Αδιέξοδα...
το φως που σκάβω προτιμώ...
Τι Τλος Αδιέξοδα... το φως που σκάβω προτιμώ...
ς
υγγρΑ φέIς
Αλέξανδρος Ζαχαρέας & Τατιάνα-Κατερίνα
ςέ ιρΑ
Ποίηση [2358] 0424/04
έΠ ιm έ λ έ ι Α - Διορθω ς η Μαρίνα ςταμέλου
Layout - Des I gn myrtilo, λένα Παντοπούλου
Copyr I ght© 2024
Αλέξανδρος Ζαχαρέας & Αικατερίνη θωμαΐδη
Πρ ωΤ η έΚΔο ς η
Αθήνα, Απρίλιος 2024
I s B n 978-618-205-572-4
ΚέΝΤριΚη ΔιΑθέςη Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108
ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
Αλέξανδρος Ζαχαρέας & Τατιάνα-Κατερίνα
Αδιέξοδα...
το φως που σκάβω προτιμώ...
Ποιήματα
…σαν τη μυρωδιά της βροχής στο ψιχαλισμένο χώμα σαν τα όνειρά μας από ζωές που δεν θυμόμαστε να ζήσαμε
σαν το χάδι στο βλέμμα ενός ζωντανού που ταΐσαμε…
Μικρές στιγμές ευτυχήσαμε να νιώσουμε κομμάτια ενός μεγαλείου μεταξύ αντιθέτων –μεταξύ αντιθέσεων–
μα πώς αλλιώς, αφού μας ξεπερνάει…
Και στον δρόμο αφήνουμε σημάδια από ανάγκη από ματαιοδοξία.
Δεν έχει σημασία… γιατί κάποτε αυτά τα σημάδια
συμπίπτουν.
Έτσι, δύο ψυχές πορεύονται αντίθετα πριν
να συναντηθούν.
Αν ευλογήθηκαν… να συναντηθούν…
(Υ.Γ. Για ευκολία ονομάζουμε τα σημάδια του καθενός
με ονόματα, όπως «αρσενικό» και «θηλυκό»).
Καλή σας ανάγνωση, Αλέξανδρος ♂ και Τατιάνα ♀
Ακόμα ελπίζω ♂
Δοκίμασα τα βήματά μου σ’ έναν δρόμο ανύποπτο με ιδανικά μισοσβησμένα ίχνη μιας αλλοτινής ζωής.
Ψάχνοντας για θαλπωρή βρήκα πόνο ανείπωτο κι έζησα… ονειρεμένα στα σεντόνια μιας στιγμής.
Γύρεψα κάτι να δώσω
και με θεώρησαν ύποπτο μου αντιγύρισαν το ψέμα είπαν, να προσαρμοστείς.
Καθώς ψηλαφίζω τις ρυτίδες μου
λέω ακόμα… μην ενδώσω
και κρυφτείς, στις σειρήνες είπα
όχι, ακόμα ελπίζω να μ’ ονειρευτείς.
ISBN 978-618-205-572-4
