Ανήθικη κραυγή by Εκδόσεις Οσελότος

140 × 210 SPINE: 16 FLAPS: 80

Μια θέση να βλέπω

την πλάτη του, 2000

Σαράντα κύματα, 2001 Ψυχικές αντοχές, 2003 Δύσκολοι καιροί, 2004 Η καρδιά αγαπά, 2006 Ανήθικη σιωπή, 2014

Η συνέχεια της ΑΝΗΘΙΚΗΣ ΣΙΩΠΗΣ έρχεται να κλείσει τον κύκλο της με την ΑΝΗΘΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ, ένα άκρως ερωτικό και ρομαντικό μυθιστόρημα που θα κάνει τον κάθε έναν από σας να ανατριχιάσει από το πάθος που συγκλονίζει τους δυο αυτούς πρωταγωνιστές.. Ο Πέτρος κι η Ερατώ είναι δυο παράφοροι εραστές που υποκύπτουν στις επιθυμίες τους και ακροβατούν στα όρια ενός πόθου χωρίς επιστροφή, οι ίδιοι θα περάσουν από σαράντα κύματα, όπως άλλωστε και η αγάπη τους ..

Μια συναρπαστική ερωτική ιστορία υψηλών απαιτήσεων που θα χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη σας, ένα αισθησιακό και τολμηρό μυθιστόρημα που κόβει την ανάσα!

Η Ράνια Αλεξάνδρου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Ψυχολογία και έχει ασχοληθεί με ομαδικές θεραπείες αυτογνωσίας, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για τη διαχείρηση κρίσης και οικογενειακής βίας, κρίσεις πανικού σε εφήβους και ενήλικες και την αντιμετώπιση του προβλήματος, διαχείρηση πολιτισμικών πόρων, μαθήματα σεναρίου και Ιστορία της Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια Φιλοσοφίας. Είναι φανατική φιλόζωη, οικολόγος και ακτιβίστρια. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, είναι μητέρα ενός αγοριού και γράφει με ψευδώνυμο.

Ανήθικη κραυγή

Δίδυμα φεγγάρια, 2013

[...] Σε φίλησα με πάθος, το στόμα σου μύριζε λαχτάρα. Έχωσες τη γλώσσα σου μέσα μου κι εγώ αφέθηκα σε τούτο το γιορτινό ταξίδι. Με έγδυσες γρήγορα, πέταξες τα ρούχα μου άτσαλα και με ξάπλωσες κάτω, τα χέρια σου χούφτωναν το κορμί μου λεηλατώντας όλες μου τις ανατριχίλες. Μπήκες μέσα στον ήδη μουσκεμένο μου κόλπο αργά και βασανιστικά, αφήνοντας να με παρασύρει όλος ετούτος ο πόθος που τόσο ανάγκη τον είχα και γραπώθηκα με δύναμη πάνω σου. Με πόση ευκολία κουμπώνει το κορμί μου στο σώμα μου, συλλογίστηκα. Ο έρωτας είναι Θεός και Δαίμονας μαζί.[...]

Ράνια Αλεξάνδρου

Άλλα έργα της Ράνιας Αλεξάνδρου

ISBN 978-960-564-273-0 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

οσελότος

0_cover_enoxi.indd 1

facebook: Author.RaniaAlexandrou. e-mail: ran.alexandrou@gmail.com

ο σ ε λ ότ ο ς

11/6/2015 2:44:06 μμ

Ανηθικη κραυγή Ράνια Αλεξάνδρου Ελληνική λογοτεχνία Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Ράνια Αλεξάνδρου Αθήνα, Ιούνιος 2015 978-960-564-273-0

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Η συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο, καθώς και για την ορθογραφική επιμέλεια. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευδών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Ράνια Αλεξάνδρου

Ανήθικη κραυγή

Σε Σένα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

κόρη του ματιού είναι το πιο σκούρο σημείο του ανθρώπου, όμως από κει διάλεξε να μπαινοβγαίνει το Φως, oι εμπειρίες της ζωής είναι δρόμοι σπαρμένοι με χαρές μα και με λύπες. Τη χαρά τη γνωρίζουμε όλοι, η έκπληξη διαδέχεται το γέλιο, τις φωνές, τις ζητωκραυγές, το ξεφάντωμα, γιατί η χαρά είναι ταξίδι στο όνειρο. Τη λύπη τη βιώνει ο καθένας μας όπως του αναλογεί και του πρέπει και στην περίπτωση αυτή, τα λόγια είναι περιττά το ίδιο και η αναπαράσταση. Κι εγώ κομμάτι αυτής της τροχιάς δεν αποτελώ καμιά εξαίρεση, είμαι ένας ζωντανός πυρήνας αυτού του κανόνα και έμαθα να αποδέχομαι τους νόμους της και να τους βιώνω όποτε με συναντούν. Να μάθεις να περπατάς μέσα στις ανθρώπινες ψυχές, χωρίς να τις ματώνεις... Στην περπατησιά μου ίσα με τα τώρα, γέλασα και έκλαψα αμέτρητες φορές κι ομολογώ, ότι δεν έχω μετρήσει ποτέ ποια από τις δυο υπερίσχυσε πιο πολύ. Αν δηλαδή η χαρά αφάνισε τη λύπη ή αν η λύπη εξάντλησε τη χαρά. Το βέβαιο είναι ότι οι χαρές, όταν μας βρίσκουν, μας βοηθούν να απωθήσουμε και πολλές φορές να ξεχάσουμε τις λύπες μας, γιατί η χαρά είναι γέλιο και η λύπη δάκρυ, κι αλίμονο αν στεκόμαστε στα δυσάρεστα όταν η ψυχή γελά. Στο οδοιπορικό αυτής της γραφής, γνώρισα το καλό και το κακό, την αμαρτία και την αρετή, το δίκιο και το άδικο, δίκασα και δικάστηκα, πέρασα από τη γέννηση και το θάνατο, τη χαρά και τον πόνο, τον ουρανό και την κόλαση... και στο τέλος αναγνώρισα ότι είμαι μέσα σε όλα κι όλα είναι μέσα μου... Συνάντησα ανθρώπους, ταξίδεψα σε μέρη ΑΝΗΘΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ

του κόσμου, της πατρίδας μου, έφαγα και ήπια, γέλασα και σπάραξα. Αλλά, όπως είπα, όλα είναι δρόμος... Το καλοκαίρι κατά έναν παράξενο λόγο έσπρωχνα μπροστά τα πάντα κι ομολογώ ότι ο μήνας Αύγουστος είναι η εποχή του έτους κι ο μήνας του χρόνου, που φέρνει στη ζωή μου γεγονότα και αλλαγές που καθορίζουν το φθινόπωρο, το χειμώνα μα και την άνοιξη της μελλούμενης ζωής μου. Είναι ένας μήνας που όλα τα γεγονότα συμπυκνώνονται, συσσωρεύονται και ξεσπούν, άλλοτε σαν καταιγίδα και άλλοτε σα λιακάδα, είναι το βόλι τους δε τόσο δυνατό, που η χαρά και η λύπη κολλά η μια πάνω στην άλλη και θεωρώ ότι η «χαρμολύπη» είναι όρος και έννοια φτιαγμένη εξ ολοκλήρου και ατόφια για μένα. Δεν υπάρχει κανείς που να γεννήθηκε χωρίς το τυχερό του αστέρι, οι άνθρωποι όμως δε ξέρουν να διαβάζουν τον ουρανό... Έναν Αύγουστο, χρόνους πολλούς πίσω, έφερα στον Κόσμο το Θαύμα της ζωής μου, το μονάκριβο μου, το γιό μου Αλέξανδρο και έναν Αύγουστο, λίγα μόλις χρόνια πίσω έχασα τη μονάκριβη μου, τη μελένια «κόρη» μου, την αγγελική πια Σοφία. Αύγουστο πάντα πήγαινα διακοπές, ζεσταινόμουν υπερβολικά, γέλαγα κι έκλαιγα, μεγάλωνα και γέρναγα. Κι αν με ρωτούσαν τι είναι Κόλαση, θα έλεγα απόσταση από ό,τι αγαπώ... Ο «Πέτρος» είναι ένα συμβολικό όνομα, στο όνομα της κάθε αγάπης που η καρδιά κρατά και η μνήμη βαστά, είναι μια ουράνια πίστη, ένα κομποσκοίνι προσευχών, ένας Θεός ευχών. Ο «Πέτρος» ήταν μια γνωριμία τυχαία στη ζωή μου, μα σαν το σκέφτομαι τώρα, τίποτα δε γίνεται τυχαία 8

ΡΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

στη ζωή μας, γιατί η τύχη είναι σύμπτωση της στιγμής, το τυχαίο είναι σύμπτωμα μιας χρονικής στιγμής που μπορεί και οι δυο «στιγμές» να έχουν την προστασία του Θεού, αξιολογούνται όμως διαφορετικά. Ο «Πέτρος» λοιπόν έμελε να γίνει το ησυχαστήριο της ζωής μου, το καταφύγιο της ψυχής μου... γιατί το καταφύγιο είναι το προσωπικό ξωκλήσι του καθενός μας... είναι πάντα ένα μέρος που όλοι προστρέχουμε για να κρυφτούμε, μα και να κρύψουμε... και πολλές φορές είναι η εξορία που πολλοί από μας επιλέγουν. Το σώμα πεθαίνει πάντα και για πάντα όταν η Ψυχή δε συγχωρεί... Ο «Πέτρος» είναι η δύναμη αγάπης που όλοι κρύβουμε μέσα μας... είναι μια ύπαρξη που πορεύεται και περπατά μαζί μας και το μόνο μέρος για να τον βρεις είναι το ΤΩΡΑ, γιατί ο «Πέτρος» είναι ο ΘΕΟΣ που όλοι έχουμε μέσα μας, είναι η παρουσία και η ευλογία και πολλές φορές εμφανίζεται μπροστά μας με πρόσωπα και τρόπους που δεν τα αντιλαμβανόμαστε. Είναι Αυτός που φέρνει ελπίδα, που δίνει χαρά, αλλά μας γεμίζει και με πόνο... Η καρδιά ανατέλλει όταν φουσκώνει κι η ψυχή πονάει όταν ψηλώνει και μέσα από τούτη τη διπλή γραφή των βιβλίων μου, μέσα από την ΑΝΗΘΙΚΗ ΣΙΩΠΗ και την ΑΝΗΘΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ, έμαθα να μη φοβάμαι όσους με μισούν, αυτοί δε μπορούν να περάσουν την ασπίδα μου. Φοβάμαι όσους αγαπώ, γιατί για αυτούς έχω βγάλει την πανοπλία μου... αν αυτοί αποφασίσουν να με «χτυπήσουν» μπορούν να με σκοτώσουν. Ο Θεός δοκιμάζει αυτούς που αγαπάει πολύ... Το φετινό Αύγουστο έχασα... τον «Πέτρο» τον ήρωα των ΑΝΗΘΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ

βιβλίων μου, που μπορεί για σας να είναι ένας φανταστικός πρωταγωνιστής τούτου του διπλού μυθιστορήματος, μα για μένα υπήρξε οδηγός και δάσκαλος ζωής, όμως βρήκα τη Μούσα «Ερατώ» που αν και την έβαλα σαν κομπάρσο στη ζωή μου για να καλύψει αυτή την απουσία, η γνωριμία μου μαζί της στάθηκε μοιραία... τι κι αν εισέβαλε στη ζωή μου με ένα πέπλο θλίψης στα μάτια, με μια απόκοσμη μελαγχολία και μια απελπισία που με έκαναν να τη λυπηθώ; Γιατί ομολογώ ότι από την πρώτη στιγμή είχε το ύφος ανθρώπου που κάτι ψάχνει να βρει μέσα μου απελπισμένα. Η ψυχή δακρύζει πριν τα μάτια... Η Ερατώ, όπως κι εγώ άλλωστε ως συγγραφέας αυτής της διπλής ιστορίας, πέρασε από Σαράντα Κύματα... πόνεσε πολύ, λύγισε αμέτρητες φορές, έκλαψε εκατομμύρια στιγμές, βλαστήμησε... έχασε κάποια στιγμή την πίστη της, άλλαξε πορεία, αφέθηκε, φλέρταρε με την καταστροφή, αγκάλιασε την απόγνωση, ξενύχτισε με την απελπισία... ερωτεύθηκε, αγάπησε, γέννησε, πόνεσε, γονάτισε... κράτησε ένα μόνο κομμάτι της ψυχής της για κείνη και τα υπόλοιπα 1000 τα άφησε ελεύθερα στον κόσμο ολάκερο... κατεδάφισε και ξαναέχτισε τη ζωή της από την αρχή, δυνάμωσε το χαρακτήρα της μέσα από τα δύσκολα που ο Θεός της έφερε κι ο Ουρανός της πήρε... και μέσα από όλη αυτήν την πορεία ΔΕΝ έχασε ποτέ την πίστη της... συνέχισε να αγαπά βαθιά κι αληθινά, να χαρίζει απλόχερα το γέλιο της και να δίνει την καρδιά της... γιατί πιστεύω ότι μέσα από αυτά τα Σαράντα Κύματα, η Ερατώ ΜΟΥ μπορεί να μην έγινε ο καλύτερος άνθρωπος... παρέμεινε όμως Άνθρωπος. Το ονείρεμα είναι κουραστικό και δεν το καταδέχεται ο καθένας, το όνειρο είναι μόνο για τους θαρραλέους μόνο για τους γενναίους... Μικρές στιγμές η ευτυχία, μικρές λεπτομέρειες η τύχη κι 10

ΡΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

αν συμπέσουν στιγμές με λεπτομέρειες τότε αναγεννάται η Πίστη. Στη διαδρομή αυτής της σχέσης, η Ερατώ η Μούσα του Πέτρου, έμαθε τι θα πει πόνος, αφόρητος πόνος, τι είναι να σπαρταρά από λυγμούς ολάκερη η καρδιά και το κορμί μαζί, όμως άντεξε και παρέμεινε δυνατή φυλάσσοντας μέσα της την Πίστη στο όνειρο. Ο Έρωτας ανήκει σε αυτούς που δέχονται να φτάσουν στα άκρα για χάρη του... Οι Ήρωες έμαθα, χρειάζονται μόνο τη στιγμή του κινδύνου, σε άλλες περιπτώσεις οι Ήρωες είναι επικίνδυνοι και πιστεύω πως πρέπει κανείς να χαίρεται την ευτυχία της στιγμής όπως έρχεται, κουτσή στραβή... έχει ο Θεός για παραπέρα... από τη «γνωριμία» μου μαζί της, κατάλαβα ότι αυτή η αέρινη Μούσα δε με συνάντησε τυχαία στη ζωή... γιατί η Ερατώ είναι τα βουνά και τα πέλαγα, τα αστέρια και τα σύννεφα, τα πουλιά και τα λουλούδια, τα αγρίμια και τα περιστέρια, η γαλήνη και το φως, η αγάπη κι ο Θεός. Κάποιος καίγεται απόψε και μύρισε ολάκερη η πόλη αγάπη... Από τη γνωριμία μου μαζί τους, ανακάλυψα ότι Όλοι μας έχουμε ένα Ήρωα «Πέτρο», μια Μούσα «Ερατώ» μέσα μας... κι αυτή είναι η Ψυχή Μας! Από αυτήν την ανακάλυψη ΔΕΝ κινδύνευσε ποτέ κανείς... Πιστέψτε Με! Καλή ανάγνωση

Ράνια Αλεξάνδρου

ΑΝΗΘΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ

Κι όταν έλειπα ήμουν πάντα παρών κι ας μην ήξερες να με διακρίνεις

χτές το βράδυ, ήταν αδύνατο να κοιμηθώ... Από τις 2 που ξάπλωσα, ούτε ένα λεπτό δεν κατάφερα να κλείσω τα μάτια μου, το μυαλό μου σε εγρήγορση, βουή εκατομμυρίων μελισσών να βουίζουν εκκωφαντικά ερωτήσεις στις οποίες απάντηση δεν είχα να δώσω. Το κορμί μου σύρμα τεντωμένο, ικανό να στηρίξει τον πιο παράτολμο σχοινοβάτη. Κοιτάζω δίπλα μου, πιάνω το κορμί σου, αλλά εσύ δεν είσαι εκεί, απλώνω το χέρι μου, νοιώθω τη ζέστη που υπάρχει ακόμα στο στρώμα, αλλά έχεις φύγει προ πολλού... Πότε ήταν η τελευταία φορά που ξυπνήσαμε μαζί στο ξεκίνημα μια νέας μέρας, πότε ήταν η τελευταία φορά που είπαμε καληνύχτα; Το ρολόι δείχνει 5.15 το πρωί, δεν έχει νόημα να στριφογυρνάω, σηκώνομαι... η ησυχία που επικρατεί στο σπίτι είναι τρομακτική, γνώριμη αίσθηση τα τελευταία χρόνια, νοιώθω εκνευρισμένη... θέλω... θέλω... ούτε κι εγώ ξέρω τι θέλω... θέλω να μην πονάω, θέλω αυτό που ονειρεύτηκα τότε, θέλω να ηρεμήσει η ψυχή μου, διάολε! Κατευθύνομαι στη βεράντα. Η θέα του απέραντου γαλάζιου είναι πάντα εκεί για μένα, έτοιμη να με υποδεχτεί, να με αγκαλιάσει, να με κατασπαράξει... αφήνομαι σε ότι είναι δίπλα μου, γύρω μου, μέσα μου... αφήνομαι σε ότι υπήρξε κάποτε, σε ότι δε θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει και σε όσα ίσως ετοιμάζονται ξανά... ΑΝΗΘΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ

140 × 210 SPINE: 16 FLAPS: 80

Μια θέση να βλέπω

την πλάτη του, 2000

Σαράντα κύματα, 2001 Ψυχικές αντοχές, 2003 Δύσκολοι καιροί, 2004 Η καρδιά αγαπά, 2006 Ανήθικη σιωπή, 2014

Ανήθικη κραυγή

Δίδυμα φεγγάρια, 2013

Ράνια Αλεξάνδρου

Άλλα έργα της Ράνιας Αλεξάνδρου

ISBN 978-960-564-273-0 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

οσελότος

0_cover_enoxi.indd 1

facebook: Author.RaniaAlexandrou. e-mail: ran.alexandrou@gmail.com

ο σ ε λ ότ ο ς

11/6/2015 2:44:06 μμ