Αόρατος Θεσσαλονίκη - Invisible Thessaloniki

Αόρατος

Invisible

Θεσσαλονίκη

Thessaloniki

240 × 220 SPINE: 4.5 FLAPS: 0

ISBN 978-960-564-762-9

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

0_cover_mikres stigmes.indd 1

4/11/2019 10:48:55 AM

Αόρατος Invisible Θεσσαλονίκη Thessaloniki

Λεωνίδας Γαϊτάνης

ΤΙΤΛΟΣ

Αόρατος Invisible Θεσσαλονίκη Thessaloniki ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Λεωνίδας Γαϊτάνης Leonidas Gaitanis ΣΕΙΡΑ

Photography LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2019

Λεωνίδας Γαϊτάνης ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αθήνα, Απρίλιος 2019 ISBN 978-960-564-762-9

Ο Λεωνίδας Γαϊτάνης, γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη φωτογραφία ως έφηβος, παρατηρώντας μια Canon T70 που είχε παροπλιστεί σε κάποιο συρτάρι των γονιών του. Στη Θεσσαλονίκη έζησε για 6 χρόνια. Έχει σπουδάσει οικονομικά και απολαμβάνει το περπάτημα και την ωραία μουσική.

Leonidas Gaitanis was born in 1980 in Athens.

He first came into contact with photography as a teenager, when he came across a Canon T70 that had been abandoned in his parents’ drawer. He lived in Thessaloniki for six years. He studied economics and enjoys walking and fine music.

Leonidas Gaitanis est né à Athènes en 1980. Adolescent, il entre en contact avec la photographie pour la première fois en trouvant un Canon T70 mis hors service dans un tiroir de ses parents. Il a vécu à Thessalonique pendant six ans. Il a fait des études en économie et il aime la marche et la bonne musique.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108

ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

H

ιδέα προέκυψε καθώς εστιάζω στην περιπλάνηση ενός αόρατου παρατηρητή και στις καθημερινές μικρές στιγμές που περνάνε από δίπλα μας χωρίς πάντα να έχουμε τις αισθήσεις να τις προσέχουμε. Μία «απεγνωσμένη βόλτα» όπως είχα ακούσει τυχαία από μία παρέα φίλων στη διασταύρωση Αγίας Σοφίας και Ερμού καθώς είχε βαρεθεί να βγαίνει στα ίδια μέρη. Πραγματικά το φως, ο συνδυασμός των σύννεφων με τον ήλιο και ο Θερμαϊκός σαν να επηρεάζουν το κάρμα των κατοίκων της πόλης. Τα καράβια «αρόδο» τον χειμώνα είναι σαν να ζεις στη «βάρδια» του Καββαδία, μυθιστόρημα που ακολουθεί τους ναυτικούς στην κάθε βάρδια τους με αφηγήσεις παλιές από την πατρίδα. Οι σκέψεις μου φαίνονται να αποτυπώνονται όπως γεννιούνται για αδάμαστη επιθυμία για το ταξίδι. Βλέπω ανθρώπους, φιγούρες, φάτσες, σκιές, τα πάντα να χορεύουν. Τα πάντα στο μικροσκόπιο και μείγμα για κίνηση, ψυχική-σωματική με περιήγηση χωρίς κανόνες. Οι ιστιοπλόοι λένε ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Η περιπλάνηση στην πόλη, η άσκοπη βόλτα, είναι ένα κονσέρτο αυτοσχεδιασμού ψυχής και συναισθημάτων. Μια σιωπηλή διαφυγή από αυτά που έχεις ζήσεις, θα ήθελες να ζήσεις και που έχεις πλάσει ως όνειρο. Είναι τα ίχνη του αόρατου φωτογράφου στην πόλη και την εποχή της. Ανοίγω τα μάτια, διαβάζω τις σκέψεις, γίνομαι ορατός και δημιουργώ κάτι πραγματικό. Θα έλεγα ότι μπροστά στον φακό εκτυλίσσονται όσα διαισθάνομαι πίσω από αυτόν. Οι κανόνες δεν υπάρχουν και απλώς λειτουργώ ως παρατηρητής στιγμών. Ο Θερμαϊκός, ο drummer που δίνει τον ρυθμό, οι άνθρωποι σκόρπιες νότες σε σόλο ηλεκτρικής κιθάρας, οι στιγμές συνδυασμός από συγχορδίες ακουστικής κιθάρας, ο ουρανός το πιάνο, ο ήλιος κρυμμένος να παίζει φυσαρμόνικα, ο Βαρδάρης το μπάσο και ο φωτογράφος να παρακολουθεί το κονσέρτο μέσα από τον φακό του.

3

T

he idea came from my focus on the concept of an invisible observer walking around the city, and the small, everyday moments that unfold beside us, often without us being aware of them. A “forlorn walk” as I happened to hear someone in a random group of friends say at the Agia Sophia and Ermou intersection, expressing how she was bored of going to the same places. In reality, it is as if the light, the clouds, the sun and the Thermaikos gulf come together to influence the karma of the city’s inhabitants. In winter, looking at the boats lying off shore is like living in Kavvadias’ “Vardia”, a novel that follows the seamen during all of their shifts, telling old stories from their homelands. My thoughts seem to be portrayed as they are born from an indomitable desire for travel.

I see people, figures, faces, shadows, everything dancing. Everything is under the microscope and is a mixture of movement, both spiritual and physical, in an exploration without rules. Sailors say that it is the journey which is important, not the destination.

Wandering in the city, a walk with no particular goal, is an improvised concerto of the spirit and the emotions. A silent escape from what you have been living and what you would like to live and have made into a dream. They are the traces left by the invisible photographer in the city, in the era of the city. I open my eyes, read thoughts, become invisible and create something real. I would say that what is unfolding in front of the lens is what I can sense from behind it.

There are no rules, and I am merely acting as someone who observes these moments in time.

Thermaikos is the drummer that gives the rhythm, the people are the scattered notes in an electric guitar solo, the moments are a combination of acoustic guitar chords, the sky is the piano, the hidden sun plays the harmonica, the north wind Vardaris is the bass guitar and the photographer observes the concert through his lens.

4

L

’idée est née alors que je me concentrais sur l’errance d’un observateur invisible et sur les petits moments de la vie quotidienne qui passent à côté de nous sans que nous ayons toujours la capabilité de nous en rendre compte. Une «promenade vaine», comme je l’avais entendu par hasard d’un groupe, au niveau du carrefour entre la rue Agias Sophias et la rue Ermou, qui en avez assez d’aller toujours aux mêmes endroits. Effectivement, la lumière, combinaison des nuages avec le soleil et le golfe de Thermaïkos, semble influencer le karma des habitants de la ville. Avec les bateaux «ancrés au large» en hiver, c’est comme si tu fais partie du «Le Quart» du poète Kavvadias, un roman qui suit les marins dans chaque quart de travail racontant des récits anciens de la patrie. Mes pensées, dès leur naissance, reflètent un désir indomptable de voyage.

Je vois des gens, des personnages, des visages et des ombres ; tous en train de danser. Tous sous le microscope et tous un mélange d’un mouvement psychique-physique faisant une exploration sans règles. Les navigateurs disent que l’important c’est le voyage et non la destination.

Flâner dans la ville, une promenade inutile, est un concerto improvisé de l’âme et des émotions. Une évasion silencieuse de ce que vous avez vécu ou que vous voudriez vivre et que vous en avez formé un rêve. Ce sont les traces du photographe invisible dans la ville et son époque. J’ouvre les yeux, lis les pensées, deviens visible et crée quelque chose de réel. Je dirais que face à l’objectif se déroulent ce que je ressens derrière lui. Les règles n’existent pas, j’agis simplement en tant qu’un observateur de moments.

Thermaïkos est le drummer qui donne le rythme, les personnes sont les notes éparses d’un solo de guitare électrique, les moments sont une combinaison des accords d’une guitare acoustique, le ciel est le piano, le soleil caché joue de l’harmonica, le vent Vardar de la basse et le photographe écoute le concerto à travers son objectif.

5

6

7

Αόρατος

Invisible

Θεσσαλονίκη

Thessaloniki

240 × 220 SPINE: 4.5 FLAPS: 0

ISBN 978-960-564-762-9

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

0_cover_mikres stigmes.indd 1

4/11/2019 10:48:55 AM