မရဏာႏိုင္ငံမွ သတိေပးစကား ႏွင့္ လြတ္ေၿမာက္ရာတရား
လူအေပါင္းတို႕သည္ ကယ္တင္ၿခင္းသို႕ေရာက္၍ သမၼာတရားကို သိေစၿခင္းငွါ ဘုရားသခင္ အလိုေတာ္ရွိ၏။ (၁ တိ ၂း၄) လူသည္ ဤစၾကဝ႒ာကိုအစိုးရ၍ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ရံႈးလွ်င္ အဘယ္ေက်းဇူး ရွိသ နည္း။ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ကို အဘယ္ ဥစၥာႏွင့္ေရြးႏိုင္သနည္း။ (မ ၁၆း၂၆)
အမွာစာ ဘဝဟာ
တိုက္ပဲြဆိုသည့္အတိုင္း
စိန္ေခၚခ်က္မ်ားႏွင့္
လူတို႕သည္
ဖြားၿမင္ခ်ိန္မွစလို႕
ေန႕စဥ္ရင္ဆိုင္ေနၾကရပါသည္။
ထိုတိုက္ပဲြ
ေသဆံုး
မ်ားထဲမွ
ခ်ိန္အထိ
ေနာက္ဆံုးႏွင့္
ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးကေတာ့ ေသၿခင္းတရား ပါဘဲ။ ေလာကတြင္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကေသာ္လည္း ဘုရားေရွ႕တြင္ လူႏွစ္မ်ိဳးသာရွိပါသည္။ တမလြန္ခရီးအတြက္ မိမိ၏ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ အက်င့္သီလကို အမွီၿပဳၿပီး
သြားမည့္သူႏွင့္
ဘုရားၿပဳေပးသည့္
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို
လက္ခံယံုၾကည္ၿပီး
သြားမည့္လူတို႕ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ လူတို႕သည္ ေသလြန္ၿပီးသူအတြက္ ရည္ရယ ြ ္ၿပီး ေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ဖို႕ရန္ ၿပဳေပးသည့္ လူလူခ်င္းၿပဳေပးေသာေကာင္းမႈ ကို လက္ခံယံုၾကည္ၾက ေသာ္လည္း ဘုရားကလူတို႕အတြက္ အသက္ေပး၍ ၿပဳေပးေသာေကာင္းမႈ ကိုေတာ့ မယံုၾကည္ၾကပါ။ မယံုၾကည္ရၿခင္းအေၾကာင္း အခ်ိဳ႕ကေတာ့
ထိုတရားစကားကို
မၾကားဘူးေသးသည့္အတြက္
ၿဖစ္ပါသည္။
ယံုၾကည္ၿခင္းသည္ ၾကားနာၿခင္းအား ၿဖင့္ၿဖစ္၏။ ထို ၾကားနာၿခင္းသည္လည္း ဘုရား၏ စကားေတာ္အားၿဖင့္ ၿဖစ္၏။ ေလာကတြင္ ေသၿခင္းတရားကို အမဂၤလာ ဟု ဆိုေသာတရားႏွင့္ မဂၤလာ ဟုဆိုေသာ တရားႏွစ္မ်ိဳး
ေလာကတြင္
ရွိပါသည္။
ဤစာအုပ္တြင္
ေသၿခင္း
တရားသည္
မဂၤလာ
တရားၿဖစ္ေၾကာင္းကို အေၾကာင္းအက်ိဳး အေထာက္အထား မ်ားစြာတို႕ၿဖင့္ ေဖၚၿပထားသည့္