120 × 170 SPINE: 30.5 FLAPS: 80
#3
Διαβάστε επίσης....
Η επιτυχημένη απελευθέρωση της γοητευτικής συντρόφου του από τα χέρια σπείρας Κολομβιανών διακινητών ναρκωτικών που την είχαν απαγάγει, και η σύλληψη των δραστών, δεν αρκούν στον αστυνομικό διευθυντή Γιώργο Μαρκόπουλο. Ο έμπειρος, διορατικός κι έξυπνος αυτός άνθρωπος ορκίζεται να αποκαλύψει κάθε πτυχή της απαγωγής, να φέρει στο φως τα βαθύτερα κίνητρα των κακοποιών, και βέβαια να συλλάβει τους ηθικούς αυτουργούς και όλους αυτούς που κινούσαν τα νήματα της απαγωγής από τα παρασκήνια. Η λεβεντιά είναι μια πληγή που πάντα αίμα τρέχει, Θε μου, πώς τηνε βαστά εκείνος που την έχει. ΚΡΗΤΙΚΉ ΜΑΝΤΙΝΆΔΑ
ISBN 978-960-564-806-0
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
0_cover_III.indd 1
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
Από τα γραφικά Navigli στο Μιλάνο και το λιμάνι Gioia Tauro, προπύργιο της μαφίας της Καλαβρίας, πηγαίνουμε για ψάρεμα στο Κρητικό, σκαρφαλώνουμε στις πλαγιές του Ψηλορείτη, όπου έχουμε επικίνδυνες συναντήσεις με βίαιους Κρητικούς, χορεύουμε Πεντοζάλι σε έναν γάμο στα Χανιά, πριν επιστρέψουμε στην Κέρκυρα, για το τελικό χτύπημα στη μαφία, αλλά και για μια κηδεία.
ΕΓΚΗΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
Δράση, έρωτας και συνεχείς ανατροπές… Παρέα με τον γοητευτικό και δαιμόνιο Γιώργο Μαρκόπουλο, ταξιδεύουμε…
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Ο ΙΤΑΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Η Ειρήνη Κορακιανίτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου πήγε σχολείο στο Αμερικανικό Κολέγιο. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Λοζάνης στην Ελβετία. Ζει στην Κέρκυρα. Έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, eLearning. Το 2013, ύστερα από τριάντα δύο χρόνια επαγγελματικής δραστηριότητας στον τουρισμό, σταμάτησε να εργάζεται και αφιέρωσε τον χρόνο της στη συγγραφή, υλοποιώντας έτσι μια παλιά της επιθυμία. Η αστυνομική τριλογία «Έγκλημα στην Κέρκυρα» είναι το πρώτο της έργο, με πρωταγωνιστή τον δαιμόνιο και γοητευτικό αστυνομικό Γιώργο Μαρκόπουλο. Αποτελείται από τα βιβλία «Έγκλημα στην Κέρκυρα Ι – Ο Έλληνας», «Έγκλημα στην Κέρκυρα ΙΙ – Ο Κολομβιανός» κι «Έγκλημα στην Κέρκυρα ΙΙΙ – Ο Ιταλός». Και τα τρία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Οσελότος. Έργα της, επίσης, έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
sensitivities1@gmail.com
7/10/2019 5:11:37 PM
Τιτλος Έγκλημα στην Κέρκυρα #3 Ο ΙΤΑΛΟΣ
Συγγραφέας Ειρήνη Κορακιανίτη Σειρα Ελληνική λογοτεχνία [1358]0719/16
Επιmελεια - Διορθωση Όλγα Παλαμήδη Layout - Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου
Copyright© 2019 Ειρήνη Κορακιανίτη
Πρώτη Εκδοση Αθήνα, Ιούλιος 2019 ISBN 978-960-564-806-0
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Το παρόν βιβλίο είναι προϊόν μυθοπλασίας, αποκλειστικό δημιούργημα της φαντασίας της συγγραφέως –με εξαίρεση την αναφορά σε πραγματικά ή ιστορικά γεγονότα– οποιαδήποτε άλλη ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις στην Ελλάδα ή το εξωτερικό είναι εντελώς συμπτωματική και τυχαία. Συμπτωματική και τυχαία είναι επίσης η επιλογή των ονομάτων, των τοποθεσιών, των δρόμων, καθώς και η περιγραφή και ανάλυση των χαρακτήρων και των μεταξύ τους σχέσεων.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www.ocelotos.gr
ΕΙΡΉΝΗ KΟΡΑΚΙΑΝΊΤΗ
ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΕΡΚΥΡΑ #3 ΣΤΗΝ
Ο ΙΤΑ ΛΟΣ
Τρίτο Μέρος της Τριλογίας της Κέρκυρας ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Η λεβεντιά είναι μια πληγή, που πάντα αίμα τρέχει, Θε μου, πώς τηνε βαστά εκείνος που την έχει. Κρητική μαντινάδα
1985
1.
Ο δικαστής Santiago Giménez, Πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της Κολομβίας, βρισκόταν στη Γενεύη της Ελβετίας. Είχε έρθει την προηγουμένη και όπως κάθε φορά που οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις τον έφερναν σε αυτή την όμορφη πόλη, στη δυτική άκρη της ομώνυμης λίμνης, είχε καταλύσει στο αριστοκρατικό ξενοδοχείο «Du Lac». Στις επτά ακριβώς το πρωί, όπως είχε ζητήσει από το προηγούμενο βράδυ, ένας ευγενικός νεαρός που φορούσε μια ατσαλάκωτη λευκή στολή και λευκά γάντια, του πήγε το πρωινό στο δωμάτιό του. Χαρούμενος που βρισκόταν για μια ακόμη φορά στην αγαπημένη του Γενεύη, και ανυποψίαστος για όσα επρόκειτο να συμβούν, ο εντιμότατος κύριος Giménez προγευμάτισε ανέμελα στην ηρεμία του δωματίου του. Αφού ήπιε δύο φλιτζάνια καφέ απολαμβάνοντας τη θέα στη λίμνη που απλωνόταν μπροστά από το παράθυρό του, άδειασε με βουλιμία ένα μπολ με μικρά φρούτα του δάσους. Μια ώρα αργότερα, αντί να εκφωνεί την προγραμματισμένη ομιλία του από το βήμα του σεμιναρίου του Διεθνούς Δικαίου, συνομιλούσε με τον Άγιο Πέτρο στην καγκελόπορτα του Παραδείσου.
9
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
Ο Santiago Giménez δεν είχε βίτσια –τουλάχιστον αυτά δεν ήταν γνωστά–, είχε όμως μεγάλη αδυναμία και έδινε ιδιαίτερη σημασία στο καλό φαγητό, κάτι που οι γνωστοί και φίλοι του γνώριζαν καλά. Του άρεσε να δοκιμάζει καινούριες γεύσεις κι οπουδήποτε βρισκόταν, ήθελε να γεύεται παραδοσιακές τοπικές σπεσιαλιτέ κάθε είδους. Ως γνήσιος gourmet, όταν ήταν στο Παρίσι, απολάμβανε εξίσου ένα ζεστό petit pain au chocolat στην Avenue des Champs Elysées, με μια καλομαγειρεμένη γλώσσα meunière σε μια από τις καλές brasseries της πόλης. Στη Μαδρίτη, χαιρόταν το ίδιο μια φέτα παραδοσιακού ισπανικού ψωμιού, το οποίο άλειφε με φρέσκια ντομάτα και ράντιζε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο, με ένα πιάτο εκλεκτό jamón ibérico. Ο δικαστής τρελαινόταν γι’ αυτή τη λιχουδιά από κρέας μαύρων χοίρων που εκτρέφονται αποκλειστικά στην Ισπανία, και φρόντιζε να τη γεύεται κάθε φορά που επισκεπτόταν τη χώρα, τη συνόδευε δε πάντα με ένα ποτήρι φίνο τσέρι. Όταν ήταν στο σπίτι του, στην Μπογκοτά, κάθε πρωί, στις επτά ακριβώς, απολάμβανε το πρωινό του στην τραπεζαρία του πολυτελούς διαμερίσματός του με θέα το πάρκο Simón Bolivar, το μεγαλύτερο της πόλης. Άρχιζε με ένα ποτήρι χυμό ανάμικτων φρέσκων φρούτων χτυπημένων σε κρύο γάλα. Συνέχιζε με μια ζεστή arepa. Ο εντιμότατος δικαστής δεν θα άλλαζε με τίποτα αυτή την παραδοσιακή κολομβιανή τηγανητή πιτούλα από καλαμποκάλευρο. Την ήθελε λίγο τραγανή, σερβιρισμένη με μαλακό γλυκό κολομβιανό τυρί και κομμάτια φρέσκου βουτύρου. Ως γνήσιος Κολομβια10
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ #3 – Ο ΙΤΑΛΟΣ
νός, αγαπούσε τον καφέ, και ειδικά τον φρεσκοκαβουρδισμένο δυνατό καφέ της πατρίδας του. Απολάμβανε τη γλυκόπικρη γεύση και το εξαίσιο άρωμά του. Τον άφηνε όμως για το τέλος, προκειμένου να τον ευχαριστηθεί καλύτερα. Τον έπινε γουλιά γουλιά, με την ησυχία του, σκέτο, ξεφυλλίζοντας τις πρωινές εφημερίδες που η πιστή του οικονόμος άφηνε δίπλα στον δίσκο του πρωινού. Σε όποιο μέρος του πλανήτη κι αν βρισκόταν, φρόντιζε να σηκώνεται νωρίς, ούτως ώστε πριν ξεκινήσει το σφιχτό εργασιακό του πρόγραμμα, να έχει τον απαραίτητο χρόνο να ξεφυλλίσει μια δυο τοπικές εφημερίδες, και βέβαια να απολαύσει με την ησυχία του το παραδοσιακό πρωινό του τόπου που τον φιλοξενούσε. Στην Ιταλία, μαζί με τον καπουτσίνο απολάμβανε πάντα ένα cornetto, και δροσιζόταν με έναν χυμό φρέσκο πορτοκάλι. Στη Γαλλία, από τον δίσκο του πρωινού δεν έλειπε ποτέ η φρέσκια baguette, την οποία άλειφε με μπόλικο βούτυρο και μαρμελάδα rhubarbes. Ο κατάλογος είναι μακρύς· ο δικαστής, εξέχον μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Δικαίου, ταξίδευε πολύ και σε διαφορετικά μέρη. Τα καθήκοντά του, όπως είναι φυσικό, τον έφερναν συχνά στην ευρωπαϊκή έδρα του ΟΗΕ, στη Γενεύη. Εκεί, ο φρέσκος χυμός γινόταν μηλόζουμο, ο καφές συνοδευόταν από κρουασάν βουτύρου και προκειμένου η μέρα να ξεκινήσει ευχάριστα, η πρωινή πανδαισία ολοκληρωνόταν με ένα μπολ ανάμικτα φρέσκα φρούτα του δάσους: Μικρές αρωματικές φράουλες, φραγκοστάφυλα, μύρτιλα, μούρα και βατόμουρα, τα 11
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
οποία πασπάλιζε με αρκετή ζάχαρη, από πάνω δε, έστυβε και λίγες σταγόνες λεμόνι. Το λεμόνι περιόριζε την οξύτητα των καρπών κι αναδείκνυε το άρωμά τους. Η πείρα τού είχε διδάξει ότι στην Ελβετία αυτοί οι μικροί καρποί είναι οι καλύτεροι. Προκειμένου να είναι σίγουρος ότι δεν θα στερούνταν την αγαπημένη του λιχουδιά, κι ότι τα φρούτα θα ήταν φρέσκα κι όχι κατεψυγμένα, κάθε φορά που έκανε κράτηση στο ξενοδοχείο όπου θα κατέλυε, επισήμαινε ότι ήθελε στο πρωινό του ένα μπολ με φρέσκα «petits fruits rouges». Ο δικαστής ήταν άξιος λειτουργός. Στο κατώφλι της έβδομης δεκαετίας της ζωής του διέθετε ζηλευτή κατάρτιση, εμπειρία, μεράκι και σθένος. Σθένος να καταπολεμήσει τη διαφθορά που καταστρέφει την πατρίδα του και να πολεμήσει τα καρτέλ των ναρκωτικών. Οι δολοφονίες εξήντα δικαστών τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν τον επηρέασαν στο ελάχιστο. Σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους που φοβήθηκαν και ελευθέρωσαν κρατούμενους που είχαν συλληφθεί για διακίνηση ναρκωτικών, ή έκαναν τα στραβά μάτια και δεν τους καταδίκασαν όταν αυτοί συνελήφθησαν, εκείνος συνέχισε απτόητος το λειτούργημά του όπως ήξερε και θεωρούσε σωστό. Ο Santiago Giménez δεν είχε οικογένεια ώστε να φοβάται για την ασφάλεια των αγαπημένων του. Ζούσε μόνος στην Μπογκοτά, παρέα με μια πιστή οικονόμο που τον φρόντιζε, κι έναν γάτο, που σε μια κίνηση ματαιοδοξίας τον είχε ονομάσει Paco. Έτσι έλεγαν έναν 12
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ #3 – Ο ΙΤΑΛΟΣ
διαβόητο ναρκέμπορο, ο οποίος με δική του δικαστική απόφαση –αυτή ήταν η πρώτη υπόθεση που είχε εκδικάσει– καταδικάστηκε σε ισόβια. Ο δικαστής ήταν βέβαια σώφρων άνθρωπος, και επειδή γνώριζε πολύ καλά τους κινδύνους, άλλαξε τις συνήθειές του και φρόντισε να λάβει σημαντικά μέτρα ασφαλείας για να προστατέψει τη ζωή του. Κατ’ αρχάς, άλλαξε σπίτι. Με κρύα καρδιά άφησε το παλιό, ισπανικού αποικιακού ρυθμού, οικογενειακό αρχοντικό κοντά στην εκκλησία του San Ignacio de Loyola στο κέντρο της πόλης, και μετακόμισε στο Teusaquillo, μια σχετικά ασφαλή και όμορφη περιοχή, που φιλοξενεί διάφορα κυβερνητικά κτήρια, μεταξύ των οποίων και τη βιβλιοθήκη Virgilio Barco – τη μεγαλύτερη δημόσια βιβλιοθήκη της πόλης. Επέλεξε για κατοικία του ένα διαμέρισμα στον τελευταίο όροφο ενός νεόδμητου πολυτελούς κτηρίου, πολύ κοντά στην Αμερικανική Πρεσβεία της Μπογκοτά. Το καινούριο διαμέρισμα, αν και πολυτελές, δεν είχε τη γοητεία του οικογενειακού αρχοντικού. Δεν είχε ψηλά ταβάνια ούτε βαριές δρύινες πόρτες. Δεν είχε την άνετη μαονένια σκάλα με τα πλατιά σκαλοπάτια και το χαμηλό ρίχτι, τη χοντρή κουπαστή και τα σκαλιστά κάγκελα, που οδηγούσε από το ισόγειο στον πρώτο όροφο. Δεν είχε την πατίνα του χρόνου και δεν ήταν φορτωμένο αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία. Παρ’ όλα αυτά, ο δικαστής ξεπέρασε εύκολα τη νοσταλγία του παλιού σπιτιού· η άνεση του καινούριου και βασικά η ασφάλεια που πρόσφερε, τον κέρδισαν, και γρήγορα συνήθισε τη νέα του κατοικία. Σε αυτό βέβαια 13
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
βοήθησε και η πιστή του οικονόμος. Η Κάρμεν έλεγε ότι το νοικοκυριό ήταν πιο εύκολο εκεί, και το μαγείρεμα στη hi tech κουζίνα, παιχνίδι. Με τον καιρό έμαθε να απολαμβάνει τα μεγάλα φωτεινά δωμάτια, το σύγχρονο μπάνιο και την κηπουρική στο μεγάλο μπαλκόνι. Είχε φέρει γλάστρες από το παλιό σπίτι, αυτές που είχε στο μικρό μπαλκόνι της πρόσοψης, αγόρασε όμως και πολλές άλλες – το μπαλκόνι του καινούριου σπιτιού ήταν τρεις φορές μεγαλύτερο από του παλιού. Περιποιούνταν καθημερινά και προσωπικά τα λουλούδια του και το μπαλκόνι μεταμορφώθηκε σε έναν μικρό πολύχρωμο κρεμαστό κήπο που μοσχοβολούσε. Προκειμένου να μη βρίσκεται εκτεθειμένος και σε δημόσια θέα, σταμάτησε τους περιπάτους στο πάρκο, τη μοναδική άσκηση που τον έβγαζε από τη βιβλιοθήκη του σπιτιού του – θεωρούσε ότι ένας καλός δικαστικός λειτουργός έπρεπε να ενημερώνεται συνεχώς και για τα πάντα, και αφιέρωνε πολύ από τον χρόνο του στο διάβασμα. Ήταν περήφανος για την πλούσια προσωπική βιβλιοθήκη του, την οποία διαρκώς εμπλούτιζε με νέους τόμους. Δίπλα από ένα παράθυρο είχε τοποθετήσει μια αναπαυτική πολυθρόνα, όπου καθόταν όταν ήθελε να χαλαρώσει, διαβάζοντας κάποιο μυθιστόρημα ή κάποιον ταξιδιωτικό οδηγό. Όταν όμως μελετούσε για τη δουλειά του, προτιμούσε να κάθεται στο μεγάλο, βαρύ, αυστηρό, από σκούρο ξύλο γραφείο του. Η αναγκαστική όρθια στάση του σώματος στην ψηλή και ταπετσαρισμένη με καφέ δέρμα καρέκλα, βοηθούσε στην καλύ14
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ #3 – Ο ΙΤΑΛΟΣ
τερη κατανόηση μιας δικογραφίας, ενός επιστημονικού βιβλίου ή κάποιου σχετικού με το Διεθνές Δίκαιο εγχειριδίου. Για τις ούτως ή άλλως περιορισμένες μετακινήσεις του, αγόρασε ένα θωρακισμένο αυτοκίνητο και προσέλαβε οδηγό. Το πρωί πήγαινε στη δουλειά του, ενώ το βράδυ, ο βιβλιοφάγος και καλοφαγάς αυτός άνθρωπος, άφηνε για λίγο τη βιβλιοθήκη του και πήγαινε για φαγητό σε κάποιο από τα καλά εστιατόρια της πόλης. Η Μπογκοτά, η μεγαλύτερη πόλη της Κολομβίας και τρίτη μεγαλύτερη στη Νότια Αμερική, φημίζεται για το καλό φαγητό της. Η αφθονία και καλή ποιότητα των τοπικών αγαθών –φρούτων, λαχανικών, κρεάτων, αλλά και όλων των προϊόντων της θάλασσας– σε συνδυασμό με τον απίστευτο καφέ, δίνουν την ευκαιρία σε ικανούς σεφ να δημιουργήσουν καταπληκτικά πιάτα, που ο δικαστής είχε τη δυνατότητα να πληρώσει, αλλά και τη γνώση να απολαύσει. Το αγαπημένο εστιατόριό του ήταν το «Matiz», στο νούμερο 11 της Calle 95. Δεν ήταν φτηνό, ήταν όμως εξαιρετικό. Ο Santiago Giménez απολάμβανε τα πολύχρωμα, εύγευστα πιάτα του, αναγνωρίζοντας τόσο την εξαίσια γεύση τους όσο και την ευφάνταστη παρουσίασή τους. Ένα άλλο αγαπημένο του ήταν το «Casa Santa Clara», το οποίο κτισμένο στα δέκα χιλιάδες πόδια, στην κορυφή του Cerro Monserrate, εκτός από τα εξαίσια και με αυθεντική κολομβιανή γεύση πιάτα, πρόσφερε πανοραμική θέα σε ολόκληρη την πόλη. Δυστυχώς για λόγους ασφαλείας ο δικαστής είχε αναγκαστεί να 15
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
διαγράψει το συγκεκριμένο εστιατόριο από τον κατάλογο των γαστριμαργικών του περιπλανήσεων, καθώς η πρόσβαση σε αυτό γινόταν μόνο με το δημόσιο τελεφερίκ. Εκείνο το πρωινό του 1985, στην ηλιόλουστη Γενεύη, το σεμινάριο του Διεθνούς Δικαίου άρχισε καλά. Οι ομιλητές, όλοι οι συμμετέχοντες και κυρίως οι είκοσι τέσσερις μεταπτυχιακοί φοιτητές οι οποίοι είχαν την τιμή να συμμετάσχουν, ανυπομονούσαν να αρχίσουν οι εργασίες του σεμιναρίου. Οι σπουδαστές αυτοί είχαν επιλεγεί με αυστηρότατα κριτήρια και παρ’ όλη τη νεαρή τους ηλικία, είχαν ήδη παρουσιάσει σημαντικές μελέτες και είχαν εργαστεί ή εργάζονταν ως μαθητευόμενοι σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς. Οι νέοι αυτοί, φυτώριο και μελλοντική ελίτ των ειδικών του Διεθνούς Δικαίου, θα είχαν την τιμή να συμμετάσχουν στα ντιμπέιτ που θα ακολουθούσαν και να ανταλλάξουν τις απόψεις τους σε μια πολιτισμένη συνομιλία, σαν ίσος προς ίσο, με ακαδημαϊκούς και με διεθνούς φήμης δικαστικούς λειτουργούς. Η συμμετοχή στο σεμινάριο θα πρόσθετε ένα ακόμη στοιχείο στο ήδη ζηλευτό βιογραφικό τους. «Your Honor, the floor is yours», είπε ο πρόεδρος του σεμιναρίου καλώντας τον δικαστή Giménez στο βάθρο. Ο δικαστής έχαιρε του σεβασμού συναδέλφων απ’ όλο τον κόσμο και για τον λόγο αυτόν θα ήταν ο πρώτος ομιλητής. Η ομιλία του με θέμα την «Ασυλία των κρατικών υπαλλήλων από αλλοδαπή ποινική δικαιοδοσία» αναμενόταν με ανυπομονησία και περιέργεια. Εκεί16
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ #3 – Ο ΙΤΑΛΟΣ
νος όταν άκουσε το όνομά του, δεν αντέδρασε αμέσως. Αφού μάζεψε τα χαρτιά του, σηκώθηκε με αργές βαριές κινήσεις. Έκανε ένα αβέβαιο βήμα προς το βάθρο των ομιλητών, ταλαντεύτηκε, φάνηκε σαν να προσπαθούσε να ισορροπήσει, μάταια όμως. Καθώς σήκωνε το αριστερό του πόδι για να κάνει ένα ακόμη βήμα, το δεξί λύγισε και σωριάστηκε αναίσθητος στο ξύλινο δάπεδο. Τα χαρτιά της ομιλίας του σκόρπισαν τριγύρω. Ο πρόεδρος και οι άλλοι τέσσερις συνομιλητές στο πάνελ, έντρομοι, έτρεξαν κοντά του. «Ο!» ακούστηκε από το ακροατήριο. Η διακομιδή στο πλησιέστερο νοσοκομείο ήταν ταχύτατη, αλλά μάταιη. Όταν το ασθενοφόρο έφτασε στο νοσοκομείο, ο δικαστής ήταν ήδη κλινικά νεκρός. Οι γιατροί διέγνωσαν δηλητηρίαση από άτροπο η ευθάλεια, κοινώς μπελαντόνα, ένα πολυετές φυτό που φύεται στην Ευρώπη, το φύλλωμα και οι καρποί του οποίου είναι εξαιρετικά τοξικά καθώς περιέχουν αλκαλοειδές τροπάνιο. Οι ώριμοι καρποί της μοιάζουν πολύ με μούρα, είναι μαύροι γυαλιστεροί κι έχουν γλυκιά γεύση. Η θανατηφόρα δόση για τους ενήλικες είναι δέκα με είκοσι καρποί, ανάλογα με τη φυσιολογική κράση του καταναλωτή. Ο ιατροδικαστής δεν μπόρεσε να προσδιορίσει πόσους καρπούς είχε καταναλώσει το θύμα, ενώ οι αστυνομικοί που διερεύνησαν την υπόθεση, δεν βρήκαν κανένα ίχνος των θανατηφόρων καρπών. Αρκετές ώρες αργότερα, αστυνομικοί που ερευνούσαν ακόμη στο ξενοδοχείο, ειδοποιημένοι από τις φωνές μιας πελάτισσας που πανικοβλήθηκε όταν άκουσε 17
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
περίεργους θορύβους στον διάδρομο του ορόφου όπου ήταν το δωμάτιο του δικαστή, βρήκαν κρυμμένο σε μια βοηθητική ντουλάπα έναν σερβιτόρο. Ο νέος βρέθηκε δεμένος χειροπόδαρα, φιμωμένος με μια μεγάλη ταινία που κρατούσε κολλημένο στο πρόσωπό του ένα μεγάλο κομμάτι βαμβάκι εμποτισμένο με χλωροφόρμιο. Κρίνοντας από τους δυο εντελώς διαφορετικούς κόμπους στο σχοινί που κρατούσε διπλωμένο τον άτυχο νέο, η Αστυνομία υπέθεσε ότι οι δράστες ήταν δύο: Ο ένας κόμπος ήταν μια ναυτική καντηλίτσα, με τις άκρες του σχοινιού σηκωμένες ψηλά και στερεωμένες σε έναν γάντζο για κρεμάστρες στο επάνω μέρος της ντουλάπας, κι ο άλλος, ένας κανονικός διπλός κόμπος. Ο νεαρός, όπως δήλωσε μόλις συνήλθε, δεν είχε δει αυτούς που του επιτέθηκαν, θυμόταν δε ελάχιστα από το γεγονός. Είπε ότι στις επτά παρά δύο, τη στιγμή που ετοιμαζόταν να χτυπήσει την πόρτα του δωματίου «323» –αυτό ήταν το δωμάτιο του δικαστή–, προκειμένου να αφήσει τον δίσκο με το πρωινό, ένιωσε ένα χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και κατάλαβε ότι κάποιος πήρε τον δίσκο από τα χέρια του. Όταν άνοιξε ξανά τα μάτια του, ήταν καθισμένος μέσα στην ντουλάπα, με το κορμί του πιασμένο από την πολύωρη ακινησία και την άβολη στάση: Τα γόνατά του ακουμπούσαν στην κοιλιά του, σφιχτά δεμένα με ένα σχοινί γύρω από την πλάτη του, ενώ τα χέρια του ήταν κι αυτά δεμένα πίσω στην πλάτη. Δυσκολευόταν να αναπνεύσει καθώς ο λευκοπλάστης κι αυτό το μεγάλο βαμβάκι με τη γλυκιά μυρωδιά που τον είχε κρατήσει αναίσθητο για πολλές ώρες, 18
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ #3 – Ο ΙΤΑΛΟΣ
εμπόδιζαν την αναπνοή του. Όταν, όπως είπε, ξύπνησε, πίεσε τα δεμένα πόδια του στο δάπεδο και βάζοντας τα δυνατά του ταλαντεύτηκε αρκετές φορές, μια αριστερά και μια δεξιά, χτυπώντας με τους ώμους του τα ξύλινα τοιχώματα της ντουλάπας, ενώ συγχρόνως μούγκριζε μέσα από το φιμωμένο στόμα του. Ο ιατροδικαστής που εξέτασε το καρούμπαλο και τις λίγες εκδορές στο κεφάλι του νέου, αποφάνθηκε ότι το χτύπημα προήλθε από ένα λεπτό, μάλλον μακρύ και μεταλλικό αντικείμενο, θεωρούσε δε ότι ο δράστης ήταν αριστερόχειρας επειδή το οίδημα βρισκόταν στην πίσω αριστερή πλευρά του κρανίου. Την επομένη, μια καμαριέρα που καθάριζε το σαλονάκι του ορόφου, βρήκε κρυμμένο κάτω από τα μαξιλάρια ενός αναπαυτικού βελούδινου καναπέ ένα μακρύ μπρούτζινο σουβλί από αυτά που χρησιμοποιούμε για να σκαλίζουμε τα ξύλα στο τζάκι. Επάνω στο εργαλείο βρέθηκαν λίγες σταγόνες αίμα και τρίχες από τα μαλλιά του νέου. Μια έρευνα σε ένα άλλο σαλόνι στο ισόγειο του ξενοδοχείου –όπου υπήρχε ένα μεγάλο μαρμάρινο τζάκι– αποκάλυψε ότι έλειπε ένα από τα εργαλεία του τζακιού. Το 1985 δεν υπήρχαν κάμερες ασφαλείας στους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων και η Αστυνομία, προκειμένου να διαλευκάνει μια υπόθεση, βασιζόταν στα επιτόπου ευρήματα, στα δακτυλικά αποτυπώματα και στις ανακρίσεις των παρευρισκομένων στον τόπο της αποτρόπαιης πράξης. Δυστυχώς, στην υπόθεση του δικαστή, δεν υπήρχαν δακτυλικά αποτυπώματα ούτε 19
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
στα σκεύη του πρωινού –εκτός από αυτά του ίδιου του δικαστή– ούτε στο εργαλείο του τζακιού, ούτε στην πόρτα της ντουλάπας όπου οι δράστες είχαν κρύψει τον σερβιτόρο, αλλά ούτε και στο σχοινί που τον κρατούσε δεμένο. Συνεπώς οι δράστες φορούσαν γάντια. Οι ανακρίσεις των πελατών και του προσωπικού του ξενοδοχείου δεν οδήγησαν πουθενά. Κανείς δεν είχε δει ούτε είχε ακούσει τίποτα. Ο θάνατός του δικαστή χαρακτηρίστηκε ως ανθρωποκτονία εκ προμελέτης. Οι Ελβετικές Διωκτικές Αρχές δεν κατάφεραν να διαλευκάνουν τη δολοφονία και η υπόθεση αρχειοθετήθηκε. Το ετήσιο σεμινάριο του Διεθνούς Δικαίου τελείωσε εκείνη τη χρονιά πριν καν αρχίσει, απότομα, απροσδόκητα, άδοξα και θλιβερά.
20
Διαβάστε επίσης....
Διαβάστε επίσης....
120 × 170 SPINE: 30.5 FLAPS: 80
#3
Διαβάστε επίσης....
Η επιτυχημένη απελευθέρωση της γοητευτικής συντρόφου του από τα χέρια σπείρας Κολομβιανών διακινητών ναρκωτικών που την είχαν απαγάγει, και η σύλληψη των δραστών, δεν αρκούν στον αστυνομικό διευθυντή Γιώργο Μαρκόπουλο. Ο έμπειρος, διορατικός κι έξυπνος αυτός άνθρωπος ορκίζεται να αποκαλύψει κάθε πτυχή της απαγωγής, να φέρει στο φως τα βαθύτερα κίνητρα των κακοποιών, και βέβαια να συλλάβει τους ηθικούς αυτουργούς και όλους αυτούς που κινούσαν τα νήματα της απαγωγής από τα παρασκήνια. Η λεβεντιά είναι μια πληγή που πάντα αίμα τρέχει, Θε μου, πώς τηνε βαστά εκείνος που την έχει. ΚΡΗΤΙΚΉ ΜΑΝΤΙΝΆΔΑ
ISBN 978-960-564-806-0
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
0_cover_III.indd 1
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ
Από τα γραφικά Navigli στο Μιλάνο και το λιμάνι Gioia Tauro, προπύργιο της μαφίας της Καλαβρίας, πηγαίνουμε για ψάρεμα στο Κρητικό, σκαρφαλώνουμε στις πλαγιές του Ψηλορείτη, όπου έχουμε επικίνδυνες συναντήσεις με βίαιους Κρητικούς, χορεύουμε Πεντοζάλι σε έναν γάμο στα Χανιά, πριν επιστρέψουμε στην Κέρκυρα, για το τελικό χτύπημα στη μαφία, αλλά και για μια κηδεία.
ΕΓΚΗΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
Δράση, έρωτας και συνεχείς ανατροπές… Παρέα με τον γοητευτικό και δαιμόνιο Γιώργο Μαρκόπουλο, ταξιδεύουμε…
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Ο ΙΤΑΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Η Ειρήνη Κορακιανίτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου πήγε σχολείο στο Αμερικανικό Κολέγιο. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Λοζάνης στην Ελβετία. Ζει στην Κέρκυρα. Έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, eLearning. Το 2013, ύστερα από τριάντα δύο χρόνια επαγγελματικής δραστηριότητας στον τουρισμό, σταμάτησε να εργάζεται και αφιέρωσε τον χρόνο της στη συγγραφή, υλοποιώντας έτσι μια παλιά της επιθυμία. Η αστυνομική τριλογία «Έγκλημα στην Κέρκυρα» είναι το πρώτο της έργο, με πρωταγωνιστή τον δαιμόνιο και γοητευτικό αστυνομικό Γιώργο Μαρκόπουλο. Αποτελείται από τα βιβλία «Έγκλημα στην Κέρκυρα Ι – Ο Έλληνας», «Έγκλημα στην Κέρκυρα ΙΙ – Ο Κολομβιανός» κι «Έγκλημα στην Κέρκυρα ΙΙΙ – Ο Ιταλός». Και τα τρία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Οσελότος. Έργα της, επίσης, έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
sensitivities1@gmail.com
7/10/2019 5:11:37 PM