3 minute read

Puzzelen aan ons wereldbeeld We puzzelen onze wereld

Actrice en theatermaker Mieke Laureys ken je misschien wel van Theater FroeFroe, Het Gevolg of Ensemble Leporello. Binnenkort neemt ze de artistieke leiding op van muziektheater De Kolonie, dat zijn naam verandert in Johnny MUS. Miekes eerste voorstelling kreeg de filosofische titel We denken de wereld.

tekst Lien Vanreusel

Slaan jullie een nieuwe weg in, nu je het stokje overneemt van Bo Spaenc? Ik kan me enorm inleven in zijn kijk op muziektheater. Ik zou wel gek zijn om zijn werk van de voorbije jaren overboord te gooien! Nieuw is wel dat we ons ook tot tieners gaan richten. Ik blijf ook zelf spelen en maken. Zo houd ik voeling met wat er gebeurt op de scène, en krijg ik tegelijkertijd een helikopterblik over het gezelschap.

We denken de wereld

Johnny MUS do 16 & vr 17 feb - 20 uur standaard € 16 / -26 jaar € 12 grote zaal

Het thema identiteit staat centraal in je werk. Het is een heel breed thema dat je kunt vernauwen. Mijn vorige productie ‘Vlammende vrouwen’ ging over twee Hollywooddiva’s die zichzelf én elkaar het leven onmogelijk maakten. Het fascineert me hoe iemand zo is geworden.

We denken de wereld is een zoektocht naar wie ik ben en hoe ik me gedraag ten opzichte van de ander. Bepaalt waar ik vandaan kom, hoe mensen naar me kijken? Of kunnen we vergeten dat jij zwart bent en ik wit, dat jij man bent en ik vrouw? Volgens mij zijn jongeren daar dag in, dag uit mee bezig - dat moet wel, in onze wereld vol beeldcultuur. Ik hoop dat ze door de voorstelling gaan nadenken over hun wereldbeeld.

Je gaat in gesprek met slam poet Amina Belôrf en met danser Romeo Lothy.

Amina, Romeo en ik zijn drie totaal verschillende mensen met een heel verschillende afkomst en levensstijl. Dat vind ik net zo boeiend: hoe zouden wij samen een nieuwe wereld creëren? De tekst schreef ik samen met Amina, dat was een hele zoektocht. Soms moet iets in beeld vertaald worden, soms is het aan de muziek om iets te vertellen. Zo puzzel ik alles samen tot een voorstelling. Muziek is een heel goed bindmiddel wanneer alles gezegd is - vandaar mijn grote liefde voor muziektheater.

“Bepaalt waar ik vandaan kom, hoe mensen naar me kijken? Of kunnen we vergeten dat jij zwart bent en ik wit, dat jij man bent en ik vrouw?”

Soufiane Moussouli.

Wat hebben Marokkaanse moslims en Joden gemeen?

Acteur, storyteller en theatermaker Soufiane Moussouli ging op onderzoek uit en goot zijn ervaringen in een Romeo en Juliaverhaal. Een gesprekje met de jonge podiumkunstenaar over zijn voorstelling Volgens mij ben ik een Jood en zijn parcours als maker.

tekst Shari Lima Marques

Wat kom je op 11 februari vertellen in c o r s o?

Mijn nieuwe voorstelling vertelt een liefdesverhaal: Brahim wordt verliefd op een meisje dat Sarah heet. Maar hij is moslim en zij Joods. Hij vraagt zich af of hij met haar kan en mag trouwen. Tijdens die zoektocht ontdekt hij veel overeenkomsten tussen de islam en het Jodendom. Staan we wel zo ver van elkaar, vraagt hij zich af? Als toeschouwer kom je heel wat te weten over de geschiedenis van de Joden in Marokko. Zo is Ben, een vaak voorkomende Marokkaanse achternaam, oorspronkelijk niet Arabisch maar Hebreeuws.

Wat bracht je ertoe om deze voorstelling te maken?

Als iets me bezighoudt, voel ik de drang om er een voorstelling over te maken. Identiteit is het overkoepelende thema, omdat ik vaak geconfronteerd word met cultuurverschillen en vooroordelen. Zo ging Marok(k)anen huilen niet over wie ik ben als Marokkaan in het westen. En Gelukszoeker vertelt het verhaal van mijn neef die de oversteek maakte. Volgens mij ben ik een Jood sluit hierop aan. Ik wil nog niet te veel verklappen, maar ik ontdekte een Joodse traditie in de Marokkaanse cultuur.

Toen vroeg ik me af: wat moet ik nog meer weten?

Een gevoelig onderwerp, toch?

Klopt, het blijft een moeilijk onderwerp, zowel voor de Joodse als voor de islamitische gemeenschap. Maar ik hou er net van om grenzen op te zoeken zodat het gaat schuren. Dat is net het mooie van theater, dat er zo een dialoog kan ontstaan. Mijn boodschap? Dat we elkaar niet als identiteiten, maar als mensen moeten benaderen.

Dit is je eerste voorstelling als theatermaker, niet als storyteller. Vertel. Het afgelopen jaar volgde ik een ontwikkelingstraject bij productiehuis BLACK SHEEP CAN FLY, waarbij ik me professionaliseerde tot theatermaker. Als storyteller ligt de focus op de tekst, terwijl decor en licht minimaal zijn. Als theatermaker haal ik er net het maximale uit. Het was een zwaar traject waarbij ik mezelf tegenkwam, maar ik ben heel trots op het resultaat.

Volgens mij ben ik een Jood

Soufiane Moussouli za 11 feb - 20 uur standaard € 14 / -26 jaar € 10 grote zaal

This article is from: