1241

κωδικός 3573

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019 Αριθμός Φύλλου 1241

ΒΔΟΜΑΔΙΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ

σελίδα 8

www.neo-empros.net

Τιμή 1 €

σελίδα 2

2/

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019

Η

Τομεακή Οργάνωση Λέσβου του ΚΚΕ ανακοινώνει την υποψηφιότητα της Νίκης Τσιριγώτη για δήμαρχο του Δήμου Λέσβου με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Η Νίκη Τσιριγώτη γεννήθηκε το 1987 στη Μυτιλήνη.

Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου αποφοίτησε το 2010 και έκτοτε ζει στη Μυτιλήνη όπου και ασκεί το επάγγελμα της Δικηγόρου. Είναι μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ, μέλος του

Η Νίκη Τσιριγώτη, υποψήφια Δήμαρχος για το Δήμο Λέσβου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» έκανε την παρακάτω δήλωση σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης σχετικά με το μειωμένο ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. ««Παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του». Αυτό θυμίζει η εξάμηνη παράταση του μειωμένου ΦΠΑ στα 5 νησιά που δέχονται το μεγαλύτερο βάρος των προσφυγικών ροών και που δεν καλύπτει τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου. Αποτελεί εμπαιγμό για τους κατοίκους του νησιού μας διότι εξαρτώντας την προσωρινή διατήρηση της μείωσης του ΦΠΑ από το προσφυγικό-μεταναστευτικό, εμμέσως πλην σαφώς, θεωρεί ότι αυτή κακώς θεσμοθετήθηκε από τη Βουλή, αρχές του 1990, αφού δεν υφίστατο τότε το προσφυγικό και φυσικά πιέζει στην κατεύθυνση να αποδεχθούν οι νησιώτες τις απαράδεκτες αποφάσεις της ΕΕ και της κυβέρνησης για το προσφυγικό. Αυτή η απαράδεκτη παγίδα, που δυστυχώς υιοθετήθηκε από αρκετούς το προηγούμενο διάστημα, αποκρύπτει τους πραγματικούς, βάσιμους παράγοντες που κάνουν τη ζωή όλων των νησιωτών του Αιγαίου πιο δύσκολη και με μεγαλύτερο κόστος και έχουν επιδεινωθεί στις σημερινές συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης στο εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων και της αυξανόμενης φοροεπιδρομής. Και ακριβώς για τους λόγους αυτούς θα έπρεπε η μείωση του ΦΠΑ, για όλα τα νησιά του Αιγαίου, να πάει στο 50%. Καλούμε το λαό της Λέσβου να κλείσει τα αυτιά του στα ψηφοθηρικά τεχνάσματα, να εντείνει την πάλη του για να αποτρέψουμε τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα και να ανακτήσουμε τις απώλειες των προηγούμενων ετών. Διεκδικούμε: Μόνιμη διατήρηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά. Να μειωθεί στο 50% και να καταργηθεί στα είδη πρώτης ανάγκης και πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης».

Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Μυτιλήνης και πρόεδρος του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης. Από το 2014 είναι δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Λέσβου, εκλεγμένη με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης»

Στρατιώτες, Ναύτες, Σμηνίτες και Αξιωματικοί Οπλισμένα παιδιά του ελληνικού λαού Υψώστε ανάστημα, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καλή χρονιά φέρνει μόνο ο αγώνας για τη ζωή και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Να είστε γεροί και δυνατοί, στη στεριά, στη θάλασσα και τον αέρα, με την καρδιά και το νου, στρατευμένο στα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Τρίτη 1 Γενάρη 2019 Βαρελάς Τάκης Ζωγράφος

Ανταποκρίσεις, γνώμες και σχόλια από τους ένστολους

Φ

αντάροι από τη ΔΑΝ Αγίου Ευστρατίου μάς είπαν σχετικά με το απαράδεκτο περιστατικό με την αναγραφή του «ρητού» του χιτλερικού στρατάρχη σε στρατόπεδο στο Μανταμάδο: «Θέλουμε κι εμείς με τη σειρά μας να δηλώσουμε τη συμπαράστασή μας στον συνάδελφό μας που βγήκε στην αναφορά και απαίτησε να κατέβει το «ρητό» χιτλερικού στρατάρχη από το 265 Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής, με αποτέλεσμα να σβηστεί το σύνθημα. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες, διότι επιτρέπει να εκδηλώνονται τέτοια φαινόμενα και μέσα στο στράτευμα. Καμιά ανοχή στη φασιστική ιδεολογία και στους ιδεολογικούς απογόνους των ναζί, που έφεραν τόσα δεινά στον ελληνικό λαό». *** Ναύτες από τον Ναυτικό Σταθμό Λέσβου σε επιστολή τους σημειώνουν: «Χαιρετίζουμε και δηλώνουμε τη συμπαράστασή μας με αυτήν τη δήλωση στον Στρατεύσιμο Δίοπο (Τ/ΜΗΧ) Σταύρο Παπαδάκη, που υπηρετεί στη φρεγάτα «Ναβαρίνον» του Πολεμικού Ναυτικού. Δήλωσε παλικαρίσια δις τη διαφωνία του στη συμμετοχή του πλοίου σε ακόμα μια ΝΑΤΟική άσκηση εκτός συνόρων. Κανένα πλοίο, κανένας ναύτης, κανένα στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν πρέπει να υπηρετεί τα δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ και

ΒΔΟΜΑΔΙΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ Ιδιοκτήτης: ΝΕ Λέσβου ΚΚΕ Εκδότης: Παρασκευάς Γεωργούλας Διευθύνεται από Συντακτική Επιτροπή.

όλων των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, που μπλέκουν το λαό της πατρίδας μας σε πολεμικούς κινδύνους». *** Για τα δύο αυτά περιστατικά, στρατιώτες του 646 Μ/Κ ΤΠ στην Κομοτηνή μάς είπαν: «Δεν δεχόμαστε ναζιστικά - φασιστικά αντιδραστικά συνθήματα να αναγράφονται σε τοίχους μονάδας και στρατοπέδου. Επίσης δεν θα αφήσουμε τέτοιου είδους αντιλήψεις να ακούγονται μέσα στα στρατόπεδα. Καμία σχέση δεν θέλουμε να έχουμε με τέτοιου είδους ενέργειες. Χαιρετίζουμε τη σωστή στάση των στρατιωτών του στρατοπέδου της Λέσβου που το ανέδειξαν και ανάγκασαν να σβηστεί το σύνθημα. Επίσης καταδικάζουμε την απόσπαση - τιμωρία που δόθηκε στον στρατιώτη που το έκανε πρώτος θέμα, καθώς φαίνονται οι προθέσεις σε τέτοιες καταστάσεις να φιμώνονται οι φωνές εναντίωσης και διεκδίκησης σε ό,τι δεν τους βολεύει. Ευθύνες έχει και η κυβέρνηση και απαιτείται να γίνει άμεσα έρευνα και καταλογισμός ευθυνών. Είναι προσβολή προς τις Ενοπλες Δυνάμεις να αναγράφονται τέτοιου είδους τσιτάτα στους τοίχους των στρατοπέδων. Ο ελληνικός λαός, όπως όλοι οι λαοί της Ευρώπης, δεν ξεχνά τις εγκληματικές πράξεις των ναζί εις βάρος της ανθρωπότητας. Απομονώνουμε τέτοιου είδους πράξεις, που εκδηλώνονται σε στρατόπεδα. Να μην βρίσκουν στην κυριολεξία μέρη να κρυφτούν και όσοι σήμερα ακολουθούν αυτές τις αντιλήψεις». Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη»

Ταχυδρομική διεύθυνση: Αρχιπελάγους 21, 3ος όροφος, 81100 Μυτιλήνη. Τηλ.: 2251029239, φαξ: 2251042492 e-mail: mail@neo-empros.net web: www.neo-empros.net ΕΚΤΥΠΩΣΗ: Δούκα Σοφία, Γραφικές Τέχνες - Εκδόσεις, Αρίωνος 11, Μυτιλήνη, τηλέφωνο:2251048488 ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ: ετήσια 35,00 ευρώ, Υπόλοιπη Ελλάδα 70,00 ευρώ, Τραπεζών - ΟΤΑ - Εταιριών - Υπηρεσιών 100,00 ευρώ. Αυστραλία: 200$, Καναδάς: 190$, Ευρώπη: 105,00 ευρώ. ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ: Αθανασία Καλαϊτζόγλου Εθνική Τράπεζα, Αρ.Λογαριασμού: 415/950150-94. Τετάρτη 9 Γενάρη 2019, Αριθμός φύλλου: 1241 Τιμή φύλλου: 1 ευρώ.

/3

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα τους υποψήφιους του ΚΚΕ για τις Περιφέρειες στις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου. Για την Περιφέρεια του Β. Αιγαίου υποψήφιος θα είναι ο βουλευτής Λέσβου Σταύρος Τάσσος.

Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1948, όπου και μεγάλωσε. Βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ από τον Ιανουάριο του 2015.

Είναι απόφοιτος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει Μάστερ στη Θαλάσσια Γεωλο-

Τ

γία και σε θέματα ενέργειας και ενεργειακής πολιτικής από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Είναι κάτοχος διδακτορικού στη Γεωφυσική-Σεισμολογία, από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια, εργάστηκε ως ερευνητής στο Κ.Π.Ε. «Δημόκριτος», στο Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών - ΕΚΘΕ, και κυρίως στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου προσωπικού του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθη-

η στήριξή του στον βουλευτή Λέσβου του ΚΚΕ Σταύρο Τάσσο, υποψήφιο Περιφερειάρχη στο Β. Αιγαίο, δηλώνει, με επιστολή που έστειλε στις 27 Δεκεμβρίου 2018 και ανάρτησε στο διαδίκτυο ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, τέως Διευθυντής του ΠΕΔΥ. «Τιμή μου που γνώρισα καλύτερα το Σταύρο, αν και προερχόμενο από εντελώς άλλο πολιτικό χώρο. Μαχητικός, χαμηλών τόνων, έντιμος. Άνθρωπος με μπέσα με δύο λόγια. Το ότι δεν πέρασαν οι ύποπτες σκέψεις δηλώσεις Ιορδανίδου για το σταμάτημα της 24ωρης λειτουργίας και κατά συνέπεια το οριστικό τέλος του ΠΕΔΥ - ΚΥ Μυτιλήνης, οφείλεται αποκλειστικά στην έγκαιρη και αποτελεσματική παρέμβαση του Σταύρου με την επερώτησή του στη Βουλή. Τότε, αναγκάστηκε ο υπουργός υγείας Ξανθός να ξεκαθαρίσει δημόσια τη θέση του και να θέσει τέρμα στα «ήξεις αφήξεις» προσβλητικά σχόλια στην ΤV της Ιορδανίδου (διοικήτριας της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς & Αιγαίου). Λοιδορήθηκε βέβαια την επομένη από στελέχη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ ότι «παρασύρθηκε» από εμένα και τις «ανακριβείς» πληροφορίες που του έδωσα κλπ λυπηρά, με τα γνωστά επακόλουθα για τον γράφοντα, αλλά ο Σταύρος ήδη είχε σώσει τη Μονάδα μας και μέχρι σήμερα στέκεται πάντα δίπλα μας. Του οφείλω προσωπικά την ευγνωμοσύνη μου και του εύχομαι ολόψυχα, καλή επιτυχία!»

Τ

νών και της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών. Συνέβαλε στην εκπόνηση των θέσεων του ΚΚΕ για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, και στις βουλευτικές εκλογές του 2007, του 2009, και του 2012 ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β΄ Αθηνών. Στις δημοτικές εκλογές του 2010 και του 2014 ήταν επικεφαλής του συνδυασμού «Λαϊκή Συσπείρωση Γλυφάδας», και εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος. Το 2011 εκλέχθηκε και το

α 100 χρόνια του ΚΚΕ είναι συνυφασμένα με τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας. Είναι συνυφασμένα με τις πιο λαμπρές σελίδες που έχουν γράψει σε τούτον εδώ τον τόπο χιλιάδες αγωνιστές, χιλιάδες έντιμοι, καθημερινοί άνθρωποι, που ανιδιοτελώς αγωνίστηκαν με πίστη και πείσμα για τη λευτεριά και το δίκιο. Ειδικά σήμερα, που ο καπιταλισμός, βυθισμένος στην κρίση και τα αδιέξοδά του, περνά στην επόμενη, πιο βάρβαρη και κυριολεκτικά απάνθρωπη φάση του, τα καθήκοντα που μπαίνουν σε όλους μας είναι ακόμα πιο επιτακτικά, ακόμα πιο συγκεκριμένα και ξεκάθαρα. Τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, ειδικά στις συνθήκες που διαμορφώνονται, δεν είναι ακόμα ένα ιωβηλαίο, δεν είναι ακόμα μια επέτειος. Είναι μια βαριά κληρονομιά, μια βαριά παρακαταθήκη, με κορυφαία περιεχόμενα και κυρίως με προσανατολισμό για τους αγώνες, την οργάνωση, τη συσπείρωση και τη δράση που πρέπει να ξετυλιχτεί, ώστε ο λαός ως πρωταγωνιστής της Ιστορίας να γράψει τις επόμενες λαμπρές σελίδες ενός μέλλοντος που του ανήκει και κυρίως του αξίζει. Αυτή την κληρονομιά,

2014 επανεκλέχτηκε πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη – Ε.Ε.Δ.Υ.Ε.

αυτή την παρακαταθήκη έχουμε χρέος και ιστορικό καθήκον να υπηρετήσουμε με συνέπεια και αφοσίωση. Και σήμερα είναι πιότερο από ποτέ ανάγκη να χωνέψουμε βαθιά, όπως γράφει και στην περίφημη διακήρυξη «ΤΙ είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» ο Δημήτρης Γληνός, πως «ο μόνος τρόπος για να ζήσει και να πεθάνει κανείς σαν άνθρωπος είναι να ζήσει και να πεθάνει για ένα ιδανικό. Τη λευτεριά. Κι η λευτεριά δεν χαρίζεται, παρά καταχτιέται με τον αγώνα. Λευτεριά χαρισμένη είναι μια καμουφλαρισμένη σκλαβιά. Δεν υπάρχει πια δικαιολογία και πρόφαση για κανένα Ελληνα να μείνει αργός, να σταυρώνει τα χέρια του να περιμένει μοιρολατρικά την εξέλιξη, να σκύβει το κεφάλι του μπροστά στην τυραννία και την προδοσία, να περιμένει από αλλού τη σωτηρία. O καλύτερος φίλος σου η ενεργητική συμμετοχή στον αγώνα». Σ’ αυτόν λοιπόν τον αγώνα δηλώνω - και πρέπει όλοι να δηλώσουμε - δυναμικό «παρών». Δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη του Σαββατοκυριακου 22-23 Δεκέμβρη.

4/

Α

διαχώρητο την Τετάρτη, 19 Δεκέμβρη 2018 το βράδυ στο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ, που φιλοξένησε την εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου του Παναγιώτη Μιχ. Κουτσκουδή «ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ – Βίοι Λέσβιων Λαϊκών Αγωνιστών». Την παρουσίαση έκανε η Μαρία Αϊβαλιώτου, σκηνοθέτιδα και ηθοποιός του ερασιτεχνικού θεάτρου. Χαιρέτησε ο Μένιος Αδαμίδης, παλαίμαχος αντιστασιακός και εκπρόσωπος της γενιάς των βιογραφούμενων στο βιβλίο λαϊκών αγωνιστών. Ο συγγραφέας μίλησε για τη νέα του συγγραφική κατάθεση και ο Απόστολος Κομνηνάκας, νομικός και πολύπειρος αυτοδιοικητικός, παρουσίασε το βιβλίο. Προβλήθηκαν δυο βίντεο με πλούσιο αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό. Το πρώτο με πορτρέτα των βιογραφούμενων αγωνιστών και το δεύτερο με τίτλο «Σύντομη αναδρομή στην ιστορία του λεσβιακού επαναστατικού κινήματος». Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, πολυμελής αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ και αντιπροσωπεία του Τομεακού Συμβουλίου Λέσβου της ΚΝΕ, ο πρώην βουλευτής Λέσβου Σταύρος Σκοπελίτης, η δημοτική σύμβουλος Λέσβου - επικεφαλής του δημοτικού ψηφοδελτίου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Νίκη Τσιριγώτη, ο Πρόεδρος του Παλλεσβιακού Εργατικού Κέντρου Θοδωρής Ασλανίδης, ο Πρόεδρος και αντιπροσωπεία της διοίκησης του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Λέσβου Βαγγέλης Χριστοδούλου, ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΜΜΕ Λέσβου (ΣΕΜΜΕΛ) Θράσος Αβραάμ, ο κ. Παναγιώτης Σινιόρος, ηλεκτρολόγος-μηχανικός, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, και αρκετοί ακόμα άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών, του πολιτισμού, του συνδικαλισμού, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο συγγραφέας στην ομιλία του ανάμεσα στα άλλα τόνισε. «Φίλες και φίλοι, Σας ευχαριστώ που τιμήσατε με την παρουσία σας την αποψινή εκδήλωση

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019

παρουσίασης ενός νέου βιβλίου, που καταγράφει την ιστορία του λεσβιακού λαϊκού κινήματος όπως την έγραψαν, πολλές φορές και με το αίμα τους, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του. Λέσβιοι Λαϊκοί Αγωνιστές που πάλεψαν για τη λευτεριά, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη, για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Το καταθέτω με απέραντη ευγνωμοσύνη στην πολύπαθη περασμένη γενιά, σαν ταπεινό αντίδωρο στους αγώνες και τις θυσίες της. Το βιβλίο αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του ΚΚΕ, αφιερώνεται σ’ αυτό και εκδίδεται με την ευκαιρία των εκατοστών γενεθλίων του Κόμματος. Στο δίτομο αυτό βιβλίο, έκτασης 1360 σελίδων, αποθησαυρίζονται σημειώματα όχι μόνο δικά μου, αλλά και άλλων σκαπανέων της ιστορικής έρευνας (Βασίλη Καλογερά, Δημήτρη Καρατζιτζή, Γιώργου Γαλέτσα, Αρίστου Πολυχρονιάδη, Μήτσου Μπουρνού κλπ). Υπό την έννοια αυτή η παρούσα έκδοση έχει και τη διάσταση ενός συλλογικού έργου. Πολλοί ήταν οι αρωγοί και συντρέχτες μου σ’ αυτή την προσπάθεια. Τους ευχαριστώ θερμά, κατονομάζοντάς τους στο βιβλίο… … Δεν θα μπω στα χωράφια του αγαπητού Απόστολου, στον οποίο εμπιστεύτηκα την παρουσίαση του βιβλίου. Ορμώμενος όμως από τη ζωή και τη δράση των βιογραφούμενων λαϊκών αγωνιστών, θέλω να σταθώ σε δυο ζητήματα. Πρώτο: Σήμερα πολλοί μιλάνε και λένε, είτε σκόπιμα είτε αβασάνιστα, ότι οι κοινωνικοί αγώνες δεν φέρνουν αποτελέσματα, πως είναι τάχα μάταιοι, πως τόσες χιλιάδες άνθρωποι τσάμπα θυσιάστηκαν, πως πήγαιναν σαν τους στραβούς στον Άδη και τόσα

άλλα αναληθή και απαξιωτικά. Όσοι λέμε τέτοια πράγματα, είμαστε επιεικώς αγνώμονες απέναντι στους λαϊκούς αγωνιστές που πάλεψαν, πολλοί θυσιάζοντας και τη ζωή τους, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για μας και τις επόμενες γενιές. Κάποιοι, που όχι απλά δεν μπορούν να φτάσουν το ηθικό τους ανάστημα, αλλά φαντάζουν μυρμήγκια μπροστά σε αφρικανικούς ελέφαντες, εφαρμόζουν αυτό που λέει ο σοφός λαός «όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια». Αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα διαπιστώσουμε κατ’ επανάληψη ότι η δύναμη του λαϊκού παράγοντα έχει ήδη κριθεί για την αποτελεσματικότητά της. Όσα κέρδισε η εργατική τάξη, ο ερ­γαζόμενος λαός, δε χαρίστηκαν από κανέναν. Κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες και θυσίες, που υποχρέωσαν τις εκάστοτε κυβερ­ νήσεις να τα θεσμοθετήσουν. Ο παλαίμαχος κομμουνιστής Κώστας Λουλές έλεγε μέσα στη Βουλή: «Η Εθνική Αντίσταση θ’ αναγνωριστεί και θα ’ναι ντάλα μεσημέρι.», όπως και πραγματικά έγινε. Η οχτάωρη εργάσιμη μέρα, η κοινωνική ασφάλιση, η ψήφος των γυ-

ναικών, οι άδειες εργασίας, οι υπάρχουσες αστικές δημοκρατικές ελευθερίες, η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων παλιότερα, η κατάργηση της θανατικής ποινής, η νομιμοποίηση του ΚΚΕ, και πολλά άλλα, κατακτήθηκαν μετά από μακρόχρονη σκληρή πάλη των κομμουνιστών και των άλλων αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων, του εργατικού και του μα­ ζικού λαϊκού κινήματος συνολικά. Ο ξεσηκωμός του «Πολυτεχνείου», το Νοέμβρη του 1973, συντόμεψε την κα­ τάρρευση της δικτατορίας στη χώρα μας. Η δικτατορία του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία ανατράπη­κε το 1974 μόνο χάρη στην πάλη του λαϊκού κινήματος, που μαζί με τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων έγραψαν τις σελί­δες της «επανάστασης των γαριφάλων». Πολλοί, μοιρολάτρες και συμβιβασμένοι, αποτρέπουν το λαό από τους κοινωνικούς αγώνες στο όνομα ενός δήθεν «ρεαλισμού». Λοιδορούν τους στόχους πάλης του λαϊκού κινήματος και τους χαρακτηρίζουν ανεδαφικούς, εξωπραγματικούς, ουτοπικούς. Αν οι αγωνιστές του 1821 άκουγαν τους βολεμένους Φαναριώτες και τους άλ-

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019 λους συνεργάτες της Υψηλής Πύλης, που συνιστούσαν «ρεαλισμό» γιατί θα πνιγόταν στο αίμα η επανάσταση, αν ο ελληνικός λαός άκουγε τη «φωνή της λογικής» που του συνιστούσαν επί Κατοχής η εφημερίδα «Καθημερινή» κι άλλα όργανα της αστικής τάξης, και δεν συ­γκροτούσε το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, αν οι 82 σύντροφοι του Φιντέλ σκιάζονταν τη χούντα του Μπατίστα και δεν μπαρκάριζαν στο Γκράνμα κυνηγώντας το ακατόρθωτο, αν οι λιλιπούτειοι Βιετκόνγκ δεν αψηφούσαν τη μεγαλύτερη στρατιωτική μηχανή του πλανήτη υποχρεώνοντάς την μάλιστα σε ταπεινωτική ήττα, αν όλοι οι λαοί του κόσμου, που τί­ναξαν από πάνω τους τα δεσμά της αποικιοκρατίας, εφάρμο­ζαν το «κάτσε Βασίλη φρόνιμα, να γίνεις νοικοκύρης», τότε η ανθρωπότητα θα βρισκόταν πολλούς αιώνες πίσω. Είναι αλήθεια πως ορισμένες φορές οι αγώνες του μαζικού λαϊκού κινήματος είναι δυνατό να μην έχουν ένα άμεσο θετικό αποτέλε­σμα. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρούνται χαμένοι. Αντίθετα, αποτελούν λίπασμα για να καρποφορήσουν οι αγώνες που μέλλονται. Αξίζει εδώ να θυμηθούμε την αποτυχημένη επανάστα­ση του 1905-1907 στην τσαρική Ρωσία. Η ήττα, ωστόσο, δεν υπέσκαψε το ηθικό των μπολσεβίκων. Αντίθετα, τους ανάγκασε να βγάλουν διδάγματα χρήσιμα για την επαναστατική πάλη. Και ύστερα από το 1917 υπογράμμιζαν διαρκώς ότι δίχως την ήττα του 1905-1907 δεν θα έφταναν στη νικηφόρα Οκτωβριανή Επανάσταση. Κανένας αγώνας, λοιπόν, δεν πηγαίνει χαμένος. Τα λόγια του Ονορέ Μπαλζάκ, «απ’ όλες τις σπορές που ρίχνονται στη γη, το αί­μα των ηρώων δίνει την καλύτερη σοδειά», θα διατηρούν πάντα την ισχύ τους. Στο δεύτερο σημείο που θέλω να σταθώ είναι το εξής: Το βιβλίο αναδεικνύει το ηθικό μεγαλείο του αταλάντευτου και αλύγιστου λαϊκού αγωνιστή, που εμφορείται από τις κομμουνιστικές αξίες: συλλογικότητα, ανιδιοτέλεια, αυταπάρνηση στον αγώνα για τα λαϊκά συμφέροντα, γνώση, αξιοπρέπεια, ανθρωπιά, ταξική αλληλεγγύη, προλεταριακό διεθνισμό, αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους... Αντιλαμβανόμαστε την τεράστια διαφορά αυτού του ανθρωπιστικού προτύπου από το αντίστοιχο που καλλιεργεί στην εποχή μας η κυρίαρχη αστική ιδεολογία και προπαγάνδα και που ωθεί στον ατομικισμό, στο φιλοτομαρισμό, στον ωχαδερφισμό, στην αποχή από τη συλλο-

γική δράση και τους κοινωνικούς αγώνες, στην ξενοφοβία και στο ρατσισμό, και τελικά στο φασισμό-νεοναζισμό. Η πίστη στις κομμουνιστικές αξίες στάθηκε το βασικό στήριγμα χάρη στο οποίο εκατομμύρια άνθρωποι κατόρθω­σαν να ξεπεράσουν μύριες δυσκολίες με το κεφάλι ψηλά, επιδεικνύοντας ακατάβλητο θάρρος, ηρωισμό, καρτερικότη­τα, ακόμα και πρόκληση στον ίδιο το θάνατο. Απ’ τις φυλακές της Κέρκυρας ο προλετάριος ποιητής Φώτης Αγγουλές μηνούσε προς κάθε κατεύθυνση, τις μέρες που το κλίμα των εκτελέσεων ήταν κυρίαρχο: «Μην καρτεράτε να λυγίσουμε, μήτε για μια στιγμή, μηδ’ όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι, έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει»… … Πολλοί λένε, ότι οι κομμουνιστές προτείνουν στο λαό έναν κακοτράχαλο δρόμο, αμφίβολης αποτελεσματικότητας, αγώνων και θυσιών, που μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και στη φυσική του εξόντωση. Καλύτερα, λένε, να επιδιώκουμε με ειρηνικούς τρόπους και πάντα στο πλαίσιο της αστικής νομιμότητας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν σταδιακά το βιοτικό μας επίπεδο. Ας δούμε πώς διαψεύδει αυτούς τους ευσεβείς πόθους η αδυσώπητη σύγχρονη πραγματικότητα. Μόνο στα δυο πρώτα χρόνια εφαρμογής των εξοντωτικών μνημονιακών πολιτικών καταγράφηκαν στην πατρίδα μας περίπου 3000 αυτοκτονίες! 3000 συμπατριώτες μας, ριγμένοι στον Καιάδα της ανεργίας και της επακόλουθης εξαθλίωσης, αδυνατώντας να επιβιώσουν και να θρέψουν τις οικογένειές τους, έφτασαν στα όρια της έσχατης απόγνωσης και έδωσαν τέλος στη ζωή τους… … Τι γίνεται λοιπόν; Έχουμε πόλεμο; Ναι, έχουμε πόλεμο! Το κεφάλαιο έχει εξαπολύσει έναν ανελέητο ταξικό πόλεμο ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Μόνο που τώρα δεν σε σκοτώνουν

/5

οι σφαίρες των εκτελεστών ΠΡΟΣΦΟΡΑ σου. Τώρα, η απόγνωση Ο Παναγιώτης Σινιόρος, ο Παναγιώτης Μ. Κουστην οποία σε οδηγούν, σε τσκουδής και ο Βασίλης Καλογεράς, στο πλαίσιο κάνει ιδανικό αυτόχειρα. της δίμηνης οικονομικής εξόρμησης του ΚόμμαΚαταλήγουμε λοιπόν στο τος (Νοέμβρη – Δεκέμβρη 2018) και στη μνήμη συμπέρασμα πως η λογική των Λέσβιων λαϊκών αγωνιστών που πάλεψαν του συμβιβασμού και της κάτω από τα τιμημένα λάβαρα του ΚΚΕ και έδωενσωμάτωσης στο αστικό σαν τη ζωή τους για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, σύστημα οδηγεί πάντα το προσέφεραν στην Κομματική Επιτροπή Αιγαίου λαϊκό κίνημα σε απώλεια του ΚΚΕ 1000 ευρώ και στην Τομεακή Επιτροπή κεκτημένων, σε οδυνηρές Λέσβου του ΚΚΕ άλλα 1000 ευρώ. Τα προσφερήττες και πως μόνο με συ- θέντα ποσά αποτελούν μέρος των εσόδων της δινεπείς ταξικούς αγώνες ακίνησης του βιβλίου «Συναξάρια – Βίοι Λέσβιων μπορούμε να κλονίσουμε Λαϊκών Αγωνιστών», που αφιερώνεται στο ΚΚΕ την κυριαρχία των δυνα- και εκδόθηκε φέτος με την ευκαιρία των εκατοστών μας. στών γενεθλίων του Κόμματος. Στις μέρες μας από τους μηχανισμούς της αστικής τάξης επιχει- ϊκούς αγωνιστές. Όμως δεν είναι ένα ρείται η εκτεταμένη παραχάραξη της βιβλίο με προπαγανδιστικό περιεχόμειστορικής αλήθειας, η σπίλωση των νο, στο οποίο επιχειρούνται ιδεολογιπολυαίμακτων αγώνων της εργατικής κές προσεγγίσεις και πολιτικές εκτιμήτάξης, η ταύτιση κομμουνισμού – να- σεις. Ο στόχος του είναι να αναδείξει ζισμού με την ανιστόρητη και αντιεπι- το ηθικό μεγαλείο αυτών των απλών στημονική θεωρία των δύο άκρων, η λαϊκών ανθρώπων, οι περισσότεροι διαμόρφωση μιας κοινωνικής συνείδη- απ’ τους οποίους δεν είχαν την τύχη να σης συμβιβασμένης, υποτακτικής, με τελειώσουν ούτε καν το Δημοτικό Σχοανενεργά αντανακλαστικά, ανίκανης λειό, κι όμως σήκωσαν το κεφάλι πολύ να αντιδράσει στην πολύμορφη κατα- ψηλότερα από μας, «τράβηξαν ψηλά. πίεση και εκμετάλλευση. Η επικίνδυνη Δύσκολο πια να χαμηλώσουν. Δύσκοαυτή πρακτική γίνεται η μήτρα που λο και να πουν το μπόι τους», όπως γεννά νέους γενίτσαρους, εκκολάπτει γράφει ο Γιάννης Ρίτσος στη αθάνατη το αβγό του φασιστικού φιδιού, που «Ρωμιοσύνη» του. Έκαναν πράξη το ξαναβγαίνει πάλι από το κέλυφος για «άνω θρώσκω» που ξεχωρίζει το γένα σταλάξει το δηλητήριό του στα μυα- νος μας, κέρδισαν την αναγνώριση και λά και τις ψυχές ιδιαίτερα των νέων καταξίωση των ανθρώπων όλου του ανθρώπων. Το μόνο αποτελεσματικό πολιτικού φάσματος, έθεσαν τη ζωή αντίδοτο είναι η ιστορική γνώση, που τους στην υπηρεσία του κοινωνικού πηγάζει όμως από τη μελέτη της ιστο- συμφέροντος και λίπαναν με το αίμα ρίας των ταξικών αγώνων. Συνεπώς εί- τους το δέντρο της λευτεριάς και της ναι επιτακτική η ανάγκη διάσωσης της κοινωνικής δικαιοσύνης, αγαθά χιλιάιστορικής μνήμης και παράδοσής της κριβα που, αν δεν ήταν αυτοί, δεν θα στις γενιές που θα ’ρθουν. Η παρούσα τα απολαμβάναμε εμείς σήμερα, έστω έκδοση έχει την ταπεινή φιλοδοξία να και κουτσουρεμένα στη σύγχρονη συγκυρία της διανυόμενης παγκόσμιας υπηρετήσει αυτό το σκοπό. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στα εκα- δομικής κρίσης του καπιταλισμού, που τόχρονα του Κομμουνιστικού Κόμμα- εκφράζεται με όξυνση των παγκόσμιτος Ελλάδας (ΚΚΕ), που γέννησε και ων ανταγωνισμών, πολέμους, έξαρση γαλούχησε αυτούς τους ηρωικούς λα- του προσφυγικού και μεταναστευτικού προβλήματος, καταστροφή του περιβάλλοντος, νέο εργασιακό μεσαίωνα, έκπτωση των ανθρωπιστικών αξιών και πολλά άλλα δεινά. Υπό το πρίσμα αυτό είναι ένα βιβλίο χρήσιμο και διδακτικό, αστείρευτη πηγή φρονηματισμού, φωτεινός οδηγός για τους αγώνες που μέλλονται, ομφάλιος λώρος που μας κρατά δεμένους με τις ταξικές μας ρίζες, και ως εκ τούτου, άξιο να μπει στη βιβλιοθήκη, όχι μόνο των κομμουνιστών και των ευρύτερα αριστερών, αλλά και κάθε ανθρώπου που πιστεύει στις πανανθρώπινες αξίες και τα δημοκρατικά ιδανικά.

6/

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019

Το λεύκωμα για τα 100 χρόνια ΚΚΕ, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», διατίθεται στα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης Λέσβου του ΚΚΕ, Αρχιπελάγους 21 (πλατεία Σαπφούς).

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) Από τις 25 Νοέμβρη κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία της «Σύγχρονης Εποχής» το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του πατέρα μου Γιώργου Ανερούση και του αδερφού μου Παναγιώτη Ανερούση, αταλάντευτα αφοσιωμένων στο ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής τους, προσφέρω για την οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Επισιτισμού- Τουρισμού. Χριστίνα Ανερούση

Ο Νίκος Ζηλέλλης στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρει 20 ευρώ στην ΚΟΒ Λ. Θερμής του ΚΚΕ.

Στη μνήμη της Μαρίας Κράλλη η οικογένεια Μιχαήλ Ν. Αψόκαρδου, αντί για στεφάνι, προσφέρει στην ΚΟΒ Μανταμάδου του ΚΚΕ 20 ευρώ.

Ο Στράτος Κανέλλος στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρει 20 ευρώ στην ΚΟΒ Λ. Θερμής του ΚΚΕ.

Στη μνήμη της Μαρίας Κράλλη η οικογένεια της Ρούλας Τσοκάρου, αντί για στεφάνι, προσφέρει στην ΚΟΒ Μανταμάδου του ΚΚΕ 20 ευρώ.

Ο Παναγιώτης Γλεζέλλης στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρει 50 ευρώ στο ΚΚΕ.

Στη μνήμη της Μαρίας Κράλλη η οικογένεια Θεοχάρη Φράγκου, αντί για στεφάνι, προσφέρει στην ΚΟΒ Μανταμάδου του ΚΚΕ 20 ευρώ.

Για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ, προσφέρω 30 ευρώ στη μνήμη του συντρόφου Γιάννη Καρακωνσταντή, που έφυγε από κοντά μας λίγες μέρες μετά τον εορτασμό των εκατοντάχρονων του Κόμματός μας, με το οποίο συμπορεύθηκε και στάθηκε πιστός ως το τέλος της ζωής του. Μαρία Κομνηνάκα

Ο Ηρακλής Κουντουρέλλης προσφέρει, στη μνήμη του Ευστρατίου Κέλμαλη, που πρόσφατα έφυγε από κοντά μας, αντί για στεφάνι, 20 ευρώ στο ΚΚΕ. Η διαχρονική ρήση του εκλιπόντος Κομμουνιστής ίσον ανθρωπιστής δείχνει το ηθικό πλεονέκτημα που έχουν οι Κομμουνιστές στα μάτια του απλού και έντιμου λαού μας.

Στη μνήμη του συζύγου της, Ηλία Βουλβούλη και του συντρόφου Βασίλη Παπλωματά, η Ελένη Βουλβούλη προσφέρει στην οικονομική εξόρμηση του KKE 50 ευρώ.

Στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή η οικογένεια Μιχαήλ Ν. Αψόκαρδου, αντί για στεφάνι, προσφέρει στην ΚΟΒ Μανταμάδου του ΚΚΕ 20 ευρώ. Στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρουμε 20 ευρώ στην ΚΟΒ Λ. Θερμής του ΚΚΕ. Οικογένεια Πετρέλλη Θεόδωρου και Ερατώς Καρακωνσταντή Στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρουμε 50 ευρώ στην ΚΟΒ Λ. Θερμής του ΚΚΕ. Οικογένεια Δημήτρης και Άννας Κονιατσιώτη

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΛΙΑΣ «Οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης»

Στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρουμε ένα ποσό στο ΚΚΕ. Οικογένεια Γιώργου και Παναγιώτας Γιαννάκα

Η Μαρία Ανερούση στη μνήμη του συζύγου της Γιώργου Ανερούση και του γιού της Παναγιώτη Ανερούση, προσφέρει για την οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ 20 ευρώ μέσω ΚΟΒ Επισιτισμού- Τουρισμού.

Στη μνήμη του Δημήτρη Γανέλλη η σύζυγός του Σπυριδούλα, προσφέρει στο ΚΚΕ 50 ευρώ.

ΚΟΒ Ιδ. Υπαλλήλων και Πόλης Από την λοταρία που βρισκόταν σε εξέλιξη στα πλαίσια της οικονομικής εξόρμησης του Κόμματος των ΚΟΒ Ιδ. Υπαλλήλων και Πόλης, κέρδισε ο αριθμός 18.

Στη μνήμη του Γιάννη Καρακωνσταντή προσφέρουμε ένα ποσό στο ΚΚΕ. Οικογένεια Παναγιώτη Δουκάκη

ΗΛΙΑΣ ΒΟΥΛΒΟΥΛΗΣ Σουφλέλ’ Η ανταρτομάνα της Αγιάσου

Τα βιβλία διατίθενται από τα γραφεία της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ, Αρχιπελάγους 21 (πλατεία Σαπφούς), 2ος όροφος.

Ο Παναγιώτης Κρικλάνης προσφέρει, στη μνήμη της Κατερίνας και Ζαχαρούλας Κρικλάνη, σύζυγος (42 ετών) και κόρη (19 ετών), αντίστοιχα, του εξαδέλφου του Παναγιώτη Κρικλάνη, που πριν 70 χρόνια δολοφονήθηκαν (3/1/1947) μέσα στο σπίτι τους ανυπεράσπιστες, από παρακρατικούς, και ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανένας από αυτούς, 20 ευρώ στο ΚΚΕ.

/7

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019

δεν καταπολεμιούνται, ούτε εξαλείφονται τα παραπάνω. Και δεν πρόκειται να εξαλειφθούν αν δεν ανατραπεί η αιτία που τα γεννάει, το καπιταλιστικό καθεστώς».

«Oταν δίνω λίγο φαγητό στους φτωχούς με λένε άγιο, όταν όμως ρωτάω γιατί πεινάνε οι φτωχοί, τότε με λένε κομμουνιστή…» (Ντομ Χέλντερ Καμάρα, βραζιλιάνος Επίσκοπος ) “ Σε φανάρια δρόμων των μεγαλουπόλεων, μικρά παιδιά απομεινάρια του παρόντος, ράκη του μέλλοντος - απλώνουν τα χέρια στα παράθυρα των αυτοκινήτων ζητιανεύοντας. Σε καταστήματα δήμων, ρακένδυτοι πεινώντες ανθρώπινα «περισσεύματα» της «υπερκαταναλωτικής» κοινωνίας στριμώχνονται για ένα πιάτο φαΐ από τα συσσίτια. Σε χαγιάτια εκκλησιών, εξουθενωμένοι, άποροι - «αφορισμένοι» από τους «δεσποτάδες» της κοινωνίας - διαμοιράζονται τα ιμάτια της ελεημοσύνης. Σε στούντιο «ριάλιτι σόου» της τηλεόρασης, δακρυσμένες γυναίκες - τηλεοπτικώς ξεγυμνωμένες - εκλιπαρούν τη βοήθεια των συνανθρώπων τους. Σε «πλατό» κάποιων «σταρ» της «ενημέρωσης» και της «τέχνης», αναξιοπαθούντες συνέλληνες θρύψαλα του κοινωνικού δαρβινισμού - διεκδικούν μερίδιο από τα μερίσματα «μαραθωνίων αγάπης». Σε αστραφτερά σαλόνια πάμπλουτων, πλην «ευαίσθητων», κυριών του «καλού κόσμου», περιδεείς νοσούντες - θύματα της αποσάθρωσης του «κοινωνικού κράτους» - ελπίζουν στην ίασή τους μέσω κοσμικών εκδηλώσεων. Σε γραφεία κρατικών υπηρεσιών και πολιτικάντηδων, απελπισμένοι άνεργοι - αγγίζοντες το χείλος του «κοινωνικού Καιάδα» - λαμβάνουν μέρος σε πλειστηριασμό ελπίδων για ανεύρεση θέσεων εργασίας.

Ενα μέρος της «άλλης Ελλάδας» - της Ελλάδας της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού - επιχειρεί να «χορτάσει ζωή» στα ψίχουλα της ελεημοσύνης και της φιλανθρωπίας. (Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ, εφημ.»Ριζοσπάστης») «Είναι λύση η φιλανθρωπία; Αρκεί; Aς αντλήσουμε μια καίρια απάντηση από το ποιημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Νυχτερινό άσυλο», που «διδάσκει» μέσα από ένα παράδειγμα τη σχετική αξία της φιλανθρωπίας ως ανθρωπιστικής πράξης, η οποία μπορεί μεν να ανακουφίσει πρόσκαιρα, αλλά βέβαια δεν λυτρώνει οριστικά. Είναι οπωσδήποτε ανθρωπιστική πράξη που εκκινεί από συμπάθεια για τους στερημένους, όμως συμπτωματική, περιορισμένης κλίμακας, ανεπαρκής. Οι στερημένοι θα παραμείνουν στερημένοι, οι εκμεταλλευτές θα συνεχίσουν να νέμονται ανεμπόδιστα τα ληστρικά προνόμια τους. « Για να κατευνάσουν την οργή του λαού - γράφει σε επιστολή του στην εφημ.Ριζοσπάστης ο γιατρόςκαι συγγραφέας Θωμάς Κουγιάγκας - καταφεύγουν στις φιλανθρωπίες, στην ίδρυση φιλανθρωπικών εταιρειών, μαραθώνιους αγάπης κλπ. Ετσι τα βρίσκουν με τη συνείδησή τους και ο πλούτος τους, πλούτος τους, ενώ η καταπίεση, η φτώχεια και η πείνα συνεχίζονται. Γιατί με τη φιλανθρωπία

Η ελεημοσύνη εξάλλου δημιουργεί ακόμη περισσότερα αισθήματα ταπείνωσης στον ευρισκόμενο υπό το κράτος σκληρής - χωρίς δική του υπαιτιότητα – ανάγκης. Ορισμένοι μάλιστα εύποροι - σύνηθες φαινόμενο - κάποτε προβαίνουν και σε «ενέσεις» φιλανθρωπίας, όχι από πραγματική συμπόνια για τους αναξιοπαθούντες, αλλά για εκτόνωση ενδεχομένων εντάσεων και άσκηση ελέγχου πάνω στους ευεργετούμενους. Η ανεργία, η κάθε είδους στέρηση, η εγκληματικότητα, η δυστυχία όποιας μορφής, που αγκαλιάζουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες, μπορεί να εξαλειφθούν μόνο με πράξεις συνολικού χαρακτήρα, που επιλύουν τα συγκεκριμένα προβλήματα και ανοίγουν προοπτικές ευτυχισμένης ζωής για όλους. ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΑΣΥΛΟ Ακούω πως στη Νέα Υόρκη στη γωνιά του 26ου δρόμου του Μπροντγουαίη ένας άνθρωπος στέκει κάθε βράδυ τους μήνες του χειμώνα και στους άστεγους, που συνάζονται κει πέρα άσυλο για τη νύχτα βρίσκει, παρακαλώντας τους διαβάτες. Μ’ αυτό ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει οι σχέσεις των ανθρώπων δεν θα καλυτερέψουν η εποχή της εκμετάλλευσης δεν θα συντομευτεί. Ωστόσο μερικοί άνθρωποι έχουνε άσυλο για μια νύχτα δεν θα τους δέρνει για μια νύχτα ο άνεμος, το χιόνι που γι ’αυτούς προορίζονταν, στο δρόμο θα πέσει. Μην αφήσεις ακόμα το βιβλίο που διαβάζεις, άνθρωπε. Μερικοί άνθρωποι έχουνε άσυλο για μια νύχτα δεν θα τους δέρνει για μια νύχτα ο άνεμος το χιόνι που γι’ αυτούς προορίζονταν, στο δρόμο θα πέσει. Αλλά μ’ αυτό ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει οι σχέσεις των ανθρώπων δεν θα καλυτερέψουν η εποχή της εκμετάλλευσης δεν θα συντομευτεί.

8/ Ο Σύλλογος Διδασκόντων του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον μακροχρόνιο εμπαιγμό από όλες τις αρμόδιες αρχές, αποφασίζει την αναστολή οποιασδήποτε μουσικής-θεατρικής εκδήλωσης προς το κοινό, έως ότου, πρώτον, υλοποιηθούν το ταχύτερο δυνατό συγκεκριμένα μέτρα βελτίωσης των συνθηκών διδασκαλίας και λυθούν τα προβλήματα συστέγασης του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης με το 5ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης, με βάση επίσημα καταγεγραμμένες προτάσεις του Συλλόγου Καθηγητών, και, δεύτερον, έως ότου βρεθεί εφικτή μόνιμη λύση ώστε το Μουσικό Σχολείο να αποκτήσει την δική του στέγη. Στην επιστολή, που έβγαλε ο Σύλλογος με τίτλο «ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΣΒΟΥ ΣΙΓΕΙ», ανάμεσα στα άλλα αναφέρει. Το Μουσικό Σχολείο Λέσβου ιδρύθηκε το 1994, ως το τέταρτο στην Ελλάδα μουσικό σχολείο. Ξεκίνησε με ένα πολύ μικρό τότε αριθμό μαθητών και χρόνο με το χρόνο αύξησε το δυναμικό του. Σήμερα, έχει 152 μαθητές και είναι ίσως το μοναδικό σχολείο του Β. Αιγαίου που συνεχίζει να έχει αυξητική πορεία – έχει καταγραφεί αύξηση του μαθητικού δυναμικού για το σχολείο κατά 28,5% μέσα στην τελευταία πενταετία. Το μεγάλο του πρόβλημα όμως παραμένει η έλλειψη στέγης. Ενός κτηρίου που θα μπορεί όχι μόνο να χωρέσει το διαρκώς αυξανόμενο πλήθος των μαθητών και του προσωπικού, αλλά και θα καλύπτει τις προδιαγραφές λειτουργίας ενός μουσικού σχολείου (ηχομονώσεις χώρων, αίθουσα εκδηλώσεων, τάξεις ατομικών μαθημάτων, χώροι αποθήκευσης μουσικών οργάνων, αίθουσα σίτισης κ.λπ.), ώστε τα μαθήματα να μπορούν να διεξάγονται απρόσκοπτα, ευχάριστα και αποτελεσματικά. …Σε πλήρη λειτουργία, σύμφωνα

Τετάρτη 9 Γενάρη 2019

με το υπάρχον μαθητικό δυναμικό, απαιτούνται περί τις 35 αίθουσες, κι έτσι αναγκαστικά τα μαθήματα διεξάγονται στους διαδρόμους του σχολείου, σε αποθήκες και γραφεία που μετατράπηκαν σε «αίθουσες» χωρίς παράθυρα, εξαερισμό και με τον ελάχιστο ανά μαθητή χώρο, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων (που είναι σε κοινή χρήση με το συστεγαζόμενο σχολείο και χρησιμοποιείται ταυτόχρονα με αυτό και μάλιστα ως χώρος για γυμναστική), στο γραφείο των καθηγητών, στο κυλικείο του σχολείου, στην αυλή όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, ακόμα και στον προθάλαμο της τουαλέτας. Όταν ο καιρός είναι βροχερός η κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά, καθώς οι μαθητές και οι καθηγητές θα πρέπει να μεταφέρουν τα μουσικά τους όργανα στη βροχή -συχνά με δυσάρεστα επακόλουθα- μέχρι να φτάσουν στα λυόμενα, τα οποία πλημμυρίζουν και γεμίζουν λάσπη. Το μάθημα γυμναστικής και των δύο σχολείων συχνά, λόγω έλλειψης χώρων, διεξάγεται ταυτόχρονα με μουσικά μαθήματα στην ίδια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου επί σειρά ετών δεν έχουν πάψει να αναφέρουν τα λειτουργικά τους προβλήματα στην Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης, την Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης Β. Αιγαίου, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και στο Υπουργείο Παιδείας, να διαμαρτύρονται, να διαδηλώνουν, να κάνουν σχετικές εκδηλώσεις και συνεχώς να εισπράττουν υποσχέσεις για ανέγερση νέου κτηρίου, για μεταστέγαση σε υφιστάμενο κτήριο, για άμεση επίλυση των θεμάτων. Οι υποσχέσεις όμως δεν υλοποιούνται ποτέ, και σήμερα, μετά από 25 χρόνια απραξίας και ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, η κατάσταση είναι πιο δύσκολη από ποτέ, με επισωρευμένα ανυπέρβλητα προ-

Ώρα μαθήματος «ατομικού» οργάνου στον διάδρομο μπροστά από το κυλικείο!

βλήματα, χωρίς όμως να διαφαίνεται καμμία βούληση για κάτι καλύτερο από τους αρμόδιους φορείς. ….Το Μουσικό Σχολείο εξυπηρετεί τις ανάγκες μαθητών από όλο τον νομό Λέσβου. Οι μαθητές εισάγονται σ’ αυτό, με εισαγωγικές εξετάσεις πανελλαδικού χαρακτήρα, ενώ ειδικά φέτος, το ⅓ των μαθητών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον και πέρασαν στις εισαγωγικές εξετάσεις, δεν φοίτησαν στο σχολείο εξαιτίας της ανεπάρκειας των κτιριακών υποδομών, η οποία οφείλεται στη μόνιμη αδράνεια των αρμοδίων φορέων. Στη χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής παγκοσμίως, είναι δεδομένη η ισότητα όλων των μαθητών στο δικαίωμα της εκπαίδευσης, καθώς και η προτεραιότητα στην ικανοποίηση των αναγκών και την παροχή κάθε δυνατής βοήθειας για την εξέλιξη και αναβάθμιση επιτυχημένων θεσμών, όπως τα Μουσικά Σχολεία. Η αγανάκτηση του Συλλόγου Διδασκόντων είναι έκδηλη

εξαιτίας της αίσθησης εγκατάλειψης και του εμπαιγμού από όλους τους αρμόδιους φορείς από ιδρύσεως του.

Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ χαιρετίζει και στηρίζει το Σύλλογο Διδασκόντων του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης που κόντρα στη μοιρολατρία, στο συμβιβασμό και στη σιωπή, προχώρησε θαρρετά σε αποφάσεις για την ανάδειξη των προβλημάτων λειτουργίας και στέγασης του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης. Οι συνάδελφοι του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης ανέδειξαν το κύρος, τον πραγματικό ρόλο και προσανατολισμό που πρέπει να έχει στη λειτουργία, τις αποφάσεις και τη δράση του ένας Σύλλογος Διδασκόντων στον αντίποδα του κουκουλώματος των προβλημάτων και του κλίματος πειθάρχησης και συμμόρφωσης που προσπαθούν να επιβάλουν οι προϊστάμενες αρχές, αλλά και κόντρα στην λογική διαχείρισης της μιζέριας, του κοινωνικού αυτοματισμού που επιθυμεί να στρέψει τον έναν συνάδελφο ενάντια στον άλλο, το ένα σχολείο ενάντια στο άλλο, προκειμένου να συντηρείται και να περνάει αλώβητη μια πολιτική μετακύλισης ευθυνών από το Υπουργείο Παιδείας και τη Δημοτική Αρχή. Χρόνια τώρα αναδεικνύουμε και αντιπαλεύουμε τις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων που θεωρούν πως η ολοκληρωμένη μουσική και καλλιτεχνική παιδεία για το δημόσιο σχολείο είναι πολυτέλεια και δεν οφείλει να είναι κομμάτι της αισθητικής και ψυχικής ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου. Το δικαίωμα και οι σύγχρονες ανά-

γκες στη μόρφωση και την εκπαίδευση ήταν και είναι υπόθεση του ταξικά προσανατολισμένου εργατικού λαϊκού κινήματος, που στοχεύει στις αιτίες και στην καρδιά των προβλημάτων, που παλεύει ενάντια στο δημοσιονομικό στραγγαλισμό που επιβάλει η κυβέρνηση και συμφωνούν στρατηγικά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που υπηρετούν την κερδοφορία του Κεφαλαίου κατά πόδας όπως επιτάσσει ο ΣΕΒ, η ΕΕ και ο ΟΟΣΑ. Δεν αποτελεί προφανώς εξαίρεση το Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης όπως προκύπτει από το δελτίο τύπου και την επιστολή του Συλλόγου Διδασκόντων, που δημοσιοποιήθηκαν σε εκπαιδευτικές ιστοσελίδες και έντυπα μέσα. Καλούμε την ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ να στηρίξει τους συναδέλφους του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης, να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως δε θα ανεχθούμε επ’ουδενί λόγω πρακτικές εκφοβισμού και τρομοκράτησης έναντι των συναδέλφων και να πάρει πρωτοβουλίες και θέση πλάι στο δίκαιο αγώνα καθηγητών, γονιών και μαθητών του Μουσικού Σχολείου. Ο αγώνας για την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία μπορεί να συναντηθεί με την διεκδίκηση της αναβάθμισης της μουσικής και καλλιτεχνικής παιδείας συνολικά στην εκπαίδευση, ως ένα οργανικό και απαραίτητο κομμάτι της διαπαιδαγώγησης της νέας γενιάς.

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών για την παροχή μουσικής-καλλιτεχνικής παιδείας προς τους μαθητές και τη δημιουργία πολιτισμού θα συνεχιστεί με την ίδια αγάπη και πάθος, με την ίδια ορμή και σθένος, το ίδιο αίσθημα ευθύνης, παρά τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που κάθε φορά συσσωρεύονται. Εν αναμονή της βούλησης των αρμοδίων να πράξουν το χρέος τους ως πολιτεία απέναντι στους νεαρούς μαθητές, το σχολείο σιγεί και παύει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία της Λέσβου, έως ότου υλοποιηθούν οι υποσχέσεις για λύσεις στα προβλήματα συστέγασης, μέχρι την οριστική λύση του στεγαστικού προβλήματος, έτσι ώστε να γίνει η εκπαιδευτική διαδικασία στο σχολείο μας αξιοπρεπής, λειτουργική και αποτελεσματική