NAV.Magazinesept 2019.pdf by Navigators NL

5e JAARGANG SEPTEMBER 2019

2 NAVIGATORS MAGAZINE Wat kunnen wij leren van Mirjam Kollenstaart-Muis?

VERDER: 03 God gaat mee 10 LEF droomt 11 Delen 12 Onbekend terrein 14 Grenzeloos

‘Goed werkgeverschap’, ‘als christen die extra mijl gaan’, het zijn beide zinnetjes die belangrijk zijn voor Bart Meijer, HR-medewerker (Human Resources) van Navigators maar ook …

Ik geloofde uit gewoonte 4

FOTO: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

COLUMN/ACTIVITEITEN

Bob

BOB ESMEIJER DIRECTEUR NAVIGATORS

Een dagopening die veel impact had op ons allemaal ging over Johannes 19 vers 30, een van de laatste woorden van Jezus: ‘Het is volbracht’. Wij zijn vrij, Jezus heeft onze schuld betaald! Wat een voorrecht om dit te mogen geloven. Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Toch is dit wat er gebeurd is. Vanuit die waarheid willen wij leven en dat uitstralen naar anderen, om zo nieuwsgierigheid op te wekken naar dit mysterie. Zoals jullie kunnen lezen zijn Annemieke en ik verder gegroeid in ons enthousiasme voor Jezus en onze mooie Navigatorbeweging. Dank voor ondersteuning door middel van jullie tijd en inzet, financiën en gebed.

Bestudeer het leven van een persoon uit de Bijbel In de Bijbel staan veel verhalen over mensen, eigenlijk is het een i n a cvan boek vol biografieën. Door het bestuderen tieeen Bijbelse figuur leer je van hun ervaringen. Je ontdekt dat, ook al leefden zij in een totaal andere tijd en cultuur, er toch veel overeenkomsten zijn. Woord

Terwijl ik dit schrijf zijn Annemieke en ik op de terugweg van een wereldwijde Navigatorconferentie voor nieuwe landenleiders. Iedere twee jaar wordt dit georganiseerd om nieuwe leiders te ondersteunen en motiveren. Het is een speciale ervaring om vijf dagen intensief met elkaar op te trekken: samen te leren, bidden, eten, lachen en ervaringen te delen. Wat een verscheidenheid (leiders van alle continenten, kleuren en rassen) en wat een eenheid tegelijkertijd. Deze dagen worden geleid door het internationale leiderschapsteam onder leiding van Mutua Mahiaini (president Navigators International). Een bijzonder team: nederige echtparen die hun leven toewijden aan Jezus en aan het bekend maken van zijn naam onder alle volken.

k hoop dat jullie een fijne zomervakantie gehad hebben en zin om weer aan de slag te gaan.

gebed

ameHow2Pray. chr orzaan In 2018 besteedden wij aandacht ist eho g e Gebed is een van de pijlers e van ons geloofsleven, zoals ook afgebeeld staat in deze illustratie van Het Wiel. Dit jaar geven we aandacht aan de tweede pijler, How2Read, tips waarmeeChristus je het lezen van de gemeenschap getuigen Bijbel kunt verrijken. Misschiencentraal ontdek je iets dat bij jou past. d

NIEUWSGIERIGHEID OPWEKKEN …

HOW 2READ

1. Kies iemand uit de Bijbel die je wilt bestuderen. 2. Verzamel zoveel mogelijk informatie. Dat kan bijvoorbeeld door studieboeken over die persoon te lezen, geromantiseerde biografieën en door het verhaal in verschillende vertalingen te lezen. 3. Lees het verhaal op verschillende manieren en maak de inhoud hiervan je eigen. 4. Bestudeer het leven, onderzoek wat de belangrijke gebeurtenissen waren en wat de impact daarvan was. Welke rol speelde God in zijn/haar leven. Was er sprake van een roeping? Stel zoveel mogelijk vragen en vorm zo voor jezelf een beeld van deze persoon, zijn karakter en zijn leven. 5. Pas vervolgens toe op je eigen leven wat jij geleerd hebt van het leven van deze persoon.

ACTIVITEITEN Na deze zomer zullen de stilteweekends voor

solcon.nl

mannen geen navigatoractiviteit meer zijn, maar een persoonlijke bediening van stafmedewerker Ernst Haagsman. Datzelfde geldt voor de zojuist weer opgestarte stilteweekends voor vrouwen door Rita

JIP financieel verzorgt o.a. de pensioenen voor de Navigatorstaf solcon Provider met een hart

Info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra, Tel. (085) 2030100 (Zwolle), E-mail: info@jip-ﬁnancieel.nl, www.jip-ﬁnancieel.nl

van Herk. Data en verdere informatie over deze stilteweekends, workshops en activiteiten kun je voortaan vinden op de nieuwe website www.stilteactiviteiten.nl Daar kun je je ook aanmelden voor een stilteactiviteit.

KEERPUNT

NR 2.• SEP 2019

GOD GAAT MET

MIJ MEE! ‘ Door NSL werd ik weer enthousiast voor God.’

Marco de Vreugd groeit op in een fijn christelijk gezin. In zijn gemeente mist hij de aansluiting bij andere jongeren. Op de basisschool voelt hij zich alleen in zijn christen zijn. ‘Als er ruzie was, kwamen er nare opmerkingen over mijn christen zijn’. Dit zorgt ervoor dat hij als enige uit zijn klas naar een reformatorische school (De Driestar in Leiden) gaat omdat dit veilig is. INTERVIEW: JEANETTE VOS-SPEK FOTOGRAFIE: ANGELA VAN RHIJN

a de Driestar gaat Marco economie studeren op de Erasmus Universiteit in Rotterdam. ‘Omdat ik niet meer op de Driestar zat, leefde het geloof minder.’ Marco besluit om zich aan te sluiten bij een Navigator studentenvereniging en omdat hij nog thuis woont kiest hij voor Navigators in Leiden, NSL. ‘Ik vond het daar helemaal geweldig en was er vol van. In de kring stelde ik vragen die

beantwoord werden en vrienden, ouderejaars en stafmedewerkers, stelden mij vragen waardoor ik geprikkeld werd om er verder over na te denken. Ik was er echt bezig met mijn geloof! Op een borrel stonden we soms om twee uur in de nacht nog te praten over wie Jezus is voor ons en wat de kerk doet.’ Hij vindt iedereen aardig en fantastisch en stopt al zijn vrije tijd in NSL.

BEMOEDIGING Er waren diverse ontmoetingen waarvan er één is die hem in het bijzonder bemoedigt: ‘Zo vertelde iemand op de borrel mij dat hij een tekst van de heilige Geest kreeg met een beeld dat God met mij aan de slag gaat. Het beeld was het beeld van een houtbewerker.’ Marco vindt dat mooi, maar schenkt er niet zoveel aandacht aan. Op een bepaald moment belandt hij in een vervelende situatie waar hij zich erg naar onder voelt, maar wel van leert. Het bijzondere is dat precies op deze avond dezelfde persoon naar hem toekomt en zegt dat hij dat beeld weer krijgt. Aan het eind van deze avond krijgt hij een facebookbericht van deze persoon. Het is Johannes 15:7 over de wijnstok en de ranken. De volgende dag blijkt dit op een bruiloft de trouwtekst van het echtpaar te zijn. ‘Dit gaf me zo’n bemoediging!

GOD GAAT MEE Het nieuwe jaar zou ik deel uitgaan maken

van het bestuur en deze tekst vertelde mij dat God met mij meegaat het bestuursjaar in! Maar ook dat God met mij aan de slag gaat! Die tekst en ervaring dat God met mij meegaat en met me bezig is, is zo belangrijk voor mij geweest; dat is God concreet in mijn leven en dat is bijzonder. Dat dit van iemand komt die zo dichtbij God leeft, dat inspireert mij!’ Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat hij een verlangen krijgt om ook anderen te leren om Gods stem te verstaan. Zo zorgt hij ervoor dat hierover een cursus wordt georganiseerd bij NSL.

GROEI Later zijn er nog meer mooie momenten geweest. ‘Al die mensen die ik steeds tegenkwam hebben mij dichter bij God gebracht en mij laten groeien. Sommige van die mensen zijn vrienden voor het leven geworden. Door NSL werd ik weer enthousiast voor God: ik zag iets van God en leerde hoe je met God leeft. Zo heb ik ontdekt hoe belangrijk het is om je dag met God te beginnen. Sinds twee jaar lees ik elke dag in de schrijfbijbel en gebruik ik die schrijfruimte volop. Ik heb geleerd om met discipline God te dienen. Mijn geloof is enorm gegroeid en deze groei kwam vooral door Navigators. Dat zie ik als een keer- of een breekpunt en dat gun ik iedereen.’ Na deze periode heeft Marco zich o.a. ingezet voor mentoring en een mannentraject opgezet bij NSL.

INTERVIEW

MIJN

DIEPSTE

THUIS Dat ze geadopteerd was, leek voor haar geen enkel probleem. Alle kinderen uit haar gezin waren geadopteerd, dus het was normaal. Dat ze geen medicijnen kon studeren was een grote teleurstelling. Toch zorgde de keuze om, ‘dan maar theologie’ te studeren, ervoor dat haar leven veranderde en ze uiteindelijk haar diepste thuis vond. Mirjam KollenstaartMuis, predikant in Ottoland, vertelt over de reis daarnaartoe.

INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

NR 2.• SEP 2019

Veilige keuzes maken was de rode draad in mijn leven

‘I

k werd geadopteerd in een fijn christelijk gezin. We gingen wekelijks naar de kerk, lazen aan tafel uit de Bijbel en ik ging mee in dat ritme. Toch had ik geen persoonlijk geloof. Ik bleef vooral uit gewoonte naar de kerk gaan en niet uit overtuiging. Het was veilig en die veiligheid had ik nodig. Daarom is het des te vreemder dat ik koos voor een studie Godsgeleerdheid nadat ik uitgeloot werd voor medicijnen. Dat laatste was echt een schok! Ik had er nooit rekening mee gehouden dat ik uitgeloot zou worden. Mijn ouders boden me nog een uitweg; in België kon ik wel medicijnen studeren, maar ik vond zover weggaan doodeng. Dan maar geen dokter worden. Onze predikant zei: “Waarom ga je geen theologie studeren?” En zo kwam ik in Utrecht terecht met weinig Bijbelse kennis of kennis van de kerkelijke kaart. Ik had geen idee waar ik terechtkwam.’ ‘In Utrecht zaten voornamelijk mannelijke studenten met donkere pakken, die uit de gereformeerde bond kwamen. Het was een cultuurschok, maar ik had geleerd me overal goed aan te passen, dus dat deed ik hier ook. Toch was er iets wat me raakte in hun geloof, de zekerheid die zij hadden trok me enorm aan want dat kende ik niet. Er was ook een evangelisch studentendispuut en bij hen sloot ik me aan. Zo zocht ik nieuwe veiligheid en dat laatste is wel de rode draad in mijn leven. Door hun manier van leven heb ik God leren kennen en werd mijn geloof van een gewoonte een echt geloof. Er was elke ochtend een bidstond, daar deed ik aan mee en zo leerde ik bidden. Ik ontdekte dat God er voor mij persoonlijk is en dat ik met alles naar Hem toe mag gaan. Ik leerde andere muziek kennen, leerde praten over geloven, vragen stellen en zelf Bijbellezen.’ ‘Eenmaal afgestudeerd werd ik predikant en alles leek op rolletjes te lopen, tot de kinderen kwamen. Ons derde kindje, een dochtertje, hebben we geadopteerd. En daar begon het mis te gaan. We gingen haar ophalen in Nigeria en namen haar mee uit het kindertehuis. Precies dat moment maakte alles los. Ik haalde haar weg uit haar vertrouwde omgeving, haar cultuur, haar land en op dat moment realiseerde ik me dat dit ook met mij was gebeurd. Nog nooit eerder was die gedachte in mij opgekomen. Ik wist niet zo goed hoe ik me daarbij voelde. Eenmaal terugging ik pijlsnel richting een depressie en ik had niet door wat er met me aan de hand was. Het heeft jaren geduurd voordat ik inzag dat er een diep verdriet in mij zat over het feit dat ik was afgestaan. Ik dacht altijd, als je met zes weken al geadopteerd bent, is dat het meest gunstige wat je kan overkomen. Maar het feit dat je bent afgestaan is daar wel aan voorafgegaan. Gaandeweg leerde ik dat dit het probleem in mijn leven was. Dat ik daardoor mensen niet durfde te vertrouwen en zelfs God niet durfde te vertrouwen. Mijn geloof was een keuze geweest, oprecht, maar heel rationeel. En die keuze kwam opeens op losse schroeven te staan, net als alle keuzes in mijn leven. Ik had altijd gekozen uit veiligheid. Ik worstelde enorm: Wie is God dan? Hoe is Hij in mijn leven aanwezig? Kwijtgeraakt ben ik Hem niet, maar ik wist dat het anders moest; ik moest Hem anders toelaten. Maar hoe?’ ‘Nadat ik ruimte gaf aan het verdriet van afgestaan zijn, kwam het verlangen om in Indonesië op zoek te gaan. Eenmaal daar was mijn moeder snel gevonden. Dat had ik nooit verwacht en ik vond het zo eng. Binnen een dag had ik zowel mijn moeder als mijn vader ontmoet. Het was overweldigend veel en ik voelde me niet blij. Mijn moeder wilde meteen voor me zorgen, wat ik niet begreep, ze wilde me eerst niet en nu wel? Ik was boos. Mijn vader zei, oké nu heb je ons gevonden, wat wil je nu? En die ruimte vond ik fijn. Later hoorde ik dat mijn moeder mij niet echt had afgestaan, maar dat vooral de familie van mijn vader dat besluit genomen had. Toch kon ik daar toen niet

INTERVIEW zoveel mee. Na anderhalf jaar ben ik met mijn gezin teruggegaan. Stukje bij beetje hoorde ik het hele verhaal en kwam het begrip over hoe slecht mijn moeder is behandeld. Dat bezoek was echt bijzonder. Mijn kinderen voelden zich meteen thuis in Indonesië. Wij werden door mijn vader en de familie zo warm en gastvrij ontvangen, ondanks dat zij moslim zijn en er nog nooit een christen in hun huis was geweest. Voor het eerst in mijn leven kwam ik echt thuis.’

God gebruikte een moslimgezin voor mijn heling

‘Vanaf dat moment veranderde mijn geloven. Het verstandelijke, rationele verdween. Ik werd zelfs een emotioneel mens, veranderde echt. Ik kreeg een helder zicht op hoe het afgestaan zijn mij beïnvloed heeft en hoe ik altijd met de angst geleefd heb om weer opnieuw afgewezen te worden. Niet echt kunnen hechten aan mensen, niet van hart tot hart, altijd denken dat liefde voorwaardelijk is, altijd willen voldoen aan de eisen van een ander. Ik ben nu echter geworden. Ik was wat ik dacht dat andere mensen van mij verwachtten. Uiteindelijk lag het wel dichtbij bij wie ikzelf was, maar ik moest dat wel weer zelf ontdekken. Omdat vader en zijn gezin mij zo accepteerden, kon ik ook gaan geloven dat God mij accepteerde. Ik had dat blijkbaar heel concreet nodig en God gebruikte een moslimgezin voor mijn heling. Vanaf toen kon ik mij pas emotioneel laten raken door liefde. Op dat moment werd ik geheeld, werd de bodem gelegd.’

TIP VOOR NAVIGATORS ‘In pastoraat zie ik vaak problemen met hechting en vertrouwen en daar komen veel relatieproblemen en wantrouwen naar God uit voort. Door een bijbelstudie over het boek Esther ontdekte ik, dat als je andere mensen slecht kunt vertrouwen, dat ook effect heeft op je vertrouwen op God en je godsbeeld. Neem daarom je biografie serieus, ook als je niet afgestaan bent. Praat over je biografie voordat je aan je werkende en gezinsleven begint. Dat geeft je een gezonde start.’

TEKSTAFETTE

Wat is de favoriete bijbeltekst van Mirjam Kollenstaart-Muis en waarom?

Klaagliederen 3 vers 22-24 : ‘Genadig is de HEER: wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen. Elke morgen schenkt hij nieuwe weldaden. – Veelvuldig blijkt uw trouw! Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op hem gevestigd.’ Ik heb meerdere favoriete teksten, dit is er een van. Klaagliederen is een Bijbelboek dat gaat over de meest ellendige omstandigheden van het volk van God: verstoten, verbannen naar het buitenland, weg uit het land van de belofte. En dan in al die ellende toch nog een lichtpuntje zien – dat is hoop en dat is een levensles. Hoe de omstandigheden van je leven ook zijn: de Heer is trouw en de enige zekerheid waar je op kunt bouwen.

COLUMN

NR 2.• SEP 2019

Alycia

ALYCIA HOMEYER KOMT UIT TEXAS (USA), WERKT BIJ NAVIGATORS NEDERLAND ALS NAVENTURE TRAINER EN OOK IS ZIJ ONDERDEEL VAN HET INTERNATIONALS TEAM. IN DEZE COLUMN VERTELT ZIJ OVER HAAR ZOEKTOCHT

HIJ ZIET MIJ:

‘I

Jezus wil gast zijn in mijn huis!

HET VERHAAL VAN ZACHEÜS

k ben altijd een succesvolle man geweest, maar dat succes komt wel met een prijs. Ik was de rijkste belastinginner in Jericho en toch voelde ik me zo leeg. De mensen haten me. Ik bracht mijn nachten alleen door in mijn grote huis. Niemand wilde contact met mij. Mijn familie droeg de mooiste kleren, maar ook een onzichtbare afwijzing op hun schouders. Ik werd elke ochtend wakker met de vraag wat ik miste. Tenslotte had ik alles wat geld kon kopen. Maar vandaag gebeurde er iets dat alles op zijn kop zette. Ik hoorde dat Jezus door Jericho zou trekken. Natuurlijk ben ik nieuwsgierig. Ik heb zoveel verhalen over deze Leraar gehoord. Hoe hij mensen genas en zelfs hoorde ik af en toe fluisteren dat Hij de Messias zou zijn. Zo iemand wil je zien. Ik had toch niks meer te verliezen, dus liep ik naar de plek waar Jezus langs zou komen. Er stond een massa mensen. Ik merkte dat Jezus dichterbij kwam maar ik kon niks zien. Ik ben maar een kleine man. Sommige mensen zeggen zelfs dat ik mijn gebrek aan

lengte compenseer met mijn geld. Maar in deze situatie hielp dat niet. Ik moest Jezus zien! Dus deed ik het meest logische. Ik rende vooruit naar die grote boom verderop in de straat. Dat was een boom waar je goed in kon klimmen en ik wist hoe je moest klimmen. Zo zou ik zeker een glimp opvangen van deze beroemde Leraar en Genezer. Ik klauterde precies op tijd naar boven om Jezus aan te zien komen. Terwijl Hij langzaam in de richting van mijn boom kwam, praatte Hij met zijn discipelen en volgde de menigte Hem door de stad. Langzaam kwam Hij dichterbij en eindelijk kon ik Hem horen! Hij stond recht onder mij. Opeens stond Hij stil en keek mij recht in mijn ogen. Wat gebeurt er, dacht ik. Vervolgens sprak Hij mij aan en zei: ‘Zacheüs, kom snel uit die boom, want vanavond moet Ik in jouw huis verblijven.’ Ja dat hoorde je goed. Ik kon het ook niet geloven. Jezus wilde bij mij thuis zijn? Nog nooit was iemand in mijn huis komen logeren, of zelfs maar op bezoek geweest. Onder mij hoorde en zag ik de reacties van de mensen op Jezus’ verzoek. Ze waren geschokt en veroordelend. Ik hoorde een van hen zelfs

mopperen: ‘Jezus wordt de huisgast van die kerel die een beruchte zondaar is!’ Laat ze maar mopperen! Jezus wil gast zijn in mijn huis! Op dat moment gebeurde er iets in mij. Het gevoel van leegheid en isolatie was verdwenen. Ervoor in de plaats kwam diepe vreugde en vrede. Jezus zag mij – die kleine verachte belastinginner van Jericho. Hij zag me niet alleen, Hij wilde bij mij zijn. Die eer was overweldigend. Opeens hoorde ik mijzelf zeggen: Heer, ik geef de helft van wat ik bezit aan de armen en iedereen die ik heb bestolen geef ik vier keer dat bedrag terug! En weet je, ik meende het met heel mijn hart. In die seconde was ik veranderd. Totaal. Ik was vrij. Ik was heel. Ik was geliefd. En toen gebeurde er nog iets bijzonders. Jezus vertelde aan iedereen die het wilde horen wat er zojuist met mij was gebeurd. ‘Vandaag is redding in dit huis gekomen. Zacheüs leeft nu echt als een zoon van Abraham. Ik ben gekomen om de afgedwaalde mensen te zoeken en te redden.’ De meeste mensen begrepen het niet, maar ik wel. Ik begon mijn dag met de wens om Jezus te zien en ik sloot mijn dag af met de wetenschap dat Hij mij zag!’ Ik hoop dat je hebt genoten van deze vertelling over Zacheüs. Je kunt het teruglezen in Lucas 19:1-11. Ik wil je uitnodigen om een verhaal uit de Bijbel te kiezen en die te lezen door de ogen van een van de hoofdrolspelers. Wat dacht hij? Voelde hij? Ervoer hij? Wat doet het met jou om een verhaal zo te lezen? Wat wil God jou vertellen als je op deze manier fris en nieuw naar het verhaal kijkt?

INTERVIEW

DE TWEEDE

MIJL Het is mooi als je samen als organisaties het werk kunt delen

INTERVIEW

NR 2.• SEP 2019

‘Goed werkgeverschap’, ‘als christen die extra mijl gaan’, het zijn beide zinnetjes die belangrijk zijn voor Bart Meijer, HR-medewerker (Human Resources) van Navigators maar ook van Agapè! Want goed werkgeverschap kun je vermenigvuldigen door je kennis en ervaring te delen met andere organisaties. En dat is waar Bart voor gaat.

Mijn verlangen is dat wij als leiders goede ‘herders’ zijn voor onze werknemers

INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

art groeide op in een klein, gelovig gezin en ook al hoorde hij van alles over God, het was hem niet duidelijk wie Jezus was. ‘Ik had zeker een Godsbesef en door mijn vader zag ik God ook als hemelse Vader, maar heel diep ging dat niet. Dat veranderde toen ik in Groningen een kamer huurde in een huis van een pinkstergemeente. Mijn huisgenoten stelden mij de juiste vragen en de Bijbel ging voor me open. Het was het bewustwordingsproces van wie Jezus is en wat Hij voor mij deed, waardoor mijn geloof echt ging groeien. Een jaar later ging ik met ze mee naar de pinkstergemeente en evangeliseerde ik op de Grote Markt!’

AGAPÈ ‘Na mijn studie ging ik met mijn vrouw in Doorn wonen en via iemand van de kerk kwamen we in contact met Agapè. Ik werd daar vrijwilliger en ben nooit meer weggegaan. Na diverse functies mocht ik aan de slag als HR-medewerker en dat werk boeit me enorm. Ik vind het leuk om mensen te helpen zich verder te ontplooien en ik vind het ook leuk om aan de strategische kant van de organisatie mee te denken. De afgelopen jaren hebben we een grote slag gemaakt in het uitbouwen van HR bij Agapè.’

NAVIGATORS ‘Bij Agapè is het woord vermenigvuldiging een belangrijk woord en daardoor had ik steeds maar een zinnetje in mijn hoofd: Hoe kan ik HR vermenigvuldigen? Is dat wel mogelijk? Als ik dacht aan de tools en processen die we hadden ontwikkeld, dan zag ik zeker een mogelijkheid om dat te doen, maar hoe? Tijdens die overpeinzingen liet iemand mij de vacature voor HR-medewerker bij Navigators zien. Ik reageerde meteen, niet om te solliciteren, maar om aan te bieden samen

te gaan werken en onze kennis en ervaring te delen. Ik zou graag een soort kenniscentrum op het gebied van HR willen opzetten en zo samenwerken om goed werkgeverschap te vermenigvuldigen. Beide directies vonden dit een mooi plan, maar omdat Navigators nog geen HR-medewerker had, werd mij gevraagd om bij hen in te stappen en te helpen om HR goed op te zetten. Ook daarvoor kreeg ik toestemming van beide directies en zo viel alles prachtig samen. Dit is echt wat mijn verlangen is, dat we als organisaties veel meer gaan samenwerken. Agapè en Navigators deden dat al op het gebied van MPD (Fondswerving) en nu ook met HR. Het is zoveel mooier als je als organisaties zo het werk kunt delen, in plaats van dat iedereen het voor zichzelf doet.’

HERDERSCHAP ‘Als HR denk je mee met de organisatie om een goede werkgever te zijn en zorg je ervoor dat de juiste mensen op de juiste plek zitten met de juiste tools. Dat betekent dat je als organisatie de zaken goed op orde moet hebben, rondom verlof, verzuim en alles wat met loon te maken heeft. Maar het betekent ook wat Jezus zegt, de tweede mijl gaan. Ik ben bijvoorbeeld geraakt door wat in Ezechiël 34 staat. God spreekt daar de leiders van het volk aan op hun slechte herderschap. Mijn verlangen is dat wij als leiders goede herders zijn voor de kudde, de werknemers. Dat is een mooie metafoor.’ ‘Een goede werkgever zijn of de extra mijl gaan uit zich op veel manieren. Wij hebben bijvoorbeeld bij Agapè het verlof voor een huwelijk uitgebreid van twee dagen naar een week. Omdat wij geloven dat het huwelijk een feest is dat, ook Bijbels gezien, gevierd mag worden. Maar ook in situaties rondom het wel of niet verlengen van een contract. Die

situaties kunnen behoorlijk lastig zijn, want je hebt dan vaak te maken met tegenstrijdige belangen. Welk belang gaat zwaarder wegen? Dan is het zo belangrijk dat je open gesprekken hebt met alle partijen, zodat je de leidinggevende een goed advies kunt geven. Mijn ervaring is dat als er eerlijke en open gesprekken zijn geweest met alle betrokkenen en de werknemer zich ook echt gehoord voelt, men uiteindelijk goed uit elkaar gaat. Dit proces zorgvuldig doorlopen is fundamenteel.’

DOELEN ‘Vroeger had ik een welzijn georiënteerd beeld van HR: het moet goed gaan met de medewerker. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat dit niet de primaire focus van HR moet zijn. Uiteraard wil ik graag dat het goed gaat met de medewerker en daarvoor een extra mijl gaan, maar het doel van HR is dat de de medewerker geholpen wordt zijn doelen te bereiken. Die doelen worden door de organisatie bepaald. Ik moet de medewerker dan zo goed mogelijk in staat stellen om die doelen te bereiken. Wat heeft hij nodig aan inkomen, training, ontwikkeling, werkplek enzovoorts, zodat hij in staat is zijn rol goed te vervullen. De zorg voor de medewerker staat in de context voor het bereiken van de missie.’ ‘Ik hoop dat God later tegen mij zegt: “Bart je hebt echt goed je best gedaan om een goede herder te zijn”. In die Bijbelse taal ervaar ik een stukje verbinding met HR. Als Jezus zegt: “Ik geef je een nieuw gebod, houd van elkaar zoals ik van jullie houd”, dan vind ik het een uitdaging om dat in een werkomgeving gestalte te geven met elkaar. Ik heb geleerd dat dit alleen kan als Gods Geest in ons woont en door ons heen werkt. Dat ik door die Geest mag leven en werken en niet door mijn oude natuur.’

LEF

KIJK, HIER IS ONS HART We zeggen: Kijk, hier is ons hart. Dat voelt rijk, maar ook kwetsbaar. ‘Waarom we zijn gaan dromen? Ik denk dat God met een grote droom bezig is. Dat zeg ik vaak tegen groepen en dat geloof ik ook echt. Dat daagt mij uit om groot te dromen, groot over God te denken. Als team dromen we vanuit het besef dat we onderdeel zijn van Gods verhaal.’ INTERVIEW: MATTHIJS DEN DEKKER • FOTO GEERT: CHANTAL PENNING • FOTOINZETJES: HERMEN LOONSTRA

erder dit jaar presenteerde Navigators LEF vijf dromen voor de komende jaren. Je vindt ze online op lef.navigators.nl/dromenmetlef. Als we Geert van ’t Veer, teamleider van LEF, vragen naar de reden achter de dromen, vertelt hij vooral over God en over zijn team.

energie, dat wil dromen van wat God nog meer kan doen, dat raakt iets in mijn hart. Daarin ervaar ik Gods trouw en voel ik me onwijs gezien door God, persoonlijk en als LEF. Ik ben heel dankbaar dat we dit proces aan konden gaan.’

‘In ons team zit zoveel creativiteit, dat borrelt en bruist. Ik besef dat God ons veel heeft toevertrouwd in overtuigingen en inzichten, maar ook in verlangen en talent. De afgelopen drie jaar zijn we fors gegroeid en is er gezonde balans in het werk gekomen. Dat gaf ruimte voor nieuwe dingen. Die overgang naar een groter team met veel

‘De dromen die we gepresenteerd hebben, zijn voor mij richtingaanwijzers, voortgekomen uit een proces van samen zoeken naar wat God zegt. Ze geven antwoord op de vraag: Hoe zijn wij, als LEF, in de komende jaren goed nieuws? We zien wat er gebeurt in onze omgeving, in de kerk, in jonge mensen binnen en buiten de kerk.

GOED NIEUWS

Waar komt onze kracht als team en onze unieke bijdrage als Navigators dan samen met wat we zien in onze omgeving?’ ‘Het geeft mij veel energie omdat ik denk dat deze dromen echt een bepaalde behoefte of pijn aanstippen in de realiteit waarin we leven. Het geeft me ook een soort gezonde wedstrijdspanning. Ruimte in het team, God die in het proces inzicht geeft, wat God ons als organisatie geeft in ons DNA. Al die dingen komen samen in zo’n document en dat laat je aan anderen zien en dan zeg je: Kijk, hier is ons hart. Dit is wat we zien. Dit is waar we voor willen gaan. Dat voelt heel rijk, maar ook kwetsbaar.’

MEEDROMEN Dit jaar steekt LEF eerst in op de dromen over missiegroepen en Gods rust. Twee teams gaan hiermee aan de slag, maar LEF nodigt ook anderen uit om mee te dromen. ‘Dit kunnen we niet alleen. Als een van deze dingen iets bij jezelf raakt, vanuit heilige frustratie of juist veel passie, hoop ik dat je je vrij voelt ons te benaderen: "Ik zou hier iets in willen betekenen, kunnen we praten?" Mijn hoop is vooral dat dit de kerk in de grootste zin van het woord gaat dienen en dat het gaat bijdragen aan steeds meer mensen die verschil maken in levens van jonge mensen, in de realiteit van alledag. Daar gaat het uiteindelijk om.’

Femke Poppe en Margreet Feitsma leiden de teams die met een droom aan de slag gaan. Femke: ‘Ik geloof in de potentie van kleinere groepen waarin geloof draait om dat waarom het echt gaat: Jezus volgen en meer worden zoals Hij. Jongeren in missiegroepen zoeken naar manieren om samen verschil te maken in hun directe omgeving. Ik heb zin om hierin vooral veel zegen te verspreiden.’ Margreet: ‘Ik ben super enthousiast over de droom rond Gods rust. Je leven zo inrichten dat er ruimte is voor persoonlijke groei en ruimte om je leven te delen met anderen, is een cruciaal startpunt om als discipel in het Koninkrijk verschil te maken.’ Je vindt de dromen op lef.navigators.nl/dromenmetlef

WERKPORTRET

TIJD OM TE

NR 2.• SEP 2019

DELEN...

Ze ontmoetten elkaar tijdens hun studie in Leiden, waar Jaap Nederlandse taal en cultuur studeerde en Lauri Orthopedagogiek. Beiden hadden een verlangen om missionair betrokken te zijn en reageren op een vacature bij Navigators paste perfect bij dat verlangen. Ondertussen zijn ze allebei al dertien jaar betrokken bij Navigators, eerst in Ede en de laatste tien jaar in Frankrijk. Deze zomer komen Jaap en Lauri Korving terug naar Nederland om hier Nav Missions te gaan leiden. INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

‘N

a onze studie kregen we het verlangen om naar Frankrijk te gaan. We waren erg geraakt door een artikel over geloof in Europa, waarin we lazen dat Europa het enige continent is waar het aantal christenen daalt. Tijdens het sollicitatiegesprek in Driebergen gebeurde er iets bijzonders. Men vertelde ons dat Navigators het verlangen had om mensen uit te zenden en te willen beginnen bij Frankrijk. Navigators leek ons een mooie leerschool en vanaf 2006 waren we betrokken bij de start van NSEde. We leerden de Navigators beter kennen en werden enthousiast over de visie en de nadruk op discipelschap. Oudere stafleden trokken met ons op. We lazen samen de Bijbel en spraken over ons leven met God. Zo begrepen we steeds meer van de visie van de Navigators. Deze visie heeft ons gegrepen en we zien echt de waarde en het effect van het heel persoonlijk investeren in de levens van mensen om ons heen. Na drie jaar Ede vertrokken we in 2009 naar het land wat al zolang een bijzonder plekje in ons hart had. We ervoeren een duidelijke roeping voor dit land waar de christelijke wortels nog wel zichtbaar zijn, maar het aantal gelovigen erg klein.’

LEERZAAM ‘We hebben zoveel geleerd de afgelopen tien jaar. We merkten tijdens het optrekken met de

Franse studenten dat ze weinig bevestiging meekrijgen en dat ze van jongs af aan leven in een veeleisende en kritische omgeving. We probeerden voor te leven dat het Evangelie ons erkenning, liefde en bevestiging geeft aan wie wij zijn als geliefde kinderen van God. We gaven studenten verantwoordelijkheden, vanzelfsprekend in Nederland, maar niet in Frankrijk, waar de samenleving veel hiërarchischer is georganiseerd. We leerden om ons aan te passen, Frans te zijn met de Fransen, maar ook onszelf te blijven als spontane, praktische Nederlanders. We leerden ons geestelijk leven te voeden waar weinig geestelijke voeding aanwezig is. We kregen veel respect voor de katholieke gelovigen. En we leerden ook dat het belangrijk is om te genieten van het samenzijn met andere mensen. We werden stilgezet bij de stilte. Soms voelden we ons in de woestijn, maar het was zo rustgevend om te ontdekken dat God in de stilte toch aanwezig was en dat dat genoeg was.’

MISSEN ‘In Frankrijk misten we de dynamische omgeving van Nederland waar zoveel te beleven en te ontvangen is, zoals conferenties, grote kerken, activiteiten voor jongeren enzovoorts. We misten het om in onze eigen taal te kunnen bidden, praten en zingen. Je diepste gevoelens uit je toch het liefst in je moedertaal. Straks

Onze wereld en ons denken is verbreed … gaan we het leven in een andere cultuur missen, het eten en drinken en hoe bijzonder het is om je kinderen in een ander land te zien opgroeien. Het heeft onze wereld en ons denken verbreed.’

NAV MISSIONS ‘Navigators Nederland is groot vergeleken bij andere Europese landen en heeft veel te geven. We verlangen ernaar dat meer jonge mensen vertrekken naar het buitenland om daar hun gaven en talenten in te zetten en God en hun naaste te dienen. Er is op veel plekken versterking nodig in het Navigatorwerk! Met onze ervaring in het hele proces van roeping, uitgezonden worden, financiën en cultuurschok, kunnen we missionaire werkers goed ondersteunen, omdat we weten waar zij doorheen gaan. We hopen zo een schakel te worden in het uitzenden van jonge mensen naar het buitenland, zodat we Jezusʼ liefde mogen uitdelen onder onze medeEuropeanen. Het is tijd om uit te delen van de zegen die wij in Nederland hebben ontvangen.’

Ben je geïnteresseerd om langer of kortdurend uitgezonden te worden via de Navigators, neem dan gerust contact met ons op via jaap.korving@navigators.nl. We gaan graag met je in gesprek.

NSV/INTERVIEW

DANIELLE

OLTHOF Ik dacht: volgens mij bestaat God wel

Ze was helemaal niet bekend met het geloof en toch koos Daniëlle Olthof voor de studentenvereniging van Navigators in Tilburg. Een bijzondere keus, die niet zonder gevolgen bleef.

‘I

INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

k kom uit een warm, hecht gezin. Mijn zus en ik komen nog vaak thuis en we gaan zelfs nog samen op vakantie, gewoon omdat het altijd gezellig en goed is met z’n vieren. Mijn ouders zijn niet gelovig, dus dat was onbekend terrein voor mij. Na mijn studie in Amsterdam vertrok ik naar Tilburg om daar verder te studeren. Daar zag ik een stand van Navigators. Ik had geen idee wat het was. Misschien iets van scouting of zo? Maar er stond ook een bord met de woorden Bier en Bijbel. Ik wist uiteraard wel wat de Bijbel was, maar ik begreep de combi niet helemaal dus ging ik eropaf met mijn vragen. Ze waren super aardig en ik werd uitgenodigd voor een open avond. Ook daar voelde ik me meteen thuis. Het was gezellig, de mensen waren

open en warm, beantwoordden al mijn vragen en ik besloot mij aan te sluiten vanwege de gezelligheid. Het geloof nam ik op de koop toe. Dat eerste jaar heb ik zoveel geleerd, ook over geloof en ik dacht, volgens mij bestaat God wel, dus ging ik me er nog meer in verdiepen. Na anderhalf jaar heb ik op Focus voor Jezus gekozen.’ ‘Daarna kwam alles in een stroomversnelling. Ik had over Naventure gehoord en dat trok me wel en tegelijkertijd werd ik gevraagd voor een bestuursjaar. Terwijl ik nog nadacht over het eerste zei ik ja tegen het laatste en ben ik dit jaar assessor extern bij Tilburg. Ik ben verantwoordelijk voor alle externe contacten en ik probeer de vereniging mee te nemen in het missionaire aspect. Omdat dit parttime is

kon ik het goed combineren met Naventure. Zo heb ik een heel jaar voor God.’ ‘Bij Naventure beginnen we elke keer de dag met God en gedurende de dag hebben we verschillende onderwerpen die we behandelen en waarbij we dan een oefening doen. Bijvoorbeeld bij het onderwerp vertrouwen hebben we een trust fall gedaan. Dan ga je op een tafel staan terwijl de rest van de groep achter je staat. Vervolgens laat je je achterover vallen in vertrouwen dat zij je opvangen. Het eerste half jaar gaat vooral over jezelf, over je relatie met God, de liefde van de Vader, geloofsovergave, maar ook over bewust zelf keuzes maken, prioriteiten stellen en nee mogen zeggen. Over je ouders, want hoe goed of slecht

NSV/INTERVIEW/UITGELICHT

NR 2.• SEP 2019

Ik kreeg een goed beeld van hoe God mij heeft gemaakt

je opvoeding ook was, je krijgt altijd dingen mee die weer invloed hebben op hoe je reageert op gebeurtenissen. We leerden hoe je dat kunt doorbreken. Dat gaat dus echt wel diep. De tweede helft van het jaar gaat over hoe je alles wat je geleerd hebt ook weer door kunt geven. Door een getuigende levensstijl, je plek in het Koninkrijk en mentoraat bijvoorbeeld. Daarnaast brengen we wat we geleerd hebben ook in de praktijk. Tijdens onze tweedaagse kregen we de volgende opdracht: organiseer over vier uur een buurtfeest voor minimaal vijftig mensen, dit is de locatie en dat heb je nodig, succes! We hadden niets, geen geld of middelen. We moesten erop vertrouwen dat God voorziet. Er werd non stop gebeden en de rest ging in groepjes op zoek naar wat er nodig was. Het was fantastisch om te zien wat we allemaal kregen aan eten en spullen en uiteindelijk kwamen er meer dan vijftig mensen op af. We zagen echt dat God voorziet.’ ‘Naventure heeft mijn beeld van leiderschap veranderd. Vroeger dacht ik dat leiders heel hoog en stoer moesten zijn, nu zie ik dat het juist heel mooi is als iemand dienend en liefdevol kan zijn en dat dit juist een kracht is. Ik heb daarnaast veel over mezelf geleerd en zo een beter beeld gekregen van hoe God mij heeft gemaakt, ik ontdekte mijn kracht en mijn zwaktes. Daardoor kan ik andere mensen ook beter begrijpen en naar hen kijken door de ogen van God. Ik heb ontdekt hoeveel impact je kunt hebben als je dingen met God samen doet. Wat we hebben geleerd werkt alleen als je het met God doet. Ik kan het niet zonder God en ik hoef het ook niet zonder God en dat is zo bemoedigend. Hij heeft een plan en het is niet van mij afhankelijk. Naventure heeft mijn geloofsleven enorm verdiept en het hielp echt dat ik het geleerde meteen toe kon passen in mijn bestuursfunctie!’ ‘Ik kan iedereen aanraden mee te doen met dit jaar. Het heeft me zoveel gegeven. Zorg wel dat je er voldoende tijd voor hebt. Zeker in het begin had ik de volgende dag ook nodig om te verwerken wat er allemaal was gebeurd. Daarnaast is het heel waardevol om een plek te hebben waar je het meteen kunt toepassen.’

NAVENTURE Naventure is het trainingsjaar voor leiderschap en discipelschap bij NSV. Een jaar lang komen studenten en nieuwe staf een dag in de week bij elkaar om samen met twee trainers toegerust, uitgedaagd en begeleid te worden in het volgen van Jezus. Trainees verdiepen zich in wie ze zijn, wat God in hen heeft gelegd, hoe ze zichzelf in kunnen zetten in Gods Koninkrijk en zo door kunnen geven wat ze van Jezus hebben ontvangen.

eamleider Esther Westerkamp vertelt: ‘Na een tweejarige plaatselijke pilot ontwikkelden Laurence Koo en Henneline van Eijk in 2006 Naventure als een landelijk toerustingsjaar voor NSV. Naventure was ontstaan vanuit een verlangen om extra te investeren in studenten die nu en later leidersrollen hebben in Gods Koninkrijk, in gezin, maatschappij en kerk. Door in hen te investeren, investeren we door hen heen ook weer in anderen.’ ‘Ik mocht zelf als trainee onderdeel zijn van dit eerste landelijke jaar en ik weet nog zo goed hoe bijzonder ik het vond om samen met tien leeftijdsgenoten een jaar lang zo de diepte in te kunnen gaan in mijn relatie met Jezus. Dat ik mocht leren hoe ik mijn liefde voor Jezus kon doorgeven aan anderen. Net als veel trainees stond ik op een scharnierpunt: net uit mijn studie en aan de start van mijn werkende leven.’

'Naventure investeert in dat scharnierpunt: studenten zijn afgestudeerd in de richting die ze ooit gekozen hebben en krijgen met dit trainingsjaar de ruimte om te bedenken: wat wil ik met mijn leven? Vanuit welke waarden wil ik leven? Wie wil ik zijn in mijn baan, mijn misschien wel toekomstige gezin? Hoe wil ik mijn leven delen met anderen?' 'In het trainingsjaar zijn studenten actief betrokken in een stad waar studentenwerk is: waar we bezig zijn met thema’s als discipelen maken die discipelen maken, met je plek in Gods Koninkrijk innemen, met leiderschap en getuigen. Zo kunnen ze dit meteen in de praktijk brengen.' 'Naventure is een diepte-investering en een avontuur met God in misschien wel het belangrijkste jaar van je leven!' Meer informatie: www.navigators.nl/naventure

IMPACT

EEN MOOIE PLEK VOOR EEN

WONDER

Wie koffie- en tostibar Grenzeloos Maastricht binnenstapt voelt al snel dat het geen doorsnee horecagelegenheid is. De sfeer is gemoedelijk en open. Studenten, internationals, zakenlieden, toeristen en natuurlijk de Mestreechteneers zelf lopen binnen voor een ‘el vis freshly’, een ‘holy toast’ of een ‘syrische groentesoep’. Peter en Anne-Maaike van Schayck en Frits Koppelaar hebben de bar in het najaar van 2018 opgezet. Zonder ervaring in de horeca, maar met een missie: om jonge statushouders een plek te bieden en om een ‘woonkamer’ te zijn voor de stad. ‘We willen echt staan voor de dingen waar we in geloven en niet al te bang te zijn.’ INTERVIEW: BENJAMIN HODDENBAGH TEKST: MARIEKE MEIJER-BERNARD • FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

NR 2.• SEP 2019

VERENIGINGSPAND Het idee van Grenzeloos Maastricht is niet van de ene op de andere dag ontstaan. Een van de inspiratiebronnen voor Grenzeloos Maastricht was de gemeenschappelijke ervaring van Peter en Frits bij Lux ad Mosam, de fusievereniging Ichthus Maastricht en Navigators Maastricht. Daar hielpen beide mannen met de totstandkoming van het verenigingspand. Een proces waarbij ze God duidelijk aan het werk zagen. Voor Peter leidde dit tot het verlangen om aan de slag te gaan met een nieuw pand, een woonconcept waar hij en Anne-Maaike samen konden wonen. Anne-Maaike vertelt: ‘Toen ik Peters idee hoorde, viel ik eerste instantie een beetje van mijn stoel. Maar vervolgens dacht ik: als God hierin voorziet, vind ik het prima’. Na een zoektocht met een makelaar vonden Anne-Maaike en Peter hun droompand. ‘Het was het grootste, het duurste en het beste pand dat we tegen kwamen. Realistisch gezien kostte het pand veel te veel geld. Een mooie plek dus voor een wonder.’

gingen, lieten ons na een jaar in de steek. Dus stonden Peter en ik er alleen voor.’ Na lang nadenken besloot het stel om toch door te zetten. ‘Wat eigenlijk nergens op sloeg’, legt Anne-Maaike uit, ‘Want we hadden niet per se de passie om een eigen horecazaak te starten, maar wel het gevoel dat we dit echt moeten gaan doen. Dit omdat we meerdere bevestigingen hadden ontvangen door gebed en profetie.’

MATCH Op een cruciaal moment kwam Frits in beeld als een goede match voor het project. Frits was voor zijn werk betrokken bij verschillende sociale projecten, waaronder projecten met vluchtelingen. Ook Frits was bezig met een persoonlijke zoektocht, mede vanuit zijn betrokkenheid bij 24/7 Prayer: ‘Ik bad al een aantal wekenlang heel specifiek voor een project dat ik samen met anderen kon doen.’ Zo besloten Frits, Anne-Maaike en Peter om met z’n drieën de draad op te pakken.

EEN LEGE VERDIEPING

‘IETS’ MET TOSTI’S

Dat wonder kwam er in de vorm van een telefoontje van een investeerder die het pand wel voor ze wilde kopen. Een jaar later was het pand beschikbaar en startten Anne-Maaike en Peter er een wooncommunity met jongvolwassenen. De begane grond van het pand bleef echter leeg. Ze besloten om zelf een invulling te zoeken voor deze verdieping. Ze stelden daarbij niet het behalen van winst maar het versterken van hun visie voorop. Anne-Maaike: ‘Die visie was: een plek bieden aan jongvolwassenen om tot bloei te komen. In diezelfde tijd kwamen we ook vaak in aanraking met vluchtelingen. We ontdekten dat er veel statushouders tussen twintig en dertig zijn die zich eenzaam voelen en in het systeem niet tot hun recht komen. Ook dit leek ons een super interessante doelgroep.’

Het drietal begon met het boenen van de vloer en verven van het pand, zonder een sterk idee waar dit toe zou leiden. Frits: ‘God liet ons stap voor stap zien dat we klein mochten beginnen. De grote plannen liepen steeds stuk, daarom wilden we een low-key start, met weinig investering en veel zelf doen’. Anne-Maaike: ‘We hadden bedacht om ‘iets’ met tosti’s te doen, met het idee dat iedereen tosti’s kan maken’. Frits lacht: ‘We zijn erachter dat het iets gecompliceerder is dan we toen dachten!’

WORSTELING In de maanden die volgden werd gezocht naar een concrete uitwerking van deze visie in de vorm van een horeca-concept. Het was een periode van worsteling, maar ook van vertrouwen. Anne-Maaike: ‘Het is een groot drama geweest om iets van de grond te krijgen. Alle partners met wie we met het concept aan de slag

NUL VERSTAND In de weken die volgden veranderde Grenzeloos Maastricht van een horecaconcept naar een gerealiseerde lunchzaak. De onervarenheid die er in eerste instantie was, bleek voor het drietal niet alleen maar een uitdaging, maar ook een kracht. Anne-Maaike: ‘Je wordt er echt bij stilgezet dat je het zelf helemaal niet kan. Dat gebeurt bij allerlei dingen in het leven, waar je afhankelijk bent van God. Maar zeker in zoiets, als je bezig bent met dingen waar je nul verstand van hebt, kom je erachter hoezeer je God nodig hebt. Maar je ontdekt ook dat dingen echt goed komen. Eigenlijk heeft God steeds die essentiële dingen gegeven.’

FOCUS

Zelf ervaren?

www.grenzeloosmaastricht.nl

Frits: ‘We zijn nog behoorlijk aan het uitvinden wat goed werkt. Het is een uitdagende business en we zitten er middenin.’ Hoe ze daarmee omgaan? Frits: ‘Door ons niet te veel zorgen te maken en dingen in gebed te brengen. Zo beginnen we de week altijd met gebed.’ Anne-Maaike: ‘Het klinkt nu heel holy, maar we hebben ook wel momenten dat we chagrijnig zijn en niet zo goed weten wat we moeten doen. Soms raken we in de ban van zorgen over de cijfers. Dan is het belangrijk om te blijven terugkeren naar de visie door te vragen: Waarvoor doen we het ook alweer? We willen echt blijven staan voor de dingen waar we in geloven en niet al te bang te zijn.’

NIEUWS N.S.GRONINGEN GEEFT DINER VOOR 750 STADSGENOTEN

at begon als een grote droom, werd afgelopen mei werkelijkheid. Om haar 25-jarig bestaan te vieren organiseerde N.S.G. een enorm stadsdiner op de Vismarkt in hartje Groningen. Er kwamen 750 eters, waarvan 500 gasten. Student, stadsgenoten, allochtonen, daklozen, iedereen zat bij elkaar aan tafel. Toen de avond werd opgedragen aan God, zat de hele Vismarkt stil naar het gebed te luisteren. Iedereen kon gratis eten, dankzij de verschillende restaurants uit Groningen die meewerkten. ‘Op deze manier kon Navigators Groningen haar zegeningen doorgeven en zo iets van Gods liefde laten zien.’

IMPACT INTENSIVE WEEKEND

k laat hier hoge eisen achter en neem Jezus liefde en mildheid in het grenzen stellen mee.' Zo verwoordde een van de deelnemers aan het einde van het IMPACT Intensive weekend haar ervaring. Het thema was 'innerlijke vrijheid' en het was bijzonder om met elkaar te vieren wat God had gedaan tijdens het weekend. Intensive vond plaats in het Belgische kasteel Modave en met 35 young professionals was het een intiem en inspirerend weekend.

COLOFON NAV. is het relatiemagazine van Navigators. Het verschijnt 3 keer per jaar.

REDACTIE: Marieke Boersma-Lensen (hoofdredacteur) Djurre Verschoor

MEDEWERKERS:

ER IS IETS VERANDERD …

Matthijs den Dekker, Bob Esmeijer,

Marlies Hoekman,

isschien is het u opgevallen … er is iets veranderd bij het NAV. Magazine. Als u het pakketje oppakt voelt het anders en dat klopt. Wij hebben namelijk gekozen voor een bio-plastic verpakking. Dit plastic is gemaakt van plantaardige suikers die bijvoorbeeld uit mais gehaald worden. Dat betekent dat het oplosbaar is in water en dat u het bij het gft-afval kunt doen. Hiermee hopen we de plasticberg een beetje te verminderen.

Alycia Homeyer, Mirjam van Klaarbergen (fotograaf), Jeanette Vos Navigators Hoofdstraat 53

aarnaast is er nog een verandering. Bij elk Magazine ontving u een brief met een girokaart. In de brief stond een pakkend verhaal, maar ons magazine staat al vol mooie verhalen en ook met papier willen wij bewust omgaan. Daarom hebben wij besloten de brief weg te laten. Met de girokaart kon u, als u dat wilde, een gift overmaken om ons werk te steunen. Maar ook de girokaart hebben wij, om dezelfde reden, niet meer meegezonden. Een gift overmaken kan nog steeds, via onze IBAN, of via de QR-code van GIVT.

Tel.: 0343 - 520104 magazine@navigators.nl www.navigators.nl

ADRESWIJZIGINGEN: adres@navigators.nl

Wat is GIVT GIVT is een service die is ontwikkeld om het voor leden en donateurs van kerken en christelijke organisaties op een veilige manier makkelijker te maken om te geven. Veel kerken gebruiken het bijvoorbeeld bij de collecte en ook steeds meer organisaties maken gebruik van GIVT. Hoe werkt het? 1 Allereerst heeft u de GIVT app nodig die te downloaden is via de App Store of Google Play 2 Vervolgens kunt u zich registreren 3 Open daarna de app, kies een bedrag en scan de QR-code van deze pagina De QR-code zorgt ervoor dat het gekozen bedrag na het scannen overgemaakt wordt aan Navigators Uw gift wordt na twee dagen afgeschreven

3971 KB Driebergen

Als u deze code scant met de app kunt u zo een gift overmaken.

GIFTEN: IBAN: NL74 INGB 0000 0293 40 De belastingdienst heeft Navigators aangewezen als ANBI en daarmee zijn uw giften aan ons aftrekbaar.

Waar geeft u bijvoorbeeld voor?

VORMGEVING:

Partner in de missie van Navigators - van boekhouder tot student

IDD geeft aandacht www.idd.nu

DRUKWERK: Den Hoed Quality Printing Het werk van onze boekhouder...

...zet 50 stafwerkers vrij om in 18 studentensteden...

...met duizenden studenten op te trekken achter Jezus aan!

Iedereen draagt bij - support de ondersteunende diensten met een (extra) donatie

Meer informatie over GIVT vindt u op www.givtapp.net Liever zelf een gift overmaken? Dat kan nog steeds via IBAN NL23 RABO 0385 2067 20 o.v.v. Algemeen.

www.drukkerijdenhoed.nl Wijk bij Duurstede Overname van artikelen en/of illustraties en foto’s is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. ISSN: 2468-0222