

Έμμετρα
Τι Τλος Έμμετρα
ς
υγγρΑ φέ Α ς ςπύρος έ. φυλακτός
ςέ ιρΑ
Ποίηση [2358] 0623/11
έ ργο έ ξωφυλλου Αχιλλέας Αϊβάζογλου
έΠ ιm έ λ έ ι Α - Διορθω ς η Δέσποινα Αγγελοπούλου
Layout - Design myrtilo, λένα Παντοπούλου
Copyright© 2023
έ φυλακτός
ωΤ η έ κ Δο ς η
ιούνιος 2023
is B n 978-618-205-448-2
ΔιΑθέςη Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.eu | www.ocelotos.eu
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.


Στον Σπύρο Φυλακτό υπάρχει μια ιδιαιτερότητα, αυτή της οπτικής του γραφής. Συνθέτει δηλαδή οπτικά τα φαινόμενα της ζωής και φωτίζει τα προβλήματα του καιρού μας. Όχι βέβαια για να τα ιστορήσει αφηγηματικά, αλλά για να αποκαλύψει τις ψυχικές τους ισορροπίες. Ο Φυλακτός φαίνεται πως έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα της προσωπικής ευθύνης, έναν σεβασμό προς το λειτούργημα του ποιητή και την ατομική του υπόσταση. Στην ποίησή του δεν θα συναντήσετε προχειρότητα, δεν θα καταφύγει σε εύκολες κατασκευαστικές λύσεις, δεν ζητά να εντυπωσιάσει επιφανειακά, να παρασύρει τον θεατή. Τον παρακολουθείς να υποτάσσεται στον ατελείωτο μόχθο με την υπομονή του συνειδητού δημιουργού για να μπορέσει με τη γνώση να εκφράσει τα άγνωστα της ψυχής του.
Αχιλλέας Αϊβάζογλου
Ζωγράφος, τ. καθηγητής Πανεπιστημίου
Ο έμμετρος λόγος ήταν πάντα για τους ανθρώπους πηγή
πνευματικής ανάτασης και τέρψης. Οι ρίμες προσδίδουν
εξιδανίκευση των συναισθημάτων και των εικόνων, είτε
ο λόγος είναι λυρικός είτε διηγηματικός. Απαιτείται δε
ιδιαίτερη τεχνική προκειμένου να χωρέσουν με ακρίβεια
οι εικόνες και τα νοήματα στις ρίμες.
Επιμένω στον έμμετρο λόγο, αφού αυτόν υπηρετώ
πολλά χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή ως στιχουργός και γνωρίζοντας πόσο μπορεί να ευφράνει τις
καρδιές των ανθρώπων ένα
Ισημερία
Ένα δωμάτιο μικρό, τι να χωρέσει
είναι μπαλόνι η μοναξιά, πνίγει τον χώρο
κι εγώ μικρός, πιάνω γωνία, πίσω θέση
και τη ζωή των μετρημένων παίρνω δώρο.
Κάποια εικόνα μαγική, σε φόντο πόλης
κι ένα φιλί απ’ τα πανέρια αγορασμένο
χρόνια μετρώ με τη βοήθεια φορμόλης
είναι γρανάζι το παρόν μου χαλασμένο.
Όταν φοβάται το κορμί, πώς να αλητέψει
έχει κουράσει την ψυχή, κακοκαιρία
μοιάζει οθόνη προβολής που ’χει μουσκέψει
άσπρο και γκρι, αβάσταχτη ισημερία.
Όλο και κάτι θα συμβεί να σπάει το γκρίζο
μια συγχορδία αισθαντική και ένας στίχος
είναι καράβι το μυαλό μου κι αρμενίζω
μα και το πέλαγος βαρύς φαίνεται τοίχος.
Έλα κι απόψε ραντεβού στο σταυροδρόμι
εκεί που σμίγει το μηδέν με τις χιλιάδες
εκεί που κρύβουν τους κακούς οι υπονόμοι
και τα μωρά βγάζουν σεργιάνι τις μανάδες.
Η συντροφιά της καταιγίδας δεν μετράει
έχει μονότονο ρυθμό και με φοβίζει
ένα τραγούδι ψάχνω, φως μου, να μας πάει
και τη συνήθεια τη μικρή μας να φωτίζει.
«Ήμουν στη Θεσσαλονίκη για κάποιες εμφανίσεις. Ένα βράδυ, στο
ξενοδοχείο, άνοιξα έναν από τους φακέλους με στίχους που μου είχαν στείλει. Έπεσα πάνω στον φάκελο του Σπύρου Φυλακτού. Εκείνο το βράδυ μελοποίησα το τραγούδι που μόλις ακούσαμε και άλλα δύο. Τόσο είχα ενθουσιαστεί με τους στίχους του Σπύρου!»
Μάριος Τόκας από την εκπομπή «Στην υγειά μας» του Σπύρου Παπαδόπουλου «Με τον Σπύρο Φυλακτό γνωριστήκαμε τελευταία, αλλά απ’ ό,τι φάνηκε είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια… Έχει έναν όμορφο και απλό τρόπο γραφής που νομίζω είναι κατανοητός, στοχευμένος, με κάποια νέα στοιχεία γραφής. Αυτή η ελληνική γλώσσα! Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα…»
Χριστόφορος Κροκίδης από συνέντευξη στο site «Dum spiro spero»
«Τον Σπύρο Φυλακτό τον γνωρίσαμε από τη συνεργασία του με τον
κολλητό μας, τον Χριστόφορο Κροκίδη, στο cd “Ολική λοβοτομή”.

Μου ζήτησαν να συμμετάσχω στο “Τρελαίνομαι” και φυσικά δέχτηκα με πολύ μεγάλη μου χαρά! Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία φιλία η οποία ελπίζω πως θα ζήσει και θα γεράσει! Μετά φτιάξαμε παρέα και το “Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα” σε στίχους του Σπύρου, μουσική δική μου και κιθάρες του Χριστόφορου. Ο τρόπος γραφής του Σπύρου δεν ξέρω αν είναι έμμετρος, ξέρω όμως ότι είναι έμψυχος! Πέρα όμως από τη σχέση συνεργασίας μεταξύ μας, το σημαντικότερο είναι πως γεννήθηκε μία σχέση αλληλοεκτίμησης και σεβασμού! Κι εκεί είναι που ποντάρω πάντα… στον άνθρωπο! Καλή επιτυχία, Σπύρο μου, σε ό,τι κι αν κάνεις, μέσα από την καρδιά μας!»
Γιάννης-Σοφία Γιοκαρίνη
ISBN 978-618-205-448-2