Monitor # 14 by eleni fiotaki

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας μιλάει για το ταξίδι

της Αγάπης Καλούδη

Colour me... in Fashion

Οι 10 καλύτερες άγνωστες παραλίες του νησιού

Creta Exotica απόδραση στα Τέρτσα

της Σίσσυ Παπαδογιάννη

ένα αλλιώτικο αντάρτικο πόλης

STREETPANTHERS

Τεύχος #014 • Αύγουστος 2010 • 15θήμερη Εφημερίδα Πόλης • Διανέμεται Δωρεάν

Hasta re! b m e i t p Se

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

ΣΤΗΛΕΣ: :04

ΕDITORIAL

:05

Εκδότης: Νίκος Κατζηλάκης

POLITICO

Σύμβουλοι Έκδοσης: Σάντρα-Οντέτ Κυπριωτάκη, Ανδρέας Κορακάς

των Στέλιου Κούλογλου, Μαρίας Ψαρά

Αrt Director: Ελένη Φιωτάκη

:06

Συντονισμός Ύλης: Σίσσυ Παπαδογιάννη

COSMOS

τoυ Ignacio Ramonet

:07

CITY LIFE

του Στέλιου Πετράκη

:08

ALPHA BETA

των Σίσσυ Παπαδογιάννη, Ευάγγελου Παπαδάκη

:10

Tεύχος #14 Φωτ. εξωφύλλου: Νικήτας Μιχαλάκης Μόνιμος κάτοικος Ηρακλείου, φωτογράφος, web developer, ποδοσφαιριστής (ερασιτεχνικά). Στο ενεργητικό του συγκαταλέγεται εξώφυλλο στο ένθετο περιοδικό “Φωτογράφος” της Καθημερινής.

Συνεργάτες: Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, Μαρία Αναστασάκου, Νίκος Αστρουλάκης, Στέλλα Μελίνα Βασιλάκη, Ουρανία Γιαλυτάκη, Πόπη Γκερούση, Μάριος Διονέλλης, Φανή Καλαθάκη, Αγάπη Καλούδη, Κώστας Καρνίκης, Στέλιος Κούλογλου, Κώστας Μαρκάκης, Νίκος Νεφέλικας, Ευάγγελος Παπαδάκης, Γιάννης Παπιδάκης, Στέλιος Πετράκης, Γιάννα Πλαϊνιώτη (Λονδίνο), Στέλιος Πλαϊνιώτης (Κουάλα Λουμπούρ), Μαρία Σαρρή, Στέλλα Τουρνά, Μαρώ Τσαγκαράκη, Μιχάλης Χαραλαμπάκης, Στέλιος Χουστουλάκης, Μαρία Ψαρά Ειδικές συνεργασίες: John Pilger, www.tvxs.gr, The New York Times Syndicate, Τhe Guardian Syndication, Ελευθεροτυπία

ΒΑΔΙΖΩ & ΠΑΡΑΜΙΛΩ του Ανδρέα Κορακά

ΘΕΜΑΤΑ:

:11

:14

Εικονογράφηση: Γιάννης Κουβίδης Μαρία Αντωνοπούλου

του Μιχάλη Χαραλαμπάκη

Πάνθηρες εναντίον Γαϊδάρων

:18

Φωτογράφοι: Νίκος Βιτσαξάκης, Γιώργος Καμελάκης, Μαριάννα Καράλη, Νίκος Κουτάντος, Κυριάκος Κουτουλάκης, Νικόλας Λεβεντάκης, Νικήτας Μιχαλάκης, Στέλιος Παπαρδέλας, Φώτης Σέρφας, Μανώλης Σκαντζάκης, Jannik Weylandt

Απόδραση στα Τέρτσα

Διαφήμιση: Μηνάς Λευκόχειρ, Αρισταγόρας Σκουλουδάκης

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΛΗΣ

:12

ΑΣΤΙΚΗ ΛΗΘΗ

του Γιάννη Φαρσάρη

:22

FASHION

STREET PANTHERS: της Σίσσυ Παπαδογιάννη

CRETA EXOTICA

της Αγάπης Καλούδη

της Στέλλας Μελίνας Βασιλάκη

:24/25

:20

:26

Essaouira

MUSIC

TRANSIT

CINEMA

της Mαρίας Αναστασάκου

:27/28

:21

:29

Κωνσταντίνος Τζούμας

AGENDA DAY&NIGHT

UPSIDE DOWN

της Μαρώς Τσαγκαράκη

Διόρθωση: Νίκος Ζερβουδάκης

Νομικός σύμβουλος: Πρόδρομος Λιλίτσης Λογιστήριο: Δημήτρης Θεοδοσούλης Υπεύθυνος Διανομής: Κώστας Κατζηλάκης ΜΟΝΙΤΟΡ Free Press Κρήτης Έβανς 10, ΤΚ 71201, Κρήτη Τηλ 2810240998 e-mail: onmonitor@gmail.com 15θήμερη εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Οι απόψεις που παρουσιάζονται στα άρθρα δεν συμφωνούν απαραίτητα με τις απόψεις του εκδότη

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ:

ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΚΑΦΕ/ΜΠΑΡ/ΠΟΛΥΧΩΡΟΙ: Tramezzini café 25ης Αυγούστου αρ 33 / Μπισκότο Χάνδακος 36γ / Indigo 25ης Αυγούστου αρ 76 / Επι Χάνδακος Χάνδακος 43 / Ουτοπία Χάνδακος 51 / Central park Αρκολέοντος 19 / Samaria Deliciozo Αρκολέοντος 9 / Φιξ Περδικάρη 4 / Καφέ Σπόρος Πλατεία Δασκαλογιάννη / Take 5 Αρκολέοντος 7 / La brasserie Πλατεία Κοραή 15 / Guernica Ανδρέου Κρήτης 2 /Τίτα Μπρίκι Μεραμπέλλου 16 / Play House Κοραή 2 / Mare Bar & Food Παραλιακή – Πλατεία Ξενία / Ηριδανός Ανδρόγεω 8 / Blow up Ψαρομηλίγκων 15 / Φυλλοσοφίες Πλατεία Λιονταριών. ΙΔΡΥΜΑΤΑ/ ΜΟΥΣΕΙΑ: Κυλικείο Πανεπιστημίου Κρήτης Λεωφόρος Κνωσσού / Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Νυμφών 3. ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ: Πλατεία Λιονταριών (Στ’ ωρολόι) / Πεζόδρομος οδού Ανδρόγεω (Tobacco shop) / Πεζόδρομος οδού Δαιδάλου / Πεζόδρομος Περδικάρη (fix) / Εμπορικό κέντρο Τalos Plaza Σοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος&Πελασγών / Σταθμός Επιβίβασης Λιμένος Ηρακλείου / Σταθμός ΚΤΕΛ Ηρακλείου – Χανίων / Οδός Έβανς (Lexis) / οδός 1821 (Ελευθερουδάκης) / Πεζόδρομος Χάνδακος (Papercut) / Οδός Αβέρωφ (Φούρνος Γιανναδάκη). ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ/ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ: Antonella Σμύρνης 20 / M&D Hair Spa&Style Ανδρόγεω 4 / ZEN Μιλάτου 20 / Βρεφονηπιακός Σταθμός Δημιουργία Εργοτέλους 76 / Dvd Club Μινωταύρου 1 / Thrix Μιλάτου 21 /Φούρνοι Βενέρη Οδός Σμύρνης. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ: Κουναλάκης Έβανς 83-85 / Δοκιμάκης Ταγματάρχου Τζουλάκη 8 / Κίχλη Καντανολέων 13 / Lexis Έβανς 56-58 / Κυριάκης Έβανς 85-87 / Παπασωτηρίου Κοραή 17 / Αναλόγιο Ρούσσου Χούρδου 8 / Ελευθερουδάκης Οδός 1821 αριθ 10 / Κύβος Ζωγράφου 6 / Φωτόδεντρο Κοραή 21 / Κύβος Λ. Δημοκρατίας 8 / Κύβος the copyshop Μύσωνος & Δωδεκανήσου. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ: Marin Dream Hotel Δούκος Μποφώρ 12 / Lato Boutique Hotel Επιμενίδου 15 / Astoria Capsis Πλατεία Ελευθερίας / Hotel Olympic Πλατεία Κορνάρου. ΔΙΣΚΟΠΩΛΕΙΑ: Δισκόραμα Δικαιοσύνης 11 / Μετρόπολις Δαιδάλου 19. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ/ΘΕΑΤΡΑ: Βιτσέντζος Kορνάρος Μαλικούτη 1 / Πολυχώρος Σινε Τεχνόπολις Λεωφόρος Α. Παπανδρέου 116 Αμμουδάρα / Σινεμά Odeon Σοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος & Πελασγών. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ/FAST FOOD: Καγιαμπής Μονοφατσίου 12 / Λούκουλος Κοραή 5 / Πλάνη Πασιφάης 8 / Goody’s Μιχελιδάκη 6 / Πράσσειν Άλογα Χάνδακος&Κυδωνίας 21 / Σιγά-Σιγά Μινωταύρου 2 / Η κουζίνα της Πόπης Σμυρνης 19 / Νότιο Σέλλας Μεραμβέλλου 13 / Everest Πλατεία Λότζια / Savodor Πλατεία Ελευθερίας / Greendays Πλ. Δασκαλογιάννη. ΧΑΝΙΑ: ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ/ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ: Blue Safran Restaurant Café Bar Ακτή Τομπάζη 30 Παλιό Λιμάνι / My Café - Restaurant Σκαλίδη 37 / Γρηγόρης Μικρογεύματα Πλατεία 1866 αρ 29 / Γρηγόρης Μικρογεύματα Πλατεία Ελευθερίας 13 / Ταμάμ Ζαμπελίου 49 / Κουκουβάγια Τάφοι Βενιζέλων / Μοναστήρι του Καρόλου Πεζόδρομος Σπλάντζια / Κλειδί Πλατεία 1821 / Εβερεστ πλατεία 1866 / Δύο λουξ bar café Σαρπηδώνος 2 / Ιπποπόταμος Σαρπηδώνος 6 / Συναγωγή Πάροδος Κονδυλάκη. ΡΕΘΥΜΝΟ: Figaro Art & Music café Βερνάρδου 21-23 / ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Δασκαλάκη Βοσπόρου 6. ΑΓ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Café Du Lac 28ης Οκτωβρίου 17 /Πολυχώρος Περίπου 28ης Οκτωβρίου 25 Για θέματα διανομής καλέστε στο 6973 656 536

Επεισόδιο 1 “Θα ήθελα να δω ανθρώπους να βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο για να αποκαλύψουν σημαντικά μυστικά, ακόμη και με το ενδεχόμενο σκληρής εκδίκησης από τις αρχές να είναι πιθανό. Θα πρέπει να αλλάξουν οι κοινωνικές αρχές υπέρ της διαφάνειας, υπέρ της αλήθειας, ακόμη και όταν αυτό διακυβεύει τη δουλειά σου, ακόμη και όταν διακυβεύεις την οικονομική βιωσιμότητα του κόμματος σου,” είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2003 στον υπογράφοντα ο Ντάνιελ Έλσμπεργκ, ο άνθρωπος που διαρρέοντας απόρρητα έγγραφα του αμερικανικού Πενταγώνου τη δεκαετία του 70, βοήθησε να τερματιστεί ο πόλεμος στο Βιετνάμ, σε συνέντευξη για το περιοδικό Έψιλον της Ελευθεροτυπίας. Σχεδόν 7 χρόνια αργότερα, η ιστοσελίδα wikileaks αποκάλυπτε χιλιάδες απόρρητων σελίδων του αμερικανικού στρατού, οι οποίες πιθανολογείται οτι μπορούν να φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα – τον τερματισμό ενός ακόμη πολέμου, αυτή τη φορά στο Αφγανιστάν. Το συμβάν θα μπορούσε να είχε μόνο ιστορική και γεωπολιτική σημασία εάν οι συγκρίσεις για τη χρήση (και) του διαδικτύου στο εξωτερικό και στη χώρα μας δεν ήταν τόσο κραυγαλέα διαφορετικές. Το φαινόμενο ίντερνετ στην Ελλάδα περιλαμβάνει πληθώρα blog και ιστοσελίδων δευτερότριτων γραναζιών του συστήματος που πλασάρονται ως «αποκαλυπτικά» ενώ σκορπούν οχετό, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες επαναλανσαρίσαματος μέσω διαδικτύου διάφορων τηλεπερσόνων-«δημοσιογράφων» καπελώνοντας τις εκατοντάδες χιλιάδες ιστολογίων απλών πολιτών, και προ-

φωτ. Νίκος Κουτάντος

WikiGreeks…

EDITORIAL:

σπαθώντας να καλλιεργήσουν ή μάλλον να αναμασήσουν τις απόψεις που θέλουν τα δελτία των 8. Πλην απειροελαχίστων εξαιρέσεων, ως σήμερα, το κυρίαρχο ελληνικό διαδίκτυο δεν έχει συμβάλλει σχεδόν καθόλου στον έλεγχο της εξουσίας, αντιθέτως, έχει καταφέρει να καμουφλάρει τις επιθυμίες του «συστήματος» προς το «εναλλακτικότερο». Ως συνέπεια, οι διαδικτυακά προβεβλημένοι εκπρόσωποι του συστήματος μεταλάσσονται σε ιντερνετικούς ήρωες. Επεισόδιο 2 Η αποτρόπαιη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, εκτός του οτι σηματοδοτεί την πρώτη δολοφονία δημοσιογράφου (με ή χωρίς εισαγωγικά, όπως προτιμάτε) εδώ και δεκαετίες, με οτι αυτό συνεπάγεται, φέρει και επικίνδυνα μηνύματα... ήρθε σε μια συγκυρία μέγιστης κρίσης για τον συστημικό Τύπο, και σε μια εποχή όπου η κοινωνία πλέον βλέπει, κρίνει, και επηρεάζεται λιγότερο από ποτέ από τους κύριους διαχειριστές της ενημέρωσης. Οι εκτελεστές υποστήριξαν οτι είναι υπέρ της αξιοπρέπειας, των αξιών – όπως οι ίδιοι τις αντιλαμβάνονται- και ενάντια στον δημοσιογραφικό οχετό -και πάλι σύμφωνα με τα δικά τους, υποκειμενικά κριτήρια ιεράρχησης. Μέσω των επιχειρημάτων τους και του τρόπου δράσης τους λοιπόν, οι εκτελεστές πλήττουν ακριβώς ότι υποστηρίζουν πως ευαγγελίζονται: Δίνουν επιχειρήματα στο οπλοστάσιο του συστήματος, και βάζουν ένα λιθαράκι προς την ανάσχεση της ολοένα και διογκώμενης κοινωνικής αμφισβήτησης και δυσαρέσκειας προς το σύστημα εξουσίας. Νίκος Κατζηλάκης

POLITICO:

του Στέλιου Κούλογλου

΄ Η προκυρηξη και η ελληνική καθυστέρηση

εν περνάει μέρα χωρίς να θυμίζει την ελληνική ιδιαιτερότητα, στην πραγματικότητα την πολιτική και πολιτιστική καθυστέρηση της χώρας σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στον λεγόμενο αναπτυγμένο κόσμο. Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η όλη συζήτηση για την ελεεινή κατάσταση μεγάλου μέρους της ελληνικής μπλογκόσφαιρας, με αφορμή την περίπτωση του troktiko. Σήμερα, είναι η ανάληψη της ευθύνης για την δολοφονία του επικεφαλής του blog από την «Σέχτα Επαναστατών» και η προκήρυξη με την οποία επιχειρείται η προπαγανδιστική εκμετάλλευση της δολοφονίας. Με την εξαίρεση του Πακιστάν και μερικών ακόμη χωρών που μαστίζονται από εμφυλίους πολέμους ή εθνικιστικές διαμάχες, σχεδόν σε καμία άλλη χώρα δεν δρουν τρομοκρατικές οργανώσεις ούτε παρατηρείται αναβίωση του «αντάρτικου πόλης», που

μελάνι

αίμα

της Μαρίας Ψαρά

είδηση, όπως και να το κάνεις, ήταν τρομακτική. Μα να του χτυπήσουν το κουδούνι, να τον ξυπνήσουν χαράματα στον ύπνο του, εκεί, που δίπλα του κοιμόταν το παιδάκι κι έγγυος γυναίκα του και να τον «γαζώσουν» με σφαίρες; Ο Σωκράτης Γκιόλιας είναι ο πρώτος δημοσιογράφος που δολοφονείται στην Ελλάδα μετά δύο τουλάχιστον δεκαετίες... Και αυτό είναι σοκαριστικό. Αν σκεφτεί όμως κανείς τις προηγούμενες δολοφονίες των δημοσιογράφων στη χώρα μας, θα διαπιστώσει μια... ποιοτική

δοκιμάστηκε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη τις προηγούμενες δεκαετίες για να αποτύχει παταγωδώς μέσα σε ένα λουτρό αίματος, πολυετών φυλακίσεων και περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο όνομα αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Μάλιστα, μόλις πριν από μερικούς μήνες στην Ουρουγουάη ο «Πέπε» Μουχίκα, ένας από τους περίφημους ηγέτες του αντάρτικου πόλης τις προηγούμενες δεκαετίες, εκλεχθηκε πρόεδρος της Δημοκρατίας υποστηριζόμενος από τους Τουπαμάρος συντρόφους του, οι οποίοι συμμετέχουν στo Frente Amblio, έναν πλατύ συνασπισμό αριστερών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Την άνοιξη του 2009, όταν η νέα εγχώρια τρομοκρατία άρχισε να οικειοποιείται την εξέγερση του Δεκέμβρη, ο Δ. Κουφοντίνας ο οποίος μετέφρασε στη φυλακή το βιβλίο που περιγράφει την εμπειρία και την εξέλιξη των Τουπαμάρος, πήρε σαφείς αποστάσεις από την δράση της «Σέχτας» και του «Επαναστατικού Αγώνα», καλώντας τους επίδοξους διαδόχους του να μελετήσουν το παράδειγμα των συντρόφων της Ουρουγουάης. Παρ ότι ο επιχειρησιακός αρχηγός της «17 Νοέμβρη» αποτελεί ίνδαλμα για την νέα γενιά του «αντάρτικου πόλης» ελληνικής κοπής, οι προτροπές του έπεσαν στο κενό, με τελευταίο παράδειγμα την εν ψυχρώ δολοφονία του Σ. Γκιόλια από την «Σέχτα Επαναστατών». Και όμως, η προκήρυξη για την τελευταία αυτή ενέργεια ακολουθεί τα χνάρια της «17 Νοέμβρη». Περισσότερο πολιτική και χωρίς το παραλήρημα της προηγούμενης, έχει σαφή στόχο αφενός να πείσει την κοινή γνώμη ότι πρόκειται για πραγματική «ένοπλη οργάνωση», και αφ ετέρου να προσελκύσει νέα μέλη. Όπως οι προκηρύξεις της 17 Νοέμ-

βρη την δεκαετία του 80, όταν αρκετοί αμφισβητούσαν την αυθεντικότητα της και χαρακτήριζαν τις ενέργειες της προβοκατόρικες, η προκήρυξη της «Σέχτας» δίνει πληροφορίες για την ίδια, αφήνει να εννοηθεί ότι κάποια από τα μέλη της είχαν προηγούμενη εμπειρία με τον νόμο ότι τα οικονομικά της οργάνωσης εξασφαλίζονται από απαλλοτροιώσεις κάποιας τράπεζας, και, το σημαντικότερο, ότι η οργάνωση είναι μαζική: «Σε αυτό το διάστημα αρκετοί από εμάς εκπαιδευτήκαμε στα όπλα, μάθαμε νέες τεχνικές, διαβάσαμε, ενημερωθήκαμε για άγνωστες μέχρι τότε καταστάσεις αγώνα, ανταλλάξαμε εμπειρίες και σκεπτικά με άλλους μαχητές και ανεφοδιαστήκαμε στον υλικοτεχνικό τομέα... Παράλληλα οι υπόλοιποι μαχητές μας δεν έμειναν ανενεργοί. Δημιούργησαν ένα απαραίτητο δίκτυο πληροφοριών, συνέλεξαν στοιχεία, φρόντισαν την συνειδητή αεργία μας..». Αντίστοιχη επίδειξη δύναμης επιδιώκεται με την σκληρή φρασεολογία αλλά και την λεπτομερή καταγραφή της επιχειρήσης Γκιόλια, για την οποία δίνονται λεπτομέρειες για τον αριθμό των αυτοκινήτων του καθώς και για τους «γορίλες» της προστασίας του (η προκήρυξη υποστηρίζει ότι επρόκειτο για άνδρες της αντιτρομοκρατικής ενώ στην πραγματικότητα ήταν ιδιωτική φρουρά, την οποία υποστήριζε οικονομικά ο επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του ράδιο «Πρώτο Θέμα» κ. Κοντομηνάς- αλλά αυτό δεν ήταν σε θέση να το γνωρίζει η Σέχτα). Ενώ οι σχετικές πληροφορίες δίνουν την εικόνα μιας συστηματικής παρακολούθησης που κράτησε καιρό- απομακρύνοντας έτσι την περίπτωση μιας δολοφονίας για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ποινικού τύπου- η «Σέχτα» είναι ιδιαίτερα φειδωλή στην εξήγηση που

δίνει για το πως κατάφερε να πείσει το θύμα να κατέβει από το διαμέρισμα του. Έτσι αναπάντητο παραμένει και το ερώτημα πως θα αντιδρούσε η ομάδα που πήρε μέρος στην επιχείρηση αν ο Σ. Γκιόλιας δεν κατέβαινε να ανοίξει την πόρτα, την στιγμή μάλιστα που η προκήρυξη αποκλείει την περίπτωση εισβολής στο διαμέρισμα του... Παρά τα προηγούμενα ερωτηματικά αλλά και τις πεποιθήσεις ενός μέρους της κοινής γνώμης ότι πρόκειται για ομάδα προβοκατόρων, η «Σέχτα» είναι προφανώς αυτό που δηλώνει: μια τρομοκρατική οργάνωση, η μόνη μετά την πρόσφατη εξάρθρωση του «Επαναστατικού Αγώνα», που δεν θα διστάζει να επιβάλλει την θανατική ποινή σε όποιον η ίδια κρίνει ένοχο. Όπως έχει συμβεί με την 17Ν στην Ελλάδα αλλά και τις αντίστοιχες οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, το τέλος είναι ήδη γνωστό: αντί να προωθήσει την επανάσταση, η οργάνωση κάποια στιγμή θα εξαρθρωθεί, αφού προηγουμένως η δράση της θα έχει συμβάλλει στην συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας και άνθρωποι θα έχουν χάσει τους δικούς τους. Όπως έμειναν τώρα ορφανά τα παιδιά του Σ. Γκιόλια , κουβαλώντας το φόνο του πατέρα τους σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Η δράση του θύματος και του troktiko, η οποία κατακρίνεται εκτενώς στην προκήρυξη, δεν προσφέρει την παραμικρή δικαιολογία για την στυγνή δολοφονία του. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου ένα λαϊκιστικό και ξεδιάντροπο blog θα είχε αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα και χιούμορ από τα υγιή κομμάτια της κοινωνίας και του διαδικτύου. Το γεγονός ότι εδώ φτάσαμε στο φόνο παραπέμπει σε βασικό, αρχικό ερώτημα: πως είναι δυνατόν να έχουμε ακόμη τρομοκρατία στην Ελλάδα;

–θα μου επιτρέψετε να πω- διαφορά. Από τις πρώτες δολοφονίες ήταν του δημοσιογράφου από τον «Ριζοσπάστη» Κώστα Βιδάλη. Μες τον εμφύλιο πόλεμο, ο πολιτικός συντάκτης είχε πάει στη Θεσσαλία για να καταγράψει τις πληροφορίες για τις φρικαλεότητες του «εθνικού στρατού». Δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του και ουδέποτε κατάφερε να συντάξει το ρεπορτάζ του. Δολοφονήθηκε στις 17 Οκτωβρίου του 1945. Τον Μάιο του 1948 δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζορτζ Πολκ, απεσταλμένου του ειδησεογραφικού δικτύου CBS. Θα συναντούσε τον ηγέτη του ΔΣΕ Μάρκο Βαφειάδη και σύμφωνα με άλλες πληροφορίες ο σκοπός του ήταν να κάνει ρεπορτάζ για την κατασπατάληση των χρημάτων της αμερικανικής βοήθειας, από μαυραγορίτες, στελέχη της Χωροφυλακής καθώς και χαμηλόβαθμους αμερικανούς αξιωματούχους. Ακόμη και οι άνθρωποι των ΜΜΕ που έπεσαν θύματα της τρομοκρατίας κατά τη δεκαετία του ’80 είχαν άλλου τύπου προφίλ. Ο Τζώρτζης Αθανασιάδης, εκδότης της «Βραδυνής» σκοτώθηκε το 1983 από τρομοκρατική οργάνωσηφάντασμα. Ο Νίκος Μομφεράτος, εκδότης της «Απογευματινής» δολοφονή-

θηκε το 1985 από την «17 Νοέμβρη». Ο πιο γνωστός δημοσιογράφος-θύμα της «17 Ν» ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης, ο οποίος στο μεταξύ είχε αρχίσει να πολιτεύεται. Η δολοφονία του έγινε το 1989 στην είσοδο της πολυκατοικίας, όπου στεγαζόταν το πολιτικό γραφείο του. Δεν ξέρω αν «με πιάνεις», φίλε μου, αλλά νιώθω πως όλοι οι συνάδελφοί μου που δολοφονήθηκαν είχαν μια ιστορία, μια βαρύτητα, ένα εκτόπισμα. Δεν ξέρω αν είναι το πέρασμα του χρόνου που με κάνει να το βλέπω έτσι, αλλά φαίνεται πως οι άνθρωποι αυτοί υπηρετούσαν –τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους- το δημοσιογραφικό λειτούργημα και βρέθηκαν με πολλά και επικίνδυνα στοιχεία σε λάθος στιγμή, σε λάθος μέρος... Και ο θάνατός τους στέρησε από το δημοσιογραφικό λειτούργημα τις αποκαλύψεις που ενδεχομένως να έκαναν αν είχαν προλάβει να τα δημοσιεύσουν... Αν με ρωτήσεις, την πορεία του Σωκράτη Γκιόλα δεν τη ζήλεψα ποτέ. Ανήκε στη «σχολή Μάκη (Τριανταφυλλόπουλου)», όπου η –όποια- αποκάλυψη έπρεπε πάσει θυσία να βγει, πατώντας ακόμη και επί πτωμάτων. Κρυφές κάμερες, ανούσια «σταυρώματα», αλλά και σοβαρές καταγγελίες μπλέκονταν περίεργα σε ένα γαϊτανάκι χωρίς λογι-

κή. Από τα ρεπορτάζ για τα αυθαίρετα στην παραλιακή, μέχρι την σεξουαλική ζωή του Στέφανου Κορκολή κι από το παραδικαστικό κύκλωμα μέχρι τα κουτσομπολιά για τις ζωές των πολιτικών στην Ελλάδα, όλα έμπαιναν σε ένα περίεργο μίξερ... Ο πικρόχολος ζωμός που προέκυπτε, δύσκολα μπορούσε κανείς να πει πως ήταν νόστιμος... Σίγουρα όμως λειτουργούσε χωνευτικά για μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αφού εν πολλοίς κυριάρχησε στην ενημέρωση... Γέννησε μάλιστα νέες εφημερίδες, συμπαρέσυρε και αρκετές παραδοσιακές... Ο Σωκράτης ήταν από τους πιο προβεβλημένους εκπροσώπους της «σχολής» αυτής των δημοσιογράφων. Της δημοσιογραφίας της ανωνυμίας, του «καρφώματος» και του εντυπωσιασμού... Που «πουλάει», αλλά δεν έχει και «μπέσα»... Ακόμη και η σχέση του με το τροκτικό, που τόσο την αρνιόταν διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του, ήταν άλλη από αυτή που ισχυριζόταν! Πρέπει να θεωρηθεί πολιτική η δολοφονία του Σωκράτη; Ίσως. Αλλά αν ναι, θα πρέπει να παραδεχθούμε την ηθική πτώση των αξιών και την κοινωνίας μας... Όχι θεωρητικά, γενικά κι αόριστα, αλλά επί της ουσίας.

COSMOS:

του Ignacio Ramonet*

Νεοφιλελευθερισμός με το ζόρι

ετά το κραχ της τράπεζας Lehman Brothers στις ΗΠΑ, στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, και την έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού σε όλο τον κόσμο έμοιαζαν να έχουν περάσει ολοκληρωτικά στην άμυνα. Στο τέλος του 2008 οι ηγέτες των πιο ισχυρών κρατών του πλανήτη αποφάσιζαν να καταλήξουν σε συμφωνία προκειμένου να αποφύγουν τις υπερβολές και τις καταχρήσεις των κερδοσκόπων που προκάλεσαν τη χειρότερη χρηματοπιστωτική κρίση ύστερα από εκείνη του 1929. «Αυτή η κρίση προκάλεσε μια βαθιά αλλαγή», διαβεβαίωνε τότε, λόγου χάρη, ο Ζοζέ Μανουέλ Ντουράο Μπαρόζο, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: «Ποτέ πια οι πολιτικές αρχές δεν θα συναινέσουν ώστε οι κερδοσκόποι να πάρουν ξανά τον έλεγχο και να μας επαναφέρουν στην πρότερη κατάσταση». Ήταν η εποχή που όλος ο κόσμος μιλούσε για την «επιστροφή στον Κέινς», για την επιστροφή του κράτους και της πολιτικής. Παντού οι κυβερνήσεις, ακόμη και εκείνες της δεξιάς (ιδίως της Γαλλίας και της Γερμανίας), έμπαιναν στην πρώτη γραμμή. Ξανάβρισκαν το ρόλο τους ως βασικοί «παίκτες» στο οικονομικό πεδίο· εθνικοποιούσαν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και στρατηγικές επιχειρήσεις· έκαναν μαζικές ενέσεις διαθέσιμων ρευστών στο τραπεζικό σύστημα· πολλαπλασίαζαν τα σχέδια ανάκαμψης... Με λίγα λόγια, υποκαθιστούσαν την υπό κατάρρευση αγορά. Όλοι συνέχαιραν τους εαυτούς τους επειδή άντλησαν τα διδάγματά τους από την κρίση του 1929 και απέρριψαν μια πολιτική αποπληθωρισμού, η οποία αναπόφευκτα θα επιδείνωνε την κρίση. Προφανώς, κανείς δεν θεωρούσε πως αυτή η μείζων κρίση σήμαινε και το τέλος του καπιταλισμού, ο οποίος έχει γνωρίσει κι άλλες παρόμοιες και πάντοτε κατάφερνε να τις ξεπεράσει. Πολλοί αναλυτές, όμως, εκτιμούσαν πως ο νεοφιλελευθερισμός είχε πέσει σε κώμα και πως είχε σημάνει η ώρα του τέλους της απορυθμισμένης οικονομίας. Επρόκειτο, επομένως, για το τέλος μιας εποχής: εκείνης του υπερφιλελευθερισμού και της χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης. Και ύστερα να που, μετά την πάροδο μερικών μηνών, ο νεοφιλελευθερισμός γνωρίζει μια πραγματική νεκρανάσταση. Να λοιπόν που επανήλθαμε στην πρότερη κατάσταση! Ξαφνικά, το χρέος που ανέλαβαν τα κράτη για να διασώσουν τις τράπεζες χρησιμεύει ως πρόσχημα για μια θεαματική αντιστροφή της κατάστασης: οι αγορές και η χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία ξαναπαίρνουν το πάνω χέρι και επιτίθενται κατά μέτωπο, μέσα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), στα κράτη που κατηγορούνται πως είναι «υπερβολικά χρεωμένα» και πως «ζουν πάνω από τα μέσα που διαθέτουν». Υποβοηθούμενες από τους οίκους αξιολόγησης (που εντούτοις φάνηκαν εντελώς αφερέγγυοι κατά την έναρξη της κρίσης του 2008), οι αγορές επιστρέφουν με μεγαλύτερη ένταση από ποτέ στο νεοφιλελεύθερο δόγμα τους και τώρα απαιτούν, στο όνομα της «απαραίτητης δημοσιονομικής αυστηρότητας», τη διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας και τη δραστική ελάττωση των δημόσιων υπηρεσιών. Προς το παρόν, ο στόχος των κερδοσκόπων είναι το ευρώ, το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Η «Wall Street

Journal» αποκάλυψε πως οι πλέον σημαντικοί υπεύθυνοι των αμερικανικών hedge funds, των κερδοσκοπικών κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, θα συγκεντρώνονταν στις 8 του περασμένου Φεβρουαρίου στη Νέα Υόρκη, σε ένα ξενοδοχείο του Μανχάταν, και θα αποφάσιζαν να συνασπιστούν προκειμένου να πετύχουν την πτώση του ευρωπαϊκού νομίσματος, ώσπου η ισοτιμία του να φτάσει στο 1 ευρώ προς 1 δολάριο. Το ευρώ αντιστοιχούσε τότε σε 1,37 δολάρια· σήμερα αντιστοιχεί σε 1,21 και συνεχίζει να πέφτει... Πρέπει να λυπούνται οι Ευρωπαίοι για την τρέχουσα πτώση του ευρώ; Οχι, καθώς μια τέτοια πτώση είναι φυσιολογική σε περιόδους που η οικονομική συγκυρία είναι κακή. Προσφέρει συμπλήρωμα στην ανάπτυξη μέσω των εξαγωγών, ιδίως στην ευρωπαϊκή βιομηχανία και τον τουρισμό, και μπορεί να σώσει τις χώρες του Νότου (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία), ξαναδίνοντάς τους μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα.

Η «Wall Street Journal» αποκάλυψε πως οι πλέον σημαντικοί υπεύθυνοι των αμερικανικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, θα συγκεντρώνονταν στις 8 του περασμένου Φεβρουαρίου, και θα αποφάσιζαν να συνασπιστούν, ώσπου η ισοτιμία του ευρώ να φτάσει στο 1 ευρώ προς 1 δολάριο. Σε δομικό επίπεδο, το ευρώ παραμένει εύθραυστο και αρκετοί ηγέτες επωφελούνται από την κατάσταση για να προτείνουν στα κράτη της ευρωζώνης να εγκαταλείψουν κάθε «μικροαντίσταση περί εθνικής κυριαρχίας» και να δεχθούν να προχωρήσουν προς ένα ομοσπονδιακό σύστημα κατάρτισης προϋπολογισμού, του οποίου το πρώτο βήμα θα ήταν μια «κυβέρνηση επί των οικονομικών». Ηδη, μετά την κρίση του δημοσιονομικού χρέους της Ελλάδας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε να ελέγχει τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών πριν από τα εθνικά Κοινοβούλια. Το Βερολίνο αποφαίνεται πως «η πειθαρχία του ενός μετατρέπεται σε πρόβλημα όλων» και πως η Επιτροπή θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να επιβλέπει τους εθνικούς λογαριασμούς των «χαλαρών κρατών». Ανακαλύπτουμε ότι το ευρώ χτίστηκε πάνω στην ελπίδα πως ένα και μοναδικό νόμισμα θα προκαλούσε υποχρεωτικά, αργά ή γρήγορα, μια διαδικασία ενοποίησης των χωρών-μελών. Αυτός είναι ο λόγος που, με την ευκαιρία αυτής της κρίσης, κάποιοι θα ήθελαν να επιβάλουν την υιοθέτηση δύο οργάνων που δεν υπάρχουν: μια οικονομική κυβέρνηση της Ενωσης και μια κοινή δημοσιονομική πολιτική, κάτι που πυροδοτεί εύλογες αντιπαραθέσεις σε όλα τα κοινοβούλια της ευρωζώνης. «Η Επιτροπή δεν έχει καν συνείδηση του θράσους της», δήλωσε στη Γαλλία, παραδείγματος χάριν, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, ευρωβουλευτής και πρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς, δεδομένου ότι οι Βρυξέλλες δεν θέλουν να παραμείνουν μόνο στους προϋπολογισμούς και επιθυμούν να διευρύ-

νουν την επιτήρηση στο δημόσιο χρέος. Επιπλέον, οι Βρυξέλλες θα ήθελαν να τιμωρούν πιο αυστηρά τα κράτη που δεν σέβονται το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αναφέρθηκαν δύο πιθανές πρόσθετες κυρώσεις: η πληρωμή των δόσεων της περιφερειακής βοήθειας να γίνεται με την προϋπόθεση του σεβασμού του Συμφώνου και η θέσπιση ενός συστήματος προστίμων εάν «είναι ανεπαρκείς οι δημοσιονομικές πολιτικές». Το Βερολίνο θα ήθελε να προσθέσει επιπλέον μία έντονα πολιτική κύρωση: την αναστολή του δικαιώματος ψήφου στο Συμβούλιο Υπουργών. Η κρίση αυτή του ευρώ επιδεινώνεται από τη συσσώρευση των δημόσιων χρεών των κρατώνμελών. Χρεών που προκύπτουν αφενός εξαιτίας της μαζικής βοήθειας που πρόσφεραν τα κράτη το 2008 και το 2009 στις τράπεζες για να διασώσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και αφετέρου εξαιτίας της ίδιας της λειτουργίας της ευρωζώνης, η οποία υποχρεώνει τα κράτη να χρηματοδοτούν το σύνολο των χρεών τους μέσα από προσφυγή στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Κάτω από την επιρροή της Γερμανίας και των οικονομικών της συμμάχων της παλαιάς «ζώνης του μάρκου» (Αυστρία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Δανία) και με την υποστήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), η λύση που επιβλήθηκε σε όλους ήταν η «αυστηρή δημοσιονομική πολιτική» ή ο «ανταγωνιστικός αποπληθωρισμός». Και αυτές οι λύσεις απαιτούνται από όλους -και ειδικότερα από τα κράτη που χαρακτηρίστηκαν περιφρονητικά με το αρκτικόλεξο PIGS (γουρούνια): Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία. Ετσι, εδώ και μερικές εβδομάδες οι ανακοινώσεις των αποκαλούμενων σχεδίων «προσαρμογής» ή «αυστηρότητας» πολλαπλασιάστηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ρουμανία κ.ά.), καθοδηγούμενες από κυβερνήσεις (ακόμη και σοσιαλδημοκρατικές) που αιφνιδίως απόκτησαν εμμονή με τη μείωση των δημόσιων ελλειμμάτων και που δεν διστάζουν πλέον να θυσιάσουν τις πολιτικές κοινωνικής στήριξης και τις δημόσιες υπηρεσίες. Καμία εναλλακτική λύση δεν είναι αποδεκτή, ο νεοφιλελευθερισμός -που έγινε ξανά επίσημο δόγμα- είναι από εδώ και πέρα υποχρεωτικός. Επαναλαμβάνονται έτσι τα λάθη που διαπράχθηκαν κατά τη «Μεγάλη Υφεση». Αυτές οι πολιτικές δημοσιονομικής αυστηρότητας συνιστούν σοβαρό λάθος, για προφανείς λόγους: Θα συμπιέσουν την εσωτερική ζήτηση στην ευρωζώνη, θα ελαττώσουν τα δημοσιονομικά έσοδα και θα κάνουν πιο δύσκολη την επιστροφή σε ισοσκελισμένες δημόσιες δαπάνες, τον επισήμως αναζητούμενο στόχο. Δεν πρέπει να αποκλείσουμε σοβαρές και βίαιες κοινωνικές διαμαρτυρίες. Τέτοιο ήταν εξάλλου το αποτέλεσμα ανάλογων πολιτικών αποφάσεων που ελήφθησαν στο παρελθόν, ιδίως στις ΗΠΑ, από τον πρόεδρο Χέρμπερτ Χούβερ, μετά την κρίση του 1929, και οι οποίες οδήγησαν στη «Μεγάλη Υφεση», και στη Γερμανία, όπου η πολιτική αποπληθωρισμού που εφάρμοσε ο καγκελάριος Χάινριχ Μπρούνινγκ στις αρχές τις δεκαετίας του 1930 βύθισε με παρόμοιο τρόπο τη χώρα σε μια αβυσσαλέα ύφεση: εκείνη που επέτρεψε στους ναζί να ανέλθουν στην εξουσία το 1933...

*Δημοσιογράφος, επί 17 έτη διευθυντής της Le Monde Diplomatique

CITY LIFE:

ι ανειλημμένες υποχρεώσεις που με έφεραν στα Χανιά και η νοσταλγική διάθεση που με «ανάγκασε» να κάνω τη βόλτα μου στο Κήπο με το ομώνυμο δημοτικό θερινό κινηματογράφο ήταν και οι αφορμές για την ύπαρξη αυτού του κειμένου. Τον κήπο αυτό τον θυμάμαι από τις μονοψήφιες ακόμα ηλικίες μου, το ίδιο και το θερινό σινεμά. Αν και τότε δεν είχα τη παραμικρή ιδέα για τη κουλτούρα που το περιβάλει. Αυτού του είδους οι «αίθουσες» με τη προχειροφτιαγμένη οθόνη και τη κακή ποιότητα του ήχου, έχουν μεγαλώσει αρκετές γενιές. Ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Παρόλο που τα πρώτα μου βήματα απέχουν αρκετές δεκαετίες από τα «πρώτα βήματα» των υπαίθριων κινηματογράφων, κάτι μου λέει πως δεν έχουν αλλάξει και πολύ... Ο ρόλος τους σήμερα; Μικρός αλλά σημαντικός. Πέρα από το κλισέ: «Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιότεροι». Είναι χώροι εναλλακτικής αναψυχής, ακόμα και αν δεν είναι το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό όταν κάνουμε σχέδια για το βράδυ μας. Αίθουσες με τον αστρικό θόλο για οροφή, περιτριγυρισμένες από παλιομοδίτικες ασβεστωμένες ζαρντινιέρες, φουλ στα γιασεμιά και τα γεράνια. Καθώς και τόπος συνάθροισης για τα κουνούπια της περιοχής. Τους ΑΓΑΠΑΜΕ! Γιατί είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί και γιατί

τον ρομαντισμό τους τον προσφέρουν απλόχερα. Γιατί ο ήχος που κάνουν τα πόδια σου όταν τα σέρνεις στα χαλίκια και η μυρωδιά του καλοκαιριού σε ταξιδεύουν! Γιατί είναι ένας καλοκαιρινός θεσμός των διακοπών στη πόλη (βλ. urban summer). Επειδή αναθερμαίνει την ερωτική σχέση που έχουμε με την έβδομη τέχνη. Διότι μας δίδαξαν τα film noir, τις ασπρόμαυρες και μας δίνουν ακόμα να καταλάβουμε ότι τα ειδικά εφέ και τα δερμάτινα καθίσματα των “golden” multiplex, δεν κάνουν απαραίτητα μια ταινία γοητευτική. Γιατί έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να ξαναδούμε μερικά προ πολλού ξεχασμένα διαμάντια για ακόμα μια φορά στη μεγάλη οθόνη. Και τέλος, επειδή με ένα τρόπο απλό και μαγικό, παίρνουν το συναίσθημα που θέλει να σου περάσει ο εκάστοτε σκηνοθέτης με τη ταινία του, και δεκαπλασιάζουν το αντίκτυπο που θα έχει. Πόνος, αγωνία, πόθος, πάθος, ανεκπλήρωτες αγάπες και happy endings, περνάνε από τη ταλαιπωρημένη οθόνη και διογκώνονται. Τόσο, που πιστεύεις πως είσαι mod στην ταινία blow-up του Antonioni, πως επιτίθενται σε εσένα τα πουλιά της αρρωστημένης φαντασίας του Χίτσκοκ ή πως είσαι αμίλητος σε μια γωνία στο Fallen angels του Wong Kar Wai. Όλα αυτά την ώρα που εσύ, κάθεσαι καθηλωμένος σαν μικρό παιδάκι στη σκηνοθετική σου καρέκλα από καραβόπανο με το νερό σου στο μεταλλικό τραπεζάκι μπροστά και τη ζακέτα σου στο διπλανό κάθισμα, μυρίζοντας γιασεμιά... FIN

cinema, ο (χανιώτικος) παράδεισος του Στέλιου Πετράκη

Alpha Beta of Creta της

Σίσσυ Παπαδογιάννη

of Athens του Ευάγγελου Παπαδάκη

ς!) (σε διακοπέ

ντιπαλεύειν των 500

γ δ έ

αθύ.

αύδο, μας τα έκανε σαλάτα η ΕΕ με τις οδηγίες και τους κανόνες ασφαλείας της.

αϊδουρονήσι.

εν θα έχανα με τίποτα τη συναυλία της Alice Russel στο Ρέθυμνο στις 30/7.

ιασκάρι.

σπασε κάθε ρεκόρ η «Στρέλλα» στη Βηθλεέμ. Για να μάθουν οι τοπικοί κινηματογράφοι που τη σνόμπαραν το χειμώνα, yeaah!

λαφονήσι.

αβαρακατρανέμια.

άκρος.

μικρή Τερέζα δεν πάτησε το Teza. Πολύ κατσαριδομάνι φέτος!

λιούπολη.

έατρο των Αγρών, συναυλίες και σουβλάκια.

ουτσουνάρι.

νατος, Αρκάδεια 2010, φοβερό River Party στις 7 Αυγούστου.

οινόβιο. Η λύση του μέλλοντος.

έντας.

οβέρδο, ψάξε να μισθώσεις ελικόπτερο.

πάλος.

αυροπουκαμισάδες με Burberry, new generation κρητίκαροι.

έος Μύρτος.

τεκαντάνς στις πάλαι ποτέ τουριστικές περιοχές στα πέριξ του Ηρακλείου.

ερόκαμπος.

ημέρωμα στην παραλία κι ο ήλιος να χουζουρεύει πάνω στη θάλασσα.

ρθή Άμμος.

,τι trashιά θες, θα βρεις στην TV - έτσι και κάνεις το λάθος να την ανοίξεις καλοκαιριάτικα.

αλαιόχωρα.

άντα το είχα απορία: όσοι ψαρεύουν με καλάμι στο μόλο, αυτά που πιάνουν τι τα κάνουν; Τα τρώνε;

οδάκινο.

αστώνη θερινής νυκτός άνευ ονείρων.

ιδωνία.

τους στύλους της ΔΕΗ, εναέρια πεντάγραμμα από καλώδια.

τ υ

α τζιτζίκια ξενυχτάνε, μόνα ή δυο-δυο, ω-ω-ω!

πάρχει ακόμα γρανίτα παγωτό σε σωληνάριο, αυτή που σπρώχνεις από κάτω και τσουπ! πετιέται από πάνω.

Χ ψ ώ

ύσα μελτέμι, φύσα με.

έστρα Επαναστατών, τρομοκράτες γιαλαντζί.

άχνω να βρω χορηγό για ταξίδια, να ξεπεράσω την Αναστασάκου. Ενδιαφέρεται κανείς;

ρα για διακοπές. Μετά από έναν ολόκληρο γάιδαρο, αυτή η ουρά πάντα στο λαιμό μου κάθεται.

Α β γ δ ε Ζ η Κ λ μ Ν ξ Ο π ρ σ Τ

γιά Φωτιά.

est 92,6 μέσω internet στο τέρμα, γιατί οι τοπικοί ώρες-ώρες δεν ακούγονται.

σούτσουρας.

στερόγραφο: θα σε πάω σε όλες.

φ Χ Ψ Ώ

αλάσσερνα. ιόνα.

αρομούρα.

πα!Αύγουστος!

ΒΑΔΙΖΩ & ΠΑΡΑΜΙΛΩ:

Σε παρακαλώ κάνε το θαύμα σου Παναjία Παναjία μου! του Aνδρέα Κορακά andreaskorakas@gmail.com

ακάρι να είχα ινστιτούτο αδυνατίσματος για μύγες. Αν όντως τον Αύγουστο είναι παχιές οι μύγες, θα έκανα χρυσές δουλειές. Προς το παρόν δεν έχω κάτι τέτοιο ούτε και κάτι άλλο βέβαια που θα μου επέφερε τα τεράστια πλούτη που ονειρεύομαι. Αλλά πλάκα - πλάκα, δεκαπενταύγουστος έρχεται (και φέτος μάλιστα πέφτει 15 Αυγούστου), της Παναγίας είναι, θαύματα γίνονται γιατί να μη ζητήσω κι εγώ κάτι; Έτσι κι αλλιώς τσάμπα είναι. Λοιπόν έχουμε και λέμε: Πέρα αυτό αυτά που συνήθως εύχονται οι φιναλίστ των καλλιστείων τύπου « θέλω αγάπη και ειρήνη σε όλο τον κόσμο και κανένα παιδάκι να μην πεινάει πια» θα ευχηθώ επίσης και για μερικά ακόμα θαύματα, μπας και κάτσει καμιά κέντα και σωθούμε. Έχουμε λοιπόν και παρακαλάμε:

άδ τω Πάγ την παρακά οιοτικές μαντιν ελικά χνίας οι π / μα τ όμπελ) ιρίτσα α με το Ν υ Μαχ ν’ ν λα το ο τ τή ιλα/ ό σ ς έστε ’ αυ ! ειλε κο α τ σ ρ σ ίτ γώ τη /μ ά έ έλι η Ρ ύδια ε να α μ’ το π μ Τραγο / ήταν τραβ λω ου/ νε /σ α μ α μά τ η ό πάτησ κο αγάπ υρευ ρά . την αμο λω να είδα άλλον χ α φ λλο Την ’ ’ έν ’ ά μ / / μ ει μ την Άδη γιάδη! της α πά γα σε/ Γεωρ φα τη ρτη ε θ πά υ ’π μα έ ζή ν / για / μο α λύ μα τές πο πάρ οχ λαμ πρ ι Μά ρα μ πά ον Εγώ ούσε σε στ ! ακ ρε ν ίτα υ ά ότα Ζελ Μο τα/ με ήτ χίτο μο

Τη Πρ ς ε τα ασά ίπα β / π ρ άδ μ’ α ως τ ια υτή ην σ το με αγ ν Κ άλ απ ρ ασ λον ώ/ ά! έτρ πρ Μ ι ο ν ω νού υ ‘παν γε φτ / ά μ νμ επ σ ε ο κ ά οχίτ ως τ υμ ο π ο ιον / καλ ην είδ ε άλλ ά το ανε / ο ν ήτο ψυλλ να τη ιαζό ν κ ! ε μ ο υνα ρ/

Σ! ΜΑ

/ γωσαν με πλή/ «μα τι μαια της Τα λόγ ω Τζόνι Κας τός ο κι ακούείναι πια/ αυ λάκας άς»! Κορακ

δρόμ τεια: «Kαλό στα διόδ ελ Λογο ρι Ομοίως… υν Νόμπ ζό κερδίσο ου εξ ου και το τος: Να μ α θαύμα ννοείται δικές ς: ιο αίτημ (ε ε

δώ το στριν τα γκάκι της! κλειδιά για να ξανα -

κο»!» -»Και συ!»η οδηγού: «Eπίσης!” σ -»Καλό Σαββατοκύρια »! Απάντη

Να μη χρειάζεται να βάζω ξυπνητήρι και να το ακούω όταν χρειάζεται.

Να εξαφανιστούν από προσώπου γης κουλοί διάλογοι τύπου:

ην ότ π α ης Να ήτ ρ οΚ λει ε το κ ρά ά μ ο Η λεπτ τ ι λέε 20 χει μόνο έ απ ά, ι. Να φισι εράκ Κη ουτ σκ η εφ ρθει έ υ ο μη μ

αι να

ι ευφορία. ε θ ρ έ υ ο μ α Ν ορία.

πηγα Να σταματήσω ίνουν να να σ κέ φτομαι χαζομά κρητικοπούλα ρ ες θα τη φώναζαν τύπου «Αν η Βα Ψαρωδέσποινα νδή ήταν ;»

Να βρ ω

τη μυ στ ική σχ έσ η

Να τα κά νε ι

ΟΛ Να Α τη πα στ κα ςΜ ιχν αμ ιμ αρ ίδι ατή ετ ώς ο Κ σω άτ (Μ αλ ν ις α ρο λιτ α λ δύ ύ ζά έω ς;) οα Να κ Τσ ης το βρω λλ α με ν Κ γκ ποι άκ αρ δε ατ α επ άκ αι ύτ ζη ιτέλ ημ ερ λά πρ ους η ετ κη ιν. ε κ ί η ν , ί Να β τρ Κα αι η νΤ ρω λ ι σ νη λλ Ευχ εφτά άρι … ιτζ αγκα στα σ » ά Να εκ τ ηΝ σκ κη ροδ ότα . «Κ ευ αράζ παιδεύσω ουπίδια. . ουν σ αι τέρα ε κάδ τα σκουπ βγ . ους μ ί αίν ε τίπο δια να κα ει τεβαί τα λε απ νουν φτά μ μόνα έσα). ότ τους ο (κ

ν λάθ κάνου εύτεροι! α ν ς ε δ ταρίφ α. Ειδικά οι ε δυο και οι τ ς σ ε έ δ ρ ε κάθ ά μ ω ρ α ν ε τ κ ά π ή ιπ εθ ent Οι περ ίνουν παρα m , βαρ ο ι u ε δ λ c υ o Ηράκ να μο ια. το dενο. ι C στο στα Μάλ F K ω ι ζ σε ε ε ά κείμ τ ώ νοίξ τρέχουμ ι α ο ρ α κ υ Ν α εις να , ναμόνο τοίνουν α ψ ύς ω και τρ ν φ α ι ι ο α μ ρά ζε υπ α κ ηλισ να γνα γεμί ές που ρ π ι ι α λ μ τ ό ίγκ αλ αριέ αι αυτ αγουδισ β Πρ παρ ν κ ό Ότα Word λοι οι τρμες κρ υς Μι ατο ο ό ν ν του ν ά λ σου παρ . ι το νά οφή με τις ις τους σε υκα ψ ά λ Να άντα λήσε ιαβ γ ι δ τους τα π σοκολ ε έχ ι αφι ην ω κα ί. μ να χίσ υτε ου αι αρ υρε π ο να κ ψ με ιβλίο ερκα ό γκ β π ια το με υ ο π ω κά αρίσ α να ω χ μ βρ της λεσ α Ν ταν οτέ ό ε απ μ

Ν γ α σ ι α διά ταμ α φ ορ τήσ α ο , διά υν ν

διακριΝα μη φεύγουν σοβάδες όταν ξύνω με την ω μιλά που μή στιγ τη τικά το αυτί μου Κοπέλα των Ονείρων μου! ος και

Να αρ φο α χίσουν ρ μο ν α απασχο ο μ ε λούν α ισ υ σ νοησίες «Μό τ τ ν ο ο τ ύ κ π α ο ι υ facέλνο Oasis θα μόνο λόγω ον όμ έ e υ π α b Κηποθέ ρεπε να κάνουν τος, οι oo ν πρ ατρο στ μια συ k η ο ν με τη δ Ό α . ση...», « ναυλία στο σ ημοσιογ Μήπως κλ ραφία Τέλ να λ ή ; α ο Τ σ γ ο χ λ ο ο έ λ υ χει και σ ηθώ , Κοράκ εις το ό ογλ αγ γ ο ν λ υ ο ικ » μ ή ! α « ς : Η λέξης Κούλογ κατα ω b γ re λου, γ «Κανείς a Χανιώτη thless είναι η κ ή της... ρητικ ς δε Η ν ρ ή ά έ χ κ φ ε λ ρ ι ε α ά ιο... ντίρρησ ση «μπρ η να γίν ε... λες;» «Αν η κο αρκεί να γίνει Ά ει , υ ζ ίν α τ ης Πόπη ρειος Πάγος στ Εφετείο στο Γιώργη α Χανιά ς είναι τ είναι κ » α , ο β υ έ ρ ζ ίν ν ε α α ν » ε ρ κ γ α ο ι ά β λλες τέτ , η ταβέρνα το όρες αν υ οησίες. οιες

ΕΙΑ ΗΘ ΒΟ

Να Να β π αν μην είμ αργ ου γει γ δ αι κ εί ι εγ καν εν π ύρο ώ α είς σ α ς ργο τα χαί σόγ ν Να ρ ι πο μην ρη αντε ουν ας γ . β μ ια μπα ένο ού γυ μα ς ίνει ρό ζί μ Οι τύ άμμ ο πιτ υ π ο ι εκτ ς στ στις σσες μ ες ό ξαπλ οφ ε ςκ χωρ ώστ κολάν ι ρ απε ίς κο π ρ δάκ λάν. ες να εί ου έρχο ναι ε νται ι τη ξίσο δίπλ υ κα α μα ς παρ λές κ αλί ς αι ας. Να μην έ αλλά κα χω καμιά για μία ομο γ ρφούλ ιάκα μπροστά α μαλω μένη μ στην ουρά τη ε τα σο Να της ξαν υτιέν. ς ΔΕΗ απέσουν

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΛΗΣ:

Θερινός Μιχάλης Χαραλαμπάκης

http://urbanpoetic.wordpress.com

τη διαδρομή ανάμεσα στα χείλη σου και τον αφαλό, ξαπόστασα λιγάκι σε μια γλυκιά ψευδαίσθηση που την είπα επόμενη μέρα. Βουτήξαμε μαζί στην πισίνα με το χτεσινό νερό και το είπαμε θάλασσα και αυτό εδώ το πιο όμορφο καλοκαίρι. Στη θέα του grande resort «επανάληψη» αποφασίσαμε να φορέσουμε τα νέα μας γυαλιά ηλίου που θολώνουν την όραση και στην ειδική παραγγελία είπαμε να καλύπτουν και τα αυτιά. Έτοιμοι για καλοκαίρι, αυτομολήσαμε στο ίδιο πριν με το τώρα και παίξαμε με τα κουβαδάκια μας κάνοντας πύργους στην άμμο που όλοι θα ζήλευαν. Ή όχι. Είπα στον μπάρμαν να μην λυπηθεί τον πάγο και αυτός έβαλε τα κλάμματα. Η μπύρα λέει τελείωσε, αλλά έχω φρέσκο γάλα που είναι λέει το νέο trend και αν το πιεις να ‘σαι σίγουρος ότι όλοι θα σε κοιτάζουν, μου είπε με αλλήθωρα μάτια και εξυπηρέτησε τον επόμενο πελάτη, το κενό σκαμπό δίπλα μου. Η μουσική έπαιζε πολύ δυνατά, σχεδόν όσο δυνατά τεντωνόταν ο προηγούμενος χειμώνας για να αγγίξει τον επόμενο και εγώ στη μέση με το ποπ κορν στο σινεμά της ζωής μου που έπαιζε σε επανέκδοση το Le Feu Follet του Λουί Μαλ, να αισθάνομαι λίγο περισσότερο μαλ-άκας. Κυρίως, για το ότι τον χρόνο που περνά τον καταλαβαίνω μόνο το καλοκαίρι. Σαν η ταυτότητα να μην γράφει ημερομηνία γέννησης 9 Απριλίου, αλλά απλά «καλοκαίρι» και κάθε τέτοιο εγώ να έχω τα γενέθλια μου, φυσώντας κεράκια που δεν σβήνουν και κόβοντας την τούρτα με γεύση τρούφα και πόσο την σιχαίνομαι την τρούφα καλοκαιριάτικα, όντας σε αυτό το νησί και όχι σε εκείνο το διπλανό που οι τούρτες έχουν γεύση τεκίλα και εσύ από κάτω με το στόμα ανοιχτό να περιμένεις τις σταγόνες. Το καλοκαίρι θέλει Κίνηση και εδώ τα τρένα είναι κολλημένα στους σταθμούς λόγω τεχνικού προβλήματος. Στην ταινία του Μαλ, ο Alain Leroy, ένας Tyler Durden σε πρόωρη σύνταξη, είναι περπατημένος, καλοζωισμένος και τώρα ζει με το βάρος των συντριπτικά περισσότερων «ναι» της ζωής που τώρα αναπολεί. Κάνει μια τελευταία βόλτα από τα στέκια του, από εκείνο το μπαρ, από τους φίλους που ξέμειναν και από εκείνες τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες από γυναίκες. Πάντα επανέρχεται εκεί, αλλά πάντα ανήκει ΕΚΕΙ όλο και λιγότερο. Για τον Alain Leroy, δεν είναι καλοκαίρι, αλλά ο χρόνος έχει σταματήσει, όπως συνήθως σταματάει όταν κοιτάς εκείνο το θαυματουργό πανί σε εκείνο το θερινό σινεμά, με το χαλίκι και την αστρόσκονη. Εκεί οι δικές του καλύτερες στιγμές, αλλά και οι δικές σου. Η ζωή να μιμείται την τέχνη και η τέχνη τη ζωή και οι πρωταγωνιστές να πηδάνε από το πανί και να σε κυνηγάνε ανάμεσα στους υπόλοιπους θεατές στο διάδρομο. Το καλοκαίρι θέλει κίνηση και στο θερινό τα τρένα περνάνε από τους σταθμούς με τα χίλια. Άφθονη ρέει η κηροζίνη και εσύ την πίνεις από κουτάκι με καλαμάκι και ανθρακικό ταξιδεύοντας από το εδώ και το τώρα στο Παρίσι του 63’ για το Le Feu Follet, με μια στάση από τη Ρώμη της ίδιας χρονιάς που ο Φελίνι παρουσιάζει το 8 1/2. Στην avant premiere, έκανες κολλητό τον Μαστρογιάννι και πίνατε μπύρες στο φουαγιέ συζητώντας για την ταινία, ενώ χάρηκες πολύ όταν η ίδια η Κλαούντια Καρντινάλε ήρθε και σε ευχαρίστησε προσωπικά που έκανες όλη αυτή την απόσταση για να έρθεις ως εδώ. Υποσχέθηκες στο επόμενο ταξίδι να ξαναπεράσεις, αλλά εκείνη τη στιγμή, κάποιος έβγαλε ένα όπλο μπροστά στα μάτια σου και τη σκότωσε. Το όπλο λεγόταν τηλε-κοντρόλ και η σφαίρα διαμετρήματος 45 χιλιοστών διαπέρασε την οθόνη και έβαλε το MEGA που Εκκωφαντική η απουσία των θερινών είχε κάτι σε επανάληψη. Αποφασίκινηματογράφων στην πόλη μας. Προτείνω τη μετονομασία του δημοτικού σαμε να διαμαρτυρηθούμε με ΕΥθερινού “Βηθλεέμ” σε “Όαση”. ΧΑΡΙΣΤΗΣΗ παίρνοντας και άλλο Το πρόγραμμα προβολών εδώ: ποπ κορν, ενώ από τα διπλανά http://cine-bethlehem.blogspot.com σπίτια μας έλεγαν να κάνουμε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ησυχία, γιατί σε λίγο θα έβαζε διαφημίσεις.

Soundtrack κειμένου 65 Days of Static ‘‘I swallowed hard, like I understood’’

ΑΣΤΙΚΗ ΛΗΘΗ: Soundtrack κειμένου Joe Cocker ‘‘Summer In The City’’

Διανυκτερεύων τζίτζικας…

του Γιάννη Φαρσάρη

έσα στην καρδιά του καλοκαιριού, η δικιά σου η καρδιά δεν έχει και τόσο καλοκαιρινή διάθεση. Είναι νύχτα, κάνει ζέστη, αφόρητη ζέστη κι εσύ στριφογυρίζεις στα ιδρωμένα σεντόνια προσπαθώντας να κοιμηθείς. Το μυαλό σου είναι βαρύ από τις σκοτούρες, το φωτεινό ξυπνητήρι αναβοσβήνει μέσα στο σκοτάδι υπενθυμίζοντάς σου πως σε λιγότερες από πέντε ώρες πρέπει να σηκωθείς. Το μυθιστόρημα που άρχισες να ξεφυλλίζεις δεν σου βάρυνε τα μάτια, ως συνήθως, για να κοιμηθείς. Διψάς, ξύνεσαι παντού από τον ιδρώτα και το κεφάλι σου βουίζει στο σκοτάδι. Τινάζεσαι πάνω νευρικά και κατευθύνεσαι προς την κουζίνα. Ένα μπουκάλι παγωμένο νερό από το ψυγείο σου προσφέρει στιγμιαία ανακούφιση. Τραβάς την μπαλκονόπορτα και βγαίνεις στη βεράντα να δροσιστείς λιγάκι… Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, εσύ νιώθεις αποκαρδιωμένος. Είναι εκείνο το υποδόριο ανεπαίσθητο άγχος που σου τραγανίζει τα σωθικά. Μια ανασφάλεια έχει σκεπάσει σαν νέφος την πόλη κι ας προσπαθεί ο ήλιος πυροβολώντας να ανεβάσει τη διάθεση. Μεγαλώνεις επικίνδυνα και τα καλοκαίρια έχουν πάψει πια να έχουν εκείνο το ρομαντικό φωτοστέφανο που είχαν όταν ήσουν μικρός. Τα πράγματα ήταν σίγουρα πιο απλά τότε στη δεκαετία του ’80 που μεγάλωσες. Με το που έμπαινε το καλοκαίρι έκλειναν τα σχολεία και άρχιζε το κυνήγι των αριθμών: Μέτραγες μετά μανίας πόσα μπάνια είχες κάνει και

http://www.johnnie-society.org

πόσα παγωτά είχες φάει. Συνήθως και οι δύο αριθμοί έφταναν σε τριψήφια επίπεδα πριν τον Σεπτέμβρη. Όμορφες εποχές, ανέμελες… Η μόνη μέρα που είχε σημασία για σένα ήταν η Τρίτη, καθώς κατηφόριζες προς το κέντρο της πόλης για να προμηθευτείς από το πρακτορείο τύπου το περιοδικό «Μπλεκ» που συνέλλεγες μετά μανίας. Η Τρίτη ήταν η μέρα της χαράς. Έπαιζες για ώρες με τα αυτοκόλλητα, κόλλαγες τις καινούριες αφίσες στο δωμάτιό σου και βυθιζόσουν στην ανάγνωση των παράταιρων εικονογραφημένων ιστοριών…

Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, εσύ νιώθεις αποκαρδιωμένος. Είναι εκείνο το υποδόριο ανεπαίσθητο άγχος που σου τραγανίζει τα σωθικά… Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, εσύ περιμένεις καρδιοχτυπώντας τις δύο εβδομάδες διακοπών του Αυγούστου για να φορτώσεις τις μπαταρίες σου. Κι όμως, το ξέρεις από τώρα πως οι δύο εβδομάδες δεν θα σου φτάσουν για να καλύψεις τις υπόλοιπες πενήντα εβδομάδες του χρόνου. Και δεν ξέρεις τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό, πλην του να περιμένεις στωικά να κλείσει ο κύκλος και φτου κι απ’ την αρχή… Τελευταία

δεν μπορείς εύκολα να κοιμηθείς τα βράδια, γιατί κάτι μυστήριες σκέψεις σου τρώνε το μυαλό. Και ‘κείνη η ζέστη σου μουσκεύει την ύπαρξη και νιώθεις να πνίγεσαι. Πετάς όλα σου τα ρούχα στον αέρα και κατευθύνεσαι προς το μπάνιο για ένα γρήγορο ντους. Το παγωμένο νερό δροσίζει τις αισθήσεις και κάνει τα δευτερόλεπτα πιο υποφερτά… Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, εσύ αναζητάς αισιόδοξες σκέψεις για να κυλήσουν οι δείκτες του χρόνου χωρίς να τρίζουν από σκουριά. Θέλεις να βρεις ξανά ένα σύγχρονο «Μπλεκ» που θα σου γεμίσει με χαρά τις μέρες και τις νύχτες. Η πόλη γύρω σου κοιμάται κι εσύ στο μπαλκόνι σου αναζητάς λύση στα αδιέξοδά σου. Ξάφνου ένας απροσδόκητος, γνώριμος ήχος σκίζει την καυτή ατμόσφαιρα. Ένας μοναχικός τζίτζικας ξεκίνησε ξαφνικά μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα να τσιτσιρίζει. Ένα πλατύ χαμόγελο γεννιέται στο πρόσωπό σου, καθώς έχεις χρόνια να ακούσεις τη μονότονη μελωδία του. Τρέχεις προς την κρεβατοκάμαρά σου, σηκώνεις το στρώμα από το κρεβάτι σου και το τραβάς με δύναμη προς τη βεράντα. Το τακτοποιείς όπως – όπως ανάμεσα στις καρέκλες, ξαπλώνεις ανάσκελα με άνεση και αφήνεσαι στην απροσδόκητη στιγμή, με τη σκέψη να πλανιέται στα αθώα παιδικά χρόνια. «Μα τους χίλιους κάστορες της λίμνης Οντάριο», αναφωνείς με ενθουσιασμό, «ένας διανυκτερεύων τζίτζικας τραγουδάει μόνο για μένα!».

ΤANGO:

Με αργεντίνικους ρυθμούς ξορκίζουμε το ΔΝΤ του Μάριου Διονέλλη

ταν η εβδομάδα φτάνει στο τέλος της, όταν οι θόρυβοι και το τρέξιμο καταλαγιάζουν μια ομάδα παθιασμένων tangueros παίρνουν τους φίλους και τα νοσταλγικά τους tango και τραβάνε την ανηφόρα για να βρεθούν σε ένα από τα πιο όμορφα τμήματα των Ενετικών Τειχών. Εκεί, κάθε Παρασκευή από τις 11 και μετά απολαμβάνουν τον αγαπημένο τους χορό στο μαγευτικό σκηνικό της βόρειας χαμηλής πλατείας του Προμαχώνα Παντοκράτορα, απέναντι από το κτήριο του ΟΑΕΔ, στην Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Τα παιδιά του tangoneon μας περιμένουν για μοναδικές βραδιές χορού και διασκέδασης, στη δική τους υπαίθρια milonga για όλο το καλοκαίρι. Υπό τους ήχους του αργεντίνικου tangko και με συνειρμούς για την οικονομική κρίση και το ΔΝΤ που συνδέουν πια τόσο στενά τις δύο άκρες του πλανήτη, τα κρητικόπουλα συναντούν την κουλτούρα μιας από τις ομορφότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Η επιλογή του χώρου αυτού δεν είναι τυχαία. Το συγκεκριμένο σημείο των τειχών παρέμενε επί χρόνια ανεκμετάλλευτο, χωρίς να έχει ενταχθεί λειτουργικά στην πόλη. Η πρόταση έπεσε στον Δήμο και ευτυχώς η απάντηση ήταν θετική. Έτσι, ακόμα μία γωνιά της πόλης και των ιστορικών τειχών, του μεγαλύτερου οχυρωματικού έργου της Μεσογείου, αποκαλύπτει τη δική της μαγεία με κλειστές και ανοιχτές αγκαλιές, με κρουσάδες και ότσος για τους πιο μυημένους... Ακόμα όμως και αν δεν είστε από τους γνώστες του tango, τα παιδιά της ομάδας θα σας καλοδεχτούν και θα σας ενημερώσουν για το πρόγραμμα μαθημάτων, στον χώρο τους, στην Πλατεία Σινάνη. Η milonga δεν είναι μάθημα, αλλά όλο και κάποιος θα βρεθεί κάπου παράμερα να σας δείξει τα βασικά. Πρώτος κανόνας: «το tangο είναι μια αγκαλιά». Δεύτερος κανόνας: Το ήμισυ του παντός είναι να μάθετε να «περπατάτε» αγκαλιά με την ντάμα ή τον καβαλιέρο σας. Η ομάδα tangoneon Η ομάδα λειτουργεί από το 2000 και συμπληρώνει φέτος 10 χρόνια ζωής. Όπως λένε τα μέλη της παραμένουν προσηλωμένοι στην ποιότητα που δεν κάνει θόρυβο και στην ανάδειξη πτυχών πολιτισμού που συχνά περνούν απαρατήρητες. Από τη γέννηση της, όταν ακόμα το αργεντίνικο tango ήταν σχεδόν άγνωστο στο Ηράκλειο, μέχρι και σήμερα, η ομάδα στοχεύει στην εδραίωση και διάδοση του χορού στον τόπο μας, έχοντας ανακαλύψει ότι το tango δεν είναι μονάχα ένας ερωτικός χορός, αλλά ότι ταυτόχρονα είναι μουσική, ιστορία, φιλοσοφία, επικοινωνία σωμάτων και ψυχών. Ελεύθερη είσοδος Ασφαλώς η είσοδος είναι ελεύθερη. Υπάρχει μια λογικότατη χρέωση για το ποτό μας, που προορίζεται για την κάλυψη των εξόδων της ομάδας (για να στηθεί κάθε φορά και η επόμενη milonga). Κάθε Παρασκευή λοιπόν, tango πάνω στα τείχη. Βάλτε παπουτσάκι χαμηλό, που να γλιστράει εύκολα στην πίστα και ετοιμαστείτε για τις πρώτες σας στροφές υπό το φώς των αστεριών.

STREET PANTHERS:

Πάνθηρες εναντίον Γαϊδάρων ένα αλλιώτικο αντάρτικο πόλης

της Σίσσυ Παπαδογιάννη Φωτ: Νίκος Κουτάντος

να τυπικό απόγευμα αποφασίζεις να βγεις για βόλτα στο κέντρο της πόλης. Την ίδια ιδέα με σένα έχουν και εκατοντάδες άλλοι συμπολίτες σου, οι οποίοι όμως αψηφώντας την άνοδο της τιμής της βενζίνης, τις περιορισμένες θέσεις στάθμευσης, το αναπόφευκτο μποτιλιάρισμα, επιλέγουν για άλλη μια φορά να μην αποχωριστούν το αγαπημένο τους αυτοκίνητο (ή μηχανάκι) και να διατηρήσουν τις σόλες των παπουτσιών τους άθικτες. Η ευγενική τάξη των τσαγκάρηδων θα είχε κάθε λόγο να διαμαρτυρηθεί, αλλά τι να πεις κι εσύ, που κάθε τρεις και λίγο πρέπει να κάνεις σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα που έχουν παρκάρει σε αυτό που λέγεται ΠΕΖΟδρόμιο, ή ΠΕΖΟδρομος, αλλά προφανώς η ετυμολογία των λέξεων διαφεύγει για τα καλά από τους εν λόγω οδηγούς. Είσαι έτοιμος να ξεχάσεις την καλή σου ανατροφή και να αρχίσεις τα καντήλια. Είσαι έτοιμος να αρχίσεις να κλωτσάς προφυλακτήρες, καθρέφτες και φανάρια. Είσαι στο τσακ να αρχίσεις στις τσαντιές τον κάγκουρα με το μηχανάκι στο πεζοδρόμιο, που σου κορνάρει να κάνεις στην άκρη για να περάσει. Με το ζόρι κρατιέσαι να μην ανέβεις να χοροπηδήσεις πάνω στο καπό του 4x4 με τα φιμέ τζάμια και το σαρίκι στον καθρέφτη, που έχει καβαλήσει τη διάβαση πεζών. 14

Αστικές σκηνές καθημερινής τρέλας που έχουν περάσει από το μυαλό όλων μας (κι ίσως ενίοτε τις έχουμε κάνει πράξη). Κι όμως υπάρχει το αντίδοτο στην παράνοια οδηγών και πεζών - και λέγεται Streetpanthers. Οι πάνθηρες των δρόμων είναι με απλά λόγια μια κίνηση αγανακτισμένων πολιτών που έχουν σα σκοπό την ευαισθητοποίηση του κόσμου για καλύτερες συνθήκες αστικής κινητικότητας. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2003 στη Θεσσαλονίκη, πάνω σε ιδέα του Γρηγόρη Μαυράκη, και μέσα σε λίγα χρόνια εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Η ιδέα είναι απλή, πρωτότυπη, χιουμοριστική, σκωπτική: οι εθελοντές «πάνθηρες» ξαμολιούνται στους δρόμους και κολλάνε το χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο με τον γάιδαρο – καρικατούρα και το σλόγκαν: «Είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου γουστάρω» στα παρμπρίζ των ανεύθυνων οδηγών. Παράνομο; Όχι. Διδακτικό; Ναι. Ενοχλητικό; Όσο πρέπει. Πιθανότατα θα σου πάρει περισσότερη ώρα να ξεκολλήσεις τα αυτοκόλλητα από το παρμπρίζ σου, από ότι αν είχες ψάξει για μια κανονική θέση πάρκινγκ ή είχες προτιμήσει το ποδήλατο ή τα πόδια σου για τη διαδρομή σου. Σήμερα υπάρχουν δυναμικές ομάδες «πανθήρων» σε διάφορες μεγάλες πόλεις (και στην Κρήτη) ενώ δεν έχουν λείψει δράσεις και σε πιο απίθανα, μικρά μέρη (πχ Κάλυμνος, Σαντορίνη). Η δράση των streetpanthers βρήκε όμως και μιμητές στο εξωτερικό, στη Γερμανία, στο Ισραήλ, και πρόσφατα στην Πορτογαλία όπου χρησιμοποιούν το ίδιο γαϊδουρο-αυτοκόλλητο. Προφανώς οι «γάιδαροι» είναι είδος αποδημητικό και αειθαλές...

«Κολλώντας το αυτοκόλλητο των streetpanthers αφυπνίζεις τον οδηγό, δείχνεις στους περαστικούς ότι πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματα τους και εκτονώνεσαι χωρίς να προκαλείς φυσικές ζημιές.» Κολλώντας το αυτοκόλλητο, λένε οι εμπνευστές της ιδέας, πετυχαίνεις τρία πράγματα: αφυπνίζεις τον οδηγό, δείχνεις στους περαστικούς ότι πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματα τους και φυσικά εκτονώνεσαι χωρίς να προκαλείς φυσικές ζημιές. Μετά την επιτυχία τους και την ευρύτατη αποδοχή της δράσης τους από πεζούς αλλά και οδηγούς, οι streetpanthers δημιούργησαν και τρία επιπλέον έντυπα με παρόμοιο σκοπό. Το ένα αφορά την κατάληψη των ειδικών θέσεων πάρκινγκ για ανάπηρους, το δεύτερο την καταπάτηση των ανάγλυφων οδηγών για τους τυφλούς πάνω στα πεζοδρόμια, και το τρίτο είναι ουσιαστικά μια εικονική «κλήση» αντίγραφο της γνήσιας που σου κόβει η τροχαία, αλλά με χιουμοριστικό και αφυπνιστικό περιεχόμενο. Κι όταν έντυπα και αυτοκόλλητα δεν αρκούν, οι streetpanthers αρχίζουν τις γαϊδουροπορείες στο κέντρο

STREETPANTHERS ΠΑΝΘΗΡΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα το αυτοκίνητο αντί να αποτελεί απλά ένα μέσο μετακίνησης, έχει εξελιχθεί σε δυνάστη του αστικού ελεύθερου χώρου, πηγή θορύβου και ρύπανσης, πληγή στην αισθητική πόλεων και χωριών. Επειδή οι χώροι στάθμευσης είναι λίγοι αλλά ο νεοέλληνας θεωρεί δικαίωμά του να παίρνει παντού το αυτοκίνητο ακόμη και όταν ξέρει ότι δε θα βρει να το παρκάρει νόμιμα, τα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν ξεδιάντροπα κάθε χώρο που μπορούν να αλώσουν. Πάνω σε στροφές, σε πεζοδρόμια, σε ράμπες και διαβάσεις, σε πλατείες, αυλές, πάρκα και πεζοδρόμους, του Έλληνος οδηγού ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει. Αποτέλεσμα είναι ο τραγικός περιορισμός των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων, ο εξοβελισμός των ήπιων -αλλά και ευάλωτων- τρόπων κυκλοφορίας όπως το περπάτημα και το ποδήλατο, και ο εξοστρακισμός των αδυνάτων χρηστών του δρόμου (γέροντες, παιδιά, άτομα με μειωμένη κινητικότητα) που δεν έχουν θέση παρά μόνο στα σπίτια τους! Στους ελληνικούς δρόμους και πεζοδρόμια κυκλοφορούν μόνο αρτιμελείς, δυνατοί πολίτες σε πλήρη εγρήγορση για να υπερπηδούν τα εμπόδια και να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο από τα διερχόμενα αυτοκίνητα που τους απειλεί ευθύς μόλις διασχίσουν το κατώφλι του σπιτιού τους. Οι streetpanthers είμαστε μια κίνηση πολιτών που δεν ανέχονται την αυθαιρεσία των συμπολιτών τους στη στάθμευση και βρήκαν ένα σκωπτικό και δηκτικό τρόπο για να τους υπενθυμίζουν ότι καταπατούν το δικαίωμα των πεζών στην ελεύθερη κίνηση και το δημόσιο χώρο. Στόχος μας είναι η ευαισθητοποίηση όσο το δυνατό περισσότερου κόσμου και η διόγκωση της “λαϊκής απαίτησης” για καλύτερες συνθήκες αστικής κινητικότητας. Το όνομα μπορεί να θυμίζει συνειρμικά το κίνημα των Μαύρων Πανθήρων για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαύρων στην Αμερική, όμως ήταν μάλλον τυχαία η επιλογή του. Η κίνηση ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη το 2003 από μια ιδέα του Γρηγόρη Μαυράκη και μια έξυπνη καρικατούρα του γαιδάρου από τον -μουσικό και ζωγράφο- Γιάννη Παπαιωάννου, και μετά από μια τριετή περίοδο ωρίμανσης εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Ο οργανωτικός πυρήνας των πανθήρων αποτελείται από αρκετούς εθελοντές που απαντούν στην αλληλογραφία, φροντίζουν την ιστοσελίδα www.streetpanthers.gr, διεκπεραιώνουν τις εκτυπώσεις και τις αποστολές των εντύπων, σχεδιάζουν νέα έντυπα, αποδελτιώνουν τον τύπο, παρακολουθούν τις φορολογικές υποχρεώσεις, περιφρουρούν τη νομιμότητα των δράσεων και προσφέρουν τον προσωπικό τους χρόνο και -κυριότερο- το ψυχικό τους απόθεμα στους σκοπούς των streetpanthers. Για λόγους νομικούς και φορολογικούς μόνο, έχουμε τη μορφή αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με 22 ιδρυτικά μέλη. Δεν έχουμε όμως τακτικά μέλη, ούτε εισφορές και συνδρομές. Έχουμε -και θέλουμε- άτυπους φίλους και αρωγούς στην προσπάθειά μας σε όλη την Ελλάδα. Κάθε ένας που κολλά ένα αυτοκόλητο είναι “μέλος” μας. Οι διαδικασίες μας είναι ανοιχτές και προσβάσιμες σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχουμε δύο διαδικτυακά εργαλεία επικοινωνίας: τη λίστα groups.google.com/group/ pezoporoi στην οποία μπορεί να εγγραφεί οποιοσδήποτε και θα γίνεται αποδέκτης σχολίων και ειδήσεων τις οποίες κυκλοφορεί οποιοσδήποτε από εμάς, και το φόρουμ streetpanthers.7.forumer.com στο οποίο ανταλλάσσονται απόψεις πάνω σε θέματα που ανοίγει οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος. Οι “πάνθηρες” δρουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας αλλά και σε απίθανα μικρά μέρη όπως η Κάλυμνος και η Σαντορίνη, όπου κανείς θα νόμιζε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι πιο δυναμικές ομάδες έχουν δημιουργηθεί στην Πάτρα, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Γιάννενα και φυσικά η πιο πολυπληθής πανθηρική κοινότητα βρίσκεται στην Αθήνα. Η κίνησή έχει βρει φίλους και μιμητές στη Γερμανία, στο Ισραήλ, και πρόσφατα στην Πορτογαλία όπου δημιουργήθηκε αντίστοιχο αυτοκόλλητο με το γάιδαρό μας.

Με το αυτοκόλλητο επιτυγχάνονται ταυτόχρονα τρεις στόχοι: Δείχνουμε στον ανεύθυνο οδηγό ότι η πράξη του δεν είναι ανεκτή. Κατά μία έννοια τον αφυπνίζουμε. Είναι πολλοί αυτοί που μας στέλνουν μηνύματα “είμαι ένας γάιδαρος, μπράβο παιδιά, δε θα το ξανακάνω”! Δείχνουμε στους περαστικούς που θα δούνε το αυτοκόλλητο ότι υπάρχουν και πεζοί που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, και φέρνουμε κοντά μας νέους φίλους. Κάτι που δεν το είχαμε σκεφτεί στην αρχή: Είναι υπέροχος τρόπος εκτόνωσης του εξοργισμένου πεζού (“γλυτώνω το εγκεφαλικό” είπε κάποιος) και αποτρέπει τις ζημίες στο αυτοκίνητο. Πολλοί καθρέπτες και υαλοκαθαριστήρες σώζονται χάρη στο αυτοκόλλητο.

«Πιθανότατα θα σου πάρει περισσότερη ώρα να ξεκολλήσεις τα αυτοκόλλητα από το παρμπρίζ σου, από ότι αν είχες ψάξει για μια κανονική θέση πάρκινγκ» της πόλης περνώντας διασκεδαστικά το μήνυμα τους. Εξάλλου, αυτός είναι ο στόχος τους, «να περάσουν το μήνυμα» και όχι να «τιμωρήσουν». Η οργάνωση έχει τη μορφή αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας, που σημαίνει ότι δεν έχουν τακτικά μέλη, εισφορές, συνδρομές κτλ. Όποιος παίρνει τους δρόμους και κολλάει αυτοκόλλητο, είναι αυτόματα «μέλος» τους. Κατά τα άλλα ο οργανωτικός πυρήνας αποτελείται εξολοκλήρου από εθελοντές, που διαχειρίζονται την ιστοσελίδα, τις εκτυπώσεις και τις αποστολές, τα νέα έντυπα κτλ. Την επόμενη λοιπόν φορά που θα βρεθείς να περπατάς στη μέση του δρόμου γιατί τα αυτοκίνητα έχουν καταλάβει το πεζοδρόμιο, προμηθεύσου με αυτοκόλλητα και βγάλε τον πάνθηρα – ακτιβιστή που κρύβεις μέσα σου, στην ζούγκλα των δρόμων. Μπορείς είτε να τα εκτυπώσεις από το αρχείο που βρίσκεται σε υψηλή ανάλυση στο site τους: streetpanthers.gr, ή να παραγγείλεις από την ιστοσελίδα τους αυτοκόλλητα με την αυθεντική φωσφοριζέ εκτύπωση, μόνο με 8 ευρώ τα 100 κομμάτια. Οργανώσεις ποδηλατικές, αναπηρικές κτλ τα λαμβάνουν δωρεάν. Και φυσικά, μην ξεχάσεις στο τέλος να φωτογραφήσεις το κατόρθωμα σου για να το ανεβάσεις στο fb group ή να το στείλεις στο mail της ομάδας (streetpanthers@gmail.com). Γιατί η υπομονή, ακόμα και η γαϊδουρινή, έχει τα όρια της!

Συχνά μας ρωτούν πόσο νόμιμο είναι να κολλάμε αυτοκόλλητα στα αυτοκίνητα. Σαφώς είναι νομιμότερο από την πράξη του παραβάτη οδηγού. Την πρακτική της επικόλλησης ειδοποίησης που δύσκολα αποκολλάται χρησιμοποιούν αστυνομικές υπηρεσίες στην Ευρώπη και στην Αμερική. Ζημία δεν προκαλείται αλλά μόνο ενόχληση, και απαιτείται χρόνος αποκόλλησης, ελπίζουμε αντίστοιχος του χρόνου που “κέρδισε” ο παραβάτης οδηγός με την ενοχλητική του στάθμευση. Δεν είχαμε μέχρι τώρα κανένα συμβάν αμφισβήτησης της νομιμότητας του αυτοκόλλητου ούτε καμιά νομική ενέργεια, για να μπορούμε να απαντήσουμε τεκμηριωμένα. Πάντως έχουμε πολλούς φίλους σε αναπηρικά αμαξίδια, που περιμένουν μια τέτοια ευκαιρία για να έρθουν στο δικαστήριο και να ρωτήσουν το δικαστή τίνος το δικαίωμα είναι πιο ιερό: το δικό τους στην κυκλοφορία ή του οδηγού στη στάθμευση πάνω σε διάβαση ή πεζοδρόμιο; Πάντως αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις του κόσμου που μας συναντούν στο δρόμο “επί το έργον” η αποδοχή του εγχειρήματός μας είναι ευρύτατη: Από τον ενθουσιασμό των πεζών -αλλά και των οδηγών- που μας κάνουν το σήμα της νίκης όταν μας βλέπουν να παρασημοφορούμε ένα “γάιδαρο”, μέχρι τα χιλιάδες μηνύματα συγχαρητηρίων στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μας streetpanthers@gmail.com φαίνεται ότι το εγχείρημά μας δίνει απάντηση σε ένα πολύ ώριμο κοινωνικό αίτημα. Έχουμε βέβαια και αρνητικές αντιδράσεις, από διαμαρτυρόμενους πολίτες (μου κόλλησαν ενώ δεν ενοχλούσα) μέχρι απειλητικά ή και υβριστικά μηνύματα. Τι να κάνουμε, αφού είπαμε, ενοχλούμε! Όσο για το αν βλέπουμε διαφορά στους δρόμους μετά τη δράση μας, η απάντηση είναι: ναι αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Δεν είμαστε αστυνομία ούτε τιμωροί. Διαδίδουμε ένα μήνυμα: «όχι στην καταπάτηση των δικαιωμάτων του πεζού, ας αρχίσουμε να σεβόμαστε τον πεζό συμπολίτη μας». Και κάτι ακόμη: Οι streetpanthers δεν είναι οι “καλοί πολίτες” αντιμέτωποι με τους “κακούς”. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, από τις ίδιες κακές συνθήκες ταλαιπωρούμαστε, και είμαστε εναλλάξ θύτες και θύματα. Όλοι λίγο πολύ γινόμαστε κάποια στιγμή γάιδαροι (καλά, μερικοί έχουν πιο μεγάλα αυτιά...). Σαν streetpanthers προσπαθούμε να είμαστε ο καλός εαυτός μας ενάντια στον κακό. Πού μπορεί κανείς να βρει αυτά τα αυτοκόλλητα; Μπορεί να τα κατεβάσει από την ιστοσελίδα μας και να τα αναπαράγει στον εκτυπωτή του. Τα έχουμε σε υψηλή ανάλυση και δεν διεκδικούμε δικαιώματα copyright. Βέβαια, αν θέλει το “γνήσιο πράμα”, με πραγματική φωσφοριζέ εκτύπωση και οδηγίες συνετής χρήσης στο πίσω μέρος, μπορεί να τα παραγγείλει από την ιστοσελίδα μας. Κοστίζουν 8 ευρώ τα 100, ποσό που μας επιτρέπει να τα επανεκτυπώνουμε και να τα διακινούμε. Επίσης να τα μοιράζουμε δωρεάν σε εκδηλώσεις οργανώσεων που έχουν ίδιους με μας σκοπούς (ποδηλατικές, αναπηρικές, για καλύτερη ζωή και περιβάλλον) και τέλος, να τα δίνουμε δωρεάν σε όποιον δυσκολεύεται να τα αγοράσει. Εκτός από το αυτοκόλλητο κυκλοφορούμε τρία ακόμη έντυπα “κοινωνικής αφύπνισης” -όχι αυτοκόλλητα αυτή τη φορά: Το έντυπο που στιγματίζει την κατάληψη των ειδικών θέσεων στάθμευσης για αυτοκίνητα αναπήρων. Το πληροφοριακό έντυπο για τον οδηγό τυφλών, τις ειδικές ανάγλυφες πλάκες που μπαίνουν πλέον σε όλα τα πεζοδρόμια και δημιουργούν ένα διάδρομο που καθοδηγεί τους ανθρώπους με μειωμένη όραση. Αυτός ο διάδρομος, λόγω άγνοιας ή μειωμένης κοινωνικής συνείδησης, καταπατείται ασύστολα από αυτοκίνητα, μηχανάκια, τραπέζια, εμπορεύματα, γλάστρες. Εμείς εκτυπώσαμε και διανέμουμε το έντυπο που θα έπρεπε κατά τη γνώμη μας να έχει εκτυπώσει κάθε δημοτική αρχή για να ενημερώσει τους δημότες της. Την εικονική κλήση, αντίγραφο της κανονικής κλήσης που δίνει η τροχαία, με χιουμοριστικό αλλά αφυπνιστικό περιεχόμενο. Είναι μια παλιότερη ιδέα της οργάνωσης ΠΕΖΗ www.pezh.gr που την εκδίδει βελτιωμένη η Ένωση για τα δικαιώματα των πεζών στη Θεσσαλονίκη www.enosipezon.gr με δική μας στήριξη στη διανομή. Στο μέλλον ελπίζουμε να βελτιωθούν οι συνθήκες κυκλοφορίας στις πόλεις μας και να περιπέσουν τα αυτοκόλλητά μας σε αχρηστία...

CRETA EXOTICA:

Απόδραση στα Τέρτσα της

Στέλλας Μελίνας Βασιλάκη / φωτ. Βασίλης Γαλόπουλος.

ια ζεστή μέρα στην πόλη αποφασίσαμε να αποδράσουμε κάπου πιο εξωτικά. Κλείσαμε θέσεις με τις banana airlines και «πετάξαμε» ως τα Τέρτσα. Κτισμένα στις ακτές του Λιβυκού πελάγους στο νότιο τμήμα του Νομού Ηρακλείου, τα Τέρτσα έχουν προσελκύσει μια μικρή ομάδα νέων ανθρώπων που έχουν επιλέξει να ζήσουν εκεί μόνιμα. Οι νέοι κάτοικοι των Tερτσών κάνουν κοσμήματα, χειροτεχνίες, reggae, οικολογικές καλλιέργειες, σπορές με τη μέθοδο «φουκουόκα», και πάνω απ’όλα…τη ζωή τους!

Μεραμβέλλου 13, Τηλ.: 2810 240027 18

Το καλοκαίρι οι κάτοικοι των Τερτσών έρχονται κυρίως από το γειτονικό χωριό Συκολόγος και οι περισσότεροι ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς, της υπαίθριας χειμερινής ντομάτας, της μπανάνας και των οπωροκηπευτικών εξαιτίας του μοναδικού θερμού κλίματος του τόπου. Στο παρελθόν τα Τέρτσα ήταν ένας λιγότερο γνωστός προορισμός των «χίπιδων» όπως και τα Μάταλα, κανείς όμως δεν έχει μείνει εδώ από τότε. Το βραδάκι στην ταβέρνα ρωτήσαμε μερικούς από τους ντόπιους να μας πουν τους λόγους για τους οποίους αρκετοί νέοι άνθρωποι ήρθαν να μείνουν εδώ, και μας απάντησαν ότι οι πρώτοι ήρθαν κυρίως για το κλίμα, και μετά σιγά-σιγά ο ένας έφερε τον άλλον. Η ανάγκη να ξεφύγουν από τον αποπνικτικό σύγχρονο τρόπο ζωής στις πόλεις ήταν ακόμα ένας λόγος, όπως και η επιθυμία τους να ζήσουν πιο απλά και συλλογικά και με περισσότερη αυτονομία. Σήμερα μένουν μόνιμα όλο το χρόνο περίπου 10 οικογένειες, ντόπιοι αλλά και ξένοι. Μεταξύ των κατοίκων είναι και μερικά μέλη του reggae συγκροτήματος tropical storm, τους οποίους θαυμάσαμε στην Ευρωπαϊκή Γιορτή της μουσικής στο Ηράκλειο. Πολλοί από αυτούς ασχολούνται με τις βιολογικές καλλιέργειες και το 2008 διοργανώθηκε μια σπορά ‘α λα φουκουόκα’ στις πλαγιές της περιοχής με σβόλους από άργιλο που περιέχουν σπόρους, μια πρακτική που σκοπεύουν να επαναλάβουν και φέτος. Σήμερα μια βόλτα στην παραλία και στις καταπράσινες όχθες του ποταμού με τα χωράφια με τις παπάγιες και τις μπανάνες σου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην…Κούβα! Οι περισσότεροι νέοι κάτοικοι των Τερτσών ζουν από τα προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι και με λίγα χρήματα. Έχουν επιλέξει ένα απλό και φυσικό τρόπο ζωής και «επιβαρύνονται» λιγότερο από τις συχνά περιττές ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Ως εκ τούτου, η οικονομική κρίση λίγο τους απασχολεί. Και όσοι σκιάζονται από την κρίση και φοβούνται ότι θα καταλήξουν «να ζουν στις σπηλιές και να τρώνε ασκορδουλάκους», ας έρθουν μια βόλτα προς τα Τέρτσα να δουν ότι τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο ακραία, ούτε τόσο τρομαχτικά όσο νομίζουν! Άσε που θα βρουν πολύ πιο νόστιμα πράγματα να φάνε…

TOP 10 BEACHES

τoυ

Αλέξανδρου Ρονιώτη

Μπάλος, Ελαφονήσι, Πρέβελη, Μάταλα, Βάι... Πανέμορφες αλλά τις έχουμε δει και ξαναδεί σε χιλιάδες φωτογραφίες και άρθρα που διαφημίζουν την Κρήτη σε όλο το κόσμο. Μήπως να βλέπαμε και την άλλη πλευρά; Αποφασίσαμε λοιπόν να μπούμε στα άδυτα του cretanbeaches.com και να σας διαλέξουμε τις 10 πιο όμορφες άγνωστες παραλίες της Κρήτης. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και ...φύγαμε! Δώματα (Σφακιά) Πηγές στην άμμο, πεύκα πάνω στο κύμα και τα άγρυπνα βλέμματα των κρι κρι να σας παρατηρούν. Οι τεράστιες ποσότητες από βότσαλα και χώματα που φέρνει το φαράγγι του Κλάδου, ο αέναος κυματισμός της θάλασσας και ο αέρας δημιούργησαν ένα μοναδικό μνημείο της φύσης. Άσπρη Λίμνη (Χρυσοσκαλίτισσα) Ήρεμα νερά εξαντλούν όλες τις χρωματικές αποχρώσεις του γαλάζιου και γίνονται ένα με την αρμύρα από τα κύματα που σκάνε στην εξωτερική μεριά των βράχων. Η Άσπρη Λίμνη, καλά κρυμμένη κοντά στη Χρυσοσκαλίτισσα, κρατάει υπερήφανα τη δυτικότερη αποικία των φοινικόδεντρων της Κρήτης. Σεϊτάν Λιμάνια (Ακρωτήρι) Ο όρμος του Σατανά όπως λέγεται στα Τούρκικα. Το άγριο φαράγγι Διπλοχάχαλο κάθε χειμώνα κατεβάζει τόνους χαλίκι και έχει πλάσει μια υπέροχη παραλία, προσιτή μόνο σε έμπειρους canyoners και τυχερούς σκαφάτους. Παχιά Άμμος (Κεραμιανή Γιαλιά) Αμμόλοφοι και αμμοθίνες, κρυστάλινα νερά και μια από τις πιο όμορφες παραλίες της Ελλάδας στα πόδια σου και ... μόνο δική σου! Και όταν φτάνει το φθινόπωρο, τα άσπρα κρινάκια της Κνωσού θα σου θυμίσουν ότι ο χειμώνας είναι μπροστά σου. Σχοινάρια (Πλακιάς) Λείοι βράχοι ενώνονται επιδέξια με το ανοιχτό γαλάζιο της λευκής χοντρής άμμου και με τις τριγύρω πηγές που δημιουργούν ένα τροπικό τοπίο. Τα νερά με την καλύτερη διαύγεια στη Κρήτη και ο οργιώδης βυθός έχουν προσεγγίσει μια από τις καλύτερες σχολές κατάδυσης στο κόσμο. Τράφουλας (Λέντας) Κάθετοι λευκοί βράχοι με σπηλιές, μαρμάρινα γλυπτά σμιλεμένα από τη φύση κι ένα επιβλητικό φαράγγι ορθώνονται μπροστά στη παραλία. Εκεί που το κροκοδειλάκι της Κλεοπάτρας αναμένει ακόμη την επιστροφή της βασίλισσας του. Λιβάρι (Γούδουρας) Ο χορός των χρωμάτων της, την κάνει μια παραλία διαφορετική από όλες τις άλλες. H παλέτα του ζωγράφου που θα προσπαθούσε να αντιγράψει την μαγεία της, θα είχε πολύ πράσινο και κόκκινο χρώμα, αναμειγνύοντας τα με το πιο λαμπρό φως του ήλιου. Βαθύ (Ακρ. Λίθινο) Τα άγρια Αστερούσια Όρη γαληνεύουν μπροστά στην ομορφιά της ήρεμης παραλίας και των φαγωμένων ασβεστολιθικών πετρωμάτων. Kρυψώνα πειρατών και ερημητήριο μοναχών, το Βαθύ είναι η σημερινή διέξοδος από το πολιτισμό. Σπηλιά του Δράκου (Μακρύγιαλος) Ψιλή λευκή άμμος και μια συλλογή γαλαζοπράσινων χρωματισμών, σε μια από τις πιο αρμονικές συνθέσεις που μπορείτε να φανταστείτε. Κι ένας ντροπαλός δράκος να αγναντεύει το απέραντο Λυβικό από το βάθος της σπηλιάς του, ψηλά στο βουνό. Ψιλή Άμμος (Βάι) Μια μικρή κοιλάδα θαμμένη στην ψιλή άμμο και περιτριγυρισμένη από τους φοίνικες του Θεόφραστου, που κάποιοι Άραβες πειρατές «ασυνείδητα» φύτεψαν στη περιοχή. Μια αμμουδιά που κρύβει καλά τα μυστικά της πιο γνωστής παραλίας του Λασιθίου, το Βάι, το οποίο κοιτάει κατά πρόσωπο.

TRANSIT: Soundtrack κειμένου Jimi Hendrix ‘‘Castles in the Sand’’

Essaouira

το στολίδι του Ατλαντικού

κειμ. & φωτ. Μαρία Αναστασάκου

ναζητώντας απεγνωσμένα ένα διάλλειμα από την ζέστη και την ένταση του Μαρακές, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα θερινής γεύσης ταξίδι προς τις παραλίες του Ατλαντικού (λίγο windsurfing, λίγο morning breeze και λίγο seafood σε μια πανέμορφη πόλη). Η Essaouira (πρώην Magador) αποτέλεσε, λοιπόν, τον μοναδικό στόχο, μιας και καλύτερους οιωνούς από την προτίμηση του Jimi Hendrix, του Cat Stevens και τoυ Bob Marley (τη δεκαετία του ‘60) δε θα μπορούσες να ακολουθήσεις σε ανάλογες συνθήκες.

Η μετάβαση στην πόλη, ήταν καθαρά από τις πιο decadence εμπειρίες μου. Κάναμε το λάθος να πάρουμε ένα από τα παμπάλαια και πιο hardcore λεωφορεία της γραμμής (hire a car next time!) το οποίο όχι μόνο γραφικό δεν ήταν, μάλλον ήταν και στο τελευταίο του ταξίδι (σπασμένο παρμπρίζ, βρώμικα καθίσματα, ανεπιθύμητοι επισκέπτες προσγειωνόντουσαν στην ποδιά σου και εννοείται ότι 1000 καλοί χωρούσαν… παντού). Ακόμα δε ξέρω αν ήμουν τυχερή που βρήκα θέση και έκατσα, ή άτυχη, γιατί ούτε να σκεφτώ δεν ήθελα για το μέρος που καθόμουν. Σπασμένα ελατήρια, σκουριασμένες θέσεις και το μαξιλαράκι πίσω (ΝΑΙ!! είχε μαξιλαράκι για τη μέση, επειδή απλά είναι large τύποι) σκέτη αηδία. Και στο καπάκι, την ώρα της αναχώρησης σκάνε μύτη και καμιά 20αριά μικροπωλητές με τις πραμάτειες τους (πουλώντας νερά, τσιγάρα, γλυκά, κλπ) και χώνονται μέσα και αυτοί! Φοβερά γοητευτικό δεν ακούγεται; Όσο χύμα και να είσαι, αυτό δε σου αξίζει! Άσε που για Χ-Ψ λόγους η διάρκεια του ταξιδιού υπερδιπλασιάστηκε (από 2 ώρες στις 5), ενώ ταυτόχρονα οι αγαπημένοι μας Μαροκινοί που στεκόντουσαν στο διάδρομο, ξάπλωναν όπου έβρισκαν – όπως μπορούσαν – πάνω σου, κάτω σου, δίπλα σου… και όλοι οι υπόλοιποι ήμασταν κολλημένοι στα τζάμια, να ψηνόμαστε από τη ζέστη, χωρίς να έχουμε καν τη δυνατότητα να ανοίξουμε ένα παράθυρο. Το χειρότερο ήταν ότι στο μοναδικό παράθυρο που άνοιγε, καθόταν μια τύπισσα, η οποία δε δεχόταν με τίποτα να το ανοίξει επειδή υποστήριζε ότι έκανε κρύο… και πού να βγάλεις άκρη; Πάλι καλά που φτάσαμε πάνω στην ώρα (;) και αποφύγαμε τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο! Αφού μπορέσαμε και βγήκαμε ζωντανοί από την «πολυτέλεια», αρχίσαμε την περιπλάνηση. Δύο μόνο βήματα αρκούσαν για να αλλάξει η διάθεση. Πρώτη μας μέριμνα: να βρούμε διαμονή. Ένα ρομαντικό δωματιάκι στο 2ο όροφο ενός petit κτιρίου στην καρδιά της πόλης με απίστευτη θέα, φοβερή ταράτσα με το λιμάνι από τη μια και από την άλλη τη γραφική Essaouira. Το La Maison de l’ artist προσφέρει κάτι ακόμα που είναι ιδιαίτερο για την πόλη: Skala de La Ville! Ο υπέργειος δρόμος με τα κανόνια και τον Ατλαντικό στα πόδια σου! Προστατευόμενη από την Unesco, η Essaouira αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα περιτειχισμένης πόλης, η οποία κτίστηκε με βάση τις αρχές της σύγχρονης ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα σε ένα αφρικάνικο περιβάλλον. Με την ίδρυση της καθιερώθηκε ως σημαντικό λιμάνι σε διεθνές επίπεδο, αφού ουσιαστικά συνέδεσε το Μαρόκο και ειδικότερα τη Σαχάρα, με τον υπόλοιπο κόσμο. Σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Theodore Cornut το 1760 (με εντολή του Σουλτάνου) και περιτειχίστηκε από τους Πορτογάλους κατά την πολύχρονη κυριαρχία τους. Αποδειγμένα πλέον η Essaouira είναι μια από τις πιο ελκυστικές πόλεις του Ατλαντικού, λόγω του ότι έχει υπέροχο καιρό σχεδόν όλο το χρόνο, η θετική διάθεση των κατοίκων της σε εντυπωσιάζει, η νοοτροπία και το περιβάλλον σε μαγεύουν, ενώ πάνω από όλα είναι η μοναδική ατμόσφαιρα που σε συναρπάζει καθώς διαβαίνεις τους δρόμους και τα στενά (souks) με τους άπειρους εμπόρους, τους τεχνίτες, τους ψαράδες, τους «καλλιτέχνες» από όλο τον κόσμο αλλά και πολλούς αργόσχολους. Ο δαιδαλώδης ιστός της πόλης, νομίζω, είναι χειρότερος από του Ηρακλείου, ομολογώ όμως ότι είναι και άπειρες φορές γοητευτικότερος. Με εμφανή τα σημάδια των αποικιών από τους Πορτογάλους, τους Γάλλους και τους Βέρβερους, σε κάθε γωνιά της πόλης, η Essaouira συνδυάζει την γοητεία ενός κυκλαδίτικου νησιού (λευκά, μπλε και κίτρινα χρώματα, πλακόστρωτα καλντερίμια, κλπ) με το μυστήριο της Αραβικής κουλτούρας (ισλαμικός διάκοσμος, αγορά-παζάρι κλπ). Οι μικροπωλητές ξεχειλίζουν και σου λένε τα πάντα για να σε μαγέψουν και να σε τραβήξουν στην «τρύπα» τους.

Γενικά, δεν έχεις να κάνεις και πολλά εκεί… Ο μοναδικός και κύριος λόγος για να φτάσεις και να μείνεις είναι η αναζήτηση της ηρεμίας και της χαλάρωσης σε ένα όμορφο περιβάλλον, που καταλληλότερο του δε θα βρεις. Το πιο ενδιαφέρον μέρος της πόλης είναι η Medina (εντός των τειχών), με τη Skala de la Ville, τα souks, το λιμάνι και τη Mellah. Το λιμάνι είναι τόπος έντονης συγκέντρωσης, όχι μόνο ψαράδων και τουριστών, αλλά και μπλε καϊκιών. Αξίζει να ρίξεις μια ματιά το απογευματάκι και θα δεις το αδιαχώρητο, ενώ στο background θα «παίζει» ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα του κόσμου (σε έντονους τόνους μοβ, φούξια, κίτρινου, κόκκινου) και με τα γλαροπούλια να σε προσεγγίζουν σα να ‘σουν το μελλοντικό τους έδεσμα! Η Mellah είναι η πιο περίεργη γειτονιά της πόλης, με περίπου 32 εβραϊκές συναγωγές (τη δεκαετία του ’50, το 80% του εμπορίου γινόταν από Εβραίους και Βρετανούς). Σήμερα, υπάρχουν ελάχιστοι Εβραίοι στην περιοχή, τα αρχοντικά τους όμως ακόμα δεσπόζουν. Το highlight πάντως για τους αραχτούς και light αποτελεί ο αμμώδης κόλπος με το χαλαρά έντονο αεράκι, που δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για windsurfing και kite-surfing, ξακουστό μέρος σε ολόκληρο τον κόσμο. Enjoy it dude! ;)

Στα souks οι πωλητές τα δίνουν όλα!

Tips: . Όσο και να ψάχνεις, ακριβή χάρτη για την πόλη δε θα βρεις. Just follow your third eye! . Μη ξεχάσεις να χαθείς στα θαλασσινά! Chez Sam’s… yummy! . Βρες το καστανοκόκκινο ξύλινο κασελάκι με το έντονο άρωμα: Thuya box . Απέφυγε ότι σε τυλίγει! . Αν είσαι βέρα ευρωπαία, θα σε λατρέψουν! Μην τους δώσεις και πολύ αέρα, δε θα προφτάσεις να δεις τίποτα μετά. . Καλύτερα να χάσεις το πορτοφόλι σου, τη βαλίτσα σου, τη γκόμενά σου αλλά το Guaoua Festival (Musiques du Monde) δεν πρέπει με τίποτα να το χάσεις!

UPSIDE DOWN: Πρόσωπα εκτός αντικειμένου

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας , ηθοποιός, συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός και ‘‘φωνή’’ του Μόνιτορ μιλάει για το ταξίδι*

Συνέντευξη: Μαρώ Τσαγκαράκη Φωτ: Γιώργος Χοχλάκης

Υπάρχουν κάποια κοινά συναισθήματα κάθε φορά που επιστρέφετε από ένα ταξίδι; Όταν επιστρέφω από ένα ταξίδι, είμαι ήδη στη διαδικασία της επιστροφής από την τελευταία βραδιά στην πόλη στην οποία βρίσκομαι. Όπως όταν ξεκινάω ένα ταξίδι, από την προηγούμενη πριν φύγω από την Αθήνα, είμαι ήδη στην πόλη που πρόκειται να πάω. Μια μεταφορά δηλαδή, τόσο πολύ που σκέφτομαι ότι αξίζει τον κόπο να μπορούμε να κάνουμε χρήση του διακτινισμού. Όταν μας γεννιέται μια επιθυμία δηλαδή, άμεσα και αυτόματα να υλοποιηθεί.

στην αρχαία Αίγυπτο. Φαντασιώσεις, φαντασιώσεις…

Υπάρχει κάποιος άνθρωπος, ο οποίος αποτέλεσε ο ίδιος ένα ταξίδι για εσάς; Όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι γράφουν, συνθέτουν μουσική, ζωγραφίζουν, αλλά κι ακόμη αυτοί που είναι μπροστά σε ένα κομπιούτερ, σε μια μηχανιστική καθημερινότητα, ταξιδεύουν ο καθένας με τον τρόπο του∙ τώρα, αν έχουν όλοι τη δυνατότητα να το πλάσουν, να το βάλουνε σε λέξεις, να το κάνουνε μουσική, χορογραφία ή ζωγραφική, είναι άλλο θέμα. Αλλά, νομίζω ότι όλοι ταξιδεύουν συνεχώς.

Τι είναι συναρπαστικότερο τελικά ο προορισμός ή η διαδρομή; Α, και τα δύο… Μάλιστα θα έλεγα ότι ο προορισμός τις περισσότερες φορές ήταν απλώς ένα όνομα, μια λέξη άνευ σημασίας. Η διαδρομή ήτανε το θέμα, το ταξίδι. Απλώς, όσο περνάει ο καιρός θέλω να ταξιδεύω όσο γίνεται πιο γρήγορα, σα βολίδα, όπως τα γρήγορα τρένα της Ιαπωνίας. Μ’ αρέσει να μηδενίζω χιλιόμετρα. Νομίζω ότι έχει να κάνει με το χρόνο∙ ένα παιχνίδι με το χρόνο, ότι μπορώ να τον εξαπατήσω, να προλάβω να αποφύγω όσο γίνεται τη λεηλασία του.

Τι σας βάζει περισσότερο σε «τριπάκι» όλα αυτά τα χρόνια: το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον; Κατά καιρούς έχω ταξιδέψει χωρίς ποτέ κανείς να ξέρει πραγματικά αν η επιθυμία του να βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα, παίζοντας με μια τύπισσα στο κρεβάτι ρόλους νύμφης και Σάτυρου, είναι όντως μεταφορά στην αρχαία Ελλάδα και όχι απλά ιδωμένη με τα σημερινά μάτια ως μεταφορά. Κάνουμε τις προσπάθειές μας όλοι μας να μεταφερθούμε χρονικά. Βοηθάει και η μυρωδιά. Μια μυρωδιά μπορεί να μας στείλει χρονικά σε τόπους… η μυρωδιά έχει χωροχρόνο, μυρίζεις κάτι και μεταφέρεσαι και είναι ωραίο αυτό. Αλλά δεν είμαι σίγουρος για το αν μπορείς να πετύχεις ακρίβεια – ότι όντως βρίσκεσαι στη Ρωμαϊκή εποχή ή στο Μεσαίωνα ή στην αρχαιότητα ή

Πιστεύετε ότι το έχετε καταφέρει αυτό σε μεγάλο βαθμό; Δίνετε αυτήν την εντύπωση… Χαχα, δε νομίζω… Ναι, δίνω την εντύπωση, ξεγελάω πολύ κόσμο, όταν με ρωτάνε για την ηλικία λένε: «Τι, δεν το πιστεύω» κι όλα αυτά… Αλλά, έχει τον τρόπο του ο χρόνος και να μας λεηλατεί και να μας ακυρώνει και όλα.

Τι σας προκαλεί να φεύγετε, να ταξιδεύετε νοητά; Νοητά ταξιδεύω για να κάνω τη ζωή πιο υποφερτή. Συγκεκριμένα ταξίδια κάνω για να αποφύγω την πραγματικότητα της Αθήνας. Γιατί μερικές φορές είναι γκροτέσκα, ένας δρόμος μετ’ εμποδίων, οπότε πάω για άλλες εικόνες, για άλλες παραστάσεις, για μητροπόλεις που έχουν μνήμη, τη συντηρούνε, τη διαφυλάσσουν, δεν γκρεμίζουν και ισοπεδώνουν τα πάντα και εμένα μου κάνει πολύ καλό αυτό. Γυρίζω πίσω ανανεωμένος και συνεχίζω το παιχνίδι.

Μέσα από τα βιβλία σας μας διηγείστε τις διαδρομές και τα ταξίδια σας σε διάφορους τόπους. Δηλώνετε ταξιδευτής ή απλώς φευγάτος; Χαχα… Ένας φευγάτος ταξιδευτής, αυτό δηλώνω! *Ευχαριστούμε το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης

FASHION:

Colour me..

φησε με να γίνω ένα κίτρινο γάντι, να χρωματίζω το σώμα σου να φωτίζω τις μέρες σου..Να είμαι οι πιτσιλιές που θα σου θυμίζουν τη ζωη σου. Σαν εκείνες τις στιγμές που δεν κρατάνε πολύ αλλά υπάρχουν για πάντα.. Μπορώ να συνυπάρξω με το γκρι των δρόμων , το γαλάζιο του ουρανού, το πράσινο των φυτών , τη φασαρία ,το τρέξιμο, τις φωνές, αρκεί να είμαι μαζί σου και με το χρώμα μου θα υπογραμίσω όλο τον κόσμο σου.. Άφησε με να μείνω στο σώμα σου να κρατήσω, τις μνήμες σου, τις εικόνες σου, τη κίνηση σου. Βάλε με στα παπούτσια σου να γίνουν πράσινα , να τρέξω ψηλά να φτάσω τα σύννεφα.. Βάλε με στο καπέλο σου να γίνει μωβ, να κρατήσεις τις σκέψεις που έκανες δίπλα μου, κι ας κράτησαν ένα δευτερόλεπτο. Βάλε με γύρω από το λαιμό σου, να μπορώ να αντικρίζω τη καθημερινότητα σου και να τη χρωματίζω. Άφησε με να γίνω χρώμα σου..

Styling & Κείμενο: Αγάπη Καλούδη / Photography : Νικήτας Μιχαλάκης Make up: Ελενα Φλουρή (MAC) . Το μακιγιάζ έγινε με προιόντα “MAC” / Model: Αγγέλα Καλούδη Ρούχα: Φόρεμα από οργάντζα , DESIGNERS REMIX COLLECTION , ANTONELLA. Γόβα δερμάτινη λουστρίνι , UNITED NUDE , DUE PASSI. Καπέλο , Axel. Μανίκια φορεμένα ως επιγονατίδες , 2Β. Κολιέ και βραχιόλια , όλα Διβινής. Τσάντα , THIROS. Ευχαριστούμε το Τεχνόπολις για την φιλοξενία.

MUSIC: του Γιάννη Παπιδάκη

To Soundtrack του Μήνα

Karaocake

Rows & Stitches (clapping music)

Όλα ξεκίνησαν το 2008 όταν η Camille Chambon aka Karaocake, άρχισε να ηχογραφεί τις αιθέριες μελαγχολικές pop μελωδίες τις, με τη βοήθεια ενός αρμονίου (Casio) και μιας παλιάς Γερμανικής κονσόλας. Λίγο αργότερα προστέθηκαν, άλλα δύο μέλη (Domotic και Charlotte sampling) και εν έτει 2010 κυκλοφορούν την πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά. Το Rows & Stitches, είναι ένας δίσκος που «πάσχει» από αυτό που λέμε συμφωνία του ύφους. Πράγμα που αυτόματα τον κάνει μικρό και συνάμα πολύ προσωπικό. Αν τα πλήκτρα, τα 60s ψυχεδελικά beats και οι μελαγχολικές αρμονίες σας γλυκαίνουν το αυτί και σας γεμίζουν ευφορία, μην αγνοήσετε αυτό το δίσκο. Picks: it doesn’t take a whole week, medication, eeeeerie Style: synth pop

The Radio Dept. Clinging to a Scheme (Labrador) Το τρίτο μόλις άλμπουμ για τους συμπαθείς Σουηδούς indie poppers, πιστούς στο πέρασμα των χρόνων, στο όραμα των θαμπών ηχοτοπίων και των περιβαλλοντικών θορύβων, που συνεχίζεται αβίαστα και στο τελευταίο τους πόνημα, μέσα από περίτεχνες εναλλαγές προβοκατόρικων διαλόγων, με τις περίπλοκες γραμμές των κιθάρων, των πιάνων, των φλάουτων και των drum machines. Picks: heaven’s on fire, never follow suit, you stopped making sense Style: indie pop, shoegazer

τραγούδια που αντέχουν (σ)τη ζέστη!

Lars & the Hands of Light – Μe me me Mardi Grass.BB

Von Humboldt Picnic

Various Palenque Palenque: Champeta Criolla and Afro-Roots in Colombia 1975-1991 (soundway) Την εποχή λοιπόν που οι dj’s στην Κολομβία αναζήτησαν μουσική από την Αφρική και την έπαιξαν στα τοπικά Picos (ηχοσυστήματα), τα ντόπια συγκροτήματα αφομοίωσαν τον afrobeat ηχο και τον μετουσίωσαν σε ένα καινούργιο μουσικό είδος το οποίο ονομάστηκε Champeta. Ένα ρυθμικό μείγμα κρουστών και κιθάρας, σχεδόν υπνωτικό και συνάμα διονυσιακό. Για όσους ψάχνουν το παραπάνω! Style: afrobeat, latin

(Hazelwood records) Οι Mardi Grass.BB είναι από τις πιο δραστήριες Γερμανικές Μπάντες ή καλύτερα big bands, μιας και γύρω από τον Doc Wenz (τραγουδιστή και κιθαρίστα) συγκεντρώνονται εννέα μουσικοί με πληθώρα πνευστών, δημιουργώντας μια μεγαλόπρεπη ρετρό ατμόσφαιρα. Εμπνευσμένοι από τον γερμανό εξερευνητή του 17ου αιώνα, Von Humboldt, η εν λόγω μπάντα μας μεταφέρει από τη Γαλλία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, στη Μέση Ανατολή και από κει στη Λατινική Αμερική σε ένα απολαυστικό “picnic”. Picks: blvd de clichy, benim ismin mahmut altunay, monk punk Style: folk, world, jazz

Jamie Lidell – I wanna be your telephone Mock & Toof – Farewell to wendo Quantic Presenta Flowering inferno – Cumbia sobre el mar Mardi Grass Brass Band – Blvd. de clichy Roce – Des questions a vos reponses The Radio Dept. – Never follow suit Cocorosie – Lemonade Karaocake – It doesn’t take a whole week Arandel – In d#1

SOUNDGARDEN:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ Πρώτη δισκογραφική εργασία για έναν τραγουδοποιό που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γιατί, όσο κι αν το παρακάνει με το λογοκεντρισμό των πονημάτων του και μας βομβαρδίζει με άπειρες λέξεις που δεν είναι δυνατόν –στο πλαίσιο της φόρμας του τραγουδιού, την οποία εκείνος επέλεξε– να αφομοιώσουμε ή, όσο κι αν οι επιρροές του σε μουσικό επίπεδο από τον Σωκράτη Μάλαμα, για παράδειγμα, είναι εμφανείς, εν τούτοις όλα δείχνουν ότι διακατέχεται από πραγματικό δημιουργικό πυρετό. Κάτι που είναι η νούμερο μία ιδιότητα που αναζητούμε στους χαλεπούς καιρούς όπου ζούμε. Επίσης, άρεσε το θράσος του να μελοποιήσει τα Τείχη του Κ.Π. Καβάφη, έστω και αν το τελικό αποτέλεσμα πιθανόν να μην τον δικαίωσε.

του Κώστα Καρνίκη

Επάγγελμα ατζέντης: Οι πιο αδίστακτοι μάνατζερ στην ιστορία της μουσικής. (Μέρος γ’) Ο «παλαιστής» Το γενειοφόρο κτήνος που άκουγε στο όνομα Peter Grant ήταν ο μάνατζερ των Led Zeppelin στο απόγειο της δόξα τους. Στο βιογραφικό του υπάρχουν διάφορα καταγεγραμμένα επεισόδια ξυλοδαρμού, όπως αυτό ενός παραγωγού που προσπάθησε να εκφοβήσει έναν από τους τραγουδιστές του. Εκτός από τον παραγωγό, ο Grant έδειρε και τους έξι αστυνομικούς που ήρθαν να τον συλλάβουν. Ο Grant γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1935 και η παιδική του ηλικία στιγματίστηκε από τη μεταπολεμική φτώχια και τις δυσκολίες. Αυτό όμως τον έκανε πιο δυνατό χαρακτήρα που σε συνδυασμό με τη σωματική του ρώμη θα σφράγιζαν την καριέρα του. Όταν πέρασε στο μάνατζμεντ μουσικών συγκροτημάτων ασχολήθηκε αρχικά με τον Chuck Berry και τον Little Richard. Αργότερα, όμως, γνώρισε τους Led Zeppelin έγινε το πέμπτο αφανές μέλος της μπάντας και ασχολήθηκε αποκλειστικά μαζί τους. Αν και όλη η μουσική βιομηχανία φοβόταν τον Grant, ο ίδιος ήταν ένας αξιαγάπητος άνθρωπος που πρόσεχε τους καλλιτέχνες του. Όντας η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, θεωρούσε ότι οι καλλιτέχνες είναι η πεμπτουσία της βιομηχανίας και πάλεψε για

VASSILIKOS VINTAGE SONY MUSIC - COLUMBIA Tο άλμπουμ αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να φιγουράρει και στα Tower Records της Νέας Υόρκης, αν πράγματι η παγκόσμια σύγχρονη τάση θέλει αυτή τη γόνιμη επιστροφή στο παρελθόν. O Βασιλικός, δεν κινήθηκε βάσει συνταγών ή επιταγών της μόδας, αλλά μπήκε στο στούντιο και ηχογράφησε για πάρτη του πρώτα απ’ όλα μια σειρά αγαπημένων του τραγουδιών. Πολλοί και διαφορετικοί οι δημιουργοί τους, από τον George Gershwin και τον Paul Anka μέχρι τον Leonard Cohen και τον Jacques Brel. Κι ακόμη Henry Mancini, Beatles, Velvet Underground, Burt Bacharach κ.ά. Ένα άλλο στοιχείο, είναι ότι ο Βασιλικός δεν πείραξε τον πυρήνα των θρυλικών αυτών συνθέσεων, άρα μιλάμε για επανεκτελέσεις και όχι για διασκευές.

την καλλιτεχνική τους ανεξαρτησία και μεγαλύτερες απολαβές. Το 1968 εξασφάλισε προκαταβολή 200 χιλιάδων δολαρίων από την Atlantic Records για συμβόλαιο πέντε ετών ενώ διαπραγματεύτηκε επιτυχώς το μεγαλύτερο μερίδιο πνευματικών δικαιωμάτων στη ιστορία της ροκ. Ήταν περίπου πενταπλάσιο από αυτό των Beatles. Η ενασχόληση του Grant με τη μουσική τελείωσε με το θάνατο του ντράμερ των Led Zeppelin, John Bonham. Αποσύρθηκε στην έπαυλη του, καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες κοκαΐνης και έτοιμου φαγητού. Ο «οδοντίατρος» Η αυτοκρατορία του Brian Epstein κατέρρευσε δύο, μόνο, χρόνια μετά το θάνατο του το 1967. Υπεύθυνος για αυτό δεν είναι άλλος από τον Allen Klein που εκμεταλλεύτηκε το θάνατο του Epstein για να θησαυρίσει. Ο Τζον Λένον, ο Τζορτζ Χάρισον και ο Ρίνγκο Σταρ έπεσαν πολύ γρήγορα θύμα της γοητείας και της καπατσοσύνης του. Αντίθετα ο Πολ ΜακΚάρτνι έβλεπε εφιάλτες στους οποίους ο Κλάιν εμφανιζόταν σε ρόλο οδοντιάτρου αφαιρόντας του τα δόντια. Με την αναλήψη του μάνατζμεντ των Beatles, ο Klein, ξεκίνησε την εκκαθάριση της εταιρείας παραγωγής που είχε συσταθεί για να τους προωθήσει εξαφανίζοντας κεφάλαια και όποιον υπάλληλο έβρισκε εμπόδιo. Στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε αυτοπροσώπως συμβόλαια εκατοντάδων εκατομμυρίων και για τα οποία λάμβανε παχυλές προμήθειες. Το 1973 ξεκίνησαν και οι αγωγές των Beatles εναντίον του χωρίς όμως να ιδρώσει το αυτί του Klein που ήταν μαθημένος από τις δεκάδες αγωγές των Rolling Stones εναντίον του. Το τελευταίο επεισόδιο στην καριέρα του Klein δεν είναι άλλο «από το καλύτερο τραγούδι που δεν έγραψαν οι Rolling Stones την τελευταία 25ετία» , το Bittersweet Symphony. Οι Verve είχαν χρησιμοποιήσει ένα συμφωνικό κομμάτι των Rolling Stones μετά από προφορική συμφωνία με το συγκρότημα. Αυτό που δεν γνώριζαν ήταν ότι την εποχή που οι Rolling Stones είχαν γράψει το συμφωνικό κομμάτι είχαν μάνατζερ τον Klein. Ο Klein, έχοντας μέρος των πνευματικών δικαιωμάτων, πήγε τους Verve στα δικαστήρια, κέρδισε το 100% των πνευματικών δικαιωμάτων του τραγουδιού και αργότερα το πούλησε στη Nike για εκατομμύρια δολάρια. Σήμερα είναι 76 ετών και ζει στο Λος Άντζελες.

CINEMA:

Editor’s choice «THE REBOUND»

Η Σάντι είναι μια όμορφη, σέξι μητέρα δύο παιδιών που μόλις πάτησε τα 40. Είναι μια υπέροχη σούπερ μαμά που προλαβαίνει τα πάντα. Αυτή η τέλεια φαινομενικά εικόνα της όμως, καταρρέει όταν ανακαλύπτει πως ο σύζυγός της την απατά. Χωρίς να χάσει χρόνο, μετακομίζει με τα παιδιά στη Νέα Υόρκη για να βρει δουλειά και να κάνει μια νέα αρχή. Εκεί, συναντά τον Άραμ Φιλκενστάιν, ένα γλυκό 24χρονο αγόρι που επίσης περνάει μια δύσκολη περίοδο της ζωής του. Μια ανατρεπτική, δροσερή κωμωδία του καλοκαιριού.

«KNIGHT AND DAY »

Ο Τομ Κρουζ και η Κάμερον Ντίαζ επιστρέφουν ως πρωταγωνιστικό δίδυμο στην μεγάλη οθόνη, σε μια κατασκοπική κωμωδία. Ο μυστικός πράκτορας Ρόι γνωρίζεται με τη γοητευτική Τζουν στη διάρκεια μιας πτήσης. Ξαφνικά όλα θα αλλάξουν στις ζωές τους, καθώς μέσα από αναπάντεχες καταστάσεις και περιπετειώδεις στιγμές, ο ριψοκίνδυνος Ρόι θα βρεθεί «μπλεγμένος» στα δίχτυα του έρωτα και η Τζουν, αν και γυναίκα της διπλανής πόρτας, θα βιώσει τις πιο περίεργες καταστάσεις της ζωής της.

«WHERE THE WILD THINGS ARE»

Ο Max (Max Records) είναι ένα ατίθασο αλλά γλυκύτατο αγοράκι, το οποίο θέλει ό,τι λίγο πολύ αποζητούν όλοι οι συνομήλικοί του: να περνά καλά όλη την ώρα. Ύστερα από ένα δυσάρεστο περιστατικό στο σπίτι με τη μητέρα του (Catherine Keener) και το φίλο της (Mark Ruffalo), ο Max θα δραπετεύσει με τη δύναμη του μυαλού του. Σύντομα θα βρεθεί σε μία βάρκα, η οποία τον οδηγεί σε ένα νησί που κατοικείται από θηριώδη, άγρια πλάσματα. Αυτά θα τον ανακηρύξουν βασιλιά τους και εκείνος τους υπόσχεται πως θα κατασκευάσει ένα ιδανικό μέρος όπου συμβαίνουν μόνο όσα θέλει κάποιος να συμβούν. «CITY ISLAND»

Τις ισορροπίες μιας οικογένεια έρχεται να διαταράξει ένας εξωτερικός παράγοντας, μια ζωντανή απόδειξη παλιάς αμαρτίας του πατέρα της οικογένειας, που θα θέσει σε κίνηση μια σειρά από διεργασίες που θα οδηγήσουν σε αποκαλύψεις. Ώσπου να συμβεί αυτό γινόμαστε μάρτυρες μερικών ιδιαίτερα χοντροκομμένων καταστάσεων, τις οποίες όμως ο πρωτοεμφανιζόμενος Raymond de Felitta κινηματογραφεί με τον πλέον λεπτό τρόπο. Έτσι συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ αυτά που συμβαίνουν είναι εξωφρενικά και οι συμπεριφορές των χαρακτήρων σχεδόν ακατανόητες, οι τελευταίοι φαντάζουν αληθινοί άνθρωποι και τα πάθη τους παρεμφερή με τα δικά μας.

Cine

nfo

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

CINELAND Εμμ. Πορτάλιου 3-5 Τηλ: 28310 - 29241 ΑΥΡΑ Aρκαδίου 31 Τηλ: 28310 - 26135 ΑΠΟΛΛΩΝ Μεσολογγίου 18 - Παλαιά πόλη Τηλ: 28310 - 29520

ΧΑΝΙΑ

ΜΙΝΩΑ Παπαναστασίου 18 ΣΗΤΕΙΑ Τηλ: 28430 - 25711 RΕΧ Λασθένους & Μ. Σφακιανάκη ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Τηλ: 28410 - 82681

ΑΤΤΙΚΟΝ (χειμερινό) Ηρ.Πολυτεχνείου 9 , Χανιά Τηλ: 2821 - 027717 CINEPLEX ΕΛΛΗΝΙΣ Τζανακάκη , Χανιά - Τηλ: 2821 - 051850 PALACE CINEMAS Βλητές, Σούδα - Tηλ. 28210 - 57757-8-9

ΡΕΘΥΜΝΟ

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ Μαλικούτη 18 - 20 ,Κέντρο Ηράκλειο Τηλ: 2810 - 821400 ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ Λεωφόρος Α. Παπανδρέου 116, Αμμουδάρα Τηλ: 2810 - 821400 ODEON ΤΑΛΟΣ Σοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος & Πελασγών Περιοχή Τάλως Τηλ: 801-11-60000 & 210 - 6786000

ΛΑΣΙΘΙ

ΘΕΡΙΝΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ “ΒΗΘΛΕΕΜ” 2-3-4/08 - Ώρα έναρξης: 21:30 «LE BALLON ROUGE» «Το κόκκινο μπαλόνι» Οικογενειακή

1956, Διάρκεια: 38΄ - Σκηνοθεσία: Albert Lamorisse Μια μαγική ιστορία για τη φιλία ανάμεσα σε ένα μικρό αγόρι και ένα μπαλόνι, με φόντο το Παρίσι της δεκαετίας του 50... «CRIN BLANC» «Το άσπρο άλογο» Οικογενειακή 1953, Διάρκεια: 40΄ - Σκηνοθεσία: Albert Lamorisse Στη νότιο Γαλλία, ένα εντυπωσιακό άσπρο άλογο ηγείται μιας άγριας αγέλης που δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο να την πλησιάσει παρα μόνο τον μικρό ψαρά Φολκό...

5-6-7/08 - «RASHOMON»

«Ρασομόν» - Ώρα έναρξης: 21:30 Δράμα 1950, Διάρκεια: 88΄ - Σκηνοθεσία: Akira Kurosawa Ένας σαμουράι δολοφονήθηκε , η σύζυγός του βιάστηκε και ένας τοπικός ληστής είναι ύποπτος. Ένας ιερέας, ένας ξυλοκόπος και η γυναίκα του σαμουράι ισχυρίζονται ότι είναι οι δολοφόνοι...

9-10-11/08 - «C.R.A.Z.Y.» Ώρα έναρξης: 21:30

Δράμα 2005, Διάρκεια: 127΄ - Σκηνοθεσία: Jean-Marc Vallee Η απεικόνιση μιας ολόκληρης εποχής που σημαδεύτηκε από γεγονότα που σήμαναν το οριστικό τέλος της αθωότητας μέσα από την ιστορία ενός αγοριού στην ενηλικίωσή του που αναζητά την αποδοχή του πατέρα του.

12-13/08 - «DELICATESSEN»

«Ντελικατέσεν» - Ώρα έναρξης: 21:30 Μαύρη κωμωδία/Φαντασίας 1991, Διάρκεια: 99΄ Σκηνοθεσία: Marc Caro, Jean-Pierre Jeunet Ένας άνεργος κλόουν νοικιάζει ένα διαμέρισμα από ένα χασάπη που διατηρεί κρεοπωλείο στο ισόγειο του σπιτιού. Η συνάντησή του με την κόρη του χασάπη καταλήγει σε ένα ρομαντικό ειδύλιο ενώ εντύπωση του προκαλεί η ικανότητα του χασάπη να βρίσκει κρέας σε μια εποχή που αποτελεί είδος εν ανεπάρκεια...

AGENDA:

LIVE

05-06/08@ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ - ΧΑΝΙA CHANIA ROCK FESTIVAL 2010 - ΤΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΕΙΝΑΙ: W.A.S.P, LAST DRIVE, SPITFIRE, ΟRANGE GOBLIN (UK), POEM, UNIVERSE 217, EASTERN FRONT (UK), PLANET OF ZEUS, DEMAXIMAM & ROUNDABOUT. Διοργάνωση: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΑΝΙΩΝ “ROCK ON SOUTH” 06/08@ Αβδού - Ηράκλειο

IKARUS ROCK FESTIVAL - Πάνω από 8 συγκροτήματα από Αμερική και Ελλάδα. ΕΛΕΥΘΕΡΟ camping θα επιτρέπεται για την νύχτα στο μέρος του festival. Μέχρι την δύση του ηλίου θα γίνονται επιδείξεις επαγγελματικού Skate στην mini-ράμπα στο parking δίπλα από την σκηνή. Είσοδος: 10 Euros + FREE Camping, Έναρξη: 18:00

08/08@ la Βrasserie - Ηράκλειο

ANGWISH (USA) - Bryan Bielanski (κιθάρα, φωνητικά ) και Rachael Malmberg (μπάσσο, φωνητικά), Ιndie rock συγκρότημα με τάσεις προς power-pop, hard rock και punk. Έναρξη: 21:00

11/08@ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΑΓΡΩΝ - Ηράκλειο LOCOMONDO Έναρξη: 22:00 Πληροφορίες: 6946969971

16/08@ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΑΓΡΩΝ - Ηράκλειο

ΟΙ ΧΑΪΝΗΔΕΣ - Έναρξη: 22:00, Πληροφορίες: 6946969971

20/08@ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΑΓΡΩΝ - Ηράκλειο

Γιάννης Χαρούλης - Έναρξη: 22:00, Πληροφορίες: 6946969971

EVENTS 07/08@ Μικρό Φράγμα Ινίου - (ΑΡΚΑΔΕΙΑ 2010)

RIVER PARTY - Δίπλα στο ποτάμι οι μουσικές παίζουν δυνατά. Ακόμη, σεμινάρια Capoeira-Hip Hop, και δυνατότητα Free Camping Στα dexx: SAVVAS (Acropod,Klik rec.), LEGO BOY (Kraak rec.), IRINI PAPADAKI,YIANNIS MY!PLAYGROUND, KOSTAS MAVROFORAKIS Ώρα έναρξης: 20:00 Είσοδος: 5€

08/08@Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης» - Ηράκλειο

Μουσική παράσταση «Dulsori» Kρουστά από την Κορέα Ώρα έναρξης: 21.30 Είσοδος: 20€ - ΦΟΙΤΗΤΙΚO: 15€

30-31/08 @Πύλη Βηθλεέμ - Ηράκλειο Ομάδα σύγχρονου χορού «Βίδα» «Hors Corps» Χορογραφία, σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Όλια Λυδάκη, Ερμηνεία: Ιωάννα Αποστόλου, Όλια Λυδάκη Ώρα έναρξης: 21.30, Είσοδος: 15€ €

ΘΕΑΤΡΟ

06/08 @Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

- Ηράκλειο Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΠΑΤΡΑΣ παρουσιάζει την «Ορέστεια» του Αισχύλου. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ: Μαρία Κατσανδρή, ΚΗΡΥΚΑΣ: Κωνσταντίνος Μάρκελλος, ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ: Γιάννης Βόγλης Ώρα έναρξης: 21:30 Είσοδος: 20€ - Φοιτητικό 15€

11/08 @ Αβδού - Ηράκλειο

«Breakfast at Tiffany’s» από τη Θεατρική Ομάδα Ιυττός Ώρα έναρξης: 21:00 Είσοδος: 7€

11-12/08@Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης» - Ηράκλειο Η «Ελληνική Θεαμάτων» παρουσιάζει: «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι» του Σαίξπηρ. Με τους Θοδωρή Αθερίδη, Σμαράγδα Καρύδη. Ώρα έναρξης: 21:30 Είσοδος: 24€ - Φοιτητικό 17€ - ΠΑΙΔΙΚΟ: 12€ 27

AGENDA: €

ΘΕΑΤΡΟ 13/08@Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

- Ηράκλειο Το «Coronet theater» παρουσιάζει το έργο του ROD BECKER «Caveman». ΠΑIΖΕΙ: ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης Ώρα έναρξης: 21:30 Είσοδος: 23€ - Φοιτητικό 18€

17/08@Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

- Ηράκλειο Μουσικοχορευτική παράσταση Ρώσικο Κρατικό Κοζάκικο Χοροθέατρο Ώρα έναρξης: 21:30 Είσοδος: 20€ - Φοιτητικό/Παιδικό: 10€

18/08 @ Αβδού - Ηράκλειο

«Το Γάλα» από τη Θίασο της Άννας Βαγενά Ώρα έναρξης: 21:00 - Είσοδος: 22€ - Μαθητικό/Φοιτητικό 15€

18/08@Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»

- Ηράκλειο Το Θέατρο του «Νέου Κόσμου» παρουσιάζει τoυς: «Τρωάδες» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Με την Λυδία Κονιόρδου στον ρόλο της Εκάβη. Ώρα έναρξης: 21:30 Είσοδος: 22€ - Νεανικό (έως 26): 15€

23-24/08@Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης» - Ηράκλειο To Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου και η Culture Factory παρουσιάζουν: «Οιδίπους Τύρρανος» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος. Οιδίπους: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης Ιοκάστη: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη Ώρα έναρξης: 21:30 Είσοδος: 22€ - Φοιτητικό /Μαθητικό: 17€

ΕΚΘΕΣΕΙΣ 31/07 -07/08@Σπίτι του Πολιτισμού - Ρέθυμνο

Έκθεση Φωτογραφίας «Παιχνίδια του φακού ενός Τρελού» των Αλέξανδρου Ραπτάκη και Ευάγγελλου Δασκαλάκη Ώρες λειτουργίας 18:00 - 23:00

25/7 - 31/8 @ Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κρήτης - Γούρνες «Ο Αρχαίος Ελαιώνας της Κρήτης στο βάθος του χρόνου» Έκθεση εικαστικών έργων: 317 έργα γλυπτικής, ζωγραφικής, χαρακτικής, ψηφιδωτού και φωτογραφίας, από καλλιτέχνες της Ελλάδας και άλλων χωρών. Διοργάνωση: ΤΕΙ Κρήτης, Δίκτυο Πολτιτιστικών Συλλόγων Κρήτης Είσοδος: ελεύθερη 13/08 -10/09@Χαρουπόμυλος - Πάνορμο Ρεθύμνου

Τέσσερις εκθέσεις της PhotoBiennale 2010 παρουσιάζονται στον Χαρουπόμυλο, ένα οικοδόμημα που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για τις εκθέσεις «Άχρονη Χώρα» του Αχιλλέα Τηλέγραφου, «38 δευτερόλεπτα» του Παναγιώτη Τομαρά, «Les Passeurs» του Marin Hock και «Slices of life» του Martijn Peters.

Φωτογραφίας - κεραμικής@DALI CAFÉ LOUNGE BAR - ΑΝΩΠΟΛΗ Εκθέτες: ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΛΙΟΚΟΥΚΟΥΔΑΚΗ (φωτογραφία), ΡΟΚΑΝΑΣ ΣΠΥΡΟΣ (κεραμική), ΚΟΚΚΙΝΟΥ – ΡΟΚΑΝΑ ΚΑΙΤΗ (κεραμική) ΄Ωρες λειτουργίας: Καθημερινές 17:00-24:00, Σάββατο-Κυριακή 11:00-24:00 28/06 - 12/08@ΑVANT GARDE - Ηράκλειο Η πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής της Παπαδάκη Ιωάννας με τίτλο «ΠΡΟΣΩΠΑ». Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 28 Ιουλίου ώρα 7:30μ.μ στο καλλιτεχνικό στέκι AVANT GARDE που βρίσκεται στη διεύθυνση Θεοτοκοπούλου 26 (Πάρκο ΟΤΕ). Πληροφορίες: 6945500476. 28

DAY&NIGHT: Εφημερεύοντα φαγοπωλεία Παρασιές Εξελιγμένη κρητική κουζίνα για στιβαρές επιλογές με ενδιαφέροντα large πιάτα με large περιεχόμενο. Λιτή διακόσμηση και μεγάλη γκάμα επιλογής κρασιών με ετικέτες απ’όλη την Ελλάδα. Ζητείστε για επιδόρπιο λουκουμάδες με παγωτό κανέλλα! Ανοικτά και το μεσημέρι. Λυσ. Καλοκαιρινού 10, 2810225009 Λίγο Κρασί, Λίγο Θάλασσα Κλασσική επιλογή για ψαρολαγνεία! Ένα στέκι που δεν αδειάζει καμία ώρα της μέρας! Προνοήστε να κλείσετε τραπέζι εγκαίρως ακόμα και για το μεσημέρι. Ψαράκι και όχι μόνο με θέα τον Κούλε. Μαρινέλη & Μητσοτάκη, 2810300501 Βράκας Petite στέκι με θαλασσινά πιάτα και ευχάριστη διάθεση, απέναντι από τον Κούλε. Καταφέρνει πάντα να έχει μια πολύ cozy ατμόσφερα. Λ. Μαρινέλη 1, 2810243243 Λούκουλος Κλασσικό ρεστωράν της πόλης, με διαχρονικούς οπαδούς και formal προφίλ. Γευματίστε στην όμορφη αυλή του ή εντός του νεοκλασικού κτιρίου στο οποίο στεγάζεται. Δοκιμάστε απαραιτήτως πίτσα με prosciutto! Κοραή 5, 2810224435 Καγιαμπής «Κόκκινες» γεύσεις, ιστορικό περιεχόμενο, κλασσικό κρητικό φαγάκι και ωραίο χύμα κόκκινο κρασί, για χαλαρά γεύματα και πολιτικο-καλλιτεχνικές συζητήσεις. Ζητείστε για επίλογο μια παραδοσιακή σφακιανή πίτα και θα μας θυμηθείτε! Μονοφάτσιου 12, 2810226286 Τα Πρασσειν Αλογα Μικρή ιταλική trattoria με θαυμάσιες κλασσικές επιλογές και μενού που δεν μας μπερδεύει. Χάνδακος & Κυδωνίας 21, 2810283429 Οδός Αιγαίου Κλασσική αξία που πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα ό,τι έχει να κάνει με τους καρπούς της θάλασσας. Gourmet επιλογές και ενδιαφέρουσες ετικέτες με φόντο το νέο λιμάνι του Ηρακλείου. Οδός Αιγαίου, Πόρος, 2810244410 Ιστιοπλοϊκός όμιλος Από την παραγωγή στην κατανάλωση, δίπλα στη μαρίνα της πόλης θα βρείτε αυτό το στέκι για φρέσκο ψάρι και πιάτα θαλασσινών. Μας κερδίζει πάντα η ποιοτική του, low-profile ατμόσφαιρα. Λιμάνι Ηρακλείου, 2810228118 Έργανος Αν οι ρυθμοί σας δεν σας επιτρέπουν να δραπετεύσετε σε κάποιο από τα κοντινά χωριά της πόλης για γνήσια κρητική κουζίνα, τα μακαρόνια με ανθότυρο, το βραστό ζυγούρι, η κοκκινιστή αίγα και τα παραδοσιακά πιταράκια θα σας μυήσουν στα βάθη της κρητικής διατροφής. Rustic αισθητική με ακούσματα λύρας. Γ. Γεωργιάδη 5, 2810285629 Ο Παρασκευάς Νεανική ατμόσφαιρα και θαλασσινα πιάτα για χαλαρές βραδιές. Στην πλατεία του Ιστορικού Μουσείου. Γρεβενών 1, 2810244024 Η Κοινοπολιτεία Θα νιώσετε ότι γευματίζετε στο σπίτι της γιαγιάς, μιας και το στέκι στεγάζεται στο ισόγειο παλαιάς αστικής νεοκλασσικής κατοικίας. Πατάτες στη ξυλόσομπα, κόκκορας κρασάτος και κάποια πολίτικα πιάτα. Αρετούσης 2 & Μεραμπέλου, 2810390088 Νότιο Σέλλας Κλασσική φοιτητική, κι όχι μόνο, αξία με ενδιαφέρουσες προτάσεις μεζέδων. Ένα chill-out μεζεδοπωλείο. Μεραμβέλλου 13, 2810 240027  Οι Κούπες Μια καλά δοκιμασμένη συνταγή, με σταθερή αξία, με οικεία ατμόσφαιρα και ενδιαφέροντα πιάτα. Αγ Τίτου 22, 6977259038 Τα Σαρανταυγά Στην κεντρική αγορά του Ηρακλείου, αυτό το παραδοσιακό καφενείομεζεδοπωλείο δεν υποδύεται κανένα ρόλο. Μας αρέσει γιατί μας θυμίζει στέκια παλαιότερων εποχών, με μουσικό χαλί ήχους από κομπολόγια. Οδός 1866 (αυτό με...40 αυγά στην ταμπέλα) Έτερον Εκάτερον Μικρό και λαχταριστό καφενείο μεζεδοπωλείο με πιάτα ημέρας και κεφάτη διάθεση. Ένα all-day long στέκι στην κεντρική αγορά της πόλης. Οδός 1866 αρ.54, 2810214363 Λίγο απ’όλα Σε ένα εκπληκτικής αισθητικής νεοκλασσικο κτίριο του κέντρου στεγάζεται αυτό το so busy μεζεδοπωλείο. Funny διάθεση, ευχάριστες γεύσεις, ελληνική μουσική. Eυρώπης 26. Οι Εφτά Θάλασσες Μας αρέσει για την πολύ

προσεγμένη του αισθητική, τις πρωτότυπες μεθόδους σερβιρίσματος αλλά και το περιεχόμενο τους. Στην πλατεία του Δημαρχείου Αλικαρνασσού. Ηρακλείτου & Ηροδότου 1, Ν. Αλικαρνασσός, 2810342945 Τhe Mexican Το μοναδικό μεξικάνικο εστιατόριο της πόλης για βραδιές με ethnic διάθεση σε αισθητική και γεύσεις. Υπενθυμίζουμε ότι μεξικάνικο δεν σημαίνει απαραίτητα και καυτερό. Viva Mexico! Χάνδακος 71, 2810220334 Ο Ιππόκαμπος Γευματίστε με θέα το θαλάσσιο μέτωπο στο διαχρονικής αξίας στέκι θαλασσινών επιλογών. Μεγάλο ατού η απλότητα του. Σ. Βενιζέλου 3, 2810280240 The Golden Dragon Για βραδιές με oriental διάθεση σε ύφος και γεύση. Εδώ θα δοκιμάσετε κινέζικη, ταυλανδέζικη, ινδική αλλά και ιαπωνική κουζίνα (βλέπε σούσι). Προσεγμένος χώρος και ζεστός φωτισμός. Ευγενικού & Αγιοστεφανιτών 4, 2813006654 China Town Αυθεντική κινέζικη κουζίνα. Μας αρέσει για την αμεσότητα του, τα εξαιρετικά πιάτα του αλλα και για το Σάκε! Δοκιμάστε την κοτόσουπα με το γάλα καρύδας (αν πετύχετε και βροχερό καιρό ακόμα καλύτερα). Θερίσσου 53, 2810313007 Ο Σπόρος Στην Πλατεία των Δικαστηρίων, θα βρείτε αυτό το so simple στέκι, για καφέ που εξελίσσεται σε κρασάκι, με λαχταριστούς σπιτικούς μεζέδες. Πλατεία Δασκαλογιάννη Σιγά-σιγά Κεντρικό μεζεδοπωλείο της πόλης με ρεμπέτικα ακούσματα και Handmade διακόσμηση. Ανοικτά και το μεσημέρι. Μινωταύρου 2, 2810227779 Alfredo La vera cucina italiana! Εδώ θα βρείτε την αυθεντική ιταλική pizza με το λεπτό ζυμάρι και την πραγματική ιταλική καρμπονάρα (χωρίς κρέμα γάλακτος). Εxtra + : η νωχελική του ατμόσφαιρα. Γ. Γεννηματά 2 Μασταμπάς, 2810214141 Η Πλάνη Το στυλάτο μεζεδοπωλείο της πόλης με ενδιαφέρουσες παραλλαγές μεζέδων και εναλλακτική ατμόσφαιρα. Πασιφάης 8 Δευκαλίωνας Παραδοσιακή ταβέρνα στην πολυσύχναστη πλατεία του Ιστορικού Μουσείου με μεγάλη γκάμα επιλογών και εξαιρετικό service. Αν σταθέιτε τυχεροί, θα δειπνήσετε υπό μελωδίες ακορντεόν live εκτελεσμένες απ΄τον ιδιοκτήτη. Λυσ. Καλοκαιρινού 8, 2810244215 Η Κουζίνα Της Πόπης Κεντρικό μεζεδοπωλείο που μας θυμίζει στέκι εξωτερικού με ασυνήθιστες προτάσεις μεζέδων, πολίτικη κουζίνα και χαρούμενους τοίχους. Δοκιμάστε τα falafel! Ανοικτά και το μεσημέρι. Σμύρνης 19, 2810222124 Γερώνυμος Κρυμμένο στέκι για τους ψαγμένους του αντικειμένου, με την ψησταριά απ’έξω να μας καλοσωρίζει με ευχάριστες μυρωδιές. Ο μικρός του χώρος ενώνει όλες τις παρέες σε μία. Αμνισσού 11, 2810 242447 Ο Γάμος του Καραγκιόζη Νεανικό μεζεδοπωλείο με χαρούμενη διάθεση και ένα τριώροφο σφουγγάτο που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Οι ενδιαφέρουσες ξύλινες φιγούρες του Καραγκιόζη στους τοίχους θα σας ταξιδέψουν στο χρόνο. Γραμβούσης 6-8 Στου Τερζάκη Η χαρα του ψαροφαγά! Εδώ θα βρείτε εξαιρετικής ποιότητας θαλασσινά πιάτα κι όχι μόνο. Το προτείνουμε επίσης για το άψογο service του και την τοποθεσία του στη γραφική πλατεούλα του Αγίου Δημητρίου. Ανοικτά και το μεσημέρι. Πλ.Αγίου Δημητρίου, 2810 221444 Αλλα κι άλλα: Χαμηλού κόστους κουτούκι, μια αξιοπρεπής εναλλακτική γωνιά με ζωντανές ρεμπέτικες βραδιές. Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 16, 2810220760 Παλιό καφέ: το ρακάδικο με τη διαχρονική, «χύμα» απλότητα, και τις ωραίες παρέες. Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 13, 2810289547 Στουγιούστους, η ταβέρνα: Απόλυτα Κρητικές γεύσεις πάνω από το ποτάμι, στην καρδιά του πανέμορφου Φόδελε. Αναζητήστε τα παραδοσιακά αντικείμενα διάσπαρτα στο χώρο. Ανοικτά όλη μέρα εκτός Δευτέρας. Τηλ. 2810 521224 Blue Safran: Σε ένα πανέμορφο ανακαινισμένο νεοκλασσικό κτίριο, δίπλα στο Μεγάλο Αρσενάλι, με εξαιρετική μεσογειακή και μοντέρνα κρητική κουζίνα. Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449 Ταμάμ: Από τα πιο ιδιαίτερα και όμορφα εστιατόρια των Χανίων, με μουσειακό περιεχόμενο (πρώην οθωμανικό λουτρό), και μοναδικό συνδυασμό οριεντάλ και κρητικών γευσεων. Ζαμπελίου 49, Χανιά, τηλ 28210 96080

Για επείγοντα περιστατικά καφεστιατόρια Central park Το μαγαζί που άνοιξε τον «χορό» των καφέ γύρω από τον πνεύμονα πρασίνου του κέντρου. Φαγητό και καφέ με μπόνους τo «σήμα κατατεθέν», σούπερ σφηνάκι κρέμας καραμελέ. Καλό σέρβις Αρκολέωντος 19, 2810346500 Draft café Μπυραρία-καφέ-restaurant «μεστές» ηλικίες, καλή κουζίνα, καλή εξυπηρέτηση. Αρκολέοντος 9, 2810301341 Tramezzino Επαναστατικό σε concept, τιμές και ποιότητα καφέ. Δοκιμάστε έναν από τους δεκάδες συνδυασμούς του ομώνυμου παραδοσιακού ιταλικού σάντουιτς. Η καλύτερη μακαρονάδα pesto στην πόλη. 25ης Αυγούστου 33, 2810220348 Παγοποιείον Συνδυασμός καφέ και εξαιρετικής διεθνούς και κρητικής κουζίνας, ευφάνταστο μενού, όμορφο περιβάλλον Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028 Veneto Βενετσιάνικη ατμόσφαιρα, δημιουργική μεσογειακή κουζίνα και καλό σέρβις με εκπληκτική θέα στο παλιό λιμάνι Ηρακλείου. Επιμενίδου 45 τηλ 2810223686 Mare Σε γαλήνια τοποθεσία με θέα το απέραντο γαλάζιο, για καφέ, εξαιρετική κουζίνα, και ποτά ως αργά Σοφοκλή Βενιζέλου (Πρώην Ξενία) τηλ 2810241946 Τυπογραφείο Μοναδική σύζευξη ποτού, καφέ και αυθεντικού ιταλικού φαγητού, σε ένα κοσμοπολίτικο, arty περιβάλλον, συνοδευμένα ενίοτε με ζωντανή τζάζ. Μπετόλο 28&Πλατεία Μητροπόλεως, Χανιά, τηλ 28210 40920 Μy-Café Bar-Restaurant Κομψή ατμόσφαιρα, εξωτική κουζίνα, “ταξιδεμένες”, από Ιταλία μέχρι Βενεζουέλα γεύσεις καφέ, mainstream μουσική. Σκαλίδη 37, Χανιά τηλ 28210 79288

Για έκτακτες ανάγκες καφεπωλεία Eπι χάνδακος Τεράστια γκάμα μπύρας, γενναιόδωρη περιποίηση, και πολλά cookies με τον καφέ ή το τσάι. Jazz και κλασσικά ακούσματα. Χάνδακος 43 Ουτοπία Οι 30 somethings το θυμούνται από τις ένδοξες εποχές της Χάνδακος, όταν ο κόσμος ξεχείλιζε στα πεζοδρόμια. Μεγάλη ποικιλία ροφημάτων, και τι φοντί! Χάνδακος 51, 2810341321 Μπισκότο Το newcomer της Χάνδακος. Φρέσκια άποψη για το τι εστί καφέ σήμερα, στο εσωτερικό δίνει την αίσθηση Σουηδικού εξοχικού. Δυνατό του σημείο, guess what… τα μπισκότα! Xάνδακος 36γ, 2810-288977 Σαμαριά Deliciozo Ποικιλία γλυκών, χυμών, pastries, καφέ, φιλική διάθεση και πολιτικές συζητήσεις. Αρκολέωντος 9, 2810 301341 Newscafe Περιμετρικά του πάρκου Θεοτοκόπουλου, πολυσύχναστο δημοφιλές πέρασμα, για καφέ με κρουασάν και πράσινη θέα. Ανοικτό μέχρι αργά Μινωταύρου 32 , Πάρκο Θεοτοκόπουλου, 2810 301527 Στ’Ωρολόι Καφές on the go και μεγάλη γκάμα αυθεντικού ιταλικού παγωτού. Πλ. Νικ. Φωκά, 2810282353 Indigo Φρεσκογεννημένο, με ωραία αισθητική και ακόμη ωραιότερη θέα στην πλατεία του Αγίου Τίτου. Φρέσκα σάντουιτς, καλός καφές, ακόμα καλύτερη εξυπηρέτηση. 25ης αυγούστου 76 Ηριδανός Από τα γνωστότερα και παλαιότερα της πόλης. Δύο όροφοι για καφέ και αργότερα ποτό, συζήτηση και εφημερίδα. Αψεγάδιαστο. Ανδρόγεω 8, 2810226321 Μαρίνα Αναμφισβήτητα στο πλέον προνομιακό σημείο της πόλης, απέναντι από το ενετικό φρούριο, το δημοτικό καφέ εκπλήσ-

σει ευχάριστα με τις μουσικές επιλογές του που κινούνται απο café del mar και 60s έως το ελληνικό νέο κύμα. Παλιό λιμάνι Ηρακλείου Καφενείο Βαλτέ Τζαμί Ευχάριστο που κάποια πράγματα παραμένουν θετικώς αναλλοίωτα. Ένα μουσειακό καφενείο. Πλατεία κορνάρου Κουκουβάγια Μοναδικό στέκι λόγω της εκπληκτικής θέας – με όλη την πόλη των Χανίων στο πιάτο, της θετικής αύρας, και του διάσημου κέικ σοκολάτας! Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449

Διανυκτερεύοντα μπαροποτοπωλεία Τιτα Μπρίκι Το νέο στέκι, “αδελφάκι” της Guernica, με «ψαγμένες» φάτσες, και μουσικές rock, soundtrack, musical, funk, indie. Και οι “δικοί μας” Γιάννης Παπιδάκης και Γιώργος Σμυρνάκης on the decks! Μεραμπέλλου 16 Dish bar Ελληνική μουσική, νοστιμότατη κουζίνα, θετική ατμόσφαιρα, υψηλή δημοφιλία Πλατεία Αγ. Τίτου, 2810227118 La Brasserie Μπαρ με γαλλική αύρα –κυριολεκτικώς. Indie, alternative, house, funk, υπό το φώς των black lights. Συχνά ζωντανά jazz και rock συγκροτήματα. Κοραή 15, 2810223580 Guernica Το underground στέκι με το υπερκαλλιτεχνικό όνομα. Βραδιές Britpop, lounge, aλternative rock, electronica. Νice drinks! Κρήτης 2 Blow up Εμπνευσμένο από την ταινία του Michelangelo Antonioni. To μοναδικό με δημιουργική εμμονή για «περιθωριακές» μουσικές. Βραδιές Punk, goth, indie, σε πρωτο πλάνο. Γνήσιο cult οδός. ΚΡΗΤΗΣ 4 Levare Τρελά doggy nights με πολύ snoop doggy dog και ακόμη περισσότερους dogαδες. Συνηθως ακολουθεί..μαγειρίο Νικολούδης για βραστό Γ. Παπανδρέου 54, 2810828222 Ενοδία Μοναδικό για την ποιοτική ελληνική μουσική του. Έντεχνο, ροκ, λαικό,ethnic, με θετική ατμόσφαιρα. Πηγαίνετε νωρίς! Κοραή 2, 2810226085. Habanero Τρελά λατινοαμερικάνικα βράδια και μαθήματα λάτιν χορού κάθε βράδυ, απ’ευθείας από το Μεξικό (και όχι από την Κούβα) Χάνδακος 55 Φιξ Γαλλικό καφέ σε ρετρό ύφος, με ατμοσφαιρικό, βαρύ ξύλινο μπάρ και μουσικές του κόσμου. Περδικάρη 4, 2810289023   Παγοποιείον Σημείο αναφοράς, δημιούργημα πάθους και τέχνης, μουσικές όλου του φάσματος από 5 ηπείρους. Μνημειώδεις τουαλέτες. Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028 Room 109 Μοναδικός industrial χώρος υψηλής αισθητικής, χορευτική μουσική με θέα το παραλιακό μέτωπο. Σοφ. Βενιζέλου 109, 2810261615 Cream Ατμόσφαιρα πάρτυ, άψογο σέρβις, σφηνάκια που ρέουν, pop μουσική Ιδαίον Άνδρον 11. Τηλ. 2810 30002 Route 66: Διαχρονικό ροκάδικο καφέ μπάρ, εμπνευσμένο από αμερικανικές road movies. Τσόπερ, ποτό κι ευθύτητα Χάνδακος 46 Take 5: all time classic, από τα πρώτα μπαρ του είδους του στην πόλη. Το ξεφάντωμα των –άντα σε μουσικές disco, house, pop. Οι πιστοί του θαμώνες δεν θα το ξεπεράσουν ποτέ. Τη μέρα ανοικτό για καφέ. Αρκολέοντος 7,2810226564 Figaro Art-Cafe : Ατμοσφαιρικό, καλλιτεχνικό στέκι υψηλής δημοφιλίας και αισθητικής, από τα must see του Ρεθύμνου. Στα decks (και εδώ), ο «μετρ» Γιάννης Παπιδάκης. Χατζημιχάλη 22, Ρέθυμνο τηλ 28310 22334 Jailhouse: Το πετρόχτιστο στέκι των «Μινωταύρων». Σωστά ποτά, προσιτές τιμές, συχνές live rock βραδιές όλων των ειδών! Αγιοστεφανιτών 19α τηλ 6945286036 Café Du Lac: Ίσως το δημοφιλέστερο καφέμπαρ του Αγίου Νικολάου, με προνομιούχο θέα στη λίμνη, chill out διάθεση, και «ψαγμένες» μουσικές. 28ης Οκωβρίου αρ 17, Άγ. Νικόλαος τηλ 28410 26837

Πολυσχιδές Τεύχος Φωτογράφιση: Mανώλης

Σκαντζάκης

www.themonitor.gr

00:01

SIGNAL

06-08-10

αυγούστου 6 είμαστε επισκέψιμοι! από