Πρόγραμμα Παρουσιάσεων & Εργαστηρίων http://hapcea.weebly.com
Ενσυναίσθηση, Αυθεντικότητα, Άνευ Όρων Αποδοχή Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών
της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης
Χορηγός
Προσωποκεντρική & Focusing-βιωματική Ψυχοθεραπεία, Συμβουλευτική & Εκπαίδευση
Hellenic Association for Person-centered & Experiential Approach Ελληνική Προσωποκεντρική & Βιωματική Εταιρεία
Χορηγός φιλοξενίας
Διεθνές Κέντρο Σπουδών Σχολής Μωραΐτη Καποδιστρίου 104, Νέα Ιωνία
HAPCEA
ΕΠΒΕ Διημερίδα 2017
Θεματική ενότητα
Διάλειμμα καφέ
10:45 – 12:00
12:00 – 12:30
Θεματική ενότητα
Διάλειμμα φαγητού
Εργαστήρια
Διάλειμμα καφέ
Ομιλία
Θεματική ενότητα
13:00 – 13:45
13:45 – 15:00
15:00 – 16:30
16:30 – 16:45
16:45 – 17:15
17:15 – 18:00
Συντονισμός: Μιχάλης Καλλιφρονάς
Προσφώνηση: Μιχάλης Καλλιφρονάς
Συντονισμός: Ρουμπίνη Βασιλοπούλου
Προσφώνηση: Δρ. Ιωάννα Κουστένη
12:30 – 13:00
Ομιλία
Συντονισμός: Χρυσούλα Γιαλυράκη
Συντονισμός: Έλλη Αυγερινού
Έναρξη
Εγγραφές
9:00 – 10:00
10:00 – 10:45
Διημερίδα 2017
ΕΠΒΕ
Μαρία Καλαρρύτου, Βασίλης Κιοσσές
Ασθένεια και θεραπευτικές συνθήκες
«Η Ενσυναισθητική Προσέγγιση στην Κλινική Διάγνωση» Δρ. Ιωάννης Βλάχος, MD Ορθοπεδικός
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
Διάλειμμα φαγητού Εμμανουήλ Βανταράκης Παύλος Ζαρογιάννης Δρ. Ιωάννα Κουστένη Μαρία Κυριακίδου Αλέκος Παπάγος Ευρώπη Παπαδοπούλου Δρ. Άννα Πολεμικού Χριστίνα Ρασιδάκη Διάλειμμα καφέ
Αλεξάνδρα Μαυρικίδου, Δήμητρα Σκούρτη
Διευκόλυνση στην ηγεσία και την επίλυση προβλημάτων
Συγγραφέας, Ομότιμη Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
«Λογοτεχνία, Ενσυναίσθηση και οι Μεταμορφώσεις της Οδύνης: Μια ψυχοθεραπευτική Πρόκληση» Φωτεινή Τσαλίκογλου
Διάλειμμα καφέ
Ρίτα Βεντούρα, Παύλος Ζαρογιάννης, Άννα Καραλή
Προσωποκεντρικοί διάλογοι
«Ψυχοθεραπεία: Εργαλείο Θεραπείας ή Προσαρμοστική Διαδικασία Επίλυσης Προβλημάτων;»
Χαιρετισμός της Προέδρου της ΕΠΒΕ, Έλλης Αυγερινού «Η Συμβολή των Συνθηκών στην Ανάδυση του Νέου Προσώπου» Χαιρετισμός από τον Δρα Γρηγόρη Ποταμιάνο, Καθηγητή Κλινικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο,
Σάββατο, 21 Οκτωβρίου 2017
Ελληνική Προσωποκεντρική & Βιωματική Εταιρεία http://hapcea.weebly.com
hapcea.epve@gmail.com
Hellenic Association for Person-centered & Experiential Approach
Πρόγραμμα
παρουσιάσεων & εργαστηρίων 2η Διημερίδα 2017 της Ελληνικής Προσωποκεντρικής & Βιωματικής Εταιρείας 21 & 22 Οκτωβρίου 2017
Ενσυναίσθηση, Αυθεντικότητα, Άνευ Όρων Αποδοχή. Ένας σύγχρονος διεπιστημονικός διάλογος για τη σημασία των θεραπευτικών συνθηκών της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης.
<> Η Διημερίδα έχει ως στόχο να αναδείξει τη θέση της ενσυναίσθησης, της άνευ όρων αποδοχής και της αυθεντικότητας, τόσο στις Ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, όσο και σε άλλους επιστημονικούς κλάδους, σήμερα. Στο πλαίσιο αυτής της επιστημονικής διοργάνωσης, κύριοι τομείς ενδιαφέροντος αποτελούν, όχι μονάχα οι θεωρητικές αναλύσεις και παρουσιάσεις, αλλά και οι εφαρμογές των τριών (θεραπευτικών) συνθηκών σε ποικίλους τομείς και διαφορετικά πλαίσια και περιβάλλοντα. <> Η πολυπλοκότητα και η σημασία των τριών αυτών όρων εξελίσσεται διαχρονικά στις διάφορες προσεγγίσεις της Ψυχοθεραπείας και της Συμβουλευτικής, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι όροι έχουν σημαντική συνεισφορά σε ανθρωπιστικούς, κοινωνικούς, ιατρικούς και άλλους επιστημονικούς τομείς. Πιο συγκεκριμένα, στην Εκπαίδευση, την Ιατρική, την Κοινωνική Εργασία, τη Νομική, τη Διοίκηση Επιχειρήσεων κ.ά. <> Η Διημερίδα απευθύνεται σε Ψυχοθεραπευτές/Συμβούλους Ψυχικής Υγείας όλων των προσεγγίσεων και σε επιστήμονες και επαγγελματίες που τους ενδιαφέρει η συγκεκριμένη θεματική.
Περιεχόμενα Χρονοδιάγραμμα, Σάββατο: (σελ. 2) Χρονοδιάγραμμα, Κυριακή: (σελ. 25) Έναρξη - Χαιρετισμοί (Έλλη Αυγερινού, Δρ. Γρηγόρης Ποταμιάνος) (σελ. 4) Σάββατο: 1η Θεματική ενότητα (Προσωποκεντρικοί Διάλογοι) (σελ. 4-5) Ομιλία, Φωτεινή Τσαλίκογλου (σελ. 5) 2η Θεματική ενότητα (Διευκόλυνση στην ηγεσία και την επίλυση προβλημάτων) (σελ. 6) Εργαστήρια Α (σελ. 7-9) Ομιλία, Δρ. Ιωάννης Βλάχος (σελ. 10) 3η Θεματική Ενότητα (Ασθένεια και θεραπευτικές συνθήκες) (σελ. 10-11) Κυριακή: Ομιλία, Δρ. Ιωάννης Βλάχος (σελ. 12) Ομιλία, Ευγενία Γεωργαντά (σελ. 12) 4η Θεματική Ενότητα (Οι θεραπευτικές συνθήκες, ως δεξιότητες) (σελ. 13-14) Ομιλία, Τέτα Μακρή (σελ. 14) 5η Θεματική Ενότητα (Εφαρμογές στην Εκπαίδευση) (σελ. 15-16) Εργαστήρια Β (σελ. 17-18) Κλείσιμο (σελ. 18) Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα (σελ. 19-24)
Αλφαβητική αναφορά
Αναλυτικό Πρόγραμμα
Ομιλίες - Θεματικές Ενότητες - Εργαστήρια 1η Ημέρα, Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017
Έναρξη
Σύντομες περιλήψεις
10:00 - 10:45
Συντονισμός: Έλλη Αυγερινού • Χαιρετισμός της Προέδρου της ΕΠΒΕ, Έλλης Αυγερινού
«Η Συμβολή των Συνθηκών στην Ανάδυση του Νέου Προσώπου»
Οι κύριες θεραπευτικές συνθήκες της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης, η αυθεντικότητα, η ενσυναίσθηση και η άνευ όρων αποδοχή, έχουν εφαρμογή στην Προσωποκεντρική ψυχοθεραπεία, σε άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, αλλά και σε άλλους επιστημονικούς και επαγγελματικούς χώρους. Αυτές οι συνθήκες προάγουν την επικοινωνία, βοηθούν στη δημιουργία σχέσης, και είναι βοηθητικές στην εκπαίδευση, στην ιατρική, στην τέχνη, στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και γενικά όπου υπάρχουν διαπροσωπικές σχέσεις. Σημαντικό είναι να εξετάσει κανείς την επίδραση αυτών των συνθηκών στο ίδιο το άτομο. Για να μπορεί κάποιος να προσφέρει αυτές τις συνθήκες σε μια σχέση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να τις προσφέρει στον εαυτό του. Με αφετηρία την αυθεντικότητα, την ενσυναίσθηση προς τον εαυτό, την αποδοχή του εαυτού μας, μπορούμε να προσφέρουμε αυτές τις συνθήκες και στους άλλους . Στην χώρα μας, όπου διανύουμε μια εποχή οικονομικής κρίσης, ίσως τέτοιου είδους προβληματισμοί θεωρούνται από κάποιους πολυτέλεια. Ωστόσο, η αλλαγή σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο ξεκινάει από την αλλαγή σε ατομικό επίπεδο. Για να μπορέσει κάποιος να σχετιστεί με τους άλλους και να ενδιαφερθεί για το κοινωνικό σύνολο, χρειάζεται να κατακτήσει μια εσωτερική συμφωνία και αρμονία. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη από την ανάδυση του νέου προσώπου, του προσώπου του σήμερα, του προσώπου του μέλλοντος. Ενός προσώπου με ενδιαφέρον για το σύνολο, με κοινωνική συνείδηση, με κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες και δράση.
• Χαιρετισμός από τον Δρα Γρηγόρη Ποταμιάνο, Καθηγητή Κλινικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο,
«Ψυχοθεραπεία: Εργαλείο Θεραπείας ή Προσαρμοστική Διαδικασία Επίλυσης Προβλημάτων;»
Θεματική ενότητα: Προσωποκεντρικοί Διάλογοι 10:45 - 12:00
Συντονισμός: Χρυσούλα Γιαλυράκη
• Ρίτα Βεντούρα, Παύλος Ζαρογιάννης, Άννα Καραλή (#) Ρίτα Βεντούρα
«ΞΑΝΑ-ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ CARL ROGERS: Κάποιος Εκεί Πάνω Χαμογελά»
Η παρουσίαση αυτή πραγματεύεται την αλλαγή στον τρόπο σκέψεως στο χώρο της ψυχοθεραπείας και όχι μόνο (paradigm shift): Διεπιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι και η θεωρία και η έρευνα άλλαξαν την εστία του ενδιαφέροντός τους από την πιο συνειδητή γνωστική λειτουργία της αριστερής πλευράς του εγκεφάλου στην πιο υποσυνείδητη συναισθηματική δεξιά πλευρά. Η Κλινική και Αναπτυξιακή Ψυχολογία δίνει έμφαση στον ρόλο του συναισθήματος στην ανάπτυξη του βρέφους και στη θεραπευτική του αξία στην ψυχοθεραπεία. Ανοίγει το μαύρο κουτί: μεταστροφή λοιπόν από τις πιο γνωστικές στις πιο ενσυναισθητικές θεραπείες. Όλο και περισσότεροι ερευνητές ψυχοθεραπευτές διαφόρων προσεγγίσεων ενώνουν τις φωνές τους σελ. 4 Έναρξη - Θεματική Ενότητα: Προσωποκεντρικοί Διάλογοι, Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
για την δύναμη του συναισθήματος και ιδιαίτερα για την δύναμη της ενσυναίσθησης. Θα αναφερθώ λοιπόν σε μερικούς από αυτούς όπως τον Allan Schore, την Sue Johnson, την Diana Fosha κ.α. σημειώνοντας πώς οι θεωρίες τους, βασισμένες πλέον σε διεπιστημονικά ερευνητικά δεδομένα, αναδεικνύουν και επιβεβαιώνουν την κομψή θεωρία θεραπείας και τις 6 σημαντικές και απαραίτητες συνθήκες του C. Rogers.
(#) Παύλος Ζαρογιάννης
«Rogers και Gendlin: μια Πιθανή Συνομιλία»
Για την προσωποκεντρική προσέγγιση η θεραπευτική αλλαγή επιτυγχάνεται μέσα από την άρση των αμυντικών διαστρεβλώσεων και αρνήσεων του θεραπευόμενου και την συνακόλουθη κατάλληλη συμβολοποίηση των εμπειριών του. Προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου αποτελούν, μεταξύ άλλων, οι τρεις συνθήκες - ενσυναίσθηση, άνευ όρων αποδοχή, αυθεντικότητα - οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αναγκαίες και επαρκείς και οι οποίες συνθέτουν τον κεντρικό της πυρήνα. Ο τρόπος με τον οποίο η προσωποκεντρική προσέγγιση αντιλαμβάνεται, κατανοεί και ορίζει παραδοσιακά τις «τρεις συνθήκες», αλλά και άλλες θεμελιώδεις έννοιες της, όπως «συμβολοποίηση» και «εμπειρία», είναι απότοκος του επιστημονικού παραδείγματος της νεωτερικότητας, το οποίο πλέον θεωρείται παρωχημένο και μη-συμβατό με την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του επιστημονικού παραδείγματος είναι τα μοντέλα του ‘περιέχοντος’, της ‘αναπαράστασης’, και της ‘απώθησης’. Για να μπορέσει ωστόσο η προσωποκεντρική προσέγγιση να συνεχίσει να παραμένει μια εναλλακτική πρόταση για την ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη η επικαιροποίηση όχι τόσο των όρων της, αλλά του τρόπου με τους οποίους τους αντιλαμβάνεται και περιγράφει. Πολύτιμος αρωγός και συνομιλητής σ’αυτή την προσπάθεια αποτελεί η φιλοσοφική ματιά του Focusing, η οποία με το δικό της, πολύ ιδιαίτερο, θεωρητικό δυναμικό (βίωμα, διαδικασία, αλληλεπίδραση, υπόρρητο, προαγωγή, μετακίνηση, σώμα), είναι σε θέση όχι απλά και όχι μόνο να εμπλουτίσει την προσωποκεντρική προσέγγιση, αλλά και να την ριζοσπαστικοποιήσει εκ νέου.
(#) Άννα Καραλή
«Η Αλληλεπίδραση ως Δυνατότητα Αλλαγής στην Focusing Βιωματική Θεραπεία»
“Τα αόρατα νήματα είναι οι πιο ισχυροί δεσμοί”, Φρήντριχ Νίτσε Η επιρροή της φιλοσοφικής σκέψης του Eugene Gendlin στην Προσωποκεντρική θεραπεία, ως προς την βιωματική διαδικασία, είναι γνωστή, αφού ο Carl Rogers έχει αναφερθεί άμεσα σ’ αυτήν. Η Focusing Βιωματική Θεραπεία (FOT), μέσα από την ‘Διαδικασία Εστίασης’ προσεγγίζει αυτήν την εσώτερη βιωματική διαδικασία του πελάτη, η οποία, για να προαχθεί διευκολύνεται από τις τρεις ιδιότητες θεραπευτικής αλλαγής προσωπικότητας που ενέχονται στην παρουσία του Προσωποκεντρικού/FOT θεραπευτή. Αυτές όμως οι ιδιότητες, κατά τον Eugene Gendlin, δεν χρειάζονται να τύχουν της αντίληψης του πελάτη, όπως ο Carl Rogers τονίζει στην 6η του ιδιότητα. Σ’ αυτήν την εισήγηση θα αναφερθούμε στον θεμελιώδη όρο της φιλοσοφικής πρακτικής της FOT θεραπείας, ‘Πρώτιστα η αλληλεπίδραση’, όπου ο Eugene Gendlin υποστηρίζει ότι η διαδικασία ‘αλληλεπίδρασης’ είναι πρώτιστη. Οι ιδιότητες, είναι εκεί, στην παρουσία του θεραπευτή, ο πελάτης θα μπορούσε και να μην τις αντιλαμβάνεται, η αλληλεπίδραση όμως τις προαγάγει. Ως εκ τούτου, ο Gendlin υπογραμμίζει ότι η ‘αλληλεπίδραση’ είναι ουσιαστικότερη από την αντίληψη που θεραπευτήςπελάτης έχει ο καθένας για τον άλλον, και ότι στο εδώ και τώρα αυτής της ‘αλληλεπίδρασης’ η θεραπευτική μετακίνηση υφαίνεται.
Ομιλία
12:30 - 13:00
Προσφώνηση: Δρ. Ιωάννα Κουστένη
• Φωτεινή Τσαλίκογλου,
Συγγραφέας, Ομότιμη Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
«Λογοτεχνία, Ενσυναίσθηση και οι Μεταμορφώσεις της Οδύνης: Μια Ψυχοθεραπευτική Πρόκληση»
σελ. 5 Θεματική Ενότητα: Προσωποκεντρικοί Διάλογοι - Ομιλία: Τσαλίκογλου, Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Θεματική ενότητα: Διευκόλυνση στην Ηγεσία και την Επίλυση Προβλημάτων 13:00 - 13:45 Συντονισμός: Ρουμπίνη Βασιλοπούλου
• Αλεξάνδρα Μαυρικίδου, Δήμητρα Σκούρτη
Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017
(#) Αλεξάνδρα Μαυρικίδου
«Ηγεσία και Προσωποκεντρική Προσέγγιση»
Κύριο θέμα της εισήγησης είναι η δυνατότητα της εφαρμογής των συνθηκών της προσωποκεντρικής συμβουλευτικής για τη δημιουργία ενός ανθρωποκεντρικού συστήματος διοίκησης, λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανθρώπινο δυναμικό μιας επιχείρησης αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους παράγοντες επιτυχίας της. Αφορά κυρίως στελέχη επιχειρήσεων οποιασδήποτε βαθμίδας. Η άνευ όρων αποδοχή, η αυθεντικότητα, η αποτελεσματική επικοινωνία και η ενσυναίσθηση μπορούν να αποτελέσουν βασικούς παράγοντες αποτελεσματικής διοίκησης. <> Ο ηγέτης, ο manager, ο ομαδάρχης θα είναι αυτός που θα κατανοήσει και θα έχει τη θέληση για την εφαρμογή τους, ώστε να γίνει φιλοσοφία της εταιρείας που θα υιοθετηθεί από όλους τους εργαζόμενους. Η αναγνώριση της μοναδικότητας του κάθε εργαζόμενου, η αποδοχή, ο σεβασμός της προσωπικότητας και της διαφορετικότητας των ανθρώπων μπορεί να συμβάλλει στην αξιοποίησή τους ανάλογα με τις ικανότητές του καθενός. Η αυθεντικότητα του ηγέτη δοκιμάζεται καθημερινά και είναι αυτός που πρώτος εφαρμόζει αυτά που διακηρύττει. Μ’ αυτό τον τρόπο δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης στην ομάδα του, που αποτελεί τη βάση για αποτελεσματική επικοινωνία και συνεργασία. <> Οι συνθήκες της προσωποκεντρικής προσέγγισης στο χώρο των επιχειρήσεων παρουσιάζουν ορισμένες διαφορές από τη συμβουλευτική σχέση. Οι διαφορές αυτές σε καμιά περίπτωση δεν μειώνουν την σπουδαιότητα των θετικών αποτελεσμάτων τους. <> Συμπέρασμα: Η εφαρμογή των συνθηκών που οδηγούν σ’ ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα διοίκησης συμβάλλει στην ανάπτυξη των εργαζομένων της ομάδας αλλά και την επιτυχημένη πορεία της επιχείρησης γιατί στηρίζεται σε γερές βάσεις. Σ’ ένα εργασιακό περιβάλλον που υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή, τα αποτελέσματα είναι θετικά τόσο για τον εργαζόμενο όσο για την επιχείρηση.
(#) Δήμητρα Σκούρτη
«Οι Βασικές Αρχές του Rogers και η Εφαρμογή τους στο Νέο Θεσμό της Διαμεσολάβησης»
Η ενσυναίσθηση, η άνευ όρων αποδοχή και η αυθεντικότητα βρίσκουν εφαρμογή στη Διαμεσολάβηση, τη νομική (ν.3898/2010) εξωδικαστική διαδικασία φιλικής διευθέτησης διαφορών, στην οποία εμπλέκονται άτομα, επιχειρήσεις ή ομάδες. 1. Τι είναι η Διαμεσολάβηση, πώς επιλέγεται, πώς εφαρμόζεται; 2. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της Διαμεσολάβησης; -Είναι εκούσια -Είναι μη δεσμευτική -Είναι εμπιστευτική - Όλα τα μέρη είναι ισότιμα - Ο Διαμεσολαβητής είναι τρίτος ουδέτερος 3. Ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο, ποιος ο Κώδικας Δεοντολογίας; 4. Ποιος είναι ο διαμεσολαβητής, ποιος μπορεί να γίνει; 5. Πώς εφαρμόζει ο Διαμεσολαβητής τις αρχές του Rogers <> 5α. Τις εφαρμόζει ο ίδιος. Δεν είναι δικαστής, δεν εκδίδει απόφαση, δεν επιβάλλει τη λύση, δεν κατευθύνει, δεν δίνει συμβουλές, διευκολύνει, ακούει προσεκτικά, προσπαθεί να καταλάβει, βοηθάει τα μέρη να βρουν έναν κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους, βοηθάει τα μέρη να διαπραγματευτούν, αλλά δεν προτείνει λύσεις. Εμπιστεύεται τα μέρη. Είναι σημαντική η αυτονομία και η ελεύθερη βούληση των μερών, βοηθάει στην ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων και όχι μόνο στη νομική. Ο διαμεσολαβητής δεν παίζει κάποιον ρόλο και δεν υποκρίνεται, δεν το παίζει αυθεντία. Στην ουσία είναι ο υπηρέτης των μερών, τα βοηθάει να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση με αμοιβαίο όφελος. <> 5β. Βοηθάει τα μέρη να εφαρμόσουν τις αρχές του Rogers μεταξύ τους. Να μπει ο ένας στα παπούτσια του άλλου, να ακούσει προσεκτικά, να αποδεχτεί ότι δεν υπάρχει μόνο μια αλήθεια, να μπορέσουν να βγουν λίγο από το ρόλο τους και να δουν τη διαφορά τους σαν τρίτοι. σελ. 6 Θεματική Ενότητα: Διευκόλυνση στην ηγεσία και την επίλυση προβλημάτων, Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Εργαστήρια: 1η ημέρα εργαστηρίων
(Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017)
15:00 1. Εμμανουήλ Βανταράκης 2. Παύλος Ζαρογιάννης 4. Μαρία Κυριακίδου 5. Αλέκος Παπάγος 7. Δρ. Άννα Πολεμικού 8. Χριστίνα Ρασιδάκη
- 16:30
3. Δρ. Ιωάννα Κουστένη 6. Ευρώπη Παπαδοπούλου
(1) Εμμανουήλ Βανταράκης
«Οι Θεραπευτικές Πληγές. Η Μεταμορφωτική Δύναμη των Θεραπευτικών Συνθηκών» (Διαδραστική Παρουσίαση)
To ψυχικό τραύμα είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη εμπειρία και μοίρα, καθώς μας εκθέτει στις οδυνηρές συνθήκες της ύπαρξης. Οι αιτίες δημιουργίας του ψυχικού τραύματος δεν εξαντλούνται στην τυχαιότητα και στις αντίξοες εξωτερικές συνθήκες. Στον πυρήνα της ανάπτυξης των μετατραυματικών διαταραχών βρίσκεται ο Ψεύτικος ή Αλλοτριωμένος Εαυτός που λόγω της ασυμφωνίας του με τον Οργανισμικό Εαυτό παρεμποδίζει ή παρακάμπτει τη διαδικασία αυτοΐασης και αυτορρύθμισης του οργανισμού. <> Όμως οι σοβαρές συνέπειες του τραύματος στην ψυχική δομή και τα τραγικά αδιέξοδα που προκύπτουν μπορούν να λειτουργήσουν ως κάλεσμα στη θεραπεία, όπου η επούλωση των πληγών συντελείται μέσω της ανάπτυξης και της πραγμάτωσης των δυνατοτήτων του ατόμου. Οι ψυχικές πληγές μπορεί έτσι να αποτελέσουν τη μαύρη ύλη που θα μεταμορφωθεί σε χρυσό, κατά την αλχημιστική αλληγορία. <> Η εφαρμογή των θεραπευτικών συνθηκών - τόσο στην διαπροσωπική σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου όσο και στην ενδοψυχική επεξεργασία των υποπροσωπικοτήτων του θεραπευόμενου - επιτρέπει την ανάπτυξη των απαραίτητων προυποθέσεων στην θεραπεία του τραύματος όπως η πρόσβαση, σε έναν εσωτερικά ασφαλή χώρο, στα ψυχικά αποθέματα, στη βιωμένη αίσθηση καθώς και το ξεδίπλωμα της βιωματικής διαδικασίας. Η θεραπευτική διαδικασία οδηγείται έτσι στο βαθύ βιωματικό επίπεδο όπου το τραύμα αναπτύχθηκε και συντηρείται. <> Ο πληγωμένος απο την έκθεση στον κατακερματισμένο κόσμο της υπαρξιακής κατάστασης του «μη είναι» Εαυτός μπορεί σταδιακά να οδηγηθεί, όχι μόνο στην ανάκαμψη, αλλά και στην πραγμάτωση «αυτού που μπορεί να γίνει», στην υπερβατική εμπειρία, στη μετατραυματική ανάπτυξη και στην ανάδυση ενός Αυθεντικού Ευατού που βρίσκεται σε ενότητα και ροηκότητα με τον κόσμο.
(2) Παύλος Ζαρογιάννης
«Μετεωρολογικό Δελτίο Καιρού για Ναυτιλλομένους» ή «Πώς οι Θεραπευτικές Συνθήκες της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης Μπορούν να Γίνουν και να Παραμένουν Ευνοϊκές Καιρικές Συνθήκες»
Οι συμμετέχοντες σ’ αυτό το εργαστήριο θα έχουν την δυνατότητα μέσα από την διαδικασία του Focusing να ‘κατανοήσουν βιωματικά’, πως μπορούν η επιστροφή στον εαυτό και η εστίαση στο σώμα, να εμπλουτίσουν και να διευρύνουν τις τρεις θεμελιώδεις θεραπευτικές συνθήκες της προσωποκεντρικής προσέγγισης, να βοηθήσουν τον (προσωποκεντρικό) θεραπευτή στην αλληλεπίδραση του με τον θεραπευόμενο του και τέλος να προάγουν και τους δύο.
(3) Δρ. Ιωάννα Κουστένη
«Το Βίωμα της Ενσυναίσθησης σε ένα Καθοδηγητικό Πλαίσιο: Γνωσιακές-Συμπεριφοριστικές Τεχνικές και Κατάθλιψη»
“Πόσο βαριές είναι οι μέρες. Δεν υπάρχει καμιά φωτιά να με ζεστάνει, κανένας ήλιος να γελάσει μαζί μου.” H. Hesse Η κατάθλιψη αναπαράγεται σε ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί το άτομο σε αυξανόμενα αρνητικά συναισθήματα, σκέψεις και συμπεριφορές. Η συνακόλουθη ακινητοποίηση και η αίσθηση απώλειας (ενδιαφέροντος, λειτουργικότητας κλπ.) σηματοδοτούν καταστάσεις διαρκούς οδύνης για τον θεραπευόμενο. Σε αυτό το σελ. 7 Εργαστήρια Α, Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
πλαίσιο ο θεραπευτής καλείται συχνά να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο για να διευκολύνει τον θεραπευόμενο στην άμβλυνση αυτής της οδύνης. Προτείνει την αλλαγή του καταθλιπτικού φαύλου κύκλου σε ένα πιο ισορροπημένο μοτίβο μεταξύ θετικών και αρνητικών ερεθισμάτων-σκέψεων. Η έξοδος από το σκοτεινό τούνελ της κατάθλιψης γίνεται συνεργατικά, προκαλώντας ρωγμές στον καταθλιπτικόμορφο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. Η πρό(σ)κληση αυτού του εργαστηρίου είναι να ανιχνεύσουμε τη δική μας ενσυναισθητική «παρουσία» σε ένα πλαίσιο που καλούμαστε να καθοδηγήσουμε και να κατευθύνουμε τον θεραπευόμενό μας. Στόχος του εργαστηρίου είναι να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας ως θεραπευτής-θεραπευόμενος σε αυτή τη διαδικασία και να αναρωτηθούμε πως διαμορφώνεται και (αν) αλλάζει η θεραπευτική ενσυναισθητική παρουσία σε ένα κατευθυντικό πλαίσιο. Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 20 άτομα.
(4) Μαρία Κυριακίδου
«Δημιουργώντας Ασφαλή Χώρο για “Τραυματισμένους” Εφήβους Η Προσωποκεντρική Βιωματική Προσέγγιση στην Υπηρεσία Πρόληψης»
Το εργαστήριο θα δώσει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες/ουσες να διερευνήσουν βιωματικά την προσέγγιση των «τραυματισμένων εφήβων», των εφήβων που κουβαλούν επώδυνες, τραυματικές εμπειρίες στις ιστορίες τους. Τα ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν θα είναι: Τι χρειάζονται οι τραυματισμένοι έφηβοι; Πώς δημιουργούμε ασφαλή χώρο για αυτούς τους εφήβους; Πώς μπορούμε να ενδυναμώσουμε τους εφήβους; Ποια τα εμπόδια για έναν προσωποκεντρικό βιωματικό θεραπευτή; Ποια η συμβολή της πρόληψης; Το εργαστήρι βασίζεται στο υλικό από μια περίπτωση ομάδας επικεντρωμένης παρέμβασης πρόληψης που λειτούργησε στο πλαίσιο του Κέντρου Πρόληψης ΠΥΞΙΔΑ.
(5) Αλέκος Παπάγος
«ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ ΓΟΝΕΑ: Οι Θεραπευτικές Συνθήκες στο Μεγάλωμα των Παιδιών»
Το Εργαστήριο Αποτελεσματικού Γονέα (Parent Effectiveness Training) είναι το πιο γνωστό προσωποκεντρικό πρόγραμμα εκπαίδευσης γονέων. Δημιουργήθηκε από τον Dr. Thomas Gordon, κλινικό ψυχολόγο, το 1962 και βασίζεται στην παροχή από τον γονιό των τριών θεραπευτικών συνθηκών του Carl Rogers που διευκολύνουν το παιδί να αναπτυχθεί με ψυχική υγεία και να πραγματώσει το δυναμικό του: της ενσυναίσθησης, της αποδοχής και της αυθεντικότητας. Οι δεξιότητες που μαθαίνει το EAΓ προσανατολίζονται προς τη δημιουργία μίας συνολικά αποτελεσματικής σχέσης με το παιδί. Η βασική διαφοροποίηση του ΕΑΓ από την πλειοψηφία των υπόλοιπων δομημένων προγραμμάτων εκπαίδευσης γονέων είναι η αντίθεσή του τόσο στις τιμωρητικές συμπεριφορές όσο και στις συμπεριφορές ανταμοιβών των γονέων, καθώς και εν γένει στην άσκηση γονεϊκής εξουσίας. <> Το ΕΑΓ χωρίζεται σε 5 περιοχές που ορίζονται ανάλογα με το πού ανήκει το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται. Για κάθε περιοχή απαιτούνται διαφορετικές δεξιότητες, που περιλαμβάνουν την Ενεργητική Ακρόαση, τα «Μηνύματα-Εγώ» που επικοινωνούν θετικά συναισθήματα, σκέψεις και αξίες, τα «ΜηνύματαΕγώ Αντιπαράθεσης», τη Μέθοδο Μη Ήττας για την επίλυση των συγκρούσεων αναγκών μεταξύ γονέα και παιδιού, καθώς και δεξιότητες για την επίλυση συγκρούσεων αξιών που ανακύπτουν μέσα στην οικογένεια. Στο συγκεκριμένο εργαστήριο οι συμμετέχοντες θα εξοικειωθούν με τις παραπάνω δεξιότητες με τη χρήση θεωρίας και με παράλληλη εξάσκηση με παιχνίδια ρόλων και ασκήσεις. <> Το εργαστήριο απευθύνεται τόσο σε γονείς όσο και σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας που ενδιαφέρονται για μια πρώτη γνωριμία με το μοντέλο Gordon προκειμένου να εκπαιδευτούν από τη Gordon Hellas ως εκπαιδευτές γονέων. <> Το ΕΑΓ παρέχεται από τη Gordon Hellas, τον επίσημο εκπρόσωπο της Gordon International Training στην Ελλάδα.
(6) Ευρώπη Παπαδοπούλου
«“ΟΤΑΝ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΤΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟ”: Η Εμπειρία Πέρα από τη Θεωρία»
Αν θέλω να αντιληφθώ το φως και να του αποδώσω νόημα, σε ποιους θα απευθυνθώ πιο εύκολα; Στους φυσικούς που θα μου μιλήσουν για φωτόνια, ή σε έργα ζωγράφων; Άραγε η θεραπευτική συνάντηση προσομοιάζει περισσότερο σε μια διαδικασία διανοητική, αναλυτική, ερμηνευτική και εντέλει επιστημονική ή μήπως πρόκειται κυρίως για ένα “ξύπνημα” των αισθήσεων, μια εμπειρία, ένα βίωμα, που διεγείρει τον νου και το συναίσθημα; Πως βιώνω σαν θεραπευτής- τρια την εμπειρία της επαφής μεταξύ εμού και εσού; Η θεραπεία σελ. 8 Εργαστήρια Α, Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
είναι μια κατάσταση της ζωής όπως τόσες άλλες και έτσι πρέπει να επιδιώκω να τη βιώνει ο θεραπευόμενος μαζί μου. Σε αυτό το εργαστήρι σκοπός είναι να ανακαλύψουμε με ποιόν τρόπο και ποια στιγμή συναντάμε δυσκολίες κατά την θεραπευτική διαδικασία. Τι συμβαίνει μεταξύ εμού και του θεραπευόμενου την στιγμή που νιώθω δυσκολία. Αν, πότε και πώς επιλέγω να την εκφράσω.
(7) Δρ. Άννα Πολεμικού
«Ανοιχτοσύνη στην Εμπειρία: Όταν Αυτό που Είμαστε Αλλάζει Αυτό που Βλέπουμε»
“Ζωή είναι ό,τι εμείς δημιουργούμε από αυτή. Ταξίδι είναι ο ταξιδευτής. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά αυτό που είμαστε.” Φερνάντο Πεσσόα, Το Βιβλίο της Ανησυχίας Ένα από τα εντυπωσιακότερα γνωρίσματα των αυτοπραγματούμενων ανθρώπων αποτελεί η ικανότητά τους να ανοίγονται σε νέες εμπειρίες [openness to experience] (εφεξής ανοιχτοσύνη). Η ανοιχτοσύνη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό προσωπικότητας βαθιά συνδεδεμένο με το Ανθρωπιστικό Ψυχοθεραπευτικό Κίνημα και τους Abraham Maslow, Carl Rogers και Erich Fromm. Χαρακτηρίζει τα άτομα που επιδίδονται σε νέες εμπειρίες με προθυμία, δοκιμάζουν καινούργια πράγματα και γίνονται κοινωνοί νέων ιδεών και δεξιοτήτων. Συχνά δε, οδηγεί σε εμπειρίες κορύφωσης ή αιχμής. Η υψηλή ανοιχτοσύνη φαίνεται να διατηρείται ακόμα και όταν οι νέες καταστάσεις δεν ανήκουν ή έρχονται σε αντίθεση με τα εδραιωμένα νοητικά σχήματα του ατόμου. Πρόκειται για μία έννοια ευεπίφορη στη μελέτη τα τελευταία 50 χρόνια. Παρόλα αυτά, υπήρξε ο τελευταίος από τους πέντε βασικούς παράγοντες προσωπικότητας (Big Five, Costa & McCrae, 1992) ο οποίος έγινε ευρύτερα αποδεκτός, και ο οποίος –παραδόξως- εξακολουθεί να διαφεύγει της κατανόησής μας (Antinori, Carter, & Smillie, 2017). Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι οι πτυχές που απαρτίζουν αυτό το χαρακτηριστικό διαμορφώνουν το βάθος και την περιπλοκότητα της διανοητικής ζωής και των βιωμάτων του ατόμου (John & Srivastava, 1999) είναι ψυχομετρικά μετρήσιμες, και συνοψίζονται –μεταξύ άλλων- στα εξής: φαντασία, αισθητική, συναίσθημα, δράση, ιδέες, αξίες. <> Το παρόν Εργαστήρι επιδιώκει να αναλύσει τις πτυχές από τις οποίες απαρτίζεται το χαρακτηριστικό της ανοιχτοσύνης, αξιοποιώντας ευρήματα από την Προσωποκεντρική Βιωματική Προσέγγιση και άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Παράλληλα, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να αξιολογήσουν την δική τους ανοιχτοσύνη στην εμπειρία και να προβληματιστούν σχετικά με το πώς αυτή επηρεάζει το φάσμα της φαινομενολογικής (και οπτικής!) αντιληπτικότητας των ίδιων και των θεραπευομένων τους.
(8) Χριστίνα Ρασιδάκη
«3Step: Μια Προσωποκεντρική Μέθοδος Επικοινωνίας για Εκπαιδευτικούς»
Το 3Step είναι μια μέθοδος που βοηθά εκπαιδευτικούς στην επαφή με μαθητές και γονείς όταν προκύπτουν θέματα συμπεριφοράς και απόδοσης. Παρέχει ένα ξεκάθαρο πλαίσιο επικοινωνίας σε τρία στάδια που παρακάμπτει παγίδες, ενδυναμώνει τους ευάλωτους, μειώνει αντιδράσεις και άμυνες και επιφέρει συνεργασία. Οι προσωποκεντρικές αξίες, αυθεντικότητα, άνευ όρων αποδοχή και ενσυναίσθηση, διαπνέουν ξεκάθαρα όλο φάσμα και μαζί με τις δεξιότητες επιφέρουν την ουσιαστική επαφή, ηρεμούν το νευρικό σύστημα, ενδυναμώνουν και προάγουν & καλλιεργούν την κατανόηση και τη συν-εννόηση σε μικρούς και μεγάλους. Το 3Step διδάσκεται στους εκπαιδευτικούς δίνοντας έμφαση στα δυσκολεμένα παιδιά με σκοπό να καταστήσει τον τρόπο συσχέτισης με τον εαυτό τους και τους άλλους περισσότερο ασφαλή, να αναπτύξει τη συναισθηματική αυτορρύθμιση και τη ψυχική τους ανθεκτικότητα. Ως μέθοδος το 3Step αναπτύσσει την αυτογνωσία, τις ουσιαστικές σχέσεις, ενθαρρύνει την ανάδειξη ενός «ανώτερου»/ «καλύτερου» εαυτού, καλλιεργεί την αλληλεγγύη, και το φιλότιμο και προάγει τη δημιουργία ενός θετικού και ασφαλούς κλίματος επικοινωνίας με μαθητές και ολόκληρη τη τάξη και το σχολείο.
σελ. 9 Εργαστήρια Α, Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017
Ομιλία
16:45 – 17:15
Προσφώνηση: Μιχάλης Καλλιφρονάς
• Δρ. Ιωάννης Βλάχος,
MD Ορθοπεδικός
« Η Ενσυναισθητική Προσέγγιση στην Κλινική Διάγνωση»
Ο πόνος του σώματος είναι σαν τον πόνο της ψυχής και ο ασθενής το γνωρίζει καλύτερα από όλους. Ο γιατρός δεν είναι μάγος ώστε να διαγνώσει την ακριβή αιτία κάποιου σωματικού πόνου. Ακούγοντας όμως προσεχτικά τον ασθενή του, μπορεί σιγά σιγά να εκμαιεύσει με ακρίβεια τη διάγνωση χρησιμοποιώντας απλά ενσυναίσθητική ακρόαση. Όταν ο ασθενής αντιληφθεί το πραγματικό ενδιαφέρον του ιατρού του θα τον εμπιστευθεί στα ενοχλήματα του και θα βοηθηθεί και ο ίδιος να κατανοήσει καλύτερα την πηγή του πόνου του. Και σίγουρα όλοι οι πόνοι δεν είναι ψυχοσωματικοί! Ο γιατρός εκτός από ενσυναίσθηση χρησιμοποιεί και τρεις κυρίως ερωτήσεις ώστε να πάρει μια επιβεβαιωτική απάντηση του τύπου «ναι γιατρέ μου ακριβώς έτσι είναι». Η πρώτη ερώτηση είναι: «από πότε ξεκίνησε η ενόχληση σας;», δεύτερη ερώτηση : «πότε εμφανίζεται ο συγκεκριμένος πόνος;» και τρίτη ερώτηση: «σε ποιό σημείο ακριβώς είναι ο πόνος;» Διάφορα παραδείγματα από την κλινική πράξη θα δοθούν συμπληρωματικά με τη θεωρητική προσέγγιση.
Θεματική ενότητα: Ασθένεια και Θεραπευτικές Συνθήκες 17:15 – 18:00 Συντονισμός: Μιχάλης Καλλιφρονάς
• Μαρία Καλαρρύτου, Βασίλης Κιοσσές (#) Μαρία Καλαρρύτου
«Η Θεραπευτική Εκπαίδευση στην Αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη – Η σχέση Θεραπευτή-Ασθενή»
Χαρακτηριστικό της εποχής του 20ου και 21ου αιώνα είναι η αλλαγή στη συχνότητα των νοσημάτων που οι θεραπευτές αντιμετωπίζουν. Χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης εμφανίζονται όλο και συχνότερα. Οι ανάγκες των ασθενών και ο ρόλος των θεραπευτών έχουν αλλάξει. Η θεραπεία των χρόνιων νοσημάτων στοχεύει να βοηθήσει τον ασθενή να ενσωματώσει το νόσημα και τη θεραπεία του στη ζωή του διατηρώντας την ποιότητα της. Η διαδικασία αυτή αποτελεί τη θεραπευτική εκπαίδευση. Βασικό στοιχείο της θεραπευτικής εκπαίδευσης είναι η σχέση ασθενή - θεραπευτή. Μία νέα μορφή σχέσης, στην οποία συναντιούνται ο ασθενής και ο θεραπευτής, δημιουργείται. Ο ασθενής συμμετέχει ως ένα ενήλικο άτομο με τα συναισθήματα του, τις πεποιθήσεις του, την ζωή του και το χαρακτήρα του. Ο θεραπευτής συμμετέχει ως ένα άτομο με επιστημονική γνώση και εμπειρία, με φόβους και προσδοκίες, με προσωπικά θετικά χαρακτηριστικά και δυσκολίες. Η σχέση ασθενή θεραπευτή είναι μια πρόκληση–πρόσκληση για τους συμμετέχοντες, ιδίως για το θεραπευτή. Ο θεραπευτής είναι απαραίτητο να δημιουργήσει συνθήκες συνάντησης με τον ασθενή, που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη συναισθημάτων εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Είναι απαραίτητο να ακούσει (ενεργητική ακρόαση), να προσπαθήσει να νοιώσει τα συναισθήματα του ασθενή (ενσυναίσθηση) και να τα αποδεχθεί. Στην διάρκεια της συνάντησης, ο θεραπευτής είναι απαραίτητο να αναγνωρίσει τα προσωπικά του όρια και δυσκολίες καθώς και τον τρόπο που επιδρούν στη θεραπεία. Η θέση του θεραπευτή στην διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη είναι πολύπλευρη. Χρειάζεται να δημιουργήσει τις συνθήκες ανάπτυξης και εξέλιξης της θεραπευτικής σχέσης. Ο θεραπευτής οφείλει να είναι ταυτόχρονα ο συμμετέχων και ο παρατηρητής της σχέσης. σελ. 10 Ομιλία: Βλάχος Ιωάννης - Θεματική Ενότητα: Ασθένεια και Θεραπευτικές Συνθήκες Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
(#) Βασίλης Κιοσσές
«“Empathize with me doctor” project. Η Προσωποκεντρική Προσέγγιση στη Σχέση Γιατρού-Ασθενή»
Η σχέση γιατρού-ασθενή είναι το κυριότερο θεραπευτικό εργαλείο που διαθέτει ένας γιατρός, τα τελευταία 4000 χρόνια που ασκείται η ιατρική. Τη στιγμή που νέες μέθοδοι και νέα εργαλεία αναπτύσσονται, το μόνο πραγματικό όπλο που υπήρχε και θα υπάρχει στη φαρέτρα του επαγγελματία υγείας είναι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει τον ασθενή. Η ενσυναίσθηση σε αυτή τη σχέση είναι καθοριστικής σημασίας καθώς ερευνητικά πια αποδεικνύεται πως συνδέεται με καλύτερες εκβάσεις στον ασθενή, ορθότερες διαγνώσεις, καλύτερο εντοπισμό ψυχοσωματικών εκδηλώσεων, συμμόρφωση των ασθενών με τις θεραπευτικές οδηγίες, μείωση της διάρκειας των συμπτωμάτων κ.ά. Το Empathize with me Doctor είναι ένα πρότυπο βιωματικό πρόγραμμα που στοχεύει στην ανάπτυξη της δεξιότητας της ενσυναίσθησης. Έχει διάρκεια 60 ωρών, κατατετμημένες σε 3 εκπαιδευτικά τριήμερα 20 ωρών έκαστο. Οι άξονες στους οποίους κυμαίνεται είναι η θεωρία, η ανάπτυξη δεξιοτήτων και η προσωπική ανάπτυξη. Πέντε εκπαιδευτικές ομάδες έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα με παραπάνω από ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Το Jefferson Scale of Physician Empathy χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να αξιολογηθεί η επίδραση της εκπαίδευσης. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έδειξε στατιστικά σημαντική διαφορά τόσο αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης, όσο και έξι μήνες αργότερα (P<0.005 και στις δύο μετρήσεις), ενώ δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ ανδρών- γυναικών. Η ποιοτική ανάλυση των συνεντεύξεων τις οποίες παραχώρησαν οι εκπαιδευόμενοι, ανέδειξε πως η συμμετοχή στο πρόγραμμα αυτό αποτέλεσε μια καίρια συνθήκη που προωθεί την πραγμάτωση. Στόχος της εισήγησης είναι η παρουσίαση αυτού του εκπαιδευτικού προγράμματος καθώς βασίζεται στις αρχές της προσωποκεντρικής προσέγγισης και της προσωποκεντρικής ιατρικής, αλλά και η ανάδειξη της αποτελεσματικότητάς του.
σελ. 11 Θεματική Ενότητα: Ασθένεια και Θεραπευτικές Συνθήκες Σάββατο, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
09:00 - 10:00 Προσέλευση - Εγγραφές 10:00 – 10:30 2η Ημέρα Προσφώνηση: Παύλος Ζαρογιάννης Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017 • Δρ. Ηλίας Βλάχος, «Στρες Κοινωνικής Απομόνωσης: Βιολογικές, Ιατρικές και Ψυχολογικές Επιπτώσεις στον Άνθρωπο»
Ομιλία
Η Κοινωνική Απομόνωση δεν αποτελεί μία μονοδιάστατη έννοια. Η μοναχικότητα και η μοναξιά δεν είναι όροι ταυτόσημοι. Η ηθελημένη απόσυρση/απομόνωση από την καθημερινότητα, η μοναχικότητα, εκφράζει την επιλογή της απόστασης, την ισορροπία με τον εαυτό και την αναζήτηση της έμπνευσης μέσα στην ησυχία, για συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες, φιλοσόφους στους οποίους επιτρέπει να επαναπροσεγγίσουν την πραγματικότητα με πρωτότυπο τρόπο. <> Αντίθετα η μοναξιά εκφράζει τον πόνο του να νιώθει κανείς μόνος/η και ταυτίζεται με την ψυχολογική έννοια του Στρες της Εκλαμβανόμενης Κοινωνικής Απομόνωσης (Perceived Social Isolation). <> Εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν μία δυσφορική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μία βαθιά αίσθηση κενού, αναξιότητας, έλλειψης ελέγχου και απειλής. Η εκλαμβανόμενη αίσθηση κοινωνικής απομόνωσης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πλείστες παθοφυσιολογικές και νοσογόνους διεργασίες, που οδηγούν σε ασθένειες. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να συγχέεται με την αντικειμενική κοινωνική απομόνωση και την ύπαρξη ή όχι κοινωνικού υποστηρικτικού πλαισίου, έννοιες που συχνά εξισώνονται με την μοναξιά. Αν εξετάσουμε τη δομή του ανθρώπου σε κυτταρικό, νευροενδοκρινολογικό και νευροανοσολογικό επίπεδο, θα διαπιστώσουμε κι εκεί τις επιδράσεις του στρες κοινωνικής απομόνωσης; Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι βιώνουν και τα κύτταρα μοναξιά; <> Σε καταστάσεις τιμωρητικής κοινωνικής απομόνωσης όπως στη σωφρονιστική απομόνωση, πώς αντιδρούν οι νεαροί κρατούμενοι στο στρες αυτό κι επηρεάζεται η εγκεφαλική τους λειτουργία; <> Η ψυχοθεραπεία ως μορφή ουσιαστικής συνάντησης με τον Άλλον μπορεί να δράσει επανορθωτικά στην αντιμετώπιση αυτής της μορφής του στρες; <> Η ομιλία αυτή θα προσπαθήσει να διερευνήσει και να διευκρινίσει τις παραπάνω έννοιες και τα ερευνητικά ερωτήματα με στοιχεία από τη σύγχρονη βιβλιογραφία. <> Προτεινόμενη Βιβλιογραφία: 1.Cacciopo J. et al. The Neuroendocrinology of Social Isolation. Annual Review of Psychology, 2015. <> 2.Lee J. Lonely too Long. Fordham Law Review, 2016. 3. Teo A. et al. Social Relationships and Depression:Ten-Year Follow-Up from a Nationally representative Study. Plos One, 2013. <> 4.Yalom I., The Theory and Principles of Groyp Psychotherapy.Basic Books, 200
Ομιλία
10:30 – 11:00
Προσφώνηση: Παύλος Ζαρογιάννης
• Ευγενία Γεωργαντά,
Psy.E., ECP, Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια
«Η Σημασία της Αυθεντικότητας και της ‘Παρουσίας’ του Θεραπευτή για τη Θεραπευτική Σχέση»
Η υπαρξιακή προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία και την συμβουλευτική είναι κυρίως μια φιλοσοφική θεωρία που δεν βασίζεται σε τεχνικές αλλά δίνει μεγάλη έμφαση στη στάση του θεραπευτή. Η στάση αυτή αναφέρεται τόσο στην αυθεντικότητα όσο και στην «παρουσία» του. Οι δυο αυτές έννοιες αποτελούν τους βασικότερους πυλώνες στους οποίους χτίζεται η θεραπευτική σχέση. Η σχέση είναι ο βασικός «θεραπευτικός παράγοντας» και συν-δημιουργείται σταδιακά μέσα στο πλαίσιο ασφάλειας και ισοτιμίας που δημιουργεί ο θεραπευτής. Ο κώδικας δεοντολογίας είναι αρωγός στην προσπάθεια αυτή. Στην εισήγηση αυτή θα αναφερθούμε σε όλες αυτές τις παραμέτρους που παίζουν πρωταρχικό ρόλο για την δημιουργία της θεραπευτικής συμμαχίας. σελ. 12 Ομιλία: Βλάχος Ιωάννης - Ομιλία: Βλάχος Ηλίας, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Θεματική ενότητα: Οι Θεραπευτικές Συνθήκες, ως Δεξιότητες 11:00 – 12:15 Συντονισμός: Αναστασία Μητροπούλου
• Έβελυν Αγγελοπούλου, Ειρήνη Δαβλέρη–Patricia Foster, • Δρ. Μαρία Κυπριανίδου, Κλεοπάτρα Τσουχνικά (#) Έβελυν Αγγελοπούλου
«Η Επίδραση των Διαλογιστικών Πρακτικών στον Θεραπευτή. Ο Διαλογισμός Μέσα από τα Μάτια των Θεραπευτών»
Αναζητώντας ο Θεραπευτής την εσωτερική γαλήνη, τη φώτιση, ένα διάλειμμα από το στρες της καθημερινότητας, επιζητά τρόπους όπου θα τον φέρουν πιο κοντά στην προσωπική του αλήθεια και αυτογνωσία. Ο διαλογισμός αποτελεί έναν από αυτούς τους τρόπους. Πολλαπλά τα οφέλη του διαλογισμού έτσι όπως προκύπτουν μέσα από επιστημονική έρευνα σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης. Θα μπορέσουμε να δούμε τα ευρήματα ποιοτικής έρευνας σχετικά με την επίδραση των διαλογιστικών πρακτικών στους θεραπευτές. Σύμβουλοι μιλούν για την εμπειρία τους και για το πως ο διαλογισμός επηρεάζει τη ζωή τους τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, οι θεραπευτές αναγνώρισαν πως ο διαλογισμός τους βοήθησε να έρθουν σε βαθύτερη επαφή με τον εαυτό τους ενώ παρατήρησαν ότι δημιουργήθηκε μία εσωτερική ασφάλεια που τους οδήγησε σε μείωση των φόβων τους. Μέσα από τον διαλογισμό οι συμμετέχοντες έμαθαν να φροντίζουν τον εαυτό τους και αισθάνθηκαν ότι έφτασαν σε βαθύτερα επίπεδα αυτογνωσίας και ότι εξελίχθηκαν. Ενδιαφέρον είναι το εύρημα της συσχέτισης της διαδικασίας του διαλογισμού με αυτήν της ψυχοθεραπευτικής συνεδρίας. Βασικό συμπέρασμα αυτής της φαινομενολογικής έρευνας είναι ότι ο διαλογισμός μπορεί να δράσει ψυχοθεραπευτικά και να βοηθήσει σημαντικά την εξέλιξη του θεραπευτή, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο ευαισθησίας και ενσυναίσθησης, πρώτα για τον εαυτό του και στη συνέχεια για τους πελάτες τους.
(#) Ειρήνη Δαβλέρη – Patricia Foster
«Η Φιλοσοφική Διάσταση των Όρων της Ενσυναίσθησης, της Άνευ Όρων Αποδοχής και της Αυθεντικότητας στο Focusing ως Πρακτικά Εξελισσόμενων, “Αναγκαίων και Επαρκών’’ Δεξιοτήτων Ζωής»
E.Gendlin: “…το Focusing αποτελεί ένα τέτοιο θεραπευτικό εργαλείο που πρέπει να προσφέρεται ελεύθερα ως αγαθό. The politics of giving away therapy”. Σαν δημιουργοί της Focusing Δεξιότητας Ζωής, θεωρούμε αυτό το πρόγραμμα σαν έναν τρόπο ανάπτυξης και βίωσης της ζωής στο μέγιστο δυναμικό της, ώστε να μπορούμε να συνυπάρχουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο σύγχρονο, ταχύτατα μεταβαλλόμενο περιβάλλον. ‘Όπως επισήμανε ο C.Rogers: “Eνα άτομο δεν μπορεί να διδάξει απευθείας ένα άλλο άτομο. Μπορεί μόνο να διευκολύνει τη μάθηση του άλλου’’…Καθώς ‘“το βίωμα είναι η ανώτατη αρχή’’. Το Focusing είναι μία βιωματική διαδικασία που διευκολύνει τους άλλους να μάθουν.
(#) Δρ. Μαρία Κυπριανίδου
«Η Εσωτερική Στάση του Προσωποκεντρικού Θεραπευτή στη Συγκινησιακά Εστιασμένη Θεραπεία Ζεύγους (ΕFT) της S. Johnson»
Όπως και στα περισσότερα θεραπευτικά συστήματα, έτσι και στη Συγκινησιακά Εστιασμένη Θεραπεία ζεύγους (Emotionally Focused Therapy - EFT) της Dr. Sue Johnson, οι τρεις απαραίτητες και ικανές συνθήκες της προσωποκεντρικής προσέγγισης του C. Rogers θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ, προκειμένου να δημιουργήσουν μία ατμόσφαιρα ασφάλειας, εμπιστοσύνης και εγγύτητας μέσα στην οποία οι θεραπευόμενοι θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τις συγκρούσεις, τα αδιέξοδα, τη δυσπιστία και την απόσταση που μπλοκάρει την εγγύτητα και την αμοιβαία υποστήριξη. Η θεραπεία EFT δίνει ιδιαίτερο βάρος στη διερεύνηση του συναισθήματος σελ. 13 Θεματική Ενότητα: Οι θεραπευτικές συνθήκες ως δεξιότητες, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
των συντρόφων σε μία σχέση, και στην αναδόμηση των συναισθηματικών ανταποκρίσεων και σημάτων που σχηματίζουν το «χορό της σχέσης». <> Ο προσωποκεντρικός θεραπευτής διατηρεί την εσωτερική στάση της αυθεντικότητας, άνευ όρων αποδοχής και ενσυναίσθησης απέναντι σε κάθε σύντροφο ταυτόχρονα, και καθ’ όλη τη διάρκεια των σταδίων και βημάτων της θεραπείας EFT. Με αυτή την εσωτερική στάση ο θεραπευτής αποτελεί μια ισχυρή δύναμη για αλλαγή στο ζευγάρι, αναπλαισιώνοντας ταυτόχρονα τα αρνητικά μοτίβα στη σχέση, και βοηθώντας έτσι τα άτομα να αναγνωρίσουν τον πυρήνα των δυσκολιών τους και να αναπτύξουν την εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Το ζευγάρι, μέσα από την εμπειρία της έκφρασης των συναισθημάτων και αναγκών του κάθε συντρόφου, αλλά και μέσα από την αποδοχή και υποστηρικτική ανταπόκριση του άλλου συντρόφου, οδηγείται σ’ έναν νέο, πιο αυθεντικό και πιο στοργικό τρόπο επικοινωνίας και συσχέτισης. Παράλληλα, το ζευγάρι αποκτά έναν οδηγό για τις προσωπικές του ευαισθησίες, μαθαίνει ένα «νέο χορό της σχέσης», τον οποίο καλείται να εδραιώσει στην καθημερινή του αλληλεπίδραση και συσχέτιση.
(#) Κλεοπάτρα Τσουχνικά
«Αυθεντικότητα, Ενσυναίσθηση, Άνευ Όρων Αποδοχή: Οι Τρεις Συνθήκες Μέσα από το Τηλέφωνο»
Σύμφωνα με τον C. Rogers, αναγκαίες και επαρκείς συνθήκες για τη θεραπευτική αλλαγή του πελάτη είναι η αυθεντικότητα του θεραπευτή, η ενσυναίσθηση και η άνευ όρων αποδοχή του πελάτη από τον θεραπευτή. Για να έχουν νόημα οι συνθήκες και να οδηγήσουν στη θεραπευτική αλλαγή χρειάζεται ο θεραπευτής και ο πελάτης να βρίσκονται σε ψυχολογική επαφή και, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, να γίνεται αντιληπτή η παρουσία τους από τον πελάτη. <> Πώς όμως αυτές οι συνθήκες μπορούν να υπάρξουν αλλά και να γίνει αντιληπτή η παρουσία τους από τον πελάτη όταν δεν υπάρχει οπτική επαφή ανάμεσα στον πελάτη και το θεραπευτή; Μια τέτοια δυσκολία προκύπτει όταν πραγματοποιείται η συμβουλευτική διαδικασία μέσα από μία τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης όπως είναι η Συμβουλευτική Γραμμή 11525 του «Μαζί για το παιδί» στην οποία εργάζομαι. Στη Γραμμή 11525 καλούν κυρίως γονείς για να μοιραστούν θέματα που τους απασχολούν σχετικά με τα παιδιά τους και το γονικό τους ρόλο. <> Στην εισήγηση αυτή θα παρουσιαστούν οι περιορισμοί που προκύπτουν όταν η συμβουλευτική γίνεται μέσα από το τηλέφωνο αλλά και όταν το αίτημα του πελάτη δεν έχει να κάνει με τον ίδιο αλλά το παιδί του. Θα συζητηθούν εναλλακτικοί τρόποι με τους οποίους ο θεραπευτής μπορεί να βιώσει και να εκφράσει την παρουσία των συνθηκών στον πελάτη, καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο το «κενό» που αφήνει η απουσία οπτικής επαφής.
Ομιλία
12:30 – 13:00
Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017
Προσφώνηση: Έλλη Αυγερινού
• Τέτα Μακρή,
Ομότιμη Καθηγήτρια στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ
«Μνήμη-Ενσυναίσθηση. Το Αίτιο και το Αιτούμενο της Τέχνης»
Στο θησαυροφυλάκιο της μνήμης, βρίσκονται αποθηκευμένα η γοητευτική και συγχρόνως τρομαχτική, περιπέτεια των ιδεών, τα συλλογικά και ατομικά βιώματα, τα συναισθήματα, η διαφυλαγμένη συγκίνηση. Η επιλογή και ο συνδυασμός τους, δίνουν μορφή στην καλλιτεχνική σύλληψη. Ο καλλιτέχνης αισθάνεται την ανάγκη να νικήσει τη λήθη, δημιουργώντας μιαν εικόνα που θα έχει μια θέση στη μνήμη των άλλων, παραδίδοντάς τους, έτσι, την ηχώ της ύπαρξής του. Με το έργο του, αναζητά την επικοινωνία με τον άλλο, μια επικοινωνία βαθιά και ουσιαστική, ένα σιωπηλό μυστικό διάλογο. Αυτό, είναι το αιτούμενο της τέχνης. Η ενσυναίσθηση. Με τη λέξη αυτή, στο χώρο των εικαστικών τεχνών, εννοούμε το μαγικό πεδίο, που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεατή –ανάλογα με τη δεκτικότητα που διαθέτει– και το έργο τέχνης –ανάλογα με την αύρα που εκπέμπει. Το κείμενο, που συχνά συνοδεύει στις μέρες μας ένα εικαστικό έργο, συμβάλλει στην κατανόησή του, αλλά όχι στην ενσυναίσθηση. Τη συγκίνηση, τη χαρίζει το ίδιο το έργο, όχι η ανάλυσή του. σελ. 14 Θεματική Ενότητα: Οι θεραπευτικές συνθήκες ως δεξιότητες - Ομιλία: Μακρή, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Θεματική ενότητα: Εφαρμογές στην Εκπαίδευση 13:00 – 14:15 Συντονισμός: Νίκος Κυπριωτάκης
• Δρ. Φώτιος Πετρόπουλος, Δέσποινα Σαμιωτάκη • Δρ.Αντωνία Τορρένς, Αγγελική Φράγκου (#) Δρ. Φώτιος Πετρόπουλος
«Από το Προσωπείο του Άσχετου... στο Πρόσωπο του εν Σχέσει. Προσπάθεια Ποιοτικής Θεώρησης μιας… Μετρήσιμης Εκπαίδευσης»
Η εκπαιδευτική εμπειρία δείχνει πως υπάρχει απουσία σχέσης ανάμεσα στον μαθητή, τον εκπαιδευτικό και το μορφωτικό αγαθό. Ο μαθητής, στο πλαίσιο της εκπαίδευσής του, δεν έρχεται σε καμία, συνήθως, προσωπική σχέση, ούτε με τη μάθηση ούτε με τον παιδαγωγό του, ούτε, μέσα από τις δύο αυτές σχέσεις, με τον εαυτό του, και αυτό είναι και το χειρότερο. Σε έρευνά μας (2015) που πραγματοποιήθηκε σε 50 Γενικά Λύκεια της χώρας, σε δείγμα 2500 μαθητών, στην προσπάθειά μας να ακούσουμε την άποψη των ίδιων των έφηβων μαθητών, μετρήσαμε την απαρέσκεια ή την ικανοποίησή τους από το σχολείο. Ο βασικός σκοπός της έρευνας ήταν η συστηματική μελέτη, καταγραφή, ανάλυση των ενδοσχολικών παραγόντων και η διερεύνηση της πιθανής σχέσης και επίδρασης αυτών στη δημιουργία απαρέσκειας των μαθητών για το σχολείο. Η έρευνα κατέδειξε: *Ανακαλύφθηκε η ύπαρξη σημαντικής στατιστικά σχέσης μεταξύ των ενδοσχολικών παραγόντων και της απαρέσκειας στη συμπεριφορά των μαθητών. *Οι μαθητές σε ένα μεγάλο αριθμό, επισημαίνουν ότι σημαντικοί ενδοσχολικοί παράγοντες δεν ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους. *Ο βαθμός ικανοποίησης από το σχολείο συνδέεται με τις αντιλήψεις που έχουν οι μαθητές για τη σχέση τους με τους συμμαθητές και καθηγητές τους και εν γένει με το κλίμα και την «παιδαγωγική ατμόσφαιρα» στο σχολείο τους.
(#) Δέσποινα Σαμιωτάκη
«Και Όμως Γυρίζει: Η Εμπειρία της Προσωποκεντρικής Εκπαίδευσης σε Ποικίλες Εφαρμογές της στην Ελλάδα του Σήμερα»
Μια διαδρομή είναι ωραίο να έχει εναλλαγές, ενδιαφέρουσες εμπειρίες, συναρπαστικές εικόνες και αξέχαστες συναντήσεις. Πόσο μάλλον όταν αυτή η διαδρομή είναι στην εκπαίδευση. Εκπαίδευση μαθητών δευτεροβάθμιας, ιδιωτική και δημόσια, εκπαίδευση ενηλίκων, γλωσσομάθεια μεταναστών, διά βίου μάθηση, εκπαίδευση μεταπτυχιακών φοιτητών, εκπαίδευση εκπαιδευτικών… Αυτοί είναι κάποιοι από τους σταθμούς μιας διαδρομής που χωρίζεται σε δυο μέρη: π.Π. και μ.Π, δηλαδή προ και μετά της γνωριμίας μου με την Προσωποκεντρική προσέγγιση. Ποια στοιχεία άλλαξαν στην εκπαιδευτική οπτική μου οι προσωποκεντρικοί «φακοί μου»; Μπορεί να έχει εφαρμογή στην Ελλάδα του σήμερα η προσωποκεντρική προσέγγιση στην εκπαίδευση; Μπορούμε να μάθουμε πάλι από την αρχή αλλά προσωποκεντρικά; Σε όλες τις ηλικίες και βαθμίδες μπορεί να έχει εφαρμογή η προσωποκεντρική εκπαίδευση; Ποια εμπόδια συναντά; Και πώς μπορεί να τα υπερπηδήσει; Ερωτήματα πολλές φορές που απλά οδηγούν στο επόμενο και στο επόμενο βήμα. Εκπαίδευση και κίνηση προς τα μπροστά.
(#) Δρ.Αντωνία Τορρένς
«Η Σημασία της Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Προσέγγισης Μέσω του Προγράμματος “Ζήσε Χωρίς Εκφοβισμό” και της Διαδικτυακής Πλατφόρμας www.livewithoutbullying.com»
Το διαδικτυακό πρόγραμμα “Live Without Bullying” αποτελεί μία πρωτοβουλία του Κέντρου Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού (ΚΜΟΠ) Σκοπός του προγράμματος είναι η αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση περιστατικών σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού. <> Βασικά χαρακτηριστικά του σελ. 15 Θεματική Ενότητα: Εφαρμογές στην Εκπαίδευση, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
αποτελούν (α) η ολιστική προσέγγιση με την υποστήριξη όλων όσων επηρεάζονται από το φαινόμενο του εκφοβισμού και (β) η διαδικτυακή του φύση που διευκολύνει την πρόσβαση στις υπηρεσίες του προγράμματος εξασφαλίζοντας για τους χρήστες του ανωνυμία και δυνατότητα εξυπηρέτησης ανεξαρτήτως τοποθεσίας. <> Συγκεκριμένα, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, δίνεται η δυνατότητα σε μαθητές 10-18 ετών να μιλήσουν (online chat) δωρεάν και ανώνυμα με ειδικά εκπαιδευμένους συμβούλους προκειμένου να λάβουν συμβουλευτική υποστήριξη. Επιπλέον, γονείς και εκπαιδευτικοί μπορούν να ενημερωθούν (e-library) και να λάβουν εξειδικευμένη υποστήριξη (forum) σχετικά με το φαινόμενο του εκφοβισμού. <> Το πρόγραμμα πλαισιώνεται από εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές και εκπαιδευτικούς – τα οποία υλοποιούνται τόσο διαδικτυακά όσο και δια ζώσης. Συγκεκριμένα: Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Μαθαίνω να ζω χωρίς Εκφοβισμό” απευθύνεται σε μαθητές Α’ και Β’ Γυμνασίου και αποσκοπεί στην ενδυνάμωσή τους προκειμένου να διαχειρίζονται αποτελεσματικά ενδεχόμενα περιστατικά εκφοβισμού αλλά και άλλες δύσκολες καταστάσεις που προκύπτουν στην καθημερινότητά τους. Βασικοί στόχοι του προγράμματος είναι η κατανόηση της έννοιας του εκφοβισμού, η ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων, και η εξάσκηση στην έννοια της διεκδικητικότητας. Το εκπαιδευτικό σεμινάριο “Η τάξη μου ΧΩΡΙΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ” απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του εκφοβισμού αξιοποιώντας σύγχρονες μεθόδους διαχείρισης συγκρούσεων και επίλυσης διαφορών. Πραγματοποιείται διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης Coeus του ΚΜΟΠ. <> Από τον Μάρτιο του 2016, το ΚΜΟΠ αποτελεί συνεργαζόμενο φορέα (μνημόνιο συνεργασίας) του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων για την ανάπτυξη πρωτοβουλιών και δράσεων πρόληψης και αντιμετώπισης του εκφοβισμού και της βίας στα σχολεία.
(#) Αγγελική Φράγκου
«Διερευνώντας τη Σημαντικότητα των Θεραπευτικών Συνθηκών στο Πλαίσιο μιας Διαγνωστικής-Υποστηρικτικής Δομής για Μαθητικό Πληθυσμό»
Το θέμα της διημερίδας αποτέλεσε για μένα ένα σημαντικό ερέθισμα για αναστοχασμό πάνω σε μια μακρόχρονη καθημερινή εμπειρία, στο πλαίσιο της εργασίας μου ως ψυχολόγου σε μια διαγνωστική υποστηρικτική δομή του Υπουργείου Παιδείας. Αποτέλεσε πρόκληση στο διερευνήσω εκ νέου το πώς αντιλαμβάνομαι τον τρόπο που εργάζομαι, εμμένοντας στις αξίες της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης και αναλαμβάνοντας παράλληλα με συνέπεια να στηριχτώ στην επιστημονική γνώση και στη χρήση διαγνωστικών εργαλείων, με στόχο τη βαθύτερη κατανόηση των δυνατοτήτων και των αναγκών του κάθε μαθητή και της οικογένειας που απευθύνεται στη συγκεκριμένη δομή. Αρχικά, αντιλαμβάνομαι τις συνθήκες ως σημαντικές για τον προσδιορισμό της σχέσης με τους εξυπηρετούμενους και τα μέλη της διεπιστημονικής ομάδας στην οποία ανήκω, όπως η σχέση αυτή διαμορφώνεται στο εδώ και τώρα, κάθε φορά, σε όλα τα στάδια της αξιολογικής διαδικασίας. Ανακουφιστικές και απελευθερωτικές από το βάρος του «προσωπείου του ειδικού», καθώς καλούμαι να ενσκήψω με γνησιότητα, ενσυναίσθηση και αποδοχή, για να κατανοήσω την εμπειρία του άλλου, με πίστη στη δική του τάση πραγμάτωσης και στο αναφαίρετο δικαίωμα να εξελίξει το δυναμικό του. Προκλητικές, στο να έρχομαι σε επαφή με σημαντικά κομμάτια της αυθεντικότητάς μου και να μην εφησυχάζω, να ανανεώνομαι, να αντιπαρέρχομαι όσο μπορώ τον κίνδυνο της εμπλοκής σε μια τυπική, διεκπεραιωτική διαδικασία. Στην εισήγησή μου αυτή, θα αναφερθώ ειδικότερα στις ιδιαίτερες ποιότητες, τους προβληματισμούς και τα σημεία τριβής, μέσα από τα οποία αναδύονται θέματα, που καθιστούν για μένα, τη συνάντηση αυτή έναν ισότιμο διάλογο που προωθεί την ανάπτυξη, προς όφελος όλων των εμπλεκομένων μελών.
Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017 σελ. 16 Θεματική Ενότητα: Εφαρμογές στην Εκπαίδευση, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Εργαστήρια: 2η ημέρα εργαστηρίων
(Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017)
15:15
– 16:45
1. Ρίτα Βεντούρα 2. Ειρήνη Δαβλέρη–Patricia Foster 3. Άννα Καραλή 4. Αθανασία Κοκκινάκη–Σπύρος Ανδρουλάκης 5. Νέλλη Μπουκουβάλα–Κατερίνα Μπάστα 6. Σοφία Παπουτσή 7. Εριφύλη-Μαρία Πασπάτη–Ντόρα Σωφρόνη
(1) Ρίτα Βεντούρα
«Η Ενσυναισθητική Διαχείριση της Ντροπής στη Θεραπεία: Πρόκληση για Κάθε Θεραπευτή»
Στο εργαστήριο αυτό θα παρουσιαστεί μια μικρή εισήγηση για τα βασικά παγκοσμίως αναγνωρισμένα συναισθήματα (Sue Johnson, 2004). Ιδιαίτερα θα επικεντρωθούμε στο συναίσθημα της ντροπής και την δυσκολία της ενσυναισθητικής θεραπευτικής αντιμετώπισής του. Θα αναφερθούν οι προτεινόμενοι τρόποι θεραπείας της Brenee Brown και Kathy Steel, μεταξύ άλλων. Κατόπιν θα συνεχίσουμε με βιωματικές ασκήσεις και συζήτηση.
(2) Ειρήνη Δαβλέρη - Patricia Foster
«Το Focusing ως Τρόπος να Υπάρχεις και να Ζεις στην Καθημερινότητα. Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Focusing Δεξιότητα Ζωής: ένα Βιωματικό Μονοπάτι Ψυχικής Επιβίωσης και Ενδυνάμωσης»
Πώς οι θεμελιώδεις φιλοσοφικές έννοιες του Focusing: σώμα, αλληλεπίδραση, ενσώματη ακρόαση, αυτοενσυναίσθηση, αποδοχή, αυθεντικότητα και παρουσία μπορούν μέσα από τη βιωματική μάθηση να γίνονται μία δεξιότητα εφαρμόσιμη στην καθημερινότητα. Αυτή η βιωματική διαδικασία και η εκπαιδευτική της ποιότητα διευκολύνουν: το μετασχηματισμό των εσωτερικών και εξωτερικών κριτών, την ανακούφιση από το στρες και τους σωματικούς πόνους, τη λήψη αποφάσεων, το ξεκλείδωμα της δημιουργικότητας, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη επίλυση συγκρούσεων, τη γονεϊκότητα κτλ
(3) Άννα Καραλή
«‘Διάλογος’ των Προσεγγίσεων της Προσωποκεντρικής και Focusing Βιωματικής Θεραπείας Μέσα από Θεραπευτικές Αποκρίσεις»
Σ’ αυτό το βιωματικό εργαστήριο, σε συνέχεια των όσων αναφέρθηκα στην εισήγησή μου, ως προς την έννοια της ‘αλληλεπίδρασης’ στην Focusing Βιωματική Θεραπεία, θα προχωρήσουμε, μετά από μία σύντομη προεισαγωγή, σ’ ένα ‘διάλογο’ θεραπευτικών στιγμών, ήτοι Προσωποκεντρικών και Focusing Βιωματικών ανταποκρίσεων. Οι συμμετέχοντες, ως εκ τούτου, προσκαλούνται ευγενώς να συνεισφέρουν, με διάφορες περιπτώσεις πελατών τους, τις οποίες θα προσεγγίσουμε μέσα από τις πτυχές των εν λόγω Προσεγγίσεων. Ελπίζεται ότι, κατ’ αυτόν τον τρόπον, η προσωπική συμμετοχή και βιωματική εμπειρία που θα προκύψει ενδέχεται να διευκολύνει την ουσιαστικότερη κατανόηση της επαναπροσέγγισης της Προσωποκεντρικής θεραπείας, από τον Eugene Gendlin, η οποία προϋποθέτει την στροφή της προσοχής του θεραπευτή, σ’ αυτό που ο πελάτης αισθάνεται σωματικά, στο ‘εσώτερο’ πρόσωπο.
(4) Αθανασία Κοκκινάκη – Σπύρος Ανδρουλάκης
«Tango και Ενσυναίσθηση»
Ένα εργαστήρι σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται στο ζευγάρι, και στο πως η ενσυναίσθηση διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ ντάμας - καβαλιέρου. Μέσα από την μουσική και το tango θα έχουμε την ευκαιρία να συνδεθούμε με τον εαυτό και τους άλλους, διερευνώντας παράλληλα τον χώρο συνάντησης μεταξύ ενσυναίσθησης και σωματικής έκφρασης. *για την συμμετοχή στο εργαστήρι, δεν ειναι απαραίτητη προηγούμενη εμπειρία σχετική με το tango σελ. 17 Εργαστήρια Β, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
(5) Νέλλη Μπουκουβάλα – Κατερίνα Μπάστα
«Οι Θεραπευτικές Συνθήκες Μέσα από το ‘Παιχνίδι με το Κινούμενο Σώμα’»
Τα οφέλη του παιχνιδιού και της κίνησης στον χώρο της θεραπείας είναι πολλά και γνωστά σε όλη τη θεραπευτική κοινότητα. Το Παιχνιδόσωμα, μέσα από το «κινούμενο σώμα» αποτελεί, μία ολοκληρωμένη βιωματική μέθοδο διευκόλυνσης ομάδας, η οποία συνδυάζει το παιχνίδι με τη σωματική δράση-κίνηση προκειμένου τα μέλη να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους. Το Παιχνιδόσωμα υλοποιείται σε παιδιά, γονείς και παιδιά και σε ενήλικες και συγκεκριμένα σε ομάδες δημιουργικές, εκπαιδευτικές, θεραπευτικές και coaching. Το ασκησολόγιό του είναι εμπνευσμένο από: το χορό (τεχνικές σύγχρονου και πρωτόγονου χορού και σωματικής έκφρασης), το σωματικό θέατρο, την μουσικοκινητική (του Carl Orff), το παραδοσιακό παιχνίδι και τη θεατρική αγωγή. Η μέθοδος του Παιχνιδοσώματος όμως, συνδυάζει την προσωποκεντρική προσέγγιση με το κινούμενο σώμα, τη μη λεκτική επικοινωνία και το παιχνίδι, χωρίς καμία θεωρητική και λεκτική διεργασία, αλλά εντελώς βιωματικά. Για παράδειγμα η έννοια της αποδοχής προσεγγίζεται και βιώνεται ως εξής: Στο παιχνιδόσωμα τα μέλη μπαίνουν σε ρόλο «καλλιτέχνη-δημιουργού» και μέσα από την ομαδική δράση, απομυθοποιούν την έννοια του «λάθους». Το «λάθος» αρχίζει να βιώνεται, ως μία αίσθηση, όχι και τόσο απωθητική, αλλά δημιουργική μέσα σε αυτήν την εξελικτική διαδικασία. Η επικριτική στάση απέναντι στον εαυτό και στους άλλους, σιγά σιγά μειώνεται και το άτομο συναντά την αποδοχή. Όταν κανείς δεν φοβάται πλέον την επίκριση, γίνεται όλο και πιο αυθεντικός και με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, για τον εαυτό και τους άλλους. <> Τα οφέλη: -Αύξηση σωματικής/χωρικής ευφυΐας, -Αύξηση αυτοπεποίθησης και θεατρικότητας στην έκθεση, -Προσωπική ανάπτυξη μέσω τέχνης/μη λεκτικής επικοινωνίας, κά
(6) Σοφία Παπουτσή
«Αυτός ο Εγώ, χωρίς Ενσυναίσθηση/Αποδοχή/Αυθεντικότητα»
Το Εργαστήρι είναι μια πρόσκληση εξερεύνησης σε μονοπάτια καθημερινά που διαβαίνουμε όλοι μας χωρίς να έχουμε την ευκαιρία πάντα να βλέπουμε πώς τα βιώνουμε αυτά τα βήματα μας, στις χαραγμένες ή όχι πορείες μας και τι μπορεί να σημαίνουν για μας και για τις σχέσεις μας. Θα δοκιμάσουμε να πάρουμε μια αίσθηση του τι μπορεί να σημαίνει για μας, για τον καθένα μας το να μην είμαστε με κάποιον ή με κάποιες συμπεριφορές ενσυναισθητικοί, χωρίς αποδοχή, μη αυθεντικοί. Είναι ένα προσκάλεσμα για όλους, του χώρου και μη, για να στοχαστούμε μέσα από την βιωμένη μας αίσθηση (felt sense), με διάθεση διερευνητική, παίζοντας με την φορά των λέξεων και των εννοιών κινώντας τες τους σε διάφορες κατευθύνσεις και ανακαλύπτοντας την επιρροή που μπορεί να έχουν στην κάθε «περιοχή» και τι μπορεί να έχει αυτή να μας πει, τι μηνύματα ή πληροφορίες υπάρχουν εκεί για μας ή και ακόμα να μην υπάρχει κάτι. <> Θα προσπαθήσουμε έστω και λίγο να υποψιαστούμε κάτι για την σημασία που μπορεί να έχει για τον καθένα μοναδικά το «εμένα», «εσένα», «δικό μου», «δικό σου», «μέσα σε εμένα», «έξω από εμένα». Σκοπός του εργαστηρίου μας δεν είναι να βάλουμε παλιές ή καινούργιες προσδοκίες συμπερασμάτων, απλά να δοκιμάσουμε να είμαστε ανοικτοί σε ένα βιωματικό παιχνίδι που εμείς απλά θα είμαστε εκεί παρόντες για θα καλοδεχτούμε ότι θέλει να αναδυθεί και ότι δεν είναι έτοιμο να μας επισκεφθεί ακόμα, να μας προσπεράσει. Εμείς θα είμαστε εκεί. Το σύνολο των συμμετεχόντων να μην υπερβαίνει τα 12 άτομα
(7) Εριφύλη-Μαρία Πασπάτη - Ντόρα Σωφρόνη
«Ο “Κακός” στην Ζωή μου και πώς θα τον Συν+χωρέσω»
Περπατώντας στο μονοπάτι της Ενσυναίσθησης θα διερευνήσουμε τους ρόλους του “κακού” ήρωα σε παραμύθια και μύθους, συμφιλιώνοντας τον προσωπικό τρόπο που ερμηνεύουμε τον εαυτό μας- μέσα από την “Ιδιωτική Λογική” μας -το σχήμα ζωής & τα συναισθήματα που απορρέουν από αυτά,. Κατανοούμε έτσι την πανανθρώπινη και γενετήσια ανάγκη μας για αποδοχή και Ανήκειν και συμφιλιωνόμαστε την Αποδοχή του διαφορετικού ( χωρίς να επικροτούμε ή να επιτρέπουμε το κακό) .
Κλείσιμο Διημερίδας:
(Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017)
17:00
– 18:00
Διευκόλυνση: Ρίτα Βεντούρα, Χρυσούλα Γιαλυράκη, Άννα Καραλή σελ. 18 Εργαστήρια Β - Κλείσιμο Διημερίδας, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα Προσκεκλημένοι ομιλητές: Δρ. Βλάχος Ηλίας Ο Δρ Ηλίας Βλάχος είναι ψυχίατρος–ψυχοθεραπευτής, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, εξωτερικός συνεργάτης της Α’ Πανεπιστημιακής Κλινικής-Αιγινήτειο Νοσοκομείο στο Ιατρείο Πρώιμης Παρέμβασης στην Ψύχωση και γραμματέας στον Κλάδο Τέχνη και Ψυχιατρική της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Είναι ιδρυτικό μέλος του Οργανισμού Παιδείας και Εκπαίδευσης στην Ομαδική Ανάλυση (H.O.P.E. in G.A.) και πλήρες μέλος της Group Analytic Society (GAS) του Λονδίνου. Δρ. Βλάχος Ιωάννης Ο Δρ. Ιωάννης Η. Βλάχος είναι Ορθοπεδικός Χειρουργός, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ηρακλείου και τη Σχολή Νοσηλευτριών Αθηνών. Διετέλεσε Διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής του Νοσοκομείου ”Ερρίκος Ντυνάν” κατά τα έτη 2000-2011, ενώ από το 2011 έως και σήμερα είναι Διευθυντής της Ορθοπεδικής Κλινικής του Νοσοκομείου “Μητέρα-Υγεία”. Έχει λάβει διακρίσεις για το επιστημονικό του έργο, όπως το Διεθνές Δίπλωμα Αρθροπλαστικής Ισχίου (2006) και το Α’ Βραβείο Hπατολογικής Εταιρείας (2010). Παράλληλα, έχει εκπαιδευτεί στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση, όντας μέλος της 2ης εκπαιδευτικής ομάδας στην Ελλάδα (1992-1995) και από το 2000 έως και σήμερα είναι co-facilitator Προσωποκεντρικής Ομάδας Ανδρών. Γεωργαντά Ευγενία Η Ευγενία Γεωργαντά, Psy.D. , ECP., από το 1987 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα ως ψυχοθεραπεύτρια. Είναι ιδρυτικό μέλος του «γίγνεσθαι», της Ελληνικής Εταιρείας Υπαρξιακής Ψυχολογίας, όπου είναι εκπαιδεύτρια και επόπτρια. Έχει διδάξει ψυχολογία σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Άρθρα και ομιλίες της έχουν εκδοθεί σε περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και τρία βιβλία και δυο λευκώματα. Είναι μέλος της ΕΛΨΕ του ΣΕΨ, της ΕΕΣ καθώς και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπευτών (ΕΑΡ) και της Αμερικάνικης Ένωσης Ψυχολόγων (ΑΡΑ) και του παραρτήματος της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας (Div. 32). Μακρή Τέτα Η Τέτα Μακρή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, 1964-1969. Μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου έζησε και εργάστηκε ως το 1982. Καθηγήτρια στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ από την ίδρυσή της. Ομότιμη καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δρ. Ποταμιάνος ΓρηγόρηςΟ Γρηγόρης Ποταμιάνος γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε πειραματική ψυχολογία και στην συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στις νευροεπιστήμες. Εκπαιδεύτηκε για τρία χρόνια ως κλινικός ψυχολόγος στο Ε.Σ.Υ. της Μ. Βρετανίας (ειδικότητα στην κλινική ψυχολογία). Εκπόνησε την διδακτορική του διατριβή στην Ιατρική Σχολή (St. George medical school) του Πανεπιστήμιου του Λονδίνου και στο Medical Research Council. Είναι ανώτερο μέλος της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας και πιστοποιημένος κλινικός ψυχολόγος. Εργάστηκε για δέκα χρόνια στο Ε.Σ.Υ. της Μεγάλης Βρετανίας και βραβεύτηκε από το Βασιλικό Κολέγιο Ψυχιάτρων της Μ. Βρετανίας για τη διατριβή του, η οποία αναγνωρίστηκε ως η καλύτερη μελέτη αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας θεραπευτικών προσεγγίσεων στον χώρο των εξαρτήσεων της δεκαετίας του ’80. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1987. Εργάστηκε ως Αναπληρωτής Διευθυντής στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και παράλληλα ξεκίνησε το πρώτο τμήμα Ψυχολογίας στην Ελλάδα στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Το 1994 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής Κλινικής Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και το 2000 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής. Είναι συγγραφέας 90 δημοσιευμάτων /εργασιών σε ξένα και ελληνικά περιοδικά και 14 βιβλίων (ατομικών και συλλογικών προσπαθειών). Τσαλίκογλου Φωτεινή H Φωτεινή Τσαλίκογλου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και ειδικεύτηκε στην Κλινική Ψυχολογία. Είναι καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών και λογοτεχνικών έργων. Τα μυθιστορήματα της μεταφράζονται σε διάφορες γλώσσες και κυκλοφορούν στην Ευρώπη και την Αμερική. Το μυθιστόρημα της The Secret Sister, (Εuropa editions) διακρίθηκε από το World Literature Today ως ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα μεταφρασμένα βιβλία του 2015. Η ιταλική του μετάφραση (Sorella segreta) από τον Maurizio de Rosa, τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο μετάφρασης έργου ελληνικής λογοτεχνίας σε ξένη γλώσσα. Τελευταίο της μυθιστόρημα ‘’Η Μετακόμιση’’. Επιχειρώντας ένα διάλογο ανάμεσα στη λογοτεχνία και την ψυχολογία επιχειρεί να κατανοήσει με ένα δικό της τρόπο την πολυπλοκότητα και τις οδύνες της ανθρώπινης ύπαρξης. σελ. 19 Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα - Προσκεκλημένοι Ομιλητές, Κυριακή, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Αγγελοπούλου Έβελυν
Εισηγητές και συντονιστές εργαστηρίων:
Η Έβελυν Αγγελοπούλου είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, MSc in Person Centred Counselling of Strathclyde University U.K., έχει παρακολουθήσει τον μονετή κύκλο σεμιναρίων της «Γέφυρας του Ουράνιου Τόξου» καθώς και τον τριετή κύκλο της Ψυχοενεργειακής Προσέσγγισης στη ΣΥΝΘΕΣΗ. Eίναι απόφοιτος του Deree College. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια εργάζεται ως Προσωποκεντρική Σύμβουλος μέσα από ατομικές συνεδρίες και σαν συντονίστρια σε ομάδες προσωπικής ανάπτυξης. Είναι μέλος και Γεν. Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής.
Ανδρουλάκης Σπύρος Ο Ανδρουλάκης Σπύρος είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας και κοινωνικός λειτουργός. Έχει εκπαιδευτεί στην Μη Κατευθυντική Παρεμβατικότητα (N.D.I.-Michel Lobrot), στην μέθοδο του Αποτελεσματικού Γονέα σύμφωνα με τον Gordon και στην τεχνική του Focusing. Έχει εργαστεί εθελοντικά ως σύμβουλος σε νυχτερινή γραμμή συμπαράστασης. Παρέχει υπηρεσίες ατομικής/ομαδικής συμβουλευτικής για προσωπική ανάπτυξη στο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο Χανίων «Ηλιάτορας». Επίσης, εργάζεται ως κοινωνικός λειτουργός σε μονάδα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης. Αυγερινού Έλλη Ψυχολόγος, Msc, ECP. Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια, Επόπτρια. Απόκτησε το πρώτο της πτυχίο, Bsc, από το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Αργότερα στράφηκε στον τομέα της Ψυχολογίας και της Ψυχοθεραπείας. Εκπαιδεύτηκε στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία και σπούδασε Ψυχολογία. Το 2001 απόκτησε το Μεταπτυχιακό δίπλωμα Postgraduate Diploma in Person-centered Counselling, University of Strathclyde, Glasgow, Scotland. Το 2004 απόκτησε Πτυχίο του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2006-2007 παρακολούθησε εκπαίδευση στην προσωποκεντρική εποπτεία επαγγελματιών ψυχικής υγείας στο ICPS, πρώην ΚΕΠΠ, στην Αθήνα. Το 2011 απέκτησε το Master of Science in Person-Centered Counselling, University of Strathclyde. Από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι τον Ιανουάριο 2016 εκπαιδεύτηκε στην προσωποκεντρική και στην EFT θεραπεία ζεύγους στο κέντρο Focusing και στο EFT Greek Network στην Αθήνα. Εργάστηκε από το 2002-2013 ως επιστημονική συνεργάτης και εκπαιδεύτρια στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική του Κολλεγίου ICPS (πρώην ΚΕΠΠ) στην Αθήνα. Από τον Μάιο του 2015 είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου στην ΕΠΒΕ (Ελληνική Προσωποκεντρική και Βιωματική Εταιρία). Βανταράκης Εμμανουήλ M.Sc. Ψυχοθεραπευτής, Εκπαιδευτής και Επόπτης στην Προσωποκεντρική & Fo cusing - Βιωματική Ψυχοθεραπεία. Πιστοποιημένος Συντονιστής απο το Focusing International Institute, Νέας Υόρκης. Βεντούρα Ρίτα Η Ρίτα Βεντούρα έχει Β.Α. στην Ψυχολογία από το Deree College (high distinction) και Μ.Α. στην θεραπεία του ζεύγους και της οικογένειας από το Antioch University, Ohio, USA, όπου και εκπαιδεύτηκε στην συστημική θεωρία του Murray Bowen. Ακολούθως εκπαιδεύτηκε στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση (PCA) σαν σύμβουλος και επόπτρια. Είναι πιστοποιημένη θεραπεύτρια EFT ζεύγους και επόπτρια από τον διεθνή οργανισμό ICEEFT Καναδά. Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής καθώς και του Ινστιτούτου Θεραπευτικής Ύπνωσης και διετέλεσε πρόεδρος, σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και στις δύο Εταιρείες. Μέλος της Ελληνικής και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ψυχοθεραπευτών. Επίσης είναι και Ιδρυτικό μέλος της ΕΠΒΕ. Δαβλέρη Ειρήνη Life-coach- εκπαιδεύτρια Focusing / προσωποκεντρική και focusing βιωματική θεραπεύτρια και επόπτης / Ψυχολόγος υγείας, Μsc / Λογοθεραπεύτρια. Συν-δημιουργός του προγράμματος ψυχικής εκπαίδευσης ενηλίκων: Focusing Δεξιότητα Ζωής. Ζαρογιάννης Παύλος Ο Παύλος Ζαρογιάννης έχει σπουδάσει ψυχολογία, γερμανική λογοτεχνία και γλωσσολογία στη Γερμανία. Είναι συν-ιδρυτής και συν-διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Focusing στην Αθήνα. Προσφέρει προσωποκεντρική και Focusing-βιωματική εκπαίδευση στην συμβουλευτική-ψυχοθεραπεία, ψυχοθεραπεία, και εποπτεία, και είναι πιστοποιημένος συντονιστής από το Ινστιτούτο Focusing, Νέας Υόρκης. Καραλή Άννα Ψυχοθεραπεύτρια, συν-ιδρύτρια και συν-διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Focusing, όπου λειτουργεί ως εκπαιδεύτρια και επόπτρια στην Προσωποκεντρική και Focusing-βιωματική ψυχοθεραπεία. Κάτοχος ECP. Ανεγνωρισμένη Εκπρόσωπος (Coordinator) Χώρας του Διεθνούς Ινστιτούτου Focusing Νέας Υόρκης, ΗΠΑ. Καλαρρύτου Μαρία Ιατρός, Ενδοκρινολόγος. Πτυχίο Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών (1990). Τίτλος Ειδικότητας στην Ενδοκρινολογία (Πολυκλινική Αθηνών, 2000). Ιδιωτικό ιατρείο στον Πειραιά (2000-), Επιμελήτρια Κέντρου Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Μεταβολισμού, νοσοκομείο «Ευρωκλινική Αθηνών» (2005-2008) Συνεργασία με την Ενδοκρινολογική μονάδα του «Ευγενιδείου Θεραπευτηρίου» (2003-2016). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εκπαίδευση στη σχέση ιατρού ασθενή και στην αντιμετώπιση του ασθενή με χρόνιο νόσημα. Συμμετοχή σε προγράμματα εκπαίδευσης στο Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων («Ανθρώπινα Συστήματα», 2001-2002 και «Δεξιότητες και Παρεμβάσεις Συστημικής Συμβουλευτικής», 2007-2008). Μέλος της Ομάδας Μελέτης Θεραπευτικής Εκπαίδευσης στο Σακχαρώδη Διαβήτη (ΟΜΘΕ) της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας. Συμμετοχή αρχικά ως εκπαιδευόμενη και στην συνέχεια ως εκπαιδεύτρια σε σεμινάρια της ΟΜΘΕ (2003-2016). σελ. 20 Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα - Εισηγητές και Συντονιστές Εργαστηρίων, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Κιοσσές Βασίλης Ο Βασίλειος Ν. Κιοσσές είναι ψυχολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική. Είναι σύμβουλος κακοποίησης στο Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Θυμάτων Βίας του δήμου Καστοριάς. Είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ενώ διδάσκει το επιλεγόμενο μάθημα «Η ενσυναίσθηση στη σχέση γιατρού-ασθενή». Είναι Course Director του πρότυπου βιωματικού προγράμματος εκπαίδευσης επαγγελματιών υγείας στην ενσυναίσθηση με τίτλο Empathize with me, Doctor”. Ασχολείται ερευνητικά με το γνωστικό αντικείμενο της ιατρικής εκπαίδευσης και τη διάσταση της Προσωποκεντρικής Ιατρικής. Κοκκινάκη Αθανασία Η Αθανασία Κοκκινάκη είναι Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια και έχει εκπαιδευτεί στην Μη Κατευθυντική Παρεμβατικότητα (N.D.I -Michel Lobrot), και στην τεχνική του Focusing. Έχει εργαστεί εθελοντικά στο ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ και σήμερα συνεργάζεται με το ιατροπαιδαγωγικό κέντρο Χανίων «Ηλιάτορας» παρέχοντας υπηρεσίες συμβουλευτικής, ατομικής και ομαδικής ψυχοθεραπείας σε εφήβους, ενήλικες και ζευγάρια. Συνεργάζεται επίσης με το Κοινωνικό Ιατρείο Χανιών. Κουστένη Ιωάννα H Ιωάννα Κουστένη είναι Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια, Διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας. Είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ είχε πολύχρονη διδακτική συνεργασία με το University of Wales (UK) και άλλα Πανεπιστήμια. Από το 2005 εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχολόγος προσφέροντας ατομική και ομαδική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία σε ενήλικες, εφήβους, ζευγάρια και νέους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Την τελευταία 10ετία διδάσκει σε μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς φοιτητές ψυχολογίας σεμινάρια και μαθήματα κλινικής ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας. Είναι συγγραφέας επιστημονικών κειμένων και άρθρων, έχοντας εισαγάγει στο ελληνικό κοινό την έννοια της επιστημονικά τεκμηριωμένης ψυχοθεραπείας με το πρώτο σχετικό βιβλίο στα ελληνικά. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη θεραπευτική σχέση, τις μειονοτικές ομάδες και την αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας. Μαυρικίδου Αλεξάνδρα Είμαι κάτοχος πτυχίου του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟ&ΕΕ) και έχω παρακολουθήσει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της ΕΕΔΕ. Ολοκλήρωσα μεταπτυχιακές σπουδές στη προσωποκεντρική συμβουλευτική του ICPS (Postgraduate Diploma University of Stratclyde). Έχω συμμετάσχει σε πολυάριθμα σεμινάρια, ημερίδες και συνέδρια. Στη σημαντική επαγγελματική μου εμπειρία κατείχα αξιόλογες θέσεις κυρίως στον Οικονομικό και Εμπορικό τομέα. Ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία και εργάστηκα για αρκετά χρόνια στη COCA COLA HBC S.A, όπου διετέλεσα σε διάφορες θέσεις ευθύνης μεταξύ των οποίων ως Marketing Exp’s Control Manager και Revenue Manager, έχοντας την ευθύνη ομάδας 30 ατόμων (εντός και εκτός Αττικής). Στη συνέχεια εργάστηκα στην εταιρεία VERTICAL ΑΒΕΕ με κύριο έργο τη δημιουργία διαδικασιών και management reporting. Από το 2009 δραστηριοποιήθηκα ως Σύμβουλος επιχειρήσεων διαθέτοντας σημαντική εμπειρία σε θέματα Οργάνωσης και Διοίκησης. Από το 2014 εργάζομαι στην MEGAVEND HELLAS ΑΕ ως Commercial Finance Manager. Κυπριανίδου Μαρία H Δρ. Μαρία Κυπριανίδου ξεκίνησε τις σπουδές της στις θετικές επιστήμες και στη συνέχεια την κέρδισε η Συμβουλευτική, που την οδήγησε στην απόκτηση Μεταπτυχιακού Διπλώματος (Pg.D.) στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική από το ICPS – University of Strathclyde, U.K. (2007-2010). Παράλληλα, ως επιστημονικός συνεργάτης του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, αφιέρωσε αρκετά έτη έρευνας που οδήγησαν το 2012 στην απόκτηση Διδακτορικού Διπλώματος (Ph.D.) με θέμα τη Σύνθεση Ομάδων υψηλής δημιουργικότητας με βάση συμπληρωματικούς Τύπους Προσωπικότητας. Στην καριέρα της εργάστηκε ως Εκπαιδευτικός εφήβων και ενηλίκων, και ως Σύμβουλος ψυχικής υγείας με εφήβους και ενήλικες, με ζευγάρια, ομάδες γονέων, εκπαιδευτικών, και ΑΜΕΑ. Η συνεχής αναζήτηση την οδήγησε σε επιμορφώσεις όπως το FOCUSING, η Συγκινησιακά Εστιασμένη Θεραπεία ζεύγους (EFT) της S. Johnson, η εκπαίδευση Αποτελεσματικού Γονέα και Αποτελεσματικού Δασκάλου της μεθόδου Gordon. Έχει πλούσια συγγραφική δραστηριότητα με άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Είναι μέλος της ΕΠΒΕ, της Ελληνικής Εταιρίας Συμβουλευτικής (ΕΕΣ) και της European Association for Counselling (EAC). Κυριακίδου Μαρία Η Μαρία Κυριακίδου ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι ψυχολόγος με μεταπτυχιακή εκπαίδευση στη σχολική εξελικτική ψυχολογία. Το 2003 ολοκλήρωσε την εκπαίδευση της στην προσωποκεντρική συμβουλευτική, την οποία και ακολουθεί έκτοτε στη δουλειά της με άτομα, οικογένειες και ομάδες. Πρόσφατα ξεκίνησε την εκπαίδευση της στο Focusing και στο Children Focusing. Από το 1998 εργάζεται στο Κέντρο Πρόληψης ΠΥΞΙΔΑ, όπου έχει τη θέση της Αναπληρώτριας Επιστημονικής Υπεύθυνης. Στην ΠΥΞΙΔΑ ασχολείται με το σχεδιασμό, την εκπόνηση και την αξιολόγηση προγραμμάτων πρόληψης για εκπαιδευτικούς, γονείς και παιδιά, καθώς και άλλες ομάδες πληθυσμού. Όλα αυτά τα χρόνια προσφέρει σε ατομικό και ομαδικό πλαίσιο συμβουλευτική σε παιδιά και εφήβους και συντονίζει ομάδες ψυχοεκπαίδευσης και συμβουλευτικής γονέων. Παράλληλα η κα Κυριακίδου είναι συνεργάτρια του Ελληνικού Κέντρου Focusing, όπου είναι εκπαιδεύτρια σε ομάδα εκπαίδευσης στην ψυχοθεραπεία. Μπάστα Κατερίνα Η κ. Κατερίνα Μπάστα ξεκίνησε ως Ηθοποιός, με ειδίκευση στο Physical Theater-Dance theater και το βουβό θέατρο. Στην συνέχεια δούλεψε ως σκηνοθέτης και δασκάλα υποκριτικής . Έκανε μεταπτυχιακό στην Εμψύχωση Ομάδων στην “Anima” και ασκεί τη συμβουλευτική. Τελειώνει το master της στην Προσωποκεντική προσέγγιση. Η έρευνα της στο master, αφορά «το κινούμενο σώμα». σελ. 21 Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα - Εισηγητές και Συντονιστές Εργαστηρίων, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Μπουκουβάλα Νέλλη Η κ. Νέλλη Μπουκουβάλα είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Acredited Play Therapist και επόπτρια. Είναι μέλος του διεθνούς οργανισμού Play Therapy International και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας. Ανήκει στην ακαδημαϊκή ομάδα του Leeds Becket University για το Play Therapy, το οποίο διδάσκει στην Ελλάδα και την Αγγλία. Παπάγος Αλέκος O Αλέκος Παπάγος σπούδασε αρχικά οικονομικά στο Sussex University και αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στον επιχειρηματικό τομέα. Στη συνέχεια οδηγούμενος από την αγάπη του για την Ψυχολογία, σπούδασε Προσωποκεντρική Συμβουλευτική στο Τμήμα Συμβουλευτικής του ICPS (Σύμβουλος PCA, University of Strathclyde) και στη συνέχεια απέκτησε από το ίδιο πανεπιστήμιο μεταπτυχιακό στη συμβουλευτική (MSc in Person Centred Counseling). Σήμερα προεδρεύει του οργανισμού «Gordon Hellas», που εκπροσωπεί τον «Gordon Training International» στην Ελλάδα και έχει κύριο στόχο την διάδοση ανά την Ελλάδα των εργαστηρίων «αποτελεσματικής» επικοινωνίας κατά τα πρότυπα του Thomas Gordon. Η φιλοσοφία που διακατέχει τα εργαστήρια γονέων, δασκάλων, εφήβων και ηγεσίας βασίζεται στο σεβασμό στον άνθρωπο, την ευαισθησία και την καλλιέργεια αρμονικών σχέσεων. Παπαδοπούλου Ευρώπη Η Ευρώπη Παπαδοπούλου σπούδασε Ψυχολογία και Κοινωνιολογία. Εκπαιδεύτηκε ως Gestalt ψυχοθεραπεύτρια. Είναι ECP Holder και τακτικό μέλος της EAP (European Association for Psychotherapy), ΕΑGT (European Association for Gestalt Therapy) και της HAGT (Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Γκεστάλτ). Το 2012 εκπόνησε το εκπαιδευτικό εγχειρίδιο «Τεχνικές αντιμετώπισης άγχους στον εργασιακό και κοινωνικό χώρο», για το Υπουργείο «Εθνικής Παιδείας δια βίου εκπαίδευσης και Θρησκευμάτων». Το 2007 ίδρυσε το Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Επιμόρφωσης «Προσέγγιση Gestalt». Σήμερα εργάζεται ως Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, παρέχοντας υπηρεσίες ατομικής ψυχολογικής υποστήριξης και αυτογνωσίας σε ενήλικες, εφήβους και ζευγάρια. Παράλληλα, συντονίζει ομάδες ψυχοθεραπείας και βιωματικά εργαστήρια αυτογνωσίας για ενήλικες και ομάδες εποπτείας σε επαγγελματίες του χώρου της ψυχικής υγείας καθώς και σε οργανισμούς. Έχει συμμετάσχει σε πανελλήνια συνέδρια καθώς και σε πανευρωπαϊκά και παγκόσμια συνέδρια σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Παπουτσή Σοφία Προσωποκεντρική και Focusing βιωματική ψυχοθεραπεύτρια, εκπαιδευόμενη εκπαιδεύτρια στην προσωποκεντρική και Focusing βιωματική ψυχοθεραπεία, focusing trainer, ΜΑ στην Κοινωνιολογία, ΜΑ στη Συμβουλευτική, εκπαίδευση στη συστημική προσέγγιση, κοινωνική λειτουργός ΟΚΑΝΑ, μέλος ΕΠΒΕ, μέλος ΕΑΡ. Πασπάτη Εριφύλη-Μαρία Η Εριφύλη-Μαρία Πασπάτη ασχολείται με την ψυχολογία από το 2000. Με πτυχ ίο συμβουλευτικής Ψ. Υ. (Diploma in Integrative Counseling) της σχολής «Athens Synthesis Center» ( COSCA). Από το 2002 είναι μέλος της Αντλεριανής Εταιρίας ψυχολογικών Ερευνών (ΕΕΑΨ), κι εκπαιδεύτηκε στις Αντλεριανές αρχές. Υπήρξε Γεν. Γραμματέας της ΕΕΑΨ κατά τα έτη 2006~2008 & 2014~ 2015. Τα έτη 2012~ 2014 ήταν υπεύθυνη Δημ. Σχέσεων στην ΕΕΑΨ. Από το 2012 ασκεί καθήκοντα σύμβουλου ψυχικής υγείας. Έχει πτυχίο αρχιτέκτονα μηχ. (ΕΜΠ 1979). Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας έως το 1984 και στην Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων έως το 2013 .Έχει γράψει ψυχολογικά παραμύθια που κυκλοφορούν από τις εκδ. Φυτράκης από 2005 . Πετρόπουλος Φώτιος Ο Φώτιος Πετρόπουλος είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ιδρυτικό μέλος και κατά την τρέχουσα περίοδο, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Σχεσιοδυναμικής Παιδαγωγικής και Συμβουλευτικής του Προσώπου (ΕΛ.Ε.Σ.ΠΑΙ.ΣΥ.Π.). Μαθήτευσε κοντά στον Καθηγητή, ιδρυτή της Σχεσιοδυναμικής Παιδαγωγικής και Συμβουλευτικής του Προσώπου, Αλέξανδρο Κοσμόπουλο όπου και υπό την επιστημονική του εποπτεία εκπόνησε τη Διδακτορική Διατριβή του. Είναι ευαισθητοποιημένος σε θέματα ψυχολογίας των διαπροσωπικών σχέσεων στην εκπαίδευση. Στο πλαίσιο εκπόνησης της Διδακτορικής Διατριβής του, διερεύνησε σε βάθος την παθογένεια του εκπαιδευτικού συστήματος, την επίδραση των σύγχρονων κοινωνικών-διαπροσωπικών σχέσεων στην αποτελεσματικότητα του σχολείου και τον τρόπο που ο άξενος και απρόσωπος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, επιδρά στην ποιότητα της παιδαγωγικής σχέσης ανάμεσα στον παιδαγωγό και τον παιδαγωγούμενο και κατ΄ επέκταση στη σχέση του τελευταίου με την οικογένειά του και το διδακτικό αγαθό, παράγοντες που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της γνωστικής και ψυχοπνευματικής ανάπτυξης της μαθητικής προσωπικότητας. Πολεμικού Άννα Η Άννα Πολεμικού σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Cardiff της Ουαλίας (BA). Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νευροψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Νottingham (MSc) και ακολούθως απέκτησε το Διδακτορικό της Δίπλωμα (PhD) από το Πανεπιστήμιο του Bath του Ην. Βασιλείου. Είναι επιστημονική συνεργάτις του μεταπτυχιακού προγράμματος «Διεθνής Ιατρική και Διαχείριση Περιστατικών Κρίσης» της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, και διδάσκουσα σε επιμορφωτικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του ΠΤΔΕ του ΕΚΠΑ. Έχει εκπαιδευτεί στην προσωποκεντρική συμβουλευτική (Πανεπιστήμιο Strathclyde) και δραστηριοποιείται ως ειδικευμένη προσωποκεντρική ψυχοθεραπεύτρια. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά σελ. 22 Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα - Εισηγητές και Συντονιστές Εργαστηρίων, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους. Tο πρώτο της βιβλίο «Μεγαλώνοντας Πνευματικά Παιδιά: Από την Υπέρτατη Νοημοσύνη στην Υπέρτατη Ευτυχία», κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη του 2016. Τρεις μήνες αργότερα υπήρξε υποψήφιο στην κατηγορία Ελληνικό Non-Fiction για το βραβείο Public Book Awards 2017.
Ρασιδάκη Χριστίνα Σπούδασα Ψυχολογία και Συμβουλευτικές σπουδές (ΜΑ). Εργάζομαι από το 1995 ως ατομική σύμβουλος, σύμβουλος σχέσεων και σύμβουλος γονέων & εκπαιδευτικών. Έχω διδάξει δεκάδες σεμινάρια ενηλίκων κυρίως στο χώρο της εκπαίδευσης με τη πεποίθηση ότι αυτά πρέπει να έχουν άμεση και πρακτική εφαρμογή. Το 2007 εκπόνησα τη μέθοδο 3Step για εκπαιδευτικούς και γονείς με στόχο τη βελτίωση της επικοινωνίας στα δύσκολα. Το 3Step εντάσσεται στο πρόγραμμα του Live Without Bullying, τη διαδικτυακή πλατφόρμα για τον εκφοβισμό που απευθύνεται σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς και που υποστηρίζεται από το Υπουργείο Παιδείας. Είμαι συνεργάτης των εκδόσεων Πατάκη και συγγραφέας του Σχολικός Εκφοβισμός-Bullying Αποτελεσματική Επικοινωνία, του Ξέρω να λέω όχι!, και του Σχολείο & Εξετάσεις. Σαμιωτάκη Δέσποινα Πτυχιούχος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές (M.Sc.) στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική από το ICPS – University of Strathclyde, όπου ολοκλήρωσε με διάκριση. Έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός στην ιδιωτική και δημόσια δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπ/ση, στα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης και στα προγράμματα εκμάθησης ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες του Υπουργείου Παιδείας. Έχει συνεργαστεί με την ΠΕΨΑΕΕ, τα ΚΕΣΥΠ, το Γραφείο Διασύνδεσης του ΤΕΙ Πειραιά. Δραστηριοποιείται σε δίκτυα παιδαγωγικής υποστηρίζοντας τη διαφορετικότητα στον εκπαιδευτικό χώρο και τη συνεργατική μάθηση. Εργάζεται ιδιωτικά ως σύμβουλος ψυχικής υγείας με ενήλικες, ομάδες και γονείς, καθώς και με εφήβους κάνοντας Εκπαιδευτική Συμβουλευτική. Διδάσκει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας του Metropolitan College σε συνεργασία με το Παν/μιο του East London, ως καθηγήτρια Προσωποκεντρικής Συμβουλευτικής και συντονίζει τις βιωματικές ομάδες ως διευκολύντρια. Εργάζεται ως σύμβουλος και επόπτρια ποιότητας των υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε πρόγραμμα διεθνούς φορέα για τους πρόσφυγες. Σωφρόνη Ντόρα Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρίας της Αντλεριανής Ψυχολογίας. Αποφοίτησε με πτυχίο BA στην Ψυχολογία από το Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος και έχει πτυχίο MSc στην Ψυχολογία και Συμβουλευτική από το Sheffield University. Εκπαιδεύτηκε στην Συνθετική και στην Αντλεριανή προσέγγιση και εργάζεται ιδιωτικά. Είναι μέλος της Αμερικάνικης και Βρετανικής Ένωσης Ψυχολόγων. Σκούρτη Δήμητρα Εκπαιδεύομαι στην προσωποκεντρική και Focusing Βιωματική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία στο Ελληνικό Κέντρο Focusing. Είμαι Δικηγόρος και Διαμεσολαβήτρια διαπιστευμένη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο 3898/2010 (www.ministryofjustice.gr). Αναλαμβάνω διαμεσολαβήσεις που αφορούν στο Οικογενειακό, στο Εμπορικό και στο Αστικό Δίκαιο και συμβουλεύω Επιχειρήσεις στην Επίλυση Συγκρούσεων στον Εργασιακό Χώρο. Είμαι μετεκπαιδευμένη: -Στην Οικογενειακή Διαμεσολάβηση από το Κέντρο Διαμεσολάβησης Πειραιώς (ΚΕ.ΔΙ.Π) και έχω παρακολουθήσει το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης του Εθνικού Καποδιστρικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διαχείριση Χωρισμού, Διαζυγίου Γονέων. -Στη Σχολική Διαμεσολάβηση από το Κέντρο Διαμεσολάβησης Πειραιώς (ΚΕ.ΔΙ.Π), και έχω παρακολουθήσει το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για το Σχολικό Εκφοβισμό. -Στην Επίλυση Συγκρούσεων στον Εργασιακό Χώρο από το Αθηναίκο Κέντρο Κατάρτισης και Εκπαίδευσης Διαμεσολαβητών (Α.Κ.Κ.Ε.Δ.) –ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ σε συνεργασία με το ADR Center που αφορούσε σε Διεθνές Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στην Επίλυση Διαφορών στον Εργασιακό χώρο με Διαμεσολάβηση. Είμαι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, εγεγραμμένη στα Μητρώα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Τορρένς Αντωνία Η Δρ. Τορρένς Αντωνία είναι εκπαιδευτικός - απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πτυχίο Αγγλικής και Ελληνικής Φιλολογίας), κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος εξειδίκευσης στην εκπαιδευτική ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Sheffield στο Ηνωμένο Βασίλειο, και κάτοχος διδακτορικού τίτλου στην εκπαιδευτική ψυχολογία με εξειδίκευση στη «Γονεϊκή Εμπλοκή στη Σχολική Επίδοση», από το Πανεπιστήμιο του Sheffield στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γνωρίζει άπταιστα αγγλικά και ισπανικά και κατέχει άριστο επίπεδο χρήσης Microsoft Office Suite. Η Δρ. Τορρένς είναι ο Πρόεδρος του ΚΜΟΠ και επιστημονικά υπεύθυνη των υπηρεσιών που παρέχονται στις εγκαταστάσεις του ΚΜΟΠ για άτομα με ψυχικές ασθένειες (ένα κέντρο ημέρας και τρία οικοτροφεία). Ως επιστημονικά υπεύθυνη έχει σχετική εμπειρία άνω των 12 ετών, καθώς έχει επιβλέψει πολυάριθμα έργα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο εστιάζοντας σε διάφορες κοινωνικά ευάλωτες ομάδες (άνεργοι, θύματα βίας, θύματα εμπορίας, εθνικές μειονότητες, κλπ.). σελ. 23 Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα - Εισηγητές και Συντονιστές Εργαστηρίων, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
Τσουχνικά Κλεοπάτρα Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1986. Αποφοίτησα από το τμήμα της Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και διαθέτω μεταπτυχιακό τίτλο (MSc) στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική. Εκπαιδεύτηκα στην προσωποκεντρική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία και είμαι εκπαιδευόμενη εκπαιδεύτρια της προσωποκεντρικής και focusing-βιωματικής προσέγγισης στο Ελληνικό Κέντρο Focusing. Έχω εργαστεί στο Δήμο Βύρωνα, σε κέντρα ημέρας για άτομα με σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα, κέντρα απεξάρτησης αλλά και καλλιτεχνικά εργαστήρια για παιδιά. Διαθέτω εμπειρία στη συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία παιδιών, εφήβων και γονέων ατομικά και ομαδικά. Σήμερα προσφέρω τις υπηρεσίες μου στη Γραμμή 11525 και το Συμβουλευτικό κέντρο για γονείς, παιδιά και εφήβους του «Μαζί για το παιδί» καθώς και ιδιωτικά. Patricia Foster Life-coach-εκπαιδεύτρια, Focusing/ προσωποκεντρική και focusing βιωματική θεραπεύτρια, ΜΑ / Κοινωνιολόγος-πολιτικός επιστήμονας. Συν-δημιουργός του προγράμματος ψυχικής εκπαίδευσης ενηλίκων: Focusing Δεξιότητα Ζωής. Φράγγου Αγγελική
Η Αγγελική Φράγκου είναι ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια και επόπτρια στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση. Σπούδασε Ψυχολογία και Παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές ψυχολογίας (ΜΑ) στο Πανεπιστήμιο του Keele της Αγγλίας. Εκπαιδεύτηκε στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση (μετέπειτα ICPS), με το οποίο συνεργάστηκε αργότερα στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα. Έχει εκπαιδευτεί στη Focusing Βιωματική Διαδικασία και στην Προσωποκεντρική Οικογενειακή Θεραπεία-Θεραπεία Ζεύγους. Εργάζεται ως ψυχολόγος στο χώρο της εκπαίδευσης και, επί σειρά ετών, ως μέλος διεπιστημονικής ομάδας στον τομέα της διάγνωσηςαξιολόγησης-υποστήριξης μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σε δομή του Υπουργείου Παιδείας. Την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συμβολή της Προσωποκεντρικής φιλοσοφίας στην καθημερινή διαγνωστική και υποστηρικτική διαδικασία και στην ανάπτυξη ενός διεπιστημονικού διαλόγου, εδραιωμένου στην κλινική εμπειρία και πράξη. Παράλληλα την απασχολούν γενικότερα θέματα εποπτείας και έρευνας της θεραπευτικής διαδικασίας. Είναι Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της ΔΕΠΥ, μέλος της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας και μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας. Σήμερα συνεργάζεται με το Ελληνικό Κέντρο Focusing.
σελ. 24 Σύντομα Βιογραφικά Σημειώματα - Εισηγητές και Συντονιστές Εργαστηρίων, 2η Διημερίδα ΕΠΒΕ 2017
http://hapcea.weebly.com hapcea.epve@gmail.com
Ομιλία
Ομιλία
10:00 – 10:30
10:30 – 11:00
Διάλειμμα καφέ
11:00 – 12:15
12:15- 12:30
Διάλειμμα φαγητού
Εργαστήρια
Διάλειμμα καφέ
14:15 – 15:15
15:15 – 16:45
16:45 – 17:00
17:00 – 18:00
Εφαρμογές στην Εκπαίδευση
Διευκόλυνση: Ρίτα Βεντούρα, Χρυσούλα Γιαλυράκη, Άννα Καραλή
Κλείσιμο Διημερίδας
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ομάδα συνάντησης
Διάλειμμα φαγητού Ρίτα Βεντούρα Ειρήνη Δαβλέρη–Patricia Foster Άννα Καραλή Αθανασία Κοκκινάκη–Σπύρος Ανδρουλάκης Νέλλη Μπουκουβάλα–Κατερίνα Μπάστα Σοφία Παπουτσή Εριφύλη-Μαρία Πασπάτη–Ντόρα Σωφρόνη Διάλειμμα καφέ
Δρ. Φώτιος Πετρόπουλος, Δέσποινα Σαμιωτάκη, Δρ.Αντωνία Τορρένς, Αγγελική Φράγκου
Θεματική ενότητα
13:00 – 14:15
Συντονισμός: Νίκος Κυπριωτάκης
«Μνήμη-Ενσυναίσθηση. Το Αίτιο και το Αιτούμενο της Τέχνης» Τέτα Μακρή, Ομότιμη Καθηγήτρια στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ
Προσφώνηση: Έλλη Αυγερινού
Έβελυν Αγγελοπούλου, Ειρήνη Δαβλέρη–Patricia Foster, Δρ. Μαρία Κυπριανίδου, Κλεοπάτρα Τσουχνικά Διάλειμμα καφέ
Οι θεραπευτικές συνθήκες, ως δεξιότητες
«Η Σημασία της Αυθεντικότητας και της ‘Παρουσίας’ του Θεραπευτή για τη Θεραπευτική Σχέση» Ευγενία Γεωργαντά, Psy.E., ECP, Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια
«Στρες Κοινωνικής Απομόνωσης: Βιολογικές, Ιατρικές και Ψυχολογικές Επιπτώσεις στον Άνθρωπο» Δρ. Ηλίας Βλάχος
Κυριακή, 22 Οκτωβρίου 2017
12:30 – 13:00
Ομιλία
Συντονισμός: Αναστασία Μητροπούλου
Θεματική ενότητα
Προσφώνηση: Παύλος Ζαρογιάννης
Προσφώνηση: Παύλος Ζαρογιάννης
Διημερίδα 2017
ΕΠΒΕ
Οργανωτική Επιτροπή
Πορτοκάλης Δημήτρης Σκουλή Μαρία Τσατσά Λουσιρένα Τσουχνικά Κλεοπάτρα
Επιστημονική Επιτροπή
Αυγερινού Έλλη Κουρή Αγγελική Κουστένη Ιωάννα
Ευχαριστούμε πολύ τους
Κασιμάτης Σπύρος Μάτσικα Κική Μητροπούλου Αναστασία Σαμιωτάκη Δέσποινα (για τη σημαντική και πολύτιμη βοήθειά τους)
Website & Digital Editing Κυπριωτάκης Νικόλαος
Χορηγοί επικοινωνίας http://hapcea.weebly.com hapcea.epve@gmail.com Ελληνική Προσωποκεντρική & Βιωματική Εταιρεία, ΕΠΒΕ