NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 1
Welkom in Zuid Nr. 2, juli 2010
I Zomer in Zuid I Duizendpoten I Rayon Oost
Magazine voor de medewerkers van Stadsdeel Zuid
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 2
Inhoud 4
Rayon Oost
6
Paul Slettenhaar gelooft in aanpakken
8
Werken in een snelkookpan
We zijn verschillend en toch één
Samen aan de slag
Hoe drie duizendpoten overuren maakten
10
Zuid is geland
12
De ondernemingsraad houdt open huis
Zes collega’s vertellen over hun nieuwe werkplek
Dit is het tweede nummer van Welkom in Zuid. Het is ook het laatste. Welkom in Zuid is bedoeld als tijdelijk personeelsblad, na het stoppen van De Overhaal en ZuidWerkt. We kunnen nu nog niet zeggen welke middelen we in Stadsdeel Zuid gaan inzetten voor de interne communicatie. De bezuinigingen spelen daarbij een rol; een mooi blad maken voor zo’n 1000 medewerkers, dat kost wat… In deze Welkom in Zuid maken we de balans op van bijna twee maanden Stadsdeel Zuid. Het was een bewogen periode, die we op 22 juni afsloten met een knallend feest. Daar is ook de zomer mee ingeluid. Veel zon en ontspanning gewenst! Redactie Welkom in Zuid
Zuid steunt Oranje Wanneer dit blad verschijnt, zitten ‘onze jongens‘ knarsetandend in Nederland voor de buis of ze zijn nog in de race voor de finale. Op 14 juni brak de Oranjekoorts in Zuid uit. Op alle vestigingen werd de eerste wedstrijd van Nederland met spanning gevolgd.
Colofon Deze uitgave is voor het personeel van Stadsdeel Zuid ter gelegenheid van het samengaan van Oud-Zuid en Zuideramstel. Redactie Nickele Jonker en Karin Smeding Tekst Karin Smeding en Shane Kleyhorst (Movement) Productie en eindredactie Shane Kleyhorst (Movement) Fotografie Katrien Mulder, Alphons Nieuwenhuis, Koos van den Berg, Stefan Baas, Edwin van Eis en Karin Smeding Vormgeving Henk Droog/Dvada Druk Zuidam Uithof Utrecht Op de cover Linksboven Merel Tempelmans, rechtsboven Shelly Gaal en onder Sonja Göl
2
Welkom in Zuid • juli 2010
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 3
’Pak de handschoen op’ Stadsdeel Zuid bestaat bijna twee maanden. Na alle verhuisperikelen zijn we ‘geland’. Voor medewerkers is het nog wennen. Nieuwe locaties, nieuwe collega’s en andere manieren van werken. Voor de één een uitdaging om vrolijk van te worden, anderen hebben nog wat tijd nodig om te wennen. Hepko Wink vindt dat het er allemaal bij hoort. ‘Je moet soms wel iets loslaten om met iets nieuws te kunnen beginnen.’ ‘Voor veel mensen is de verandering groot. Je neemt afscheid van je vertrouwde omgeving. Kleine, goed op elkaar ingespeelde teams, hebben nu met veel meer collega’s te maken. Het kost tijd om aan elkaar te wennen, het Zuid-gevoel moet nog groeien. Daarnaast loopt een aantal praktische zaken nog niet zoals we willen, dat maakt het werken soms lastig. Aan de andere kant hoor ik van veel collega’s dat de werksfeer op de afdelingen goed is. Er is veel enthousiasme om de organisatie op te bouwen. Ik zie dat veel mensen echt hun schouders er onder zetten.’ Toch hoor je nog veel mensen mopperen… ‘Natuurlijk, mopperen hoort er ook bij. Maar blijf er niet in hangen! Neem zelf de verantwoordelijkheid. Als zaken je niet bevallen, zou ik zeggen: pak de handschoen op en ga zelf op zoek naar verbeteringen.’ Dan is er de kwestie ‘cultuurverschillen‘. Hoe kijk jij daar tegen aan? ‘Die verschillen zijn er zeker. Ook daar moet je niet in blijven hangen. De uitdaging is juist om het beste van beide werelden samen te brengen. Praat hier met elkaar over, zoek elkaar op. De directie en de afdelingsmanagers hebben vóór de fusie de plussen en minnen van de oude organisaties op een rijtje gezet. Juist met het idee de plussen, die het waard zijn om te bewaren, in ere te houden in de nieuwe organisatie.’ Wat je ook vaak hoort zeggen is dat er zoveel lagen in de organisatie zijn aangebracht. Is dat ook zo? ‘We hebben nu met een veel grotere organisatie te maken. Je ontkomt er niet aan om de taken te delegeren. De verantwoordelijkheden zijn daardoor over meer mensen verdeeld. Het is belangrijker geworden om op de afgesproken manier te werken. Dat is ook echt nodig om de organisatie transparant te houden, om van elkaar te weten wie wat doet. Ook dit is iets waar we aan moeten wennen. Ik heb altijd gezegd: op 1 mei staat ‘het huis‘ in de grondverf. We gaan de komende tijd verder met de afwerking.’
crisis en de bezuinigingen die het nieuwe kabinet straks gaat doorvoeren, gaan onze deur niet voorbij. We moeten het komende jaren met veel minder geld doen. We gaan goed kijken waar we kunnen besparen. Zo kijken we nu al kritisch naar het openstellen van vacatures, niet elke vacature wordt automatisch vervuld. Verder staan in het programakkoord (de plannen van het dagelijks bestuur, red.) voorstellen voor bezuinigingen. De komende maanden gaan we dit verder uitwerken. Daar betrekken we de medewerkers ook bij. Zij weten als geen ander hoe hun werk er uitziet. De uitwerking gebeurt daarom ook op de afdelingen, waar de vakkennis aanwezig is. Net als tijdens de fusie zorgen we dat iedereen goed op de hoogte blijft. Je kunt me dus regelmatig op de vestigingen tegenkomen als ik mijn verhaal kom doen.’ Lukt het je nog wel om vakantie te nemen? ‘Zeker weten! Ik stap in mijn camper en rijd naar het Zuiden. De bedoeling is in Portugal terecht te komen, maar dat zou onderweg zo maar kunnen veranderen. Ik wens iedereen een mooie zomer, in Zuid of ergens anders op de wereld.’
De grondverf is nog niet droog of er komt al weer een nieuwe verandering aan: we moeten flink bezuinigen… ‘Ja, dit is iets wat van buiten op ons afkomt. De economische
Welkom in Zuid • juli 2010
3
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 4
Rayon Oost
‘We zijn verschillen De openbare ruimte van Zuid wordt onderhouden vanuit drie rayons. Noord (Generaal Vetterstraat), Zuid (van Heenvlietlaan) en Oost (Pieter Aertszstraat). De redactie was op bezoek in de Pieter Aertszstraat. Het had wat voeten in de aarde om de heren bij elkaar te krijgen, ze zijn natuurlijk meer buiten dan op kantoor. Maar toen iedereen was opgetrommeld zat er ook wat: een kleurrijk stel. Verschillend van lengte, kapsel en kleur, maar met hetzelfde gevoel voor humor. Wie van Oud-Zuid en wie van Zuideramstel kwam is al een beetje vergeten. ‘Dat is al weer maanden geleden.’ Hun motto? ‘Je moet er zelf wat van maken!’
4
De bestaande teams op de verschillende werven zijn opnieuw verdeeld. Heel wat collega’s zijn van de ene naar de andere vestiging verhuisd. Is dat wennen? Toon Wolkers (inspectie en toezicht) mist zijn oude stek op de Generaal Vetterstraat nog wel een beetje. ‘Vooral sommige collega’s, waar ik jaren mee ben opgetrokken, mis ik erg. De werkplek bevalt me prima. Het is leuk dat je midden in de wijk werkt. Bewoners weten je te vinden en je wordt vaak op straat aangesproken.’
Minpuntjes Niets te klagen? ‘Natuurlijk wordt er geklaagd en gemopperd, dat hoort er bij’, zegt Marco. De heren zijn het er over eens dat er echt nog wel wat verbeterd kan worden. Er is nog wat ‘gedoe‘ over budgetten, de computersystemen werken nog niet helemaal, het gebouw (een voormalig politiebureau) kan wel een verfje
Draai gevonden Mehmet Colak ( coördinator), vindt dat wel meevallen. Hij zorgde voor het groen in Buitenveldert. ‘Je merkte daar dat er veel ouderen wonen. Die houden de buurt goed in de gaten en melden veel bij het stadsdeel. Aan de andere kant kreeg je ook vaak complimenten.’ ‘Ik zag erg tegen de verhuizing op, bekent Marco Kwant (coördinator). We zaten voor mijn gevoel net op de Van Heenvlietlaan. Daar is het natuurlijk prachtig; goede voorzieningen en alle materialen bij de hand. En dan moet je naar een oud gebouw, met allemaal nieuwe mensen. Ik baalde er echt van.’ Inmiddels heeft Marco zijn draai gevonden. ‘Laatst was ik even op de Van Heenvlietlaan. Weet je wat het is? Ik had er geen gevoel meer bij.’
Beetje dollen August Graaven( servicemedewerker), zit er niet zo mee. ‘Ik doe gewoon mijn werk, ik pas me wel aan.’ August is vooral met de bestrating bezig. ‘Een minpuntje is wel dat we hier geen materiaal zoals stenen en zand, kunnen opslaan. Daar moet ik steeds voor naar de Generaal Vetterstraat.’ Ook Henk Meersen (servicemedewerker) zit er ontspannen bij. ‘In het begin moesten we allemaal even wennen. Maar je gaat gewoon aan het werk en je dolt een beetje met elkaar. De sfeer is heel gemoedelijk. Je hebt hier alle nationaliteiten en achtergronden door elkaar, en toch ben je gewoon één.’
Welkom in Zuid • juli 2010
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 5
end en toch één’ gebruiken en het zou mooi zijn als er materiaalopslag op de binnenplaats zou komen. Die binnenplaats grenst aan de tuinen en balkons van de buren. ‘Die zitten er niet op de wachten dat wij ’s ochtends om zeven uur stenen gaan inladen. Je zit hier midden tussen de bewoners, daar moet je toch rekening mee houden’, zegt Toon. ‘Dat is ook een verschil met
Welkom in Zuid • juli 2010
Buitenveldert’, vertelt Mehmet. ‘Daar heb je brede straten en sta je niemand in de weg. Hier heb je meteen een optocht van toeterende auto’s achter je.’
Je hebt elkaar nodig De sfeer lijkt niet onder deze ‘minpuntjes‘ te lijden. Hoe doen ze dat? Marco is er van overtuigd dat met elkaar praten
belangrijk is. ‘Je moet blijven communiceren, ook als iets je niet bevalt. Je hebt elkaar nodig.’ Hebben ze nog een advies voor de collega’s in de rest van Zuid? Bijna in koor: ‘Je moet een positieve instelling hebben en er zelf wat van maken.’ Vlnr. Marco Kwant, Henk Meersen, Mehmet Colak, Toon Wolkers en August Graaven
5
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 6
’Aan de slag!’ Sinds 1 mei is Paul Slettenhaar voorzitter van stadsdeel Zuid. Naast het voorzitterschap van het dagelijks bestuur heeft hij ook de portefeuilles Veiligheid, Financiën, Integrale Handhaving, Vergunningen, Communicatie, Dienstverlening, Sport, Zuidas en personeel en organisatie onder zijn hoede. Vooral naar die laatste zijn we benieuwd. Wat houdt deze portefeuille in en wat vindt Paul belangrijk in de organisatie?
Portefeuillehouder personeelszaken, wat houdt dat precies in? ‘Ik ben politiek eindverantwoordelijk. Dat houdt in dat ik verantwoording afleg aan de deelraad. Ik werk natuurlijk heel nauw samen met Hepko Wink, die is ambtelijk verantwoordelijk voor de organisatie.’ Hoe zie jij je relatie met de organisatie, de medewerkers van Zuid? ‘Ik vind het belangrijk te weten wat er in de organisatie speelt, ik wil voeling houden. Medewerkers kunnen mij gewoon aanspreken, ik geloof erg in gelijkwaardigheid. Wat dat betreft staat de bestuursvleugel open, ik wil benaderbaar zijn. We gaan trouwens als dagelijks bestuur een ronde door de organisatie doen, zodra de agenda’s het toelaten. Het is belangrijk dat we elkaar kennen.’
6
Wat vind jij belangrijk in de organisatie, hoe ziet jouw ideale medewerker van Zuid er uit? ‘Daar heb ik wel ideeën over… Je verantwoordelijk voelen voor de kwaliteit van je werk, weten dat je er voor de burgers bent, je aan afspraken houden, bewust omgaan met middelen, politiek gevoel hebben… Nu ik er zo over nadenk, lijkt me het helemaal niet zo makkelijk om ambtenaar te zijn!’ Ik ben overigens heel trots op de mensen in de organisatie als ik zie hoe snel en efficiënt de fusie tot stand is gekomen!’ En de bedrijfscultuur, heb je daar ook een ideaalbeeld bij? ‘Als dagelijks bestuur hebben we ambities voor Zuid. Die wil ik ook in de organisatie
terugzien. Ik vind het belangrijk dat we een ‘hands on‘ mentaliteit hebben, gericht op uitvoering en dat we daadkrachtig zijn. Niet te veel papier produceren, maar goed kijken wat er in het stadsdeel nodig is. En dan... aan de slag!’
Paul Slettenhaar is geboren in het VU-ziekenhuis en getogen in Uithoorn. Hij woonde lang in De Pijp en was raadslid en portefeuillehouder in Oud-Zuid. Hij werd in 2007 portefeuillehouder in Zuideramstel. Paul woont met zijn vrouw en dochter van acht in Buitenveldert. Hij is gek op voetbal en politiek.
Welkom in Zuid • juli 2010
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 7
Zomer in Zuid
Welkom in Zuid • juli 2010
7
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 8
Duizendpoten van Zuid Iedereen heeft de laatste maanden een steentje bijgedragen aan de opbouw van Zuid. En voor sommige collega’s waren het echt hoogtij-dagen. Collega’s bij Facilitair, ICT en P&O hadden de handen vol om alles in goede banen te leiden. We zetten een paar van deze duizendpoten in het zonnetje. Of ze het druk hadden? Dat kun je wel zeggen met weken van ruim 50 uur en je kwijt bent welke dag het ook alweer is.
Demelza Stijnman Demelza Stijnman is één van de gezichten achter de Servicedesk ICT. Zij beoordeelt de meldingen en zet ze uit binnen de afdeling ICT. Je kunt haar ook aan de telefoon krijgen als je de Servicedesk belt. Ze stelt de diagnose en zoekt een remedie voor jouw ICT probleem.
Hoe heb jij de weken rond 1 mei beleefd? ‘Heel druk en heel zwaar, maar heel leuk‘, zo vat zij het samen. ‘De periode vóór 1 mei was het al erg druk met voorbereiden van de verhuizing en na 1 mei barstte het echt los. De telefoon stond roodgloeiend. De samenwerking tussen de ZA-ers en OZ-ers werd in het kersverse team meteen op de proef gesteld. Toch liep dat meteen goed. We maakten lange dagen maar de sfeer had er niet onder te lijden. Als ik kijk wat we allemaal voor elkaar hebben gekregen, ben ik best trots.‘
8
Welkom in Zuid • juli 2010
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 9
Cees Klomp ‘Halverwege de maand mei wist ik niet meer welke dag het was‘, verzucht Cees Klomp van ICT. Cees is één van de mensen die op de werkplekken storingen aan de pc’s en telefoons verhelpt. ‘We hebben enorm veel uren gemaakt. ’s Avonds, de dag na Hemelvaart. We waren continue aan het werk. De sfeer in het team leed er gelukkig niet onder. Zo hebben we op de dag na Hemelvaart nog genoten van een lekkere lunch die Mia (Bouwhuis, managementassistente BV1, red.) had verzorgd.‘
Werd je niet gek van al het gemopper? ‘Dat viel wel mee De meeste mensen hebben er wel begrip voor. Als ze zien dat je je best doet, houdt het gemopper snel op. Ik zie trouwens ook blije gezichten als ik alles weer aan de praat heb gekregen!‘
Sophia Dijkgraaf Sophia Dijkgraaf was coördinator van het plaatsingsbureau. Het bureau was tijdens de fusie het zenuwcentrum van alle personele zaken. Sophia en haar ongeveer tien collega’s zorgden dat de voorlopige en definitieve plaatsingsbrieven werden verzonden. Dat waren er zo’n 2000 in totaal. Ook het goed laten verlopen van de logistiek rond de ruim 250 sollicitaties van ‘categorie 2‘ nam ze voor haar rekening. Sophia: ‘Het was een waanzinnige, chaotische en leerzame tijd. Mijn gemiddelde werkweek was nooit minder dan vijftig uur.‘
Hoe ging dat in het team, bleef de stemming er wel in? Sophia: ‘We waren één grote familie. Irritaties werden met veel humor opgelost en we maakten regelmatig even tijd voor een borrel of taart. We hielden elkaar op de been.‘
Waren er ook blunders? ‘Tja… daar heb ik het natuurlijk liever niet over… Op zo’n hoeveelheid brieven, gaat er wel eens wat mis. Ook liet de techniek ons nog wel eens in de steek. Bestanden die niet gekoppeld konden worden, printers die het lieten afweten, we hebben het allemaal meegemaakt.‘ Het plaatsingsbureau is nu opgeheven, het werk dat er nu nog ligt wordt overgedragen naar afdeling HRM. En Sophia? ‘Ik weet het nog niet precies, maar ik heb de laatste maanden veel over mijzelf geleerd en gezien waar mijn talenten liggen. Dat komt wel goed!‘
Welkom in Zuid • juli 2010
9
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 10
Zuid zit op z’n plek Hoe bevalt de nieuwe werkplek? Dat vroegen we aan zes collega’s die na ruim twee maanden de balans opmaken. En wat blijkt? Tevredenheid alom. Mike heeft meer ruimte, Ellen geniet van de luxe en uitstraling, Tineke heeft een aantrekkelijk uitzicht, Constance denkt veel aan haar jeugd, Thomas wil in geen tien jaar weg en Abdelhak is over zijn eerste bedenkingen heen. Wel jammer van de oude kaas van de Albert Cuyp en het wandelingetje in het Vondelpark.
‘Wát een rust hier’
‘Hier mogen we voorlopig blijven zitten’ Thomas Vrauwdeunt, werkzaam bij het centraal meldpunt van Tripolis, vindt de Koninginneweg van buiten prachtig, maar van binnen ‘zo 1898’. Zijn nieuwe locatie vindt hij zo prettig dat hij ‘er best tien jaar wil blijven’. Thomas: ‘Tripolis is licht, ruim, groot en prachtig ingericht. Een hele vooruitgang. Ik ben heel tevreden en heb nog geen mindere kanten ontdekt. Behalve misschien het wandelingetje in het Vondelpark of even snel naar de supermarkt. Op het dak kun je de stad mooi zien liggen. En aan de andere kant van De Schinkel ligt het Olympisch Stadion. Daar heb ik jarenlang gewerkt en de gehele ontwikkeling meegemaakt. Fijn om naar te kijken.’
10
Veiligheidscoördinator Abdelhak Belkasmi had eerst zijn bedenkingen bij Tripolis. ‘PKL is veel opener, je ziet meer mensen, je spreekt elkaar makkelijker en het is er altijd druk en levendig. De eerste dagen voelde ik me hier een beetje opgesloten op mijn kamer. Bovendien vond ik het best lastig om de weg te vinden, met al die gangen en trappen. Nu, na een maand, zie ik ook de voordelen. Je kunt rustig doorwerken, de bereikbaarheid is voor mij prima en de inrichting is prachtig. De kantine spant wat dat betreft de kroon. Niet alleen het eten maar ook de aankleding is erg smaakvol. En, ach ja, die fietsritjes op en neer naar PKL zorgen voor extra beweging!’
‘Mijn kamer voelt als een warme deken’ Tineke van Waas is als managementassistent van rayonmanager Pieter van Schaik op de Van Heenvlietlaan helemaal op haar plek. Tineke: ‘Voor mij was één op één werken het allerbelangrijkst. Gelukkig is dat hier op de werf heel goed mogelijk. Pieter heb ik ooit leren kennen via een stage wat toen goed is bevallen. De klik blijkt er nog steeds te zijn. Ik heb het met de collega’s van de reiniging en groenvoorziening erg goed naar mijn zin. Het is hier allemaal heel laagdrempelig. Mijn kamer heb ik geheel zelf mogen indelen en voelt als een warme deken. De tussendeur naar Pieter staat altijd open. Het is ook mijn favoriete plek. Ik kijk op mooie hardwerkende mannen wanneer ze hun auto staan te wassen. Gelukkig weten ze niet dat ik sta te gluren. Oeps ... nu dus wel!’
Welkom in Zuid • juli 2010
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 11
‘Ik kom blij binnen’
‘Tripolis doet me denken aan mijn jeugd’ Voor receptioniste Constance Snieder is Tripolis terug naar vroeger. Ze groeide op in de buurt van het Surinameplein en Postjeskade. Nu ze iedere dinsdag op het Burgerweeshuispad werkt, komen herinneringen aan haar jeugd regelmatig terug. Constance: ‘Ik woon nu in Purmerend en dit stukje Amsterdam doet me vaak aan vroeger denken en vooral dat we speelden in het Amsterdamse Bos. Ik zit bij de receptie goed op mijn plek. Het is lekker ruim, het gebouw ligt in een mooie groene omgeving en is vanuit Purmerend goed bereikbaar. Met mijn nieuwe collega’s klikt het goed. We voelen elkaar prima aan. Het enige minpuntje is de kakofonie van geluiden in de telefooncentrale. We werken daar met vijf mensen. Gelukkig wordt dat opgelost. Overigens ben ik de rest van de week te vinden op de President Kennedylaan bij het loket Burgerzaken en de receptie. En dat is ook mijn favoriete plek. Maar de Tripolisreceptie is een zéér goede tweede.‘
Ellen van der Hoek, managementassistent BMO, afdeling directie, werkt op de President Kennedylaan. Ellen: ‘Ik vind het een mooie en prettige werkomgeving. Het heeft uitstraling met de mooie dingen aan de muur en de prachtige planten. Alles is schoon, nieuw en goed verzorgd. Ik kom blij binnen. Ook de plaza's op elke verdieping zijn leuk. Hier kun je even overleggen met collega's. En de afdeling facilitaire zaken verdient een supercompliment. Zij hebben tijdens en na de verhuizing goede en snelle service verleend. Echt Geweldig. Heel belangrijk is dat je hier met een goed gevoel mensen kunt ontvangen. Dat was op de Karel du Jardinstraat minder. De sfeer van De Pijp en de Albert Cuypmarkt mis ik wel. Mijn man zegt ook: “Die oude kaas van de markt kan ik nu wel vergeten”. Nou, daar verzinnen we wel wat op. En mijn favoriete plek? Bij de 3D muur in de plaza op de 2e verdieping. Dat kunstwerk met de naam “Het uitzicht” van Sanja Medic intrigeert me.’
‘De cappuccino is heerlijk’ Ook medewerker Vastgoedbeheer, Mike Fraai, is lovend over de President Kennedylaan. Mike: ‘Dit gebouw is open en transparant in tegenstelling tot de Koninginneweg. Mijn werkplek is twee keer zo groot, de ruimte is goed ingericht onder meer omdat de kasten zijn ingebouwd, ik heb een mooi uitzicht en ..... leuke collega's. Daarbij is de cappuccino heerlijk. Mijn favoriete plek is de raadszaal. Er is goed nagedacht over de inrichting en het open karakter. Wat ik wel mis zijn de glasin-loodramen van de Koninginneweg. Die heb ik laten restaureren. Of er hier een plek voor is, betwijfel ik. Overigens ben ik nog veel op mijn oude locatie te vinden. De oude raadszaal moet leeg en er staan nog veel bureaus. We zijn bezig met het samenstellen van een bidbook. Voor een gebouw op zo’n prachtige locatie zal belangstelling genoeg zijn, lijkt me.’
Welkom in Zuid • juli 2010
11
NW2.D.10:OZWERKT.3.07
30-06-2010
17:09
Pagina 12
OR van start Op 1 mei is in stadsdeel Zuid een tijdelijke, maar officiële ondernemingsraad geïnstalleerd. De 16 leden blijven actief tot aan de landelijke verkiezingen in maart 2011. De OR houdt vanaf september maandelijks ‘open huis‘ op wisselende locaties. Heb je een vraag, of wil je een onderwerp met de OR bespreken, kom dan langs! Meer informatie hierover vind je in de nieuwsbrief die we regelmatig gaan uitgeven. Ook op de buitenvestigingen zal de OR regelmatig haar neus laten zien.
De OR wil weten wat er leeft Je kunt de ondernemingsraad ook vragen eens deel te nemen aan het afdelings- of teamoverleg. Bijvoorbeeld als er in een afdelingteam meerdere kwesties spelen die veel medewerkers aangaan. Meer nog dan voorheen wil de OR weten wat er leeft bij de medewerkers. De ondernemingsraad volgt de afspraken die directie en medewerkers met elkaar maken over faciliteiten, inzet en omgangsnormen. Tijdens de managementbijeenkomsten hebben we de leidinggevenden op het hart gedrukt vooral de deur open te houden voor medewerkers, zodat zij met hun vragen en ideeën ook rechtstreeks bij hen terecht kunnen.
ARBO-toets De komende tijd passeren enkele onderwerpen en thema’s de revue. Allereerst hebben we te maken met de arbeidsomstandigheden op een aantal nieuwe vestigingen. In de kantoorgebouwen Tripolis en Kennedylaan wordt een ARBO-toets uitgevoerd. De ondernemingsraad is hier nauw bij betrokken.
12
De OR-leden blijven actief tot aan de landelijke verkiezingen in maart 2011
Nog veel te doen Daarnaast speelt natuurlijk nog de verdere uitvoering van het organisatieplan. Er is nog veel werk te verzetten. Hoe worden de thema’s uit dat plan verder opgepakt en uitgewerkt? Worden alle vacatures die echt noodzakelijk zijn wel opgevuld? In hoeverre hebben de geplande bezuinigingen voor de komende vier jaar effect op het personeelsbestand? Allemaal zaken waar de OR het management kritisch in blijft volgen, met als doel het beste uit de organisatie te halen. De OR wenst iedereen een kansrijke en fijne start binnen de nieuwe organisatie!
OR-lid
Afdeling
Perry van de Blink Thea van Boxtel Georges Engländer Jaap de Groot Barbara Henning Monique van Hoorn Janneke Houdijk Harrie Jansen Gerard de Jong Rob Kat Ron Ketelaar Rick Kooper Theo Kop Noortje Oliemuller Chris Teunis
Adviseur financiële bedrijfsvoering (Tripolis) Medewerker Vergunningen (Tripolis) Applicatieontwikkelaar en beheerder (Tripolis) Medewerker Vastgoed (PKL) Medewerker informatiecentrum (Op wisselende tijden Tripolis en PKL) Adviseur financiële bedrijfsvoering 1 (Tripolis) Projectmedewerker (PKL) Medewerker financiën en ondersteuning (Tripolis) Chauffeur/laadkraanmachinist (Luchtvaartstraat) Contractbeheerder (Tripolis) Chauffeur/Belader (Van Heenvlietlaan) Medewerker beleidsrealisatie OR, kunst & economie (PKL) Medewerker Beleidsrealisatie (Pieter Aertszstraat) Managementassistent (Pieter Aertszstraat) Reiniger (Van Heenvlietlaan)
Welkom in Zuid • mei 2010