experience nocilla-trilogie 2 experience Agustín Fernández Mallo nocilla-trilogie 2 experience Agustín Fernández Mallo nocilla-trilogie 2 experience Agustín Fernández Mallo nocilla-trilogie 2 experience Agustín Fernández Mallo experience Agustín Fernández Mallo Agustín Fernández Mallo
6
6
Agustín Fernández Mallo
Agustín Fernández Mallo
koppernik
Agustín Fernández Mallo experience Na jaar 2021
lab
nocilla-trilogie 2
nocilla-trilogie 3 6
6
6
Fonkelend spektakel uit de voorhoede van de Spaanse literatuur
Agustín Fernández Mallo Nocilla-trilogie romans In zijn Nocilla-trilogie – Nocilla Dream, Nocilla Experience en Nocilla Lab – voert Agustín Fernández Mallo talloze verhalen op van mensen en plaatsen die Amerika en de wereld in het digitale tijdperk van de eenentwintigste eeuw weerspiegelen. In het midden van de woestijn in Nevada staat een afgezonderde populier die bedekt is met honderden paren schoenen. Verderop langs Route 50 wordt een eenzame prostituee verliefd op een verzamelaar van gevonden foto’s. In Las Vegas bouwt een Argentijnse man een eigenaardig monument voor Jorge Luis Borges. Op de vlucht voor de autoriteiten neemt Kenny zijn intrek in de wettelijke non-plaats van het Singapore International Airport. In Londen is de kunstenaar Jodorkovski uren bezig met het schilderen van piepkleine vignetten op kauwgum die op het trottoir zit vastgeplakt. De schrijvers Enrique Vila-Matas en Agustín Fernández Mallo ontmoeten elkaar op een booreiland. Dit zijn slechts enkele van de verhaallijnen die tezamen de Nocilla-trilogie vormen, die werd binnengehaald als een van de vermetelste hoogtepunten in de Spaanse literatuur. De drie romans staan vol met verwijzingen naar arthousefilms, conceptuele kunst, praktische architectuur, de geschiedenis van computers en de decadentie van de roman. Mallo ontdekt schoonheid in leegte en onthult de essentie van het hedendaagse leven. De trilogie wordt beschouwd als een mijlpaal in de Spaanstalige literatuur en is nu voor het eerst in het Nederlands vertaald.
Agustín Fernández Mallo zal in het najaar te gast zijn bij Crossing Border in Den Haag en Bozar in Brussel
Oorspronkelijke titel Proyecto Nocilla – vertaling Adri Boon Cassette met drie boeken, 560 blz., € 29,90, 978 90 831 7443 3 / nur 302 – oktober 2021
Agustín Fernández Mallo is in 1967 geboren in La Coruña en is een gediplomeerde fysicus. De Nocilla-trilogie, gepubliceerd tussen 2006 en 2009, bracht een verschuiving teweeg in de hedendaagse Spaanse literatuur en baande de weg voor de geboorte van een nieuwe generatie schrijvers die bekendstaat als de ‘Nocilla-generatie’. In 2018 verscheen zijn meest recente roman Trilogía de la guerra, die bekroond werd met de Biblioteca Breve Prize.
Fonkelend spektakel uit de voorhoede van de Spaanse literatuur
Agustín Fernández Mallo Nocilla-trilogie romans In zijn Nocilla-trilogie – Nocilla Dream, Nocilla Experience en Nocilla Lab – voert Agustín Fernández Mallo talloze verhalen op van mensen en plaatsen die Amerika en de wereld in het digitale tijdperk van de eenentwintigste eeuw weerspiegelen. In het midden van de woestijn in Nevada staat een afgezonderde populier die bedekt is met honderden paren schoenen. Verderop langs Route 50 wordt een eenzame prostituee verliefd op een verzamelaar van gevonden foto’s. In Las Vegas bouwt een Argentijnse man een eigenaardig monument voor Jorge Luis Borges. Op de vlucht voor de autoriteiten neemt Kenny zijn intrek in de wettelijke non-plaats van het Singapore International Airport. In Londen is de kunstenaar Jodorkovski uren bezig met het schilderen van piepkleine vignetten op kauwgum die op het trottoir zit vastgeplakt. De schrijvers Enrique Vila-Matas en Agustín Fernández Mallo ontmoeten elkaar op een booreiland. Dit zijn slechts enkele van de verhaallijnen die tezamen de Nocilla-trilogie vormen, die werd binnengehaald als een van de vermetelste hoogtepunten in de Spaanse literatuur. De drie romans staan vol met verwijzingen naar arthousefilms, conceptuele kunst, praktische architectuur, de geschiedenis van computers en de decadentie van de roman. Mallo ontdekt schoonheid in leegte en onthult de essentie van het hedendaagse leven. De trilogie wordt beschouwd als een mijlpaal in de Spaanstalige literatuur en is nu voor het eerst in het Nederlands vertaald.
Agustín Fernández Mallo zal in het najaar te gast zijn bij Crossing Border in Den Haag en Bozar in Brussel
Oorspronkelijke titel Proyecto Nocilla – vertaling Adri Boon Cassette met drie boeken, 560 blz., € 29,90, 978 90 831 7443 3 / nur 302 – oktober 2021
Agustín Fernández Mallo is in 1967 geboren in La Coruña en is een gediplomeerde fysicus. De Nocilla-trilogie, gepubliceerd tussen 2006 en 2009, bracht een verschuiving teweeg in de hedendaagse Spaanse literatuur en baande de weg voor de geboorte van een nieuwe generatie schrijvers die bekendstaat als de ‘Nocilla-generatie’. In 2018 verscheen zijn meest recente roman Trilogía de la guerra, die bekroond werd met de Biblioteca Breve Prize.
Agustín Fernández Mallo – Nocilla-trilogie
fragment
‘Door fictie naast non-fictie te plaatsen heeft de auteur een hybride genre gecreëerd dat onze genetwerkte levens weerspiegelt, en ons in staat stelt zijn interstitiële ruimtes te bewonen.’ The Independent ‘Dit boek heeft iets heel vreemds en uiteindelijk onkenbaars, op de best denkbare manier.’ Ben Marcus ‘Echt iets voor fans van Cortázar – en voor die van Borges.’ Kirkus Reviews ‘Het antwoord van Spanje op Knausgaard.’ Harpers ‘Alsof je meerdere browservensters open hebt staan, en dwangmatig heen en weer klikt.’ The Guardian ‘De origineelste en krachtigste auteur van zijn generatie in Spanje.’ Mathias Enard ‘Er zijn maar weinig Spaanse vertellers die kunnen vertrouwen op een poëtica zo coherent en expliciet als de zijne. Ze is vreemd en verstandig bizar, en bezit een grensoverschrijdende kracht die de aard zelf beïnvloedt van wat we onder roman verstaan.’ La Vanguardia ‘De trilogie is een mijlpaal in de hedendaagse Spaanse literatuur.’ The New York Times
Net als zieken zijn woestijnen objecten die hoewel levend, op de rand van alles balanceren, geleidelijk uitteren en vooral erg dun zijn. De huid van beide is wit-geel en ze bevinden zich permanent in een toestand van uitputting hoewel ze altijd een genetische oase vinden die uiteindelijk hun redding is. De schaarste aan middelen leidt ertoe te fantaseren over situaties van overvloed en genot, zelfs op de hachelijkste momenten bereiken ze een bijna lysergisch niveau van waanzin en nemen ze allerlei vreemde schepsels op in hun domeinen om maar te voelen dat iemand van ze houdt en zich om hen bekommert. Ook maakt de dunheid van beide ze tot de meest esthetische objecten die de aarde bevolken, en het is daarom dat Tom, geboren in Little America en wetend dat hij nooit meer zal kunnen leven in het Nevada dat zijn ouders zag opgroeien, voor het beroep van arts koos.
Agustín Fernández Mallo – Nocilla-trilogie
fragment
‘Door fictie naast non-fictie te plaatsen heeft de auteur een hybride genre gecreëerd dat onze genetwerkte levens weerspiegelt, en ons in staat stelt zijn interstitiële ruimtes te bewonen.’ The Independent ‘Dit boek heeft iets heel vreemds en uiteindelijk onkenbaars, op de best denkbare manier.’ Ben Marcus ‘Echt iets voor fans van Cortázar – en voor die van Borges.’ Kirkus Reviews ‘Het antwoord van Spanje op Knausgaard.’ Harpers ‘Alsof je meerdere browservensters open hebt staan, en dwangmatig heen en weer klikt.’ The Guardian ‘De origineelste en krachtigste auteur van zijn generatie in Spanje.’ Mathias Enard ‘Er zijn maar weinig Spaanse vertellers die kunnen vertrouwen op een poëtica zo coherent en expliciet als de zijne. Ze is vreemd en verstandig bizar, en bezit een grensoverschrijdende kracht die de aard zelf beïnvloedt van wat we onder roman verstaan.’ La Vanguardia ‘De trilogie is een mijlpaal in de hedendaagse Spaanse literatuur.’ The New York Times
Net als zieken zijn woestijnen objecten die hoewel levend, op de rand van alles balanceren, geleidelijk uitteren en vooral erg dun zijn. De huid van beide is wit-geel en ze bevinden zich permanent in een toestand van uitputting hoewel ze altijd een genetische oase vinden die uiteindelijk hun redding is. De schaarste aan middelen leidt ertoe te fantaseren over situaties van overvloed en genot, zelfs op de hachelijkste momenten bereiken ze een bijna lysergisch niveau van waanzin en nemen ze allerlei vreemde schepsels op in hun domeinen om maar te voelen dat iemand van ze houdt en zich om hen bekommert. Ook maakt de dunheid van beide ze tot de meest esthetische objecten die de aarde bevolken, en het is daarom dat Tom, geboren in Little America en wetend dat hij nooit meer zal kunnen leven in het Nevada dat zijn ouders zag opgroeien, voor het beroep van arts koos.
Ragfijne beschrijving van de ontwrichting van een veilige wereld
Paul Verrept Brandingen novelle Een vrouw en een man leven in een huis op een duin met zicht op de zee. Hun leven lijkt perfect harmonieus tot de ochtend waarop er lichamen aanspoelen op de kust. Hun veilige wereld verdwijnt, beminnen wordt ontwijken, en de zee brengt hen naar een wereld die ze nooit in het echt hadden gezien. Gescheiden zoeken ze wanhopig naar de herinneringen aan hoe het ooit was, naar wat hen bindt, naar een spoortje hoop aan de horizon. Brandingen is een pijnlijk en ragfijn portret van een relatie. Gehavend door de actualiteiten, die we in het alledaagse leven liever negeren, beweegt ze richtingloos naar een nieuw leven waar niets meer is zoals het was.
fragment
Theatergezelschap SKaGeN speelt eind 2021 een bewerking van Brandingen onder de titel De vlucht. Première in De Studio in Antwerpen.
De lucht kleurt fel rood in de eerste herfstdagen. We verbazen ons over de kleuren. Vragen ons af of we die al eerder hebben gezien. We kijken door het grote raam naar de zee. Onder aan de duin waarop ons huis staat, schuift het water dichterbij. Wij zitten naast elkaar. Mijn pink raakt de jouwe. We bewegen niet. Onze stilte stopt de tijd. De golven komen en trekken zich terug. In de verte: een paar lichten van schepen. De ondergaande zon werpt lange schaduwen over het strand. Verder niets. Jij en ik. Paperback met flappen, 88 blz., € 16,50, 978 90 831 3517 5 / nur 301 – september 2021
Paul Verrept (1963) woont en werkt in Antwerpen. Hij is auteur, illustrator en grafisch ontwerper. Hij schreef en illustreerde meerdere boeken waarvan Het meisje de jongen de rivier is bekroond met de Gouden Uil van de Jonge Lezer. De Franse editie van Brandingen verscheen in 2020 bij Actes Sud.
Ragfijne beschrijving van de ontwrichting van een veilige wereld
Paul Verrept Brandingen novelle Een vrouw en een man leven in een huis op een duin met zicht op de zee. Hun leven lijkt perfect harmonieus tot de ochtend waarop er lichamen aanspoelen op de kust. Hun veilige wereld verdwijnt, beminnen wordt ontwijken, en de zee brengt hen naar een wereld die ze nooit in het echt hadden gezien. Gescheiden zoeken ze wanhopig naar de herinneringen aan hoe het ooit was, naar wat hen bindt, naar een spoortje hoop aan de horizon. Brandingen is een pijnlijk en ragfijn portret van een relatie. Gehavend door de actualiteiten, die we in het alledaagse leven liever negeren, beweegt ze richtingloos naar een nieuw leven waar niets meer is zoals het was.
fragment
Theatergezelschap SKaGeN speelt eind 2021 een bewerking van Brandingen onder de titel De vlucht. Première in De Studio in Antwerpen.
De lucht kleurt fel rood in de eerste herfstdagen. We verbazen ons over de kleuren. Vragen ons af of we die al eerder hebben gezien. We kijken door het grote raam naar de zee. Onder aan de duin waarop ons huis staat, schuift het water dichterbij. Wij zitten naast elkaar. Mijn pink raakt de jouwe. We bewegen niet. Onze stilte stopt de tijd. De golven komen en trekken zich terug. In de verte: een paar lichten van schepen. De ondergaande zon werpt lange schaduwen over het strand. Verder niets. Jij en ik. Paperback met flappen, 88 blz., € 16,50, 978 90 831 3517 5 / nur 301 – september 2021
Paul Verrept (1963) woont en werkt in Antwerpen. Hij is auteur, illustrator en grafisch ontwerper. Hij schreef en illustreerde meerdere boeken waarvan Het meisje de jongen de rivier is bekroond met de Gouden Uil van de Jonge Lezer. De Franse editie van Brandingen verscheen in 2020 bij Actes Sud.
Minutieus onderzoek naar de zelfmoord van een vriend
Édouard Levé Zelfmoord Tien dagen nadat Édouard Levé het manuscript van Zelfmoord had overhandigd aan zijn uitgever pleegde hij zelfmoord, slechts tweeënveertig jaar oud. De roman is in veel opzichten een openbare zelfmoordbrief, maar een onpersoonlijke: het gaat inderdaad om zelfmoord, maar niet die van de schrijver. Het boek is een minutieus onderzoek naar de zelfmoord – en het leven – van een van de beste vrienden van de schrijver. Op een zaterdag in augustus gaat de vriend tennissen met zijn vrouw. Buiten op de oprit verontschuldigt hij zich en gaat opnieuw het huis in: hij is zijn racket vergeten. Er verstrijken een paar minuten – zijn vrouw hoort een schot. Ze vindt hem in de kelder. Hij heeft zich door zijn hoofd geschoten, naast hem op de tafel ligt een opengeslagen stripboek. Waarom kiest iemand ervoor om vrijwillig het leven te verlaten? Hoe beïnvloedt de doodsoorzaak de manier waarop iemand wordt herinnerd? Is het juist van ons dat we naar een ‘boodschap’ of een ‘betekenis’ zoeken wanneer iemand een geweerloop tegen zijn hoofd zet?
‘Zelfmoord is een soort moderne elegie en een demonstratie van het vermogen van kunst om de doden tot leven te wekken. Of ze willen of niet.’ Berlingske ‘Levés leven en werk zijn angstaanjagend vanwege hun symmetrie, hun reinheid, hun rondheid en hun samoerai-wreedheid. Sinds Mishima is er niet meer zo’n definitieve poging geweest om van leven en dood een ervaring te maken die zo gekoppeld is aan het werk als de twee helften van een zool of de twee gezichten van Janus.’ El País ‘Een verbijsterende roman.’ Zadie Smith ‘Zelfmoord is in gelijke mate onweerstaanbaar en verontrustend en behoudt zijn mysterie.’ Times Literary Supplement Oorspronkelijke titel Suicide – vertaling Katrien Vandenberghe Paperback met stofomslag, 104 blz., € 19,50, 978 90 831 3519 9 / nur 302 – oktober 2021
Édouard Levé (1965-2007) was een veelzijdige kunstenaar in de traditie van het conceptualisme. Hij debuteerde met Oeuvres (2002), dat minutieuze beschrijvingen bevat van 533 niet-verwezenlijkte installatie- en performanceprojecten. In 2005 verscheen Zelfportret en Zelfmoord, zijn laatste boek, verscheen in 2008.
Minutieus onderzoek naar de zelfmoord van een vriend
Édouard Levé Zelfmoord Tien dagen nadat Édouard Levé het manuscript van Zelfmoord had overhandigd aan zijn uitgever pleegde hij zelfmoord, slechts tweeënveertig jaar oud. De roman is in veel opzichten een openbare zelfmoordbrief, maar een onpersoonlijke: het gaat inderdaad om zelfmoord, maar niet die van de schrijver. Het boek is een minutieus onderzoek naar de zelfmoord – en het leven – van een van de beste vrienden van de schrijver. Op een zaterdag in augustus gaat de vriend tennissen met zijn vrouw. Buiten op de oprit verontschuldigt hij zich en gaat opnieuw het huis in: hij is zijn racket vergeten. Er verstrijken een paar minuten – zijn vrouw hoort een schot. Ze vindt hem in de kelder. Hij heeft zich door zijn hoofd geschoten, naast hem op de tafel ligt een opengeslagen stripboek. Waarom kiest iemand ervoor om vrijwillig het leven te verlaten? Hoe beïnvloedt de doodsoorzaak de manier waarop iemand wordt herinnerd? Is het juist van ons dat we naar een ‘boodschap’ of een ‘betekenis’ zoeken wanneer iemand een geweerloop tegen zijn hoofd zet?
‘Zelfmoord is een soort moderne elegie en een demonstratie van het vermogen van kunst om de doden tot leven te wekken. Of ze willen of niet.’ Berlingske ‘Levés leven en werk zijn angstaanjagend vanwege hun symmetrie, hun reinheid, hun rondheid en hun samoerai-wreedheid. Sinds Mishima is er niet meer zo’n definitieve poging geweest om van leven en dood een ervaring te maken die zo gekoppeld is aan het werk als de twee helften van een zool of de twee gezichten van Janus.’ El País ‘Een verbijsterende roman.’ Zadie Smith ‘Zelfmoord is in gelijke mate onweerstaanbaar en verontrustend en behoudt zijn mysterie.’ Times Literary Supplement Oorspronkelijke titel Suicide – vertaling Katrien Vandenberghe Paperback met stofomslag, 104 blz., € 19,50, 978 90 831 3519 9 / nur 302 – oktober 2021
Édouard Levé (1965-2007) was een veelzijdige kunstenaar in de traditie van het conceptualisme. Hij debuteerde met Oeuvres (2002), dat minutieuze beschrijvingen bevat van 533 niet-verwezenlijkte installatie- en performanceprojecten. In 2005 verscheen Zelfportret en Zelfmoord, zijn laatste boek, verscheen in 2008.
Een van de belangrijkste stemmen in de hedendaagse literatuur
Anne Carson Rood twee romans in verzen De roodgevleugelde jongen Geryon is onsterfelijk verliefd op Herakles, die de jongeling niet kan weerstaan. Op het hoogtepunt van hun erotische relatie laat Herakles Geryon vallen en stort deze in het diepste leed. Maar dan reist Geryon op magische wijze uit de antieke oudheid naar de tegenwoordige tijd – en vindt troost in de fotografie. De dichteres Anne Carson heeft het meest bandeloze en vreemdste verricht wat de literatuur van deze tijd te bieden heeft. Ze plaatst Homerus in een deeltjesversneller om in de versplintering van oude betekenissen een spiegelbeeld van onze huidige tijd te schetsen. Rood is ongehoord erotisch en even boosaardig als de Griekse mythen. Rood verenigt twee werken in één band: Autobiografie van rood, dat in 1998 verscheen, en het vervolg Rood doc>, dat in 2013 verscheen. Anne Carson heeft in Rood een nieuw genre uitgevonden; het is zowel roman als poëzie, zowel een onconventionele herschepping van een oude Griekse mythe als een volstrekt origineel coming-of-ageverhaal dat zich in het heden afspeelt. ‘De Canadese is een veelgenoemde kandidaat voor de Nobelprijs…: ze heeft de roman in verzen op een vreemde manier voor de moderne tijd gered.’ Die Zeit
‘Een diepzinnig liefdesverhaal… sensueel en grappig, aangrijpend, muzikaal en teder.’ The New York Times Book Review
‘Geweldig. Ik heb in jaren niets meer gelezen wat zo heerlijk verontrustend is.’ Alice Munro
Met een nawoord van Jan Lauwereyns
‘Een zeldzaam talent – briljant en vol humor, hartstochtelijk en ook heel aangrijpend.’ Michael Ondaatje ‘In haar roman in verzen mengt Anne Carson met een vrolijke vrijheid de Griekse oudheid met de moderne tijd, zonder zich te laten beperken door welke vorm dan ook.’ Le Monde ‘Een roman in de vorm van een gedicht, een klassiek verhaal dat hedendaags is gemaakt – wrang, aangrijpend, prachtig en bij vlagen erotisch. Carson schrijft als een engel.’ Time Oorspronkelijke titel Autobiography of Red en Red Doc> – vertaling Marijke Emeis Gebonden met stofomslag, 328 blz., € 29,90, 978 90 831 3518 2 / nur 306 – januari 2022
Anne Carson wordt in Canada en de Verenigde Staten al lange tijd beschouwd als een van de belangrijkste stemmen in de hedendaagse literatuur. Ze werd geboren in Canada en is al meer dan dertig jaar hoogleraar klassieke literatuur. Ze werd onder meer bekroond met de Lannan Award, de Pushcart Prize, de Griffin Trust Award for Excellence in Poetry, en beurzen van de Guggenheim en MacArthur Foundations.
Een van de belangrijkste stemmen in de hedendaagse literatuur
Anne Carson Rood twee romans in verzen De roodgevleugelde jongen Geryon is onsterfelijk verliefd op Herakles, die de jongeling niet kan weerstaan. Op het hoogtepunt van hun erotische relatie laat Herakles Geryon vallen en stort deze in het diepste leed. Maar dan reist Geryon op magische wijze uit de antieke oudheid naar de tegenwoordige tijd – en vindt troost in de fotografie. De dichteres Anne Carson heeft het meest bandeloze en vreemdste verricht wat de literatuur van deze tijd te bieden heeft. Ze plaatst Homerus in een deeltjesversneller om in de versplintering van oude betekenissen een spiegelbeeld van onze huidige tijd te schetsen. Rood is ongehoord erotisch en even boosaardig als de Griekse mythen. Rood verenigt twee werken in één band: Autobiografie van rood, dat in 1998 verscheen, en het vervolg Rood doc>, dat in 2013 verscheen. Anne Carson heeft in Rood een nieuw genre uitgevonden; het is zowel roman als poëzie, zowel een onconventionele herschepping van een oude Griekse mythe als een volstrekt origineel coming-of-ageverhaal dat zich in het heden afspeelt. ‘De Canadese is een veelgenoemde kandidaat voor de Nobelprijs…: ze heeft de roman in verzen op een vreemde manier voor de moderne tijd gered.’ Die Zeit
‘Een diepzinnig liefdesverhaal… sensueel en grappig, aangrijpend, muzikaal en teder.’ The New York Times Book Review
‘Geweldig. Ik heb in jaren niets meer gelezen wat zo heerlijk verontrustend is.’ Alice Munro
Met een nawoord van Jan Lauwereyns
‘Een zeldzaam talent – briljant en vol humor, hartstochtelijk en ook heel aangrijpend.’ Michael Ondaatje ‘In haar roman in verzen mengt Anne Carson met een vrolijke vrijheid de Griekse oudheid met de moderne tijd, zonder zich te laten beperken door welke vorm dan ook.’ Le Monde ‘Een roman in de vorm van een gedicht, een klassiek verhaal dat hedendaags is gemaakt – wrang, aangrijpend, prachtig en bij vlagen erotisch. Carson schrijft als een engel.’ Time Oorspronkelijke titel Autobiography of Red en Red Doc> – vertaling Marijke Emeis Gebonden met stofomslag, 328 blz., € 29,90, 978 90 831 3518 2 / nur 306 – januari 2022
Anne Carson wordt in Canada en de Verenigde Staten al lange tijd beschouwd als een van de belangrijkste stemmen in de hedendaagse literatuur. Ze werd geboren in Canada en is al meer dan dertig jaar hoogleraar klassieke literatuur. Ze werd onder meer bekroond met de Lannan Award, de Pushcart Prize, de Griffin Trust Award for Excellence in Poetry, en beurzen van de Guggenheim en MacArthur Foundations.
Onvoorstelbare avonturen in het kielzog van Willem Barentsz
Donald Niedekker Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost roman Januari 1597 overleed in het Behouden Huys op Nova Zembla een bemanningslid van wie de identiteit nooit is vastgesteld. Nu 425 jaar later, nu de permafrost begint te ontdooien, ontwaakt hij uit zijn ijsgraf, waarin hij destijds door Willem Barentsz en zijn mannen is begraven. Deze anonymus op de scheepsrol die was ingescheept om als dichter een loflied te schrijven op de expeditie naar de Noord-Oost Passage, de keizer van China en de specerijenmarkten van het Oosten kan nu de Grote Dooi is gekomen alsnog zijn getuigenis afleggen. Een bericht uit de permafrost van een ervaringsdeskundige. Over Wolken &c.: ‘Laten we schrijvers als Niedekker koesteren.’ NRC Handelsblad ‘Onnavolgbaar, uniek document.’ De Limburger Over Oksana : ‘Oksana wil je graag in één teug uitlezen. Bovendien is de taal zo rijk en beeldend dat je naar meer verlangt.’ De Standaard
fragment
‘Meester van de metafoor.’ de Volkskrant
We zagen fonteinen. We zagen vrolijk spuitende fonteinen boven de zee. We zagen in de fonteinen mist. Mist van kleine belletjes die oplichtten en in een moment van regenboog knapten. En in de mist zagen we belletjes waarin we ook oplichtende belletjes zagen, allemaal identiek en allemaal schitterend met even parelmoer knipogende en dan vervluchtigende facetten. We zagen dansende mist. We zagen een walvis.
Over Als een tijger, als een slak: ‘Dit boek is bijzonder.’ Wim Brands
Paperback met flappen, 192 blz., € 18,50, 978 90 831 7440 2 / nur 301 – januari 2022
Van Donald Niedekker verscheen in 2014 de roman Als een tijger, als een slak. Zijn roman Oksana stond in 2017 op de shortlist van de Fintro Literatuurprijs (de voormalige Gouden Uil). In 2018 verscheen de roman Wolken & c., in 2019 gevolgd door Zo zie je alles, die op de longlist van de de Boekenbon Literatuurprijs stond. Niedekker ontving in 2021 de vub Luc Bucquoye Prijs voor eigenzinnige literatuur.
Onvoorstelbare avonturen in het kielzog van Willem Barentsz
Donald Niedekker Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost roman Januari 1597 overleed in het Behouden Huys op Nova Zembla een bemanningslid van wie de identiteit nooit is vastgesteld. Nu 425 jaar later, nu de permafrost begint te ontdooien, ontwaakt hij uit zijn ijsgraf, waarin hij destijds door Willem Barentsz en zijn mannen is begraven. Deze anonymus op de scheepsrol die was ingescheept om als dichter een loflied te schrijven op de expeditie naar de Noord-Oost Passage, de keizer van China en de specerijenmarkten van het Oosten kan nu de Grote Dooi is gekomen alsnog zijn getuigenis afleggen. Een bericht uit de permafrost van een ervaringsdeskundige. Over Wolken &c.: ‘Laten we schrijvers als Niedekker koesteren.’ NRC Handelsblad ‘Onnavolgbaar, uniek document.’ De Limburger Over Oksana : ‘Oksana wil je graag in één teug uitlezen. Bovendien is de taal zo rijk en beeldend dat je naar meer verlangt.’ De Standaard
fragment
‘Meester van de metafoor.’ de Volkskrant
We zagen fonteinen. We zagen vrolijk spuitende fonteinen boven de zee. We zagen in de fonteinen mist. Mist van kleine belletjes die oplichtten en in een moment van regenboog knapten. En in de mist zagen we belletjes waarin we ook oplichtende belletjes zagen, allemaal identiek en allemaal schitterend met even parelmoer knipogende en dan vervluchtigende facetten. We zagen dansende mist. We zagen een walvis.
Over Als een tijger, als een slak: ‘Dit boek is bijzonder.’ Wim Brands
Paperback met flappen, 192 blz., € 18,50, 978 90 831 7440 2 / nur 301 – januari 2022
Van Donald Niedekker verscheen in 2014 de roman Als een tijger, als een slak. Zijn roman Oksana stond in 2017 op de shortlist van de Fintro Literatuurprijs (de voormalige Gouden Uil). In 2018 verscheen de roman Wolken & c., in 2019 gevolgd door Zo zie je alles, die op de longlist van de de Boekenbon Literatuurprijs stond. Niedekker ontving in 2021 de vub Luc Bucquoye Prijs voor eigenzinnige literatuur.
Een meesterwerk van verraderlijke eenvoud
Fleur Jaeggy De gelukzalige jaren van tucht roman In een hoog in de bergen gelegen Zwitsers meisjespensionaat, waar de dagen op exact dezelfde manier verstrijken, doet op een dag een nieuw meisje haar intree: ze is mooi, streng, perfect, ze lijkt alles al te hebben meegemaakt. Tussen deze Frederique en de hoofdpersoon, die het verhaal van hun ‘amitié amoureuse’ jaren later met een mengeling van nostalgie en huiver te boek stelt, ontspint zich binnen de strenge muren van het internaat een verwarrende verbondenheid. Deze ongrijpbare verhouding wordt in de buitenwereld nog problematischer wanneer zij elk op hun eigen manier ondervinden dat de tucht weliswaar uit hun leven is verdwenen, maar dat daardoor de eerder zo verafschuwde orde ook ontbreekt. De gelukzalige jaren van tucht is een intens verhaal over idylle en gevangenschap. Over SS Proleterka: ‘De wanhoop die verborgen blijft of zich toont, in één flits, die maakt Jaeggy’s werk zo aangrijpend. Probeer haar te vergeten en lang nadat je haar gelezen hebt, beklemt ze je nog altijd.’ De Standaard ***** ‘Een geheimzinnig flonkerend juweeltje, dit boek van Fleur Jaeggy. Het is aangrijpend, en van een snijdende tragiek.’ Peter Nijssen, Utrechts Nieuwsblad
‘Je hebt alle officiële talen van Zwitserland nodig om uit te drukken hoe radicaal dit schrijverschap is. Jaeggy lezen, dat zul je niet licht vergeten.’ Trouw
‘Dit is een magistraal boek. Alles gebeurt op het juiste moment, de kleine dingen en de cruciale, de beslissende wendingen, het leven dat wordt geleefd en het leven dat vanachter het raam wordt gadegeslagen.’ La Repubblica ‘Dit verhaal heeft mij zeer ontroerd, het heeft mij getroffen, het is prachtig.’ Natalia Ginzburg ‘Gedoopt in de blauwe inkt van de adolescentie is Fleur Jaeggy’s pen de naald van een graveur die de wortels, twijgen en takken van de boom der waanzin afbeeldt: fenomenaal proza. De leestijd is ongeveer vier uur. De herinneringstijd, net als voor zijn auteur: de rest van je leven.’ Joseph Brodsky ‘Een fantastische, briljante, barbaarse schrijfster.’ Susan Sontag Oorspronkelijke titel I beati anni del castigo – vertaling Annegret Böttner en Leontine Bijman Paperback met flappen, 104 blz., € 18,50, 978 90 831 7441 9 / nur 302 – september 2021
De Zwitsers-ltaliaanse schrijfster Fleur Jaeggy werd in Zürich geboren. In 2019 verschenen van haar in vertaling de verhalenbundel Ik ben de broer van XX en de roman SS Proleterka, die op de shortlist van de Europese Literatuurprijs staat. De gelukzalige jaren van tucht is haar bekendste roman die verscheen in 1989 en bekroond werd met de Premio Bagutta.
Een meesterwerk van verraderlijke eenvoud
Fleur Jaeggy De gelukzalige jaren van tucht roman In een hoog in de bergen gelegen Zwitsers meisjespensionaat, waar de dagen op exact dezelfde manier verstrijken, doet op een dag een nieuw meisje haar intree: ze is mooi, streng, perfect, ze lijkt alles al te hebben meegemaakt. Tussen deze Frederique en de hoofdpersoon, die het verhaal van hun ‘amitié amoureuse’ jaren later met een mengeling van nostalgie en huiver te boek stelt, ontspint zich binnen de strenge muren van het internaat een verwarrende verbondenheid. Deze ongrijpbare verhouding wordt in de buitenwereld nog problematischer wanneer zij elk op hun eigen manier ondervinden dat de tucht weliswaar uit hun leven is verdwenen, maar dat daardoor de eerder zo verafschuwde orde ook ontbreekt. De gelukzalige jaren van tucht is een intens verhaal over idylle en gevangenschap. Over SS Proleterka: ‘De wanhoop die verborgen blijft of zich toont, in één flits, die maakt Jaeggy’s werk zo aangrijpend. Probeer haar te vergeten en lang nadat je haar gelezen hebt, beklemt ze je nog altijd.’ De Standaard ***** ‘Een geheimzinnig flonkerend juweeltje, dit boek van Fleur Jaeggy. Het is aangrijpend, en van een snijdende tragiek.’ Peter Nijssen, Utrechts Nieuwsblad
‘Je hebt alle officiële talen van Zwitserland nodig om uit te drukken hoe radicaal dit schrijverschap is. Jaeggy lezen, dat zul je niet licht vergeten.’ Trouw
‘Dit is een magistraal boek. Alles gebeurt op het juiste moment, de kleine dingen en de cruciale, de beslissende wendingen, het leven dat wordt geleefd en het leven dat vanachter het raam wordt gadegeslagen.’ La Repubblica ‘Dit verhaal heeft mij zeer ontroerd, het heeft mij getroffen, het is prachtig.’ Natalia Ginzburg ‘Gedoopt in de blauwe inkt van de adolescentie is Fleur Jaeggy’s pen de naald van een graveur die de wortels, twijgen en takken van de boom der waanzin afbeeldt: fenomenaal proza. De leestijd is ongeveer vier uur. De herinneringstijd, net als voor zijn auteur: de rest van je leven.’ Joseph Brodsky ‘Een fantastische, briljante, barbaarse schrijfster.’ Susan Sontag Oorspronkelijke titel I beati anni del castigo – vertaling Annegret Böttner en Leontine Bijman Paperback met flappen, 104 blz., € 18,50, 978 90 831 7441 9 / nur 302 – september 2021
De Zwitsers-ltaliaanse schrijfster Fleur Jaeggy werd in Zürich geboren. In 2019 verschenen van haar in vertaling de verhalenbundel Ik ben de broer van XX en de roman SS Proleterka, die op de shortlist van de Europese Literatuurprijs staat. De gelukzalige jaren van tucht is haar bekendste roman die verscheen in 1989 en bekroond werd met de Premio Bagutta.
Indringende en nietsontziende verhalen
Ingeborg Bachmann Verzamelde verhalen Ingeborg Bachmann geldt als een van de grootste auteurs van de twintigste eeuw. De stoutmoedigheid van de taal, de scherpte van haar inzicht en de energie van het gevoel vormen vanaf het begin de onverwisselbare eigenheid van haar proza. Het laat mensen zien op het kruispunt van hun bestaan, vóór er ingrijpende beslissingen worden genomen. Verzamelde verhalen bevat de bundel Het dertigste jaar, met de nadruk op het intellect, en de tien jaar later na een ernstige crisis gepubliceerde bundel Simultaan, met de nadruk op gevoel en liefde. Daarnaast is de nooit eerder vertaalde vroege bundel Het veer opgenomen met een grote variatie aan onderwerpen. ‘Het verbazingwekkendste aan Ingeborg Bachmann was toch dat deze briljante intellectueel in haar poëzie niet aan zinnelijkheid inboette noch abstractie verwaarloosde.’ Heinrich Böll
De verhalen zijn vertaald en worden ingeleid door Paul Beers. Het nawoord van Bachmann-expert Ingeborg Dusar richt zich op Simultaan. ‘Het belang van Bachmanns werk is bij de verschijning van de eerste vertalingen op diverse plaatsen onderkend. Jammer is het dat vervolgens de verhalenbundel Simultaan (1987) bijna nergens meer besproken is. (...) de aandacht ervoor lijkt al verslapt, en aangezien het werk te veel dwarse elementen heeft om ook hier populair te kunnen worden, is er grote kans dat het zoals vele andere waardevolle boeken in het tumult van de boekenmarkt ten onder gaat.’ J.F. Vogelaar in Striptease van een ui
Oorspronkelijke titel Sämtliche Erzählungen – vertaling Paul Beers Gebonden met stofomslag, 456 blz., € 29,90, 978 90 830 8985 0 / nur 304 – september 2021
‘Een enkele maal lees je een boek dat je, als je het uit hebt, achterlaat met het gevoel dat het absoluut is. Dat er niets geschreven kan worden dat méér waar is. Het dertigste jaar van Ingeborg Bachmann was voor mij zo’n boek.’ C.O. Jellema in NRC Handelsblad ‘Een van de belangrijkste werken die de laatste jaren vanuit het Duits vertaald werden is naar mijn smaak Ingeborg Bachmanns Het dertigste jaar. Het staat zowel inhoudelijk als qua taalgebruik op een opvallend hoog niveau.’ Wil Rouleaux in Vrij Nederland
Ingeborg Bachmann werd in 1926 in Klagenfurt, Oostenrijk, geboren. Ze schreef twee gedichtenbundels die in 1953 en 1956 haar roem vestigden. In 1961 verscheen haar verhalenbundel Het dertigste jaar, waarna het lange tijd stil bleef tot in 1971 de befaamde roman Malina verscheen. Deze werd kort daarop in 1972 gevolgd door haar tweede verhalenbundel en laatste publicatie Simultaan. In 1973 stierf zij in Rome aan de gevolgen van een brandongeval.
Indringende en nietsontziende verhalen
Ingeborg Bachmann Verzamelde verhalen Ingeborg Bachmann geldt als een van de grootste auteurs van de twintigste eeuw. De stoutmoedigheid van de taal, de scherpte van haar inzicht en de energie van het gevoel vormen vanaf het begin de onverwisselbare eigenheid van haar proza. Het laat mensen zien op het kruispunt van hun bestaan, vóór er ingrijpende beslissingen worden genomen. Verzamelde verhalen bevat de bundel Het dertigste jaar, met de nadruk op het intellect, en de tien jaar later na een ernstige crisis gepubliceerde bundel Simultaan, met de nadruk op gevoel en liefde. Daarnaast is de nooit eerder vertaalde vroege bundel Het veer opgenomen met een grote variatie aan onderwerpen. ‘Het verbazingwekkendste aan Ingeborg Bachmann was toch dat deze briljante intellectueel in haar poëzie niet aan zinnelijkheid inboette noch abstractie verwaarloosde.’ Heinrich Böll
De verhalen zijn vertaald en worden ingeleid door Paul Beers. Het nawoord van Bachmann-expert Ingeborg Dusar richt zich op Simultaan. ‘Het belang van Bachmanns werk is bij de verschijning van de eerste vertalingen op diverse plaatsen onderkend. Jammer is het dat vervolgens de verhalenbundel Simultaan (1987) bijna nergens meer besproken is. (...) de aandacht ervoor lijkt al verslapt, en aangezien het werk te veel dwarse elementen heeft om ook hier populair te kunnen worden, is er grote kans dat het zoals vele andere waardevolle boeken in het tumult van de boekenmarkt ten onder gaat.’ J.F. Vogelaar in Striptease van een ui
Oorspronkelijke titel Sämtliche Erzählungen – vertaling Paul Beers Gebonden met stofomslag, 456 blz., € 29,90, 978 90 830 8985 0 / nur 304 – september 2021
‘Een enkele maal lees je een boek dat je, als je het uit hebt, achterlaat met het gevoel dat het absoluut is. Dat er niets geschreven kan worden dat méér waar is. Het dertigste jaar van Ingeborg Bachmann was voor mij zo’n boek.’ C.O. Jellema in NRC Handelsblad ‘Een van de belangrijkste werken die de laatste jaren vanuit het Duits vertaald werden is naar mijn smaak Ingeborg Bachmanns Het dertigste jaar. Het staat zowel inhoudelijk als qua taalgebruik op een opvallend hoog niveau.’ Wil Rouleaux in Vrij Nederland
Ingeborg Bachmann werd in 1926 in Klagenfurt, Oostenrijk, geboren. Ze schreef twee gedichtenbundels die in 1953 en 1956 haar roem vestigden. In 1961 verscheen haar verhalenbundel Het dertigste jaar, waarna het lange tijd stil bleef tot in 1971 de befaamde roman Malina verscheen. Deze werd kort daarop in 1972 gevolgd door haar tweede verhalenbundel en laatste publicatie Simultaan. In 1973 stierf zij in Rome aan de gevolgen van een brandongeval.
De verraderlijke rust van de Alpen door de ogen van een kluizenaar
Claudio Morandini Sneeuw, hond, voet roman Adelmo Farandola houdt niet van mensen. In de zomer zwerft hij door de valleien met als enig gezelschap een praatzame, chagrijnige oude hond en een jonge bergwachter die hem, vermoedt Adelmo Farandola, bespioneert. Wanneer de winter komt, zijn de man en de hond ingesneeuwd. Terwijl de voorraden wijn en brood ernstig worden teruggebracht, brengen ze de tijd door met kibbelen over restjes en discussiëren over wie de ander als eerste op zal eten. De lente brengt een nog sinisterdere ontdekking die Adelmo Farandola’s toch al wankele greep op de werkelijkheid helemaal dreigt te verbreken: de voet van een man die uit de zich terugtrekkende sneeuw steekt. ‘Het boek speelt met onze verwachtingen en zet je herhaaldelijk op het verkeerde been… Morandini voert ons langs een scala van emoties, en vermaakt en verwart ons vaak op dezelfde bladzijde.’ The Herald
fragment ‘Die dag laat Adelmo Farandola toe, half uit luiheid half uit medelijden, dat de hond achter hem aan komt, en hij staat zelfs toe dat hij zijn snuit naar binnen steekt in zijn baita, in dat ene grote vertrek waar hij eet en slaapt en zijn tijd doorbrengt. Hij roept hem zelfs, als het beest uit verlegenheid in de deuropening blijft staan, met zijn oren naar achteren. ‘Wat sta je daar nou?’ zegt de man. ‘Kom hier. Doe de deur dicht,’ zegt hij, ‘anders komt de kou binnen.’ De hond komt behoedzaam binnen. Na een paar minuten doet Adelmo Farandola de deur dicht. Dan gaat hij naast de kachel zitten, wachtend op de puf om hem aan te steken. Het is koud in de baita, zo’n vochtige, statische kou die je tot op het bot voelt en die pijnlijke kringen om je ogen tekent. Terwijl hij daar zo zit doet Adelmo Farandola zijn ogen dicht, zucht, buigt zijn zware hoofd en dommelt in.’ Oorspronkelijke titel Neve, cane, piede – vertaling Hilda Schraa en Manon Smits Paperback met flappen, 128 blz., € 17,50, 978 90 830 8984 3 / nur 302 – november 2021
‘Claudio Morandini schrijft over de ijzige extravagante vergetelheid waar de dingen hun contouren verliezen en herinneringen niet langer te onderscheiden zijn van de verbeelding.’ La Repubblica ‘Een zachtaardig, hartverwarmend verhaal over een man en zijn hond.’ The National
Sneeuw, hond, voet, voor het eerst gepubliceerd in 2015 is het zesde boek van Claudio Morandini. De roman is een literair fenomeen: hij stond in de top vijf van de Italiaanse bestellerslijst, won de Procida-Isola di Arturo-Elsa Morante-prijs en is vertaald in het Engels, Frans, Spaans en Turks.
De verraderlijke rust van de Alpen door de ogen van een kluizenaar
Claudio Morandini Sneeuw, hond, voet roman Adelmo Farandola houdt niet van mensen. In de zomer zwerft hij door de valleien met als enig gezelschap een praatzame, chagrijnige oude hond en een jonge bergwachter die hem, vermoedt Adelmo Farandola, bespioneert. Wanneer de winter komt, zijn de man en de hond ingesneeuwd. Terwijl de voorraden wijn en brood ernstig worden teruggebracht, brengen ze de tijd door met kibbelen over restjes en discussiëren over wie de ander als eerste op zal eten. De lente brengt een nog sinisterdere ontdekking die Adelmo Farandola’s toch al wankele greep op de werkelijkheid helemaal dreigt te verbreken: de voet van een man die uit de zich terugtrekkende sneeuw steekt. ‘Het boek speelt met onze verwachtingen en zet je herhaaldelijk op het verkeerde been… Morandini voert ons langs een scala van emoties, en vermaakt en verwart ons vaak op dezelfde bladzijde.’ The Herald
fragment ‘Die dag laat Adelmo Farandola toe, half uit luiheid half uit medelijden, dat de hond achter hem aan komt, en hij staat zelfs toe dat hij zijn snuit naar binnen steekt in zijn baita, in dat ene grote vertrek waar hij eet en slaapt en zijn tijd doorbrengt. Hij roept hem zelfs, als het beest uit verlegenheid in de deuropening blijft staan, met zijn oren naar achteren. ‘Wat sta je daar nou?’ zegt de man. ‘Kom hier. Doe de deur dicht,’ zegt hij, ‘anders komt de kou binnen.’ De hond komt behoedzaam binnen. Na een paar minuten doet Adelmo Farandola de deur dicht. Dan gaat hij naast de kachel zitten, wachtend op de puf om hem aan te steken. Het is koud in de baita, zo’n vochtige, statische kou die je tot op het bot voelt en die pijnlijke kringen om je ogen tekent. Terwijl hij daar zo zit doet Adelmo Farandola zijn ogen dicht, zucht, buigt zijn zware hoofd en dommelt in.’ Oorspronkelijke titel Neve, cane, piede – vertaling Hilda Schraa en Manon Smits Paperback met flappen, 128 blz., € 17,50, 978 90 830 8984 3 / nur 302 – november 2021
‘Claudio Morandini schrijft over de ijzige extravagante vergetelheid waar de dingen hun contouren verliezen en herinneringen niet langer te onderscheiden zijn van de verbeelding.’ La Repubblica ‘Een zachtaardig, hartverwarmend verhaal over een man en zijn hond.’ The National
Sneeuw, hond, voet, voor het eerst gepubliceerd in 2015 is het zesde boek van Claudio Morandini. De roman is een literair fenomeen: hij stond in de top vijf van de Italiaanse bestellerslijst, won de Procida-Isola di Arturo-Elsa Morante-prijs en is vertaald in het Engels, Frans, Spaans en Turks.
Contactgegevens Uitgevers Bart Kraamer bart.kraamer@koppernik.nl + 31 (0)6 12679838 Chris de Jong chris.dejong@koppernik.nl + 31 (0)6 14677909
nederland
belgi ë
New Book Collective
pers en verkoop
Niasstraat 6 d 3531 wp Utrecht
Barbara Geenen barbara.geenen@koppernik.nl +32 494 65 68 69
+31 (0)20 226 02 38 www.newbookcollective.com
verkoop Rutger Vos, Tjamke van Hekken, Niels Koemans, Eveline van der Made, Maarten Richel verkoop@newbookcollective.com
Everdijstraat 30 2000 Antwerpen België