1 minute read

Congoville

Hank Willis Thomas, Antwerp, Belgium to Boma, Congo at Dakar, 2019, © Hank Willis Thomas & Maruani Mercier

“Ook al is België een van de Europese landen met de grootste diversiteit, toch is het grootste deel van de bevolking zich er totaal niet bewust van hoezeer het stedelijk landschap op koloniale fundamenten rust.”

Sandrine Colard, curator Congoville

Sandrine Colard ontwikkelde voor deze groepstentoonstelling het concept Congoville als thema. Congoville bestaat voor haar uit de fysieke en mentale sporen van ons koloniaal verleden en strekt zich over heel België uit. Het zijn de gebouwen en

landschappen zoals de chique hoofdkantoren van rubbermaatschappijen op de Antwerpse Meir, die zijn betaald met de rijkdommen uit de door België gekoloniseerde gebieden. Het zijn de gebouwen die werden ingezet in de koloniale organisatie, zoals de Koloniale Hogeschool. Het zijn de monumenten en straatnamen die onkritisch eer bewijzen aan figuren zoals Leopold II. Het zijn de raciale stereotypes die nog altijd doorleven in alle lagen van de samenleving. Congoville is dus overal om ons heen, en heeft nog steeds een structurele impact op de maatschappij waarin wij leven. Maar hoeveel mensen zien die erfenis echt?

Deze tentoonstelling stelt 15 bijzondere kunstenaars voor, die Congoville zichtbaar en bespreekbaar maken. Ze delen hun perspectieven op de bestaande situatie, en doen voorstellen voor de toekomst. Metropool

In een koloniale context wordt het woord ‘metropool’ (grootstad) gebruikt voor het ‘moederland’ dat een ander geografisch gebied overheerst. België was dus ‘de metropool’ van Belgisch Congo. Congoville is ook een verwijzing naar de koloniale Europese gewoonte om steden in Afrika een naam met ‘ville/stad’ te geven, gecombineerd met de naam van invloedrijke koloniale figuren en veroveraars, zoals Léopoldville/Leopoldstad. Die steden gaven dan op hun beurt hun naam aan de grote schepen die tussen Antwerpen en de kolonies heen en weer voeren, zoals de SS Thysville.

This article is from: