o g e i k #
η νόχλησ σα ε ρ α π Η εξήγη ν η τ όπως ρό μου κ ι μ ο στ yo
#metoo
#kiego
Η παρενόχληση όπως την εξήγησα στο μικρό μου yo Νάστα Επιμέλεια κειμένου: Πελιώ Παπαδιά Mάρτης 2021 Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς ασυμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την φανταστικότητα. Αυτή την ιστορία μπορείς να τη διαβάσεις, να τη μοιραστείς, να τη μεταφράσεις, να τη ζωγραφίσεις... Γράψε μου όμως μια γραμμίτσα, ε!
ukunastories@gmail.com
Άδεια Creative Commons
nopiwouma
metoo
ichauch
UKUNA stories
yotambién
anakaman
Γίνε το κύμα που θα γίνει κίνημα. Εσύ και μόνο εσύ θα σκάψεις τον βράχο της αδικίας του κόσμου αυτού
Ένα καράβι έρχεται από μακριά. Είναι πειρατικό. Όσο πάει πλησιάζει. Φέρνει μια ιστορία. Την ιστορία μιας πειρατίνας. Την ιστορία χιλιάδων πειρατίνων φέρνει. Να, έφτασε.
Aυτό ήταν το πλοίο της Σοφίας Έβερι*. Το κληρονόμησε από τον προπαππού της, τον κακόφημο πειρατή Χένρι Έβερι. Στα ναυτικά του ημερολόγια, η Σοφία διάβαζε πως είχε ασχοληθεί με το εμπόριο ανθρώπων. Αυτό, βέβαια, δεν το καταλάβαινε· αφού οι άνθρωποι δεν είναι προϊόντα, πώς τους πουλούσε; Το πρώτο που έκανε όταν μπήκε στο καράβι ήταν ν' αλλάξει τη διακόσμηση. Κατέβασε τη φωτογραφία του από τον τοίχο και την πέταξε. Διάλεξε για γιαγιά τη Χάριετ, που έκανε τα αντίθετα από τον παππού της, οδηγούσε ανθρώπους στην ελευθερία. Αυτό ήθελε να κάνει κι η Σοφία.
*Sofia Every *Sofia Every
Γιατί στη Σοφία άρεσε η πειρατεία, αλλά όχι αυτή του προπάππου της. Εκείνη ήθελε να γίνει καλόφημη πειρατίνα κι είχε σκοπό να “φάει” την περιουσία του για να σώσει ανθρώπους απ’ τον πόλεμο. Να τους φέρει από τις κάτω χώρες στις πάνω. Ναι, η Σοφία, είχε μεγάλα πειρατικά όνειρα. Από μικρή στα κύματα, γενναία και δυνατή, καβαλίκευε τους ανέμους και πήγαινε!
Αλλά για να πετύχει τον στόχο της, έπρεπε να εξασκηθεί λίγο ακόμα στις πειρατικές δουλειές. Τις μέρες, έκανε ακούραστα τη μια προπόνηση μετά την άλλη: Αναζήτηση θησαυρού, τρίψιμο καταστρώματος, σκαρφάλωμα στο κατάρτι, επισκευή μηχανής… Τις νύχτες τις περνούσε στη βιβλιοθήκη του πλοίου, μελετώντας. «Πειραματική Πειρατική» και «Μαρκαδορική Xαρτογράφηση Θησαυρού».
Στο ενδιάμεσο, για να ξεκουράσει το μυαλό της, αποστήθιζε στιχάκια παλιών ναυτικών. Είχε, όπως ήταν φυσικό, και πλήρωμα. Δεν ήταν μόνη σ' ολόκληρη τη σκούνα. Η πειρατική της παρέα ετοιμαζόταν να αγωνιστεί στους Παγκόσμιους Αγώνες Πειρατικής. Πειρατές και πειρατίνες απ' όλη τη Γη μαζεύονταν σ' άλλο νησί κάθε χρόνο, για να αναμετρηθούν σε γενναιότητα. Η Σοφία περίμενε με αγωνία τη στιγμή.
Το βράδυ πριν από τον μεγάλο αγώνα, έκανε τη νυχτερινή βάρδια στο πλοίο. Το υπόλοιπο πλήρωμα, αποκαμωμένο από τις δουλειές της μέρας, ροχάλιζε δυνατά. Ένας ασυνήθιστος θόρυβος ακούστηκε απ' την άλλη μεριά, από τη θάλασσα. Και μετά, σαν κάτι μεγάλο να πλησίαζε… Η Σοφία γύρισε και είδε ένα τέρας με δύο κεφάλια να την κοιτάει. Όμως δεν της φάνηκε τρομακτικό. Σχεδόν χαμογελούσε. ― Γεια σου, του είπε. ― Γεια σου Σοφία. Άκουσα πως θέλεις να βγεις πρώτη στους Παγκόσμιους Αγώνες Πειρατικής. Μπορώ να σε βοηθήσω να κερδίσεις. Το μόνο που θέλω να μου δώσεις ως αντάλλαγμα είναι ένα φιλί και το μισό σου όνομα.
― Είμαι πειρατίνα γιατί αγαπώ τη θάλασσα κι όχι για το μετάλλιο Πειρατικής. Tο φιλί είναι ή φιλία ή αγάπη κι εσύ δεν είσαι τίποτα απ’ αυτά τα δυο. ― Ωραία τα λες, μικρή μου, μα ξέρεις, δεν θα σε πονέσει πολύ. Ένα φιλάκι είναι μόνο και μισό όνομα. Εσύ μπορείς να κρατήσεις το άλλο μισό. ― Το όνομά μου είμαι εγώ· αν κοπεί, κόβομαι μαζί του. ― Έλα τώρα, μη μου κάνεις τη δύσκολη! ― ΠΟΤΕ! φώναξε η Σοφία. ― Ποτέ μη λες ποτέ! απάντησε το τέρας κι εκεί που η Σοφία ετοιμαζόταν να βγάλει το σπαθί της, την άρπαξε με τα πλοκάμια του και την πήρε μαζί του στον βυθό.
«ΌΧΙ! Άφησε με!» Η Σοφία προσπάθησε να φωνάξει. Η θάλασσα, όμως, έκανε τη φωνή της μπουρμπουλήθρες. Δεν μπορούσε να πάρει ανάσα, δεν ήταν φτιαγμένη για να αναπνέει μέσα στο νερό. Πνιγόταν. Το τέρας την έπιασε απ’ τους ώμους, τη χάιδεψε και της έδωσε ένα φιλί, ενώ αυτή χτυπιόταν κι έκλαιγε από μέσα της: «ΒΟΗΘΕΙΑ!»
Όχι δεν πνιγόταν. Το τέρας την έβγαλε και πάλι στην επιφάνεια και την παράτησε στο κατάστρωμα του πλοίου, μισοσπασμένη.
Η Σοφία σηκώθηκε αργά, έπλυνε το στόμα της με πολύ σαπούνι για να φύγει το φιλί, αλλά αυτό δεν έφευγε. Ξάπλωσε, αλλά δεν κοιμήθηκε. Έμεινε σιωπηλή κι άδεια. Φία. Μόνο αυτή και το τέρας ήξεραν το καινούργιο της όνομα. Και να το έλεγε δε θα την πίστευαν. Αφού οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στα τέρατα. Την επόμενη μέρα, οι πειρατίνες του καταστρώματος τη ρωτούσαν: «Γιατί είσαι έτσι; Τι έχεις;». «Τίποτα δεν είναι», κουνούσε εκείνη το κεφάλι, μα φωνή δεν έβγαινε.
Λίγο αργότερα έφτασε η ώρα των Παγκόσμιων Αγώνων Πειρατικής. Η Σοφία κέρδισε, το πλήρωμα της βγήκε το γενναιότερο στον κόσμο όλο. Γιόρταζαν οι πειρατίνες εκείνη τη νύχτα και τραγουδούσαν δυνατά τη χαρά τους: Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν πειρατικό Οέ, Οέ, Οέ, Οέ. Και πήγαινε σε κάτι αγώνες Παγκόσμιας Πειρατικής Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.
Ama
Sapfo
Mariam
Nasta
Χαμογελούσε κι η Σοφία, που τις άκουγε από τη βιβλιοθήκη. Δεν μπορούσε, όμως, να γιορτάσει· στο μυαλό της τριγύριζε το τέρας που της έκλεψε το φιλί και το όνομα. «Πρέπει να μιλήσω, πρέπει να το πω, να πάμε να το πάρουμε πίσω το όνομά μου», σκεφτόταν. Αλλά πώς; Φωνή δεν έβγαινε. Το ήθελε όμως. Το ήθελε πολύ και συχνά στη ζωή με το «θέλω» κάνεις την αρχή. Κάπως έτσι ξεκινάει ο αγώνας. Άρχισε σιγά σιγά η Σοφία να μαζεύει σταγόνες φωνών. Μέσα της μικρές μικρές φωνίτσες άρχισαν να συσσωρεύονται. «Γιατί; Γιατί;» τις άκουγε να λένε.
Τις χάιδευε η Σοφία τις τοσοδούλικες φωνές, τις πρόσεχε, τους μιλούσε για να δυναμώσουν, για να μεγαλώσουν, για να γίνουν ΦΩΝΗ, για να είναι έτοιμες να βγουν ν’ αντικρύσουν τον κόσμο. Της πήρε χρόνια πολλά και θα μπορούσε να της είχε πάρει ακόμα περισσότερα, γιατί αυτός ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας της, πιο δύσκολος κι από τους Παγκόσμιους Αγώνες Πειρατικής. Τώρα το ήξερε· το πιο γενναίο σ' αυτόν τον κόσμο είναι να μιλάς όταν σου ’χουν πάρει τη φωνή και το όνομα. Να λες: «Πάω να τα βρω!» Μάζεψε, λοιπόν, η Σοφία όλες τις μικρές φωνίτσες κι οι φωνίτσες αυτές γίναν φωτίτσες κι άναψαν μια μεγάλη φωτιά μέσα της κι η φωτιά τής έδειξε τον δρόμο. Κι έδειξε: «Εκεί, εκεί ήταν το τέρας που μου πήρε το όνομα. Του είπα “Όχι”, αλλά δεν το σεβάστηκε. Με πέταξε μισοσπασμένη στης ζωής μου το κατάστρωμα».
Η ομάδα της που την άκουσε πίστεψε. Πίστεψε και θύμωσε. Θύμωσε κι έκλαψε. Έκλαψε και φώναξε: «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! ΖΟΡΙ ΚΑΙ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ!» Τ’ ακούσαν και αλλού και βγήκαν κι άλλες πειρατίνες, πριγκίπισσες, μαγείρισσες και γοργόνες, μάγειροι και πρίγκιπες και πειρατές και γοργόνοι, που μάζευαν για χρόνια μικρές μικρές φωνίτσες κι είχε φτάσει πια η μέρα που οι μικρές τους φωνίτσες έγιναν φωτίτσες και σύντομα φωτιά και ξεσηκώθηκαν: «Κι εγώ! Κι εγώ το συνάντησα το τέρας!», «Κι εγώ!» «Κι εγώ!» «Κι εμείς το συναντήσαμε το τέρας με τα δύο κεφάλια κι εμείς είχαμε με το ζόρι φιληθεί». «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! ΖΟΡΙ ΚΑΙ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ!» «Όλ@ μαζί θα κυνηγήσουμε το τέρας με τα δύο κεφάλια». Οι φωνές τους ήταν τόσο δυνατές που έφτασαν μέχρι τα πέρατα της θάλασσας. Και δεν χρειάστηκε να κάνουν κάτι άλλο, η φωνή που βάλαν μαζί ήταν αρκετή.
. Γιατί το τέρας τις άκουσε και το έπιασε μια τρομάρα! Κρύφτηκε στον πιο βαθύ βυθό του σύμπαντος κι ας ελπίσουμε πως θα μείνει εκεί για πάντα. ΑΛΛΑ... αν καμιά φορά ξαναεμφανιστεί, αν έχεις την ατυχία να το συναντήσεις, αν καμιά φορά σε πιάσει κάποιος χωρίς να το θέλεις, μωρό μου*, αν σ' ακουμπήσει ή σε φιλήσει, παρά τη θέλησή σου θυμήσου: «ΖΟΡΙ ΚΑΙ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ!» Σκέψου τη Σοφία. Κάνε μέσα σου τη φωνίτσα φωτίτσα και μετά φωτιά. Και σου υπόσχομαι θα έρθω, μαζί θα κυνηγήσουμε το τέρας με τα δύο κεφάλια. *Αν θέλεις, βάλε εδώ όνομα
του ατόμου στο οποίο το διαβάζεις
Mόλις διάβασες την πρώτη ηλεκτρονική έκδοση, που κυκλοφόρησε στις 8 Μαρτίου 2021. Αν χρειάζεσαι υποστήριξη μπορείς να επικοινωνήσεις:
Τηλεφωνική γραμμή SOS
15900 βία κατά των γυναικών
metoogreece.gr
ΔΙΟΤΙΜΑ
To Κέντρο Διοτίμα είναι μια γυναικεία μη κερδοσκοπική οργάνωση με τριάντα χρόνια δράση. Καρδιά της προσπάθειας είναι η υποστήριξη οικονομικά ευάλωτων γυναικών που υφίστανται κάθε μορφή έμφυλης βίας, παρέχοντάς τους δωρεάν νομική συμβουλευτική, δικαστική εκπροσώπηση και ψυχοκοινωνική βοήθεια. Αν είσαι κάτοικος Αττικής και βιώνεις έμφυλη βία μπορεί να σε βοηθήσουν. Επικοινώνησε στο diotima.org.gr/helpdesk/
Η ομάδα σου εδώ _____________ Αν συμμετέχεις σε μια ομάδα υποστήριξης και θα ήθελες να την συμπεριλάβω στο βιβλίο, στείλε μου μέιλ στο: ukunastories@gmail.com