ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നും വീട്ടിസ്റ്േക്നു് നടക്നസ്റ്പോൾ സ്റ്േവിഡ് ആസ്റ്േോചനോമഗ്നനോയിരനന്ന. സ്റ്കോളജിൽ നിന്നു് മടങ്ങി വരനകയോയിരനന്ന അവൻ. പ്രോഫസർ സ്റ്ജക്ബ് വീണ്നും തനിക്നു് പകമിസ്്ടി ്രോക്റ്റിക്േിനനു് രൂജയും മോർക്ു് തന്ിരിക്നന്ന. എപതോരന ചതി! ഞോൻ പചയ്ത രരീക്ഷണങ്ങൾ ശരിയോയിരനന്ന, എപെ ഫേും കൃതയമോയിരനന്ന, എന്ിട്ടടും മനഃരൂർവും അയോൾ എനിക്ു് രണി വച്ചട തരനകയോണനു്. അപന്ോരന ദിവസും അയോളടപട മകളടമോയി തപന് അ്ത രതിയേലോത്ത സന്ദർഭത്തിൽ രിടികൂടിയതിപെ രക സ്റ്രോക്ൽ. (ഞങ്ങൾ ഒന്ന ചനുംബിക്നക മോ്തസ്റ്മ പചയ്തനള്ളൂ എന്തനു് സ്റ്വപെ കോരയും.) ഇനി ഇതോവർത്തിച്ചോൽ സ്റ്നപര ്രിൻസിപ്പേിപന സ്റ്രോയി കോണനക തപന്. അവൻ തീരനമോനിച്ചട. “േോ, മമക്ിസ്റ്ള, നിപെ നിപ്പിള്‌ കനപ്പി എസ്റ്തയേോ?” സ്റ്േവിഡ് അവൻ തോമസിക്നന് അപ്പോർട്പമെിപെ സ്റ്കോപപൌണ്ിനനള്ളിൽ കയെിയതനും ആസ്റ്രോ ആസ്റ്രോസ്റ്ടോ രരിഹോസസവരത്തിൽ സ്റ്ചോദിച്ച ഈ സ്റ്ചോദയും അവപെ കോതിസ്റ്േക്നു് രെന്ന വീണന. സ്റ്േവിഡ് ശബ്ദും വന് ദിക്ിസ്റ്േക്ന സ്റ്നോക്ി. മകകൾ രിണച്ചട രിടിച്ചടു് ശിരസ്സട കനനിച്ചടു് രരി്ഭമിച്ചട നില്ക്ക്നന് ഒരന പകൌമോരക്ോരൻ. അവപന വളഞ്നു് ആ ്രസ്റ്ദശപത്ത കനപെ സ്റ്രോക്ിരിപ്പിസ്റ്ള്ളർ. രരിഹോസത്തിനനു് ഇരയോയിപക്ോണ്ിരിക്നന് ആളിപന സ്റ്േവിഡ് തിരിച്ചെിഞ്ന. ഓട്ടിസും ബോധിച്ച രയ്യനോയ മമക്ിൾ. അവൻ സ്റ്േവിേിസ്റ്െതിനന പതോട്ടട തോപെയനള്ള ഫ്ലോറിൽ തപെ സസ്റ്ഹോദരിസ്റ്യോപടോപ്പമോണനു് തോമസും. അവപെ വെി തടഞ്ന പകോണ്നു് നിൽക്നന് അേവേോതികൾ — സ്ഥേപത്ത ്രധോന പചറപയന്നു് സ്റ്രപരടനത്ത സോമനും അവപനസ്റ്പ്പോപേ തപന് നിർഗനണസതവങ്ങളോയ അവപെ രണ്നു് കൂട്ടടകോരനും. “േോ ഇങ്ങട്ടു് സ്റ്നോക്േോ മമക്ു്സ്റ്ള … മ്മപട 306A-യിപേ സനന്ദരിസ്റ്ക്ോതയിസ്റ്േല അേീന? നേല മനെനത്ത അമ്മിഞ്പയോപക്പയോള്ള … അവക്ു് നിസ്റ്ന്ോട് എസ്റ്തോ‍ാോ‍ാോ‍ാോ‍ാോ ഒരന ഇതിസ്റ്േല? നിനക്ു് സ്റ്തോന്ീട്ടിസ്റ്േല?” മമക്ിളിപന രരിഹസിച്ചടു് അവർ ഉെപക് ഉെപക് ചിരിച്ചടപകോസ്റ്ണ്യിരനന്ന. ആ രോവും കനട്ടിപയ ഉര്ദവിക്നന്തിൽ മനെനകിയിരനന് അവർ സ്റ്േവിേിപെ സോന്ിദ്ധ്യും ്ശദ്ധ്ിച്ചസ്റ്തയിേല. നിശ്ശബ്ദമോയനും എന്ോൽ സ്റ്വഗത്തിേനും അവരനപട സ്റ്നർക്നു് സ്റ്േവിഡ് നടന്ടനത്തന. “ധടനും.” എതോണന സുംഭവിക്നന്പതന്നു് ആർപക്ങ്കിേനും മനസ്സിേോകനന്തിനന മനൻരനു് സ്റ്േവിേിപെ ഇടി വീണന കെിഞ്ിരനന്ന. സോും രണ്ന മകകളോേനും വോയ
http://www.malayalamkambikathakal.net
1