Το συναίσθημα του « θυμού» Ιστορίες με καρτούν
Την Παρασκευή στις 24 -4-2015 στην τάξη μας ασχοληθήκαμε με την ολοκλήρωση του συναισθήματος του «Θυμού» από το πρόγραμμά μας «Μαθαίνω για τα συναισθήματα στην τάξη». Χωριστήκαμε στις ομάδες μας και φτιάξαμε ένα κόμικ ζωγραφίζοντας τους δικούς μας ήρωες και γράφοντας τα λόγια της ιστορίας. Στην ιστορία του καρτούν, θα έπρεπε να φαίνεται το συναίσθημα του θυμού . Συμπληρώσαμε επίσης και ένα ερωτηματολόγιο που είχε κι αυτό σχέση με το συναίσθημα του θυμού. Έπρεπε να συμπληρώσουμε αν είναι θετικό ή αρνητικό συναίσθημα, πότε νιώθουμε θυμό , ποιός μπορεί να μας βοηθήσει όταν είμαστε θυμωμένοι. Στο τέλος έπρεπε να ζωγραφίσουμε τον εαυτό μας όταν είναι θυμωμένος. Όταν τα κόμικς ήταν έτοιμα, τα παρουσιάσαμε. Ήταν όλα πολύ ωραία! Έγραψε η μαθήτρια : Νεφέλη Γάτση
Αγαπητό μου ημερολόγιο σήμερα που είναι Παρασκευή 24-4-15κάναμε το μάθημα των συναισθημάτων. Το περιμένω πως και πως αυτό το μάθημα. Μάθαμε λοιπόν το συναίσθημα του ΘΥΜΟΥ.!! Κάναμε κάτι διαφορετικό. Όλες οι ομάδες γράψαμε από ένα κόμικς η καθεμιά. Η ομάδα μου” Χαρούμενοι Ντεντέκτιβς” κι εγώ γράψαμε κόμικς με δυο λιοντάρια που μάλωναν για μια ζέβρα. Ήταν αστείο. Η ομάδα του Αποστόλη” Χαρούμενες ιστορίες” έγραψε για τον Σιλβέστερ και τον Τουίτι που μάλωναν για το καλοριφέρ. Η ομάδα της Εμμανουέλας ” Το βαθύ συναισθηματικό Μπορντώ”έγραψε για τον ‘Ανω-Κάτω που μάλωνε με τον Κάτω-ΆΝΩ για μια συνταγή. Η ομάδα του Γιάννη ” Χαρούμενη Γη” έγραψε κόμικς με τον κύριο Αυτιά! Όλες οι ιστορίες είχαν ενδιαφέρον και πλάκα! Η άσκηση αυτή μας έκανε καλό.Με μαγικό τρόπο καταλάβαμε όλοι το συναίσθημα του θυμού. Το θυμό μας πρέπει να τον δείχνουμε, να ξεσπάμε,να λέμε τι μας θύμωσε σε αυτούς που είναι δίπλα μας και που μας νοιάζονται. Επομένως το θυμό μας πρέπει να τον ελέγχουμε για να μην τον μετατρέπουμε σε βία προς τον άλλον. Εγώ συνήθως όταν θυμώνω κοκκινίζω, κλαίω καμιά φορά και θέλω να φωνάξω δυνατά. Τι ωραίο μάθημα ήταν αυτό !!!! Έγραψε η μαθήτρια: Αναστασία Γιαμπουράνη
Η γιορτή της παγκόσμιας ημέρας βιβλίου στην τάξη μας
Στις 2 Απριλίου 2015 ήταν η παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου, γι’ αυτό κι εμείς στην τάξη μας κάναμε διάφορες εργασίες που είχαν σχέση με το βιβλίο. Ο δάσκαλός μας, μάς διάβασε δύο ωραία αραβικά παραμύθια . Το ένα ήταν το “Ασαλάτου-αλαζάιν ” και το άλλο “Ο Αλαντίν και το λυχνάρι“. Μετά μας είπε να ζωγραφίσουμε ότι θέλουμε από τα παραμύθια που είχαμε ακούσει. Εγώ ζωγράφισα το λυχνάρι και το Τζίνι που έβγαινε από μέσα. Μόλις τελειώσαμε γράψαμε ένα δικό μας παραμύθι και ποιήματα για το βιβλίο. Έτσι λοιπόν γιορτάσαμε την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου στην τάξη μας . Έγραψε η μαθήτρια : Νεφέλη Γάτση Γεια σας είμαι η Αναστασία Γιαμπουράνη και θέλω να σας πω για τις δραστηριότητες που έκανε η τάξη μου και εγώ για τη γιορτή του βιβλίου! Λοιπόν η πρώτη δραστηριότητα ήταν να ακούσουμε δυο τέλεια παραμύθια: Το « Ασαλάτου Αλαζάιμ» και «Ο Αλαντίν και το λυχνάρι». Η δεύτερη δραστηριότητα ήταν με τρεις φωτοτυπίες.Η μία ήταν να κάνουμε ένα εξώφυλλο από τα παραμύθια που ακούσαμε, η δεύτερη φωτοτυπία ήταν να γράψουμε ένα δικό μας παραμύθι και η τελευταία ήταν να γράψουμε ένα ποίημα για το βιβλίο!! Αχ!Αυτή η μέρα μου άρεσε πολύ γιατί ένιωσα σαν συγγραφέας για μικρά παιδιά!! Ωραία δουλεία, να διασκεδάζεις τα παιδιά και να τους ανοίγεις την φαντασία τους. Έγραψε η μαθήτρια :Αναστασία Γιαμπουράνη
Ένα απρόσμενο γεγονός
Η επίσκεψη της κ. Σχολικής Συμβούλου στην τάξη μας
Σήμερα στο σχολείο μας ,2 του Απρίλη, έπεσε μια δεκαοχτούρα από τη φωλιά της στο προαύλιο και την βρήκαν τα παιδιά της τάξης μας, του Γ΄1. ‘Όταν τελείωσε το πρώτο διάλειμμα το πήρε ο κύριος μας και το έφερε στην τάξη μας και αποφασίσαμε να το υιοθετήσαμε. Αμέσως μετά,
πήραμε το κέντρο άγριων ζώων στην
Αίγινα
μιλήσαμε
και
Χατζηνικολάου
στο
με
την
τηλέφωνο.
κ.
Δέσποινα
Η κυρία αυτή μας
έδωσε πληροφορίες για το πώς θα φροντίσουμε την δεκαοχτούρα και από εκείνη την στιγμή αρχίσαμε να την φροντίζουμε. Κάποιο παιδί
βρήκε
ένα χαρτόκουτο, κάποιο άλλο
της έδωσε το νερό του για να πιεί και κάποιοι άλλοι έδωσαν
ψίχουλα
για
να
φάει.
Αυτή η μέρα ήταν πολύ διαφορετική από τις υπόλοιπες και μας έκανε όλους χαρούμενους !! Έγραψαν οι μαθητές : Μάνος Αναστασόπουλος – Παντελής Ζώγαλης
Αγαπητό μου ημερολόγιο ! Σήμερα θέλω να σου πω, πώς τα πέρασα στο σχολείο. Είναι Τρίτη 31 Μαρτίου 2015.Ας τα πάρουμε από την αρχή. Σήμερα την ώρα των Μαθηματικών, όπως τελειώναμε μία άσκηση ήρθε μία κυρία. Αυτή η κυρία ήταν μια δασκάλα, η κυρία Σχολική Σύμβουλος! Μας είπε ότι θα μας κάνει Μαθηματικά! Ντρεπόμουν λίγο επειδή έχω συνηθίσει τον δάσκαλό μου. Όταν γνωριστήκαμε ,μάς είπε για τα κλάσματα και μετά για τον πολλαπλασιασμό! Βέβαια μας έλεγε πόσο σημαντικά είναι αυτά για τη ζωή μας!! Μετά από κάποια ώρα μας έβαλε κάποιο πρόβλημα. Μου φάνηκε δύσκολο ,αλλά προσπάθησα για να μην στεναχωρήσω τον δάσκαλό μου. Στο τέλος τα κατάφερα!! Ήμουν πολύ χαρούμενη που την γνώρισα γιατί ήταν ευγενική κυρία. Έγραψε η μαθήτρια : Αναστασία Γιαμπουράνη
Ρατσισμός
Σήμερα στο σχολείο βρέθηκε ένα μικρό πουλάκι που ονομαζόταν δεκαοχτούρα. Το πουλάκι το φροντίζαμε συνέχεια γιατί ήταν μικρό και α αβοήθητο. Όλα τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Το πουλάκι το πήρε κάθε παιδί στα χέρια
του,
το
χαϊδέψαμε
και
το
αγκαλιάσαμε.
Πιστεύω πως όλα τα παιδιά δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτό που έγινε σήμερα!!! Έγραψε η μαθήτρια : Μαρία Κρανίδα
Τον ρατσισμό τον συναντάμε με πολλές μορφές καθημερινός στην ζωή μας. Στο σχολείο ο άριστος μαθητής δεν κάνει παρέα με έναν μαθητή που δεν είναι καλός. Στην κοινωνία κάνουμε πέρα αυτούς που δεν είναι σαν εμάς δηλαδή έχουν άλλο χρώμα στο δέρμα τους , που πιστεύουν σε άλλο θεό από τον δικό μας , που είναι από άλλη χώρα και όχι από την δίκια μας. Αυτού που είναι πιο αδύνατοι σωματικά και οικονομικά από εμάς. Πρέπει όλα αυτά να τα ξεχάσουμε και να γίνουμε όλοι οι άνθρωποι μια παρέα. Έγραψε η μαθήτρια: Γιώτα Καλπαξή
Η περιφορά του επιταφίου
Αυτό το Πάσχα την ημέρα του επιταφίου, όπως κάθε χρόνο, πήγαμε στην εκκλησία της γειτονιάς μας τον Άγιο Γεώργιο. Όλα ήταν πολύ ήσυχα και μόνο οι μαγευτικοί ψαλμοί ακούγονταν που έψελναν τα κορίτσια της ενορίας μας και ο Ιερέας. Ήταν πολύ όμορφα. Τότε πήγα κοντά στον επιτάφιο και πήρα ένα μικρό λουλούδι και το έδωσα στη μαμά μου φιλώντας την στο μάγουλο. Αυτή με αγκάλιασε και μου εξήγησε τι σημασία του επιταφίου. Με την άδεια του μπαμπά πήγα να τραγουδήσω και εγώ τα εγκώμια μαζί με τα άλλα κορίτσια. Μετά ξεκίνησε η περιφορά του επιταφίου στους δρόμους του Αϊ Γιώργη και πήγαμε και εμείς. Όταν γυρίσαμε στην εκκλησία περάσαμε κάτω από τον επιτάφιο και τον προσκυνήσαμε. Όταν τελείωσε η λειτουργία όλος ο κόσμος πήρε λουλούδια από αυτά που στόλιζαν τον επιτάφιο. Όλη η εκκλησία μοσχοβολούσε πολύ όμορφα. Αισθανόμουν πολύ ήρεμη και ευτυχισμένη. Όλη η οικογένεια επιστρέψαμε στο σπίτι για να ξεκουραστούμε και να προετοιμαστούμε για την επόμενη ημέρα της Ανάστασης του Χριστού. Έγραψε η μαθήτρια : Μαργιάννα Δεδεμπίλη Τη Μεγάλη Παρασκευή πήγαμε όλη η οικογένεια στον Επιτάφιο. Είναι μέρα Πένθιμη γιατί πέθανε ο Χριστός! Οι καμπάνες χτυπούσαν λυπημένες και εγώ μαζί τους ήμουνα λυπημένη. Το πρωί πήγαμε στην Αποκαθήλωση! Ήταν πολύ συγκινητικό αυτό που είδα στην εκκλησία! Ο παπάς κατέβασε τον Χριστό από το ξύλινο σταυρό και τον σκέπασε με ένα άσπρο σεντόνι. Τα μικρά κορίτσια που ήταν ντυμένες μυροφόρες έριχναν μύρο στον Χριστό και μας μοίρασαν λουλούδια για να ρίξουμε και εμείς. Το μεσημέρι η γιαγιά μου μας είπε ότι δεν τρώμε ούτε λάδι στο φαγητό. Το βράδυ πήγαμε στη περιφόρα του Επιταφίου.Ακολουθήσαμε τον Επιτάφιο σε όλο χωριό με αναμμένα φαναράκια.Μετά έτρεξα γρήγορα στο σπίτι του παππού με τα ξαδερφάκια μου για να ανάψουμε λιβάνι και κεριά που θα πέρναγε ο Επιτάφιος. Έγραψε η μαθήτρια : Αναστασία Γιαμπουράνη
«Αγώνες» επιχειρηματολογίας
Την Τρίτη 31 Μαρτίου 2015 και στο μάθημα της Γλώσσας, κάναμε αγώνες επιχειρηματολογίας. Στην αρχή ο δάσκαλός μας, μάς έδινε λίγο χρόνο να σκεφτούμε τι θα πούμε. Μας έλεγε τα θέματα και ανά δύο αρχίσαμε. Όταν έφτασε η σειρά μου αγχώθηκα πάρα πολύ και τότε ο δάσκαλός μάς είπε πως θα γίνει μονομαχία. Ανέφερε το όνομα μου και είπε και το όνομα της Μαρίας Γιάννου και μου είπε να διαβάσω το θέμα που κληρώθηκε. Το θέμα, έλεγε «κάλεσε τους συμμαθητές σου και πες τους να κάνουν και αυτοί ανακύκλωση». Είπαμε τα επιχειρήματά μας και όλοι είπανε πως και εγώ αλλά και η Μαρία ήμασταν πάρα πολύ καλές. Κύριε Νίκο είστε πολύ καλός δάσκαλος ! Έγραψε η μαθήτρια :Εμμανουέλα Κολοκοντέ
Την Τρίτη 31-3-2015 στο μάθημα της Γλώσσας κάναμε αγώνες επιχειρηματολογίας . Ασκηθήκαμε στο « πώς να λέμε τη γνώμη μας, την άποψή μας με επιχειρήματα Χωριστήκαμε σε ζευγάρια και ο κύριος μας έδωσε τα θέματα συζήτησης. Γινόταν κλήρωση για τα ζευγάρια που θα έπαιζαν κάθε φορά και για τα θέματα που θα συζητούσαν. Τα θέματα ήταν τα εξής :Η ζωή στην πόλη,Πώς να πείσουμε τους γονείς μας να μας αφήσουν να παίξουμε στο σπίτι του φίλου μας. Ο κύριος ένωσε δύο θρανία , το ένα ζευγάρι καθόταν στην μία πλευρά και το άλλο στην απέναντι .Κάθε ομάδα έλεγε την γνώμη της και έδινε το δικό της επιχείρημα για το θέμα που συζητούσαν .Τη μια μιλούσε ένα παιδί της πρώτης ομάδας και την άλλη ένα παιδί της δεύτερης. Ακούγονταν έτσι πολλά επιχειρήματα . Στο τέλος τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης, έλεγαν την γνώμη τους για το ποια ομάδα έδωσε τα καλύτερα επιχειρήματα . Έπειτα συνέχιζαν τα επόμενα ζευγάρια. Μου άρεσε πολύ αυτή η εργασία, γιατί έτσι μάθαμε με διασκεδαστικό τρόπο πώς να λέμε τη γνώμη μας σωστά με επιχειρήματα. Έγραψε η μαθήτρια : Νεφέλη Γάτση
Πασχαλινά κουλουράκια
Την Μεγάλη Παρασκευή κάλεσα τους συμμαθητές μου να φτιάξουμε κουλουράκια! Πρώτα η μαμά μου έφτιαξε σχεδόν όλη τη ζύμη και όλα τα παιδιά έβαλαν αλεύρι. Μετά παίξαμε Ρώσικο λοτό και είδαμε τηλεόραση. Η μαμά μου μας έδωσε γάντια και αρχίσαμε να ζυμώνουμε. Ήταν έτοιμη η ζύμη και φτιάχναμε σχέδια. Όταν τελειώσαμε είδαμε τηλεόραση και φάγαμε φακές. Μετά μια από της φίλες μου η Γιώτα Καλπαξή και η αδερφή μου έβαζαν ζάχαρη στα κουλουράκια. Τα κουλουράκια ήταν έτοιμα! Καθίσαμε στο τραπέζι και ήπιαμε τσάι με τα κουλουράκια και ο καθένας πήρε για το σπίτι του τα κουλουράκια που έφτιαξε. Η Μεγάλη Παρασκευή ήταν πάρα πολύ ωραία!!! Έγραψε η μαθήτρια : Εμμανουέλα Κολοκοντέ
Λάζαρος, το κοκοράκι Πέρσι τέτοιο καιρό η μαμά μου, τα αδέλφια και μου και εγώ πήγαμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης για τα Πασχαλινά μας ψώνια. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος και η αγορά γεμάτη κόσμο. Ξαφνικά, εκεί που περπατούσαμε ακούσαμε από ένα χαρτόκουτο τιτιβίσματα μικρών πουλιών. Τρέξαμε προς τα ‘κει και είδαμε πως το χαρτόκουτο ήταν γεμάτο κίτρινα κοτοπουλάκια, σαν χνουδωτές μπαλίτσες. Αφού τα παρακάλια μου δεν έπεισαν τη μαμά μου να μας αγοράσει ένα, βάλαμε τα μεγάλα μέσα: Κλάμα και γκρίνια από τα μικρότερα αδέλφια μου! Το σχέδιο μας πέτυχε! Η μαμά απρόθυμα τελείως, και μουρμουρίζοντας συνέχεια πως αυτά τα κοτοπουλάκια ποτέ δεν επιβιώνουν, μας αγόρασε ένα. Στο σπίτι το κοτοπουλάκι μας ήταν μια χαρά, ζωηρό και ορεξάτο. Μέχρι που η αδελφή μου αποφάσισε να το κάνει… μπάνιο! Τότε το κοτοπουλάκι ξάπλωσε και φαινόταν ετοιμοθάνατο. Έπρεπε να κάνω κάτι για να το σώσω. Πήρα τη λάμπα του γραφείου μου και κάθισα δίπλα του για πολλές ώρες ζεσταίνοντας το και μιλώντας του γλυκά.
Φτιάχνοντας τυρί
Δημήτρης, ο τυροκόμος !!!! Κάθε χρόνο, λίγες μέρες μετά το Πάσχα, η μαμά μου φτιάχνει τυρί φέτα. Εγώ είμαι ο βοηθός της. Χθες μας έστειλε, ο παππούς μου ο Δημήτρης, το γάλα από τα πρόβατα που έχει στις Λίμνες Αργολίδος και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το τυρί. Είναι μια εύκολη διαδικασία, αλλά θέλει πολύ προσοχή πως θα ζεστάνεις το γάλα πόσο μαγιά (πυτιά όπως την λένε οι τσοπάνηδες)θα ρίξεις μέσα στο γάλα. Αυτό που θέλει μεγάλη υπομονή και προσοχή είναι η μυζήθρα, γιατί είναι πολύ ευαίσθητη. Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία! Έγραψε ο μαθητής :Δημήτρης Βλάχος Ύστερα από αρκετές ώρες το κοτοπουλάκι μου ήταν πάλι όρθιο και ζωηρό. Η μαμά δεν πίστευε στα μάτια της! Σήμερα ο Λάζαρος, γιατί έτσι τον ονομάσαμε, είναι κόκορας περήφανος και αγριωπός. Δεν μ’ αφήνει πια να τον χαϊδεύω, όμως εγώ τον επισκέπτομαι συχνά και τον καμαρώνω, που είναι αρχηγός του κοτετσιού του! Και πάντα όταν τον βλέπω, σκέφτομαι πως η αγάπη, η φροντίδα και η πίστη, μπορούν να κάνουν θαύματα! Έγραψε ο μαθητής: Μάρκος Θεοδοσίου