6 minute read
Tuning People stopt ermee op een hoogtepunt
Zeventien jaar maakte Tuning People beeldend geluidstheater. Vanuit hun eigen disciplines creëerden Karolien Verlinden (danseres/choreografe), Wannes Deneer (vormgever/geluidskunstenaar) en Jef Van gestel (theatermaker/acteur) samen en apart opmerkelijke voorstellingen. Het beeldende aspect was het vertrekpunt, niet de vooraf bepaalde inhoud. Na die zeventien jaar is het tijd voor iets anders. De drie Tuners gaan hun eigen weg. Maar dat doen ze niet voor ze in c o r s o uitzwaaien als Tuning People met drie voorstellingen op één weekend.
FEL 3+
i.s.m. hetpaleis
Karolien Verlinden
zo 4 dec - 15 uur kind € 6 / volwassene € 9 grote zaal
Karolien: “Ik had altijd al een haatliefderelatie met het lichtontwerp in mijn voorstellingen. De laatste jaren ging ik er mij in verdiepen en ontdekte ik lichtkunstenaars als James Turrell, Olafur Eliasson en nog anderen. We gebruiken licht meestal om te belichten wat we maken. Maar wat als ik licht als onderwerp van een voorstelling gebruik? Licht gaat aan en uit. Wat is de wereld daartussen? Als het licht uitgaat, gaat dan de fantasie aan? Is er met het licht aan altijd realiteit? Met twee dansers en een installatie ga ik aan de slag. Licht wordt een beleving in een voorstelling vanaf drie jaar.”
BALK
première
Wannes Deneer en Ugo Dehaes
vrij 2 en za 3 dec - 19.30 uur losse voorstelling: standaard € 14 / -26 jaar € 10 combi met DEEG: standaard € 22 / -26 jaar € 18 kleine zaal
Wannes: “Ugo Dehaes en ik houden er beiden van om systemen en constructies te bedenken. Ugo gaat door in robotica, ik ben meer van de mechanische constructies. We maken samen een voorstelling waarin objecten dansen. Voor ‘BALK’ leggen we onszelf de beperking op om de objecten met onze eigen kracht te doen bewegen. We experimenteren met een grote balk die ronddraait, waarmee je allerlei scènes kan maken. Alle voorwerpen op de vloer maken deel uit van één installatie in beweging, een soort theatrale mobiel. Het wordt eigenlijk een beeldende kunstinstallatie, maar met een tijdsverloop, dus het is een voorstelling. Je ziet twee mensen beelden creëren, we zijn beiden aanwezig op scène.”
DEEG
première
Jef Van gestel en Peter Vandemeulebroecke
vr 2 en za 3 dec - 21 uur losse voorstelling: standaard € 16 / -26 jaar € 12 combi met BALK: standaard € 22 / -26 jaar € 18 grote zaal
Jef: “In ‘DEEG’ zorgen de beelden die ontstaan voor de inhoud. We beginnen met meel, dan komt er water bij en dat wordt geleidelijk aan deeg. Tijdens de creatie merken we dat het gaat over geschiedenis en timelapses, en over onze voorouders. Maar het gaat ook over een Apocalyps, de zoektocht van twee personen om te overleven en zich te profileren. Er zit heel veel poëzie in.” “Starten zonder vooraf bepaalde inhoud is heel bevrijdend. Ook ons onderzoek is heel erg open. Wat kunnen we met meel en water? Het is ook een kennismaking met dat deeg, wat een vreselijk materiaal is. Het plakt, het is zwaar, het houdt geen vorm. Gaandeweg kneden wij die inhoud wat meer, we voegen onze eigen interpretaties en beelden toe, maar die blijven altijd ook fluïde.” “Het publiek wordt uitgedaagd om met eigen associaties en interpretaties van alles mee te maken. Iemand die onze vorige voorstelling Kadrage zag, vergeleek het met naar muziek luisteren.”
Het verhaal van Tuning People
Karolien: “Onderzoek is een constante in de aanpak van Tuning People” Wannes: “Wij werken heel beeldend en met objecten. Die objecten worden personages. Je kan ze niet alleen in je hoofd maken, je moet dat in de ruimte doen.”
Wannes: “Alle drie zoeken we een bepaalde abstractie, we refereren vaak aan beeldende kunst.” Karolien: “Wij proberen altijd een associatieve wereld te creëren waarin nog heel veel ingevuld kan worden door de toeschouwer. We werken niet vaak met narratief, maar proberen meestal een context te geven waarbinnen alles mogelijk is en de toeschouwer zijn eigen associaties kan maken. Onze voorstellingen kunnen vaak verschillende interpretaties hebben. Er is niet één exacte waarheid.”
Wannes: “We merken hoeveel vrijheid je krijgt als je voor een jong publiek werkt.” Karolien: “Hoe ouder het publiek, hoe moeilijker het associaties kan maken. Drie- en vierjarigen hebben het daar helemaal niet moeilijk mee. Maar hoe ouder de toeschouwers, hoe meer ze het verhaal willen kennen.” Jef: “Maar wanneer je met diezelfde vrijheid maakt en het volwassen publiek uitdaagt associatief te kijken, gaan harten open. Dan blijkt er juist behoefte te zijn aan theater voor volwassenen dat een speeltuin voor de geest wil zijn.”
Jef: “We vinden het bijzonder om te ontdekken hoe de ander naar de dingen kijkt en hoe de samenwerking tussen ons drieën nieuwe vormen kan doen ontstaan.” Karolien: “Wij dagen elkaar heel erg uit vanuit onze verschillende disciplines. Die kruisbestuiving zet zich verder in het werk dat we apart maken. Wij zijn samen opgegroeid en volwassen geworden. En we hebben elkaar zo ver mogelijk gepusht, geïnspireerd en uitgedaagd.” Wannes: “We hebben elk onze eigen bagage die altijd heel aanvullend is geweest. Maar we hebben ook een grote gemene deler gevonden in de smaak, wat we graag willen zien op theater, los van onze eigen disciplines. In onze drie voorstellingen zie je de verschillen en de overlappingen. Alleen al de titels: we bedachten die los van elkaar, maar als je ze op een rij zet, zouden ze één titel kunnen vormen.” (lacht)
Karolien: “We hebben keimachtige jaren gehad, maar je voelt nu dat het op is en dat is oké. We hebben zo geweldig samengewerkt, maar voelen de noodzaak om meer in onze eigen disciplines verder te gaan.” Wannes: “Onze wegen zijn als vanzelf gescheiden. We zijn alle drie met onze eigen dingen bezig. We hebben zo intens samengewerkt dat we andere samenwerkingen nodig hebben om te weten waar onze persoonlijke interesses liggen. Op een hoogtepunt stoppen, dat speelt ook mee.” Jef: “We hebben héél veel geleerd, mooie tijden beleefd, ontzettend mooie dingen samen gemaakt. Maar we hebben zeventien jaar samen theater gemaakt. Het werd moeilijk om onszelf in dezelfde constructie te vernieuwen.” Karolien: “Doordat we elkaar zo geïnspireerd hebben, is er ook een stukje van de anderen in elke individuele voorstelling aanwezig.”
