Zahra Eljadid, de eerste c o r s o huiskunstenaar

“De schouwburg heeft een edgy, salty, pittig kantje waar ik mezelf in kan vinden.”

Zahra Eljadid.

Dit is Zahra Eljadid, onze eerste huiskunstenaar

Naast zes huisgezelschappen is c o r s o nu ook een huiskunstenaar rijker. Zahra Eljadid — illustrator, kunstschilder en stop-motion animator — maakt van c o r s o de komende twee jaar haar canvas. Van de illustraties in dit magazine tot een mural in de foyer. “Ik wil een artistieke dialoog voeren met bezoekers, vrijwilligers, medewerkers en buurtbewoners. Zodat iedereen die c o r s o betreedt, er deel wordt.”

tekst Shari Lima Marques

Hoe voelt het om de eerste artist-in-residence van c o r s o te zijn?

“Leuk hé. Het is zowel voor c o r s o als voor mij een primeur. Toch voelt het vertrouwd. We werkten al verschillende keren samen. De schouwburg heeft een edgy, salty, pittig kantje waar ik mezelf in kan vinden. En de projecten hebben een educatief, sociaal en cultureel karakter. Als huiskunstenaar krijg ik nu ook de kans om die mee vorm te geven en uit te dragen. Ik ben er helemaal klaar voor!”

Wat zijn je creatieve ambities als huiskunstenaar?

“In de eerste plaats wil ik het bruisende leven in c or s o naar buiten brengen op een artistieke en kunstzinnige manier. Zo zie ik in ‘t Hof van Even (de buurttuin van c o r s o, n.v.d.r.) veel potentieel. Het zou fijn zijn als jongeren uit de buurt er interactieve kunst kunnen komen ervaren als het thuis even te veel wordt. Ook de grote blanco muur in de foyer spreekt me aan. Dat wordt in mijn ogen de thuismuur, het pronkstuk, het pièce de résistance waarin alle bewoners met elkaar verbonden zijn.”

“Ik wil telkens weer een artistieke dialoog aangaan met bezoekers, vrijwilligers, medewerkers en buurtbewoners. Zodat iedereen die c o r s o betreedt, er deel wordt. Denk aan polls, talks, expo’s, workshops rond striptekenen, beatboxen of stop motion ... Nog meer van wat ik al deed bij c o r s o en in de wijk. Ik droom ook van een platform waar kunstenaars in alle vrijheid en op hun eigen tempo kunnen creëren. Ik zie het graag groots.”

Hoe zou je je stijl omschrijven?

“Ik vind het interessant om de maatschappij een spiegel voor te houden. En om wat mensen lelijk vinden, te erkennen al schoonheid. Denk aan loshangend vel of een kunstgebit. Die tekeningen zijn zwart-wit en eerder macaber. Mijn tekeningen in kleur zijn dan weer hoopvol en inspirerend.”

“Emoties zijn ook heel herkenbaar in mijn werken. Ik ben niet in de ideale situatie opgegroeid en kreeg te maken met armoede, huiselijk geweld, racisme ... Die kleine situaties waarin ik me boos, verdrietig of gelukkig heb gevoeld, komen vaak terug in mijn creaties.”