Wystawa „Podaj dalej” to 14 prac, 14 młodych artystów, którzy podjęli się gry w głuchy telefon, z tą różnicą, że obrazowo-wizualny. Nie było słów. Zamiast tego kolejni twórcy otrzymywali pracę swojego poprzednika. Nie znali się, nie spotykali, nie dyskutowali ze sobą. Akt tworzenia, dla którego inspiracją była wizja zupełnie innego autora wskazał jednak na pewną afiliację wsród tej grupy. Między kolejnymi pracami to zacierało się, to ponownie powracało wyjściowe hasło – „niemoc”. Miejscami jest ono wyraźne, odczuwalne, chociaż było znane tylko pierwszemu uczestnikowi projektu. Niezależnie od siebie powtarzają się także inne motywy. Inspiracją, w przypadku tych prac, jest również forma, kolor, historia zawarta w obrazie, lub chęć dopełnienia pierworysu.
