /‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﺑﻪروش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي ‪LRFD‬‬

‫‪639‬‬

‫‪640‬‬

‫ﺷﻜﻞ ‪ -11-3‬ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻨﺶ ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻘﺎﻃﻊ در ﻃﺒﻘﻪ اول و ﻗﺎب ‪1‬و ‪ 4‬ﺑﻪ روش ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺪي‬