ΣΕΤΧΟ 8o
ΑΠΡΙΛΙΟ –ΜΑΊΟ 2016
Σι δεν πρέπει να χάσετε σε αυτό το τεύχος.
Γλσξίδνληαο ηνλ θόζκν ηνπ θαληαζηηθνύ (ζει.8)
ΠΟΙΗΗ υνθέσεις δικών μας παιδιών (σελ.6)
«ΜΑΖΙ»
ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΟΜΟΡΥΑΙΝΟΝΣΑ ΣΟ ΦΟΛΕΙΟ ΜΑ (σελ.2)
ΗΜΕΡΙΔΕ(σελ. 5) Παγκόσμια ημέρα ποίησης Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας
ΔΙΑΚΡΙΕΙ Σο 4ο ΓΕΛ σε πανελλήνιους διαγωνισμούς .(σελ.10)
Το 4ο ΓΕΛ αρχίζει ρομποτική.
ΣΟ 4ο ΓΕΛ ΣΟΝ ....ΑΕΡΑ (ΕΛ.9)
(ςελ.7)
Υιλοσοσφική τήλη μαθητών και αποφοίτων (σελ.3,4)
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΕΘΙΣΜΟΥ (σελ.1)
Ε
ζύ μποπείρ να βπειρ ηην έξοδο ηος δικού ζος λαβύπινθος;
Σο 4ο ΓΕΛ Πετρούπολης συνεχίζοντας την περσινή του δράση για ευαισθητοποίηση των μαθητών του ,όσον αφορά το κόσμο του καπνίσματος και τις πολυεπίπεδες επιπτώσεις αυτού στην ανθρώπινη υγεία, επιμελήθηκε τη δημιουργία ενός βίντεο . Η ομάδα της εφημερίδας μας ,λοιπόν,μαζί με μερικά από τα ταλαντούχα παιδιά του σχολείου μας ήρθαν σε επικοινωνία και συνεργασία με την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς και εμπνευσμένα από την παρουσίαση που παρακολούθησαν ,θέλησαν να συνδράμουν κι αυτά στην ανάδειξη αυτής της σύγχρονης εφηβικής μάστιγας .Πρόκειται ένα διαδραστικό βίντεο ,όπου ο δέκτης εισχωρεί ο ίδιος σε έναν λαβύρινθο (εθισμός) και προκειμένου να φτάσει στην έξοδο χρειάζεται να περάσει από ορισμένα στάδια .Σα παιδιά συνέθεσαν δικό τους οργανικό μουσικό κομμάτι ,το ηχογράφησαν,ζωγράφισαν κατά του καπνίσματος και ύστερα από πολύ δουλειά και ώρες ενασχόλησης δημιούργησαν ενα βίντεο όπου ο καθένας δύναται να συμμετάσχει και να δοκιμάσει τον εαυτό του .
Ομορφαίνοντας το σχολείο μας!!! πως όλοι γνωρίζετε οι νέοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στο χώρο του σχολείου. κοπός μας είναι το μέρος αυτό να αγαπηθεί και να μην απορριφθεί ώστε να νιώθουμε το σχολείο μας οικείο σαν δεύτερο μας σπίτι. Έτσι εμείς οι μαθητές θέλουμε να ομορφύνουμε το σπίτι μας και να δώσουμε χρώμα στους άσπρους τοίχους του αφήνοντας το στίγμα μας και δίνοντας του μια νότα ελπίδας και δημιουργικότητας.
...φέρτε μου μάγοι κι εσείς πελάγη
''
κλωστή μεταξένια με τα χερουβείμ να πλέξω τούλι για το Φριστούλη που καίγεται κρυώνει σε κρυσταλλένιο χιόνι...'' Είναι νωρίς το πρωί και στο χώρο υποδοχής του ορφανοτροφείου ''Αγία Σριάς'' τα τρία κορίτσια που έχουν μείνει στα δωμάτια του ιδρύματος μάς καλωσορίζουν στο χώρο τους με το μελωδικό τους τραγούδι κι ένα αμήχανο χαμόγελο. Σα υπόλοιπα παιδιά έχουν πάει στις οικογένειες τους για τις γιορτές. Είμαστε όλοι εκεί: καθηγητές, μαθητές και απόφοιτοι του λυκείου μας, για να προσφέρουμε ο καθένας ό,τι μπορεί αυτές τις άγιες μέρες. Μέρες που μπορεί για τους περισσότερους από εμάς να μυρίζουν μελομακάρονα, δώρα, βόλτες και οικογενειακές στιγμές δίπλα στο φωτεινό δέντρο, όμως αυτό δεν ισχύει για όλους. Ο πάγος που υπήρχε μεταξύ μας στην αρχή δεν άργησε να σπάσει. Οι μοναχές έσπευσαν να μας καλωσορίσουν με χριστουγεννιάτικα εδέσματα, ενώ η επόμενη ώρα μας βρήκε να συστηνόμαστε και να γνωρίζουμε σιγά-σιγά ο ένας τον άλλο στο προαύλιο του μοναστηριού. Οι ερωτήσεις πολλές, κυρίως από την πλευρά μας μιας και η ζωή σε ένα ίδρυμα μάς φάνταζε πολύ μακρινή. Οι απαντήσεις, ωστόσο, έσπευσαν να μας διαψεύσουν. Η καθημερινότητα των κοριτσιών δε διέφερε τόσο πολύ από τη δική μας. Σα αστεία μεταξύ μας έκαναν σύντομα την εμφάνισή τους κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ευχάριστη. Σραγούδια και χοροί συμπλήρωσαν το παζλ. Σα κορίτσια έμαθαν να χορεύουν σούστα και πεντοζάλη, εμείς πήραμε μια γεύση από κενυάτικους χορούς κι από τη μια στιγμή στην άλλη το ίδρυμα αντηχούσε μουσική και άτσαλα βήματα χορού! Και κάπως έτσι έφτασε η ώρα να φύγουμε... Φαιρετηθήκαμε με αγκαλιές, φιλιά και ευχές για μια όμορφη νέα χρονιά, ενώ ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το 2016. Πήραμε τα πράγματά μας και βγήκαμε από το χώρο του μοναστηριού. Και τότε το συναίσθημα που είχα μπαίνοντας στο ίδρυμα επανήλθε. Μπορεί να διασκεδάσαμε όλοι μαζί με τον ίδιο τρόπο, μπορεί να φαινόμαστε όμοιοι μεταξύ μας, ωστόσο δεν είμαστε. Δε θα περάσουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο αυτές τις άγιες μέρες, δε θα κόψουμε όλοι τη βασιλόπιτα με την οικογένειά μας ούτε και θα συζητάμε το πώς περάσαμε τις φετινές γιορτές τις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν. Δεν ξέρω ποιος φταίει, αν όντως φταίει κάποιος για αυτή την ανισότητα, δεν ξέρω αν ποτέ θα σταματήσουν να υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις. Αυτό που ξέρω είναι ότι τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να λειτουργούν σαν έναυσμα για όλους μας να πάψουμε να κοιτάζουμε μόνο τα δικά μας προβλήματα και να δούμε λίγο γύρω μας, γιατί εκεί μπορεί τα πράγματα να είναι λίγο χειρότερα από ό,τι τα φανταζόμαστε κλεισμένοι στην ατομικότητά μας.
2
ΥΙΛΟΟΥΙΚΗ ΣΗΛΗ ΔΙΑΣ-
ΣΟΝΣΕ ΑΣΕΡΕ:ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΗ ΖΩΗ ΜΑ Ξέρετε,μέχρι πριν λίγο καιρό ,έτρεφα πολύ ειδεχθή αισθήματα για τους διάττοντες αστέρες.Ναι,για τα λεγόμενα πεφταστέρια,αυτά που σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν είναι αστέρια που «πέφτουν πέφτουν». ». Πρόκειται για μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια του κομήτη ουίφτ ουίφτ--Σάτλ (109 (109P/Swift P/SwiftP/Swift-Tuttle) και όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες καίγονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα μέσα σε δευτερόλεπτα.
Σόσες λεπτομέρειες και τόσες έρευνες για αυτά,σχεδόν όμως ανώφελες για όλους όσους πίστεύουν πως είναι ικανά να αιχμαλωτίσουν μια ευχή ,να ταξιδέψει δηλαδή από το βλέμμα τους ,να γίνει σκέψη των αστέρων και να πραγματοποιηθεί. Πόσο σε λοιδορούν τελικά; Από μικρή ηλικία το παραμύθι πλάθεται μέσα στα δυό μας ανήμπορα χέρια που στέκουν αδρανή να αδράξουν κάθε ευκαιρία για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους ή κάθε τους επιθυμία .Κάθε βράδυ προσμένουμε αυτή τη διαδεδομένα εύκολη επιλογή να κατακτήσεις αυτό που βαθιά επιθυμείς .Σο μόνο που έχεις να κάνεις είναι να σηκώσεις το κεφάλι σου στα αστέρια και να διαδόσεις με το βλέμμα σου την ευχή σου αυτή, αν κάποτε πετύχεις ένα αποδημητικό αστέρι να σχίζει την ηρεμία του ουρανού σου με ένα μόνο χάδι του.Και βυθιζόμαστε σε αυτήν την ιστοριούλα για να καθησυχάστούμε πως κάποια στιγμή θα δούμε το όνειρό μας να χτίζεται σε δευτερόλεπτα μπροστά μας...το μόνο που μας βοηθούν αυτά τα απειροελάχιστα δευτερόλεπτα στα οποία σσυνε υνειδητοποιείς υνειδητοποιείς πως ένα τέτοιου είδους αστέρι περνάει απο τα δυό σου μάτια και σε χαιρετάει πονηρά είναι στο να καταλάβεις ποια μεγάλη σου επιθυμία υπερέχει των άλλων.Η πρ πρώτη ώτη που θα σχηματιστεί σαν εικόνα στο μυαλό σου, σχεδόν αυτόματα, καθώς αντικρύσεις έναν αστέρα, θα είναι εκείνη που θα μπεί πρώτη στη μεγάλη αυτή λίστα προς υλοποίηση, που μόνο ΕΤ θα μπορείς να πραγματοποιήσεις .Σα υπόλοιπα είναι απλώς δικαιολογίες για να μένουμε θεατές της ζωής και να αποδίδουμε τις αποτυχίες μας κάπου αλλού . πως έλεγα, πρωτύτερα, πίστευα πως το φως τους το ημερόβια άλκιμο μπορεί να φέρει πυκνότερο σκοτάδι όταν εκείνα διαβατάρηκα ξξενι ενιτευτούν ενιτευτούν απ’ τον δικό μας ουρανό σε κάποιον άλλο.Είναι μεγάλη η αντίθεση, θα λέγαμε, διότι όταν σεργιανίζουν στον ουρανό μας το φως τους ξεχωρίζει, ίσως εξαιτίας της μικ μικρόβ ρόβιας ρόβιας αντοχής τους που στα θολά από την ιδέα της απώλειας μάτια μας τα βλέπουμε πιο μεγάλα ,πιο όμορφα ,πιο φωτεινά, πιο ιδιάζοντα μόνο επειδή δεν θα τα ξαναδούμε να διασχίζουν τον ουρανό μας. Έτσι τα σώζουμε στις ψυχές μας , μόνο και μόνο επειδή δεν θα τα ξανασυνατήσουμε σε κάποιο στενό στις γωνίες που στρίβουμε κάθε νύχτα . Σο φως τους , λοι λοιπόν πόν, πόν, μέσα από την δική μας υποκειμενική ματιά ξεπερνά κάθε άλλον αστερισμό, που κεντάει με το φως του τον ουράνιο θόλο , ή και όλους μαζί που προσπαθούν να βοηθήσουν όσο μμπορ πορούν πορούν τη σελήνη, που από τον ουράνιο θρόνο της θλιμμένα σταλάζει δίπλα τους το αργυρό της ηώς. Λόγω της μικρής ζωής τους, το ουράνιο κενό που αφήνουν όταν σβήνουν ή προ προσγε σγειώνονται σγειώνονται κάπου στον αιθέρα ψαύει το αβύσσειο σκότος . Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε όλοι εμείς που τα παρακολουθούμε να χάνονται εμπρός μας. Η αίσθηση μετά την απώλει απώλειάά ττους ους είναι τόση που πληγώνει και μεθά τα μάτια για να μην είναι σε θέση να κοιτάξουν τα υπόλοιπα αρίφνητα αστέρια που είναι εκεί για να γλυκάνουν τις αβύσσιες σκέψεις μμας. ας. Καλύτερα λες, να μην γνώριζες ποτέ πως είναι να λούζουν τις σκοτεινές πτυχές σου με τον ηλιοφίλητο εγωισμό τους. Ασε! Καλύτερα! ε αδειάζουν οι διάττοντες αστέρες ααπό πό κάθε στίγμα φωτός . υνηθίζεις το φως τους να ζει πάνω από όλους τους αστερισμούς για όσο κρατάει μιαν ανάσα ή ένα βλεφάρισμα και ύστερα αφήνουν στα χείλη μια γλυκόπικρη αανάμ νάμνηση νάμνηση που την κουβαλάς αέναα μαζί σου με όλο το βάρος της απώλειας, ώσπου σιγά σιγά--σιγά σπάει από εκείνη την μικρή βελονίτσα της απουσίας . Μια όλόκληρη ανάμνηση , έτοιμη να καταρρεύσει ... Σο ίδιο συμβαίνει και με τους αστέρες , τους νεκρούς ήλιους μας μόνο που η απώλεια αυτών αφήνει πιο έντονο ζόφος . υμβαίνει μερ μερικές ικές φορές να κοιτάξουμε τον ουρανό κι αντικρύζοντας τον ήλιο να του δώσουμε ένα όνομα. Ένα όνομα που σημαίνει τόσα για εμάς, ένα όνομα συνδεδεμένο με ένα πρόσωπο , συνδεδ συνδεδεμέ εμένο εμένο με τις πιο ζεστές στιγμές μας , τότε που η ψυχή μας ένιωσε να έχει κάπου να ακουμπήσει για να ξεκουραστεί από όλα εκείνα τα καθημερινά που την θλίβουν και την φθείρουν. Κο Κοιτάς ιτάς τον ήλιο μέσα στα μάτια κι όχι απ’τις σκιές του και δεν τυφλώνεσαι γιατί μέσα σου κατοικεί εκείνος ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά του σε αυτό το ζωτικό ουράνιο σώμα , έτσι γίνεται συνήθεια το φως του και δεν αρκεί να σε τυφλώσει. Κάθε πρωί τον κοιτάζεις μέσα από τις μενεξεδένιες απομιμήσεις του δικού σου Ήλιου και ανθίζεις την ψυχή σου μμεε σσπορούς πορούς ευωδίας ζωής και συνεχίζεις... Δεν ξεχωρίζεις στο δρόμο σου τα αγκάθια , δεν υπάρχουν πια για ‘σενα . Και κάποια στιγμή η αμφιλύκη φθάνει , εκείνο το μούχρωμα ττης ης δύσης που σε αφήνει εννεό να χάνεις μέσα από τα δυο σου χέρια τη ζωή σου ... Γιατί ήλιος σημαίνει ζωή και χωρίς εκείνον τίποτα δεν μπορεί να γεννηθεί... Κι αν ο Ήλιος σου σβήσει , τι απομένει; Κάπως έτσι γκρεμίζεται η μομφή μου για τους διάττοντες αστέρες.Κάπου ανάμεσα στο σκοτ σκοτειν εινό εινό μονοπάτι μιας ασέληνης νύχτας , όπου τα τρεμάμενα βήματά σου αβέβαια σε οδηγούν στο κενό, καπου εκεί που η τόση λασπουριά σε βυθίζει μέσα της και δεν μπορείς να της ξεφ ξεφύγεις, ύγεις, κάποιος διάττων αστέρας σχίζει τον ουρανό σου... Μέσα λοιπόν, στην τόση αγωνία σου για ζωή, που απεγνωσμένα αναζητάς να κρατηθείς από κάποιο φαναράκι που ίσως συν συναντήσεις αντήσεις με την αδύναμη φωτίτσα που δεν μπορεί να σου δείξει το δρόμο της επιστροφής , ξάφνου ένα πεφταστέρι φωτίζει ολάκερο τον ουρανό σου και φθάνει για να βρεις ττον ον τρόπο να ξανασηκωθείς , να τινάξεις από πάνω σου την λάσπη της απώλειας του ήλιου σου , τις μελανιές του αγώνα σου να ζήσεις , το χώμα από τα δυο σου πόδια που σε γονάτισ γονάτισαν αν και να χαιρετήσεις χαμογελαστός τη ζωή που σου γνέφει από την γωνία του δρόμου να συνεχίσεις... Καλογεράκου Παναγιώτα Β2
ΔΑΚΑΛΟΙ Μέσα στη σιωπή της νύχτας με το καράβι να μου στερεί κάθε ελπίδα ύπνου συλλογιέμαι... Μπορεί το βραδινό μου ταξίδι να μην αφή αφήνει νει πολλά περιθώρια ξεκούρασης, με εφοδιάζει παρ'όλα αυτά με πλήθος σκέψεων. Κάθε ταξίδι σηματοδοτεί μια νέα εμπειρία, είναι μια πρό πρόσκαιρη σκαιρη αλλαγή που βιώνουν σώμα και πνεύμα ταυτόχρονα μα συνάμα με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Σο σώμα μας νιώθει την αλλαγή στον χώρο και τον τρόπο που κινείται, ενώ το μυαλό αλλάζει ολοσχερώς παραστάσεις.Κι όπως κάθε ταξίδι αφήνει ανεξίτηλο το αποτύπωμα το τουυ στο βιβλίο της μνήμης κι όχι μόνο, αναρωτιέμαι: τι άλλο μας σημαδεύει με έναν τρόπο παρόμοιο; Ποιος άλλος ή μάλλον ποιοι άλλο άλλοιι μμας ας δημιουργούν αυτό το αμφίσημο συναίσθημα που αφήνει κάθε νέα εμπειρία που μας στιγματίζει; ίγουρα είναι οι άνθρωποι που έχουμ έχουμεε σστη τη ζωή μας, οι άνθρωποι που έχουμε διαλέξει να μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας μαζί τους. Είναι η οικογένεια, οι φίλοι, οι σσύντ ύντροφοι ύντροφοι και εν τέλει όλοι όσοι μπήκαν στη ζωή μας με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο και κατάφεραν να μείνουν, να γίνουν μέλη της αναντικατά αναντικατάστα στατα στατα (ΝΑΙ υπάρχουν άνθρωποι που είναι αναντικατάστατοι για τον καθένα μας ξεχωριστά). Είναι αυτοί που θα κάνουν τη ρουτίνα μας ευχ ευχάρι άριστη άριστη και που κι εμείς θα έχουμε τον ίδιο ρόλο στη ζωή τους. Κι είναι πολύ σημαντικοί!Δεν είναι όμως μόνο αυτοί... Τπάρχουν και κάπ κάποιο οιοι οιοι άλλοι... Κάποιοι ''αφανείς ήρωες''... Είναι κάποια άτομα που όταν σκεφτόμαστε τον εαυτό μας και τα άτομα που τον περιστοιχίζουν άμεσα μάλ μάλλον λον θα μείνουν εκτός λίστας. Κι όμως αποτελούν έναν βασικό πυλώνα της ζωής μας καθώς καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο έχει βάλε βάλειι ττοο λιθαράκι του σε ό,τι είμαστε και ό,τι έχουμε καταφέρει ως σήμερα. Δεν είναι η αχαριστία ο λόγος για τον οποίο σε έναν πρόχειρ πρόχειροο ααπολογισμό πολογισμό δεν τους προσμετράμε. Απλώς όταν η φύση της σχέσης είναι τέτοια, ώστε κάποιος δε δύναται να κάνει αισθητή την παρουσία του στ στηη ζζωή ωή μας σε τακτά και καθορισμένα χρονικά διαστήματα είναι λογικό να λησμονιέται κάτι τέτοιες ώρες. Έρχονται, ωστόσο, κάποιες άλλες στιγμές που ένας συνειρμός από κάτι απλό και ασήμαντο ή μια τυχαία συνάντηση στο δρόμο έρχετα έρχεταιι νναα ταράξει τα νερά και να τους φέρει ξανά στο προσκήνιο. Και τότε απλώνεται ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό μας. την αρχή αυτό πηγάζει από την ανάμνηση όσων έχουμε ζήσει μμαζί αζί τους που έρχεται και πάλι στο φως. Έπειτα, βέβαια, είναι και κάτι άλλο. Είναι αυτό το σημαδάκι που έχουν αφήσει εκείνοι μέσα μας και μπορεί να το θεωρούσαμε αμε αμελητ λητέο λητέο ίσως και ανύπαρκτο, αυτό όμως είναι εδώ...και είναι βαθύ. Είναι οι Δάσκαλοί μας... Δάσκαλοι όχι με τη στενή έννοια του όρου που παραπέμπει παραπέμπει-- αποκλειστικά τουλάχιστον τουλάχιστον-- σε σχολεία, φροντιστήρια, πανεπιστήμια και άλλα συναφή. Δάσκαλοι που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο βρέθηκαν χωρίς ίσως να το θελήσουμε ή να το επιδιώξουμε στις ζωές μμας ας και τις έκαναν λίγο καλύτερες, λίγο πιο όμορφες, πολύ πιο ουσιαστικές. Είναι οι άνθρωποι που χρονικά τους ζεις λίγο, αλλά αυτό το λίγο τους σου αφήνει παρακαταθήκη γγια ια μια ολόκληρη ζωή.
3
Άλζξσπνη πνπ ζνπ καζαίλνπλ πξάγκαηα γηα ηνλ θόζκν πνπ σο ηόηε δελ είρεο ηδέα όηη ππάξρνπλ θαη ζε βνεζνύλ λα βξεηο πηπρέο ηνπ εαπηνύ ζνπ πνπ, αλ δελ ηνπο ζπλαληνύζεο κπνξεί θαη λα κελ αλαθάιππηεο πνηέ. Δμ' νπ θαη δαλείδνκαη ηελ νξνινγία Γάζθαινη. Γηόηη δάζθαινο δελ είλαη κόλν απηόο πνπ ζε καζαίλεη λα δηαβάδεηο, λα γξάθεηο, λα θάλεηο ππνινγηζκνύο... Δίλαη θη απηόο πνπ ζε πάεη έλα βήκα παξαθάησ, απηόο πνπ λνηάδεηαη γηα ην θαιό ζνπ θη αο κε ζε μέξεη αθόκα θη αο κελ είζαη νύηε ζπγγελήο, νύηε θίινο... Δίλαη ν αληδηνηειήο απηόο ηύπνο πνπ έρεη ηελ όξεμε λα ζνπ πξνζθέξεη ό,ηη κπνξεί θαη παξάιιεια λα πάξεη από εζέλα πξάγκαηα, ώζηε θη απηόο λα γίλεη θαιύηεξνο κέζα ηνπ θη έπεηηα λα πξνζθέξεη θη άιια ζε όπνηνλ άλζξσπν βξεζεί ζην δηάβα ηνπ θαη ζέιεη λα πάξεη από απηόλ. Δίλαη ν γιπθόο παππνύο, ε αγαπεκέλε ζεία, ν λνλόο θάπνηεο θνξέο αθόκα θαη κάλα θαη παηέξαο πνπ δε ζα έξζεη κε δώξα ηα Φξηζηνύγελλα, ιακπάδα θαη αβγό ην Πάζρα, νύηε ζα ζε πάεη δηαθνπέο ην θαινθαίξη. Η αγθαιηά ηνπ, σζηόζν, ζα είλαη αλνηρηή γηα ζέλα. Θα είλαη εθεί γηα λα αθνπγθξαζηεί ηνλ πξνβιεκαηηζκό ζνπ, λα κνηξαζηεί ηελ απνηπρία ζνπ θαη λα ραξεί κε ηελ επηηπρία ζνπ. Γηαηί έρεη ην ''ζύλδξνκν ηνπ γνληνύ'' θαη πάληα ζέιεη λα ζε βιέπεη λα πξννδεύεηο θαη λα είζαη ραξνύκελνο θη αο κελ ππάξρεη θάπνηα ηππηθή ζεζκνζεηεκέλε δέζκεπζε αλάκεζά ζαο. Γελ θαηαιαβαίλεη απηόο από ηέηνηα! Καη ηειηθά ππάξρνπλ θη απηνί νη άλζξσπνη γηα λα καο απνδεηθλύνπλ όηη δε ρξεηάδεηαη πνιύο ρξόλνο ή ηξνκεξά θαηνξζώκαηα γηα λα αγαπήζεηο θάπνηνλ. Γηαηί ππάξρνπλ θη απηνί πνπ, αλ θαη δελ έρνπλ πξσηαγσληζηηθό ξόιν ζηε δσή καο, καο θάλνπλ λα ληώζνπκε κηα αθαηαλίθεηε αγάπε θαζώο ηνπο θέξλνπκε ζην λνπ καο κόλν θαη κόλν γηαηί θάπνηε ήξζαλ θαη κε ηνλ ηξόπν ηνπο καο έθαλαλ θαιύηεξνπο... Μόλν θαη κόλν γηαηί θαζώο θάζνκαη ζην θαηάζηξσκα βιέπνληαο ην κπιε ηεο ζάιαζζαο θαη ηε λύρηα ζηγά ζηγά λα ππνρσξεί, ην κπαιό κνπ ηαμηδεύεη ζε εθείλνπο... ΟΛΙΑ ΛΔΓΓΑ ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΤΟΥ 4νπ ΓΔΛ θαη θνηηηήηξηα ηνπ ηκήκαηνο ΦΠΧ Ισαλλίλσλ
Όια ηα ζπίηηα έρνπλ έλαλ θαζξέθηε... Τν γλσζηό απηό έπηπιν κε ην γπαιί πνπ αληαλαθιά ό,ηη βξίζθεηαη κπξνζηά ηνπ θαη πνηθηιόκνξθν πιηθό πνπ ην πξνζηαηεύεη πεξηκεηξηθά. Γελ είλαη ην πξώην έπηπιν πνπ ζνπ έξρεηαη ζην κπαιό όηαλ ζθέθηεζαη έλα ζπίηη, αιιά δελ έρεηο κπεη θαη ζε ζπίηη πνπ λα κελ έρεη έζησ θαη έλαλ...
ην
Γελ ηνλ ιεο άρξεζην ζε θακία πεξίπησζε, αιιά νύηε θαη ζηα απνιύησο απαξαίηεηνλ θαηαηάζζεηο... Κη ίζσο απηό θαζηζηά απηή ηεο θαηεγνξίαο ηα πξάγκαηα ύπνπια α ηελ ςπρή ηνπ αλζξώπνπ. Γηαηί ηα απνιύησο απαξαίηεηα μέξεηο γηαηί ηα έρεηο ζε πξνηεξαηόηεηα, γηαηί ηα ρξεηάδεζαη άκεζα, όπσο θαη ηα άρξεζηα μέξεηο γηαηί ηα πνξξίπηεηο...
ηα γηα-
Τα εκίκεηξα όκσο; Πξώηα από όια ελεξγνπνηείηαη ε όξαζε... Κνηηάδεζαη ζην γπαιί θαη ζε θνηηάεη θη απηό! Όκσο δελ έρεη δηθή ηνπ βνύιεζε, δε ζα ζνπ δείμεη ηελ ηαπηόηεηα ηνπ γηαηί νύηε θαη από απηή έρεη... Ό,ηη βάιεηο κπξνζηά ηνπ απηό θαη ζα αληηθαηνπηξίζεη... Καη ζπλήζσο κπξνζηά ηνπ βάδεηο ηνλ εαπηό ζνπ θαη ηνλ θνηηάο κε ηα δπν ζνπ κάηηα θαη ζε θνηηάεη θη απηόο... Καη θάπνπ εθεί ε εκπεηξία δηαθνξνπνηείηαη... Γηόηη όζν ε δηαδηθαζία απηή κέλεη ζην επίπεδν ησλ αηζζήζεσλ δε δηαθέξεη θαη πνιύ από άλζξσπν ζε άλζξσπν... Οη εξκελείεο, όκσο, πνπ κπνξεί ν θαζέλαο καο λα δώζεη απέρνπλ έηε θσηόο κεηαμύ ηνπο... Κνηηάο ην είδσιό ζνπ θαη ρακνγειάο... Γελ ην θάλεηο γηαηί ραίξεζαη πνπ βιέπεηο ηνλ εαπηό ζνπ, δελ είρεο θαηξό λα ηνλ δεηο θαη ηνλ πεζύκεζεο... Απηόλ ηνλ θνπβαιάο παληνύ καδί ζνπ. Κάπνπ-θάπνπ ηνλ βαξηέζαη θηόιαο... Απιώο βιέπεηο ηελ εηθόλα ζνπ θαη ζεο λα ηελ θάλεηο όζν πην όκνξθε κπνξείο, λα ειπίζεηο πσο έηζη ζε βιέπνπλ νη άιινη, λα έρεηο απηή ηελ εηθόλα ζην λνπ όηαλ καθξηά από απηό ην παξάμελν γπαιί ζα ζθέθηεζαη ηνλ εαπηό ζνπ. Μέλεηο, ινηπόλ, ιίγα ιεπηά έηζη θαη δνθηκάδεηο ηα πην γιπθά, ηα πην θσηεηλά ζνπ ρακόγεια θαη γειάο κε ηνλ εαπηό ζνπ κόλνο ζνπ, ζαλ έλα απζηεξώο πξνζσπηθό αζηείν πνπ πνηέ θαλείο δε ζα θαηαιάβεη... Καη πεξλνύλ ηα ιεπηά θαη επηζηξέθνπλ ηα ρείιε εθεί πνπ ήηαλ θαη πξηλ. Καη μάθλνπ έξρνληαη άιιεο ζθέςεηο λα ζε επηζθεθζνύλ... Μόλν πνπ απηέο δε θέξλνπλ δώξα καδί ηνπο... Ο ιαηκόο ζνπ έρεη γξακκέο πιένλ. Δίλαη αλεπαίζζεηεο όκσο εζύ έρεηο κειεηήζεη ηόζν ηε βηηξίλα ζνπ πνπ βιέπεηο θαη ηελ παξακηθξή ιεπηνκέξεηα πνπ έρεη αιιάμεη. Κη απηή ε κηθξή ξπηίδα; Υπήξρε θαη ρζεο; Κη εθείλν ην ζεκάδη; Δληάμεη, γηα ηε ξπηίδα δελ μέξσ, αιιά ην ζεκάδη εθεί ήηαλ εδώ θαη πνιύ θαηξό. Απηή ε αλαζεκαηηζκέλε εθεβεία ην άθεζε ην ζηίγκα ηεο είρε δελ είρε! Γε θηάλεη πνπ θάζε κήλα ράιαγεο ην ραξηδηιίθη ζνπ ζε κηα δηαθνξεηηθή κάξθα πνύδξαο κπαο θη έβξηζθεο θακία λα θαιύπηεη ηα ειίζηα ζππξάθηα πνπ είραλ θάλεη θαηάιεςε ζην πξόζσπό ζνπ, ηώξα έρεηο θαη ηα ζεκάδηα λα ζ' ην ζπκίδνπλ θη αο είλαη ε εθεβεία (καθξηλό) παξειζόλ. Καη θαζώο ε ώξα πεξλά θαη ηίπνηα δε δηαθόπηεη ην αδηάθνπν θαζξέθηηζκα, βιέπεηο θη άιια κέζα ζην αλαζεκαηηζκέλν γπαιί. Βιέπεηο ηνπο καύξνπο θύθινπο θάησ από ηα κάηηα νη νπνίνη κεηά από εθείλν ην ζπκβάλ ζα λα έγηλαλ ιίγν εληνλόηεξνη... Ξέξεηο πόζν ιίγν, ηόζν όζν είλαη αξθεηό γηα λα ην βιέπεηο κόλν εζύ. Βιέπεηο θη άιια... Πνιιά... Καζώο θνηηηέζαη όιν θαη πεξηζζόηεξν βιέπεηο ηνπο γνλείο ζνπ πνπ είλαη ηα αξρέηππα ηεο εηθόλαο πνπ αληηθξίδεηο θαη κέζα από απηνύο παο πίζσ όιν θαη πην πίζσ ζε όζνπο πέξαζαλ πξηλ από ζέλα... Ναη, ζε απηνύο από ηνπο νπνίνπο έρεηο πάξεη ιίγν από απηό πνπ θνπβαιάο κέζα ζνπ. Κη ελώ από ηε κηα ραίξεζαη πνπ ηνπο θνπβαιάο, από ηελ άιιε ζθέθηεζαη πσο δελ ππάξρνπλ θαη αληηθξίδεηο δεηιά ηε κνίξα ζνπ θη εζύ βιέπνληαο πσο δε δηαθέξεηο, όπσο πνιύ ζα ήζειεο, από ηνπο άιινπο γύξσ ζνπ... Κη απηό πνπ ζε ζιίβεη πην πνιύ είλαη πσο όια απηά ηα βιέπεηο ζηε δηθή ζνπ βηηξίλα... Κη ίζσο θνβάζαη θηόιαο ιίγν πσο όπνηνο θνηηάεη ηα κάηηα ζνπ ηα βιέπεη όια απηά γξακκέλα κε καύξν ζηπιό ζηηο γξακκέο ελόο γαιάδηνπ ηεηξαδίνπ... Δλόο ζαλ θη εθείλα πνπ είρακε όηαλ ήκαζηαλ κηθξνί... Γελ είκαζηε, όκσο, ηεηξάδηα, νύηε θαη βηβιία αλνηρηά. Αλ θάπσο κπνξνύζακε λα παξνκνηαζηνύκε, παξόηη πνιύπινθα θαη δύζθνια από όιεο ηηο πιεπξέο όληα, ζα έιεγα όηη είκαζηε έλα πειώξην κπινθ ηρλνγξαθίαο... Ιρλνγξαθίαο γηαηί όινη κα όινη καο έρνπκε έλα θαη κνλαδηθό θύιιν πάλσ ζην νπνίν κπνξνύκε λα δσγξαθίζνπκε. Με κηα πνηθηιία ρξσκάησλ ζρεκαηίδνπκε ηε δσή καο από ηελ αξρή σο ην ηέινο. Κη είλαη ζην ρέξη καο ην πόζα θαη πνηα ρξώκαηα ζα ρξεζηκνπνηήζνπκε. Ταπηόρξνλα δελ είλαη ν θαζέλαο από εκάο έλαο μερσξηζηόο θακβάο, αιιά αλήθνπκε ζε έλα απέξαλην κπινθ. Γηόηη κεηαμύ καο ππάξρεη πάληα κηα ίζσο αόξαηε ζύλδεζε. Καη ηειηθά ηειεηώλνληαο ηε δσγξαθηά ζνπ θαηαιαβαίλεηο όηη επηπρηζκέλνο είλαη απηόο πνπ εθκεηαιιεύηεθε όιε ηελ άζπξε θόιια θαη ηε γέκηζε κε ρξώκαηα-ηα ρξώκαηα πνπ ήζειε απηόο λα ηεο δώζεη ρσξίο λα αθήζεη νύηε έλα ιεπθό ζεκείν. Ξαλαθνίηα ηώξα ηνλ θαζξέθηε! Η πάξνδνο ηνπ ρξόλνπ αθήλεη ηα ζεκάδηα ηεο θη απηά είλαη αλεμίηεια. Όκσο απηό δε ζεκαίλεη απαξαίηεηα θάηη θαθό. Φσλάδεη ηελ εκπεηξία. Σεκαίλεη απιώο όηη κε θάπνην ηξόπν γεκίδεηο ην ραξηί ζνπ θη απηό αληηθαηνπηξίδεηαη ζην πξόζσπό ζνπ... Μελ αλαισζείο ζην λα κεκςηκνηξείο γηα ηα ίρλε πνπ ζνπ αθήλεη ν ρξόλνο ή ζην πώο ζα θάλεηο απηά ηα ίρλε ιηγόηεξα αηζζεηά ζηνπο γύξσ ζνπ. Θα είλαη ζα λα ζβήλεηο ηελ πξνζσπηθή ζνπ ηζηνξία, ζα λα ζνιώλεηο κε ηα ρλώηα ζνπ ηνλ θαζξέθηε θαη λα ζρεδηάδεηο από ηελ αξρή έλα είδσιν μέλν...
4
Νιώθοντας γσναίκα την Ημέρα της Γσναίκας 8 Μαξηίνπ 1857: Δξγάηξηεο θισζηνϋθαληνπξγίαο δηεθδηθνύλ θαιύηεξεο ζπλζήθεο εξγαζίαο. 8 Μαξηίνπ 1909: Γηνξηάδεηαη ε πξώηε Γηεζλήο Ηκέξα ηεο Γπλαίθαο. 6 Μαξηίνπ 2016: Η αζηπλνκία δηαιύεη ηε ζπγθέληξσζε γηα ηελ Ηκέξα ηεο Γπλαίθαο ζηελ Κσλζηαληηλνύπνιε. Απίζηεπην θη όκσο απόιπηα ξεαιηζηηθό. Έλαλ αηώλα κεηά ηνλ πξώην επίζεκν ενξηαζκό κηαο εκέξαο αθηεξσκέλεο ζηηο γπλαίθεο ε αζηπλνκία δηαιύεη ηε ζπγθέληξσζή ηνπο. Δλώ νη γπλαίθεο έρνπλ απνθαζίζεη λα γηνξηάζνπλ ηελ Ηκέξα ηνπο 2 κέξεο λσξίηεξα πξνθεηκέλνπ λα εθκεηαιιεπηνύλ ηελ Κπξηαθή γηα λα πξνζειθύζνπλ πεξηζζόηεξν θόζκν, ην δηθαίσκα ηνπ ζπλέξρεζζαη θαηαπαηείηαη. Τη θη αλ ζηε δηάξθεηα όισλ απηώλ ησλ αηώλσλ γίλνληαη πξνζπάζεηεο γηα ηε δηεθδίθεζε κηα ηζόηεηαο πνπ ζα έπξεπε λα είλαη δεδνκέλε; Τη θη αλ νη γπλαίθεο κάρνληαη λα μερσξίζνπλ ζε κηα θνηλσλία πνπ έρεη επηβιεζεί σο de facto αλδξνθξαηνύκελε; Αθόκε, νη γπλαίθεο πξνζπαζνύλ λα απνδείμνπλ όηη ν ξόινο ηνπο δελ εμαληιείηαη ζηα ζηελά όξηα ηνπ ζπηηηνύ. Όηη δελ είλαη νη κόλεο πνπ νθείινπλ λα ζέβνληαη. Όηη ν βηαζκόο ηνπο, ζσκαηηθόο θαη ζπλαηζζεκαηηθόο, δελ είλαη κηα θπζηνινγηθή θαηάζηαζε αιιά έλα δείγκα παζνγέλεηαο κηαο ζην βάζνο ηεο ζεμηζηηθήο θαη ζηελόκπαιεο θνηλσλίαο. Τα δηθαηώκαηα ηεο γπλαίθαο δελ εμαληινύληαη ζηελ παξαρώξεζε δηθαηώκαηνο ςήθνπ ή ζηελ έμνδν ηεο γπλαίθαο ζηελ αγνξά εξγαζίαο ή αθόκε θαη ζηελ αλάιεςε από πιεπξάο ηνπ άληξα επζπλώλ πνπ άιινηε επσκηδόηαλ απνθιεηζηηθά θαη κόλν ην γπλαηθείν θύιν. Σέβνκαη ηε γπλαίθα ζεκαίλεη δελ ηελ ακθηζβεηώ, αλαγλσξίδσ ηελ αμία ηεο, ηεο παξαρσξώ ηα ίδηα εξγαζηαθά δηθαηώκαηα κε εθείλα ηνπ άληξα, δελ ηελ ζεσξώ ππνρείξην θαη δε ζεσξώ ην δηθαίσκά ηεο ζηε κεηξόηεηα αζπκβίβαζην κε νπνηνδήπνηε άιιν δηθαίσκα. Καη όια απηά δελ ηα ζπκάκαη κόλν ζηηο 8 Μαξηίνπ. Τα ζπκάκαη θαη ζηηο 16 Απξηιίνπ θαη ζηηο 25 Ινπιίνπ θαη ζηηο 30 Ννεκβξίνπ θαη θάζε κέξα ηνπ ρξόλνπ. Καη ηα ζπκάκαη θαη αλ είκαη άληξαο θαη αλ είκαη γπλαίθα. Γηαηί πνιιέο θνξέο θη εκείο νη γπλαίθεο μερλάκε θαη θαηαπηέδνπκε νη ίδηεο ηνλ εαπηό καο. Κη αλ θακηά θνξά μερλάκε κηα επίζθεςε ζην isotita.gr (Γεληθή Γξακκαηεία Ιζόηεηαο ησλ Φύισλ) ίζσο καο βνεζήζεη λα ζπκεζνύκε… Έιελα Καξαηαζά
ΠΑΓΚΟΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΗ τις 21 Μαρτίου,για πρώτη φορά,οι μαθητές του σχολείου μας στην προσπάθειά τους να καταστήσουν την ποίηση προσιτή σε ολούς ,με πρωτοβουλία της καθηγήτριας κας Ράπτη οργάνωσαν μια ημερίδα με τίτλο «Κρεμώντας την ποίηση στα μανταλάκια μανταλάκια»».Αποτυπώθηκαν αποφθέγματα σε υφάσματα,προβλήθηκε με οπτικοακουστικό υλικό η ζωή ποιητών καθ’ολη τη διάρκεια της ημέρας,ενώ οι τοίχοι της βιβλιοθήκης στολίστηκαν με προσωπογραφίες ποιητών.Επιπλέον,από τα μεγάφωνα ηχούσαν μελοποιημένα ποιήματα. ~Ζιαμπάρα Ελένη Β2 ~
Εθελοντική δράση από το 4ο Λύκειο Πετρούπολης Το σχολείο μας ευαισθητοποιήθηκε και έδειξε τη μεγαλοψυχία του για ακόμη μια φορά βοηθώντας ανθρώπους που πραγματικά το χρειάζονται. Είναι καθήκον όλων μας να σεβαστούμε τους ανθρώπους αυτούς και να συνεισφέρουμε όσο μπορούμε.
ΜΑΘΑΙΝΟΝΣΑ ΣΟ ΔΙΑΔΤΚΣΙΟ Σην Πέμπτη 19 Νοεμβρίου επισκέφτηκε το χώρο του σχολείου μας ύστερα από προσωπική παρέμβαση του διευθυντή ο Πατέρας Νικόλαος, ένας άνθρωπος βαθύτατα μορφωμένος και σπουδαγμένος στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια όλου του κόσμου. Ο λόγος αυτής του της επίσκεψης ήταν να κάνει μία ενημέρωση στους μαθητές όλων των τάξεων με θέμα την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Μέσα από προσωπική του ομιλία και από την παρουσίαση κάποιων βίντεο και γραπτών κειμένων είχε σκοπό να γνωστοποιήσει στους μαθητές τους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο που οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται ή και αγνοούν. την συνέχεια προσπάθησε να τους συμβουλέψει έτσι ώστε να τους εξασφαλίσει μία ασφαλέστερη πλοήγηση στο διαδίκτυο καθώς επίσης τους επισήμανε κάποια πράγματα στα οποία πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί. Σέλος, έκλεισε την παρουσίαση του διαθέτοντας κάποιο χρόνο για να ακούσει τις ερωτήσεις των μαθητών και να λύσει όλες τους τις απορίες. ΟΥΙΑΝΝΑ ΚΑΡΑΣΑΑ Α2
Καρανίκα Κων/να Β2 Κατσανού Μαριαλένα Β2
5
6
Ενας εξαιρετικός καθηγητής του σχολείου μας και επιστήμονας με γνώσεις σε πολλούς κλάδους των θετικών επιστημών, κύριος Β. Παπαντωνίου, μας μιλά για την ΗμέραArduino και το Πρόγραμμα Ρομποτικής. Πως ξεκίνησε και με τι ασχολείται το πρόγραμμα ρομποτικής;
“Δημιουργήθηκε ένα πρόγραμμα ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν εξοικείωση με επιστήμες σε σύγχρονους τεχνολογικούς χώρους. αν σκηνικό για να εκτεθούν αυτές οι επιστήμες διαλέξαμε τον χώρο της ρομποτικής, όπου είναι συνδυασμός μηχανολογίας, ηλεκτρολογίας και μαθηματικών. Ήταν ένα πρόγραμμα 5 εβδομάδων που οι μαθητές ήρθαμε σε επαφή πολύ σύντομα με την μηχανολογίας, τον τρόπο που σχεδιάζονται κομμάτια ενός κινητού συστήματος και με βασικά ηλεκτρονικά και προγράμματα σχεδιασμού μηχανολογικών και ηλεκτρονικών συστημάτων με αποτέλεσμα μια κατευθυνόμενη πλατφόρμα. Μέσω αυτής της διαδικασίας έμαθαν για τον προγραμματισμό και για την ύπαρξη εγκεφάλων όπως η πλατφόρμα με την δημιουργία ομάδων με δομή.” Σι είναι η πλατφόρμα Arduino; “Η πλατφόρμα Arduino είναι ένας εγκέφαλος, όπως είπα, που σχεδιάστηκε απο Ιταλούς επιστήμονες και έγινε διεθνώς σαν ένας εύκολος τρόπος χρήσης ηλεκτρονικής έκφρασης απο μη ειδικούς, όπως οι καλλιτέχνες μέσα στα έργα τους να μπορούν να βάλουν ήχο και φως. Σο Arduino βγαίνει σε πολλές διαστάσεις και μπορεί να ενσωματωθεί ακόμη και σε υφάσματα. Τιοθετήθηκε από την εκπαιδευτική κοινότητα για να υλοποιεί απλές ηλεκτρονικές κατασκευές και να χρησιμοποιείται για φθηνά συστήματα ρομποτικής.”
Υέτος, το σχολείο μας με αφορμή την ομάδα Ρομποτικής πήρε μέρος στην Ημέρα Arduino. Θα θέλατε να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες για την Ημέρα αυτή; “Παγκοσμίως 1 φορά το χρόνο σε διάφορα μέρη του κόσμου ερασιτέχνες, φοιτητές, εκπαιδευτικά ινστιτούτα γιορτάζουν το Arduino. την Ελλάδα φέτος, στις 2 Απριλίου, υπήρχαν 12 συμμετοχές από συλλόγους καθηγητών πληροφορικής, πανεπιστήμια και πολυτεχνία, ερασιτέχνες χομπίστες φοιτητές και άτομα από το γενικό πληθυσμό. Από σχολεία, το δικό μας ήταν το μοναδικό που συμμετείχε σε αυτή την εκδήλωση κατόπιν παρουσίασης προγράμματος και έγκρισης από την ομάδα Arduino στην Αμερική. υμμετείχαν τα παιδιά του προγράμματος ρομποτικής και παρευρέθηκαν και παιδιά που μας βρήκαν από το διαδίκτυο. Η συμμετοχή παρ' όλο που δεν ήταν μεγάλη, ήταν ουσιαστική. Σα παιδιά πειραματίστηκαν πρακτικά με τις διάφορες κατασκευές που είχαμε προετοιμάσει στο σχολείο μας.” Σο πρόγραμμα χωριζόταν σε δύο μέρη, στο student to student και στο teacher to teacher. το πρόγραμμα συμμετείχαν 10 παιδιά της Α' Λυκείου και ασχολήθηκαν με τις πλακέτες, τη συναρμολόγηση κυκλωμάτων και τα προγράμματα σχεδιασμού. το μέλλον η ομάδα θα εισάγει ένα 2ο πρόγραμμα που θα εξετάζει “Σι είναι τεχνητή ευφυΐα σε πληροφοριακό επίπεδο;”. κοπός του προγράμματος είναι η κινητοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας ώστε αυτό το παράδειγμα να πολλαπλασιαστεί σε άλλα σχολεία.
Site ενημέρωσης : robosmart.weebly.com arduino-day.webnode.gr ΜΗΣΡΟΤ ΦΡΙΣΙΝΑ Β3 ΜΗΣΡΑΚΟΤ ΓΙΨΣΑ Β3
7
2ος Διεθνής Μαθητικός Διαγωνισμός Σαινιών Μικρού Μήκους
Η αφίσα του διαγωνισμού
Πριν εφτά μήνες ο Ορέστης και η Ναταλία ήταν απλώς μια ιδέα διατυπωμένη πρόχειρα στο τετράδιο της Αναστασίας...Κανείς δεν περίμενε όμως ότι τα δύο αυτά παιδιά θα πιανόντουσαν χέρι-χέρι και θα συμμετείχαν στο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Σαινιών Μικρού Μήκους .Η διαδικασία ήταν περίπλοκη ,αφού ο εξοπλισμός ήταν επαγγελματικός αφού ο εξοπλισμός ήταν επαγγελματικός και το «cast» δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί ,επιπλέον ήταν κουραστική καθώς τα γυρίσματα διήρκησαν πολλές ώρες ενώ υπήρχαν και τα εξωτερικά γυρίσματα αλλά πάνω απ‟ολα ήταν η πιο όμορφη εμπειρία διότι δόθηκε σε όλους η ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα,να ζήσουμε καινούργιες εμπειρίες και δημιουργήσουμε κάτι συλλογικά και ομαδικά.Παρά τη σκληρή δουλειά,το εξαιρετικό αποτέλεσμα μάς αντάμοιψε ,ωστόσο το σχολείο μας δε διακρίθηκε.Σι σημασία έχει όμως ; Κερδίσαμε τις καρδιές όλων όσων το παρακολούθησαν και τη δυνατότητα να βιώσουμε μια υπέροχη εμπειρία που θα μας συνοδεύει για το υπόλοιπο της ζωής μας . ~Καράμπαλη Κυριακή~
ΓΝΩΡΙΖΟΝΣΑ ΣΟΝ ΚΟΜΟ ΣΟΤ ΥΑΝΣΑΣΙΚΟΤ... Με τον ερχομό του τελευταίου μήνα του έτους είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε μία αξέχαστη εμπειρία που θα μας συνοδεύει για πάντα. τα πλαίσια του ‘’Μήνα Εφηβείας’’ που διοργανώνεται για 5η συνεχή χρονιά από τον εκδοτικό οίκο Πατάκη και με αφορμή το βιβλίο «Αλάστρα» του Γιώργου Παναγιωτάκη, το σχολείο μας συμμετείχε στη δημιουργία μίας ταινίας μικρού μήκους , βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο. Η δημιουργία της ταινίας πραγματοποιήθηκε σε έναν κύκλο δύο ημερών, στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, όπου την πρώτη έγιναν τα γυρίσματα και τη δεύτερη το μοντάζ και η μουσική επένδυσή της, παίρνοντας την σκυτάλη από μια άλλη ομάδα μαθητών που είχε φτιάξει πριν το σενάριο. Μετά από αρκετές ώρες επαφής με την τέχνη του κινηματογράφου βγήκαμε από τα στούντιο συνεπαρμένοι και αρνούμενοι να αφήσουμε πίσω μας αυτόν τον κόσμο. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά το προσωπικό του UTech Lab και την υπεύθυνη της βιβλιοθήκης του Ευγενιδείου, καθώς και τον υπεύθυνο του εκδοτικού οίκου «Πατάκης» κο Δικαίο Φατζηπλή και το συγγραφέα του βιβλίου κο Γιώργο Παναγιωτάκη , για την ευκαιρία που μας έδωσαν. Καλογεράκου Παναγιώτα Β2 /Βλαχοδήμου Ιωάννα Β1
8
GRIMOIRE HEART Πέντε νέα παιδιά, ο Insano (μαρλαμάκης Δήμος), ο Adox (Γκόκας Γιάννης), οRaskal (οφιανός Μάριος), ο Vertigo(Γριβογιάννης Κωνσταντίνος) και ο Jeyel(Κατσαρός Αντρέας), αποφάσισαν να εκπροσωπήσουν την περιοχή τους δημιουργώντας ένα Hip-hop συγκρότημα αφιερώνοντας χρόνο, προσπάθεια και πολύ δουλειά. Φωρίς ιδιαίτερες μουσικές γνώσεις αλλά αρκετό μεράκι κατάφεραν με τα κομμάτια τους να περάσουν μηνύματα, θίγοντας προβλήματα τα οποία απασχολούν όλους μας. Όστερα από περίπου 1,5 χρόνο οι Grimoire Heart χάρισαν σε όλους μια αξέχαστη « Νύχτα με το Grimoire » στον Βοτανικό Κήπο της Πετρούπολης, ένα live που εξελίχθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, στο οποίο συμμετείχαν και οι Puzzle από το Ίλιον, καθώς και ο Πέτρος Μ.Β.Χ από το Περιστέρι. ύμφωνα με την τελευταία ραδιοφωνική τους συνέντευξη, στην σχολική μας εκπομπή, πληροφορηθήκαμε ότι ετοιμάζουν νέα κομμάτια τα οποία ευελπιστούμε να ακούσουμε σε ένα επόμενο live που θα κάνουν. Ελπίζουμε να συνεχίσουν να εξελίσσονται και φυσικά, ευχόμαστε καλή επιτυχία στα παιδιά για τις Πανελλαδικές τους εξετάσεις!! *στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση θα βρείτε τη συνέντευξή τους . Κατερίνα Θεοδωρακοπούλου Β‟2 Κωνσταντίνα Καρανίκα Β‟2 Μαριαλένα Κατσανού Β‟2
Ρόδισαν τα μήλα του προσώπου σου ελήνη ... Ντράπηκες Ίσως... Μια ημέρα του χειμώνα ,ο Πύργος του Αίφελ βυθίστηκε στο σκοτάδι ,παιδιά-αθώες ψυχές– άφηναν την πνοή τους σε ακτές ενός Αιγαίου που προσπαθούσε μάταια να τους σώσει για μια ελπίδα που μάλλον ήταν χτισμένη από άμμο... Κάπως έτσι γεννήθηκε η «Σελήνη» μας. Ωστόσο μέχρι το Μάρτιο παρέμενε κρυμμένη σε ένα παλιό συρτάρι.Ντρεπόταν,ίσως, απ’οσα διαδραματίζονταν σε όλο τον κόσμο.Αποφασίσαμε,λοιπόν,η Σελήνη μας να γίνει κραυγή για οτιδήποτε άδικο υφίσταται η ανθρωπότητα και να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά σε κανέναν που την υπομένει να σιωπά.Βγάλαμε τους στίχους από το συρτάρι ,τους σμιλέψαμε και τους σμίξαμε με μελωδία...Και κάπως έτσι ήχησε η ελπίδα μας. Τιτλοφορήθηκε «ΣΕΛΗΝΗ ΕΝ ΕΤΕΙ 2016» διότι το τραγούδι, μέσω ενός διαλόγου ανθρώπων και Σελήνης, αναφέρεται στη σελήνη του 2016 ,η οποία δυσφορεί και δυσανασχετεί με όσα συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα σε ολόκληρο τον κόσμο.Το ποίημα μελοποιήθηκε για τις ανάγκες του διαγωνισμού από τις μαθήτριες: Ζερβού Μίνα(Γ΄τάξης) ,τη Φωή Ηρώ και Χαλδέζου Χριστίνα (Α΄τάξης).Παίζουν (κατά αλφαβητική σειρά): Αντωνόπουλος Κων/νος-τσέλο ,Ζερβού Μίναακουστική,κλασσική κιθάρα,Χαλδέζου Χριστίνα-πιάνο.Ερμηνεύουν: Καλογεράκου Παναγιώτα,Φωή Ηρώ και Χαλδέζου Χριστίνα.Τη λήψη της φωτογραφίας του λογότυπου ανέλαβε η μαθήτρια της Β’τάξης Εμμανουήλ Νικολέτα ενώ την επεξεργασία της η Καλογεράκου Παναγιώτα.
9
Σα ταλέντα μας βραβεύονται...!
ΜΑΘΗΜΑΣΙΚΟ ΔΙΑΓΨΝΙΜΟ
πως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος οι μαθητές του σχολείου μας έλαβαν μέρος στον 76οΜαθηματικό Διαγωνισμό. Παιδιά που αρέσκονται στις θετικές επιστήμες θέλησαν να δοκιμάσουν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους , στην πρώτη φάση του Μαθηματικού Διαγωνισμού, Θαλής, που διοργανώνει η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία. Υυσικά, συγχαρητήρια εκτός από τους μαθητές αξίζουν και οι μαθηματικοί του σχολείου μας, ο κύριος Βλάχος, ο κύριος Καλαμάτας και ο κύριος Σσαγκάρης , οι οποίοι διέθεσαν μέρος του προσωπικού τους χρόνου με στόχο την προετοιμασία των μαθητών. Ας ευχηθούμε λοιπόν στους συμμετέχοντες καλή επιτυχία.
ΔΙΑΓΨΝΙΜΟ ΣΡΑΓΟΤΔΙΟΤ
Οι μαθητές του σχολείου μας Αντωνόπουλος Κωνσταντίνος ,Ζερβού Μίνα,Υωή Ηρώ,Φαλδέζου Φριστίνα συνέθεσαν μουσική και στίχους και συμμετείχαν στον Πανελλήνιο Διαγωνισμού Μαθητικού Ραδιοφώνου στην κατηγορία „‟τραγούδι‟‟ και προκρίθηκαν στις πρώτες θέσεις.Ο τελικός έγινε στις 18 Απριλίου στην Σεχνόπολή στο Γκάζι και τα παιδιά έλαβαν ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤ ΣΙΦΟΤ . υγχαρητήρια!!!
ΔΙΑΓΨΝΙΜΟ ΠΟΙΗΗ
Η μαθήτρια Καλογεράκου Παναγιώτα θέλοντας να κάνει τα πρώτα της βήματα στον λογοτεχνικό κόσμο συμμετείχε σε τρεις Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Ποίησης .Σα αποτελέσματα αναμένονται.
ΑΘΛΗΣΙΚΟΙ ΔΙΑΓΨΝΙΜΟΙ
Για ακόμη μία φορά παιδιά του σχολείου μας αναγνωρίζοντας το παλιό ρητό των Αρχαίων Ελλήνων ‘’νους υγιης εν σώματι υγιεί‟‟ έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σε Πανελλήνιους και Πανευρωπαικούς Αθλητικούς Διαγωνισμούς .υγχαρητήρια στους συμμετέχοντες και στους διακριθέντες .
ΔΙΑΓΨΝΙΜΟ ΕΡΓΟΤ ΣΕΦΝΗ ΜΕ ΑΝΑΥΟΡΑ ΣΗΝ ΚΤΠΡΟ
Οι μαθήτριες της Β‟τάξης Καρανίκα Κωνσταντίνα θέλοντας να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους συνέθεσαν ποίηματα και παραμύθια και συμμετείχαν στο διαγωνισμό με θέμα Κυπριακό Ζήτημα και την Επέτειο της 1ης Απριλίου που διοργάνωσε το Τπουργείο Πολιτισμού Κύπρου.Σα αποτελέσματα αναμένονται.
4ν ΓΔΛ Πεηξνύπνιεο Τειέθσλν: 21050234432105022448
Πεξηζζόηεξα ζηελ ειεθηξνληθή καο ζειίδα http://4thnewstime.blogspot.gr/
Fax: 2105023443 E-mail: mail@4lykpetroup.att.gr Ηιεθηξνληθή δηεύζπλζε:
Βξείηε καο ζη ν
Faceb ook
http://4lyk-petroup.att.sch.gr/ autosch/joomla15/
ΔΗΜΟΙΟΓΡΑΥΙΚΗ – ΚΑΛΛΙΣΕΦΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
ΕΜΜΑΝΟΤΗΛ ΝΙΚΟΛΕΣΑ Β1
ΣΙΓΚΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ Β5
ΖΙΨΡΗ ΦΡΙΣΙΝΑ Β2
ΖΕΡΒΟΤ ΑΗΜΙΝΑ Γ1
ΚΑΚΟΤΡΟΤ ΑΝΑΣΑΙΑ Β2
ΠΟΝΣΙΔΑ ΕΤΑΓΓΕΛΙΑ Γ4
ΕΛΕΤΘΕΡΙΟΤ ΒΑΙΛΙΚΗ Α1
ΘΕΟΔΨΡΑΚΟΠΟΤΛΟΤ ΚΑΣΕΡΙΝΑ Β2
ΣΑΜΟΤΛΗ ΑΝΣΨΝΙΑ Γ4
ΑΘΑΝΑΟΠΟΤΛΟΤ ΒΑΝΕΑ Α1
ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΟΤ ΠΑΝΑΓΙΨ-
ΥΙΛΙΠΠΟΠΟΛΙΣΗ ΘΑΛΛΕΙΑ Γ5
ΚΑΡΑΣΑΑ ΟΥΙΑΝΝΑ Α2 ΚΟΠΑΝΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ Α2 ΥΨΗ ΗΡΨ Α5 ΦΑΛΔΕΖΟΤ ΦΡΙΣΙΝΑ Α5 ΣΑΚΑΛΗ ΣΑΟ Α5 ΒΛΑΦΟΔΗΜΟΤ ΙΨΑΝΝΑ Β1 ΓΡΙΒΟΓΙΑΝΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Β1
ΣΕΣΟ ΔΗΜΗΣΡΗ Γ5
ΣΑ Β2 ΚΑΡΑΜΠΑΛΗ ΚΤΡΙΑΚΗ Β2 ΚΑΡΑΝΙΚΑ ΚΨΝ/ΝΑ Β2
ΑΠΟΥΟΙΣΟΙ
ΚΑΣΑΝΟΤ ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ Β2
ΟΛΙΑ ΛΕΓΓΑ –ΥΟΙΣΗΣΡΙΑ
ΜΗΣΡΑΚΟΤ ΠΑΝΑΓΙΨΣΑ Β4
ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΑΣΑΑΥΟΙΣΗΣΡΙΑ
ΜΗΣΡΟΤ ΦΡΙΣΙΝΑ Β4 ΠΤΡΟΤ ΙΨΑΝΝΑ Β5 ΣΕΡΓΙΟΤ ΠΑΝΑΓΙΨΣΗ Β5
10
Επιμέλεια έντυπης έκδοσης/ αρχισυνταξία: Kαλογεράκου Παναγιώτα Επιμέλεια φωτογραφίας: Καρανίκα Κωνσταντίνα Επιμέλεια ηλεκτρονικής έκδοσης: Καλογεράκου Παναγιώτα
Τπεύθυνοι Καθηγητές: Ευαγγελία Καμαριωτάκη Κατερίνα ιμάτου Γιαννοπούλου Θεοδώρα