1251 by ΝΕΟ ΕΜΠΡΟΣ

κωδικός 3573

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019 Αριθμός Φύλλου 1251

ΒΔΟΜΑΔΙΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ

www.neo-empros.net

Τιμή 1 €

ε μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο,16 Μάρτη, η εκδήλωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Λέσβου. Ο χώρος του θεάτρου του ΦΟΜ «ο Θεόφιλος» αποδείχθηκε πολύ μικρός για να χωρέσει όλους όσους ήρθαν να ακούσουν τις σκέψεις και προτάσεις των ομιλητών, να παρέμβουν οι ίδιοι καταθέτοντας τις αγωνίες τους για την πορεία που παίρνουν τα πολιτιστικά δρώμενα στο νησί μας.

σελίδες 3-5

ντιμέτωπος με το γνώριμο σκηνικό των «αξιολογήσεων», των «προαπαιτούμενων μέτρων», των «εκκρεμοτήτων» και των δόσεων είναι πάλι ο λαός μας, μετά και την πρόσφατη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ. Μια κατάσταση με την οποία μπούχτισε από εκβιασμούς και αυταπάτες τα τελευταία σχεδόν δέκα χρόνια και που συνεχίζεται στη «μεταμνημονιακή εποχή» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ενα σκηνικό για το οποίο οι εργαζόμενοι μπορούν να είναι σίγουροι ότι θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, είτε του «προοδευτικού πόλου» που προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε των «τολμηρών μεταρρυθμίσεων» που προπαγανδίζει η ΝΔ. Και με βάση αυτή την πραγματικότητα πρέπει να αναλογιστεί ο λαός ότι αυτό που τον συμφέρει δεν είναι ο εγκλωβισμός του στα κάλπικα διλήμματα, αλλά η αποφασιστική απόρριψή τους. Αλλωστε, στα «συμφωνηθέντα», στο 3ο μνημόνιο και σε όλα τα προηγούμενα, που είτε ψήφισαν είτε εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, σήμερα συγκλίνουν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι για όσα βασανίζουν τους εργαζόμενους, υπάρχει ταύτιση μεταξύ τους, ότι οι δικομματικοί τους καβγάδες δεν έχουν να κάνουν με την ανακούφιση του λαού, με την αποκατάσταση των απωλειών του. Συμφωνούν π.χ. στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, με

στόχευση την πλήρη διάλυση της όποιας προστασίας είχε απομείνει για τα λαϊκά νοικοκυριά. Συμφωνούν στην ακόμα πιο αποφασιστική προώθηση της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας. Συμφωνούν στη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», που φέρνει την κλιμάκωση της αφαίμαξης για τα λαϊκά νοικοκυριά. Το κυριότερο; Συμπλέουν στις κάθε είδους διευκολύνσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο, που ειδικά τις τελευταίες δέκα μέρες τις έφεραν μαζεμένες. Αυτή η σύμπλευση στους αντιλαϊκούς στόχους, που εκτείνεται όχι απλά στα επόμενα χρόνια αλλά στις επόμενες δεκαετίες, πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Γιατί αυτό που σήμερα πρέπει να απασχολεί το λαό δεν είναι ποιος θα κάτσει στη θέση του «χαλίφη» για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια πολιτική, αλλά πώς θα μεγαλώσουν τα εμπόδια, πώς θα οργανωθεί καλύτερα η «λαϊκή αντιπολίτευση», πώς θα μεγαλώσει η πίεση, είτε συνεχίσει να κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε τον διαδεχθεί η ΝΔ. Κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου σε όλες τις κάλπες που θα στηθούν, ώστε παντού, με ισχυρό το ΚΚΕ, να μεγαλώνουν τα εμπόδια που μπορεί να βάλει ο λαός στο τσάκισμα των δικαιωμάτων του. Και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, για να είναι περισσότεροι οι εκλεγμένοι που διεκδικούν μαζί με το λαό, και στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές όποτε γίνουν, για να δυναμώσει αυτή η σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική.

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

Σταύρος Τάσσος, βουλευτής του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», σχολιάζοντας την ομιλία του προέδρου της ΝΔ στη Λέσβο, αναφέρει σε δήλωσή του: «Ο πρόεδρος της ΝΔ, αντί να απολογηθεί για την πολιτική εξαθλίωση των νησιών που εφάρμοσε και η ΝΔ, επιχείρησε να εμφανίσει στον λαό της Λέσβου και των άλλων νησιών τον εαυτό του ως νέο σωτήρα και τη σημερινή διοίκηση της Περιφέρειας ως φιλολαϊκή. Το κόμμα του, τα τοπικά του στελέχη σε Περιφέρεια και δήμους είναι συνυπεύθυνοι για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της Λέσβου και των άλλων νησιών του Βόρειου Αιγαίου, γιατί έχουν ψηφίσει, στηρίξει και εφαρμόσει τα βασικά αντιλαϊκά μέτρα και επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ και η περιφερειάρχης στή-

ριξαν και στηρίζουν την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων - μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου με τη δημιουργία των απάνθρωπων Hot-Spot, τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ. Η ΝΔ ψήφισε και τα νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και την κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά με την υπερψήφιση του 3ου μνημονίου. Η ΝΔ και τα στελέχη τους σε Περιφέρεια και δήμους στηρίζουν την προκλητική συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους εφοπλιστές για εθελοντική - συμβολική συμμετοχή στα φορολογικά βάρη την ίδια ώρα που απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και προνόμια. Το ίδιο στηρίζουν και τις νέες φοροαπαλλαγές των μεγάλων επιχειρηματιών. Η ΝΔ, η περιφερειάρχης και οι δήμαρχοί της στήριξαν και στηρίζουν

με κάθε τρόπο την επικίνδυνη επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να φέρει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, που δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι διαφορές που έχουν οι υποψήφιοι της ΝΔ με αυτούς της κυβέρνησης είναι κυρίως η διαμάχη για τις κυβερνητικές καρέκλες και για τα αξιώματα σε Περιφέρεια και δήμους. Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι η στρατηγική που ακολουθούν είναι εχθρική προς τις λαϊκές ανάγκες. Καλώ τον λαό της Λέσβου και των άλλων νησιών του Βορείου Αιγαίου να δώσουν την πρέπουσα απάντηση να δυναμώσουν τη συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ. Να ψηφίσουν «Λαϊκή Συσπείρωση» σε Περιφέρεια και Δήμους. Να ψηφίσουν ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και στις βουλευτικές, όποτε γίνουν».

Καταδικάζει την επίθεση που έγινε σε βάρος δημοσιογράφου Η Νίκη Τσιριγώτη, Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Λέσβου και υποψήφια Δήμαρχος Δήμου Μυτιλήνης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση καταδίκασε, εκ μέρους της δημοτικής παράταξης την επίθεση που δέχτηκε δημοσιογράφος του νησιού μας. «Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Λέσβου καταδικάζει για ακόμα μια φορά την καταγγελλόμενη επίθεση που έγινε σε βάρος δημοσιογράφου. Τέτοιες ενέργειες δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πολιτική διαφωνία και την αντιπαράθεση. Καταδικάζουμε τις πρακτικές φασίζουσας νοοτροπίας, της παρεμπόδισης της έκφρασης πολύ δε περισσότερο των δημοσιογράφων που ασκούν το επάγγελμά τους».

Πλησιάζει ο καιρός που απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη τη χώρα, σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά οι μαθητές ετοιμάζουν και ετοιμάζονται για το δικό τους γεγονός, για τη δική τους γιορτή, για τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ! Το Τομεακό Συμβούλιο Λέσβου της ΚΝΕ καλεί μαθητικά συγκροτήματα, ομάδες χορού, θεάτρου, νέους και νέες που τους ενδιαφέρει ο αθλητισμός ή που σκιτσάρουν να πάρουν μέρος. Γιατί τα Μαθητικά Φεστιβάλ προετοιμάζονται από μαθητές για μαθητές! Έτσι και στη Λέσβο μπορούμε να συναντηθούμε και να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε ιδέες, γνώμες και απόψεις για το τι μπορούμε να ετοιμάσουμε. Είναι πολύ σημαντική και αξιέπαινη η προσπάθεια που κάνουν όλα αυτά τα παιδιά μέσα στα σχολεία και στις γειτονιές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς τους, που χωρίς καμία -συνήθως- βοήθεια δημιουργούν τόσο όμορφες παραγωγές. Δήλωσε συμμετοχή στα τηλέφωνα 697 278 5487 και 697 918 9786.

ΒΔΟΜΑΔΙΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ Ιδιοκτήτης: ΝΕ Λέσβου ΚΚΕ Εκδότης: Παρασκευάς Γεωργούλας Διευθύνεται από Συντακτική Επιτροπή.

Ταχυδρομική διεύθυνση: Αρχιπελάγους 21, 3ος όροφος, 81100 Μυτιλήνη. Τηλ.: 2251029239, φαξ: 2251042492 e-mail: mail@neo-empros.net web: www.neo-empros.net ΕΚΤΥΠΩΣΗ: Γραφικές Τέχνες Δούκα, Αρίωνος 11, Μυτιλήνη, τηλέφωνο:2251048488 ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ: ετήσια 35,00 ευρώ, Υπόλοιπη Ελλάδα 70,00 ευρώ, Τραπεζών - ΟΤΑ - Εταιριών - Υπηρεσιών 100,00 ευρώ. Αυστραλία: 200$, Καναδάς: 190$, Ευρώπη: 105,00 ευρώ. ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ: Αθανασία Καλαϊτζόγλου Εθνική Τράπεζα, Αρ.Λογαριασμού: 415/950150-94. Τετάρτη 20 Μάρτη 2019, Αριθμός φύλλου: 1251 Τιμή φύλλου: 1 ευρώ.

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

ε μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο,16 Μάρτη, η εκδήλωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Λέσβου με θέμα «πολιτισμός για όλους πολιτισμός παντού». Ο χώρος του θεάτρου του ΦΟΜ «ο Θεόφιλος» αποδείχθηκε πολύ μικρός για να χωρέσει όλους όσους ήρθαν να ακούσουν τις σκέψεις και προτάσεις των ομιλητών, να παρέμβουν οι ίδιοι καταθέτοντας τις αγωνίες τους για την πορεία

που παίρνουν τα πολιτιστικά δρώμενα στο νησί μας. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης έγιναν καλλιτεχνικές παρεμβάσεις από τη Μυρσίνη Κουτσκουδή, το Στέφανο Φευγαλά και τη Στρατούλα Χιώτη. Σ΄ αυτό το φύλλο της εφημερίδας μας δημοσιεύουμε τέσσερεις από τις παρεμβάσεις των ομιλητών και θα επανέλθουμε στο επόμενο φύλλο με τις υπόλοιπες.

ΣΕΜΙΝΑ ΔΙΓΕΝΗ, δημοσιογράφος - συγγραφέας

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΑΣΣΟΥ βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου

Αυτό που έκανε εμάς τους Έλληνες ξεχωριστούς, ακόμα και σε καιρό δοκιμασιών και κρίσεων, ήταν πάντα ο πολιτισμός. Βασική υποχρέωση όλων όσοι συμμετέχουμε σε θεσμούς ή ασχολούμαστε με κάθε τρόπο με τον πολιτισμό, είναι η διάδοση και η ενθάρρυνση κάθε μορφής τέχνης. Στόχος να μπορούν να την παρακολουθήσουν και να συμμετέχουν σε αυτήν ενεργά όλοι, χωρίς αποκλεισμούς και προϋποθέσεις. Οσο σημαντικό είναι να υποστηρίζουμε κάθε νέα πρόταση και πρωτοποριακή προσέγγιση, άλλο τόσο είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι δικαίωμα στην τέχνη και τον πολιτισμό, έχουν όλοι οι πολίτες. Βέβαια, η ουσιαστική ενασχόληση με τον πολιτισμό, προϋποθέτει να έχεις δουλειά, το σπίτι σου να έχει ρεύμα και νερό, τα μέλη της οικογένειάς σου φαγητό, αλλά και ικανοποιητικές παροχές σε παιδεία, υγεία, πρόνοια. Όλα αυτά δηλαδή, που αυτές τις εποχές, στερείται μεγάλο τμήμα του λαού. Σαν κρατικός ή θεσμικός παράγοντας, κοροϊδεύεις τον κόσμο, αν λες πως ασχολείσαι διακαώς με τον πολιτισμό και τις τέχνες, αλλά την ίδια στιγμή αδιαφορείς για τη ζωή που περνούν τα λαϊκά στρώματα και δεν προσπαθείς με τις πολιτικές σου θέσεις να συμβάλεις στη βελτίωσή της. Η τέχνη ασκεί αναμφισβήτητα βαθειά ιδεολογική πολιτική επίδραση στη συνείδηση των ανθρώπων. Είναι ένας από τους ισχυρότερους μοχλούς διαμόρφωσης της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης. Όλα τα πολιτιστικά ρεύματα, όλα τα έργα τέχνης και πολιτισμού – ακόμα και όταν κάποια αυτοπροσδιορίζονται ως απολίτικα – έχουν στον πυρήνα τους ιδεολογικό, πολιτικό αποτύπωμα. Ακόμη και ένα – αθώο εκ πρώτης όψεως – αστυνομικό ή ερωτικό μυθιστόρημα, θεατρικό, κινηματογραφικό ή εικαστικό έργο, που φιλοδοξεί απλά να ψυχαγωγήσει, περιγράφει – άμεσα ή έμμεσα – έναν κόσμο όπως τον θέλει, τον οραματίζεται, τον προτείνει και τον προβάλλει ο δημιουργός. Στο έργο δηλαδή, σκιαγραφείται ο ιδεατός κόσμος του δημιουργού και αυτό το γεγονός από μόνο του, εμπεριέχει πολιτική ουσία και άποψη.

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είχε πει -και αξίζει να το θυμόμαστε- πως «για την τέχνη, το να είναι κανείς απολίτικος, σημαίνει ότι έχει διαλέξει το στρατόπεδο αυτών, που κρατούν τα ηνία της εξουσίας». Το μεγαλύτερο ηθικό και κοινωνικό χρέος της πνευματικής ηγεσίας, είναι να αναδείξει με το έργο της, ότι αυτή η αθλιότητα που βιώνουμε σ’ αυτούς τους καιρούς, δεν είναι μοιραία, ούτε αναπόφευκτη και ότι μπορεί να ανατραπεί, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Η νέα αποστολή του πολιτισμού, είναι να συντελεί στη διαμόρφωση ανθρώπων με τέτοια κουλτούρα, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν το ρόλο των νέων ιδιοκτητών του πλούτου. Να αντιλαμβάνονται και τα παιχνίδια που παίζονται και τις παγίδες που στήνονται. Η πραγματική κοινωνική λειτουργία του πολιτισμού, δεν είναι να «φέρει τζίρο και χρήμα» σε αυτούς που έχουν ήδη χρήμα, ούτε να κάνει ευχάριστη και ελκυστική τη στασιμότητα ενός κόσμου που σαπίζει. Μην ξεχνάμε. Πολιτισμός είναι η επικράτηση του δικαίου πάνω στη δύναμη, της πειθούς στη βία, του διαλόγου στο μονόλογο, του πνεύματος στην ύλη.

«Πολιτισμός για όλους - Πολιτισμός παντού» ή «Ο πολιτισμός σώζεται όταν σώζονται οι άνθρωποι» για να συνδέσω τη σημερινή εκδήλωση με την αυριανή παράσταση «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» και το συγγραφέα του έργου Μπέρτολτ Μπρεχτ. Και πότε σώζονται οι άνθρωποι; Όταν πάψει ο ένας να εκμεταλλεύεται τον άλλον. Όταν δηλαδή η ανθρωπότητα περάσει από την περίοδο του ατομισμού στην περίοδο της συλλογικότητας, από την περίοδο της προϊστορίας στην περίοδο της ιστορίας, από την περίοδο της ταξικής προσέγγισης της επιστήμης στην περίοδο της καθολικότητας της επιστήμης. Με άλλα λόγια από την ταξική στην αταξική κοινωνία. Αν όμως ο πολιτισμός είναι έννοια αντικειμενική και χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, ως το σύνολο των υλικών και πνευματικών αξιών της π.χ. Αρχαιοελληνικός, Ρωμαϊκός, Βυζαντινός Πολιτισμός κλπ, η τέχνη είναι έννοια υποκειμενική και επομένως έχει ταξικό πρόσημο. Με άλλα λόγια η τέχνη προωθεί τη συλλογικότητα, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη; Ημερεύει και ημερώνει τον άνθρωπο, αλλά συγχρόνως του δίνει δύναμη να παλεύει για το σωστό και το δίκαιο; Ή η τέχνη προωθεί τον ατομισμό, την ανταγωνιστικότητα, τη βία, εξαγριώνει και εξαθλιώνει τον άνθρωπο;

Τι κάνουμε λοιπόν εμείς που παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στη σημερινή ιστορική φάση του ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού, όπου οι εκμεταλλευτικές σχέσεις βρίσκονται στο απόγειο τους; Η απάντηση είναι ρίχνουμε το βάρος στον υποκειμενικό παράγοντα, και σε έργα και δημιουργούς, όπως, για παράδειγμα, ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, ο Σαίξπηρ, ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι, ο Τσέχοφ, ο Μαγιακόφσκι, ο Ο’ Νηλ, ο Τ. Ουίλιαμς, ο Βάρναλης, ο Ρίτσος, ο Χικμέτ, ο Μπρεχτ, αλλά και σύγχρονους, που αντλούν τα θέματά τους από το λαό. Έργα που αναζητούν αξίες, ιδανικά, και ανώτερες αλήθειες. Έργα διαχρονικά και ακατάλυτα στο χρόνο. Έργα υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας, που ανοίγουν νέους δρόμους και προοπτικές. Για μια Τέχνη, που όπως λέει ο Μαγιακόφσκι «δεν θα αντανακλά σαν τον καθρέφτη, μα σαν φακός θα μεγεθύνει». Για μια τέχνη που καλλιεργεί το ανθρώπινο συναίσθημα, τη φαντασία, την ευαισθησία, την έξαρση, αλλά και τη θέληση να πραγματοποιηθεί η κοινωνική αλλαγή για μια αταξική κοινωνία, όπου οι έννοιες του πολιτισμού και της τέχνης συμπίπτουν.

...πολιτισμός για όλους πολιτισμός παντού... ΜΑΡΙΑ ΓΚΑΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ, καθηγήτρια στο Μουσικό Λύκειο Μυτιλήνης

Η μουσική δημιουργία και έκφραση στις μέρες μας βρίσκεται σε κρίση, όπως και όλοι οι τομείς της ανθρώπινης δημιουργίας και έκφρασης σε μια περίοδο οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής, αισθητικής παρακμής. Η μουσική, επειδή ακριβώς το αντικείμενό της είναι ο ήχος, έχει την ικανότητα να συνοδεύει τις καθημερινές δραστηριότητες του ανθρώπου, να πλαισιώνει τα σημαντικά γεγονότα της ζωής του, να εκφράζει με αμεσότητα τον ψυχισμό του. Γι αυτό η μουσική είναι ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ. Και η τέχνη, ως μορφή κοινωνικής συνείδησης υφίσταται τη μεταχείριση εκείνη που εξασφαλίζει τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.. Δηλαδή, σύμφωνα με την αντίληψη αυτών που κυριαρχούν, ο απλός λαός και κυρίως η νεολαία, ούτε πρέπει να εκφράζει τα συναισθήματά του ούτε να οραματίζεται, ούτε να έρχεται σε επαφή με τις μνήμες και με τα μεγάλα καλλιτεχνικά δημιουργήματα του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά να βρίσκεται σε μία μόνιμη πολιτιστική νάρκης. …. Τα προϊόντα μουσικής υποκουλτούρας, με σύντομη ημερομηνία λήξης, κατακλύζουν την κοινωνία μας και δεν αφήνουν χώρο για γνήσια μουσική έκφραση. Συνεπώς οι θεσμοθετημένοι φορείς του κράτους (τα ΜΜΕ, τα σχολεία και η Τοπική Διοίκηση) παίζουν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του καλλιτεχνικού προϊόντος, στην ποιότητά του, καθώς και στη στάση της κοινωνίας απέναντι σε ζητήματα τέχνης και δημιουργίας. …Η κατάσταση σήμερα στη Λέσβο σε σχέση με τη μουσική τέχνη μπορεί να χαρακτηριστεί άσχημη. Σε επίπεδο θεσμικό υπάρχει το Λεσβιακό Καλοκαίρι, κατά το οποίο ο Δήμος παραχωρεί διάφορους χώρους σε γνωστούς, κυρίως, καλλιτέχνες και καταρτίζει το πρόγραμμα. Υπάρχουν επίσης 2-3 ιδιώτες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό, φιλοξενώντας συναυλίες σε χώρους που δεν διαθέτουν τα χαρακτηριστικά συναυλιακών κέντρων. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το Διεθνές Φεστιβάλ Κλασσικής Μουσικής του Μολύβου, το οποίο ναι μεν παρέχει υψηλής ποιότητας καλλιτεχνικό προϊόν αλλά είναι εντελώς ασύνδετο με την τοπική κοινωνία της Λέσβου καθώς δεν προσελκύει σχεδόν καθόλου

το ντόπιο κοινό, ενώ λείπουν παντελώς οι δημιουργοί και οι καλλιτέχνες που κατάγονται από τη Λέσβο. Φωτεινές εξαιρέσεις αποτελούν οι σποραδικές εκδηλώσεις στον Φ.Ο.Μ., στο αρχοντικό Γεωργιάδη ή σε κάποια κέντρα διασκέδασης μέσα στην πόλη. Αυτές οι μουσικές εκδηλώσεις δεν χαίρουν καμιάς υποστήριξης από πλευράς του Δήμου και πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία των ίδιων των καλλιτεχνών. … Κραυγαλέο δείγμα ελλιπέστατης και ανεπαρκούς στήριξης της Μουσικής Τέχνης αποτελεί η υπόθεση του Μουσικού σχολείου Μυτιλήνης. …Η χρόνια κωλυσιεργία, οι λάθος χειρισμοί σε ότι αφορά την αγορά οικοπέδου και το κτίσιμο κατάλληλου κτηρίου που να πληροί τις προδιαγραφές μουσικού σχολείου απέδειξαν περίτρανα το πώς αντιλαμβάνονται όλες οι διοικήσεις του Δήμου τα τελευταία χρόνια τη Μουσική Παιδεία, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, δηλαδή χρήματα του έλληνα και ευρωπαίου φορολογούμενου εργαζόμενου. Για αυτούς το Μουσικό σχολείο ήταν και είναι ένας πολυέξοδος και άνευ ουσίας μπελάς. Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση πρώην αντιδημάρχου και πρώην περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης πως στο μουσικό σχολείο διδάσκονται όργανα που οχλούν, γι αυτό το λόγο πρέπει να πάψουν να διδάσκονται. Ο Δήμος Λέσβου έχει το …προνόμιο να είναι ο μοναδικός δήμος στην Ελλάδα, στον οποίο το Μουσικό σχολείο συστεγάζεται με ένα άλλο γενικό σχολείο, με τα μουσικά μαθήματα, αλλά καμιά φορά και τα μαθήματα γενικής παιδείας, όπως μαθήματα κατεύθυνσης και πανελλαδικώς εξεταζόμενα, να διδάσκονται …όπου υπάρχει χώρος!!! Σε διαδρόμους, τουαλέτες, στο προαύλιο αν ο καιρός το επιτρέπει, στο γραφείο των καθηγητών, σε κάποια εσοχή του κτηρίου, παίζοντας όσο το δυνατόν πιο …αθόρυβα(!) για να μην ενοχλούμε το συστεγαζόμενο σχολείο, σε κακοκατασκευασμένα λυόμενα, που πλημμυρίζουν από νερά και λάσπη όταν βρέχει και θερμοκρασίες 4-5ο Κελσίου. Το ερώτημα λοιπόν τίθεται αμείλικτα και σε αυτό πρέπει να πάρουν θέση όλοι: Έχουν τη βούληση να στηρίξουν

ένα σχολείο που ως αποστολή του έχει τη συναισθηματική και καλλιτεχνική καλλιέργεια των νέων αυτού του τόπου ή όχι; Επιθυμούν τη συνέχιση και ενίσχυση ενός εκπαιδευτικού θεσμού που παράγει πολιτισμό τα τελευταία χρόνια στο τόπο μας; …Μπορούμε να διαμορφώσουμε σήμερα ένα πλαίσιο ενεργειών που θα ενισχύσουν την υπόθεση της Μουσικής τέχνης στον τόπο μας. - Άμεσα θα πρέπει να λυθεί το κτιριακό του Μουσικού Σχολείου, ώστε ο βασικός πυρήνας μουσικής καλλιέργειας στον τόπο μας να εκπληρώνει την αποστολή του. - Να δημιουργηθούν θεσμοί μουσικής δημιουργίας με τη μορφή φεστιβάλ για παράδειγμα, προκειμένου να δοθεί βήμα σε νέους μουσικούς που ζουν στο τόπο μας. - Μετάκληση καλλιτεχνών αλλά και μουσικών συνόλων από τα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και την Ευρώπη, εκπροσώπων διαφόρων ειδών μουσικής (παραδοσιακής έθνικ, τζαζ, σύγχρονης, έντεχνης, κλασσικής), σε μια κατεύθυνση ώστε το πολιτιστικό προφίλ του Δήμου να αναβαθμίζεται προς το ποιοτικότερο. - Θεματικά φεστιβάλ που ακολουθούν τη σύγχρονη επικαιρότητα αλλά και διατηρούν ζωντανές τις μνήμες τοπικών ιστορικών γεγονότων. Για παράδειγμα μουσικά δρώμενα μαζί με πρόσφυγες για την ενίσχυση της φιλίας και αλληλεγγύης των λαών ή μουσική εκδήλωση μνήμης «ΜΠΛΟΚΙΑ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ‘44». - Καθιέρωση βραδιών street music, όπου μουσικοί του τόπου μας, solo

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

ή σε μικρά σχήματα θα παίζουν στο κέντρο της πόλης επί πληρωμή από τη Δημοτική Αρχή και όχι εν είδη επαιτείας. - Ανακαίνιση χώρων που ήδη χρησιμοποιούνται σαν συναυλιακοί χώροι αλλά χρήζουν φροντίδας γιατί είναι εγκαταλελειμμένοι από Δήμο και Περιφέρεια. - Θεσμοθέτηση μουσικών και καλλιτεχνικών δράσεων που θα απευθύνονται στο παιδί: Μουσικά εργαστήρια, παιδική χορωδία, κουκλοθέατρο, Καραγκιόζη, παρακολούθηση μουσικών εκδηλώσεων με ρεπερτόριο που απευθύνεται σε νήπια και παιδιά προσχολικής ηλικίας. - Δημιουργία μουσικών συνόλων και ενίσχυση των υπαρχόντων όπως η φιλαρμονική, με την προκήρυξη θέσεων μουσικών εξειδικευμένων στις αντίστοιχες οικογένειες οργάνων, χάλκινων, ξύλινων, πνευστών, κρουστών. - Συνεργασία του Δήμου με τα σχολεία για τη διοργάνωση μαθητικών φεστιβάλ μουσικής. - Διάχυση μουσικών εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων στις συνοικίες της πόλης και στα χωριά του Δήμου ώστε να μην αποτελούν μόνο υπόθεση του κέντρου. - Βέβαια, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν με δημοτικές αρχές που υπηρετούν την κυρίαρχη λογική. Χρειάζεται ανατροπή σε τοπικό επίπεδο. Μια νέα δημοτική αρχή που θα διοικείται από τις δυνάμεις της Λαϊκής Συσπείρωσης αλλά και δραστηριοποίηση του ίδιου του λαού στην κατεύθυνση αλλαγής της υλικής και πνευματικής του ζωής.

...πολιτισμός για όλους πολιτισμός παντού... ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΓΛΑΪΑΣ ΚΥΡΙΤΣΗ, δημοσιογράφος υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

Είναι εξαιρετικά δύσκολο σε μια τόσο σύντομη παρέμβαση, να μιλήσει κανείς για ένα τόσο μεγάλο θέμα όπως είναι ο πολιτισμός. Θα επιχειρήσω απλά να βάλω κάποιες σκέψεις, διευκρινίζοντας από την αρχή ότι πρόκειται για ερεθίσματα προβληματισμού και εμβάθυνσης, παρά για απαντήσεις. Κάνουμε αυτή τη συζήτηση, σε ένα νησί που δικαίως ξεχωρίζει και για την ιστορία του, και για την παράδοσή του και για το λαϊκό του πολιτισμό, ο οποίος για δεκαετίες αναδεικνύει και υψώνει τη δυνατότητα του απλού, καθημερινού ανθρώπου να συμμετέχει, να διαπαιδαγωγεί, να διδάσκει. Να διδάσκει, όμως, όχι για να ξεχωρίζει απ’ τον κόσμο, αλλά για να ενώνεται με τον κόσμο. Αλήθεια, τι ορίζεται σήμερα ως πολιτισμός; Τι είναι πολιτισμός; από ποιους παράγεται; μέσα από ποια κανάλια παράγεται; πώς προωθείται; και, τελικά, τι υπηρετεί; Ο λαϊκός πολιτισμός βρίσκεται σε υποχώρηση και γιατί; Ο περίφημος πολιτιστικός ιμπεριαλισμός, όπως εύστοχα έχει οριστεί, πώς προωθείται, πώς αναπτύσσεται και πού στοχεύει; Είναι γεγονός, επίσης, ότι εδώ και περίπου 30 χρόνια φαίνεται και μάλλον ισχύει ότι οι άνθρωποι του πολιτισμού, της τέχνης, της διανόησης έχουν πάει ή στο περιθώριο ή έχουν μπει κι αυτοί στο μύλο της απόλυτης ενσωμάτωσης στο σύστημα της αγοράς, της ισοπέδωσης και της ομογενοποίησης. Κάτι που το βλέπουμε πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια της κρίσης και της επίθεσης στις όποιες λαϊκές κατακτήσεις.

Το ερώτημα «που είναι όλη η διανόηση; υπάρχει; έχει κάτι να πει; γιατί δεν μιλά για όσα συμβαίνουν;» ακούγεται και δικαίως από όλο και περισσότερους ανθρώπους. Και δεν είναι δικαιολογία ότι σε μια περίοδο κρίσης και φτώχειας είναι δύσκολο να παραχθεί πολιτισμός. Ας αναλογιστούμε παλιότερες εποχές του μεσοπολέμου ή και αργότερα, τι επίπεδο πολιτισμού ανέδειξαν. Κι όποιος επιχειρεί με τέτοια εύκολα σχήματα να δώσει απαντήσεις, μάλλον, την τρέχουσα αγοραία αντίληψη υπηρετεί. Χωρίς να θέλω, λοιπόν, σε καμιά περίπτωση να ακυρώσω ή να αδικήσω τις όποιες επιμέρους προσπάθειες ή τα όποια φωτεινά παραδείγματα υπάρχουν, ωστόσο, ο κανόνας είναι αυτός. Ομογενοποίηση, ισοπέδωση, ομοιομορφία, απόσυρση από τα κοινά, ιδιώτευση, ατομισμός και τελικά απογοήτευση και μοναξιά, ακριβώς για να αναπαράγεται το κυρίαρχο πρότυπο και να μη διαταράσσεται ο κύκλος του αγοραίου πολιτισμού που ως εμπορικό προϊόν υπακούει στους κανόνες της αδηφάγου καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μιας καπιταλιστικής ανάπτυξης που θέλει για να επιτευχθεί όχι τον άνθρωπο – πολίτη που συμμετέχει και παράγει, αλλά τον άνθρωπο – καταναλωτή. Που θέλει τον άνθρωπο όχι καθημερινό κοινωνό και παραγωγό του πολιτισμού, αλλά τον άνθρωπο καταναλωτή ενός «πολιτισμού» που χειραγωγεί αντί να χειραφετεί, που ελέγχει αντί να απελευθερώνει. Πρόσφατο παράδειγμα η σύμπραξη χορευτικών επιδόσεων έκπαγλου καλλονής με τα παραδοσιακά

αποκριάτικα δρώμενα του Αγά στην Ελάτα της Χίου....όπου επισκέπτες και ντόπιοι αναβίωσαν την ανήθικη ηθική της κρίσης του Αγά... στην υποτιθέμενη γιορτή του χωριού την καθαρή Δευτέρα. Και η ξεφτίλα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και σε δημοσιευμένη καταγγελία της Λαϊκής Συσπείρωσης Χίου, δεν αφορά στην κοπέλα, που ο καπιταλισμός και η ηθική του την εμπορεύεται πουλώντας την ομορφιά της, αλλά αυτών που εμφανίζονται ως θιασώτες ηθών και εθίμων και προσβάλλουν την ανθρώπινη ύπαρξη χρηματοδοτώντας μάλιστα αυτού του είδους, αγοραίες αντιλήψεις. Και αλίμονο! Ούτε ο σεξισμός και η αγοραία αντίληψη των ιθυνόντων της φαεινής αυτής ιδέας, μπορεί να χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο χωριό, με ανθρώπους που περνάνε τη ζωή τους σκυμμένοι κάτω από τα μαστιχόδεντρα. Έχουν απόλυτη ευθύνη όμως, όλοι αυτοί που έχουν μετατρέψει τα έθιμα σε κράχτη για φράγκα, σε ατραξιόν θεάματος και σανού, που το μόνο που ψά-

χνουν δεν είναι πώς θα αναβιώσουν χαρές και λύπες από τα περασμένα, αλλά πόσοι τουρίστες θα έρθουν, ποια κανάλια θα μεταδώσουν τα δρώμενα, πώς θα γίνει η αρπαχτή για να βγουν τα σπασμένα, από τις άθλιες πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά. Έχουν απόλυτη ευθύνη γι’ αυτή την κατάντια και η Περιφερειακή Αρχή και η Δημοτική Αρχή και όλοι αυτοί που συμβάλλουν στη μετατροπή των εθίμων σε εμπορεύματα, στον εκφυλισμό κάθε εκδήλωσης που αντί να αναβιώνει τον πολιτισμό μας, «εκπορνεύει κυριολεκτικά και μεταφορικά κάθε αξία και παράδοση», καταλήγει η ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Χίου. Αυτό είναι το σύστημά τους, αυτό πολεμάμε, απέναντί του πρέπει να υψώσουμε τείχος μέγα, αλλιώς η σαπίλα του θα μας καταπιεί. Μ’ αυτές τις σκέψεις χαιρετίζω τη σημερινή εκδήλωση, η οποία θα ευχόμουν να αποτελέσει την αφορμή, για να ανοίξει, όλη αυτή η μεγάλη και δύσκολη συζήτηση, δίνοντας όχι απλοϊκές και εύκολες απαντήσεις, αλλά συμφωνώντας ότι έχουμε μπροστά μας έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο, που αξίζει, όμως, τον κόπο να επιχειρήσουμε να τον περπατήσουμε. Κι επιτρέψτε μου να κλείσω αυτή τη σύντομη παρέμβαση, θυμίζοντας τούς χαρακτηριστικά ουσιαστικούς στίχους της Κατερίνας Γώγου: «.... Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε φορά που ακούω «Κατερίνα» τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον. Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος το νου σου ε;»

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

Στο «Παρκάκι» της Καλλονής γιορτάστηκε η 109η επέτειος από την εξέγερση των κολίγων στο Κιλελέρ του Θεσσαλικού κάμπου. Την εκδήλωση που διοργάνωσε ο νεοσυσταθείς Αγροτικός Σύλλογος Καλλονής με την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου παρακολούθησαν αγροτοκτηνοτρόφοι από τα χωριά και την πόλη του νησιού μας. Εκ μέρους του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου χαιρετισμό απεύθυνε ο Γραμματέας Μπάμπης Ντινενής. Στο χώρο της εκδήλωσης παραβρέθηκαν ακόμα ο βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Σταύρος Τάσσος, η Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Λέσβου και υποψήφια Δήμαρχος Δήμου Μυτιλήνης με τη Λαϊκή Συσπείρωση Νίκη Τσιριγώτη, η οποία και απεύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης, ο υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Δυτικής Λέσβου με τη Λαϊκή Συσπείρωση Γιάννης Συκάς, η Περιφερειακή Σύμβουλος και υποψήφια με τη Λαϊκή Συσπείρωση Αγλαΐα Κυρίτση. Με το ποίημα «ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΚΑΜΠΟΣ» άνοιξε η σεμνή εκδήλωση, που απαγγέλθηκε από το Στέφανο Λούκα. Στη συνέχεια διαβάστηκαν ένα μέρος από τη ζωή και δράση του ήρωα του αγροτικού κινήματος και πρόδρομου του Κιλελέρ Μαρίνου Αντύπα από τη Θοδώρα Ζαφειρίου και το χρονικό του ξεσηκωμού των κολίγων στο Θεσσαλικό κάμπο από το Σταύρο Μαντατή. Ακολούθησε η κεντρική ομιλία από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Δημήτρη Καραγιάννη και η εκδήλωση έκλεισε με τραγούδια της εποχής εκείνης από τους Βλαδήμηρο Σιαμέτη και Περικλή Πάγκα. Στην ομιλία του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας μεταξύ άλλων τόνισε τα παρακάτω. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, Το μήνυμα της μεγάλης εξέγερσης των Θεσσαλών κολίγων πριν από 109 χρόνια, παραμένει και σήμερα επίκαιρο. Το Κιλελέρ αποτελεί φάρο και οδηγό για τη δράση μας. Η ηρωική εξέγερση των αγροτών του θεσσαλικού κάμπου ενάντια στους καπιταλιστές και εκμεταλλευτές τους, αποτελεί σταθμό στην Ιστορία του αγροτικού κινήματος. Τότε οι κολίγοι αντιμέτωποι με τους τσιφλικάδες και το κράτος τους, με την πάλη τους που ήταν υπόθεση χρόνων και όχι ενός μόνο αγώνα και με την θυσία τους, κατάφεραν μετά από χρόνια να πάρουν τα χωράφια τους. Σήμερα αντιμετωπίζουμε τους σύγχρονους τσιφλικάδες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που ορμούν να αρπάξουν το βιός μας και να μας μετατρέψουν ξανά σε κολίγους. Σήμερα αυτή η πολιτική οδηγεί σε πιο γρήγορη συγκέντρωση της παραγωγής αλλά και της γης σε λίγα χέρια επιχειρηματιών-μεγαλοαγροτών και στη δημιουργία των σύγχρονων τσιφλικιών επιχειρήσεων, με συνέπεια οι μικρομεσαίοι αγρότες να χάνουν τη γη τους. Η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προη-

γούμενες, στέκονται εχθρικά απέναντι στα δίκαια αιτήματα μας (για μείωση τους κόστους παραγωγής, εγγυημένες τιμές, αποζημιώσεις κλπ). …. Η κυβέρνηση έχει διαλέξει στρατόπεδο. Βρίσκεται απέναντι μας. Η πολιτική της πρέπει να τσακιστεί στη συνείδηση των μικρομεσαίων αγροτών που βλέπουν τον κόπο και τον μόχθο τους να πηγαίνει χαμένος και το εισόδημα τους να μειώνεται συνεχώς. ….. Η επίθεση που γίνεται σχεδιασμένα σε όλη τη χώρα τα τελευταία χρόνια απέναντι στο οργανωμένο αγροτικό κίνημα δείχνει ποιος είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος. Σας καλούμε να κλείσετε τα αυτιά σας στη βρώμικη επίθεση και να έρθετε μαζί μας, για να οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας. - Με δυνατούς, ζωντανούς αγροτικούς συλλόγους, που θα ενημερώνουν, θα οργανώνουν, θα κινητοποιούν, θα διεκδικούν λύσεις στα προβλήματα μας. - Με τη συγκρότηση νέων αγροτικών συλλόγων σε κάθε χωριό. - Με ενότητα στο πλαίσιο πάλης που εκφράζει τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας της μικρομεσαίας αγροτιάς. - Ενάντια στη μοιρολατρία ότι τίποτα δεν γίνεται. Ενάντια στα ψέματα ότι με τους αγώνες δεν κερδίζουμε τίποτα. - Για κοινή δράση και συμμαχία με τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, γιατί έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινό αντίπαλο και γιατί θα δώσει δυναμική και προοπτική στους αγώνες μας. - Για την δημιουργία των προϋποθέσεων που θα εξασφαλίσουν την ανάπτυξη των τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας προς όφελος μας, με παραγωγή ποιοτική και φθηνών αγροτικών προϊόντων για την λαϊκή κατανάλωση και πρώτων υλών για την βιομηχανία. - Συνάδελφοι, Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, στο δρόμο του αγώνα, μέχρι την τελική νίκη. Είναι όρκος τιμής που δίνουμε σήμερα στους αθάνατους νεκρούς του Κιλελέρ.

ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΑΣΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΛΕΛΕΡ

ην παρακάτω δήλωση έκανε ο Σταύρος Τάσσος, βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ και υποψήφιος Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», στην εφημερίδα μας, στην εκδήλωση της επετείου των 109 χρόνων από το ξεσηκωμό των κολίγων στο Κιλελέρ, που έγινε στην Καλλονή στην οποία και συμμετείχε. «Στις 6 Μαρτίου 1910 στο Κιλελέρ οι κολίγοι του Θεσσαλικού κάμπου ξεσηκώθηκαν ενάντια στους τσιφλικάδες και το κράτος τους, και μετά από πολύχρονους αγώνες κατάφεραν να πάρουν τα χωράφια τους. Σήμερα 109 χρόνια μετά, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ως σύγχρονοι τσιφλικάδες, και με τις πλάτες του ελληνικού κράτους και της ΕΕ θέλουν να ξεκληρίσουν τη μικρή και μεσαία αγροτιά, να τους πάρουν τη γη, και να φτιάξουν τα σύγχρονα «τσιφλίκια» τους. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και όλα τα αστικά κόμματα, και στο όνομα της ΚΑΠ, στέκονται απέναντι στα δίκαια αιτήματα των αγροτών για μείωση κόστους παραγωγής, αφορολόγητο πετρέλαιο, εγγυημένες τιμές κ.ά. Από την άλλη μεριά δίνουν πακτωλούς χρημάτων και προνομίων σε εφοπλιστές, εμποροβιομήχανους, τραπεζίτες,. Στη Λέσβο η σχεδόν ολική καταστροφή της ελαιοπαραγωγής, λόγω της μη έγκαιρης δακοκτονίας, και οι εξευτελιστικές τιμές του γάλατος και του κρέατος έχουν οδηγήσει αγρότες και κτηνοτρόφους στην απόγνωση. Η απάντηση των αγροτών και των κτηνοτρόφων δεν μπορεί να είναι άλλη από την οργανωμένη πάλη μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους και Ομοσπονδίες, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, ενάντια σ’ αυτούς που τους οδηγούν στην εξαθλίωση. Αλλά και ενάντια στην απογοήτευση, τη μοιρολατρία, και τη λογική του «τίποτα δεν γίνεται», γιατί ο μόνος σίγουρα χαμένος αγώνας, είναι ο αγώνας που δεν γίνεται».

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

τον συνεπήρε, έκλαιγε με αναφιλητά μέχρι που στέρεψαν τα δάκρυα του. «Έφυγες μάνα, τώρα που θα μπορούσα να σου δώσω ό,τι δεν είχες στην ως τώρα ζωή σου, μάνα μάνα».

«Όλ’ ημερίτσα παραφύλαγα τους δρόμους και ρωτούσα τους διαβάτας. Και όταν εβράδυαζεν, άφην’ ανοιχτή την θύρα έως στα μεσάνυχτα. Μη σφαλείς, Μηχαήλε, μπορεί να έλθ’ ακόμη. Και δεν θέλω να έλθη το παιδί μου και να ’βρη κλειστή την θύρα μου. Φθάνει που είναι τόσα χρόνια έρημο και ξένο, ας μην έρθη και στο χωριό του να του φανή πως δεν έχει κανέναν εις τον κόσμο, που να φυλάγη τον ερχομό του. Σαν επλάγιαζα, σ’ έβλεπα στον ύπνο μου, και μ’ εφαίνετο πως άκουα την φωνή σου, κ’ εσηκονόμουν και άνοιγα την θύρα: ήλθες, παιδί μου; – Ήταν ο αγέρας, που σβυντζίνιζε στον δρόμο. Και έτσι ξημέρωνε, και έτσι βράδυαζε» (Απόσπασμα από το διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου» Βλέπει τους κήπους της γυμνούς, τα δέντρα μαραμένα βλέπει το μπάλσαμο ξερό, το καρυοφύλλι μαύρο, βλέπει μπροστά στην πόρτα της χορ-

τάρια φυτρωμένα. Βρίσκει την πόρτα σφαλιστή και τα κλειδιά παρμένα, και τα σπιτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα. Κτυπά την πόρτα δυνατά, τα παραθύρια τρίζουν. (Στίχοι από το δημοτικό «Του νεκρού αδελφού») Μια από τις πολλές, αφηγηματικά και περιγραφικά άρτιες και εύστοχες από ψυχολογική σκοπιά, συγκλονιστικές, δραματικές σκηνές του μυθιστορήματος, είναι η επιστροφή του Αχιλλέα από την Αυστραλία στην Ελλάδα, στο χωριό του, να δει τη γριά μάνα του. Ποθούσε να της προσφέρει πολλά από εκείνα που της είχαν λείψει. Παραδομένος στο πάθος του τζόγου, όπως είδαμε στο προηγούμενο σημείωμα, έπαψε να της γράφει. Και εκείνη η δόλια περίμενε με την ψυχή στο στόμα και την έτρωγε ο καημός. Ο Αχιλλέας επιστρέφει στο χωριό του, ενώ σουρουπώνει. Ερημιά. Eλπίζει να δει φωτισμένο το πατρικό του σπίτι. Γρήγορα όμως θα το αντικρύσει θεοσκότεινο και θα νιώσει «τα γόνατα του να λυγίζουν και την αναπνοή του να ζορίζεται στο στήθος του». «Πήρε τη βαλιτσούλα του στο χέρι και τράβηξε δεξιά στο ανηφορικό δρομάκι, που θα τον πήγαινε στο σπίτι του. Όσο πλησίαζε προς τα εκεί τόσο σφιγγόταν η καρδιά του. Δεξιά κι αριστερά όλα τα σπίτια ήταν σκοτεινά. Το χωριό είχε σχεδόν ερημώσει από τότε που ακόμα ήταν εκείνος εδώ. Από τότε μέχρι τώρα η κατάσταση είχε επιδεινωθεί ακόμα πιο πολύ. Λίγο πριν στρίψει στη γωνιά και αντικρίσει το σπίτι του, είδε ένα φως από λάμπα που έβγαινε

από ένα χαμηλό σπιτάκι κι αυτό του έδωσε χαρά πως μόλις στρίψει θα αντικρίσει το φως και στο δικό του σπίτι. Μόλις όμως γύρισε την γωνιά η ματιά του, που με τόση λαχτάρα έριξε προς το σπίτι του, βούλιαξε μέσα σε ένα πηχτό σκοτάδι που μέσα του διαγραφόταν ο όγκος του πατρικού του σπιτιού». Χτυπά την πόρτα δυνατά φωνάζει, καμιά απόκριση. Ξεσπά σε αναφιλητά. Αρχίζουν να τον συνταράζουν οι τύψεις, καθώς νιώθει πως υπαίτιος του θανάτου της ήταν αυτός που τον «είχανε απορροφήσει τόσο τα λάθη και τα πάθη του, που ούτε ένα γράμμα δεν στάθηκε ικανός να της γράψει». «Πήρε τα βήματα του και σιγά σιγά έφτασε στην καγκελόπορτα. Άνοιξε το μάνταλο και με πόδια που δεν πατούσαν σταθερά στη γη, πλησίασε στην σκάλα. Στάθηκε στο πρώτο σκαλοπάτι κι αφουγκράστηκε απόλυτη ησυχία. Ανέβηκε την σκάλα και στάθηκε στο κεφαλόσκαλο, περίμενε ένα δύο λεπτά, πήρε μια βαθιά αναπνοή και χτύπησε την πόρτα. Μετά από λίγο ξανά χτύπησε. Καμία κίνηση, κανένας ήχος. «Μάνα, ε μάνα». Μα απάντηση καμία. «Μάνα εγώ είμαι ο Αχιλλέας, μάνα». Κάθισε στο πρώτο σκαλί κι ένα βουβό κλάμα

Με βαριά καρδιά και αφόρητη οδύνη σέρνει τα βήματά του στο καφενείο. Εκεί θα πληροφορηθεί ότι η μάνα του αργόσβηνε από το καημό της που το παιδί της δεν της έγραφε. Η φήμη για το μπλέξιμό του στα χαρτιά και στα άλογα την αποτέλειωσε. «Άργησες Αχιλλέα, άργησες. Προχτές θάψαμε την κυρά Καλλιόπη, που έσβησε με τον καημό σου. Κάθε μέρα έβγαινε στη γωνιά του σπιτιού σας και βίγλιζε το δρόμο μέχρι κάτω. Όταν έβλεπε τον ταχυδρόμο κατέβαινε τρία σπίτια πιο κάτω κι όταν την προσπερνούσε χωρίς να της φέρει γράμμα σου, γυρνούσε πίσω μαραμένη. Κλεινόταν στο σπίτι μέχρι την άλλη μέρα για να κάνει πάλι τα ίδια. Στην αρχή που της έγραφες και έπαιρνε γράμματα σου ήταν όλο χαρά, όλο ζωή και καμάρι. Μα όταν σταμάτησες να της γράφεις, άρχισε να μαραζώνει, να μαραίνεται και να φεύγει σιγά σιγά. Όταν πια έφτασαν οι φήμες πως είχες μπλέξει με τα χαρτιά και τα άλογα, την έφαγε ο καημός σου. Αρρώστησε, μα κι έτσι ακόμα έβγαινε και περίμενε τον ταχυδρόμο. Άντεξε μέχρι πριν έξι μέρες. Δε φάνηκε στη γωνιά και πήγε η γειτόνισσα σας, η κυρά Ασπασία και την βρήκε στο κρεβάτι, τελειωμένη». ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Έφυγε πρόσφατα από κοντά μας στη Νέα Μάκρη, πλήρης ημερών, η αδελφή του ήρωα του Δημοκρατικού Στρατού Γεωργίου Σαμίου, Μαρίτσα Σαμίου-Στάντζου από το Κεράμι Καλλονής. Στη μνήμη της προσφέρουν 100 δολάρια Αυστραλίας η αδελφή της Κατίνα, τα παιδιά της Γιάννης-Σταύρος-Φώτης και τα εγγόνια της ΜαρίαΣταύρος-Λία. Συντρόφισσα Μαρίτσα καλό σου ταξίδι, ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει. Ο Δημήτρης Δουκέλλης προσφέρει, στη μνήμη του Δημήτρη Σ. Βασιλέλλη, αντί για στεφάνι, 20 ευρώ στην ΚΟΒ Μανταμάδου του ΚΚΕ

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη αντιφασιστική που μπορεί να καθοδηγήσει όλο το αντιφασιστικό κίνημα»... λένε οι Συριζαίοι και ονειρεύονται ένα προεκλογικό «αντιφασιστικό και μπλα μπλα μπλα μέτωπο». Αλλά αν δικάζανε τους υπεύθυνους της αναβίωσης του φασισμού στη χώρα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν από τους βασικούς κατηγορούμενους, μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα κανάλια, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές κλπ. Γιατί οι κυβερνήτες του ΣΥΡΙΖΑ και της χώρας, είναι οι τελευταίοι που μπορούν να μιλάνε για αντιφασισμό. Να γιατί: Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ Χ.Α. Έχουν την πλήρη ευθύνη που αποφυλακίστηκαν οι μισοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής, εξαιτίας της παρέλευσης του 18μηνου, γιατί δεν βρήκαν… κατάλληλη αίθουσα για τη δίκη. Είναι υπεύθυνοι γιατί καθυστερεί η δίκη τόσο πολύ. Είναι πολιτικοί προϊστάμενοι της δικαιοσύνης που αφήνει ελεύθερο το Ρουπακιά, αθωώνει τον Κασιδιάρη ό,τι κι αν κάνει, αθωώνει το Μιχαλολιάκο, αθωώνει το Μπαρμπαρούση για μια επίθεση στη λαϊκή που την είδε όλη η Ελλάδα στην τηλεόραση. Και μη μου πει κανείς «ανεξάρτητη δικαιοσύνη». Αφού είναι κυβέρνηση ας νομοθετήσουν. Ας ψηφίσουν νόμους που να παρεμποδίζουν αυτές τις αθωώσεις, αναστολές και αποφυλακίσεις όλων των επιτήδειων. ΟΙ “ΑΠΟΨΕΙΣ” ΚΙ ΟΙ ΤΕΛΕΤΕΣ Είναι δικός τους ο Παρασκευόπουλος, τέως Υπουργός δικαιοσύνης που έχει την ευθύνη της αποφυλάκισης του Ρουπακιά και που μιλούσε για «σύγκλιση και με τη Χρυσή Αυγή, αν συμμορφωθεί!». Είναι δικός τους ο Μπαλαούρας που έκανε δηλώσεις συμπάθειας στη ΧΑ. Δικός τους είναι κι ο πρόεδρος της Βουλής ο Ν. Βούτσης, που όταν ήθελε να περάσει τον εκλογικό νόμο και χρειαζόταν 200 ψήφους μιλούσε για «ευπρόσδεκτες ψήφους της Χρυσής Αυγής». Είναι αυτοί που ξέπλυναν τη Χρυσή Αυγή, με φωτογραφίες, παρέα με τους Παππάδες και τους Κασιδιάρηδες, στο Καστελόριζο, στην υποδοχή του Αγίου Φωτός, στην υποδοχή των οστών πεσόντων της Κύπρου, σε κάθε ευκαιρία. Η ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Είναι αυτοί που είχανε στήριγμα τον Καμμένο. Αυτόν που έφυγε από την συγκυβέρνηση, λόγω ακροδεξιότερων απαιτήσεων που είχε κι έτρεξε αμέσως

Τετάρτη 20 Μάρτη 2019

να γίνει αρχηγός ακροφασιστικού κόμματος. Αφού πρώτα, με το ακροδεξιό του κριτήριο, στήριζε την ακροδεξιά “αριστερά” τους. Είναι αυτοί που είχαν σύμμαχο και συνεταίρο τον Καμμένο για τέσσερα χρόνια. Όχι το φασίστα που έφυγε νωρίς, αλλά το φασίστα που έμεινε μέχρι τις παραμονές των εκλογών. Είναι αυτοί που έχουν υπουργούς την Παπακώστα (“οι πρόσφυγες είναι σαν τις κατσαρίδες”) και τον Μπόλαρη (που κυνηγούσε οροθετικούς), μαζί με όλους τους δεκάδες παλαιοδικοματικούς υπουργούς τους. ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ Είναι αυτοί που διατήρησαν το τείχος του Έβρου, τη Μόρια και τα άλλα στρατόπεδα στα νησιά. Αυτοί που εφάρμοσαν τα Δουβλίνα κι υπέγραψαν τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας. Υπεύθυνοι για την κατά γράμμα εφαρμογή των αντιμεταναστευτικών νόμων της ΕΕ που εγκλωβίζουν στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες, τους κρατάν εδώ στα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» χωρίς ελπίδα και δημιουργούν προβλήματα ζωής και σε αυτούς και στους νησιώτες. Που δεν τους δίνουν χαρτιά να πάνε να βρούνε τις άλλες μισές τους οικογένειες όπου είναι κι όπου θέλουν. Είναι κυβέρνηση στη χώρα όπου η δικαιοσύνη αθώωσε τους πιστολέρο της Μανωλάδας. Που η επιθεώρηση εργασίας και το ΙΚΑ έχουν ξεχάσει να περάσουν από κει και η κυβέρνηση έχει ξεχάσει να επανεκδώσει χαρτιά στους μετανάστες, δυο χρόνια τώρα μετά από τότε που τους τα έκαψαν μαζί με τον καταυλισμό τους οι μπράβοι των αφεντικών της φράουλας. ΜΕ «ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΑ» ΜΑΤ ΚΑΙ ΑΥΡΕΣ Είναι αυτοί που έχουν «κρυφό καμάρι» την αστυνομία και τέσσερα χρόνια ξέχασαν να ψάξουν τι έχει ο κόσμος «τούμπανο» για το 4ο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας. Αυτοί που ακόμα περιορίζονται να βγάζουν «αντιρατσιστικές» ανακοινώσεις κάθε φορά που βγαίνει από κει μέσα ένας νεκρός ή βασανισμένος μετανάστης. Λες και κυβερνάει κάποιος άλλος. Είναι αυτοί που έχουν αναβαθμίσει τα ΜΑΤ και τις Αύρες, σε πρεσβευτές άσκησης κυβερνητικής πολιτικής στο δρόμο. Κι όποιον πάρει ο χάρος. «ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ: ΙΔΟΥ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΑΣ»,

ΛΕΝΕ ΠΑΛΙ «ΟΙ ΜΕΝΤΕΣΕΔΕΣ» Είναι αυτοί που δικαιώνουν την πολιτική της λιτότητας, των μνημονίων, της εκμετάλλευσης, των προνομίων στο κεφάλαιο, της υποτέλειας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, στις ΗΠΑ. Είναι αυτοί που κάνουν ό,τι τους λέει ο Τράμπ και παίρνουν βραβεία γι’ αυτό. Είναι αυτοί που φέρνουν νέες βάσεις και πυρηνικά στη χώρα. Νέες αλυσίδες εξάρτησης. Νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής. Είναι αυτοί που δικαιώνουν τους προπάτορες της ΧΑ στο μετεμφυλιακό κράτος που έλεγαν στον Βαν Φλιτ «ιδού ο στρατός σας». Το ίδιο λένε σήμερα κι αυτοί στον Πάιατ.

στην Ουκρανία να νομιμοποιήσει ένα εντελώς φασιστικό καθεστώς. Είναι αυτοί που στα πλαίσια της ΕΕ, έχουν καταπιεί τον αντικομουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων και την ανοχή στις φασιστικές κυβερνήσεις στην Ουκρανία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία και γενικά στην ακροδεξιά. Την ανοχή στη δημιουργία μνημείων στη μνήμη των SS και των δωσίλογων αυτών των χωρών και στην καταστροφή αντιφασιστικών μνημείων, μνημείων προς τιμή της αντιφασιστικής νίκης, στη φυλάκιση ανταρτών κλπ. Είναι αυτοί… (Βαρέθηκα… Δε γράφω άλλα)…

ΠΟΤΙΣΑΝ ΤΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΩΡΑ; Τι θέλουν τώρα λοιπόν παραμονές των εκλογών; Να τους πιστέψει ένας αριστερός ΠΡΩΗΝ ψηφοφόρος ΤΟΥΣ, όταν του λένε για πολλοστή φορά “ΤΡΕΧΑΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ. ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ”; Να τρέξουμε όλοι μαζί να σώσουμε το κοπάδι του ΣΥΡΙΖΑ; Καλή και φιλότιμη, αλλά απελπισμένη η προσπάθεια. Τους διαφεύγουν δυο τρεις λεπτομέρειες: 1. Δεν είναι πιά πολλοί αυτοί που θα θυσίαζαν τη λογική τους και το συναίσθημά τους, μόνο και μόνο για να μη πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω από το 20%. 2. Στο λαϊκό μύθο οι χωριανοί δεν μπήκαν στον κόπο να αντιδράσουνε, επειδή τους καλούσε ένας ψεύτης κατ’ εξακολούθηση. Που να ξέρανε κιόλας ότι αυτός είναι που άνοιξε την πόρτα για να μπει ο λύκος! Γιατί «λύκος στα πρόβατα» μπορεί να ήρθε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ του κράτησε ανοιχτή την πόρτα για να μπει. Επομένως είναι ο τελευταίος που μπορεί να τον αντιμετωπίσει. 3. Ο φασισμός αντιμετωπίζεται από το μαζικό εργατικό λαϊκό κίνημα και την μαζική αγωνιστική, με αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό, δράση του. Από την ένταση των αγώνων και την επαναφορά - ανάδειξη των αξιών του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Κι αυτοί από αυτό το κίνημα κι από αυτές τις αξίες, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όχι μόνο έξω, αλλά είναι και απέναντι.

Είναι αυτοί που υπηρέτησαν τη μάνα του φασισμού: την οικονομία της αγοράς, του καπιταλισμού, της ανταποδοτικότητας, των ευκαιριών. Κλώσησαν τα αυγά του φιδιού, συνεχίζοντας να κάνουν κριτήριο των πάντων το κέρδος και το κόστος. Αν όλα μετριούνται έτσι, τότε οι ανάπηροι, οι άρρωστοι, οι αδύναμοι, οι φτωχοί, οι μαθητές κι οι σπουδαστές, πάντα όλοι αυτοί είναι «κόστος» για την οικονομία και την «κοινωνία» (όπως την αντιμετωπίζουν αυτοί). Άρα; Την άλλη μισή σκέψη τη διατυπώνει ο Μιχαλολιάκος και μιλά πολύ... «φυσιολογικά» για τον «καιάδα». Κι έσπειραν έτσι απογοήτευση κι απελπισία στους αριστερούς. Έκαναν την ελπίδα κάποιων οπαδών τους να γίνει εφιάλτης ενσωμάτωσης. Συνέβαλλαν αποφασιστικά στη δεξιά στροφή ολόκληρης της κοινωνίας, πρώτα από όλα με τη μετατόπιση του δικού τους κόμματος πολλά μίλια δεξιότερα από ότι έλεγαν (καμία έκπληξη δεν ήτανε αυτό για μένα) κι απ’ ότι πίστευαν οι οπαδοί τους. ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Είναι αυτοί που θεωρούν στρατηγικό σύμμαχο το Ισραήλ και πουλάνε την Παλαιστίνη μαζί με κάθε έννοια ηθικής που είχε απομείνει στους οπαδούς τους. Είναι ο Τσίπρας που πήγε από τους πρώτους σε επίσκεψη

Μάνος Δούκας