ΕΣΔΡΑΣ Α', Β'- ΝΕΕΜΙΑΣ- ΤΩΒΙΤ- ΙΟΥΔΙΘ- ΕΣΘΗΡ

210 × 280 SPINE: 24 FLAPS: 0

ISBN 978-618-205-146-7

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

9 786182 051467

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

ΕΣΔΡΑΣ Α΄, Β΄ ΝΕΕΜΙΑΣ, ΤΩΒΙΤ ΙΟΥΔΙΘ, ΕΣΘΗΡ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΚ ΤΩΝ Ο΄ Α. Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ὁ Θανάσης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε τὸ 1968 στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου καὶ ζεῖ. Εἶναι ἀπόφοιτος τοῦ Τμήματος Φιλολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ Μεταφράσεις Ψαλμοὶ καὶ Ὠδές, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Σοφία Σολομῶντος, Σοφία Σειράχ, Ἐκκλησιαστής, Παροιμίες, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Ἰώβ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Ἱερεμίας, Βαρούχ, Θρῆνοι, Ἐπιστολὴ Ἱερεμία, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2017. Ἡσαΐας, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάιος 2018. Ἆσμα ἀσμάτων, Ἰεζεκιήλ, Δανιήλ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Ἰανουάριος 2019. Δώδεκα προφῆτες, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2019. Μακκαβαίων Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2020.

Edgar Allan Poe, Τὸ Κοράκι καὶ Ἄνναμπελ Λή, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017. Ποιητικὴ συλλογὴ Κύριε, ποιανοῦ φωνή;, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017.

Τιτλος ΕΣΔΡΑΣ Α΄, Β΄, ΝΕΕΜΙΑΣ, ΤΩΒΙΤ, ΙΟΥΔΙΘ, ΕΣΘΗΡ Συγγραφέας Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης

Επιmελεια - Διορθωση Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης

Layout - Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου

Copyright© 2021 Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης

Πρώτη Εκδοση Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2021

ISBN 978-618-205-146-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108

ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

7

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΣΔΡΑΣ Α΄……………………………………………………………………………………………11 ΕΣΔΡΑΣ Β΄…………………………………………………………………………………………….75 ΝΕΕΜΙΑΣ…………………………………………………………………………………………….123 ΤΩΒΙΤ…………………………………………………………………………………………………189 ΙΟΥΔΙΘ……………………………………………………………………………………………….253 ΕΣΘΗΡ………………………………………………………………………………………………..343

9

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο τῶν Ἑβδομήκοντα (Ο΄) ἀκολουθεῖ πιστὰ τὸ κείμενο τῆς ἔκδοσης τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως αὐτὸ εἶναι καταχωρημένο στὸν ἱστότοπο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας στὸ διαδίκτυο (http://www.apostolikidiakonia.gr). Οἱ ὅποιες διορθώσεις ἔγιναν σὲ λάθος γραμματικοὺς τύπους ἢ λέξεις τοῦ κειμένου δηλώνονται στὸ τέλος ἑκάστου κεφαλαίου. Ἡ διάταξη τοῦ ἀρχαίου κειμένου σὲ στίχους (ὅσον ἀφορᾶ τὸ κεφάλαιο 13 τοῦ βιβλίου Τωβὶτ καὶ τὸ κεφάλαιο 16 τοῦ βιβλίου Ἰουδὶθ) βασίστηκε στὴν κριτικὴ ἔκδοση τοῦ Alfred Rahlfs (βλ. Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη κατὰ τοὺς Ο΄ (Septuaginta), Ἐπιστημονικὴ ἐπιμέλεια Prof. D. Dr. Alfred Rahlfs, Βιβλικὴ Ἐταιρία, Ἀθῆναι). Τέλος, ἡ διάταξη τοῦ ἀρχαίου κειμένου σὲ παραγράφους, προκειμένου γιὰ τὴν ἀρχὴ κάθε κεφαλαίου βασίστηκε στὴν κριτικὴ ἔκδοση τοῦ Rahlfs (ἐκτὸς ἀπὸ ἐλάχιστες περιπτώσεις, ὅπου αὐτὸ δὲν ἦταν δυνατό, λόγῳ τῶν διαφορῶν ποὺ ὑπάρχουν στὴν ἔναρξη τῶν κεφαλαίων ἀνάμεσα στὰ δύο κείμενα), ἐνῶ προκειμένου γιὰ τὸ ἐσωτερικὸ τῶν κεφαλαίων βασίστηκε στὸ κείμενο τῆς ἔκδοσης τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἑλληνικὸ σύστημα ἀρίθμησης τῶν κεφαλαίων: 1 (Α΄), 2 (Β΄), 3 (Γ΄), 4 (Δ΄), 5 (Ε΄), 6 (Ϛ΄), 7 (Ζ΄), 8 (Η΄), 9 (Θ΄), 10 (Ι΄), 11 (ΙΑ΄), 12 (ΙΒ΄), 13 (ΙΓ΄), 14 (ΙΔ΄), 15 (ΙΕ΄), 16 (ΙϚ΄). Ἡ μετάφραση τῶν βιβλίων τοῦ τόμου αὐτοῦ ἐκπονήθηκε ἀπὸ Σάββατο 1 Αὐγούστου 2020 ὡς Παρασκευὴ 6 Αὐγούστου 2021.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΚ ΤΩΝ Ο΄ Α. Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

14

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

1 ΚΑΙ ἤγαγεν ᾿Ιωσίας τὸ πάσχα ἐν ῾Ιερουσαλὴμ τῷ Κυρίῳ αὐτοῦ καὶ ἔθυσε τὸ πάσχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου 2 στήσας τοὺς ἱερεῖς κατ᾿ ἐφημερίας ἐστολισμένους ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Κυρίου. 3 καὶ εἶπε τοῖς Λευΐταις, ἱεροδούλοις τοῦ ᾿Ισραήλ, ἁγιάσαι ἑαυτοὺς τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ θέσει τῆς ἁγίας κιβωτοῦ τοῦ Κυρίου ἐν τῷ οἴκῳ, ᾧ ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν ὁ τοῦ Δαυῒδ ὁ βασιλεύς· 4 οὐκ ἔσται ὑμῖν ἆραι ἐπ᾿ ὤμων αὐτήν· καὶ νῦν λατρεύετε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν καὶ θεραπεύετε τὸ ἔθνος αὐτοῦ ᾿Ισραὴλ καὶ ἑτοιμάσατε κατὰ τὰς πατριὰς καὶ τὰς φυλὰς ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυῒδ βασιλέως ᾿Ισραὴλ καὶ κατὰ τὴν μεγαλειότητα Σαλωμὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. 5 καὶ στάντες ἐν τῷ ἁγίῳ κατὰ τὴν μεριδαρχίαν τὴν πατρικὴν ὑμῶν τῶν Λευϊτῶν, τῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, 6 ἐν τάξει θύσατε τὸ πάσχα καὶ τὰς θυσίας ἑτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν καὶ ποιήσατε τὸ πάσχα κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ Κυρίου τὸ δοθὲν τῷ Μωυσῇ. 7 καὶ ἐδωρήσατο ᾿Ιωσίας τῷ λαῷ τῷ εὑρεθέντι ἀρνῶν καὶ ἐρίφων τριάκοντα χιλιάδας, μόσχους τρισχιλίους· ταῦτα ἐκ τῶν βασιλικῶν ἐδόθη κατ᾿ ἐπαγγελίαν τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσι καὶ Λευΐταις. 8 καὶ ἔδωκε Χελκίας καὶ Ζαχαρίας καὶ ῾Ησκῆλος οἱ ἐπιστάται τοῦ ἱεροῦ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς πάσχα πρόβατα δισχίλια ἑξακόσια, μόσχους τριακοσίους. 9 καὶ ᾿Ιεχονίας καὶ Σαμαίας καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀδελφὸς καὶ ᾿Ασαβίας καὶ ᾿Οχιῆλος καὶ ᾿Ιωρὰμ χιλίαρχοι ἔδωκαν τοῖς Λευΐταις εἰς πάσχα πρόβατα πεντακιχίλια, μόσχους ἑπτακοσίους. 10 καὶ ταῦτα τὰ γενόμενα· εὐπρεπῶς ἔστησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται ἔχοντες τὰ ἄζυμα κατὰ τὰς φυλὰς καὶ κατὰ τὰς μεριδαρχίας τῶν πατέρων ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ προσενεγκεῖν τῷ Κυρίῳ κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ Μωυσῆ, καὶ οὕτω τὸ πρωϊνόν. 11 καὶ ὤπτησαν τὸ πάσχα πυρὶ ὡς καθήκει, καὶ τὰς θυσίας ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ λέβησι μετ᾿ εὐωδίας καὶ ἀπήνεγκαν πᾶσι τοῖς ἐκ τοῦ λαοῦ. 12 μετὰ δὲ ταῦτα ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς τε καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς ᾿Ααρών· 13 οἱ γὰρ ἱερεῖς ἀνέφερον τὰ στέατα ἕως ἀωρίας, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς ᾿Ααρών. 14 καὶ οἱ ἱεροψάλται υἱοὶ ᾿Ασὰφ ἦσαν ἐπὶ τῆς τάξεως αὐτῶν, κατὰ τὰ ὑπὸ Δαυῒδ τεταγμένα καὶ ᾿Ασὰφ καὶ Ζαχαρίας καὶ ᾿Εδδινοῦς ὁ παρὰ τοῦ βασιλέως, 15 καὶ οἱ θυρωροὶ ἐφ᾿ ἑκάστου πυλῶνος· οὐκ ἔστι παραβῆναι ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ ἐφημερίαν, οἱ γὰρ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς. 16 καὶ συνετελέσθη τὰ τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ἀχθῆναι τὸ πάσχα καὶ προσαχθῆναι τὰς θυσίας ἐπὶ τὸ τοῦ Κυρίου θυσιαστήριον κατὰ τὴν ἐπιταγὴν τοῦ βασιλέως ᾿Ιωσίου. 17 καὶ ἠγάγοσαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ οἱ εὑρεθέντες ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τὸ πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἡμέρας ἑπτά. 18 καὶ οὐκ ἤχθη τὸ πάσχα τοιοῦτον ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ τῶν χρόνων Σαμουὴλ τοῦ προφήτου, 19 καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τοῦ ᾿Ισραὴλ οὐκ ἠγάγοσαν πάσχα τοιοῦτον, οἷον ἤγαγεν ᾿Ιωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ ᾿Ιουδαῖοι καὶ πᾶς ᾿Ισραὴλ ὁ εὑρεθεὶς ἐν τῇ κατοικήσει αὐτῶν ἐν ῾Ιερουσαλήμ· 20 ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει βασιλεύοντος ᾿Ιωσίου ἤχθη τὸ πάσχα τοῦτο. 21 καὶ ὠρθώθη τὰ ἔργα ᾿Ιωσίου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ πλήρει εὐσεβείας. 22 καὶ τὰ κατ᾿ αὐτὸν δὲ ἀναγέγραπται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, περὶ τῶν ἡμαρτηκότων καὶ ἠσεβηκότων εἰς τὸν Κύριον παρὰ πᾶν ἔθνος καὶ βασιλείαν, καὶ ἃ ἐλύπησαν αὐτὸν ἐν αἰσθήσει, καὶ οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἀνέστησαν ἐπὶ ᾿Ισραήλ.

23 Καὶ μετὰ πᾶσαν τὴν πρᾶξιν ταύτην ᾿Ιωσίου συνέβη Φαραὼ βασιλέα Αἰγύπτου ἐλθόντα πόλεμον ἐγεῖραι ἐν Χαρκαμὺς ἐπὶ τοῦ Εὐφράτου, καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ ᾿Ιωσίας. 24 καὶ διεπέμψατο πρὸς αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί ἐστι, βασιλεῦ τῆς ᾿Ιουδαίας; 25 οὐχὶ πρός σε ἐξαπέσταλμαι ὑπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ· ἐπὶ γὰρ τοῦ Εὐφράτου ὁ πόλεμός μου ἐστί. καὶ νῦν Κύριος μετ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καὶ Κύριος μετ᾿ ἐμοῦ ἐπισπεύδων ἐστίν· ἀπόστηθι καὶ μὴ ἐναντιοῦ τῷ Κυρίῳ. 26 καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν ἑαυτὸν ᾿Ιωσίας ἐπὶ τὸ ἅρμα αὐτοῦ, ἀλλὰ πολεμεῖν αὐτὸν ἐπεχείρει, οὐ προσέχων ρήμασιν ῾Ιερεμίου προφήτου ἐκ στόματος Κυρίου· 27 ἀλλὰ συνεστήσατο πρὸς αὐτὸν πόλεμον ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδδώ, καὶ κατέβησαν οἱ ἄρχοντες πρὸς τὸν βασιλέα ᾿Ιωσίαν. 28 καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισὶν ἑαυτοῦ· ἀποστήσατέ με ἀπὸ τῆς μάχης, ἠσθένησα γὰρ λίαν. καὶ εὐθέως ἀπέ-

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 15

1 Καὶ ὁ Ἰωσίας ὁ βασιλιάς, γιόρτασε τὸ Πάσχα τοῦ Κυρίου του στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸν πασχάλιο θυσίασε ἀμνό, τὴν δεκάτη τετάρτη μέρα τοῦ πρώτου μηνός, 2 κι ἐγκατέστησε στοῦ Κυρίου τὸν ναὸ τοὺς ἱερεῖς, τὸν καθένα στὸ ἔργο ποὺ τοῦ ἔχει ἀνατεθεῖ, τὴ στολὴ αὐτῶν φορώντας τὴν ἱερατική. 3 Κι ἔδωσε στοὺς Λευΐτες ἐντολή, τοὺς ὑπηρέτες τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ Ἰσραήλ, κατὰ τὸν νόμο τοῦ Κυρίου τοὺς ἑαυτούς τους νὰ ἐξαγνίσουν, τὴν ἁγία τοῦ Κυρίου Κιβωτό, στὴ θέση της γιὰ νὰ τοποθετήσουν, στοῦ Κυρίου τὸν οἶκο τὸν ἱερό, αὐτὸν ποὺ ἀνοικοδόμησε ὁ βασιλέας Σολομών, τοῦ βασιλιᾶ Δαυῒδ ὁ γιός· 4 δὲν θὰ χρειαστεῖ πλέον ἐσεῖς, νὰ μεταφέρετε στοὺς ὤμους σας αὐτήν· καὶ τώρα, νὰ λατρεύετε τὸν Κύριο τὸν Θεό σας, τὸν Θεό, καὶ τὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραὴλ νὰ ὑπηρετεῖτε διηνεκῶς, καὶ κατὰ οἰκογένεια καὶ φυλή, τὶς θυσίες ἑτοιμάστε τώρα ἐσεῖς, σύμφωνα μὲ τοῦ Δαυῒδ τὴν ἐντολή, τοῦ βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ σύμφωνα μὲ τοῦ γιοῦ του, τοῦ Σολομώντα, τὴ μεγαλοπρέπεια τὴν ἱερή. 5 Καὶ σταθεῖτε στὸν ναὸ τὸν ἱερό, κατὰ τὴν τάξη τῶν πατρικῶν σας οἰκογενειῶν, τῶν Λευϊτῶν, μπροστὰ ἀπ’ τοὺς ἀδελφούς σας, τοὺς γιοὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὅπως ἔχει ἀπὸ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καθοριστεῖ, 6 καὶ θυσιάστε τὸν πασχάλιο ἀμνό, τὴν τάξη τηρώντας καταλεπτῶς, καὶ γιὰ τοὺς ἀδελφούς σας τὶς θυσίες ἑτοιμάστε, καὶ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα ἑορτάστε, σύμφωνα μὲ τὸ πρόσταγμα, τοῦ Κυρίου τὴν ἐντολή, αὐτὴν ποὺ δόθηκε στὸν Μωυσῆ. 7 Καὶ πρόσφερε ὁ Ἰωσίας, στὸν λαὸ ποὺ ἦταν ἐκεῖ, τριάντα χιλιάδες ἐρίφια καὶ ἀρνιά, καὶ χιλιάδες μόσχους τρεῖς· αὐτὰ δόθηκαν ἀπὸ τὴν περιουσία τοῦ βασιλιᾶ, ὅπως εἶχε ὑποσχεθεῖ, στοὺς ἱερεῖς καὶ στοὺς Λευΐτες καὶ στὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ. 8 Κι ἔδωσαν ὁ Χελκίας κι ὁ Ζαχαρίας καὶ ὁ Ἡσκῆλος, τοῦ ναοῦ οἱ ἐπιστάτες, γιὰ τοῦ Πάσχα τὴν ἑορτή, δυὸ χιλιάδες πρόβατα ἑξακόσια, καὶ τριακόσιους μόσχους, στοὺς ἱερεῖς. 9 Κι ὁ Ἰεχονίας καὶ ὁ Σαμαίας καὶ ὁ ἀδελφός του Ναθαναήλ, καὶ ὁ Ἀσαβίας κι ὁ Ὀχιῆλος κι ὁ Ἰωράμ, οἱ χιλίαρχοι τοῦ Ἰσραήλ, πέντε χιλιάδες πρόβατα ἔδωσαν στοὺς Λευΐτες, καὶ μόσχους ἑπτακόσιους, γιὰ τοῦ Πάσχα τὴν ἑορτή. 10 Κι αὐτὰ τὰ γεγονότα χώρα ἔλαβαν ἐκεῖ· μ’ εὐπρέπεια στάθηκαν, ἔχοντας τ’ ἄζυμα, οἱ ἱερεῖς, καὶ οἱ Λευΐτες ἐκεῖ μ’ αὐτοὺς μαζί, κατὰ πατριὰ καὶ κατὰ φυλή, μπροστὰ σὲ ὅλο τὸν λαό, γιὰ νὰ προσφέρουνε θυσία στὸν Κύριο τὸν Θεό, σύμφωνα μ’ ὅσα στὸ βιβλίο ἔχουν γραφτεῖ τοῦ Μωυσῆ, κι αὐτὰ ἦταν ὅσα ἔγιναν ἐκεῖνο τὸ πρωί. 11 Καὶ τὸν πασχάλιο ἔψησαν ἀμνό, ὅπως ἅρμοζε, στὸ πῦρ, καὶ τὰ ὑπολείμματα ἔβρασαν τῶν θυσιῶν, σὲ χύτρες χάλκινες καὶ λέβητες, ποὺ ἀνέδιδαν τὴν εὐωδία τους παντοῦ ἐκεῖ, καὶ τὰ πρόσφεραν σὲ ὅλο τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ. 12 Καὶ μετὰ ταῦτα τὸ γεῦμα ἑτοίμασαν αὐτοί, γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ τοὺς ἀδελφούς τους, τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών· 13 ἐπειδὴ τὰ λίπη τῶν θυσιῶν, θυσία πρόσφεραν οἱ ἱερεῖς, μέχρι τὴ μέρα ἡ νύχτα νὰ διαδεχτεῖ, γι’ αὐτὸ ἑτοίμασαν τὸ γεῦμα οἱ Λευΐτες, γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ τοὺς ἀδελφούς τους, τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών. 14 Καὶ οἱ ἱεροψάλτες, τοῦ Ἀσὰφ οἱ ἀπόγονοι, οἱ γιοί, ἦταν στὴ θέση πού ’χε γι’ αὐτοὺς καθοριστεῖ, σύμφωνα μὲ τοῦ Δαυῒδ τὴ διαταγή, καὶ ὁ Ἀσὰφ κι ὁ Ζαχαρίας καὶ ὁ Ἐδδινοῦς, ὁ ἀπεσταλμένος, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ βασιλιᾶ, ἦταν στὴ θέση τους κι αὐτοί, 15 ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ θυρωροί, ποὺ μπροστὰ σὲ κάθε πύλη εἶχε ἕκαστος σταθεῖ· τὴ θέση του νὰ ἐγκαταλείψει δὲ χρειαζότανε κανείς, γιατὶ τὸ γεῦμα οἱ Λευΐτες ἑτοίμασαν γι’ αὐτούς, αὐτῶν οἱ ἀδελφοί. 16 Κι ἔτσι ὁλοκληρώθηκαν τὴ μέρα ἐκείνη τὰ τῆς θυσίας πρὸς τὸν Κύριο, κι ἑορτάστηκε τοῦ Πάσχα ἡ ἑορτή, καὶ προσφέρθηκαν οἱ θυσίες στοῦ Κυρίου τὸ θυσιαστήριο, σύμφωνα μὲ τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία τὴ διαταγή. 17 Καὶ γιόρτασαν οἱ γιοὶ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ τὸν καιρὸ ἐκεῖνο βρίσκονταν στὴν Ἱερουσαλήμ, μέρες ἑπτὰ τὸ Πάσχα καὶ τῶν ἀζύμων τὴν ἑορτή. 18 Καὶ τέτοιο Πάσχα δὲν γιόρτασε ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ προφήτη Σαμουήλ, 19 καὶ ὅλοι τοῦ Ἰσραὴλ οἱ βασιλεῖς, τέτοιο Πάσχα δὲν γιόρτασαν αὐτοί, σὰν αὐτὸ ποὺ γιόρτασε ὁ Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς, καὶ οἱ Λευΐτες καὶ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ σύμπας ὁ Ἰσραήλ, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἦταν ἐκεῖ, στὸν τόπο τῆς κατοικίας τους, στὴν Ἱερουσαλήμ· 20 τὸ δέκατο ὄγδοο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία, τὸ Πάσχα τοῦτο εἶχε γιορταστεῖ. 21 Ἔτσι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου του, εὐοδώθηκαν τὰ ἔργα τοῦ Ἰωσία, γιατὶ πλήρης ἦταν ἡ καρδιά του εὐσεβείας. 22 Καὶ ὅ-

16

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

στησαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τῆς παρατάξεως, 29 καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτέριον αὐτοῦ· καὶ ἀποκατασταθεὶς εἰς ῾Ιερουσαλήμ, μετήλλαξε τὸν βίον αὐτοῦ καὶ ἐτάφη ἐν τῷ πατρικῷ τάφῳ. 30 καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ᾿Ιουδαίᾳ ἐπένθησαν τὸν ᾿Ιωσίαν, καὶ ἐθρήνησεν ῾Ιερεμίας ὁ προφήτης ὑπὲρ ᾿Ιωσίου, καὶ οἱ προκαθήμενοι σὺν γυναιξὶν ἐθρηνοῦσαν αὐτὸν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης· καὶ ἐξεδόθη τοῦτο γίνεσθαι ἀεὶ εἰς ἅπαν τὸ γένος ᾿Ισραήλ. 31 ταῦτα δὲ ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν ἱστορουμένων περὶ τῶν βασιλέων τῆς ᾿Ιουδαίας· καὶ τὸ καθ᾿ ἓν πραχθὲν τῆς πράξεως ᾿Ιωσίου καὶ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, τά τε προπραχθέντα ὑπ᾿ αὐτοῦ καὶ τὰ νῦν, ἱστόρηται ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν βασιλέων ᾿Ισραὴλ καὶ ᾿Ιούδα.

32 Καὶ ἀναλαβόντες οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους τὸν ᾿Ιεχονίαν υἱὸν ᾿Ιωσίου ἀνέδειξαν βασιλέα ἀντὶ ᾿Ιωσίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ὄντα ἐτῶν εἴκοσι τριῶν. 33 καὶ ἐβασίλευσεν ἐν ᾿Ισραὴλ καὶ ῾Ιερουσαλὴμ μῆνας τρεῖς. καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν βασιλεὺς Αἰγύπτου τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐν ῾Ιερουσαλὴμ 34 καὶ ἐζημίωσε τὸ ἔθνος ἀργυρίου ταλάντοις ἑκατὸν καὶ χρυσίου ταλάντῳ ἑνί. 35 καὶ ἀνέδειξε βασιλεὺς Αἰγύπτου βασιλέα ᾿Ιωακὶμ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ βασιλέα τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλήμ. 36 καὶ ἔδησεν ᾿Ιωακὶμ τοὺς μεγιστᾶνας, Ζαράκην δὲ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ συλλαβὼν ἀνήγαγεν ἐξ Αἰγύπτου.

37 ᾿Ετῶν δὲ ἦν εἰκοσιπέντε ᾿Ιωακίμ, ὅτε ἐβασίλευσε τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου. 38 μετ᾿ αὐτὸν δὲ ἀνέβη Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ δήσας αὐτὸν ἐν χαλκείῳ δεσμῷ καὶ ἀπήγαγεν εἰς Βαβυλῶνα. 39 καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν σκευῶν τοῦ Κυρίου λαβὼν Ναβουχοδονόσορ καὶ ἀπενέγκας ἀπηρείσατο ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ ἐν Βαβυλῶνι. 40 τὰ δὲ ἱστορηθέντα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτοῦ καὶ δυσσεβείας ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν χρόνων τῶν βασιλέων.

41 Καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ αὐτοῦ ᾿Ιωακὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ· ὅτε γὰρ ἀνεδείχθη, ἦν ἐτῶν ὀκτώ.

42 βασιλεύει δὲ μῆνας τρεῖς καὶ ἡμέρας δέκα ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἔναντι Κυρίου.

43 Καὶ μετ᾿ ἐνιαυτὸν ἀποστείλας Ναβουχοδονόσορ μετήγαγεν αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα ἅμα τοῖς ἱεροῖς σκεύεσι τοῦ Κυρίου 44 καὶ ἀνέδειξε Σεδεκίαν βασιλέα τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλὴμ ὄντα ἐτῶν εἴκοσιν ἑνός, βασιλεύει δὲ ἔτη ἕνδεκα, 45 καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ οὐκ ἐνετράπη ἀπὸ τῶν ρηθέντων λόγων ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου ἐκ στόματος τοῦ Κυρίου. 46 καὶ ὁρκισθεὶς ἀπὸ τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορ τῷ ὀνόματι Κυρίου, ἐπιορκήσας ἀπέστη· καὶ σκληρύνας αὐτοῦ τὸν τράχηλον καὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ παρέβη τὰ νόμιμα Κυρίου Θεοῦ ᾿Ισραήλ. 47 καὶ οἱ ἡγούμενοι δὲ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἱερέων πολλὰ ἠσέβησαν καὶ ὑπὲρ πάσας τὰς ἀκαθαρσίας πάντων τῶν ἐθνῶν καὶ ἐμίαναν τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου τὸ ἁγιαζόμενον ἐν ῾Ιερουσαλήμ. 48 καὶ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τῶν πατέρων αὐτῶν διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ μετακαλέσαι αὐτούς, καθότι ἐφείδετο αὐτῶν καὶ τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ. 49 αὐτοὶ δὲ ἐμυκτήρισαν ἐν τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ καὶ ᾗ ἡμέρᾳ ἐλάλησε Κύριος ἦσαν ἐκπαίζοντες τοὺς προφήτας αὐτοῦ, ἕως οὗ θυμωθέντα αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ διὰ τὰ δυσσεβήματα προστάξαι ἀναβιβάσαι ἐπ᾿ αὐτοὺς τοὺς βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων. 50 οὗτοι ἀπέκτειναν τοὺς νεανίσκους αὐτῶν ἐν ρομφαίᾳ περικύκλῳ τοῦ ἁγίου αὐτῶν ἱεροῦ καὶ οὐκ ἐφείσαντο νεανίσκου καὶ παρθένου καὶ πρεσβύτου καὶ νεωτέρου, ἀλλὰ πάντας παρέδωκαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν. 51 καὶ πάντα τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρὰ καὶ τὰς κιβωτοὺς τοῦ Κυρίου καὶ τὰς βασιλικὰς ἀποθήκας ἀναλαβόντες ἀπήνεγκαν εἰς Βαβυλῶνα.

52 καὶ ἐνεπύρισαν τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ ἔλυσαν τὰ τείχη ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τοὺς πύργους αὐτῆς ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ 53 καὶ συνετέλεσαν πάντα τὰ ἔνδοξα αὐτῆς ἀχρειῶσαι, καὶ τοὺς ἐπιλοίπους ἀπήγαγε μετὰ ρομφαίας εἰς Βαβυλῶνα. 54 καὶ ἦσαν παῖδες αὐτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μέχρι τοῦ βασιλεῦσαι Πέρσας εἰς ἀναπλήρωσιν ρήματος τοῦ Κυρίου ἐν στόματι ῾Ιερεμίου· 55 ἕως τοῦ εὐδοκῆσαι τὴν γῆν τὰ σάββατα αὐτῆς, πάντα τὸν χρόνον τῆς ἐρημώσεως αὐτῆς, σαββατιεῖ εἰς συμπλήρωσιν ἐτῶν ἑβδομήκοντα.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 17

σα εἶχαν στὶς ἡμέρες του συμβεῖ, σὲ χρόνους ἔχουν προγενέστερους γραφτεῖ, γι’ αὐτοὺς ποὺ ἁμάρτησαν κι ἀσέβησαν ἀπέναντι στὸν Κύριο, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο ἔθνος καὶ βασίλειο, ὅσα ἔπραξαν ἐν γνώσει τους, ἐν πλήρει συνειδήσει, καὶ μ’ αὐτὰ τὸν Κύριο εἴχανε λυπήσει, καὶ πῶς εἶχαν οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἐκπληρωθεῖ, ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ.

23 Κι ἔπειτα ἀπ’ ὅλ’ αὐτὰ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωσία, τῆς Αἰγύπτου ὁ βασιλιάς, ὁ Φαραώ, ἦρθε γιὰ νὰ πολεμήσει ἐναντίον τῆς Χαρκαμύς, ποὺ ἦταν πλάι στὸν Εὐφράτη ποταμό, καὶ ὁ Ἰωσίας βγῆκε νὰ τὸν συναντήσει, μαζὶ μὲ τὸν δικό του τὸν στρατό. 24 Κι ἀγγελιοφόρους ἔστειλε σ’ αὐτόν, τῆς Αἰγύπτου ὁ βασιλιάς, τὰ λόγια λέγοντας αὐτά· ποιά διαφορὰ ὑπάρχει, ἀνάμεσα σὲ μένα καὶ σὲ σένα, τῆς Ἰουδαίας βασιλιά; 25 Δὲν ἔχω ἐναντίον σου ἐγὼ ἀποσταλεῖ, ἀπὸ τὸν Κύριο τὸν Θεό· ἀλλὰ γιὰ νὰ πολεμήσω ἔχω ἔρθει ἐναντίον τῶν χωρῶν, ποὺ εἶναι πλάι στὸν Εὐφράτη ποταμό. Καὶ τώρα, μαζί μου εἶν’ ὁ Κύριος ὁ Θεός, μαζί μου εἶν’ ὁ Κύριος ἀληθῶς, αὐτὸς μὲ ὠθεῖ μετὰ σπουδῆς στὸν πόλεμο αὐτόν· ἀπομακρύνσου τώρα λοιπόν, καὶ μὴν ἐναντιώνεσαι στὸν Κύριο τὸν Θεό. 26 Καὶ στὸ ἅρμα του ὁ Ἰωσίας δὲν ἀνέβηκε, καὶ στὴ γῆ του πάλι πίσω δὲν ἐπέστρεψε, ἀλλὰ νὰ πολεμήσει ἐπιχείρησε αὐτόν, μὴ δίνοντας καμία προσοχή, στοὺς λόγους ποὺ ὁ προφήτης Ἱερεμίας εἶχε πεῖ, οἱ ὁποῖοι ἀπ’ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου εἶχαν βγεῖ· 27 ἀλλὰ πόλεμο σύναψε μ’ αὐτόν, στὴν πεδιάδα Μαγεδδώ, καὶ κατέβηκαν οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ στρατοῦ τοῦ Φαραώ, ἐναντίον τοῦ βασιλέα Ἰωσία, βαριὰ πληγώνοντας αὐτόν. 28 Καὶ εἶπε στοὺς δούλους του ὁ βασιλιάς· ἀπ’ τὸ πεδίο τῆς μάχης ὁδηγῆστε με μακριά, γιατὶ πληγώθηκα βαριά. Κι ἀμέσως οἱ δοῦλοι του ἀπομάκρυναν αὐτόν, ἀπ’ τὸ πεδίο τῆς μάχης ὁδηγώντας τον μακριά, 29 καὶ στὸ δεύτερό του ἅρμα εὐθὺς ἀνέβηκε, καὶ στὴν Ἱερουσαλὴμ ὁ βασιλιὰς ὅταν ἐπέστρεψε, τὴ στερνή του τότε ἄφησε πνοή, κι ἐνταφιάστηκε αὐτὸς μὲ τοὺς πατέρες του μαζί. 30 Καὶ πένθησαν σὲ ὅλη τὴν Ἰουδαία τὸν Ἰωσία, καὶ γιὰ τὸν Ἰωσία θρῆνο συνέθεσε ὁ προφήτης Ἱερεμίας, καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραήλ, καὶ οἱ γυναῖκες μ’ αὐτοὺς μαζί, αὐτὸν θρηνοῦσαν καὶ θρηνοῦν, ὡς τὴν ἡμέρα τὴ σημερινή· καὶ διάταγμα εἶχε τότε ἐκδοθεῖ, τοῦτο νὰ γίνεται ἐσαεί, σ’ ὅλο τὸ γένος τοῦ Ἰσραήλ. 31 Τοῦτα ἔχουνε γραφτεῖ, στὸ βιβλίο ἐκεῖνο ποὺ ἐξιστορεῖ, τὰ γεγονότα τὰ σχετικὰ μὲ τῆς Ἰουδαίας τοὺς βασιλεῖς· καὶ κάθε πράξη τοῦ Ἰωσία, ὅλα ὅσα εἶχε κάνει, καὶ ἡ δόξα ποὺ ἀπέκτησε, καὶ ἡ σύνεση στὸν νόμο τοῦ Κυρίου ποὺ ἐπέδειξε, αὐτὸν πιστὰ τηρώντας, μ’ εὐλάβεια μεγάλη, καὶ ὅσα προηγουμένως εἶχε πράξει, κι αὐτὰ ποὺ τώρα εἶχε κάνει, στὸ βιβλίο ἔχουν αὐτὰ ἱστορηθεῖ, τὸ σχετικὸ μὲ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα τοὺς βασιλεῖς.

32 Καὶ μετὰ ταῦτα ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, πῆρε κι ἀνέδειξε βασιλιά, τὸν γιὸ τοῦ Ἰωσία, τὸν Ἰεχονία, στὴ θέση τοῦ πατρός του, Ἰωσία, ποὺ τότε ἦταν αὐτός, ἐτῶν εἴκοσι τριῶν. 33 Αὐτὸς βασίλεψε τρεῖς μῆνες μόνο, στὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ στὴν Ἱερουσαλήμ. Κι ἀπομάκρυνε αὐτὸν τῆς Αἰγύπτου ὁ βασιλιάς, γιὰ νὰ μὴν πλέον βασιλεύει στὴν Ἱερουσαλήμ, 34 καὶ φόρο στὸ ἔθνος ἐπέβαλε αὐτός, ἕνα τάλαντο χρυσοῦ, κι ἀργύρου τάλαντα ἑκατό. 35 Καὶ τῆς Αἰγύπτου ὁ βασιλιάς, τὸν Ἰωακὶμ ἀνέδειξε βασιλιά, τοῦ Ἰεχονία τὸν ἀδελφό, καὶ τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ βασιλιὰς ἔγιν’ αὐτός. 36 Καὶ δεσμὰ ἔθεσε στοὺς ἄρχοντες ὁ Ἰωακίμ, ἐνῶ τὸν Ζαράκη, τὸν ἀδελφό του, μαζί του ἔλαβε, καὶ πίσω ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο τὸν ἔφερε.

37 Ἐτῶν ἦταν εἴκοσι πέντε ὁ Ἰωακίμ, ὅταν βασίλεψε στὴν Ἰουδαία καὶ στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸ πονηρὸ ἐργάστηκε αὐτός, ἀπέναντι στὸν Κύριο τὸν Θεό. 38 Κι ὁ Ναβουχοδονόσορ ἐναντίον του ἐπέλασε, τῆς Βαβυλώνας ὁ βασιλιάς, καὶ μὲ δεσμὰ χάλκινα τὸν ἔδεσε, καὶ στὴ Βαβυλώνα αἰχμάλωτο τὸν ἔφερε. 39 Καὶ πῆρε ὁ Ναβουχοδονόσορ, μερικὰ σκεύη τοῦ Κυρίου ἱερά, καὶ στὴ Βαβυλώνα τὰ μετέφερε, καὶ στὸν ναὸ τὸν δικό του τὰ τοποθέτησε. 40 Αὐτὰ ποὺ ἔχουν περὶ αὐτοῦ, τοῦ Ἰωακίμ, ἱστορηθεῖ, γιὰ τὶς ἀκαθαρσίες του καὶ τὶς πράξεις του τὶς δυσσεβεῖς, στὸ βιβλίο τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων ἔχουν γραφτεῖ.

41 Καὶ στὴ θέση του βασίλεψε ὁ γιός του, Ἰωακίμ· κι ὅταν βασιλιὰς ἀνακηρύχτηκε αὐτός, ἦταν ὀκτὼ μόνο ἐτῶν. 42 Καὶ μῆνες τρεῖς, καὶ μέρες δέκα, βασίλεψε στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸ πονηρὸ ἐργάστηκε αὐτός, ἀπέναντι στὸν Κύριο τὸν Θεό.

18

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

Σημείωση: στὰ ἐδάφια 3, 7 καὶ 9 τὸ Λευίταις διορθώθηκε σὲ Λευΐταις· στὰ ἐδάφια 3, 4 καὶ 14 τὸ Δαυὶδ διορθώθηκε σὲ Δαυῒδ· στὸ ἐδάφιο 5 τὸ Λευιτῶν διορθώθηκε σὲ Λευϊτῶν· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ παρά διορθώθηκε σὲ παρὰ· στὸ ἐδάφιο 22 τὸ δέ διορθώθηκε σὲ δὲ· στὸ ἐδάφιο 52 τὸ καί, πρὶν τὸ ἔλυσαν, διορθώθηκε σὲ καὶ.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 19

43 Κι ἕνα ἔτος μετά, ἀνθρώπους του ἀπέστειλε ὁ Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλιάς, καὶ στὴ Βαβυλώνα αἰχμάλωτο μετέφερε αὐτόν, μαζὶ μὲ τὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ ἱερά, 44 κι ἀνέδειξε τὸν Σεδεκία βασιλιά, τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, ποὺ τότε ἦταν αὐτός, ἐτῶν εἴκοσι ἑνός, κι ἕντεκα ἔτη βασίλεψε αὐτός, 45 κι ἐργάστηκε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τὸ πονηρό, καὶ καμιὰ δὲν ἔδωσε προσοχή, στοὺς λόγους ποὺ ὁ προφήτης Ἱερεμίας εἶχε πεῖ, οἱ ὁποῖοι ἀπ’ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου εἶχαν βγεῖ. 46 Κι ἐνῶ ἀπ’ τὸν Ναβουχοδονόσορα τὸν βασιλιὰ ὁρκίστηκε αὐτός, στοῦ Κυρίου τ’ ὄνομα, πιστὸς νά ’ναι σ’ αὐτόν, αὐτὸς τὸν ὅρκο του ἀθέτησε, καὶ ἀποστάτης ἔγινε· καὶ σκλήρυνε τὸν τράχηλό του, καὶ ἡ καρδιά του ἔγινε σκληρή, καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ νόμου εἶχε παραβεῖ, τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ. 47 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἱερέων τοῦ Ἰσραήλ, πολλὲς ἀσέβειες διέπραξαν αὐτοί, τὶς ἀκαθαρσίες ὅλες τῶν ἐθνῶν πάντων ὑπερβαίνοντας κατὰ πολύ, καὶ τοῦ Κυρίου μόλυναν τὸ ἱερό, τὸν ναὸ τὸν ἅγιο τῆς Ἱερουσαλήμ. 48 Καὶ τῶν πατέρων τους ἀπέστειλε ὁ Θεός, τὸν ἀγγελιοφόρο του νὰ τοὺς ἀνακαλέσει, γιατὶ λυπόταν καὶ αὐτοὺς καὶ τὸν ἱερό του τὸν ναό. 49 Ὅμως αὐτοὶ τοὺς ἀγγελιοφόρους του μυκτηρίσανε, καὶ τὴ μέρα ποὺ σ’ αὐτοὺς ὁ Κύριος μίλησε, τοὺς προφῆτες του ἐμπαίζανε κι ὀνειδίζανε, ὡσότου ὀργίστηκε ὁ Κύριος, κατὰ τοῦ ἔθνους του Ἰσραήλ, γι’ αὐτῶν τὰ ἔργα τὰ δυσσεβῆ, κι ἐναντίον τους πρόσταξε ν’ ἀνέβουν τῶν Χαλδαίων οἱ βασιλεῖς. 50 Αὐτοὶ τοὺς νέους τους μὲ τὴ ρομφαία τους σφαγίασαν ἀνηλεῶς, γύρω ἀπ’ τὸν ἅγιο τους ναό, καὶ δὲ λυπήθηκαν οὔτε νέο, οὔτε καὶ κόρη ἁγνὴ παρθένο, οὔτε τοὺς γεροντότερους, οὔτε τοὺς νεωτέρους, ἀλλὰ καθέναν τους στὰ χέρια τους παρέδωσαν μὲ μένος. 51 Κι ὅλα τὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ ἱερά, τὰ μεγάλα καὶ τὰ μικρά, καὶ τοῦ Κυρίου τὶς Κιβωτούς, καὶ τῶν βασιλικῶν ἀποθηκῶν τοὺς θησαυρούς, τὰ ἔλαβαν, καὶ στὴ Βαβυλώνα τὰ μετέφεραν.

52 Καὶ τὸν οἶκο τοῦ Κυρίου πυρπόλησαν καὶ κατέκαψαν, καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὰ τείχη γκρέμισαν, καὶ τοὺς πύργους της στὸ πῦρ αὐτοὶ παρέδωσαν, 53 κι ὅλα τὰ μέρη της τὰ ἔνδοξα ὁλότελα κατέστρεψαν, καὶ ζωντανοὶ ὅσοι ἀπέμειναν, μὲ συνοδεία ρομφαίας στὴ Βαβυλώνα τοὺς μετέφεραν. 54 Καὶ ἦταν δοῦλοι τοῦ Ναβουχοδονόσορος, καὶ τῶν γιῶν του ἐκεῖ αὐτοί, ὡσότου οἱ Πέρσες τὴ βασιλεία ν’ ἀναλάβουν, καὶ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου νὰ ἐκπληρωθεῖ, ποὺ ἀπ’ τὸ στόμα τοῦ προφήτη Ἱερεμία εἶχε βγεῖ· 55 μέχρι ἡ γῆ τὰ Σάββατά της νὰ εὐδοκήσει νὰ χαρεῖ, ἔρημη θὰ παραμείνει ὅλο τὸ διάστημα αὐτό, γιὰ ὅλα τὰ Σάββατα ποὺ ἔχει ὁ λαός της παραβεῖ, ὡσότου τῶν ἑβδομήντα ἐτῶν ὁ χρόνος συμπληρωθεῖ, καὶ τοῦ Σαββάτου θὰ γιορτάσει τότε ξανὰ τὴν ἑορτή.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 1 τὸ ὁ βασιλιάς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τῷ Κυρίῳ (πρὸς δόξαν τοῦ Κυρίου) μεταφράστηκε ἐλεύθερα· στὸ ἐδάφιο 2 τὸ κατ᾿ ἐφημερίας ἐστολισμένους μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 3 τὸ τῷ Κυρίῳ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τὸν ἱερό, καὶ τὸ βασιλιᾶ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 4 τὸ τὸν Θεό, καὶ τὸ διηνεκῶς, καὶ τὸ τὴν ἱερή· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἑτοιμάσατε, καὶ τὸ τὴν γραφὴν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, κατὰ οἰκογένεια καὶ φυλή, τῶν Λευϊτῶν ἐννοεῖται (στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο, κατὰ τὰς πατριὰς καὶ τὰς φυλὰς ὑμῶν)· ἐδάφιο 5, τῶν πατρικῶν, ἐννοεῖται τῶν πατρώων, τῶν πατρογονικῶν· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τῶν ἔμπροσθεν (ἐσεῖς πού, σύμφωνα μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ ἐννοεῖται, στέκεστε μπροστὰ ἀπὸ…) μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 6 τὸ καταλεπτῶς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 7 τὸ τοῦ Ἰσραήλ· ἐδάφιο 8, οἱ ἐπιστάτες, ἐννοεῖται οἱ ἐπόπτες, οἱ προϊστάμενοι· στὸ ἐδάφιο 9 τὸ τοῦ Ἰσραήλ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 10 τὸ ἐκεῖ μ’ αὐτοὺς μαζί, καὶ τὸ ὅλο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ κατὰ τὰς φυλὰς καὶ κατὰ τὰς μεριδαρχίας τῶν πατέρων μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 11 τὸ μετ᾿ εὐωδίας· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τοῦ Ἰσραήλ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 13 τὸ ἕως ἀωρίας (μέχρι τὴ νύχτα) μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο

20

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 21

14 τὸ ἐπὶ τῆς τάξεως αὐτῶν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 22 τὸ τὰ κατ᾿ αὐτὸν, καὶ τὸ ἃ ἐλύπησαν αὐτὸν ἐν αἰσθήσει· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 23 τὸ εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 25 τὸ ἐπὶ γὰρ τοῦ Εὐφράτου ὁ πόλεμός μου ἐστί, καὶ τὸ ἐπισπεύδων· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀληθῶς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 26 τὸ οὐκ ἀπέστρεψεν ἑαυτὸν ᾿Ιωσίας ἐπὶ τὸ ἅρμα αὐτοῦ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 27 τὸ βαριὰ πληγώνοντας αὐτόν δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 28 τὸ ἀπέστησαν μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 29 τὸ εὐθὺς, καὶ τὸ ὁ βασιλιὰς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ μετήλλαξε τὸν βίον αὐτοῦ, καὶ τὸ ἐν τῷ πατρικῷ τάφῳ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 30 τὸ πρῶτο τοῦ Ἰσραήλ, καὶ τὸ καὶ θρηνοῦν δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 31 τὸ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ αὐτὸν πιστὰ τηρώντας, μ’ εὐλάβεια μεγάλη δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 32 τὸ οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 33 τὸ μόνο δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 34 τὸ ἐζημίωσε μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 35 τὸ ἀνέδειξε…βασιλέα τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσαλήμ· στὸ ἐδάφιο 40 τὸ τοῦ Ἰωακίμ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 41 τὸ μόνο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 43 τὸ αἰχμάλωτο· στὸ ἐδάφιο 45 τὸ οὐκ ἐνετράπη μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 46 τὸ πιστὸς νά ’ναι σ’ αὐτόν δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 47 τὸ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ τὸ κατὰ πολύ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τὸ ἁγιαζόμενον μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 48 τὸ τοῦ σκηνώματος αὐτοῦ· στὸ ἐδάφιο 49 τὸ Ἰσραήλ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 50 τὸ ἀνηλεῶς, καὶ τὸ μὲ μένος· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ παρθένου μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 54 τὸ προφήτη δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 55 τὸ γιὰ ὅλα τὰ Σάββατα ποὺ ἔχει ὁ λαός της παραβεῖ, καὶ τὸ καὶ τοῦ Σαββάτου θὰ γιορτάσει τότε ξανὰ τὴν ἑορτή.

22

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

2 ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ Κύρου Περσῶν ἔτους πρώτου εἰς συντέλειαν ρήματος Κυρίου ἐν στόματι ῾Ιερεμίου, 2 ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα Κύρου βασιλέως Περσῶν, καὶ ἐκήρυξεν ἐν ὅλῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ καὶ ἅμα διὰ γραπτῶν λέγων· 3 τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς Περσῶν Κῦρος· ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆς οἰκουμένης ὁ Κύριος τοῦ ᾿Ισραήλ, Κύριος ὁ ῞Υψιστος. 4 καὶ ἐσήμηνέ μοι οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον ἐν ῾Ιερουσαλήμ, τῇ ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ. 5 εἴ τις ἐστὶν οὖν ὑμῶν ἐκ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ, ἔστω ὁ Κύριος αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἀναβὰς εἰς τὴν ῾Ιερουσαλὴμ τὴν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ οἰκοδομείτω τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου τοῦ ᾿Ισραήλ (οὗτος ὁ Κύριος ὁ κατασκηνώσας ἐν ῾Ιερουσαλήμ). 6 ὅσοι οὖν κατὰ τοὺς τόπους οἰκοῦσι, βοηθείτωσαν αὐτῷ οἱ ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν ἀργυρίῳ, ἐν δόσεσι μεθ᾿ ἵππων καὶ κτηνῶν σὺν τοῖς ἄλλοις τοῖς κατ᾿ εὐχὰς προστεθειμένοις εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Κυρίου τὸ ἐν ῾Ιερουσαλήμ. 7 καὶ καταστήσαντες οἱ ἀρχίφυλοι τῶν πατριῶν τῆς ᾿Ιούδα καὶ Βενιαμὶν φυλῆς καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πάντων, ὧν ἤγειρε Κύριος τὸ πνεῦμα ἀναβῆναι οἰκοδομῆσαι οἶκον τῷ Κυρίῳ τὸν ἐν ῾Ιερουσαλήμ, 8 καὶ οἱ περικύκλῳ αὐτῶν ἐβοήθησαν ἐν πᾶσιν ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ, ἵπποις, κτήνεσι καὶ εὐχαῖς ὡς πλείσταις πολλῶν, ὧν ὁ νοῦς ἠγέρθη. 9 καὶ ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἐξήνεγκε τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Κυρίου, ἃ μετήνεγκε Ναβουχοδονόσορ ἐξ ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἀπηρείσατο αὐτὰ ἐν τῷ εἰδωλείῳ αὐτοῦ· 10 ἐξενέγκας δὲ αὐτὰ Κῦρος ὁ βασιλεὺς Περσῶν παρέδωκεν αὐτὰ Μιθραδάτῃ τῷ ἑαυτοῦ γαζοφύλακι· 11 διὰ δὲ τούτου παρεδόθησαν Σαμανασσάρῳ προστάτῃ τῆς ᾿Ιουδαίας. 12 ὁ δὲ τούτων ἀριθμὸς ἦν· σπονδεῖα χρυσᾶ χίλια, σπονδεῖα ἀργυρᾶ χίλια, θυΐσκαι ἀργυραῖ εἰκοσιεννέα, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργυραῖ δισχίλιαι τετρακόσιαι δέκα καὶ ἄλλα σκεύη χίλια. 13 τὰ δὲ πάντα σκεύη διεκομίσθη, χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, πεντακισχίλια τετρακόσια ἑξηκονταεννέα· 14 ἀνηνέχθη δὲ ὑπὸ Σαμανασσάρου ἅμα τοῖς ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἐκ Βαβυλῶνος εἰς ῾Ιερουσαλήμ.

15 ᾿Εν δὲ τοῖς ἐπὶ ᾿Αρταξέρξου τῶν Περσῶν βασιλέως χρόνοις κατέγραψαν αὐτῷ κατὰ τῶν κατοικούντων ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ καὶ ῾Ιερουσαλὴμ Βήλεμος καὶ Μιθραδάτης καὶ Ταβέλλιος καὶ Ράθυμος καὶ Βεέλτεθμος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τούτοις συντασσόμενοι, οἰκοῦντες δὲ ἐν Σαμαρείᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις τόποις, τὴν ὑπογεγραμμένην ἐπιστολήν· 16 «Βασιλεῖ ᾿Αρταξέρξῃ κυρίῳ οἱ παῖδές σου Ράθυμος ὁ τὰ προσπίπτοντα καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ ἐπίλοιποι τῆς βουλῆς αὐτῶν καὶ κριταὶ οἱ ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ· 17 καὶ νῦν γνωστὸν ἔστω τῷ κυρίῳ βασιλεῖ, ὅτι οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἀναβάντες παρ᾿ ὑμῶν πρὸς ἡμᾶς ἐλθόντες εἰς ῾Ιερουσαλήμ, τὴν πόλιν τὴν ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσι, τάς τε ἀγορὰς αὐτῆς καὶ τὰ τείχη θεραπεύουσι καὶ ναὸν ὑποβάλλονται. 18 ἐὰν οὖν ἡ πόλις αὕτη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ τείχη συντελεσθῇ, φορολογίαν οὐ μὴ ὑπομείνωσι δοῦναι, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται. καὶ ἐπεὶ ἐνεργεῖται τὰ κατὰ τὸν ναόν, καλῶς ἔχειν ὑπολαμβάνομεν μὴ ὑπεριδεῖν τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ προσφωνῆσαι τῷ κυρίῳ βασιλεῖ, ὅπως, ἂν φαίνηταί σοι, ἐπισκεφθῇ ἐν τοῖς ἀπὸ τῶν πατέρων σου βιβλίοις· 19 καὶ εὑρήσεις ἐν τοῖς ὑπομνηματισμοῖς γεγραμμένα περὶ τούτων καὶ γνώσῃ ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη ἦν ἀποστάτις καὶ βασιλεῖς καὶ πόλεις ἐνοχλοῦσα καὶ οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἀποστάται καὶ πολιορκίας συνιστάμενοι ἐν αὐτῇ ἔτι ἐξ αἰῶνος, δι᾿ ἣν αἰτίαν καὶ ἡ πόλις αὕτη ἠρημώθη. 20 νῦν οὖν ὑποδεικνύομέν σοι, κύριε βασιλεῦ, ὅτι ἐὰν ἡ πόλις αὕτη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ ταύτης τείχη ἀνασταθῇ, κάθοδος οὐκ ἔτι σοι ἔσται εἰς Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην». 21 τότε ἀντέγραψεν ὁ βασιλεὺς Ραθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ προσπίπτοντα καὶ Βεελτέθμῳ καὶ Σαμελλίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν ἐν τῇ Σαμαρείᾳ καὶ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ τὰ ὑπογεγραμμένα· 22 «᾿Ανέγνων τὴν ἐπιστολήν, ἣν πεπόμφατε πρός με. ἐπέταξα οὖν ἐπισκέψασθαι, καὶ εὑρέθη ὅτι ἡ πόλις ἐκείνη ἐστὶν ἐξ αἰῶνος βασιλεῦσιν ἀντιπαρατάσσουσα 23 καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀποστάσεις καὶ πολέμους ἐν αὐτῇ συντελοῦντες καὶ βασιλεῖς ἰσχυροὶ καὶ σκληροὶ ἦσαν ἐν ῾Ιερουσαλὴμ κυριεύοντες καὶ φορολογοῦντες Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην. 24 νῦν οὖν ἐπέταξα ἀποκωλῦσαι τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους τοῦ οἰκοδομῆσαι τὴν πόλιν καὶ προνοηθῆναι ὅπως μηδὲν παρὰ ταῦτα γένηται καὶ μὴ προβῇ ἐ-

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 23

2 Κατὰ τὸ πρῶτο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Κύρου, τοῦ βασιλέα τῶν Περσῶν, γιὰ νὰ ἐκπληρωθεῖ ὁ λόγος ποὺ ὁ Κύριος εἶχε πεῖ, ποὺ ἀπ’ τὸ στόμα τοῦ προφήτη Ἱερεμία εἶχε βγεῖ, 2 ὁ Κύριος τὸ πνεῦμα τοῦ Κύρου ἀφύπνισε, τοῦ βασιλέα τῶν Περσῶν, καὶ στὸ βασίλειό του ὅλο αὐτὸς διακήρυξε, μὲ κήρυκες κι ἐπίσης διὰ γραπτῶν ἐπιστολῶν, τοῦτα λέγοντας αὐτός· 3 αὐτὰ λέει ὁ Κύρος, ὁ βασιλέας τῶν Περσῶν· βασιλιὰ τῆς οἰκουμένης, ὁλόκληρης τῆς γῆς, ἐμένα ἔχει ὁ Κύριος ἀναδείξει τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Κύριος, ὁ ὕψιστος Θεός. 4 Καὶ μοῦ ἔδωσε παραγγελία, διαταγή, οἶκο γι’ αὐτὸν νὰ οἰκοδομήσω στὴν Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία βρίσκεται στῆς Ἰουδαίας τὴ γῆ. 5 Ἂν κάποιος ἀπὸ σᾶς λοιπόν, στὸ ἔθνος του ἀνήκει, στοῦ Κυρίου τὸν λαό, μαζί του ἂς εἶναι ὁ Κύριός του, ὁ Θεός, κι ἂς ἀνεβεῖ στὴν Ἱερουσαλήμ, στῆς Ἰουδαίας τώρα τὴ γῆ, κι ἂς τὸν οἶκο οἰκοδομήσει τοῦ Κυρίου τοῦ Ἰσραὴλ (αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος, ποὺ ἡ κατοικία του εἶναι στὴν Ἱερουσαλήμ). 6 Ὅσοι λοιπὸν κατοικοῦν, στοὺς τόπους ποὺ ἐκεῖνοι κατοικοῦν, ἂς βοηθήσουνε αὐτούς, οἱ κάτοικοι τοῦ τόπου αὐτοῦ, ἀσήμι σ’ αὐτοὺς προσφέροντας καὶ χρυσό, καὶ μὲ δῶρα καὶ μὲ ἵππων δωρεὲς καὶ μὲ κτηνῶν, καὶ μὲ ἄλλα ἐπίσης ἀντικείμενα, τὰ ὁποῖα ὡς τάμα θὰ προσφερθοῦν, καὶ στὸν ναὸ τὸν ἅγιο τοῦ Κυρίου, στὴν Ἱερουσαλήμ, θ’ ἀφιερωθοῦν. 7 Καὶ σηκώθηκαν τῶν πατρικῶν οἰκογενειῶν οἱ ἀρχηγοί, τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμίν, καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευΐτες μ’ αὐτοὺς μαζί, κι ὅλοι αὐτοί, τῶν ὁποίων τὸ πνεῦμα ὁ Κύριος ἀφύπνισε, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, νὰ μεταβοῦν στὴν Ἱερουσαλήμ, τὸν οἶκο τοῦ Κυρίου γιὰ ν’ ἀνοικοδομήσουν ἐκεῖ αὐτοί, 8 καὶ ὅσοι κατοικοῦσαν γύρω ἀπ’ αὐτούς, τῶν ὁποίων εἶχε ὁ νοῦς ἀφυπνιστεῖ παρὰ Θεοῦ, θέλησαν μὲ κάθε τὶ αὐτοὺς νὰ βοηθήσουν, ἀσήμι σ’ αὐτοὺς προσφέροντας καὶ χρυσό, καὶ μὲ ἵππων δωρεὲς καὶ μὲ κτηνῶν, κι ἀφιερώματα πάμπολλα δίνοντας γιὰ τοῦ Κυρίου τὸν ναό. 9 Καὶ ὁ Κύρος ὁ βασιλιάς, ἔβγαλε τὰ σκεύη τοῦ Κυρίου τὰ ἱερά, αὐτὰ ποὺ μετέφερε ὁ Ναβουχοδονόσορ ἀπ’ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπ’ τοῦ Κυρίου ἁρπάζοντάς τα τὸν ναό, καὶ στῶν εἰδώλων του τὰ εἶχε τοποθετήσει τὸν ναό· 10 ἀπὸ ἐκεῖ λοιπὸν αὐτὰ ὁ Κύρος ἔβγαλε, ὁ βασιλέας τῶν Περσῶν, καὶ στὸν Μιθραδάτη τὰ παρέδωσε, τὸν φύλακα τῶν δικῶν του θησαυρῶν· 11 κι ἀπ’ αὐτὸν στὸν Σαμανάσσαρο εἶχαν αὐτὰ παραδοθεῖ, στῆς Ἰουδαίας τὸν διοικητή.

12 Καὶ ὁ ἀριθμὸς ἤτανε τούτων ὁ ἑξῆς· χίλια δοχεῖα σπονδῆς χρυσά, καὶ χίλια δοχεῖα σπονδῆς ἀργυρά, θυμιατήρια ἀργυρὰ εἴκοσι ἐννιά, φιάλες τριάντα χρυσές, καὶ δυὸ χιλιάδες τετρακόσιες δέκα φιάλες ἀργυρές, καὶ ἄλλα χίλια σκεύη ἐπιπλέον ἱερά. 13 Κι ὅλα τὰ σκεύη ποὺ μεταφέρθηκαν, χρυσὰ καὶ ἀργυρά, πέντε χιλιάδες τετρακόσια ἑξήντα ἐννιὰ ἦταν αὐτά· 14 κι αὐτὰ εἶχαν ἀπὸ τὸν Σαμανάσσαρο μεταφερθεῖ, μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ αἰχμάλωτοι ἦταν ὡς ἐκείνη τὴ στιγμή, ἀπὸ τὴ γῆ τῆς Βαβυλώνας στὴν Ἱερουσαλήμ.

15 Στὰ χρόνια ὅμως τῆς βασιλείας τοῦ Ἀρταξέρξη, τοῦ βασιλέα τῶν Περσῶν, ὁ Βήλεμος κι ὁ Μιθραδάτης καὶ ὁ Ταβέλλιος, κι ὁ Ράθυμος καὶ ὁ Βεέλτεθμος καὶ ὁ Σαμέλλιος, ὁ γραμματέας, καὶ οἱ σύμβουλοί τους οἱ λοιποὶ μ’ αὐτοὺς μαζί, ποὺ κατοικοῦσαν στὴ Σαμάρεια καὶ σὲ χωρῶν ἄλλων τὴ γῆ, ἔγραψαν σ’ αὐτὸν τὴν παρακάτω ἐπιστολή, ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Ἰουδαίας, καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ· 16 “Στὸν Ἀρταξέρξη τὸν βασιλέα, τὸν κύριό μας, οἱ δοῦλοι σου Ράθυμος, ὁ χρονογράφος, καὶ Σαμέλλιος, ὁ γραμματέας, καὶ οἱ σύμβουλοί τους οἱ λοιποί, καὶ οἱ δικαστὲς μ’ αὐτοὺς μαζί, οἱ ὁποῖοι στῆς Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης κατοικοῦνε τὴ γῆ· 17 καὶ τώρα, γνωστὸ θέλουμε νὰ καταστήσουμε στὸν κύριό μας, τὸν βασιλιά, ὅτι ἐρχόμενοι ἀπὸ σᾶς οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἐμᾶς, ἦρθαν στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὴν πόλη τους ἀνοικοδομοῦν, τὴν ἐπαναστάτρια καὶ πονηρή, καὶ τὶς ἀγορές της ἀνορθώνουν, καὶ τὰ τείχη της ἐπιδιορθώνουν, καὶ τὸν ναό τους θεμελιώνουν. 18 Ἂν αὐτὴ λοιπὸν ἡ πόλη ἀνοικοδομηθεῖ, καὶ ἡ ἀνοικοδόμηση τῶν τειχῶν της συντελεστεῖ, οἱ κάτοικοί της φόρο νὰ δίνουν δὲ θὰ δεχτοῦν, ἀλλὰ κι ἐναντίον τῶν βασιλέων θὰ ἐξεγερθοῦν. Κι ἐπειδὴ τὰ ἔργα γιὰ τοῦ ναοῦ τὴν ἀνοικοδόμηση προχωροῦν, θεωρήσαμε καλό, νὰ μὴν παραβλέψουμε αὐτὸ τὸ γεγονός, ἀλλὰ στὸν βασιλιά, τὸν κύριό μας, νὰ καταστήσουμε τοῦτο γνωστό, ὥστε ἂν σὲ σένα τώρα φαίνεται αὐτὸ λοιπὸν ὀρθό, τῶν πατέρων

24

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

πὶ πλεῖον τὰ τῆς κακίας εἰς τὸ βασιλεῖς ἐνοχλῆσαι». 25 τότε ἀναγνωσθέντων τῶν παρὰ τοῦ βασιλέως ᾿Αρταξέρξου γραφέντων, Ράθυμος καὶ Σαμέλλιος ὁ γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις συντασσόμενοι ἀναζεύξαντες εἰς ῾Ιερουσαλὴμ κατὰ σπουδὴν μεθ᾿ ἵππου καὶ ὄχλου παρατάξεως, ἤρξαντο κωλύειν τοὺς οἰκοδομοῦντας. καὶ ἤργει ἡ οἰκοδομὴ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν ῾Ιερουσαλὴμ μέχρι τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς βασιλείας Δαρείου τοῦ Περσῶν βασιλέως.

Σημείωση: στὰ ἐδάφια 2 καὶ 11 τὸ διά διορθώθηκε σὲ διὰ· στὸ ἐδάφιο 7 τὸ τὸ, μετὰ τὸ τῷ Κυρίῳ, διορθώθηκε σὲ τὸν.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 25

σου τὰ βιβλία νὰ ἐρευνήσεις λεπτομερῶς· 19 καὶ σ’ αὐτὰ τὰ ὑπομνήματα, στ’ ἀρχεῖα τοῦτα ἐσὺ θὰ βρεῖς, ὅλα ὅσα περὶ αὐτῶν ἔχουν ἐκεῖ καταγραφεῖ, καὶ τοιουτοτρόπως θὰ γνωρίσεις, ὅτι ἐπαναστάτρια ἦταν διαπαντὸς ἡ πόλη ἐκείνη, καὶ σὲ βασιλεῖς προξενοῦσε καὶ σὲ πόλεις ἐνοχλήσεις, κι ὅτι εἶναι οἱ Ἰουδαῖοι ἀποστάτες, κι ὅτι ἀπ’ τὰ χρόνια τὰ πανάρχαια, πολέμους συνάπτουν ἐντός της καὶ μάχες, κι ἕνεκα τούτου ἡ πόλη αὐτή, ἔρημη ἔχει καταστεῖ. 20 Τώρα λοιπὸν σ’ ἐνημερώνουμε, κύριέ μας, βασιλιά, ὅτι ἂν ἡ πόλη αὐτὴ ἀνοικοδομηθεῖ, καὶ ἡ ἀνοικοδόμηση τῶν τειχῶν της συντελεστεῖ, δὲ θὰ μπορεῖς πλέον ἐσύ, στῆς Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης τὴ γῆ νὰ κατεβεῖς”. 21 Τότε ἀπάντησε γραπτῶς ὁ βασιλέας, στὸν Ράθυμο τὸν χρονογράφο, καὶ στὸν Βεέλτεθμο, καὶ στὸν Σαμέλλιο τὸν γραμματέα, καὶ στοὺς συμβούλους τους τοὺς λοιπούς, ποὺ κατοικοῦσαν στὴ Σαμάρεια καὶ στὴ Συρία καὶ στῆς Φοινίκης τὴ γῆ, γράφοντάς τους τὰ ἑξῆς· 22 “Διάβασα τὴν ἐπιστολή, τὴν ὁποίαν ἔχετε στείλει σὲ μένα ἐσεῖς. Διαταγὴ λοιπὸν ἔδωσα ἐγώ, τὰ ἀρχεῖα νὰ ἐρευνήσουν λεπτομερῶς, κι ἔχει βρεθεῖ, ὅτι ἀπ’ τὰ χρόνια τὰ ἀρχαῖα ἡ πόλη αὐτή, ἀντιπαρατάσσεται διαρκῶς στοὺς βασιλεῖς, 23 καὶ πὼς οἱ ἄνθρωποι ποὺ κατοικοῦν ἐντὸς αὐτῆς, σ’ ἐπαναστάσεις καὶ πολέμους ἐπιδίδονται λογῆς, κι ὅτι τῆς Ἱερουσαλὴμ οἱ βασιλεῖς, ἰσχυροὶ ἦταν καὶ σκληροί, καὶ τῆς Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης αὐτοὶ κυρίευαν τὴ γῆ, καὶ φόρο ἐπέβαλλαν σ’ αὐτήν. 24 Τώρα λοιπὸν ἔχω δώσει διαταγή, νὰ ἐμποδίσετε τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους, τὴν πόλη αὐτὴ ν’ ἀνοικοδομήσουν, καὶ νὰ προνοήσετε ἀκόμη ἐσεῖς, νὰ μὴ γίνει κάτι ἀντίθετο σ’ αὐτὴν τὴ διαταγή, ὥστε νὰ μὴν ἡ κακία τους προχωρήσει κι αὐξηθεῖ, κι ἀρχίσουν πάλι νὰ ἐνοχλοῦν τοὺς βασιλεῖς”. 25 Τότε ἀφοῦ διαβάστηκαν ὅσα ἔγραψε ὁ Ἀρταξέρξης ὁ βασιλέας, ὁ Ράθυμος καὶ ὁ Σαμέλλιος ὁ γραμματέας, καὶ οἱ σύμβουλοί τους μ’ αὐτοὺς μαζί, ἀναχώρησαν μεταβαίνοντας στὴν Ἱερουσαλὴμ μετὰ σπουδῆς, μὲ στρατιῶτες πεζοὺς καὶ μὲ ἱππεῖς, καὶ ἄρχισαν νὰ ἐμποδίζουν τοὺς οἰκοδόμους ἐκεῖ αὐτοί. Καὶ τοῦ ἁγίου ναοῦ ἡ ἀνοικοδόμηση, στὴν Ἱερουσαλήμ, εἶχε τότε διακοπεῖ ὁλοσχερῶς, μέχρι τὸ δεύτερο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Δαρείου, τοῦ βασιλέα τῶν Περσῶν.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 2 τὸ ἐκήρυξεν…καὶ ἅμα διὰ γραπτῶν μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 3 τὸ ὁλόκληρης τῆς γῆς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 5 τὸ στοῦ Κυρίου τὸν λαό, καὶ τὸ ὁ Θεός· στὸ ἐδάφιο 6 τὸ ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν ἀργυρίῳ, ἐν δόσεσι μεθ᾿ ἵππων καὶ κτηνῶν, καὶ τὸ τοῖς κατ᾿ εὐχὰς προστεθειμένοις μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· ἐδάφιο 7, τῶν πατρικῶν, ἐννοεῖται τῶν πατρώων, τῶν πατρογονικῶν· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ μ’ αὐτοὺς μαζί, καὶ τὸ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 8 τὸ ἐβοήθησαν ἐν πᾶσιν ἐν ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ, ἵπποις, κτήνεσι καὶ εὐχαῖς ὡς πλείσταις μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ πολλῶν (πολλῶν ἀνθρώπων ἐννοεῖται) παραλείφθηκε κατὰ τὴ μετάφραση· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ παρὰ Θεοῦ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 9 τὸ ἀπ’ τοῦ Κυρίου ἁρπάζοντάς τα τὸν ναό· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 12 τὸ ἱερά· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ ἅμα τοῖς ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 16 τὸ μ’ αὐτοὺς μαζί δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 17 τὸ ἔστω, καὶ τὸ θεραπεύουσι μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· ἐδάφιο 18, ὥστε ἂν σὲ σένα τώρα φαίνεται αὐτὸ λοιπὸν ὀρθό, ἐννοεῖται αὐτὸ ποὺ θὰ ποῦμε ἀμέσως παρακάτω· στὸ ἐδάφιο 19 τὸ ἐν τοῖς ὑπομνηματισμοῖς, καὶ τὸ πολιορκίας μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τοιουτοτρόπως, καὶ τὸ διαπαντὸς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 22 τὸ διαρκῶς· στὸ ἐδάφιο 23 τὸ ἐν αὐτῇ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ λογῆς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, κυρίευαν τὴ γῆ, τὴν κυρίευαν (τὴν κατακτοῦσαν) καὶ τὴν ἐξουσίαζαν· στὸ ἐδάφιο 24 τὸ εἰς τὸ…ἐνοχλῆσαι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 25 τὸ ὁλοσχερῶς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο.

26

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

3 ΚΑΙ βασιλεὺς Δαρεῖος ἐποίησε δοχὴν μεγάλην πᾶσι τοῖς ὑπ᾿ αὐτὸν καὶ πᾶσι τοῖς οἰκογενέσιν αὐτοῦ καὶ πᾶσι τοῖς μεγιστᾶσι τῆς Μηδίας καὶ τῆς Περσίδος 2 καὶ πᾶσι τοῖς σατράπαις καὶ στρατηγοῖς καὶ τοπάρχαις τοῖς ὑπ᾿ αὐτόν, ἀπὸ τῆς ᾿Ινδικῆς μέχρις Αἰθιοπίας ἐν ταῖς ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπείαις. 3 καὶ ἐφάγοσαν καὶ ἐπίοσαν καὶ ἐμπλησθέντες ἀνέλυσαν. ὁ δὲ Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἀνέλυσεν εἰς τὸν κοιτῶνα ἑαυτοῦ καὶ ἐκοιμήθη καὶ ἔξυπνος ἐγένετο. 4 τότε οἱ τρεῖς νεανίσκοι οἱ σωματοφύλακες οἱ φυλάσσοντες τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως εἶπαν ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον· 5 εἴπωμεν ἕκαστος ἡμῶν ἕνα λόγον, ὃς ὑπερισχύσει· καὶ οὗ ἐὰν φανῇ τὸ ρῆμα αὐτοῦ σοφώτερον τοῦ ἑτέρου, δώσει αὐτῷ Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς δωρεὰς μεγάλας καὶ ἐπινίκια μεγάλα 6 καὶ πορφύραν περιβαλέσθαι καὶ ἐν χρυσώμασι πίνειν καὶ ἐπὶ χρυσῷ καθεύδειν καὶ ἅρμα χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν βυσσίνην καὶ μανιάκην περὶ τὸν τράχηλον, 7 καὶ δεύτερος καθιεῖται Δαρείου διὰ τὴν σοφίαν αὐτοῦ καὶ συγγενὴς Δαρείου κληθήσεται. 8 καὶ τότε γράψαντες ἕκαστος τὸν ἑαυτοῦ λόγον ἐσφραγίσαντο καὶ ἔθηκαν ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον Δαρείου τοῦ βασιλέως καὶ εἶπαν· 9 ὅταν ἐγερθῇ ὁ βασιλεύς, δώσουσιν αὐτῷ τὸ γράμμα, καὶ ὃν ἂν κρίνῃ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ τρεῖς μεγιστᾶνες τῆς Περσίδος ὅτι οὗ ὁ λόγος αὐτοῦ σοφώτερος, αὐτῷ δοθήσεται τὸ νῖκος καθὼς γέγραπται. 10 ὁ εἷς ἔγραψεν, ὑπερισχύει ὁ οἶνος. 11 ὁ ἕτερος ἔγραψεν, ὑπερισχύει ὁ βασιλεύς. 12 ὁ τρίτος ἔγραψεν, ὑπερισχύουσιν αἱ γυναῖκες, ὑπὲρ δὲ πάντα νικᾷ ἡ ἀλήθεια. 13 καὶ ὅτε ἐξηγέρθη ὁ βασιλεύς, λαβόντες τὸ γράμμα ἔδωκαν αὐτῷ, καὶ ἀνέγνω. 14 καὶ ἐξαποστείλας ἐκάλεσε πάντας τοὺς μεγιστᾶνας τῆς Περσίδος καὶ τῆς Μηδίας καὶ τοὺς σατράπας καὶ στρατηγοὺς καὶ τοπάρχας καὶ ὑπάτους καὶ ἐκάθισεν ἐν τῷ χρηματιστηρίῳ, καὶ ἀνεγνώσθη τὸ γράμμα ἐνώπιον αὐτῶν. 15 καὶ εἶπε· καλέσατε τοὺς νεανίσκους, καὶ αὐτοὶ δηλώσουσι τοὺς λόγους ἑαυτῶν· καὶ ἐκλήθησαν καὶ εἰσήλθοσαν. 16 καὶ εἶπαν αὐτοῖς· ἀπαγγείλατε ἡμῖν περὶ τῶν γεγραμμένων.

17 Καὶ ἤρξατο ὁ πρῶτος ὁ εἴπας περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ οἴνου καὶ ἔφη οὕτως· ἄνδρες, πῶς ὑπερισχύει ὁ οἶνος; πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς πιόντας αὐτὸν πλανᾷ τὴν διάνοιαν· 18 τοῦ τε βασιλέως καὶ τοῦ ὀρφανοῦ ποιεῖ τὴν διάνοιαν μίαν, τήν τε τοῦ οἰκέτου καὶ τὴν τοῦ ἐλευθέρου, τήν τε τοῦ πένητος καὶ τὴν τοῦ πλουσίου. 19 καὶ πᾶσαν διάνοιαν μεταστρέφει εἰς εὐωχίαν καὶ εὐφροσύνην καὶ οὐ μέμνηται πᾶσαν λύπην καὶ πᾶν ὀφείλημα. 20 καὶ πάσας καρδίας ποιεῖ πλουσίας καὶ οὐ μέμνηται βασιλέα οὐδὲ σατράπην καὶ πάντα διὰ ταλάντων ποιεῖ λαλεῖν. 21 καὶ οὐ μέμνηται, ὅταν πίνωσι, φιλιάζειν φίλοις καὶ ἀδελφοῖς, καὶ μετ᾿ οὐ πολὺ σπῶνται τὰς μαχαίρας· 22 καὶ ὅταν ἀπὸ τοῦ οἴνου ἐγερθῶσιν, οὐ μέμνηνται ἃ ἔπραξαν. 23 ὦ ἄνδρες, οὐχ ὑπερισχύει ὁ οἶνος, ὅτι οὕτως ἀναγκάζει ποιεῖν; καὶ ἐσίγησεν οὕτως εἴπας.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 6 τὸ καθεύδεν διορθώθηκε σὲ καθεύδειν· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ Μηδείας διορθώθηκε σὲ Μηδίας.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 27

3 Κι ὁ βασιλιὰς Δαρεῖος, μέγα παρέθεσε συμπόσιο, σ’ ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία του τεθεῖ, καὶ σὲ ὅλους του τοὺς δούλους, ποὺ εἶχαν στὸν οἶκο του γεννηθεῖ, καὶ σὲ ὅλους τοὺς ἄρχοντες τῆς Μηδίας καὶ τῆς Περσίας, 2 καὶ σὲ ὅλους τοὺς σατράπες, τοὺς στρατηγοὺς καὶ τοὺς τοπάρχες, ποὺ ἦταν κάτω ἀπ’ τὴ δική του ἐξουσία, στὶς ἑκατὸν εἴκοσι ἑπτὰ σατραπεῖες, ἀπὸ τὴ γῆ τῆς Ἰνδίας ὡς τὴν Αἰθιοπία. 3 Καὶ φάγανε, καὶ ἤπιανε, καὶ μέχρι κόρου ἀφοῦ χορτάσανε, ἀποχωρήσανε. Καὶ ὁ Δαρεῖος ὁ βασιλιάς, στὸν κοιτώνα του ἀποσύρθηκε, καὶ κοιμήθηκε, ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ λίγο ξύπνησε. 4 Τότε οἱ τρεῖς νέοι αὐτοί, οἱ σωματοφύλακές του, οἱ φρουροί, οἱ ὁποῖοι φύλασσαν τὸν βασιλιά, ἀπὸ πᾶσα ἐχθρικὴ ἐπιβουλή, εἶπαν ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον τὰ ἑξῆς· 5 ἂς πεῖ καθένας ἀπὸ μᾶς, ἕναν του λόγο στὸν βασιλιά, γιὰ νὰ δοῦμε, ὁ λόγος τίνος, θὰ ὑπερισχύσει τῶν ἄλλων δύο· κι ὅποιου ὁ λόγος φανεῖ σ’ αὐτόν, ἀπὸ τῶν ἄλλων πιὸ σοφός, δῶρα μεγάλα σ’ αὐτὸν θὰ δώσει ὁ Δαρεῖος ὁ βασιλιάς, καὶ τιμές, ἐπαίνους κι ἔπαθλα λαμπρά, 6 καὶ μὲ πορφύρα νὰ ντυθεῖ θὰ δώσει ἐκεῖνος ἐντολή, καὶ μὲ κύπελλα χρυσὰ νερὸ νὰ πίνει καὶ κρασί, καὶ σὲ κλίνη νὰ κοιμᾶται καὶ ν’ ἀνακλίνεται χρυσή, καὶ νὰ ἐπιβαίνει πάνω σὲ ἅρμα, καὶ οἱ ἵπποι ποὺ τὸ σέρνουν χρυσὰ νά ’χουν χαλινάρια, καὶ τιάρα στὴν κεφαλή του ἀπὸ βύσσο νὰ φορεῖ, καὶ περιδέραιο λαμπρὸ τὸν τράχηλό του νὰ κοσμεῖ, 7 καὶ τὴ δεύτερη θέση, γιὰ τὴ σοφία του, θά ’χει αὐτὸς μετὰ τὸν Δαρεῖο, καὶ συγγενὴς θὰ ὀνομαστεῖ αὐτὸς ἐκείνου. 8 Καὶ τότε, ἕκαστος ἔγραψε τὸν λόγο του ἐκεῖ, κι ἀφοῦ τὰ γράμματα σφράγισαν αὐτά, κάτω ἀπὸ τὸ προσκέφαλο τὰ ἔθεσαν τοῦ Δαρείου τοῦ βασιλιᾶ, καὶ εἶπαν τὰ ἑξῆς· 9 ὅταν ἐγερθεῖ ὁ βασιλιάς, σ’ αὐτὸν τὰ γράμματα θὰ δώσουμε αὐτά, κι ὅποιου τὸν λόγο κρίνει ὁ βασιλιάς, καὶ οἱ τρεῖς ἄρχοντες τῆς Περσίας οἱ κραταιοί, ὅτι σοφότερος τῶν ἄλλων εἶν’ αὐτός, σ’ αὐτὸν ἡ νίκη θὰ δοθεῖ, ὅπως ἔχει ἀπὸ ἐμᾶς ἐδῶ γραπτῶς συμφωνηθεῖ. 10 Ὁ ἕνας ἔγραψε λοιπόν, ὅτι ἀπ’ ὅλους καὶ ἀπ’ ὅλα ὁ οἶνος εἶναι πιὸ ἰσχυρός. 11 Καὶ ὁ ἄλλος, τὸν λόγο ἔγραψε αὐτόν, ὅτι ὁ βασιλιὰς εἶναι ὁ πλέον ἰσχυρός. 12 Καὶ ὁ τρίτος ἔγραψε τὰ ἑξῆς, ὅτι διαθέτουν οἱ γυναῖκες τὴ μεγαλύτερη ἰσχύ, ὅμως ἡ ἀλήθεια εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα, κι αὐτὴ νικᾶ κι ἐπικρατεῖ. 13 Κι ὅταν σηκώθηκε ἀπὸ τὴν κλίνη του ὁ βασιλιάς, τὰ γράμματα ἔλαβαν, καὶ τοῦ τὰ ἔδωσαν, καὶ διάβασε αὐτά. 14 Κι ἀγγελιοφόρους ἔστειλε, καὶ κάλεσε νὰ ’ρθοῦν, ὅλους τοὺς ἄρχοντες τῆς Περσίας καὶ τῆς Μηδίας τοὺς κραταιούς, καὶ τοὺς σατράπες καὶ στρατηγούς, καὶ τοὺς τοπάρχες καὶ τοὺς ὑπάτους μαζὶ μ’ αὐτούς, καὶ στοῦ δικαστηρίου κάθισε τὸ βῆμα ὁ βασιλιάς, κι ἐνώπιόν τους τὰ γράμματα διαβάστηκαν αὐτά.

15 Κι ὁ βασιλιὰς ἔδωσε τότε στοὺς ὑπηρέτες του διαταγή· τοὺς τρεῖς νέους αὐτοὺς ἐδῶ καλέστε τώρα ἐσεῖς, γιὰ νὰ μᾶς ἐξηγήσουνε τοὺς λόγους τους αὐτοί· καὶ προσκληθήκανε, καὶ στοῦ δικαστηρίου τὴν αἴθουσα εἰσήλθανε. 16 Καὶ σ’ αὐτοὺς εἶπαν τὰ ἑξῆς· πεῖτε σὲ μᾶς λοιπὸν ἐσεῖς, γι’ αὐτὰ ποὺ ἐδῶ ἔχουν γραφτεῖ.

17 Κι ἄρχισε ὁ πρῶτος νὰ ὁμιλεῖ, αὐτὸς ποὺ γιὰ τοῦ οἴνου εἶχε γράψει τὴν ἰσχύ, καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς· ὦ ἄνδρες, πῶς ἀποδεικνύεται λοιπόν, ὅτι ἀπ’ ὅλους καὶ ἀπ’ ὅλα ὁ οἶνος εἶναι πιὸ ἰσχυρός; Ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ πίνουν αὐτόν, παραπλανᾶ τὴ διάνοιά τους ὁ οἶνος παντελῶς· 18 τοῦ βασιλιᾶ καὶ τοῦ ὀρφανοῦ κάνει τὴ σκέψη νὰ μὴ διαφέρει, καὶ τοῦ δούλου καὶ τοῦ ἐλεύθερου ἐπίσης, καὶ τοῦ πένητος σκοτίζει καὶ τοῦ πλουσίου αὐτὸς τὴν κρίση. 19 Κι εὐθυμία προκαλεῖ σὲ κάθε διάνοια κι εὐφροσύνη, καὶ δὲ θυμᾶται καμιὰ λύπη, οὔτε καὶ κάθε τὶ ποὺ ὀφείλει. 20 Καὶ πλούσια κάνει κάθε καρδιά, καὶ δὲ θυμᾶται, δὲ λογαριάζει, σατράπη οὔτε βασιλιά, καὶ κάνει ὅλους χωρὶς παύση γιὰ τὰ πάντα νὰ μιλοῦν, δίχως τὰ λόγια τους καθόλου νὰ ζυγίζουν, νὰ μετροῦν. 21 Καὶ δὲ θυμοῦνται ὅταν πίνουν, τὴ φιλία ποὺ ἔχουν πρὸς τοὺς φίλους, καὶ τὴ συγγένειά τους μὲ ἀδελφούς, καὶ τὰ ξίφη τους, μετὰ ἀπὸ λίγο, ἀπὸ τὴ θήκη τους τραβοῦν· 22 κι ὅταν ἀπὸ τὴ μέθη τους ἀνανήψουν κι ἀπὸ τὴν κλίνη τους ἐγερθοῦν, ἀδυνατοῦν ὅσα ἔχουν πράξει νὰ θυμηθοῦν. 23 Ὦ ἄνδρες, δὲν εἶναι πράγματι λοιπόν, ἀπ’ ὅλους καὶ ἀπ’ ὅλα ὁ οἶνος πιὸ ἰσχυρός, γιατὶ κάθε ἄνθρωπο ἀναγκάζει, τοιουτοτρόπως νὰ ἐνεργεῖ, καὶ τέτοια πράγματα νὰ πράττει; Καὶ λέγοντας αὐτά, τὸν λόγο του ἔπαυσε αὐτός.

28

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 29

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 3 τὸ καὶ ἔξυπνος ἐγένετο μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 4 τὸ οἱ φυλάσσοντες τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως· ἐδάφιο 5, ἕναν του λόγο στὸν βασιλιά, ἐννοεῖται ὁ ὁποῖος θὰ τεθεῖ ὑπὸ τὴν κρίση τοῦ βασιλιᾶ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ στὸν βασιλιά δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὃς ὑπερισχύσει, καὶ τὸ ἐπινίκια μεγάλα μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἐδάφιο 6· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, μὲ πορφύρα, πορφυρὸ ἔνδυμα ποὺ φοροῦσαν οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες· στὸ ἐδάφιο 9 τὸ οἱ κραταιοί, καὶ τὸ τῶν ἄλλων δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ καθὼς γέγραπται μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 10 τὸ ὑπερισχύει· στὸ ἐδάφιο 11 τὸ τὸν λόγο…αὐτόν δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 12 τὸ ὑπὲρ δὲ πάντα νικᾷ ἡ ἀλήθεια μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ τοὺς κραταιούς, καὶ τὸ μαζὶ μ’ αὐτούς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 15 τὸ στοὺς ὑπηρέτες του, καὶ τὸ τρεῖς· στὸ ἐδάφιο 17 τὸ πῶς ὑπερισχύει ὁ οἶνος μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ παντελῶς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 18 τὸ [ποιεῖ τὴν διάνοιαν μίαν] τήν τε τοῦ πένητος καὶ τὴν τοῦ πλουσίου μεταφράστηκε ἐλεύθερα, καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 19 τὸ πᾶσαν διάνοιαν μεταστρέφει εἰς εὐωχίαν καὶ εὐφροσύνην μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 20 τὸ πάντα διὰ ταλάντων ποιεῖ λαλεῖν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 21 τὸ φιλιάζειν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 22 τὸ ὅταν ἀπὸ τοῦ οἴνου ἐγερθῶσιν, καὶ τὸ οὐ μέμνηνται· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 23 τὸ οὐχ ὑπερισχύει ὁ οἶνος, ὅτι οὕτως ἀναγκάζει ποιεῖν.

30

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

4 ΚΑΙ ἤρξατο ὁ δεύτερος λαλεῖν, ὁ εἴπας περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ βασιλέως· 2 ὦ ἄνδρες, οὐχ ὑπερισχύουσιν οἱ ἄνθρωποι, τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν κατακρατοῦντες καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς; 3 ὁ δὲ βασιλεὺς ὑπερισχύει καὶ κυριεύει αὐτῶν καὶ δεσπόζει αὐτῶν, καὶ πᾶν ὃ ἐὰν εἴπῃ αὐτοῖς, ἐνακούουσιν. 4 ἐὰν εἴπῃ αὐτοῖς ποιῆσαι πόλεμον ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον, ποιοῦσιν· ἐὰν δὲ ἐξαποστείλῃ αὐτοὺς πρὸς τοὺς πολεμίους, βαδίζουσι καὶ κατεργάζονται τὰ ὄρη καὶ τὰ τείχη καὶ τοὺς πύργους, 5 φονεύουσι καὶ φονεύονται, καὶ τὸν λόγον τοῦ βασιλέως οὐ παραβαίνουσιν· ἐὰν δὲ νικήσωσι, τῷ βασιλεῖ κομίζουσι πάντα, καὶ ὅσα ἐὰν προνομεύσωσι καὶ τὰ ἄλλα πάντα. 6 καὶ ὅσοι οὐ στρατεύονται οὐδὲ πολεμοῦσιν, ἀλλὰ γεωργοῦσι τὴν γῆν, πάλιν ὅταν σπείρωσι, θερίσαντες ἀναφέρουσι τῷ βασιλεῖ· καὶ ἕτερος τὸν ἕτερον ἀναγκάζοντες ἀναφέρουσι τοὺς φόρους τῷ βασιλεῖ. 7 καὶ αὐτὸς εἷς μόνος ἐστίν· ἐὰν εἴπῃ ἀποκτεῖναι, ἀποκτέννουσιν· ἐὰν εἴπῃ ἀφεῖναι, ἀφιοῦσιν· 8 εἶπε πατάξαι, τύπτουσιν· εἶπεν ἐρημῶσαι, ἐρημοῦσιν· εἶπεν οἰκοδομῆσαι, οἰκοδομοῦσιν· 9 εἶπεν ἐκκόψαι, ἐκκόπτουσιν· εἶπε φυτεῦσαι, φυτεύουσι. 10 καὶ πᾶς ὁ λαὸς αὐτοῦ καὶ αἱ δυνάμεις αὐτοῦ ἐνακούουσι. πρὸς δὲ τούτοις, αὐτὸς ἀνάκειται, ἐσθίει καὶ πίνει καὶ καθεύδει, 11 αὐτοὶ δὲ τηροῦσι κύκλῳ περὶ αὐτὸν καὶ οὐ δύνανται ἕκαστος ἀπελθεῖν καὶ ποιεῖν τὰ ἔργα αὐτοῦ, οὐδὲ παρακούουσιν αὐτοῦ. 12 ὦ ἄνδρες, πῶς οὐχ ὑπερισχύει ὁ βασιλεύς, ὅτι οὕτως ἐπάκουστός ἐστι; καὶ ἐσίγησεν.

13 ῾Ο δὲ τρίτος ὁ εἴπας περὶ τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἀληθείας —οὗτός ἐστι Ζοροβάβελ— ἤρξατο λαλεῖν· ἄνδρες, 14 οὐ μέγας ὁ βασιλεὺς καὶ πολλοὶ οἱ ἄνθρωποι καὶ ὁ οἶνος ἰσχύει; τίς οὖν ὁ δεσπόζων αὐτῶν ἢ τίς ὁ κυριεύων αὐτῶν; οὐχ αἱ γυναῖκες; 15 αἱ γυναῖκες ἐγέννησαν τὸν βασιλέα καὶ πάντα τὸν λαόν, ὃς κυριεύει τῆς θαλάσσης καὶ τῆς γῆς· 16 καὶ ἐξ αὐτῶν ἐγένοντο, καὶ αὗται ἐξέθρεψαν αὐτοὺς τοὺς φυτεύσαντας τοὺς ἀμπελῶνας, ἐξ ὧν ὁ οἶνος γίνεται. 17 καὶ αὗται ποιοῦσι τὰς στολὰς τῶν ἀνθρώπων, καὶ αὗται ποιοῦσι δόξαν τοῖς ἀνθρώποις, καὶ οὐ δύνανται οἱ ἄνθρωποι χωρὶς τῶν γυναικῶν εἶναι. 18 ἐὰν δὲ συναγάγωσι χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ πᾶν πρᾶγμα ὡραῖον καὶ ἴδωσι γυναῖκα μίαν καλὴν τῷ εἴδει καὶ τῷ κάλλει, 19 ταῦτα πάντα ἀφέντες, εἰς αὐτὴν ἐκκέχηναν καὶ χάσκοντες τὸ στόμα θεωροῦσιν αὐτήν, καὶ πάντες αὐτὴν αἱρετίζουσι μᾶλλον ἢ τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ πᾶν πρᾶγμα ὡραῖον. 20 ἄνθρωπος τὸν ἑαυτοῦ πατέρα ἐγκαταλείπει, ὃς ἐξέθρεψεν αὐτόν, καὶ τὴν ἰδίαν χώραν καὶ πρὸς τὴν ἰδίαν γυναῖκα κολλᾶται 21 καὶ μετὰ τῆς γυναικὸς ἀφίησι τὴν ψυχὴν καὶ οὔτε τὸν πατέρα μέμνηται οὔτε τὴν μητέρα οὔτε τὴν χώραν. 22 καὶ ἐντεῦθεν δεῖ ὑμᾶς γνῶναι ὅτι αἱ γυναῖκες κυριεύουσιν ὑμῶν· οὐχὶ πονεῖτε καὶ μοχθεῖτε, καὶ πάντα ταῖς γυναιξὶ δίδοτε καὶ φέρετε; 23 καὶ λαμβάνει ὁ ἄνθρωπος τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἐκπορεύεται ἐξοδεύειν καὶ λῃστεύειν καὶ κλέπτειν καὶ εἰς τὴν θάλασσαν πλεῖν καὶ ποταμούς· 24 καὶ τὸν λέοντα θεωρεῖ καὶ ἐν σκότει βαδίζει, καὶ ὅταν κλέψῃ καὶ ἁρπάσῃ καὶ λωποδυτήσῃ, τῇ ἐρωμένῃ ἀποφέρει. 25 καὶ πλεῖον ἀγαπᾷ ἄνθρωπος τὴν ἰδίαν γυναῖκα μᾶλλον ἢ τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα· 26 καὶ πολλοὶ ἀπενοήθησαν ταῖς ἰδίαις διανοίαις διὰ τὰς γυναῖκας καὶ δοῦλοι ἐγένοντο δι᾿ αὐτάς, 27 καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο καὶ ἐσφάλησαν καὶ ἡμάρτοσαν διὰ τὰς γυναῖκας. 28 καὶ νῦν οὐ πιστεύετέ μοι; οὐχὶ μέγας ὁ βασιλεὺς τῇ ἐξουσίᾳ αὐτοῦ; οὐχὶ πᾶσαι αἱ χῶραι εὐλαβοῦνται ἅψασθαι αὐτοῦ; 29 ἐθεώρουν αὐτὸν καὶ ᾿Απάμην τὴν θυγατέρα Βαρτάκου τοῦ θαυμαστοῦ, τὴν παλλακὴν τοῦ βασιλέως, καθημένην ἐν δεξιᾷ τοῦ βασιλέως 30 καὶ ἀφαιροῦσαν τὸ διάδημα ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ βασιλέως καὶ ἐπιτιθοῦσαν ἑαυτῇ καὶ ἐρράπιζε τὸν βασιλέα τῇ ἀριστερᾷ· 31 καὶ πρὸς τούτοις ὁ βασιλεὺς χάσκων τὸ στόμα ἐθεώρει αὐτήν. καὶ ἐὰν προσγελάσῃ αὐτῷ, γελᾷ· ἐὰν δὲ πικρανθῇ ἐπ᾿ αὐτόν, κολακεύει αὐτήν, ὅπως διαλλαγῇ αὐτῷ. 32 ὦ ἄνδρες, πῶς οὐχὶ ἰσχυραὶ αἱ γυναῖκες, ὅτι οὕτως πράσσουσι; 33 καὶ τότε ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ μεγιστᾶνες ἔβλεπον εἷς τὸν ἕτερον. καὶ ἤρξατο λαλεῖν περὶ τῆς ἀληθείας. 34 ἄνδρες, οὐχὶ ἰσχυραὶ αἱ γυναῖκες; μεγάλη ἡ γῆ καὶ ὑψηλὸς ὁ οὐρανὸς καὶ ταχὺς τῷ δρόμῳ ὁ ἥλιος, ὅτι στρέφεται ἐν τῷ κύκλῳ τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάλιν ἀποτρέχει εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ. 35 οὐχὶ μέγας ὃς ταῦτα ποιεῖ; καὶ ἡ ἀλήθεια μεγάλη καὶ ἰσχυροτέρα παρὰ πάντα.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 31

4 Κι ἄρχισε ὁ δεύτερος νὰ ὁμιλεῖ, αὐτὸς ποὺ γιὰ τοῦ βασιλέως εἶχε γράψει τὴν ἰσχύ· 2 ὦ ἄνδρες, δὲν εἶναι οἱ ἄνθρωποι, πάνω στὴ γῆ, ἀπ’ ὅλα οἱ πλέον ἰσχυροί, ἀφοῦ τὴ θάλασσα ἐξουσιάζουν καὶ τὴν ξηρά, ὅλη τὴ γῆ, κι ὅλα ὅσα βρίσκονται σ’ αὐτήν; 3 Ὅμως ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὁ βασιλιὰς ὑπερτερεῖ, καὶ κύριος εἶναι ὅλων αὐτῶν, κι ἐξουσιάζει κάθε ἄνθρωπο αὐτός, καὶ ὅποιον λόγο σ’ αὐτοὺς θὰ πεῖ, ὑπακοῦν σ’ αὐτὸν ὅλοι παρευθύς. 4 Ἂν πεῖ σ’ αὐτούς, μεταξύ τους πόλεμο νὰ συνάψουν, πόλεμο μεταξύ τους αὐτοὶ θὰ κάνουν· κι ἂν αὐτοὺς πάλι ἀποστείλει ἐναντίον τῶν πολεμίων, αὐτοὶ τότε βαδίζουν, καὶ ὑποτάσσουνε τὰ ὄρη καὶ τὰ τείχη καὶ τοὺς πύργους, 5 καὶ φονεύονται καὶ φονεύουν, ἀλλὰ τὴ διαταγὴ τοῦ βασιλιᾶ δὲν παραβαίνουν· καὶ ἂν αὐτοὶ νικήσουν, τὰ πάντα στὸν βασιλιὰ τότε κομίζουν, καὶ ὅσα λάφυρα πάρουν ἐκεῖ, καὶ ὅλα τ’ ἄλλα, τὸ κάθε τί. 6 Καὶ ὅσοι δὲν ἐπιστρατεύονται, οὔτε καὶ πολεμοῦν, ἀλλὰ τὴ γῆ καλλιεργοῦν, κι αὐτοὶ πάλι ἀφοῦ σπείρουν καὶ θερίσουν, στὸν βασιλιὰ τὴ σοδειά τους τότε κομίζουν· καὶ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ἀναγκάζουν, τοὺς φόρους στὸν βασιλιὰ νὰ καταβάλλουν. 7 Κι αὐτὸς ὁ ἕνας, πάνω σὲ ὅλους, ἀπολύτως κυριαρχεῖ· ἂν αὐτὸς πεῖ νὰ θανατώσουν, θὰ θανατώσουν, τὴ δική του ἐκτελώντας διαταγή· κι ἂν αὐτὸς διατάξει πάλι, κάποιον ἐλεύθερο ν’ ἀφήσουν, ἐλεύθερος ἐκεῖνος θ’ ἀφεθεῖ· 8 νὰ πατάξουν κάποιον θὰ πεῖ, καὶ πατάσσουν αὐτὸν ἐκεῖ· νὰ ἐρημώσουν θὰ πεῖ τὴ γῆ, καὶ ἡ γῆ αὐτὴ θὰ ἐρημωθεῖ· νὰ οἰκοδομήσουν μιὰ πόλη θὰ πεῖ, καὶ ἡ πόλη αὐτὴ θ’ ἀνοικοδομηθεῖ· 9 νὰ κόψουν σύρριζα τὰ δέντρα θὰ πεῖ, καὶ ἡ γῆ γυμνὴ θὰ καταστεῖ· νὰ φυτέψουν θὰ δώσει διαταγή, καὶ φυτεύουν καὶ πρασινίζει πᾶσα ἡ γῆ. 10 Καὶ ὅλος του ὁ λαός, καὶ οἱ δυνάμεις του, ὅλος του ὁ στρατός, ὑπακοῦν σὲ κάθε λόγο ποὺ θὰ πεῖ. Κι ἐπιπλέον, στὴν τράπεζά του γιὰ νὰ φάει θ’ ἀνακλιθεῖ, καὶ τρώει καὶ πίνει καὶ μετὰ θὰ κοιμηθεῖ, 11 κι αὐτοὶ ποὺ εἶναι γύρω του, καὶ τὸν φρουροῦν διαρκῶς ἐκεῖ, κανεὶς δὲ δύναται ν’ ἀποχωρήσει καὶ μὲ τὰ ἔργα του ν’ ἀσχοληθεῖ, οὔτε καὶ τὴ δική του νὰ παρακούσει διαταγή. 12 Ὦ ἄνδρες, πῶς δὲν εἶναι λοιπόν, ἀπ’ ὅλους ὁ βασιλιὰς πιὸ ἰσχυρός, ἀφοῦ τοιουτοτρόπως ὑπακοῦν ὅλοι σ’ αὐτόν; Καὶ τὸν λόγο του ἔπαυσε αὐτός.

13 Καὶ ὁ τρίτος ἐκεῖ, αὐτὸς ποὺ γιὰ τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἀλήθειας εἶχε γράψει τὴν ἰσχὺ — ὁ Ζοροβάβελ εἶν’ αὐτὸς — ἄρχισε τότε νὰ ὁμιλεῖ· ὦ ἄνδρες, εἶπε αὐτός, 14 δὲν εἶναι μέγας ὁ βασιλιάς, καὶ οἱ ἄνθρωποι πολλοί, καὶ δὲν ἔχει μεγάλη ὁ οἶνος πράγματι ἰσχύ; Ὅμως ποιός δεσπόζει ὅλων αὐτῶν, ποιός κύριος εἶναι αὐτῶν λοιπόν; Δὲν εἶναι οἱ γυναῖκες; Αὐτὸ εἶναι σ’ ὅλους φανερό. 15 Οἱ γυναῖκες γέννησαν τὸν βασιλιά, καὶ ὅλο τὸν λαό, ὁ ὁποῖος στὴ θάλασσα κυριαρχεῖ καὶ στὴν ξηρά· 16 κι ἀπ’ αὐτὲς ἔχουν βεβαίως γεννηθεῖ, κι ἀπ’ αὐτὲς ἔχουν ἐκεῖνοι ἀνατραφεῖ, ποὺ φύτεψαν τοὺς ἀμπελῶνες, ἀπ’ τοὺς ὁποίους παράγεται ὁ οἶνος ὁ ἡδύς. 17 Τῶν ἀνδρῶν αὐτὲς κατασκευάζουν καὶ τῶν ἀνθρώπων τὶς στολές, καὶ δόξα δίνουν καὶ τιμὴ πάλι στοὺς ἄνδρες τους αὐτές, καὶ νὰ ὑπάρξουν οἱ ἄνδρες δὲν μποροῦν, οὔτε νὰ ζήσουν χωρὶς αὐτές. 18 Ἂν ἀσήμι συγκεντρώσουν καὶ χρυσό, καὶ κάθε ἄλλο πράγμα ὡραῖο, θαυμαστό, ἂν δοῦν μία γυναίκα πού ’ναι ὄμορφη πολύ, στὴν ὄψη, στὸ παράστημα, μιὰ ἐξαίσια καλλονή, 19 ὅλ’ αὐτὰ τότε ἀφήνουν, καὶ μένουν ἔκθαμβοι καὶ χάσκουν καὶ τὸ στόμα τους ἀνοίγουν, αὐτὴν κοιτάζοντας ἐκεῖ, καὶ ὅλοι προτιμοῦν μᾶλλον αὐτήν, παρὰ τὸ ἀσήμι καὶ τὸν χρυσό, καὶ κάθε ἄλλο πράγμα ὡραῖο, θαυμαστό. 20 Τὸν πατέρα του κάθε ἄνδρας ἐγκαταλείπει, ὁ ὁποῖος ἀνέθρεψε αὐτόν, κι αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν πατρίδα του ἐπίσης, στὴ γυναίκα του γιὰ νὰ προσκολληθεῖ, 21 καὶ ζεῖ μὲ τὴ γυναίκα του μαζί, ὡς τὴ στερνή του ἀναπνοή, καὶ οὔτε τὸν πατέρα του, οὔτε τὴ μητέρα του, οὔτε καὶ τὴν πατρίδα του αὐτὸς θὰ θυμηθεῖ. 22 Κι ἀπ’ αὐτὸ πρέπει ἐπίσης ν’ ἀναγνωρίσετε τώρα ἐσεῖς, πὼς οἱ γυναῖκες κυριαρχοῦν πάνω σὲ σᾶς· δὲν κοπιάζετε λοιπὸν καὶ δὲ μοχθεῖτε, καὶ στὶς γυναῖκες σας δὲ δίνετε ὅλα τοῦ μόχθου σας τ’ ἀγαθά, σ’ αὐτὲς ἀγόγγυστα δὲ φέρνετε αὐτά; 23 Καὶ τὸ ξίφος του ὁ ἄνδρας στὸ χέρι του παίρνει, κι ἀπ’ τὸν οἶκο του βγαίνει καὶ δρομαῖος ὁδεύει, καὶ ληστεῖες διαπράττει καὶ ἁρπάζει καὶ κλέβει, καὶ ποτάμια διασχίζει καὶ σὲ θάλασσες πλέει· 24 κι ἕναν λέοντα βλέπει καὶ ἀτρόμητος μένει, καὶ στὸ σκότος βαδίζει καὶ φόβο δὲν ἔχει, κι ὅταν κλέψει κι ἁρπάξει αὐτὸς καὶ λη-

32

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

36 πᾶσα ἡ γῆ τὴν ἀλήθειαν καλεῖ, καὶ ὁ οὐρανὸς αὐτὴν εὐλογεῖ, καὶ πάντα τὰ ἔργα σείεται καὶ τρέμει, καὶ οὐκ ἔστι μετ᾿ αὐτῆς ἄδικον οὐδέν. 37 ἄδικος ὁ οἶνος, ἄδικος ὁ βασιλεύς, ἄδικοι αἱ γυναῖκες, ἄδικοι πάντες οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἄδικα πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν τὰ τοιαῦτα· καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς ἀλήθεια, καὶ ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῶν ἀπολοῦνται. 38 ἡ δὲ ἀλήθεια μένει καὶ ἰσχύει εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ζῇ καὶ κρατεῖ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 39 καὶ οὐκ ἔστι παρ᾿ αὐτὴν λαμβάνειν πρόσωπα, οὐδὲ διάφορα, ἀλλὰ τὰ δίκαια ποιεῖ ἀπὸ πάντων τῶν ἀδίκων καὶ πονηρῶν· καὶ πάντες εὐδοκοῦσι τοῖς ἔργοις αὐτῆς, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν τῇ κρίσει αὐτῆς οὐδὲν ἄδικον. 40 καὶ αὐτῇ ἡ ἰσχὺς καὶ τὸ βασίλειον καὶ ἡ ἐξουσία καὶ ἡ μεγαλειότης τῶν πάντων αἰώνων. εὐλογητὸς ὁ Θεὸς τῆς ἀληθείας. 41 καὶ ἐσιώπησε τοῦ λαλεῖν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς τότε ἐφώνησε, καὶ τότε εἶπον· μεγάλη ἡ ἀλήθεια καὶ ὑπερισχύει.

42 Τότε ὁ βασιλεὺς εἶπεν αὐτῷ· αἴτησαι ὃ θέλεις πλείω τῶν γεγραμμένων, καὶ δώσομέν σοι ὃν τρόπον εὑρέθης σοφώτερος, καὶ ἐχόμενός μου καθήσῃ, καὶ συγγενής μου κληθήσῃ. 43 τότε εἶπε τῷ βασιλεῖ· μνήσθητι τὴν εὐχήν, ἣν ηὔξω, οἰκοδομῆσαι τὴν ῾Ιερουσαλὴμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ τὸ βασίλειόν σου παρέλαβες, 44 καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ ληφθέντα ἐξ ῾Ιερουσαλὴμ καὶ ἐκπέμψαι, ἃ ἐχώρισε Κῦρος, ὅτε ηὔξατο ἐκκόψαι Βαβυλῶνα, καὶ ηὔξατο ἐξαποστεῖλαι ἐκεῖ. 45 καὶ σὺ ηὔξω οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν, ὃν ἐνεπύρισαν οἱ ᾿Ιδουμαῖοι, ὅτε ἠρημώθη ἡ ᾿Ιουδαία ὑπὸ τῶν Χαλδαίων. 46 καὶ νῦν τοῦτό ἐστιν, ὅ σε ἀξιῶ, κύριε βασιλεῦ, καὶ ὃ αἰτοῦμαί σε, καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μεγαλωσύνη ἡ παρὰ σοῦ· δέομαι οὖν ἵνα ποιήσῃς τὴν εὐχήν, ἣν ηὔξω τῷ βασιλεῖ τοῦ οὐρανοῦ ποιῆσαι ἐκ στόματός σου. 47 τότε ἀναστὰς Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς κατεφίλησεν αὐτὸν καὶ ἔγραψεν αὐτῷ τὰς ἐπιστολὰς πρὸς πάντας τοὺς οἰκονόμους καὶ τοπάρχας καὶ στρατηγοὺς καὶ σατράπας, ἵνα προπέμψωσιν αὐτὸν καὶ τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ πάντας ἀναβαίνοντας οἰκοδομῆσαι τὴν ῾Ιερουσαλήμ. 48 καὶ πᾶσι τοῖς τοπάρχαις ἐν κοίλῃ Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ τοῖς ἐν τῷ Λιβάνῳ ἔγραψεν ἐπιστολὰς μεταφέρειν ξύλα κέδρινα ἀπὸ τοῦ Λιβάνου εἰς ῾Ιερουσαλὴμ καὶ ὅπως οἰκοδομήσωσι μετ᾿ αὐτοῦ τὴν πόλιν. 49 καὶ ἔγραψε πᾶσι τοῖς ᾿Ιουδαίοις τοῖς ἀναβαίνουσιν ἀπὸ τῆς βασιλείας εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας, πάντα δυνατὸν καὶ τοπάρχην καὶ σατράπην καὶ οἰκονόμον μὴ ἀπελεύσεσθαι ἐπὶ τὰς θύρας αὐτῶν, 50 καὶ πᾶσαν τὴν χώραν, ἣν κρατοῦσιν, ἀφορολόγητον αὐτοῖς ὑπάρχειν, καὶ ἵνα οἱ ᾿Ιδουμαῖοι ἀφίωσι τὰς κώμας, ἃς διακρατοῦσι τῶν ᾿Ιουδαίων, 51 καὶ εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι κατ᾿ ἐνιαυτὸν τάλαντα εἴκοσι μέχρι τοῦ οἰκοδομηθῆναι, 52 καὶ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὁλοκαυτώματα καρποῦσθαι καθ᾿ ἡμέραν, καθὰ ἔχουσιν ἐντολὴν ἑπτακαίδεκα προσφέρειν, ἄλλα τάλαντα, δέκα κατ᾿ ἐνιαυτόν, 53 καὶ πᾶσι τοῖς προσβαίνουσιν ἀπὸ τῆς Βαβυλωνίας κτίσαι τὴν πόλιν, ὑπάρχειν τὴν ἐλευθερίαν, αὐτοῖς τε καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν, καὶ πᾶσι τοῖς ἱερεῦσι τοῖς προσβαίνουσιν. 54 ἔγραψε δὲ καὶ τὴν χορηγίαν καὶ τὴν ἱερατικὴν στολήν, ἐν τίνι λατρεύουσιν ἐν αὐτῇ. 55 καὶ τοῖς Λευΐταις ἔγραψε δοῦναι τὴν χορηγίαν ἕως τῆς ἡμέρας, ἧς ἐπιτελεσθῇ ὁ οἶκος καὶ ῾Ιερουσαλὴμ οἰκοδομηθῆναι, 56 καὶ πᾶσι τοῖς φρουροῦσι τὴν πόλιν ἔγραψε δοῦναι αὐτοῖς κλήρους καὶ ὀψώνια. 57 καὶ ἐξαπέστειλε πάντα τὰ σκεύη, ἃ ἐχώρισε Κῦρος ἀπὸ Βαβυλῶνος· καὶ πάντα, ὅσα εἶπε Κῦρος ποιῆσαι, καὶ αὐτὸς ἐπέταξε ποιῆσαι καὶ ἐξαποστεῖλαι εἰς ῾Ιερουσαλήμ.

58 Καὶ ὅτε ἐξῆλθεν ὁ νεανίσκος, ἄρας τὸ πρόσωπον εἰς τὸν οὐρανὸν ἐναντίον ῾Ιερουσαλὴμ εὐλόγησε τῷ βασιλεῖ τοῦ οὐρανοῦ λέγων· 59 παρὰ σοῦ νίκη, καὶ παρὰ σοῦ ἡ σοφία, καὶ σὴ ἡ δόξα καὶ ἐγὼ σὸς οἰκέτης. 60 εὐλογητὸς εἶ, ὃς ἔδωκάς μοι σοφίαν, καὶ σοὶ ὁμολογῶ, δέσποτα τῶν πατέρων. 61 καὶ ἔλαβε τὰς ἐπιστολὰς καὶ ἐξῆλθε καὶ ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα καὶ ἀπήγγειλε τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ πᾶσι. 62 καὶ εὐλόγησαν τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν, ὅτι ἔδωκεν αὐτοῖς ἄνεσιν καὶ ἄφεσιν 63 ἀναβῆναι καὶ οἰκοδομῆσαι τὴν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τὸ ἱερόν, οὗ ὠνομάσθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ. καὶ ἐκωθωνίζοντο μετὰ μουσικῶν καὶ χαρᾶς ἡμέρας ἑπτά.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 33

στέψει, ὅλ’ αὐτὰ στὴ γυναίκα ποὺ ἀγαπάει τὰ φέρνει. 25 Καὶ περισσότερο ἕνας ἄνδρας ἀγαπᾶ τὴ γυναίκα του, παρὰ τὸν πατέρα του καὶ τὴ μητέρα του· 26 κι ἐξαιτίας πάλι τῶν γυναικῶν, τὰ λογικά τους πολλοὶ ἄνδρες ἔχασαν, καὶ δοῦλοι γιὰ χάρη τους ἔγιναν, 27 καὶ πολλοὶ ἔχουν καταστραφεῖ, καὶ σὲ σφάλματα ὑπέπεσαν, καὶ σὲ ἁμαρτίες ἐξαιτίας τῶν γυναικῶν περιέπεσαν. 28 Καὶ τώρα δὲ μὲ πιστεύετε λοιπὸν ἐσεῖς; Δὲν εἶναι μέγας ὁ βασιλιάς, καὶ ἡ ἐξουσία του δὲν εἶναι, μεγάλη σφόδρα, φοβερή; Οἱ κάτοικοι ὅλων τῶν χωρῶν, δὲ φοβοῦνται, ἔστω καὶ μόνο, ν’ ἀγγίξουνε αὐτόν; 29 Ἔβλεπα λοιπὸν αὐτὸν ἐγώ, καὶ τὴν Ἀπάμη, τοῦ ἀξιοθαύμαστου Βαρτάκου τὴ θυγατέρα, τὴν παλλακίδα τοῦ βασιλέα, στὰ δεξιὰ νὰ κάθεται τοῦ βασιλιᾶ, 30 κι ἀπὸ τὴν κεφαλὴ τοῦ βασιλιᾶ τὸ διάδημά του ν’ ἀφαιρεῖ, καὶ στὴ δική της τότε αὐτὸ νὰ ἐπιθέτει κεφαλή, καὶ μὲ τὸ χέρι της τὸ ἀριστερὸ νὰ ραπίζει τὸν βασιλιά· 31 κι ὁ βασιλιὰς παρ’ ὅλ’ αὐτά, ἔχασκε μὲ τὸ στόμα του ἀνοιχτό, βλέποντάς την λιγωμένος, κεχηνώς. Καὶ ὅταν τοῦ χαμογελοῦσε, γελοῦσε τότε καὶ αὐτός· κι ὅταν πικραμένη φαινόταν, καὶ θυμωμένη μ’ αὐτὸν ἐκεῖ, τότε κολάκευε αὐτήν, ὥστε μ’ αὐτὸν νὰ συμφιλιωθεῖ. 32 Ὦ ἄνδρες, πῶς δὲν εἶναι λοιπὸν οἱ γυναῖκες ἰσχυρές, ὅταν τοιουτοτρόπως ἐνεργοῦν, καὶ τοῦτα πράττουνε αὐτές; 33 Καὶ τότε ὁ βασιλιάς, καὶ οἱ ἄρχοντές του οἱ κραταιοί, ἔβλεπαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ἐκεῖ. Κι ἄρχισε αὐτὸς γιὰ τὴν ἀλήθεια νὰ ὁμιλεῖ. 34 Ὦ ἄνδρες, δὲν ἔχουν οἱ γυναῖκες, μεγάλη πράγματι ἰσχύ; Μεγάλη εἶναι ἡ γῆ, καὶ ὑψηλὸς ὁ οὐρανός, καὶ ὁ ἥλιος στὴν πορεία του, στὸν δρόμο του ταχύς, γιατὶ τὸν οὐρανό, κυκλοτερῶς, ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη διανύει αὐτός, καὶ σὲ μιὰ μέρα, πάλι στὴ θέση του, ἐπιστρέφει ὁλοταχῶς. 35 Δὲν εἶναι μέγας λοιπὸν αὐτός, ποὺ τέτοια ἔργα πράττει; Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι πράγματι μεγάλη, κι ἀπ’ ὅλα κι ἀσυγκρίτως εἶν’ αὐτὴ πιὸ ἰσχυρή. 36 Τὴν ἀλήθεια πᾶσα ἡ γῆ ἐπιζητεῖ καὶ προσκαλεῖ, κι ὁ οὐρανὸς αὐτὴν ἐπίσης ἐγκωμιάζει κι εὐλογεῖ, κι ὅλα ὅσα ἔχουν ἀπ’ τὸν Θεὸ δημιουργηθεῖ, σείονται καὶ τρέμουν μπροστὰ σ’ αὐτήν, καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτα τὸ ἄδικο σ’ αὐτήν. 37 Ἄδικος εἶναι ὁ οἶνος, καὶ ἄδικος ὁ βασιλιάς, κι ἄδικες εἶναι οἱ γυναῖκες, καὶ ὅλοι τῶν ἀνθρώπων οἱ υἱοί, ἄδικοι εἶναι καὶ αὐτοί, καὶ τὰ παράνομά τους ἔργα τ’ ἁμαρτωλά, ἄδικα εἶναι ὅλ’ αὐτά· καὶ σ’ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει ἀλήθεια καμιά, καὶ τὸ ἄδικο πράττοντας αὐτοί, τὸν ὄλεθρο θὰ εἰσπράξουν καὶ τὴν καταστροφή. 38 Ἡ ἀλήθεια ὅμως παραμένει στὸν αἰώνα, ἐσαεί, καὶ εἶναι πάντοτε ἰσχυρή, καὶ ζεῖ, καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων κυριαρχεῖ. 39 Καὶ εἶναι ἀπροσωπόληπτη αὐτή, καὶ διακρίσεις δὲν κάνει, οὔτ’ ἐπιδιώκει κάποιο κέρδος ἢ ἀμοιβή, ἀλλὰ τὸ δίκαιο πάντα πράττει, κι ἄδικο ἔργο, ἢ πονηρό, ποτὲ κανένα δὲν πράττει αὐτή· κι ὅλοι ἐπιδοκιμάζουν αὐτῆς τὰ ἔργα, καὶ δὲν ὑπάρχει ἄδικο στὴν κρίση της κανένα. 40 Καὶ σ’ αὐτὴν ἡ ἰσχὺς ἀνήκει, καὶ ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία καὶ ἡ μεγαλοσύνη, καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων, τὸ μεγαλεῖο της ποτὲ δὲ σβήνει. Εὐλογητὸς τῆς ἀληθείας ὁ Θεός, ὁ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ ἀληθινός. 41 Καὶ τὸν λόγο του ἔπαυσε αὐτός· καὶ τότε ὅλος ἀναφώνησε ὁ λαός, καὶ παρευθύς, μὲ μιὰ φωνή, εἴπανε ἅπαντες ἐκεῖ· ἡ ἀλήθεια εἶναι μεγάλη, κι ἀσυγκρίτως ἰσχυρή, κι αὐτὴ πάνω σὲ ὅλους καὶ σὲ ὅλα ἐπικρατεῖ.

42 Τότε ὁ βασιλιάς, σ’ αὐτὸν εἶπε τὰ ἑξῆς· ζήτησέ μου ὅ,τι θέλεις, περισσότερα ἀπ’ ὅσα ἔχουν ἀπὸ ἐσᾶς συμφωνηθεῖ, κι αὐτὰ θὰ δώσουμε σὲ σένα τώρα ἐμεῖς, γιατὶ ἀπ’ ὅλους πιὸ σοφὸς ἔχεις ἐσὺ ἀναδειχτεῖ, καὶ στὸ πλάι μου θὰ καθίσεις ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ συγγενής μου θὰ ὀνομαστεῖς. 43 Τότε εἶπε στὸν βασιλέα τὰ ἑξῆς· θυμήσου τὸ τάμα, τὸ ὁποῖο εἶχες κάνει, τὴ μέρα ἐκείνη ποὺ εἶχες τὴ βασιλεία σου ἀναλάβει, τὴν πόλη ν’ ἀνοικοδομήσεις τῆς Ἱερουσαλήμ, 44 κι ὅλα τὰ σκεύη νὰ ἐπιστρέψεις τὰ ἱερά, αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀφαιρεθεῖ, τὰ ὁποῖα ὁ Κύρος εἶχε ξεχωρίσει, τότε ποὺ εἶχε ὑποσχεθεῖ, τῆς Βαβυλώνας νὰ καταστρέψει πλήρως τὴ γῆ, καὶ εἶχε τάξει αὐτὰ νὰ στείλει πάλι ἐκεῖ, στὴν πόλη τὴν ἁγία, τὴν Ἱερουσαλήμ. 45 Καὶ σὺ ἔταξες τὸν ναὸ ν’ ἀνοικοδομήσεις, τὸν ὁποῖον οἱ Ἰδουμαῖοι παρέδωσαν στὸ πῦρ, ὅταν εἶχε ἀπ’ τοὺς Χαλδαίους ἡ Ἰουδαία ἐρημωθεῖ. 46 Καὶ τώρα, κύριε, βασιλιά, αὐτὸ ἀπὸ σένα ἐγὼ ἀξιώνω, κι αὐτὸ ἀπὸ σένα ἐγὼ ζητῶ, κι ἀντάξια τῆς μεγαλοσύνης σου, αὐτή σου θά ’ναι ἡ δωρεά· σὲ παρακαλῶ λοιπὸν θερμά, τὸ τάμα σου νὰ ἐκπληρώσεις τώρα ἐσύ, αὐτὸ ποὺ ἔταξες, ὅτι θὰ πράξεις, στ’ οὐρανοῦ τὸν βασιλιά, τὸ τάμα ποὺ ἀπ’ τὸ στόμα τὸ δικό σου ἔχει βγεῖ. 47 Τότε σηκώθηκε ὁ Δαρεῖος ὁ

34

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

Σημείωση: ἐδάφιο 19, ἐκκέχηναν, ἀντὶ ἐγκέχηναν· στὸ ἐδάφιο 26 ἀφαιρέθηκε ἡ ἄνω τελεία μετὰ τὸ ἀπενοήθησαν [ἡ διόρθωση ἔγινε μὲ βάση τὴν κριτικὴ ἔκδοση τοῦ Rahlfs (βλ. Προλογικὸ σημείωμα)]· στὸ ἐδάφιο 55 τὸ Λευίταις διορθώθηκε σὲ Λευΐταις.

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 35

βασιλιάς, καὶ τὸν φίλησε μ’ ὅλη του τὴν καρδιά, κι ἔγραψε γι’ αὐτὸν ἐπιστολὲς αὐτὸς ἐκεῖ, πρὸς ὅλους τοὺς οἰκονόμους καὶ τοὺς τοπάρχες, καὶ πρὸς ὅλους τοὺς στρατηγοὺς καὶ τοὺς σατράπες, γιὰ νὰ κατευοδώνουν ἅπαντες αὐτόν, μὲ συνοδεία δυνάμεών τους ἰσχυρῶν, κι ὅλους ἐκείνους μ’ αὐτὸν μαζί, ποὺ θ’ ἀνεβοῦν στὴν Ἱερουσαλήμ, γιὰ ν’ ἀνοικοδομήσουνε αὐτήν. 48 Καὶ σὲ ὅλους τοὺς τοπάρχες, τῆς Κοίλης Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης, καὶ στοῦ Λιβάνου τοὺς τοπάρχες ἐπίσης, ἐπιστολὲς ἔγραψε αὐτὸς ἐκεῖ, ξύλα κέδρινα νὰ μεταφέρουν, ἀπὸ τὸν Λίβανο στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ μαζὶ μ’ αὐτὸν τὴν πόλη ν’ ἀνοικοδομήσουνε αὐτήν. 49 Κι ἀκόμη ἔγραψε γιὰ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους ἐπιστολή, ποὺ ἀπ’ τὸ βασίλειό του στῆς Ἰουδαίας θ’ ἀνέβαιναν τὴ γῆ, ἐλευθερία νὰ παραχωρήσουν σ’ αὐτοὺς ἐκεῖ, καὶ κάθε ἄρχοντας ἰσχυρὸς καὶ τοπάρχης, καὶ κάθε οἰκονόμος καὶ σατράπης, νὰ μὴν μπορεῖ, ἐναντίον τῶν οἰκιῶν τους νὰ πορευτεῖ, κι αὐτῶν τὶς θύρες διὰ τῆς βίας νὰ παραβιάσει ἐπ’ οὐδενί, 50 καὶ σὲ ὅλη τὴ χώρα, τὴν ὁποίαν ἐξουσιάζουν, κανέναν πλέον φόρο νὰ μὴν καταβάλλουν, καὶ τὶς κῶμες οἱ Ἰδουμαῖοι ἐλεύθερες ν’ ἀφήσουν, τῶν Ἰουδαίων, αὐτὲς ποὺ ἔχουν στὴν κατοχή τους, 51 καὶ γιὰ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ ἁγίου τους ναοῦ νὰ μεριμνήσουν, δίνοντας σ’ αὐτοὺς εἴκοσι τάλαντα ἐτησίως, ὡσότου ὁ ναὸς ἀνοικοδομηθεῖ, 52 κι ἐπίσης ἄλλα δέκα τάλαντα, σ’ αὐτοὺς νὰ δίδονται ἐτησίως, γιὰ τὰ δεκαεπτὰ ὁλοκαυτώματα, ποὺ κάθε μέρα ἐκεῖ προσφέρονται στὸ ἅγιο θυσιαστήριο, σύμφωνα μὲ τοῦ Νόμου τὴν ἐντολή, 53 καὶ σὲ ὅλους τοὺς Ἰουδαίους ποὺ μεταβαίνουν ἐκεῖ, ἀπὸ τῆς Βαβυλώνας τὴ γῆ, τὴν πόλη γιὰ νὰ κτίσουν τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐλευθερία νὰ δοθεῖ, σ’ αὐτοὺς καὶ στοὺς ἀπογόνους τους, καὶ σὲ ὅλους ποὺ ἐκεῖ μεταβαίνουν τοὺς ἱερεῖς. 54 Κι ἐπίσης ἔγραψε, δίνοντας ἐντολή, χρήματα νὰ χορηγοῦνται στοὺς ἱερεῖς, γιὰ τὰ ἔξοδά τους καὶ τὴ στολή τους τὴν ἱερατική, τὴν ὁποίαν φορώντας, τὰ τῆς λατρείας τους προσφέρουνε αὐτοί. 55 Καὶ γιὰ τοὺς Λευΐτες ἐπίσης ἔγραψε, δίνοντας πάλι ἐντολή, σ’ αὐτοὺς χρήματα νὰ χορηγοῦνται γιὰ τὰ ἔξοδά τους, τὰ πρὸς τὸ ζῆν, ὡς τὴν ἡμέρα, ποὺ ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ θὰ συντελεστεῖ, καὶ ἡ πόλη τῆς Ἱερουσαλὴμ θ’ ἀνοικοδομηθεῖ, 56 καὶ γιὰ ὅλους ἀκόμη αὐτούς, ποὺ τὴν πόλη αὐτὴν φρουροῦν, ἔγραψε δίνοντας ἐντολή, νὰ δοθοῦν σ’ ἐκείνους κλῆροι γῆς, καὶ μισθὸς ὡς ἀμοιβή. 57 Κι ὅλα τὰ σκεύη ἔστειλε πίσω τὰ ἱερά, τὰ ὁποῖα ὁ Κύρος εἶχε ξεχωρίσει, ἀπὸ τῆς Βαβυλώνας τὴ γῆ, στὴν Ἱερουσαλήμ· καὶ γιὰ ὅλα ὅσα ὁ Κύρος, νὰ γίνουν ἔδωσε διαταγή, τοῦτα κι αὐτὸς νὰ γίνουν, ἔδωσε τώρα ἐντολή, καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη νὰ σταλοῦν στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ οἱ Ἰουδαῖοι μ’ αὐτὰ μαζί.

58 Κι ὅταν βγῆκε ὁ νεανίσκος ἀπὸ ἐκεῖ, ὕψωσε τὸ πρόσωπό του στὸν οὐρανό, ἀπέναντι ἀπ’ τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τ’ οὐρανοῦ εὐλόγησε τὸν βασιλιά, λέγοντας τὰ ἑξῆς· 59 ἀπὸ ἐσένα, Κύριε, προέρχεται ἡ νίκη, κι ἀπὸ ἐσένα ἡ σοφία ἀναβλύζει, καὶ σὲ σένα μόνο ἀνήκει πᾶσα ἡ δόξα, ὁ Θεός, καὶ δοῦλος δικός σου ἐγὼ εἶμαι διαπαντός. 60 Δοξασμένος εἶσαι, Κύριε ὁ Θεός, ποὺ σὲ μένα ἔδωσες σοφία, κι ἐσένα, Δέσποτα τῶν πατέρων μου, ἐγὼ δοξάζω κι εὐχαριστῶ. 61 Καὶ τὶς ἐπιστολὲς ἔλαβε αὐτός, κι ἀναχώρησε ἀπὸ ἐκεῖ, καὶ στῆς Βαβυλώνας ἦρθε τὴ γῆ, κι ἀνήγγειλε σ’ ὅλους τοὺς ἀδελφούς του, στοὺς ὅμαιμούς του ὁμοεθνεῖς, ὅλα ὅσα εἴχανε συμβεῖ. 62 Κι εὐλόγησαν τῶν πατέρων τους τὸν Θεό, γιατὶ ἄνεση κι ἐλευθερία σ’ ἐκείνους ἔδωσε αὐτός, 63 ν’ ἀνέβουν στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ ν’ ἀνοικοδομήσουνε αὐτήν, καὶ τὸν ἅγιο τους ναό, ποὺ τ’ ὄνομά του φέρει αὐτός. Καὶ γιόρταζαν πίνοντας οἶνο τὸ γεγονός, μὲ συνοδεία ἐκεῖ ὀργάνων μουσικῶν, κάθε μέρα γιὰ μέρες ἑπτά, γεμάτοι ἀπὸ εὐφροσύνη κι ἀνεκλάλητη χαρά.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 2 τὸ οὐχ ὑπερισχύουσιν οἱ ἄνθρωποι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὅλη τὴ γῆ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 3 τὸ αὐτῶν (δὶς) μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὅλοι παρευθύς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 4 τὸ ποιοῦσιν μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 5 τὸ τὰ ἄλλα πάντα· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 7 τὸ αὐτὸς εἷς μόνος ἐστίν· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τὴ δική του ἐκτελώντας διαταγή δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 8 τὸ ἐρη-

36

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 37

μῶσαι, ἐρημοῦσιν, καὶ τὸ οἰκοδομῆσαι, οἰκοδομοῦσιν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 9 τὸ ἐκκόψαι· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐκκόπτουσιν μεταφράστηκε ἐλεύθερα, καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ καὶ πρασινίζει πᾶσα ἡ γῆ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 10 τὸ αἱ δυνάμεις αὐτοῦ ἐνακούουσι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 11 τὸ τηροῦσι κύκλῳ περὶ αὐτὸν· στὸ ἐδάφιο 13 τὸ εἶπε αὐτός δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ ἰσχύει μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὅλων, καὶ τὸ Αὐτὸ εἶναι σ’ ὅλους φανερό δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· ἐδάφιο 15, ὅλο τὸν λαό, ὅλους τοὺς ἀνθρώπους· στὸ ἐδάφιο 16 τὸ βεβαίως, καὶ τὸ ὁ ἡδύς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 17 τὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὸ εἶναι μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 18 τὸ θαυμαστό δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ καλὴν τῷ εἴδει καὶ τῷ κάλλει μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 19 τὸ καὶ μένουν ἔκθαμβοι, καὶ τὸ θαυμαστό δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, καὶ χάσκουν καὶ τὸ στόμα τους ἀνοίγουν, πρωθύστερο σχῆμα, καὶ τὸ στόμα τους ἀνοίγουν καὶ χάσκουν· στὸ ἐδάφιο 21 τὸ μετὰ τῆς γυναικὸς ἀφίησι τὴν ψυχὴν μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 22 τὸ πάντα ταῖς γυναιξὶ δίδοτε καὶ φέρετε· στὸ ἐδάφιο 23 τὸ στὸ χέρι του, καὶ τὸ καὶ ἁρπάζει δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐκπορεύεται ἐξοδεύειν, καὶ τὸ πλεῖν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 24 τὸ καὶ ἀτρόμητος μένει, καὶ τὸ καὶ φόβο δὲν ἔχει δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 28 τὸ οὐχὶ μέγας ὁ βασιλεὺς τῇ ἐξουσίᾳ αὐτοῦ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἔστω καὶ μόνο δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 31 τὸ χάσκων τὸ στόμα ἐθεώρει αὐτήν, καὶ τὸ ἐὰν δὲ πικρανθῇ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 32 τὸ οὕτως πράσσουσι· στὸ ἐδάφιο 33 τὸ οἱ κραταιοί δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 34 τὸ τῷ δρόμῳ, καὶ τὸ στρέφεται ἐν τῷ κύκλῳ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τὸ ἀποτρέχει μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 35 τὸ πράγματι, καὶ τὸ κι ἀσυγκρίτως δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 36 τὸ καλεῖ, καὶ τὸ εὐλογεῖ, καὶ τὸ τὰ ἔργα μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 37 τὸ ἄδικα πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν τὰ τοιαῦτα, καὶ τὸ ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτῶν ἀπολοῦνται· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ καμιά δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 38 τὸ ἡ δὲ ἀλήθεια μένει καὶ ἰσχύει εἰς τὸν αἰῶνα μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 39 τὸ οὐκ ἔστι παρ᾿ αὐτὴν λαμβάνειν πρόσωπα, οὐδὲ διάφορα, καὶ τὸ ἀπὸ πάντων τῶν ἀδίκων καὶ πονηρῶν· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ πάντα δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, στὴν κρίση της, ὅταν κρίνει καὶ δικάζει· στὸ ἐδάφιο 40 τὸ ἡ μεγαλειότης τῶν πάντων αἰώνων μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὁ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ ἀληθινός δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 41 τὸ δεύτερο τότε μεταφράστηκε ἐλεύθερα· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ μὲ μιὰ φωνή, καὶ τὸ ἅπαντες, καὶ τὸ κι ἀσυγκρίτως ἰσχυρή δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὑπερισχύει μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 42 τὸ τῶν γεγραμμένων· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, ἀπ’ ὅσα ἔχουν ἀπὸ ἐσᾶς συμφωνηθεῖ, ἐννοεῖται γραπτῶς· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀπὸ τοῦ νῦν δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 44 τὸ τὰ ἱερά, καὶ τὸ στὴν πόλη τὴν ἁγία, τὴν Ἱερουσαλήμ· στὸ ἐδάφιο 46 τὸ αὕτη ἐστὶν ἡ μεγαλωσύνη ἡ παρὰ σοῦ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 47 τὸ κατεφίλησεν αὐτὸν, καὶ τὸ ἵνα προπέμψωσιν αὐτὸν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 49 τὸ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας, καὶ τὸ μὴ ἀπελεύσεσθαι ἐπὶ τὰς θύρας αὐτῶν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 50 τὸ πᾶσαν τὴν χώραν…ἀφορολόγητον αὐτοῖς ὑπάρχειν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 51 τὸ εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 52 τὸ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὁλοκαυτώματα καρποῦσθαι καθ᾿ ἡμέραν, καθὰ ἔχουσιν ἐντολὴν ἑπτακαίδεκα προσφέρειν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 54 τὸ ἔγραψε δὲ καὶ τὴν χορηγίαν καὶ τὴν ἱερατικὴν στολήν·

38

ΕΣΔΡΑΣ Α΄

ΕΣΔΡΑΣ Α΄ 39

τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 55 τὸ τοῖς Λευΐταις ἔγραψε δοῦναι τὴν χορηγίαν· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 56 τὸ ἔγραψε· στὸ ἐδάφιο 57 τὸ τὰ ἱερά δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀπὸ Βαβυλῶνος, καὶ τὸ ἐξαποστεῖλαι εἰς ῾Ιερουσαλήμ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 59 τὸ Κύριε, καὶ τὸ πᾶσα, καὶ τὸ ὁ Θεός, καὶ τὸ διαπαντός δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 60 τὸ Κύριε ὁ Θεός· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὁμολογῶ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 61 τὸ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 63 τὸ ἐκωθωνίζοντο μετὰ μουσικῶν καὶ χαρᾶς ἡμέρας ἑπτά.

210 × 280 SPINE: 24 FLAPS: 0

ISBN 978-618-205-146-7

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

9 786182 051467

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς