Fris en blij magazine voor Lochristi, Zaffelare, Beervelde, Zeveneken en Wachtebeke
December tweeduizend vierentwintig
Fris en blij magazine voor Lochristi, Zaffelare, Beervelde & Zeveneken
Florian Vermeersch met zilver I Bajoto praatgroep bij jong partnerverlies Runa in Rome I MaksiMove in Wachtebeke I gangmaker Bennie Vanderpiete
- STARTERSPAKKET
70 broden en je hebt deze broodbakmachine al terugverdiend! x 70
ZATERDAG 7 DECEMBER KOM PROEVEN VAN 20 SOORTEN BROOD EN ANDERE LEKKERNIJEN
*Geldig op de volledige bakafdeling met uitzondering van broodbakmachines, gist, broodverbeteraar, 10 kg en 25 kg verpakkingen bloem en bloemmengelingen. Niet cumuleerbaar met andere acties. Voorwaarden in de winkel.
Colofon
Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi. Verspreiding iedere maand - gratis op 10 600 ex. in alle brievenbussen van Groot-Lochristi
Verdwalen in Rome. Delen in de rouw na het verlies van een partner. Zilver halen op het WK gravel én hoog scoren in de lokale politiek. Inspirerende sportkampjes voor onze jeugd. Een nieuw digimagazine voor heel Lochristi. Dit en nog zoveel meer in onze 189ste editie.
Met deze gevarieerde warme getuigenissen duikelen we de laatste maand van het jaar in. Geniet ervan.
Fijne groet
De redactie
Inhoud
12 38 6 26 22 18 5 26 12 6
46
De Blomme
Naam nieuwe zaal van vzw SC Reinaert
Florian Vermeersch
Zilver Wereldkampioenschap Gravel
Verdubbeling voorkeurstemmen
Blik op de wereld
Runa in Rome
Jong Partnerverlies
Gesprek met Karen Breyne
Afscheid van Octave Landuyt
De Lootse gangmaker
Bennie Vanderpiete
Fijne sportkampen
MaksiMove
Filmfons
The Holdovers
VILLA
MARIA
Antwerpse Steenweg 20 - 22 COMFORTABEL EN LUXUEUS WONEN
Villa appartementen met terras en nieuwbouwwoningen met tuin in een rustgevende groene omgeving!
te koop Lochristi
Kasteeldreef 16
Vraagprijs: 1.249.000 euro
Vraagprijs: 995.000 euro
Vraagprijs: 448.000 euro
te koop Lochristi
Voordestraat 25
Schitterend gelegen moderne villa met praktijkruimte op een TOP ligging in de rust van de ‘Kasteeldreef’ en toch pal in centrum van Lochristi. Totale oppervlakte van 1735 m².
te koop Zaffelare
Kerkstraat 36
Mooie hoogwaardig afgewerkte villa met 3 slaapkamers, prachtige tuin en zwembad. De villa is sinds 2008 volledig, van kop tot teen gerenoveerd. Totale oppervlakte van 1555 m².
te koop Lochristi
Dorp-Oost 49 bus 201
Hoogwaardig afgewerkt én energiezuinig dakappartement met ruim leefterras op een topligging in het centrum van Lochristi! Totale oppervlakte appartement is ca. 88 m².
Afbraakwoning op mooi zuid georiënteerd perceel bouwgrond met open zicht in Lochristi!
onze website www.loimmo.be voor alle actuele panden
Totale oppervlakte van 773 m².
Vraagprijs: 249.000 euro
Lokeren Everslaarstraat
te koop Zeveneken
Zeveneken-Dorp 38-44
Laatste appartementen te koop!
Stijlvol wonen in het centrum van Zeveneken kan in residentie Douro; bestaande uit 16 appartementen elke met mooie terrassen en veel licht inval. 1, 2 of 3-slaapkamer appartementen beschikbaar.
te koop Lochristi Rozenlaan 5
Vraagprijs: 449.000 euro
Te renoveren ruime alleenstaande woning met 4 slaapkamers en inpandige garage op een top locatie in hartje Lochristi!
Totale oppervlakte van 777 m².
Wij gaan graag mee op zoek naar UW DROOMWONING
09.342 77 77 info@loimmo.be - www.loimmo.be
te koop Oostakker te koop Gent
Hof van Oombergen 16
Vraagprijs: 264.622 euro Nieuw
Mooi lot bouwgrond zuidwest-georiënteerd met een oppervlakte van 1024m² op een toplocatie in Lokeren!
Vraagprijs: 305.000 euro
Vraagprijs: 385.000 euro in optie
Instapklare recente woning met 3 slaapkamers en inpandige carport op de grens Oostakker, Destelbergen en Lochristi. Totale oppervlakte van 641 m².
Vraagprijs: 698.000 euro
Lochristi Kantschoolweg 19
Vraagprijs: 252.700 euro
Mooie bouwgrond van 722m² zuidwest georiënteerd voor open bebouwing
Ottergemsesteenweg 123
Op te frissen gesloten woning met 2 slaapkamers en stadstuintje op een toplocatie vlakbij het centrum van Gent. Totale oppervlakte van 99 m².
Vraagprijs: 379.000 euro
Lochristi Lindestraat 120
Vraagprijs: 259.000 euro
Mooi lot van 1030m² op toplocatie op de grens Lochristi/ Desteldonk.
Lo Actua Tekst: Rudy Tollenaere
Voorstel van bloemistendochter
Els Naudts haalt het. De zaal heeft een naam:
De Blomme
De nieuwe zaal van de vzw SC Reinaert in het appartementencomplex in de Dekenijstraat heeft eindelijk een naam. Met De Blomme overtuigde Els Naudts het bestuur van de lokale werkgroep.
Tijdens en na het kermisweekeind van begin oktober, toen de nog niet volledig afgewerkte zaal voor het eerst toegankelijk was voor het publiek, kwamen net geen honderd voorstellen voor de naam van de zaal binnen.
“Daarin vielen drie trends te bespeuren”, vertelt Patricia Van De Weghe van de lokale werkgroep: ‘Nogal wat mensen deden soms gekunstelde voorstellen waarin de term LO voorkwam: LOLEVEN, Barlo, Au Lo Cour, Lo-KAAL, sLO-motion, Lotus, PolyLo, LoLong, om ze niet allemaal op te sommen. Een tweede trend bouwde voorstellen die naar het verleden van de parochiekring verwezen: Kring Nikolaas, LOKRING, De KRING, Nikolaaszaal, De Nieuwe Kring. Goed geprobeerd, en begrijpelijk voor de iets oudere generatie, maar we leven in het heden, en we kijken naar de toekomst’, aldus nog Patricia.
Ook heel vaak terugkerend: verwijzingen naar de sierteelt waarvoor Lochristi nog altijd zeer bekend staat: Bloemenzaal, gLOxinia, Kring Azalea, Azalo. “Ook goed geprobeerd, maar we wilden een korte naam die makkelijk ‘bekt’ en die ook relevant is.
De beslissing stond drie keer op de agenda van de vergadering van de lokale werkgroep, maar werd steeds uitgesteld. Los van de eerder voor de hand liggende voorstellen waren er ook originele: Het Kloppend Hart, Toermalijn, Het Levende Kerkhof, De Vierde Zaal’. En voor wie het zich mocht afvragen: de voorbije maanden werkte de lokale werkgroep in WhatsApp onder de naam Degrotzondernaam, omdat De
Els Naudts
21 jaar administratief medewerker Gemeentelijke Basisschool - Lochristi Dochter van Antoine Naudts (en Nelly Van Acker), uit de Koning-Albertlaan. Kweker van azalea japonica en rhododendron. Els woont nog steeds in het ouderlijk huis.
Waarom Els voor de Blomme koos: Als bloemistendochter uit Lochristi leek het me logisch om een bloemensoort te zoeken als naam, maar gezien ik moeilijk kon kiezen tussen al die mooie bloemen dacht ik aan de algemene naam BLOEM, maar dan wel op z’n “luuds”. En zo kwam ik bij BLOMME.
Grot één van de voorstellen uit een eerste brainstorm van de lokale werkgroep zelf was.
“Tijdens de vergadering van 11 november hebben we met een frisse kop de knoop doorgehakt. Een paar minuten ver in de discussie wees iemand op een voorstel waar we het eigenlijk aanvankelijk nauwelijks over gehad hadden: De Blomme. Kort. Dialect, maar toch niet té dialect. Bekt goed. En het verwijst naar de sierteelt, zonder dat het ons tot een keuze van één soort bloem of plant verplicht’ aldus Rudy Tollenaere. “Iedereen bleek plots akkoord.”
Tweede pop-up tijdens kerstmarkt zondag 15 december.
Op zondag 15 december, dag waarop de kerstmarkt in het dorp plaats vindt, wordt de zaal een tweede keer opengesteld voor het publiek. Hoewel nog altijd niet volledig afgewerkt zal de zaal baden in een warme kerstsfeer en zullen er bovenop de gewone dranken speciale kerstdranken te krijgen zijn.
Details volgen later.
Dubbelslag
Florian Vermeersch 2024: kreupele start, swingend einde
Break a leg, in beide betekenissen. Zo kunnen we 2024 het beste samenvatten voor onze lokale topcoureur Florian Vermeersch. Op 9 februari brak hij letterlijk zijn dijbeen, na een fout ingeschatte bocht in de Vuelta a Murcia in Spanje, met bijna een halfjaar revalidatie tot gevolg. En de figuurlijke succeswens ‘break a leg’ bewaarheidde hij in oktober maar liefst twee keer, met een zondagse dubbelslag: een op 6 oktober met een zilveren medaille op het wereldkampioenschap gravel, en een op zondag 13 met een verdubbeling van zijn voorkeurstemmen, tot op ‘schepenhoogte’ (wat vooralsnog niet te combineren valt met zijn terecht hoge sportieve ambities). Straf of straf? Straf!
Proficiat. 2024 bleek het jaar van de shitty start, en het swingend einde!
Zeg wel. Die val in februari was toch wel een mokerslag. Met nog een maand te gaan voor de grote klassiekers, waar ik toch altijd vol voor ga, ging ik in Spanje tegen de vlakte met een kwalijke dijbreuk tot gevolg. Je beseft het zelf onmiddellijk: dit wordt maandenlang revalideren. Het verdict van de dokters bleek niet anders: ‘Ja, het komt goed, maar reken maar op een maand of vijf intense kine’. Zoiets was me tot nu toe nooit overkomen, en ik wist gelijk dat dat een serieuze beproeving werd.
Fysiek of mentaal?
Beide. Mentaal word je stante pede geconfronteerd met het herzien van je seizoen, met de lange periode van inactiviteit die je wacht, en vooral ook met hoe je komende dagen en weken te vullen. Als wielrenner ga je bij wijze van spreken slapen met de fiets en sta je ermee op. Niets daarvan met zo’n blessure natuurlijk. En dus werd het tv-kijken of iets lezen, of scrollen. Tijd doden dus. Gelukkig kwamen mijn lief en ouders vaak op bezoek, wat toch enig soelaas bracht. En hoe intens het fysieke ook werd, met drie zware reva’s per week, was ik wat blij met de afwisseling en de bouw aan het herstel. Naar Antwerpen heen en terug, en daar een paar uur revalidatie, drie keer per week met telkens een recupdag tussenin, bleek uitermate welkom, al was het pijnlijk en keizwaar. Het herstel kwam toch
Tekst: Luc Van de Vijver
steeds meer in zicht, en de weken gingen veel beter vooruit dan in het begin. Ik had mij tot doel gesteld naar de ronde van Wallonië te gaan, het Belgische Kampioenschap te rijden, en het wereldkampioenschap Gravel, wat me alles is gelukt.
Met een schitterend resultaat op dat WK Gravel in Leuven tot gevolg.
Op gravel is de sfeer niet minder professioneel, maar precies toch volkser.
Ja, je hoopt daar natuurlijk op, en ik voelde me ook best wel goed. De conditie zat snor, het parcours was verkend, de bevoorrading tot in de puntjes uitgedokterd, het materiaal tiptop gedubbelcheckt, en ja, dan is het nog wachten op de benen van de dag. Want een periode van conditioneel dik in orde zijn vertaalt zich niet altijd automatisch in een topdag. Maar nu wel dus, dat had ik al vrij vlug door. Dat ik niet om Mathieu Van der Poel heen zou kunnen, wist ik van bij aanvang – wie wel, trouwens? – en zoveel is ook gebleken. Gewoon buiten categorie die gast. Maar dat een podiumplaats erin zat, begreep ik steeds meer naarmate de rit vorderde. Goed twintig kilometer voor het einde besefte ik besefte ik dat een top drie zo goed als binnen
was, en tien kilometer voor de finish dat de tweede plaats – zonder zware tegenslag – letterlijk verzilverd was. Ik wist dat mijn voorsprong groot genoeg was. Je fietst wel zonder oortjes en overleg, en je moeten dus rekenen op de info van de motards – en je weet nooit zeker hoe accuraat die is – dus echt zeker weet je het pas als je echt over de eindmeet bolt. Maar ik had goede benen en wist dat ik die tot op het einde houden zou. En zoveel is gebleken. Ik was heel, heel content, want op die manier kon ik de winter in met alsnog een topgevoel, een vibe die ik een heel jaar lang had moeten ontberen. Zeer goed voor het koppeken!
Volgend jaar weer mikken op de klassiekers, en natuurlijk met stip op één, op Parijs-Roubaix.
Gravel ligt je?
Het is een heel technische discipline, en heeft ook naar omstandigheden een heel andere feel. Het is een zeer open wereldkampioenschap waarbij ook andere renners dan gebruikelijk ten tonele verschijnen. Er is ook een massastart, er zijn geen oortjes zoals ik al zei, en op gravel is de sfeer niet minder professioneel, maar precies toch volkser. En het deed me veel deugd die dag top te zijn, met een heel mooie tweede plaats.
Prijzen te winnen deelnemende zaken deelnemende zaken
Hoe reageerde de partij op het verlies van de absolute meerderheid?
We hebben ook een goede coalitiepartner, de met collega’s die ons goed vertrouwd zijn en die ook het beste met Lochristi voor hebben.
We hadden die mogelijkheid ingecalculeerd. De omstandigheden waren ook grondig anders, met afschaffing van de stemplicht, én natuurlijk met de fusie. De exacte gevolgen waren moeilijk in te schatten, maar dat er een verschuiving plaats kon vinden, zoveel hadden we wel verwacht. Maar zie, we behaalden nog altijd een ronduit schitterend resultaat, en we hebben ook een goede coalitiepartner, de CD&V, met collega’s die ons goed vertrouwd zijn en die ook het beste met Lochristi voor hebben. We hebben er een zeer goed oog in. We gaan samen voor een mooie zes jaar zorgen
En jij ook nog eens voor een mooi voorjaar, tot in Roubaix? Op naar het hoogste schavotje?
Dat is de bedoeling en mijn hoop, jazeker. Maar eerst toch nog even uitblazen, en mijn nieuwe ploeg en aanpak en trainers leren kennen. En dan inderdaad, in 2025 vliegen we er weer in, met hopelijk een zware kas-
10 JAAR
MUS IN EEN PLAS
WIJ VIEREN
FEESTWEEKEND
Vrijdag 29 november (10 - 18 uur)
Zaterdag 30 november (10 - 18 uur)
Zondag 1 december (13 - 17 uur)
• LANCERING VAN ONZE EIGEN MUS-IN-EEN-PLAS-TEGEL
• EEN CADEAUTJE VOOR ELKE KLANT
• GRATIS MINI-TEGEL BIJ AANKOOP VAN €100
• WEDSTRIJD
HARTVERWARMENDE EN GEZELLIGE CADEAUWINKEL EN WEBSHOP
Wees vriendelijktegen bomen zij zijn bezig de wereld te redden
Iedere boom begon ooit als scheut, noot of zaadje.
Boompje groot, plantertje dood
is een bekend gezegde om aan te geven dat, bij het planten van een jonge boom, het toch wel heel lang duurt om daar enig voordeel van te hebben.
Bekijk het eens als het ‘krijgen’ van een kind. Daarvan zeg je toch ook niet dat het 10 tot 15 jaar gaat duren voordat ‘dienen kleinen’ van enig nut zal zijn.
Daar geniet je toch van, iedere dag?
Zijn of haar eerste stapjes, de eerste brabbelwoordjes... Geef zo’n jong opschietend boompje ook eens wat vader- en moederliefde. Ze zijn kwetsbaar, help en bescherm ze in het begin. Zie ze groeien. Die eerste zijtakjes, de kruin ieder jaar een beetje meer gevuld, zeker van plan om ooit een monumentale boom te worden. Ontdek en geniet van de eerste dieren in, op en rond de boom (voor zover het geen bevers zijn, natuurlijk).
En wees fier op JOUW boom,
die groeit omdat jij moeite gedaan hebt om ooit een noot, pit, zaad of scheut te planten. Ook al is hij nog maar een duim dik.
Dus, voor zij die aan kinderen willen beginnen. Steek gelijk eens wat noten in de grond!!
door Mark Verbrugge
Nog te doen!
Runa in Rome Blik
op de wereld
Erasmus bachelor Rechtspraktijk
mama Marijke en Runa
Tekst: Luc Van de Vijver
Bij ons geen Emily in Rome, maar Runa. Runa Van Walleghem (21 jaar) uit Zeveneken studeert dit jaar af als bachelor in de Rechtspraktijk. Alleen nog dit Erasmusproject te gaan, en de afsluitende stage, waarna mogelijk nog iets volgt in de internationale communicatie of businesswereld, of in het toerisme. Maar deze herfst en winter vertoeft Runa dus in Rome, en ze ontmoet er toch ook wel best een andere wereld, al is het volop Europa, en was haar droom eerst Aruba geweest.
Dat is waar, Aruba was heel leuk geweest, maar budgettair toch een heel ander paar mouwen. Uiteindelijk stelde ik voor mijn Erasmusproject een top drie voor in Italië met drie hogescholen, twee in Rome, en een in Palermo, in het zuiden. Het werd Rome. Nog altijd niet goedkoop, hoor. Je betaalt hier voor een appartement met slaapkamer, maar met gedeeld toilet en keuken, toch boven de 700 euro. Ik was in mijn zoektocht ook wel wat benadeeld moet ik zeggen, want ik zat nog met een tweede zit, die ik goddank netjes kon ronden. Mijn woonplaats is gelegen in Zuid-Rome, aan de Lungotevere di Pietra Papa en niet zo ver van mijn universiteit. Het is een drukke straat, maar heel nabij ligt een rustig parkje, waar ik vaak heen ga om te lezen.
Dat lukt met je uurrooster?
Ja, hoor. Door mijn vorig spreidingsjaar en nu ik alleen nog hier enkele vakken moet opnemen, rest er me in de week best nog wel tijd voor ontspanning. Mijn lespakket bedraagt 10 lesuren, met nog extra opdrachten uiteraard, en ook examens rond de jaarwisseling. Maar je merkt: dat is niet onoverkoombaar (lacht). En het mooie is, door de vakken die ik hier volg, hoef ik ook geen bachelorscriptie meer te schrijven. De vakken hier vervangen die.
Maar dat Italiaans Engels maakt het misschien net wel weer moeilijk?
Ha, goed opgemerkt. De moeilijkheidsgraad hangt daar inderdaad nog het meest van af. Zo is er een heel moeilijk vak, maar met een docent die heel goed Engels kan, en dat valt dan dik mee. Het omgekeerde is lastiger: een makkelijker vak met verkapt Engels. Dan zit je toch wel eens in je haar te krabben. Maar alles tezamen, is het niveau van het hoger onderwijs te vergelijken met dat van Vlaanderen.
En je zit met velen samen?
Eigenlijk niet. Er zijn niet zoveel studenten recht die de lessen in het Engels volgen. We zijn zelden met meer dan tien, en dat zijn dan vaak Erasmusstudenten. Een paar Duitsers, Fransen, Spanjaarden, en een verdwaalde Belg als ik (lacht). Maar het is echt leuk, je leert zoveel nieuwe vrienden te maken, al vanaf dag één eigenlijk, op de startdag. Vertel.
De eerste dag toont men je de lokalen, en legt men het hoe en wat uit. Je wordt opgenomen in een whatsappgroep van waaruit altijd een aanbod is tot samenkomen, zodat je elkaar ook buiten de lessen leert kennen. En daarna mag je gelijk Rome in, en hoe gaat dat? Je clustert direct samen
met je medestudenten, en bij mij bleken dat vooral Duitstaligen. Ik begrijp het Duits goed – vanuit mijn secundair – maar spreken doe ik toch het liefst in het Engels. En met die vriendengroep ga ik sindsdien wel vaker uit, vooral naar de studentenwijk in Trastevere. Het is echt een toffe bende. Ik vind het ook gewoon fijn om in groep te zijn, want de Italiaanse cultuur kan nogal geanimeerd en ‘aanwezig’ zijn.
Als blonde Vlaamse, bedoel je?
Ho, maar ik heb een blik die goed kan afhouden, hoor (lacht). Mijn grootvader was politiecommissaris, en mijn ma hoofdinspecteur – waarschijnlijk ook de reden waarom ik zo thuis ben in rechtspraak en er een boontje voor heb – maar je begrijpt: ik kan goed mijn mannetje staan. En het rare met de Italianen is: ofwel zijn ze heel open en betrokken, ofwel houden ze je af. Maar waar ze altijd héél aanwezig zijn, is in het verkeer. Menslief! Geen auto zonder deuk hier. Toeteren à volonté, zonder enige aanleiding, slingeren van links naar rechts, gezellig midden op straat parkeren om even een winkel aan te doen, het vingerbeursgebaar met geknepen vingers om anderen te zeggen dat ze dom bezig zijn… enfin, de chaos is eindeloos. Neen, je moet goed
Ik stuurde laatst nog een foto naar mijn ma van een volle winkelmand, nog geen 20 euro!
Toeteren à volonté, zonder enige aanleiding, slingeren van links naar rechts, gezellig midden op straat parkeren om even een winkel aan te doen, het vingerbeursgebaar met geknepen vingers om anderen te zeggen dat ze dom bezig zijn… enfin, de chaos is eindeloos.
zot zijn om hier met je eigen auto te rijden. Maar ook de bussen zijn nooit op tijd en je stapt dus beter gewoon naar een halte zonder een al te strak tijdschema. En de treinen, opper je? Nog slechter. Die staken zowat de klok rond. Ja, in België is het wat met het openbaar vervoer, maar vergeleken met hier, is het bij ons peanuts.
Nog andere verschillen?
De prijs van etenswaren. Veel goedkoper hier. Ik stuurde laatst nog een foto naar mijn ma van een volle winkelmand, nog geen 20 euro! Wat koop je daar in België nog voor? Je kan hier ook veel goedkoper gaan eten, pasta en pizza, voor nog geen tien euro. Maar toch koken wij het meest op kot. Ik deel het gebouw met een paar andere studentes, en er zijn daar twee prima koks bij, waar ik veel van opsteek. Geen typisch Italiaans, want het zijn vooral Fransen, maar pasta is er wel vaak bij. Het was overigens finetunen rond het avondlijk etensuur: ik riep al bieke bieke biek, om zes uur, maar die Françaises verklaarden me goed zot: avondeten is toch nooit voor acht uur? Liefst zelfs om negen. Ik ben dus al aardig ontwend ondertussen. Maar om het overbruggen niet te groot te maken, eet ik nu ’s middags ook een uur tot anderhalf later.
Je bent er nu al twee maanden, dus ik vermoed: je kent Rome al als je binnenzak?
Ho, dat is sterk overdreven. Ik bezocht de meest toeristische trekpleisters al natuurlijk, zoals het Colosseum, de Trevifontein, De Spaanse Trappen,
Blik op de wereld
… maar het Vaticaan staat nog op mijn verlanglijstje – volgende week met een Vlaamse vriendin. En met mijn mama, die ook binnenkort overvliegt, ga ik uiteraard ook Rome doorkruisen. Maar naar gevoel, heb je wel enigszins gelijk: ik begin me meer en meer een niet-toerist te voelen. Die overvloedige stroom aan bezoekers stoort me zelfs al wat; met de komende wintermaanden ebt die vast wel wat weg. Mijn favoriete plaatsen zijn wel die waar jongeren samenkomen, en met stip op één: het café Bar San Calisto in de wijk Trastevere langs de Tiber, de leukste ‘volkswijk’ van Rome, zeg maar.
Nog andere Italiaanse cultuur beleefd ondertussen?
Zeker. We maakten al een reis naar het Zuiden, naar Puglia, de hak van Italië. Prachtige streek, zo compleet anders dan Vlaanderen, dat hoef ik je niet te vertellen. Overigens Rome is ook de max, met zijn vele gezellige pleinen, zijn architecturale wonderen – ga je een hoek om, en je mond valt telkens weer open – de ambiance, de marktjes… Bij dat laatste wel opletten, toch, en niet te lang treuzelen, want dan slaan ze je verbaal aan de haak, en geraak je niet meer weg. Toen ik laatst wat te lang aarzelde om een ring te kopen, kreeg ik zelfs een Italiaanse woordenstroom over me heen, waar ik gelukkig niet al te veel van begreep (lacht). Maar dat het niet proper was, dat wist ik wel zeker. Maar afgezien van dat temperamentvolle akkefietje, is ’t hier ronduit zalig! Ik ben super blij!
Houden zo.
Runa links op de foto
LO/ve LO/ve
LO/ve
Fotograaf Filip Naudts zoekt Lootse duo’s die hun liefde voor elkaar vereeuwigd willen zien. Kandidaturen via: info@nummer9080.be
Lore + Frederik
Lore Cloquet
Troetelnaam: Lieve schat
Het is 10 jaar geleden dat Lore en Frederik elkaar het ja-woord gaven in het gemeentehuis van Lochristi. Ze kusten er elkaar als man en vrouw, exact een jaar na hun allereerste kus. Hun nieuwe thuis vonden ze in Lochristi, te midden van Lokeren en Gent waar de respectievelijke schoonmoeders wonen. Het liefdesnest van Lore en Frederik in de Acacialaan werd intussen verrijkt met 2 lieve dochtertjes.
“Liefde is … elkaar tijd, ruimte en vertrouwen geven om de beste versie van jezelf te kunnen zijn. Als trouwste supporter op de eerste rij.”
Mieke Penninck
Frederik Van Uytvanck
Troetelnaam: Lief
“Liefde is… thuiskomen bij elkaar, elkaars nabijheid opzoeken en genieten om bij elkaar te zijn.”
Troetelnaam: Zoetje Liefde is … “you take me to the kindest part of my heart.”
Tekst: Luc Van de Vijver
Voor wie te vroeg een partner verloor, welkom bij lotgenotengroep
Jong Partnerverlies Bajoto
een gesprek met Karen Breyne
De Wachtebeekse lotgenotengroep Bajoto is een veilige praat- en activiteitengroep voor wie vroegtijdig (voor 55) zijn of haar partner verloor. De groep is gehuisvest in Langelede 120, Wachtebeke, en brengt maandelijks mensen samen die nog actief in het leven staan maar wiens partner hen veel te vlug ontviel. Een gesprek met Karen Breyne, die sinds een halfjaar in Wachtebeke woont en daar nu dit prachtige initiatief leidt.
Je verloor zelf je man zes jaar geleden. Ongetwijfeld een harde klap, Karen. Een plots hartfalen. Geen afscheid. In een oogwenk. Dat was inderdaad de harde realiteit in het najaar van 2018. Frank had een intense job als manager, en zelf was en ben ik beroepshalve ook druk bezig, en zijn verlies kwam dus als een donderslag bij heldere hemel. Pal in de gouden jaren van ons leven. De dochters van Frank waren al het huis uit en dus viel ik van de ene dag op de andere helemaal alleen. Het huis werd stil. Het was onwezenlijk. Je weet niet waar je het hebt. Je rouwt, maar de wereld gaat door, het is geweten. En zelf moet je ook. Het eerste jaar voelde ik me geregeld eenzaam, ook al ben ik positief van aard en is het glas altijd halfvol. Maar het is en blijft een harde mokerslag en vaak een eenzaam verhaal, om zo vroeg je partner te verliezen, hoe je ook tegen het leven aankijkt.
Hoe deugdzaam om je verhaal te kunnen vertellen. Gelijkgestemde zielen te horen. Goede raad. Begrip. Een omhelzing te krijgen. Te kunnen wenen. Te kunnen lachen.
een groep van jonge weduwen en weduwnaars in Laarne, Bajoto geheten, naar de initialen van de echtgenoten van de drie founding mothers van de organisatie. Niet zonder schroom besloot ik het ook een kans te geven. En dat bleek echt een zegen voor mij. Wat een heling. Hoe deugdzaam om je verhaal te kunnen vertellen. Gelijkgestemde zielen te horen. Goede raad. Begrip. Een omhelzing te krijgen. Te kunnen wenen. Te kunnen lachen. Een oase te vinden in de hectiek van het leven waar het fijn vertoeven is, en waar de rouw om Frank een waardige plek kreeg en krijgt, en ik pijn maar ook vreugd kon en nog steeds kan delen.
Vier jaar geleden vond je een tweede liefde, bij je huidige partner, maar toch besloot je door te gaan. Meer nog: je nam er na je verhuis zelfs de leiding van.
Tot je tien maanden later, hulp en steun vond bij Bajoto, de praatgroep voor lotgenoten. Ik las bij toeval de Humo met daarin het interview met Alexander, die zijn vrouw Ann-Laure verloor bij een terroristische aanslag in New York. Een pick-up maaide haar en anderen toen op het fietspad weg. Ik was door dat interview heel erg aangegrepen. Wat een vreselijk verlies. Ik las toen ook dat hij steun vond bij
Die groep heeft zoveel betekend dat ik het waardevolle ervan niet teloor wil laten gaan, ook al heb ik nu een nieuwe partner en twee plusdochters. Het doet niets af van de steun die ik in de groep vond en vind, rond de rouw voor mijn eerste man. Het is zingeving en een eerbetoon aan Frank, en mijn huidige partner steunt me volmondig. En ja, ik woon nu in Wachtebeke, en corona had de praatgroep destijds enigszins verlamd, maar voor mij lag daar net ook een uitdaging: ik vroeg aan de oprichters van Bajoto of ik de draad weer op mocht pikken, en nu vanuit Wachtebeke, en ze stemden toe. Enkele van de vroe-
verantwoordelijke & verpleegkundige
Actief in groot Lochristi
verpleegkundige
verpleegkundige verpleegkundige verpleegkundige
Jarno
Femke Thérèse Fee
Emma
gere lotgenoten zakken nog steeds af tot hier, anderen zijn hun eigen weegs gegaan. Vandaar dat we nu een aanbod hebben naar de uitgebreidere Lootse bevolking, en wie daarin zijn partner verloor. Ze mogen gerust aansluiten. Hun hart luchten. Steun vinden. Raad. Herstel. En neen, het is geen gesprek onder leiding van een therapeut, het is gewoon een groep mensen die hun ervaringen delen, vanuit verschillende rouwfasen en -omstandigheden: recent of oud verlies, met of zonder kinderen, met of zonder een nieuwe partner… niets is taboe en er is nooit een oordeel. Alleen maar gehoor en verwelkoming.
net vanuit een plus-context zoals bij mij, maar even goed gaat het over anekdotes op het werk of de datingwereld. Alles kan. Soms is het thematisch en gaan we specifieker op een thema in. Bv. hoe nog een eigen leven te leiden en toch alleen het gezin te moeten runnen, én nog te werken ook. Je gaat je immers algauw toch wat schuldig voelen, naar de kinderen toe… Geen sinecure dus, dat alles. En begripvolle en goedbedoelde raad van wie het ook doormaakt, kan zoveel deugd doen! Echt. Je moet erbij zijn om het te geloven. Of nog een thema dat sommigen ook erg bezighoudt: wat als er ook mijzelf nog iets overkomt? Wat dan met de kinderen? En voor mezelf gold vooral dat ik de reacties van mijn omgeving veel beter in kon schatten. Want sommige vrienden verdwenen ineens – uit schrik om te misdoen, begrijp ik nu – en anderen maakten dan weer uit onbeholpenheid soms misplaatste uitspraken… Begrijp je, hoe belangrijk die gesprekken voor ons zijn?
Alleen wie het zelf meemaakt, weet dat rouw heel particulier is, en dat niemand daar een oordeel kan en mag over hebben.
Jullie komen op de eerste maandag van de maand samen. Maar er is nog meer?
Onze praatavond gebeurt hier bij mij in de living, in een huiselijke setting dus, of buiten in ons schuurtje als het weer zich daartoe leent, maar dat is eigenlijk nooit echt een probleem, want we hebben daar een gezellig haardvuur ook. En inderdaad, om de drie maanden doen we een extra activiteit. Gaan we iets eten of drinken in Gent. Of gaan we samen naar een evenement. Jaarlijks geef ik ook een BBQ en is er een nieuwjaarsreceptie. Alles vrijblijvend. En iedereen mag komen en gaan naar samenkomsten en activiteiten, wanneer hij of zij dat wil. En pleinvrees hoeft niemand te hebben: we zijn nu met een achttal mensen nog, de helft mannen, de helft vrouwen, en er kunnen er nog wel enkelen bij. Verder dan 20 gaan we niet, maar ervaring leert dat we meestal rond de 10 of 12 uitkomen. De gespreksthema’s ontstaan soms organisch, over het reilen en zeilen van de kinderen als alleenstaande ouder bv, of
Geen oordeel, hoor ik je zeggen. Dat is heel belangrijk. Heel erg belangrijk. Het belang daarvan kan niet overschat worden. Want sommigen kiezen vroeg voor een nieuw partner, anderen dan weer willen nooit nog een relatie aangaan. Hebben daar ook geen behoefte meer toe. Sommigen zoeken heil in spiritualiteit, anderen duiken in de sport. Alles kan, en voor alle rouwverwerkingen hebben we begrip. Alleen wie het zelf meemaakt, weet dat rouw heel particulier is, en dat niemand daar een oordeel kan en mag over hebben.
Een prachtig initiatief, Karen. Hoe vinden Lootse lotgenoten de weg naar jullie?
Er is de FB-groep Jong Partnerverlies Bajoto (www.facebook.com/jongpartnerverliesbelgie), voor wie nog wat meer na wil lezen, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik die digitale poot van de organisatie niet zo van nabij opvolg. Beter is het van me direct te contacteren via een mailtje, of een sms’je of telefoon. Ik antwoord altijd heel vlug.
We plaatsen je gegevens. Nog veel succes, en hopelijk vinden de lokale lotgenoten vlug de weg.
Op enkele straten van onze gemeentegrenzen leefde en werkte Octave Landuyt, een van de meest gelauwerde beeldende kunstenaars van België. In december zou hij 102 geworden zijn. Met de laatste woorden op het afscheidsprentje, treedt hij in de voetsporen van de vergeten Italiaanse filosoof Giambattista Vico (geboren 1668).
In zijn werk ricorso delle cose umane stelt Vico:
Na hun opkomst, hun bloei, hun hoogtepunt, en hun verval, bereiken alle ontwikkelingen in de geschiedenis een punt van waaruit, ze opnieuw zullen beginnen met een vergelijkbaar verloop en met andere inhouden.
De onachterhaalbare kringlopen worden ook in de kunst herkend. Kunst staat VOOR een compleet herbeginnen vanuit de originele bron. Die diepgang en gelaagdheid in veel actuele kunst laat vooralsnog op zich wachten: aldus OCTAVE LANDUYT.
Schilderij
Octave Landuyt
In 1983 had ik het genoegen om een jaar les te krijgen van Octave Landuyt, in de Rijksnormaalschool in de Ledeganckstraat in Gent.
En hij maakte indruk, als 60-jarige, bij zijn eerste verschijningen in de klas. Met een zwarte leren broek en zijn kenmerkende baret. Maar zeker ook omdat hij schilder, beeldhouwer, sieraadontwerper, graficus, industrieel ontwerper en zelfs decorontwerper was. En daar enorm gedreven kon over spreken. Een 19-jarige jongen uit Zaffelare was zoiets niet gewoon.
De opdrachten die we kregen waren niet zozeer om grote kunst te maken maar om kleur, vormen en de basistechnieken te leren om die dan aan de leerlingen te kunnen overbrengen. Tijdens het maken van een ‘zelfportret in zwart-wit’ in de klas kwam Octave Landuyt naast mijn tekentafel staan. Hij gaf een paar opmerkingen, nam het penseel met Oost-Indische inkt van me over om te corrigeren en met zwierige bewegingen lijnen aan te vullen.
Hoeveel en welke vegen van hem zijn weet ik niet meer. Heeft hij enorm veel aangepast en bijgetekend? Prima. Dan heb ik een driekwart Landuyt in mijn bezit. Zijn er maar een paar lijnen van hem. Ook goed. Dan moet de grootmeester gezien hebben dat mijn tekening meer dan goed was en enkel hier en daar een kleine aanpassing nodig had. In beide gevallen ben ik tevreden.
Toen hij vlug een blik wierp op het zelfportret van de student naast mij werd hij wild enthousiast. Hij riep de hele klas bijeen en riep euforisch wijzend naar de tekening: “Dat is het, dat is het... schitterend!” Op het zwart-wit portret van die medestudent stonden enkele lijnen en zijn handtekening rechtsonder in het groen. “Die lijnen en tekst in het groen, dat maakt het volledig!” verklaarde Landuyt toen de jongen schaapachtig stond te kijken. “Een echte kunstenaar kan niet altijd uitleggen wat hij juist doet. Maar het zit in hem en onbewust komt het er, via zijn hand, uit. Een gewone tekenaar zou nooit in het groen iets durven toevoegen.”
Later ontdekte ik dat zwevende losse gekleurde lijnen, meestal rood, kenmerkend zijn en veel voorkomen in Landuyts schilderijen.
Tekst & tekeningen Mark Verbrugge
Octave Landuyt Vrolijke herinnering aan
Toen Landuyt en de hele klas weg waren haalde mijn medestudent zijn schouders op en zei: “Ik was ik heel goed aan het tekenen en plots zie ik dat ik per ongeluk met een groene stift aan het verder tekenen was. Die tekening is toch naar de vaantjes met die groene strepen, dacht ik. Ik heb het mij dan maar gemakkelijk gemaakt en mijn naam ook met die groene stift getekend in plaats van met dat dik penseel met inkt.”
Van die medestudent, groot kunstenaar in spe, heb ik nooit nog iets vernomen.
Mark
Bezig zijn houdt een mens jong
Bennie Vanderpiete
De Lootse gangmaker
Volgend jaar wordt Bennie Vanderpiete 60 jaar. Al bijna vijftien jaar lang is Bennie als fotograaf een gevestigde waarde op onze lokale digitale fora, en dus met recht en reden een ‘Lootse gangmaker’. Aanvankelijk wat schoorvoetend gestart bij de ongeëvenaarde Lochristi Blogt van Rudy Tollenaere, de lokale nieuwssite van het Nieuwsblad/De Gentenaar, vervolgens stevig doorgegroeid met vaste voet in de Lochristinaar, en nu een van de zes trekkers van het nagelnieuwe Lo Actueel: het nieuwe digimagazine n.a.v. de fusie van Lochristi met Wachtebeke (loactueel.be).
Tekst: Luc Van de Vijver Foto’s: Bennie Vanderpiete
Duitsland
Als ik je levenspad overschouw, Bennie, blijkt enige afwisseling en vernieuwing jou niet vreemd. Als kind van een beroepsmilitair in Duitsland moest je ook wel vaker verhuizen natuurlijk. Variatie zat er dus in van bij aanvang? Het is inderdaad zo dat mijn vader eerst centraal werd gekazerneerd, in Essentho – behoorlijk ver dus – om veel later uiteindelijk ‘vlakbij’ België te stranden, in Keulen. Dat kleurt je leven, sowieso. En je kan dan ook gerust stellen dat ik op een of andere manier twee vaderlanden heb. Of beter nog: het voelt voor mij dat ik me best goed kan aanpassen aan welke nieuwe context ook, en daar ook helemaal niet bang van ben. Ik bedoel maar: zet mij morgen in Spanje, en ik aard daar ook wel. In die zin is vernieuwing en variatie zeker iets wat me goed ligt. Overigens, als je oorspronkelijk zover gestationeerd bent, is de band met België natuurlijk wat moeilijker te onderhouden, zeker in die jaren. Internet was er uiteraard nog niet, en zelfs autostrades liepen zo ver nog niet, en naar België was het dus een klein etmaal reizen. Om nog een ander voorbeeld te geven: de uitzendingen van het Zandmannetje bekeken we eerst in het Duits, want de BRTopnames bereikten ons pas met een dag vertraging, die werden per videoband naar de Strijdkrachten in Duitsland gebracht en lokaal uitgezonden. Om maar te zeggen. Ik was bij mijn vader zijn eerste Duitse opdracht, in 1971, nog geen zes jaar oud, en gelukkig leer je dan nog gemakkelijk andere talen. Voor mij werd dat dus Duits, ook al was mijn hele schoolcarrière wel in het Nederlands, georganiseerd voor (en door) de Belgische gemeenschap in Duitsland. Maar uiteraard sloten wij ons niet op in die Belgische groep, en gingen we naar de lokale winkels en lokale evenementen. Mijn vader muteerde uiteindelijk naar Keulen, toch een pak nabijer België, wat een aanzienlijk verschil maakte. Tot 1987 woonde ik in Duitsland, maar mijn studies industrieel ingenieur bouwkunde behaalde ik ondertussen wel in Brussel, via de KMS. Opstap om in 1988 dan weer zelf als militair in Duitsland aan de slag te gaan.
dan ultiem maar mee met de mama. En ’t was gelijk koekenbak. En zie: ondertussen zijn we meer dan 30 jaar getrouwd, en hebben we twee kinderen, Gwen en Bram, en zijn we in het zog van de val van de Berlijnse muur en de gewijzigde internationale context naar België teruggekeerd. Anne werkte daar ook onder het niveau van haar diploma, wat ook best wel een doorslaggevende reden was. En waar uiteindelijk anders heen dan naar het mooie Lochristi, haar thuisbasis?
Ouders van een kandidaat reserveofficier waarmee ik samenwerkte gingen eens naar Duitsland komen. Papa bleek ziek, en zus kwam dan ultiem maar mee met de mama. En ’t was gelijk koekenbak.
Je blijft Duitsland heel genegen? De perceptie van het sterke Duitsland krijgt wel wat klappen tegenwoordig. Uiteraard blijf ik liefde voelen voor Duitsland. We gaan er jaarlijks ook nog enkele keren heen, met carnaval en kerst bv. Duitsland trekt me, maar vraag me niet om dat gevoel in perfecte verwoordingen te vangen. Het is gewoon mijn tweede vaderland. Het treft me dan ook te zien dat het er inderdaad minder welvarend aan toegaat. Nu met de strubbelingen in de regering, de toch wel tanende welvaart, de 600 miljard investeringsachterstand… het is best wel wat. Misschien moet ik de reeks van Jan Leyers ook eens herbekijken. Die schijnt ook wel het een en ander aan te geven over hoe het er nu echt aan toegaat.
En toch werd je vrouw geen Duitse deerne, maar een pure Lootse schone, Anne Van Coppenolle?
Ja, hoe gaan die dingen? Ouders van een kandidaat reserveofficier waarmee ik samenwerkte gingen eens naar Duitsland komen. Papa bleek ziek, en zus kwam
VOOR KINDEREN
Dorp-Oost 49 bus 002 I 9080 Lochristi I www.locotof.be +32 479 53 33 48 I info@locotof.be LOGOPEDIE- &
LOGOPEDIE COACHING
spraakklankstoornissen leerstoornissen
taalstoornissen
studiebegeleiding bijles
zelfbeeld zelfvertrouwen faalangst omgaan met pesten grenzen respecteren & aangeven
• fulltime boekhouder • ervaring
• kan direct opstarten • familiale sfeer
Laat u horen: Ambachtenlaan 1 9080 Lochristi 09 337 07 71 lochristi@bandenredant.be
bespreekbaar
Laat u horen: Ambachtenlaan 1 I 9080 Lochristi 09 337 07 71 I lochristi@bandenredant.be
Fotografie en Lo Actueel
Ik ben een echte Nikon-man.
En hier in België komt er dan plots tijd voor een tweede passie: fotografie?
Ook dat kwam eerder toevallig op mijn pad denk ik. Nadat ik een eerste fototoestel gekocht had, wou ik steeds betere resultaten, ging er steeds grondiger mee aan de slag, kocht doorheen de jaren verschillende toestellen aan, en strandde uiteindelijk bij Nikon. Ik ben een echte Nikonman. Natuurlijk staat bv. Sony ondertussen ook al heel ver, maar toch: ik ben nu heel goed uitgerust en zweer bij mijn keuze. En ik blijf er heel content van. Dus waarom nog wijzigen?
Iedereen kan ondertussen op zijn smart- of iPhone ook behoorlijke kwaliteit leveren, maar echte fototoestellen bieden toch net dat tikkeltje meer. Alleen: ze blijven best wel duur?
Ik hou van nieuwe projecten, zoveel is zeker, en met de fusie ben ik heel blij om mee mijn schouders te kunnen zetten onder dit Lo Actueel-project.
Dat is zeker zo. Reden ook waarom Anne along the way voorstelde of ik de investering op de een of andere manier niet kon verzilveren. Of liever: kon neutraliseren. Niet om er echt aan te verdienen dus – die ambitie had ik nooit – maar eerder om de gemaakte onkosten te kunnen recupereren, en als er surplus bleek, was dat aardig meegenomen.
Want naast de financiële bleek het ook steeds meer een behoorlijke tijdsinvestering binnen jouw leven? Je werd een van de bepalende fotografen op onze lokale digitale fora.
Ook dat kwam eerder toevallig. Bij de eerste doortocht van de Ronde van België in Lochristi, in 2011 – ik vermoed toen zelfs nog
zonder afzetting door nadarhekkens – had ik wielervedettes zoals Tom Boonen en Philip Gilbert van heel nabij kunnen fotograferen. En daags nadien vroeg Rudy op zijn lokale nieuwssite of iemand foto’s had. Ik leverde aan, en kreeg prompt de vraag of ik niet geregelder foto’s aan kon leveren. Wat ik twee jaar lang heb gedaan. Maar dan werd het tijd voor iets nieuws – aard van het beestje, zeker (lacht) – en maakte ik kort nadien deel uit van de Lochristinaar. En nu, goed 10 jaar later, zit ik bij de opstart van het nieuwe digimagazine Lo Actueel. Ik hou van nieuwe projecten, zoveel is zeker, en met de fusie ben ik heel blij om mee mijn schouders te kunnen zetten onder dit Lo Actueel-project, samen met vijf andere heel gedreven collega’s, waarvan de meesten ook gepokt en gemazeld zijn in de lokale (en soms bredere) digitale fora: Peter Esprit, Sofie De Coninck, Evarist Ganzelever (Roger Praet), Claudine De Wilde en Annick Gentier. Vorige maand hebben we de vzw Lo Actueel opgericht, én ook het gelijknamige magazine, dat we nu samen en gelijkwaardig beheren.
Geen nieuwswebsite, maar een digimagazine. Een belangrijke nuance?
Toch wel. Onze ambitie is om positief digitaal nieuws te brengen, met plaats voor ieders passie, en met een uitnodiging naar extra gastschrijvers en een lokale correspondent vanuit Wachtebeke. Dus wie interesse heeft, laat zich maar horen! We brengen een scala aan gevarieerde onderwerpen, van cultuur tot sport, van info tot cursiefjes, van de grens met Destelbergen tot die met Zelzate, van op onze lokale grond tot waar actieve Lochristinaren op locatie bezig zijn, zoals onze coureurs in Parijs en Leuven, of … Enfin, we hebben er echt zin in. We zijn een team, geen solospelers, en dat ligt me goed.
Digitaal gaat alles super snel. Is het niet bijzonder intens
Een uitnodiging naar extra gastschrijvers en een lokale correspondent vanuit Wachtebeke.
om dat te blijven bolwerken? Naar overleg, hollen van hot naar her, massale verzoekjes, … en de dag nadien weer. En weer. Voelt het ook niet te vluchtig soms?
Goh, dat zijn veel vragen tegelijk. We overleggen nu en dan rond de grote krijtlijnen, waarvoor we willen staan, en wie wat vanuit zijn eigen passie wil behartigen. Dat betekent concreet dat bv. Evarist heel cultuurgedreven is, en Peter sport door zijn aderen heeft stromen, om er maar eens twee bij naam te noemen. Elk zijn talent en honger en ambitie dus. Het betekent ook dat we niet de behoefte voelen om alle ongevallen of branden te verslaan, wat we dus ook niet gaan doen. Noch om alle wijkkermissen aan te doen – want dat is inderdaad onhaalbaar om vol te houden. Voor mezelf geldt bv. dat ik mijn ogen dagelijks de kost geef op wat lokaal interessant zou kunnen zijn, dat ik mijn oor te luisteren leg, dat ik digitaal en telefonisch bereikbaar ben, en daar dan – vooral in de namiddag en avond –mijn dagbezoeken op afstel. Uiteraard na aftoetsing bij de anderen zodat ik geen dubbelop doe. En ja, dat gaat snel. Vluchtig zou ik het niet noemen. Dingen kunnen ook een blijvende waarde hebben, al brengt iedere dag iets
nieuws. Denk maar aan de cursiefjes of beschouwingen. Wat misschien wel wat vluchtig is, is dat mensen zeker in deze beeldcultuur zich steeds vaker beperken tot het lezen van de titel, en het bekijken van de foto’s. En dat vind ik toch jammer, want de inhoud is natuurlijk ook van tel. Verenigingen kunnen trouwens ook teksten en foto’s kwijt van activiteiten die zij doen. Ook die gaan we plaatsen.
Spes Nostra- Zaffelare
De Lootse gangmaker
Rusthuisrebel
Park Beervelde, het Koetshuis van het Park van Beervelde. Hangt sinds eind september in de inkom van de vernieuwde Colruyt.
Omorika (blauwe spar)
Nordmanspar
Fraseri
In pot of afgezaagd / alle maten
Vanaf vrijdag 29 november elke woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag doorlopend van 9u30 tot 18u00
om de hoek > een straat verder > gemakkelijk dichtbij > een beetje verderop > tijdens het passeren....
Koop lokaal
en geniet ook thuis van een glas wijn!
Open: woensdag 12.30-18 u donderdag en vrijdag 9-12.30 u en 13.30-18 u zaterdag 9-17 u
BVBA VERHEECKE
OFFERTE (tegen vogelnesten)
geldig in december 2024
Oost-
Lo TRAIL
Je bent duidelijk een groepsmens, Bennie. Want ook in Lo TRAIL ben je aardig betrokken?
Dat is waar. Ik hoop dat dit project bij de Lootse bevolking ondertussen genoegzaam bekend is. Lo TRAIL is een sportief, recreatief evenement waarvan de volledige opbrengst gebruikt wordt om goede doelen te steunen. Het is het vervolgproject op de 4 Uren Run & Bike waar Dirk Everaert 20 jaar lang de trekker van was, uiteraard samen met zijn hele team. Alles in het teken van sponsoring voor 11 11 11. In 2019 gingen we ter extra inspiratie eens naar de 11-Trail in Roeselare kijken en we raakten daar zo geboeid door het ‘urban’ concept van de loop – op de openbare weg en dwars doorheen de stad en lokale gebouwen – dat we besloten ook zelf een Lo TRAIL te organiseren, met medewerking van de gemeente en de sportdienst. Daar hebben we ondertussen twee heel geslaagde en groeiende edities van, met vrijwilligers die nu tot tegen de 300 aanlopen, met tal van werkgroepen, en een opbrengst tot tegen de 15.000 euro aan. De helft daarvan gaat nog steeds naar 11 11 11, en met de andere helft ondersteunen we lokale goede doelen. Volgend jaar, op 15 juni 2025, komt de derde editie eraan. Dan doen we – na Lochristi
en Beervelde – Zaffelare aan. En we zijn nu al druk bezig het ongewone parcours uit te dokteren. De startplaats wordt de basisschool De Wegwijzer, en verder worden er al contacten gelegd met het Sierteeltmuseum, het Kasteel van Saffelaere, en met Mark en Sofie, uitgevers van jullie magazine Nummer9080. Zij zegden alvast toe. En geef toe, hun voormalige directeurswoning in het dorp, heeft een prachtige tuin om doorheen te lopen, waar of niet?
Zeker weten. Om af te sluiten: nog een droom, Bennie?
Ho, alles spoort nu vlot in mijn leven. Ik ben wat vroeger op pensioen dan mijn vrouw, die ook vier jaar jonger is, en het is mijn hoop van samen met haar nog vele mooie jaren te hebben, en onze kinderen gelukkig te zien. En dat Lo Actueel zijn ambities waar kan maken. Want we zijn er intens mee bezig ook, en denken echt dat het een meerwaarde kan bieden. En tot slot: het is helemaal waar wat ze zeggen: bezig zijn houdt een mens jong!
Ik wens je het allemaal van harte toe. Dank.
Lo TRAIL
Ik breng cultuur tot leven met unieke, geborduurde truien en meer. Ontdek het hele jaar door haar creatieve ontwerpen op www.borduurcultuur.be.
Kom langs en laat je inspireren!
Van 20 tot 24 december vind je mij, samen met AIKO Juwelen en Eda Candles bij Pitch Kaffee in Lochristi. Kom de unieke creaties van dichtbij bewonderen en geniet van een kerstkorting op truien!
KERSTBOMEN
in pot vers van het veld
groot of klein aan scherpe prijzen! Tuincenter André De Stercke
Ruime keuze > NORDMAN > OMORIKA
OOK OPEN OP zondag 1 & 8 december - doorlopend van 10 u. tot 17 u.
We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’. De gekozen loper bepaalt wie overneemt. (sh)
Lieve Van Winckel
41 jaar I Hijfte
Leef het leven vanuit moed, hoop en vertrouwen.
Lieve Katrien, heel waardevol dat jij aan me dacht bij het doorgeven van de Lootste baton. Bedankt!
Ik ben Lieve Van Winckel geboren in Lochristi. Woonachtig in Hijfte rechtover de Calvarieberg. Het gezellige en warme nest mag ik delen met mijn man Vincent en de leukste, en liefste dochter Saartje. Zijzelf vindt dat Saar beter klinkt bij 17 jaar . Lezen, gedichten schrijven, yoga doen, mama zijn en wandelen met onze hond zijn de zaken waarbij ik de tijd altijd uit het oog verlies.
Sinds 2002 altijd werkzaam geweest als agente bij de politiezone Puyenbroeck om vervolgens in 2015 de overstap te maken naar de politiezone Gent. Waar ik vooral moeite had om het landelijke, verbindende Lochristi los te laten. Ondertussen ben ik al sinds 2018 werkzaam in mijn eigen praktijk Volharten. Deze is ontstaan vanuit ervaring en ben ik ontzettend dankbaar dat ik mensen mag ondersteunen in hun weg naar zelfzorg en zelfontplooiing. Voor mij is het heel waardevol om mensen vanuit ervaring te kunnen laten voelen dat ze niet alleen staan en dat er daar waar moed, hoop en vertrouwen is, er ook altijd een weg is. Naast gesprekken is er ook ruimte voor Yoga en zijn er ook eigen wenskaarten, omdat ik geloof in de kracht van stilte maar ook van het woord; Zo is ook uitvaart op maat ontstaan. Door het vroege verlies van mijn vader en vervolgens nog enkele verlieservaringen ben ik er heel erg van overtuigd dat iedereen een waardig maar vooral uniek afscheid mag en kan krijgen. Het is heel waardevol als je een verhaal kan brengen op maat van de overledene of als je ook aan het afscheidsritueel mooie herinneringen kan bijvoegen die bijdragen tot de verwerking erna.
Ik zeg vaak, “alles zit in alles” omdat ik dankbaar ben voor alles. Het bracht me dichter bij de kern van wie ik ben. Daarover nagedacht kwam ik bij Ineke, wie ik graag de baton doorgeef. Ineke heb ik leren kennen via onze kinderen die samen de KLJ van Hijfte onveilig maken. Voor mij is zij iemand heel bijzonder, een warme en pure madame. Eentje van de soort die ze niet veel meer maken en je zelden nog tegenkomt!
2Ineke Verschueren
Lochristi
Gentse Feesten... een jaarlijks hoogtepunt!
Dank je wel lieve Lieve, voor het doorgeven van de baton!
Ik ben Ineke Verschueren en ik woon al m’n hele leven in Lochristi. Als dochter van azaleakwekers ben ik in het plaatselijke uitgaansleven (jeugdhuizen Lodejo en JOB) al snel op de man-van-mijn-dromen gebotst: Frederik Schelstraete van de Oude Bareel-Oostakker. Ondertussen zijn we 27 jaar getrouwd en kregen 2 kinderen: Julia (21) en Viktor (18). Door hun betrokkenheid bij KLJ-Hijfte en hun voorliefde voor het landbouwleven leerden we de voorbije jaren veel boeiende mensen kennen in Hijfte.
Sinds 1 jaar ben ik aan de slag als Senior Sales Support Expert bij de Belgische vestiging van Schmitz Cargobull, dé specialist in wereldwijde productie en verkoop van trailers.
Mijn favoriete vakantie is een citytrip in een boeiende Europese stad, maar ook in eigen land ga ik graag wandelen of fietsen in de afwisselende regio’s die België rijk is. Daarnaast zijn de Gentse Feesten een jaarlijks hoogtepunt: 10 dagen muziek, ambiance, theater en véél onverwachte ontmoetingen: fantastisch!
Op woensdagavond kan je me vinden in de kapel van WZC Het Heiveld, waar we met het popkoor The Goodlife Songbirds repeteren. Het blijft een zalige hobby om met een grote groep vrienden samen meerstemmig te zingen! Wie ons eens aan het werk wil zien en een breed repertoire aan populaire en minder gekende popdeuntjes wil horen, noteert alvast zondag 1 juni 2025: dan treden we op in Lodejo om 10 u.
Met mijn enthousiasme voor het popkoor, kon ik 4 jaar geleden, tijdens een Allez Chantez-sessie in zaal Uyttenhove, Jean-Claude De Geyter “besmetten”. Ik geef dan ook graag deze baton door aan hem.
uw erkende Opel & Peugeot hersteller ... makkelijk dichtbij!
Garage - Carrosserie
Van Acker
Lochristi - 09 355 82 34 - Lokeren - 09 34283 10
Erkend OPEL-hersteller in Lochristi en Lokeren. Ook voor Peugeot-wagens kan u terecht in onze vestiging te Lochristi waar wij ook Erkend Hersteller Peugeot zijn.
Garage Van Acker Lochristi
09 355 82 34 | lochristi@garagevanacker.be
Kapiteinsstraat 29 | 9080 Lochristi
Garage Van Acker Lokeren
09 342 83 10 | lokeren@garagevanacker.be
Dijkstraat 2A | 9160 Lokeren
www.garagevanacker. be
Jean-Claude De Geyter
Lochristi
Lid van de Kiwanis Club Destelbergen, om goede doelen te sponsoren in het belang van de zwakkere kinderen in onze maatschappij.
Dankjewel voor de baton Ineke!
Ik ben Jean-Claude De Geyter, geboren en getogen in Gent. In 2001 de drukte van de stad achtergelaten en verhuisd, eerst naar Beervelde en nadien naar Lochristi waar ik samen met mijn zoon Pieter (16) woon.
De meeste mensen zullen me kennen als het gezicht van Brasserie Klaverblad wat ik 16 jaar lang heb uitgebaat. Met de komst van corona achtte ik echter de tijd rijp om de boeg om te gooien en voor meer kwaliteit in het leven te kiezen. Ik ging terug naar mijn eerste liefde, de bouw, waarin ik ben opgegroeid in het schrijnwerkersbedrijf van mijn vader. Nu werk ik als technisch-commercieel verantwoordelijke bij Baert gebroeders waar ik helemaal mijn ding mag doen.
Met het nieuwe leven kwam er eindelijk ook eens tijd voor een andere passie, zingen. Enerzijds met ons popkoor, een fantastische groep vrienden waarmee we meerstemmige popmuziek brengen maar vooral na de repetitie tot in de late uurtjes blijven plakken en plezier maken. Anderzijds met mijn muzikale broer, Steven De Roo, waarbij we samen covers brengen als duo “ De Roode Geyt”, met Steven aan het keyboard en ikzelf achter de microfoon. Heerlijk om te doen!
Daarbuiten zet ik me als lid van de Kiwanis Club Destelbergen met een groep ondernemende vrienden in om goede doelen te sponsoren in het belang van de zwakkere kinderen in onze maatschappij. Met onze acties en initiatieven geeft onze club een duwtje in de rug aan organisaties en projecten die daar nood aan hebben. Een beetje tijd die we investeren met heel veel voldoening als resultaat. Nieuwe leden zijn altijd welkom dus wie zich geroepen voelt om zich in te zetten voor het goede doel, wees welkom!
De baton geef ik graag door aan mijn collega/partner in crime, wat de idiote one-liners tijdens de werkuren betreft, Koen Eggermont.
Lawaai maken op de gitaar, golf, een reisje en een goede wandeling met hond Bowie, meer moet dat niet zijn!
Dank Jean-Claude voor de baton!
Ik leerde je exact 2 jaar geleden kennen als collega maar vooral als fijne mens en ondertussen nog fijnere vriend!
Ik ben dus Koen Eggermont en met uitzondering van de eerste drie jaar van ons huwelijk woon ik al gans mijn leven in Lochristi waarvan de laatste 25 jaar in deelgemeente Beervelde. Hier woon ik samen met mijn vrouw Greta en onze kinderen Quinten (25j) en Yara (21j).
Tot voor 2 jaar situeerde mijn professionele activiteiten zich in de grafische sector, vele jaren lang was ik in de drukkerij de contactpersoon voor dit eigenste magazine tot ik op mijn vijftigste aan een andere uitdaging toe was. Zo komt het dat ik twee jaar geleden mocht beginnen bij Baert (gekend van de rolluiken maar ook poorten, zonwering en terrasoverkappingen) waar ik hoofdzakelijk de planning op mij neem maar daarnaast nog verschillende andere administratieve taken verzorg. Heel fijn om daar te mogen werken met een toffe bende collega’s!
Qua hobby’s varieert dat wel nog al eens … naast eens wat lawaai maken op mijn gitaar, speel ik golf, gaan we graag op reis en maken we geregeld een goede wandeling met onze hond Bowie.
De trouwe lezers onder jullie kunnen zich mogelijk nog een artikel herinneren een jaar terug waarbij mijn vrouw en ik geïnterviewd werden over Run4Brain. 4Brain is een organisatie die zich inzet voor hersenonderzoek en onder andere loopwedstrijden organiseert waar wij graag in meelopen om dat goede doel zo veel mogelijk onder de aandacht te brengen bij de mensen.
Tot slot geef ik graag de baton door aan iemand die ik al meer dan dertig jaar als één van mijn beste vrienden mag beschouwen, Steven Ryckbosch.
Koen Eggermont Beervelde
Voor onze Lootse kleuters en lagereschoolkinderen in paas- en zomervakantie
fijne sportkampen MaksiMove
initiatiefnemer Gert Van Poucke
Jazeker, er zijn al tal van paas-en zomerkampjes in Belgenland, en in Lochristi in het bijzonder, maar Gert Van Poucke zag vanuit zijn opleiding, werk en ervaring nog een extra parel aan de aanbodskroon schitteren: kampjes zonder panische en hectische inschrijfmodi, maar met verzekerde plaatsen, met in het hart pure sport en beweging. En daarnaast nog: kleinere groepen, geen winstbejag, meer begeleiding, geen kruisbestuiving met knutselen en afleidingen, democratische prijzen, een weekaanbod. (www.maksimove.be)
Hoe kwam je op het idee, Gert, want inderdaad, er zijn lokaal toch al best enkele lokale sport- en spelinitiatieven?
Je kinderen zijn nu al groot, neem ik aan, maar herinner je je nog de tijd dat jij of je vrouw gestresseerd aan het toetsenbord zat om de inschrijvingsgolf niet te missen, bv. met de Kazou kampen? Ik zag het bij mijn zus en haar kinderen weer keer op keer gebeuren en dacht: menslief, wat een stress. Wat een toestanden. Dat kon en moest anders. Daarnaast was ik daarvoor ook al getuige geweest, her en der te lande, van mindere geslaagde activiteiten of minder gekwalificeerde begeleiding, of met als hoofddoelstelling eerder opvang dan sport. En omdat ik een man ben van daad en woord, nam ik gelijk het initiatief om een vzw op te richten, met toegankelijke sport- en bewegingskampen en gezondheid/ gezonde voeding in het hart van de vereniging. Tegenwoordig is mijn meest betrokken partner Mattis Even.
Terecht. Toch verrast de doelgroep. Mattis is bachelor en jij bent immers master L.O. en toch komen net kleuters en kinderen uit de basisschool in beeld. Terwijl je in je job toch jongvolwassenen begeleidt?
Maar sport is heilzaam voor iedereen, toch? En ik vind het net een rijke aanvulling op mijn beroepsleven. Die heel jonge onbevangenen gretigheid, dat immer enthousiasme: heerlijk! Kindjes komen met de fiets toe en bollen en hollen onder begeleiding een hele dag door. Die zijn van nature dol op bewegen. Ook bij de kleutertjes merk je dat al.
Bij onze inleidende communicatie hamerde je er ook op dat jullie bewust een vzw zijn, en niet uit op enige winst.
Dat is heel belangrijk voor ons. We doen dit uit passie en overtuiging, en niet om er geld aan te verdienen. Dat uit zich bv. in het grote aantal
laag, met weekprijzen beneden 140 euro. We bieden een week aan in de paasvakantie, en ook nog twee weken in augustus, de week voor en van 15 augustus.
Vanwaar jullie naam, Maksimove?
We kozen hier bewust voor omdat we echt wel maximaal willen sporten en bewegen. Bovendien zijn we ervan overtuigd dat wanneer kinderen het ‘de maks’ vinden, er geen rem staat op hun gedrevenheid. Dus bij ons heb je geen tussenknutselbezigheden bv., maar wel een permanent aanwezig fietsenen crosshindernissenparcours en grote springkastelen, waar kinderen altijd doorheen kunnen laveren, en dat een onweerstaanbaar appel heeft. We noemen onze kampen dan ook obstacle run and bike – misschien niet toevallig deze twee sporten, want ik ben zelf een fervent duatleet geweest (lacht). En waar we ook op letten: gezonde voeding, zoals verse soep of een stukje fruit. Onze kernplek is het centrale plein in Wachtebeke, maar we gaan ook op verplaatsing, naar Puyenbroeck bv. en de Wachtebeekse bossen.
Tot slot, jullie initiële insteek indachtig: geen stress bij het inschrijven meer?
Stellig niet! Wie zich via de website voor 10 januari inschrijft, is van zijn plaats verzekerd. En iedereen welkom: heel de Lootse en Wachtebeekse jeugd.
Knap!
begeleiders, en ja, zijn we dan eens met te veel coaches dan is dat geen enkel probleem. We houden bewust de groepjes ook klein, tot maximaal 16, en ze zijn naar leeftijd ingedeeld, met kleutergroepjes t.e.m. het tweede, dan een groepje van het 3de kleuterklasje tem het 2de leerjaar en dan de eindjaren van de basisschool. De prijzen houden we bewust
Wie zich via de website voor 10 januari inschrijft, is van zijn plaats verzekerd.
Meer dan 25 jaar ervaring. We specialiseren ons in de fabricatie van keukens, badkamers, wandkasten en algemene meubelinrichtingen op maat. Zowel strakke moderne interieurs als landelijke stijlen worden met zorg gemaakt en
Onze eigen ontwerpafdeling werkt alles uit en brengt elk idee van droom tot werkelijkheid.
Alle meubelonderdelen worden voor 100% in eigen atelier vervaardigd waardoor wij volledig op maat en volgens de wensen van de klant kunnen werken.
Alle afmetingen en indelingen zijn mogelijk naar uw keuze. Inclusief levering en montage.
Voor alle info kijk op onze website www.mikeinterieur.be of bel eens.
Gedurende deze twee dagen is de beurs doorlopend geopend, de zaterdag van 10 tot 18 u. en zondag van 10 tot 17 u. Je kan ook genieten van een lekkere kop koffie met taart, een glaasje wijn of van het nieuwe “Juste” bier (bruin, blond of tripel)
Waar: Oude Gemeenteschool van Zeveneken (Hoekstraat 2)
Kerstmis komt dichterbij en dit wordt nog gezelliger met een zelf gemaakte creatie!
Organisatie: Ferm Lochristi
Waar: ‘t Fazantenhof, Bosdreef 5c
Inschrijven: vóór 4/12 Christiane Hesters 09/355 97 87 of reynvoet.hesters@skynet.be
Vrijdag 13 december - 19.30 u.
Kaas en wijnavond
Kerstbrunch Kookdemo door Peter Balcaen
Organisatie: Ferm Zaffelare
Waar: Café Sint-Hubertus (rechtover de Kerk) Inschrijven: martine.ms.stevens@telenet.be
Maandag 2 december - 14.30 u. DE NIEUWE ZIJDEROUTE
Lezing door Etienne Hauttekeete. China is niet meer het grote land zonder geopolitieke ambities. Het is de fabriek van de wereld en doet enorme investeringen met de opbrengsten. Etienne Hauttekeete legt uit welke gevolgen de nieuwe zijderoute voor ons kan hebben.
In zijn liedjesprogramma Gastvrij en Gezellig laat Marijn Devalck zijn personage Balthasar Boma uit FC De Kampioenen thuis. Marijn Devalck was lang voor hij acteur werd, eerst en vooral zanger. Als tiener had hij halfweg de jaren 60 van de vorige eeuw al succes met twee Franstalige nummers: Ma première cigarette en Je n’ai plus mon papa. Later speelde hij hoofdrollen in tal van musicals in Vlaanderen en het buitenland en bracht hij twee langspelers met eigen werk uit. In Gastvrij & Gezellig brengt hij, begeleid door een pianist, een selectie van Nederlandstalig, Franstalig en Engelstalig werk. Waar: zaal Uyttenhove, Zavel 5 Organisatie: Cultuurraad Lochristi Tickets: 15 euro, genummerde plaatsen via cultuurraad.lochristi@gmail.com of in café Picasso, Dorp-West 24 , Lochristi
Zaterdag 14 december - 20 u.
WINTERVONKEN
Winteravond met D’en Hugo. De opbrengst gaat naar LEJO, voor jongeren in een maatschappelijk kwetsbare situatie.
Organisatie: vzw SC Reinaert
Waar: Sfeervelde Beervelde Dorp 58 Reserveren: wintervonken@vzw-reinaert.be
Kalender
DECEMBER
Dinsdag 17 december - 20 u.
FilmFons: THE HOLDOVERS
Film: THE HOLDOVERS
Waar: Lodejo - Dorp Oost 1 Info: filmfons.lochristi@gmail.com
Woensdag 18 december - 14.30 u.
KERSTFEEST
Een hedendaagse bewerking van: Kindeke Jezus, in het spoor van het bekende kerstverhaal. En een heerlijk dessertbordje.
Organisatie: Ferm Lochristi
Waar: ‘t Fazantenhof, Bosdreef 5c
Inschrijven: vóór 6/12 bij uw wijkverantwoordelijke
Van 19 december tem 5 januari
Kerststallentocht
Vrij te wandelen.
Op 26 december om 17.30 u. is er gezamelijke wandeling met muziek.
Organisatie: Bavoparochie Beervelde ism plaatselijke verenigingen en basisschool de Sprankel - Start: Kerk Beerbelde
Info: Luc De Keyser 0498 77 91 55
Vrijdag 20 december - 14.30 u.
Chocoladeworkshop
Maak en proef jouw eigen pralines in de ateliers van chocolatier Van Hecke. Geniet daarbij van een glaasje bubbels.
Organisatie: Markant Lochristi
Waar: Schaperstraat 35, Merelbeke
Info: markant.lochristi.karin.facon@gmail. com
Zaterdag 21 december - vanaf 19 u.
Kerstwandeling
Wandeling langs goed begaanbare wegen, verlicht door honderden lichtjes. Per inschrijving ontvangt u 2 drankbonnen die u onderweg kan gebruiken. Iedereen is van harte welkom op deze familiale wandeling. Nadien gezellig napraten in de verwarmde laadhal. Drank - hotdogs en verse soep zijn ter beschikking. Er is parking voorzien. Organisatie: Landelijke Gilde Lochristi Waar: Vertrek en terugkomst, bij Guy Van Hautem (plantas lobos) Ommegangstraat 28 Inschrijving: € 10 ter plaatse vanaf 19 u. tot 20.15 u.
Info: robert.hesters58@gmail.com of 0473 77 13 57
Zondag 22 december - 19.30 u.
KERSTCONCERT
Slippery People goes X-mas
Kerstconcert voor het goede doel, dit jaar kozen we voor vzw Mozaïek in Oostakker.
Organisatie: Slippery People
Waar: in de kerk van Zaffelare
Kaarten: (€ 18 incl. drankje achteraf in de sporthal) bij Carine De Bruyne via 0475/85.02.04 of c.d.b1@telenet.be.
Donderdag 26 december - 13.15 u.
Traditionele Eindejaarswandeling
Winterwandeling in de Lembeekse bossen. Route van 7 à 8 kilometer, met een stop om ons op te warmen aan een dorstlesser. Na afloop genieten we van een biertje of iets dergelijks in brasserie Barbos.
Organisatie: Cultuursmakers Lochristi
Waar: parking Lembeekse bossen, Tragelstraat 30 in Lembeke
Als de lente wil Krommendonck 15 - 9080 Lochristi Luc Van de Vijver Op afspraak: 0477.56 63 15 – l.vandevijver@skynet.be www.alsdelentewil.be
Thuisverpleging
Wit-Gele Kruis Lochristi Dorp West 88 - 9080 Lochristi tel. 09-265 75 75 - info@wgkovl.be 24u/7d - alle ziekenfondsen www.witgelekruis.be
Thuisverpleging op maat
Marleen Sucaet - Gsm: 0495.235 462 Mendonkdorp 62 - 9042 Mendonk Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7
Thuisverpleging Greet Heeze
Hanselaarstraat 27 - 9080 Beervelde Gsm: 0478.38 92 16 Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7
Thuisverpleging Meersman Gaetan
Orchideeënhof 20, 9080 Lochristi
Gsm: 0487 68 58 61 Alle mutualiteiten 7/7
Voedings- en dieetkundigen
Voedings- en dieetkundige
Diabeteseducator - Céline Stadeus
Koning Leopold III Laan 4 - 9080 Lochristi 0476.39 33 60 - Enkel op afspraak
Film fons
'Je kan mij ook volgen op mijn filmpagina Filmfons op instagram.'
THE HOLDOVERS
Deze film kan je gaan bekijken op dinsdag 17 december (20 u.) in de Lodejo.
The Holdovers is een gezellige kerstfilm die er ondanks de kille sfeer van een kostschool en het trage verloop van de tijd in slaagt om de temperatuur hoog te houden. De film speelt zich af in de jaren 70 en zorgt dankzij warme kleding, wilde kapsels en de afwezigheid van computerschermen voor een uiterst nostalgische kerstsfeer, waarin mensenliefde domineert.
Vijf leerlingen moeten noodgedwongen de kerstvakantie op hun strenge kostschool doorbrengen. Bovendien is de toezichthouder van dienst ook nog eens de meest gehate leraar, die zijn afkeer voor de puberale studenten niet kan verbergen. Wat begint als een strijd tussen discipline en ondeugendheid, evolueert plots in een ontroerend verhaal, waarin de leraar en zijn leerlingen tegen alle verwachtingen in een bijzondere band opbouwen. Naarmate het verhaal vordert, evolueert de onderlinge nultolerantie naar een ruim begrip voor elkaars gevoelens en visies.
The Holdovers is voornamelijk een komedie waarin er heen en weer wordt gebekvecht. Zowel de leerlingen als de leraar willen hun kerstmis niet op school doorbrengen, en dat maken ze duidelijk aan elkaar. Naast het tragische verhaal van twee weken extra op school moeten blijven, is er ook plaats voor persoonlijke intriges, waarbij iedereen andere dingen aan zijn
hoofd heeft die de rest vooral niet mag weten.
Info: filmfons.lochristi@gmail.com of op de facebookpagina van FilmFons.
Regisseur Alexander
Payne focuste vooral op het in beeld brengen van inspirerende confrontaties en het tonen van de schoonheid van elk individu, ondanks grote verschillen in waarden en overtuigingen, waardoor een spectaculair verhaal bewust ontbreekt. Acteurs Paul Giamatti, Da’Vine Joy Randolph en Dominic Sessa waren aanvankelijk niet meteen de grootste namen, maar zijn dat na deze film zeker wel geworden. Dankzij hun natuurlijke en vooral menselijke vertolkingen wordt de komedie nog grappiger en de melancholie nog aangrijpender. Voor wie eens goed wil lachen, met hier en daar een krop in de keel, is deze film een pareltje.
Alphonse Naudts schrijft graag en recenseert in zijn vrije tijd films voor het brede publiek.
Beeld: Dominic Sessa en Paul Giamatti in The Holdovers
ØST
Lochristi
LAATSTE KANS
6% BTW 2024
*Aankoop met 6% BTW mogelijk, steeds onder voorwaarden. Contacteer ons voor meer informatie omtrent de overgangsmaatregel.
Øst is een duurzaam nieuwbouwproject, gelegen in Dorp-Oost in het centrum van Lochristi. Øst voorziet voor gezinnen, koppels of singles een leuke thuis met tal van unieke troeven. Er is een aanbod aan appartementen met één, twee of drie slaapkamers met oppervlaktes tot 126 m². De ruime terrassen met oppervlaktes tot 39 m² geven zicht op de serene groenomgeving met weelderige beplanting. Bovendien zijn alle entiteiten voorzien van een uiteenlopende mix aan hoogwaardige materialen en duurzame installaties, gericht op de toekomst. Een thuis vanaf 292.500 euro (excl. kosten), contacteer onze adviseurs en kom alles te weten.
