ΤΑΞΗ : Δ1 10ο Δ.Σ. Κορίνθου Σχ.έτος:2015-16 Τεύχος:3ο Ιανουάριος 2016
Η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας
Ευχές για το 2016
Στις 18 Ιανουαρίου ο Σύλλογος Γονέων μας προσέφερε την σχολική βασιλόπιτα. Όλοι ανυπομονούσαμε για το ποιος θα πάρει το φλουρί. Ποιος θα είναι άραγε ο τυχερός φέτος;; Ο κύριος Νίκος πήρε τη βασιλόπιτα και την έβαλε στην έδρα. Την σταύρωσε τρεις φορές και άρχισε να κόβει 18 ίσα κομμάτια. Μετά άρχισε να μοιράζει με αλφαβητική σειρά. Όταν ο κύριος έκοβε τα κομμάτια βρήκε το φλουρί και για να μην αδικήσει κανέναν μαθητή είπε πως θα το κερδίσει η τάξη. Έτσι όλοι συμφώνησαν. Τυχερή η χρονιά για τους μαθητές του Δ’1!!! να είμαστε καλά και του χρόνου!!! Έγραψε η μαθήτρια :Αναστασία Γιαμπουράνη
8 Ιανουαρίου άνοιξαν τα σχολεία μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων. Όλοι ήμασταν ξεκούραστοι και είχαμε πολλά συναρπαστικά νέα να πούμε στους φίλους μας. Ευχηθήκαμε χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!! Ο κύριος Νίκος μας έβαλε μία εργασία, η εργασία ήταν να γράψουμε ευχές , όνειρα, σκέψεις για το νέο έτος .Μας μοίρασε μία κόλλα Α4 και εκεί ζωγραφίσαμε το 2016 και αποτυπώσαμε τις ευχές μας. Το στολίσαμε με ωραία χρώματα και το παραδώσαμε στον κύριό μας. Εύχομαι το νέο έτος να έχουνε όλοι υγεία, αγάπη, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να μην υπάρχουν φτωχά παιδάκια!!!!! Έγραψε η μαθήτρια : Αναστασία Γιαμπουράνη🌲
Χριστούγεννα μαζί με μια πολική… αρκούδα.
Χριστούγεννα μαζί με μια πολική αρκούδα ωραία θα ήταν, αλλά φοβάμαι ένα τόσο μακρινό ταξίδι, γι' αυτό και πήγα μέχρι το Ναύπλιον να δω από κοντά μια πολική αρκούδα - ψεύτικη βέβαια. Χριστούγεννα στο Ναύπλιον, στην ομορφότερη πόλη. Φέτος μαζί με την οικογένειά μου πήγαμε στο Ναύπλιον για τα Χριστούγεννα. Περπατήσαμε στο παλιό Ναύπλιον με τα στενά δρομάκια[σοκάκια]που νομίζεις ότι είσαι σ' ένα νησί. 'Ηπιαμε καφέ και χυμό στην πλατεία Συντάγματος, είδαμε την εκκλησία του άγιου Σπυρίδωνα που εκεί σκότωσαν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Στην είσοδο της εκκλησίας φαίνεται το σημάδι από το βόλι[σφαίρα] που τον σκότωσε. Επίσης είδαμε και την πρώτη βουλή των Ελλήνων. Έχει τόσα όμορφα μέρη να δεις στο Ναύπλιον που κάθε μέρα να πηγαίνεις δεν τα χορταίνεις. Έγραψε ο μαθητής : Δημήτρης Βλάχος
Βεγγαλικά με φόντο την Ακρόπολη για τον ερχομό του 2016
Φωτογραφία : Αναστάσης Γαλογαύρος
Οι διακοπές των Χριστουγέννων
Φέτος τα Χριστούγεννα πέρασα πολύ όμορφα !! Η μαμά μου είχε ετοιμάσει πολύ νόστιμα γλυκά όπως μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Στολίσαμε ένα μεγάλο , όμορφο δέντρο στο σαλόνι μας γεμάτο πολύχρωμα στολίδια. Βάλαμε φωτάκια και στολίδια στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Την παραμονή των Χριστουγέννων είπα τα κάλαντα σε όλους τους συγγενείς μου και μάζεψα πολλά λεφτά. Την ημέρα των Χριστουγέννων φάγαμε όλοι μαζί την πεντανόστιμη , γεμιστή γαλοπούλα που την είχε φτιάξει η γιαγιά μου. Την παραμονή Πρωτοχρονιάς το βράδυ περίμενα με ανυπομονησία τον Άγιο Βασίλη. Μου έφερε μια κούκλα με ποδήλατο. Την Πρωτοχρονιά γιόρταζε ο παππούς μου που είχε και τα γενέθλιά του. Τα γενέθλιά της είχε επίσης και η μαμά μου. Εκείνη την ημέρα έφαγα πολλά γλυκά και νόστιμα φαγητά. Την ημέρα των φώτων πήγαμε εκδρομή στα Καλάβρυτα. Ανέβηκα στο χιονοδρομικό κέντρο και είδα τον κόσμο που έκανε σκι στο κατάλευκο χιόνι. Έπειτα πήγα στο μνημείο των πεσόντων. Εκεί υπήρχαν οι τάφοι των αντρών που δολοφονήθηκαν από τους Γερμανούς. Στο λόφο αυτό γράφει την ημερομηνία 13 – 12 – 1943. Γράφει επίσης την φράση : ΟΧΙ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΙ και την λέξη :ΕΙΡΗΝΗ. Μετά πήγαμε στο Μέγα Σπήλαιο. Ήταν ένα μεγάλο μοναστήρι. Μέσα υπήρχε η σπηλιά που είχε βρεθεί η εικόνα της Παναγιάς που είχε καεί 4 φορές. Υπήρχε και ένα μουσείο εκεί με παλιά αντικείμενα των ιερών, όπως σταυροί, δισκοπότηρα, εικόνες και άλλα. Πήγαμε και στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και έβγαλα φωτογραφίες μπροστά στο άγαλμα του Παλαιών Πατρών Γερμανό. Εκεί είδα και το λάβαρο της Επανάστασης του 1821. Πέρασα πολύ όμορφα σε αυτήν την εκδρομή και είδα τόσα πολλά όμορφα πράγματα που θα μου μείνουν αξέχαστα! Έγραψε η μαθήτρια : Νεφέλη Γάτση
Μια απρόσμενη συνάντηση!
Την δεύτερη μέρα του χρόνου ξεκινήσαμε για μια βόλτα στο Ναύπλιο [πάλι]. Καθώς φθάναμε στο Ανυφί, ένα χωριό της Αργολίδας, στην άκρη του δρόμου είδαμε ένα πουλί. Σταμάτησε ο μπαμπάς μου το αυτοκίνητο κατεβήκαμε και τι να δούμε …Ένα χτυπημένο γεράκι. Το είχε χτυπήσει αυτοκίνητο στο αριστερό του φτερό και στο αριστερό του μάτι. Ήταν όλη η αριστερή του πλευρά μέσα στα αίματα. Η μαμά μου μας είπε ότι το γεράκι είναι δύσκολο να το πιάσεις. Αυτό ίσως να είδε κάποιο ζώο, μπορεί ποντίκι ,και να κατέβηκε να το πιάσει και μάλλον δεν πρόλαβε το αυτοκίνητο και έτσι το χτύπησε. Το πήρε ο μπαμπάς μου προσεκτικά και το έβαλε στην άκρη. Άνοιξε για λίγο τα φτερά του και ήταν τεράστια. Αρχίσαμε να παίρνουμε τηλέφωνα για να έρθει κάποιος να το πάρει. Πήραμε το 100,μας έδωσε το τηλέφωνο της φιλοζωικής Ναυπλίου, αυτοί μας έδωσαν το τηλέφωνο ενός κτηνίατρου, αυτός μας έδωσε το τηλέφωνο ενός εθελοντή και αυτός με τη σειρά του μάς είπε «εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι ,ένας απλός εθελοντής είμαι». Η μαμά μου θύμωσε και του είπε:» θέλεις να λέγεσαι και φιλόζωος…» Ήμασταν μία ώρα στα τηλέφωνα. Τελικά πήρε η μαμά μου την αδερφή της στις Μυκήνες γιατί ήξερε ότι εκεί είναι μια κοπέλα που μαζεύει τα αδέσποτα σκυλιά και τα προσέχει. Έτσι η θεία μου μας έδωσε το τηλέφωνο της Βαλεντίνης και ήρθε σε 10 λεπτά μ΄ένα κλουβί και το πήρε. Μας είπε ότι θα το πάει σ’ένα κτηνίατρο και από εκεί θα συννενοηθούν με τους υπεύθυνους για στο Κορωπί που είναι το κέντρο άγριων ζώων. Μετά από λίγες μέρες απ’ ότι έμαθα από τη θεία μου, ήρθαν και πήραν το γεράκι και είναι καλά, δεν πετάει ακόμα αλλά είναι ζωντανό. Τέλος καλό, όλα καλά! Έγραψε ο μαθητής : Δημήτρης Βλάχος
Ο πιο συναρπαστικός τελικός!
Πριν λίγες ημέρες συμμετείχα με την ποδοσφαιρική μου ομάδα «Αθλούπολη» σε ένα τουρνουά στην Αθήνα. Είχαμε φτάσει στον τελικό παίζοντας εξαιρετική μπάλα. Είχαμε νικήσει τον Ατρόμητο Αθηνών 4 – 0 , τα Γλυκά Νερά 6-2 και την Ζάκυνθο 4 -1. Αγωνιζόμασταν τώρα με τον Απόλλωνα Χαλανδρίου. Με τσουχτερό κρύο άρχισε ο τελικός. Στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο σκοράρουμε με εντυπωσιακό γκολ του Κωνσταντίνου Γκίκα ! Η Αθλούπολη προηγείται 1 – 0 . Ήρεμα χωρίς ιδιαίτερες φάσεις σφυρίζει ο διαιτητής τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Ο προπονητής μας , μας έδωσε κάποιες οδηγίες για το επόμενο ημίχρονο και μας έδωσε μια πολύτιμη συμβουλή : Μπαίνουμε στο ματς σαν να είναι 0 -0 , μόνο έτσι θα παίξουμε σωστά. Στο ημίχρονο οι αντίπαλοι είχαν την υπεροχή και το παιχνίδι έφτανε στην λήξη του. Στην τελευταία φάση του αγώνα κερδίζουν ένα φάουλ σε αρκετά καλό σημείο , βγαίνει μια σέντρα , διώχνουμε αλλά η φάση δεν έχει τελειώσει , έρχεται ένας αντίπαλος με φόρα σουτάρει και γκολ! Το σκορ έγινε 1 – 1 στην τελευταία φάση ! Το ματς πηγαίνει στα πέναλτι , το σκορ είναι 3 – 3 και είμαστε στο 7ο πέναλτι και άμα το βάλουμε νικήσαμε. Ο Κωσταντίνος Κατσανάκης εκτελεί το πέναλτι και η μπάλα καταλήγει στα δίκτυα !!! Περίπου 30 παιδιά μετά το γκολ πάνω στον Κώστα. Φοβερό συναίσθημα και εκπληκτική νίκη με πολύ άγχος. Όλοι μας πανηγυρίσαμε το κύπελλο .Ήταν ένας συναρπαστικός τελικός που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Η πιο όμορφη εμπειρία που έχω ζήσει μέχρι τώρα στη ζωή μου!!! Έγραψε ο μαθητής : Γιώργος Βλάχος.
Δημιουργία κόμικ «Η χαλάστρα των δοντιών»