Αόρατο είδωλο

ΤΙΤΛΟΣ

Αόρατο είδωλο

ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ Κωνσταντίνος Κόλλιας

Σ Έ ΙΡΑ Λογοτεχνία [1358] 0423/07

Έ ΠΙM Έ Λ Έ ΙΑ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ Δέσποινα Αγγελοπούλου

LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου

COPYRIGHT© 2023 Κωνσταντίνος Κόλλιας

ΠΡ ΩΤΗ Έ ΚΔΟΣΗ Αθήνα, Απρίλιος 2023

ISBN 978-618-205-414-7

ΚΈΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΈΣΗ: Βατάτζη 55, 11473 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 6431108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.eu

Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου

χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΚΟΛΛΊΑΣ

Αόρατο είδωλο

Όταν τέλειωσα το μυθιστόρημά μου «Οι ασθενείς του δόκτορα Ταράντιου» (εκδόσεις Phase Productions), δεν φανταζόμουν πως θα δενόμουν με έναν από τους δύο κύριους

ήρωές του τόσο πολύ ώστε να αποφασίσω να γράψω ένα

νέο βιβλίο όπου θα πρωταγωνιστούσε εκείνος. Το «Αόρατο είδωλο» από τις εκδόσεις Οσελότος συστήνει εκ νέου

και επαναπροσδιορίζει τον χαρακτήρα αυτόν και εξιστο-

ρεί ακόμη ένα κεφάλαιο από τη ζωή του. Ο αναγνώστης

μπορεί να διαβάσει καθένα από τα δύο αυτά μυθιστορήμα-

τα ως ανεξάρτητες ιστορίες και

ανθρώπων να διασταυρώνονται κάποια στιγμή στον χρόνο. Στη σκέψη μου υπάρχει και η προοπτική έκδοσης ενός τρίτου κειμένου, στο πλαίσιο μιας τριλογίας, που θα την ονόμαζα «Η τριλογία του ανθρώπου χωρίς ταυτότητα».

Ελπίζω να περάσετε εξίσου όμορφα διαβάζοντας το μυθιστόρημα που έχετε στα χέρια σας όσο εγώ απόλαυσα τη συγγραφή του.

ους άκουγε να μιλούν σιγά στο σαλόνι για να μην τον ξυπνήσουν. Όμως, παρ’ όλο που η ώρα ήταν περασμένη, ο ύπνος δεν τον είχε πάρει. Οι εφιάλτες

που τον ταλαιπωρούσαν εδώ και καιρό τον έκαναν ν’ αντιστέκεται στον Μορφέα για να μην τους ξαναδεί. Το περιεχόμενο των ονείρων αυτών ήταν παρεμφερές, με μικρές

αλλαγές κάθε βράδυ. Έβλεπε τον πατέρα του να κολυμπάει

προς μια αμμουδιά προσπαθώντας να τραβήξει προς τα έξω

τη μητέρα του που πνιγόταν. Όμως εκείνη τον παράσερνε

άθελά της και οι δυο τους χάνονταν μέσα στη θάλασσα. Ο

ίδιος, που βρισκόταν στην παραλία, βουτούσε στα παγωμένα, σκοτεινά νερά κι έψαχνε να τους βρει. Όμως ένιωθε

λίγο λίγο να μην μπορεί να κρατήσει την ανάσα του και ξύπναγε με μια αίσθηση ασφυξίας.

Πολλά βράδια συνέβαινε αυτό καθώς περίμενε την επι-

στροφή του πατέρα του, που πάντα γύρναγε αργά, αφού μια

αόριστη ανησυχία υπόβοσκε μέσα του για το αν θα ερχόταν

κάθε νύχτα σπίτι με ασφάλεια. Δεν θυμόταν την προέλευση

αυτού του φόβου. Είχε ξεχάσει ότι, όταν ήταν πολύ μικρός,

ο μπαμπάς του είχε κινδυνεύσει να πνιγεί. Εκείνη την ημέ-

ρα είχαν πάει στη θάλασσα για μπάνιο κι ένα κοριτσάκι, που

κολυμπούσε εκείνη την ώρα, άρχισε να φωνάζει για βοήθεια

πανικόβλητο. Ο πατέρας του βούτηξε στο νερό, αλλά μόλις

έφτασε το κορίτσι, εκείνο άπλωσε τα χέρια του και τον άρ-

παξε από τον λαιμό για να σωθεί. Οι δυο τους χάθηκαν για

λίγο κάτω από τα νερά. Αυτή η στιγμή φάνηκε αιώνας στα

μάτια του. Λίγο μετά οι δυο τους αναδύθηκαν. Ο πατέρας

του τράβηξε τη μικρή έξω κάνοντας προσπάθεια να λύσει

τη λαβή της, που τον παράσερνε στον βυθό. Κατάφερε, έχο-

ντας πιει πολύ νερό, κι έφτασε στα ρηχά, όπου έσπευσαν κι

ένας δυο άλλοι λουόμενοι να βοηθήσουν. Βγαίνοντας στην

ξηρά, έβηχε ακατάπαυστα βγάζοντας θαλασσινό νερό από

το στόμα και τη μύτη. Ο ίδιος είχε παρακολουθήσει παγω-

μένος την όλη σκηνή, ενώ

μην τον ξανάβλεπε κάθε

φορά που τον έχανε από τα μάτια του.

Είχε στήσει αυτί και προσπαθούσε να παρακολουθήσει

τη συζήτηση των γονιών του. Ο πατέρας του ακουγόταν στενοχωρημένος. Η μητέρα του μιλούσε στον άντρα της

παρηγορητικά και με την απαλή φωνή της προσπαθούσε

να κατευνάσει τις ανησυχίες του.

«Δεν ήταν δίκαιο αυτό που έγινε», έλεγε ο άντρας. «Ο άνθρωπος αυτός είχε σώσει τόσες ζωές. Ήταν άδικο να πεθάνει και ν’ αφήσει πίσω του ένα παιδί ορφανό και μια χήρα

γυναίκα. Προσπάθησα να τον σώσω. Το χειρουργείο κράτη-

σε έξι ώρες. Αλλά ήταν αδύνατον να τον γλιτώσω. Είχε χάσει ήδη πολύ αίμα μέχρι να τον φέρει το ασθενοφόρο. Δεν

κατάφερα να τον κρατήσω ζωντανό. Κι ήταν φίλος μου. Κι

ο ίδιος είχε σώσει τόσους και τόσους που άλλα ασθενοφόρα

έφερναν σε ανάλογη κατάσταση στο νοσοκομείο…»

«Είμαι σίγουρη ότι αν δεν κατάφερες εσύ να τον σώσεις, δεν θα το κατάφερνε κανείς» ακούστηκε η γλυκιά γυναικεία φωνή.

«Δεν είναι αυτό που μ’ ενοχλεί, αν εγώ έκανα καλά τη δουλειά μου. Είναι η αδικία. Γιατί η ζωή είναι άδικη. Ένας σωρός παλιάνθρωποι, που δεν έχουν προσφέρει ποτέ τίπο-

τα στον κόσμο, κλέβουν, σκοτώνουν, αδικούν και δεν παθαίνουν τίποτα. Και άνθρωποι της προσφοράς, φιλότιμοι, με αυτοθυσία, καλοί άνθρωποι χάνονται αναίτια και ξαφνικά. Αυτό δεν μπορώ να το χωνέψω. Όπως δεν μπορώ να ανεχθώ όλη αυτή την άδικη ανισότητα που μας περιβάλλει. Δυστυχείς, που δεν έχουν βλάψει κάποιον, που είναι οικογενειάρχες, άνθρωποι με αρχές και με όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο, να καταλήγουν πάμφτωχοι κι επαίτες κι άλλοι, που στο μυαλό τους κυριαρχούν το μίσος, η συκοφαντία και η δολοπλοκία, να γίνονται ζάμπλουτοι, ισχυροί, που ο κόσμος τους σέβεται και τους υπολογίζει. Κάποιοι που

προσπαθούν με τίμιο αγώνα να προχωρήσουν στη δουλειά

τους αποτυγχάνουν κι άλλοι, χωρίς κατάρτιση, με ύπουλα

μέσα φτάνουν στην κορυφή. Είναι όλα άδικα. Κι εγώ, ως

γιατρός, δεν μπορώ να κάνω και πολλά να ισοσκελίσω την

αδικία. Δεν μπορώ καν να βοηθήσω ανθρώπους που αγαπώ και υπολήπτομαι».

«Μην τα βάζεις με τον εαυτό σου, αγάπη μου. Ο κόσμος

έτσι είναι. Είμαστε όλοι μικροί. Δεν μπορούμε να κάνουμε

πολλά για να τον αλλάξουμε. Κι εσύ κάνεις ό,τι μπορείς».

«Όχι!» ακούστηκε σχεδόν θυμωμένος ο πατέρας του.

«Δεν πρέπει να το λέμε αυτό. Δεν πρέπει να το ακούει το

παιδί μας αυτό, ότι είμαστε μικροί κι αδύναμοι. Οι γενιές

που έρχονται πρέπει να μάθουν ότι είναι δυνατές, ότι μπο-

ρούν να διορθώσουν τις αδικίες, να αλλάξουν τον κόσμο.

Δεν είναι σωστό τη δική μας αδυναμία να την κληροδοτού-

με σ’ εκείνους. Και ναι, όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα, ίσως τόσο άδικα όπως ο φίλος μου σήμερα. Αλλά αν μέχρι εκεί-

νη την ώρα που θα φύγουμε έχουμε κάνει ό,τι περνάει από

το χέρι μας να διορθώσουμε όσες αδικίες μπορούμε, τότε, έστω κι αν πεθάνουμε άδικα, θα έχει νόημα αυτό που ζήσαμε. Κι αν κάποιοι δικοί μας φύγουν άδικα, αν εμείς στη

μνήμη τους αγωνιστούμε να σώσουμε όσες ζωές γίνεται, να εξαλείψουμε όσες αμαρτίες μπορούμε, τότε θα μαλακώσει

η αδικία της απώλειάς τους. Γι’ αυτό κι εγώ δίνω τον λόγο

μου ότι, έστω κι αν σήμερα έχασα τον πιστό μου φίλο και

συνάδελφο, θα παλέψω να σώσω όσους μπορώ στη θέση

του, στη μνήμη του».

«Ναι, αγάπη μου, έτσι θα κάνεις. Είμαι σίγουρη ότι έτσι

θα κάνεις» ακούστηκε

εχθρών και χαραγμένες λέξεις, όπως δολιότητα, συκοφαντία, δολοπλοκία, μίσος, κλοπές, φόνοι, θάνατος. Κι αυτός δεν ήταν μικρός κι αδύναμος. Αλλά νικούσε.

τατουάζ

Στο κείμενο που ακολουθεί καταγράφονται δύο σειρές γεγονότων:

Μία κυρίαρχη, η οποία λαμβάνει χώρα σε ένα ελαφρά

παραλλαγμένο παρόν ή σε ένα πιθανό, κοντινό μέλλον

και που αφορά τα γεγονότα λίγο πριν και μετά τη «θυσία του Λαέρτη».

Μία δεύτερη, η οποία αναφέρεται σε γεγονότα

που λαμβάνουν χώρα σε ιστορικό χρόνο, από το 1993 έως το 2021.

Κεφάλαιο 1ο Θυσία

Οχρόνος γλιστράει σαν την άμμο στην κλεψύδρα, σαν τον καπνό που τον παρασέρνει ο άνεμος. Η ζωή

κυλάει σαν να την ονειρεύτηκε μόνο ο θνητός και

τα παιδικά όνειρα, σαν παρακαταθήκη, τον κατευθύνουν

στην ενηλικίωση, όπου μπορεί να πραγματωθούν ως δημι-

ουργία και ως δόσιμο σε αγαπημένους ή να καταλήξουν σε

εφιάλτες. Η υπέρβαση, που κάποιοι ελάχιστοι πετυχαίνουν, συνήθως θεμελιώνεται σε μια καθοριστική στιγμή, η οποία σημαδεύει το πεπρωμένο τους και κατοχυρώνεται με μια θυσία.

Για να μην ξεχαστεί μια θυσία, χρειάζεται κάποιος να μιλήσει γι’ αυτήν. Αποφάσισα να αναλάβω τον ρόλο του αφηγητή για γεγονότα που έζησα ή που μου διηγήθηκαν, γιατί

πιστεύω ότι οι κορυφαίες στιγμές ξεχωριστών ανθρώπων αξίζουν να καταγράφονται, να παραδειγματίζονται από αυτές

οι νέες γενιές, να φωτίζουν τον δρόμο των ανθρώπων στον

αγώνα για την ολοκληρωμένη ελευθερία, για πραγματική

ευτυχία. Αυτή είναι η πιο σημαντική ιστορία, της οποίας εν

μέρει υπήρξα μάρτυρας κι αξίζει να καταθέσω. Θα μπορού-

σα να μιλήσω γι’ αυτήν χρόνια πριν, αλλά ακόμη τότε υπήρ

τα γεγονότα που δεν έζησα, αλλά μου τα περιέγραψαν καλοί φίλοι, και που συνέβησαν πριν πολλά χρόνια.

Η μεγάλη υπόθεση του μυστικού πράκτορα με το ψευδώνυμο «Βαγγέλης Λαέρτης», η πρώτη του αποστολή ως πράκτορα πεδίου, αυτή που σφραγίστηκε από τη θυσία του και τον έκανε το είδωλο των εξεγερμένων σε όλο τον κόσμο, ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές. Ανάλαβε να οδηγήσει

στο εξωτερικό μια σειρά από μάρτυρες για μια μεγάλη υπόθεση, για να μπουν σε καθεστώς προστασίας προκειμένου να καταθέσουν σε δίκη εις βάρος μιας πανίσχυρης εγκληματικής

που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα

που είχε ανάμειξη σε κάθε τύπου νόμιμες και παράνομες επιχειρήσεις και

είχε επιτελέσει πλήθος φόνων, οδήγησαν στην αθώωσή του έπειτα από δίκη που διήρκεσε μια διετία, παρά τις εις βάρος

του μαρτυρίες.

Ο αποφασισμένος για όλα πράκτορας, στο διάστημα των

δύο αυτών ετών, απέκτησε επιπλέον εμπειρία σε πλήθος μυ-

στικές αποστολές. Σε μία από αυτές είχε αναλάβει να διαλευκάνει μια υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών από ένα τε-

ράστιο καρτέλ στη Λατινική Αμερική. Πληροφοριοδότες του

τον ενημέρωσαν ότι πιθανά αρχηγός του καρτέλ ήταν ο μυ-

στηριώδης Άιζακ Μάθις, που φημολογούνταν ότι ήταν άρχο-

ντας του υποκόσμου στην περιοχή και του οποίου τη φυσιο-

γνωμία δεν ήταν σε θέση να περιγράψει κανείς. Ο άνθρωπος

αυτός φαινόταν να έχει αποσυρθεί την τελευταία διετία από

την ενεργό δράση. Ο Λαέρτης μπόρεσε και βρήκε ότι ο Μά-

θις είχε αμύθητο πλούτο, κατατεθειμένο σε διάφορους φορο-

λογικούς παραδείσους.

Η υπηρεσία του πράκτορα, του είχε προμηθεύσει ένα τεχνολογικό θαύμα: ένα laptop που αποτελούσε κβαντικό υπε-

ρυπολογιστή1, ο οποίος εκμεταλλευόταν τη χρήση φωτονικών

ακτινών laser με αποτέλεσμα να

υπερεξελιγμένων κλασικών αλγόριθμων και του κβαντικού

πλεονεκτήματος. Επίσης, του είχε δώσει μια συσκευή της

Webtronics που ενίσχυε τις δυνατότητες οποιουδήποτε υπολογιστή και του επέτρεπε να σπάει κωδικούς και να παράγει

εικονικά ιδιωτικά δίκτυα VPN για να χακάρει κρατικές υπηρεσίες και τράπεζες πολλών χωρών χωρίς να γίνεται αντιληπτός και χωρίς να εντοπίζεται.

Σταδιακά, με τη χρήση των συσκευών του, ανίχνευσε το

σύνολο των λογαριασμών του Μάθις και πήγε στα νησιά Κέιμαν, όπου βρίσκονταν κάποιοι από αυτούς. Ανατρέχοντας σε

λήψεις από κάμερες κοντά στην τράπεζα όπου ο Μάθις είχε καταθέσεις, μπόρεσε και εντόπισε ένα πρόσωπο που πρέπει

να ήταν ο μυστηριώδης άνδρας. Όμως, αναλύοντας τα χαρα-

κτηριστικά του μεταμφιεσμένου προσώπου του με τη χρήση

ενός προγράμματος του υπολογιστή του, ανακάλυψε με έκ-

πληξη ότι ο Μάθις ήταν στην πραγματικότητα ένας νόμιμος

μεγιστάνας αγγλικής καταγωγής που ονομαζόταν Τζακ Στό-

ουν. Ο Στόουν μάλιστα είχε δολοφονηθεί λίγο πριν από τη με-

γάλη δίκη στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια, το αεροπλάνο του

είχε ανατιναχθεί λίγο μετά την αποχώρησή του από το ιδιό-

κτητο νησί του αρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης που

είχε οδηγήσει σε δίκη ο Λαέρτης.

Όταν το δικαστήριο αθώωσε σχεδόν όλους τους συντε-

λεστές της σπείρας, ο Λαέρτης ένιωσε μεγάλη απογοήτευ-

ση και αποφάσισε να προσπαθήσει να οδηγήσει στη φυλακή

τον αρχηγό της οργάνωσης με άλλον τρόπο. Θα προσπαθού1

Ο κβαντικός υπερυπολογιστής είναι μια πραγματικότητα με βάση πληροφορίες σε άρθρα από περιοδικά και εφημερίδες:

«Jiuzhang: Ο κβαντικός υπολογιστής της Κίνας συντρίβει αυτόν της Google», Techgear, 7.12.2020.

«Κβαντική υπεροχή», εφημερίδα Τα Νέα, 10.12.2020.

Γκέτο εξαθλιωμένων έχουν γεμίσει τις πόλεις ενός κόσμου, που

έχει περάσει πανδημίες και οικονομικές κρίσεις. Η ηρωική θυσία

του Βαγγέλη Λαέρτη θερμαίνει τις ελπίδες των αδικημένων για κοινωνική δικαιοσύνη και μασκοφόροι με αρχηγό έναν μυστηριώδη άνθρωπο χωρίς ταυτότητα, που αποκαλούν τους εαυτούς τους «Μάσκες του Λαέρτη», πολεμούν τη διαφθορά.

Την ίδια εποχή, ηχογραφημένο και φωτογραφημένο σκανδαλοθηρικό υλικό προκαλεί τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό, ενώ μια σειρά

φόνων διάσημων σε πρεμιέρες κινηματογραφικών ταινιών από τον αποκαλούμενο «Δολοφόνο της Πρεμιέρας» οδηγούν στη στοχοποίηση

των «μασκών του Λαέρτη» και του αρχηγού τους. Δύο ξεχωριστές παρέες, που τα μέλη τους διαγράφουν τις προσωπικές τους πορείες στη διαδρομή του χρόνου, πρόκειται να συνδεθούν με τρόπους που οι ίδιοι δεν θα μπορούσαν να υποψιαστούν. Άλλοι από αυτούς θα σημαδευτούν από τις δυσκολίες της ζωής, άλλοι θα εξελιχθούν σε ήρωες, άλλοι σε εκδικητές ή δολοφόνους και ένας θα καταστεί «αόρατο είδωλο».

Καταδιώξεις στους δρόμους της Αθήνας και της παραλιακής ζώνης, μυστικά κρησφύγετα σε αιγαιοπελαγίτικα νησιά, διαδηλώσεις και μάχες μέσα στο Κοινοβούλιο αποτελούν σκηνικά μιας ιλιγγιώδους περιπέτειας με ελληνικό χρώμα.

Ένα κατασκοπικό θρίλερ με πολιτικές και ψυχολογικές προεκτάσεις

για την αναζήτηση δικαιοσύνης, την τυφλή εκδίκηση, την αυτοθυσία

και την ανάγκη για ένα καινούργιο «παράδειγμα» για τις γενιές που έρχονται.

ISBN 978-618-205-414-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr