Άπηξ

160 × 230 SPINE: 0 FLAPS: 0

ΠΟΙΗΣΗ

ISBN 978-960-564-910-4

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

ΤΙΤΛΟΣ

Άπηξ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ

Χριστίνα Π. Μέλλιου ΣΕΙΡΑ

Ποίηση [2358] 0320/06 LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2020 Χριστίνα Π. Μέλλιου ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αθήνα, Μάρτιος 2020 ISBN 978-960-564-910-4

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 6431108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr

Στον Γιώργο

Ημέρα 1η

Τόσος ουρανός και τόσος φόβος! Τόσο καθάριο βλέμμα και τόσο αφόρητο… Χαμηλώνουν τα ματόκλαδα κάτω από το βάρος του δειλινού. Εμπρός στην συνείδηση του αιώνα, αρχίζει ο άναρχος κόσμος, αρχίζει η ροή του ουρανού. Γλιστρά το σύννεφο απαλά διαγράφει τροχιές, σχεδιάζει εποχές, διεκδικεί ζωές… Ποιον εαυτό αναζητώ; Και πόσο εαυτό αντέχω; Στα όρια που φωλιάζουν οι λιακάδες και οι αγωνίες, στοιβάζονται οι θύμησες από ένα κουρασμένο και σπασμένο πρόσωπο. Μακραίνει το παρελθόν και το πιο απόμακρο κομμάτι του, το θνητό που κάποτε λατρεύτηκε. Μέσα στα όνειρα τολμώ και προσεύχομαι για το Ένα. Παρακαλώ, θυμάμαι, αντέχω, ελπίζω… μα πόσο δικά μου είναι όλα αυτά που η αμφιβολία και πάλι θα νικήσει; Οι πληγές και τα παλαιά φαντάσματα αμύνονται της υποκρισίας, αμύνονται της διπρόσωπης ψευδαίσθησης και των ψεύτικων λόγων. Το εγώ του προσωπείου κατέστρεψε ό,τι υπήρχε ακριβό. Φθίνουσα η πορεία του άστρου, —5—

απατηλή η λάμψη του, πτωτικός ο χαρακτήρας του, αλήθεια η ομολογία του… Και τώρα; Και τώρα ξανά η ίδια ιστορία; Άλλη ιστορία; Ξένη; Δική μου ίσως, ετούτη την φορά… Κουρασμένη από ό,τι σκοτεινό, παρατηρώ τα χέρια που τρέμουν σαν κουβαλούν το βάρος του Φωτός. Λόγια λίγα, βλέμμα βαθύ, ψυχή σταθερή. Τα χρώματα γίνονται νότες… Μετά την ώρα της απογύμνωσης, ζωγραφίζεται στο πρόσωπο το αγκάλιασμα με την συγχώρεση και τα δάκρυα θλίβονται… Πίστη σε ό,τι τον χρόνο χώρισε ζωή σε έναν κόσμο αόρατο αποκαλύψεις που φανερώνονται στα μάτια και τα μάτια αγριεύουν… Υπάρχει χρόνος πέρα από τον παρόντα αιώνα; Υπάρχει κόσμος πέρα από εκείνον που θεός του είναι ο Άνθρωπος; Σκέψεις γεμάτες πίκρα, θυμό και θάνατο, ό,τι σκοτίζει την καρδιά πέρα από τον πόνο. Ζωή και Φως, και Αλήθεια και η προσευχή με τα μάτια κλειστά, και το θυμίαμα πάνω από τα μνήματα. Μακρύς ο δρόμος του γυρισμού, ταραγμένη η μνήμη. Κουράστηκε η ψυχή να συλλαβίζει χάρτες.

—6—

Σκιές παντού… Απομεινάρια ημερών περασμένων, πληγή ανοιχτή, γεμάτη πείσμα. Μια έσχατη προσπάθεια ζωής, η απεγνωσμένη παράκληση στο Άφθαρτο, με απάντηση, στον πόνο τον ανέκφραστο, ένα ζευγάρι μάτια ουρανός, σε πρόσωπο Πανσελήνου. Μια ψυχή ατόφια και κρυστάλλινη, που αναμετριέται με τον ουρανό, την σπηλιά και την θάλασσα. Μιλά ο χώρος…

—7—

160 × 230 SPINE: 0 FLAPS: 0

ΠΟΙΗΣΗ

ISBN 978-960-564-910-4

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς