Η τέχνη στην αντεπίθεσην

ΤΙΤΛΟΣ

Η τέχνη στην αντεπίθεσην

ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ Χρίστος Αχνιώτης

Έ ΠΙM Έ Λ Έ ΙΑ ΣΤΗΝ Έ ΛΛΗΝΙΚΗN

COPYRIGHT©

ISBN 978-618-205-418-5

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε ο-

ποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια

του δικαιούχου συγγραφέα.

Την ευγνωμοσύνη μου στη φίλη Μαρία Χατζ̆ημιχαήλ, που εβοήθησεν με στην

επεξεργασίαν του κειμένου στην κυπριακήν διάλεχτον, της οποίας η γραπτή μορφή εν έσ̆ει τυποποιηθεί.

Ευχαριστίες στον εκπαιδευτικόν Γιώργο Γαβριήλ τζ̌αι στον δικηγόρο Λάκη Χριστοδούλου

για την πληροφόρησην σχετικά με την έρευναν τού Υπουργείου Παιδείας.

Επίσης στες πέντε μαθήτριες που εδείξαν

έναν νεανικόν τουπέ αντίστασης στον χώρον

της εκπαίδευσης, ενάντια στον σκοταδισμό.

Περιεχόμενα

Αφήγημα — σελ. 9

Κείμενα για την ελευθερία

1.

3.

– 25 Σεπτεμβρίου 2020 — σελ. 164

4. Με επιστολή του ο Γιώργος Γαβριήλ υποδεικνύει στον Ερευνώντα Λειτουργό ότι ο νόμος που επικαλείται στον οποίο και στηρίζει την έρευνά του, τροποποιήθηκε το 2010 και δεν υφίσταται πλέον – 25 Σεπτεμβρίου 2020 — σελ. 165

5. Επιστολές προς το Υπουργείο Παιδείας ενάντια στα εικαστικά έργα του Γιώργου Γαβριήλ, ως τεκμήρια κατηγορίας, από οργανώσεις και άλλους πολίτες – Σεπτέμβρης-Οκτώβρης 2020 — σελ. 166

6. Επιστολή του δικηγόρου υπεράσπισης Λάκη Χριστοδούλου, προς τον Ερευνώντα Λειτουργό Ανδρέα Φιλίππου, σχετικά με τον ρόλο του στην υπεράσπιση του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ – 11 Νοεμβρίου 2020 — σελ. 185

7. Επιστολή του δικηγόρου υπεράσπισης, Λάκη Χριστοδούλου, προς τον Ερευνώντα Λειτουργό. Σε αυτήν περιλαμβάνονται και τεκμήρια/επιστολές προς υπεράσπιση του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ

9. Η έκθεση του Ερευνώντος Λειτουργού προς τον Γενικό Διευθυντή

του Υπουργείου Παιδείας, σχετικά με την έρευνα που διεξήγαγε εναντίον του Γιώργου Γαβριήλ, αφού λήφθηκε υπόψη η επιστολή του νομικού υπεράσπισης – 23 Νοεμβρίου 2020 — σελ. 224

10. Επιστολή του Ερευνώντος Λειτουργού για επιπρόσθετη έρευνα και

νέες κατηγορίες κατά του Γιώργου Γαβριήλ, ύστερα από εισήγηση

της Γενικής Εισαγγελίας – 5 Απριλίου 2021 — σελ. 235

11. Απάντηση του δικηγόρου υπεράσπισης προς τις νέες απαιτήσεις και

κατηγορίες του Ερευνώντος Λειτουργού και της Γενικής Εισαγγελίας – 15 Απριλίου 2021 — σελ. 245

12. Επιστολή υπεράσπισης από τον ίδιο τον Γιώργο Γαβριήλ – 15

Απριλίου 2021. (Εδώ παρατίθεται μικρό μέρος της απαντητικής επιστολής, γιατί πρόκειται για ένα πολυσέλιδο κείμενο, με αναφορές και τεκμήρια που αφορούν την εκτέλεση των καθηκόντων του ως διευθυντής Γυμνασίου.) – 15 Απριλίου 2021 — σελ. 253

13. Επιστολή Βοηθού Διευθύντριας Α΄ σχετικά με το γεγονός ότι ο εκπαιδευτικός λειτουργός Γιώργος Γαβριήλ εκτελεί στο ακέραιο τα διοικητικά του καθήκοντα – 15 Απριλίου 2021 — σελ. 259

14. Επιστολή του δικηγόρου υπεράσπισης για την περαιτέρω ταλαιπω-

ρία που υφίσταται ο πελάτης του – 8 Ιουλίου 2021 — σελ. 260

15. Η πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Sabine Verheyen, αποστέλλει επιστολή στον

υπουργό Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας την ελευθερία του λόγου – 22 Ιουνίου 2021 — σελ. 262

16. Επιστολή προς τον Γιώργο Γαβριήλ να παρουσιαστεί ενώπιον της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, για ακρόαση σχετικά με τις πειθαρχι-

κές κατηγορίες εις βάρος του – 27 Αυγούστου 2021 — σελ. 266

17. Το κατηγορητήριο βάσει του οποίου ο Γιώργος Γαβριήλ θα έπρεπε να δώσει απαντήσεις στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία – 27 Αυγούστου 2021 — σελ. 267

18. Τελευταία έκθεση του Ερευνώντος Λειτουργού προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου

Αφήγημα 1

Έναν μμιάλον μέρος της κοινωνίας εθεώρησεν ότι η έρευνα ενά-

ντια στον εικαστικόν που είσ̆εν δημιουργήσει θεολογικά έργα, ήτουν

μμιά κίνηση ποινικοποίησης της τέχνης, άμαν τούτη έσ̌ει προοδευ-

τικόν πρόσημον. Η εφφάνιση θεολογικών έργων που την μμαθκιάν

των καταπιεσμένων, εσ̌ιόκκαρεν την πολιτικήν τζ̌αι εκκλησιαστικήν

ηγεσίαν, στο σημείον που οι θκυό θεσμοί αγκριστήκαν σε βαθμόν

υστερίας. Το ίδιον εσυνέβην με τα έργα που επαρουσιάζαν τον Γρίβαν, τον Αρχιεπίσκοπον τζ̌αι τον Πρόεδρον της Δημοκρατίας. Ύστερα που τούτα εξεκίνησεν μμιά γραφειοκρατική διαδικασία που μερ-

κάς Υπουργείου Παιδείας, η οποία εστόχευσεν στην αποπομπήν του

εικαστικού που τα σκολεία. «Εν κίνηση εκφοβισμού του συγκεκριμμένου εκπαιδευτικού τζ̌αι ακολούθως των άλλων συναδέλφων

που δείχνουν τάσεις ανυπακοής στα συντηρητικά θέσμια της εκπαίδευσης», είπεν μου ο δικηγόρος υπεράσπισης του εικαστικού, λλίες μέρες υστερόττερα.

Η υπουργική εκστρατεία δίωξης είσ̆εν κάτι το σκοταδιστικόν, σε σημείον που εσουξούλησεν το δημοκρατικόν αντανακλαστικόν της κοινωνίας. Ως αποτέλεσμαν, η προοδευτική κοινότητα της Κύπρου

εκινητοποιήθην τζ̌αι απαίτησεν την αποκατάστασην της ελευθερί-

ας στην καλλιτεχνικήν έκφρασην. Ο λόγος που ο κόσμος αντίδρα-

σεν, ήτουν γιατί εθεώρησεν ότι η αντιπαράθεση είσ̆εν να κάμει με-

ταξύ δημοκρατίας τζ̌αι αυταρχισμού, δικαιοσύνης τζ̌αι αδικίας. Εν

σίουρον ότι τα έργα του εικαστικού περιέχουν έναν διαφορετικόν

θρησκευτικές εικόνες των εκκλησ̆ιών, όι όμως στο πεδίον της δράσης τζ̆αι της ποιότητάς της.

Σε αντίθεσην, επίσης, με τα έργα του Γιώρκου τζ̆αι με το πώς ο

ίδιος ζ̆ιεί την ζωή του, οι θκυό επίσημοι τζ̌αι κυρίαρχοι θεσμοί, κράτος τζ̆αι Εκκλησ̆ιά, αποτελούν έναν διεφθαρμένον ντουέττον

για τους θκυό

εξού τζ̆αι η απουσία κοσμικής εκπαίδευσης

στα σκολεία μας. Το ίδιον συββαίννει τζ̆αι στην διακυβέρνησην

ήτουν ότι οι θε-

ολογικοί πίνακες πρέπει να δημιουργούνται μέσα σε συγκεκριμμέ-

να πλαίσια/όρια, που έχουν οριστεί που την δικήν της ιδεολογικήν

προσέγγισην στο θέμαν της ουράνιας εξουσίας, η οποία όμως εξασκείται στην γη. Το άλλον

τζ̌αι

ισότητα, όπως επίσης τζ̌αι άλλα θέματα, που αφορούν όι μόνον την

καθημερινότητάν μας, αλλά τζ̌αι την κατεύθυνσην της κοινωνίας. Οι

πινελλιές του εικαστικού διαπερνούν τα όρια του θρησκευτικού κατεστημένου της Κύπρου τζ̌αι δημιουργούν μμιάν τζ̌ινούρκαν

στον τομέαν της αγιογραφίας. Τζ̌είνες τες ημέρες ο εικαστικός επροσπάθαν να πει τούτον που πιστεύκουν πολλοί καλλιτέχνες, ότι δη-

λαδή, «οι τέχνες έννεν μόνον αναπόσπαστον κομμάτιν της κοινωνί-

ας, αλλά τζ̌αι της πολιτικής ζύμωσης, που μπορεί να φέρει τα πάνω

κάτω σε ό,τι αφορά παγιωμένες αντιλήψεις».

«Θέλει να καταστρέψει την θρησκευτικήν μας ταυτότηταν», ελα-

λούσαν κάπκοιοι, τζ̌ι ο εικαστικός απάνταν τους ότι «η τέχνη εν μμιά

συμβολή στην ανάπτυξην της κριτικής σκέψης, της προόδου, όπως

επίσης τζ̌αι ανάπτυξης της αθθρωπότητας». Βέβαια, κάπκοιος άλ-

λος είπεν ότι, «άμαν εν θέλεις να δεις ή να ακούσεις κάτι, μπορείς

να έβρεις σ̌ίλλιους τρόπους αποφυγής της επαφής με βασικές αλήθ-

κειες, προπάντων άμαν ανήκεις σε έναν κύκλον αθθρώπων που όι

που το εθεώρησα λλίον υπερβολι-

ρία». Παρόλ’ αυτά, λλίον τζ̌αιρόν υστερόττερα, άμαν εθώρουν τον

χαμόν που εγίνετουν σε κάθε πίνακαν που επποστάρισκεν στο

Ένωσην, την δεκαετίαν του 1980, τζ̌αι προφανώς έπκιασεν κατιτίς που τα ίχνη που είσ̆εν αφήκει η ρωσσική Επανάσταση, τα

οποία εμισοαντέξαν ύστερα που τον εκφυλισμόν της, ο οποίος εξε-

κίνησεν την δεκαετίαν του ’20. Εγώ που την μερκάν μου σκέφτουμαι ότι η τέχνη, αν δεν θέλει ο καλλιτέχνης, μπορεί να μεν αποτελεί

έναν μέσον διαμαρτυρίας ενάντια στον άσ̌σ̌ημον κόσμον που ζ̌ιούμεν, τζ̌ι ότι ο καθένας μας μπορεί να κάμνει ό,τι του κατεβεί, φτάν-

νει να βρίσκει ικανοποίησην. Παρόλ’ αυτά, εχτιμώ ιδιαίτερα την τέχνην που στοχεύκει ναν φορέας κοινωνικών αλλαγών.

Εδημιουργήθην, που λαλείς, έναν αννοιχτόν πεδίον μάχης ενά-

ντια στον εικαστικόν, γεγονός που εκούντησεν έναν μμιάλον μέ-

ρος της κοινωνίας των πολιτών να προειδοποιήσει την κυβέρνησην

ότι η επίθεση ενάντια στην ελευθερίαν τής καλλιτεχνικής έκφρασης

εν θα περάσει. Το ότι η κοινωνία μαθθαίννει να διά μάχες ενάντια

στην εξουσίαν, εν σημαντικόν, πρώτον γιατί μπορεί να διατηρεί δη-

μοκρατικά κεχτημένα, που την άλλην μπορεί να διεκδικήσει κατι-

τίς παραπάνω που την ήδη σακκατεμμένην δημοκρατίαν που έχου-

μεν. Το ίδιον ισχύει τζ̌ι άμαν παλεύκει η κοινωνία ενάντια στην θέ-

λησην της παρούσας κυβέρνησης να αστυνομικοποιά την ζωήν μας

τζ̌αι να βάλλει μέσα στην καθημερινότητάν μας στοιχεία απολυταρ-

χικών καθεστώτων, ως έναν επαναλαμβαννόμενον μοτίβον.

Η δύναμη τού να αποφασίζει μμιά ομάδα εξουσίας ένναν που

πρέπει ή εν πρέπει να κάμνει ένας εργοδοτούμενός της στον ελεύθερον του χρόνον, ετέθηκεν δημόσια ίσως για πρώτην φοράν τα τελευταία χρόννια, που το Υπουργείον Παιδείας, την Εκκλησ̌ιάν τζ̌αι

την κυβέρνησην, τρεις θεσμούς που έχουν άσ̌σ̌ημον ποινικόν μη-

τρώον στα μμάθκια μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Το ίδιον τζ̌αι η

προέλευση της κυβέρνησης, που ανήκει στην πραξικοπηματικήν δεξιάν με μμιάν δυνατήν ακροδεξιάν τζ̌αι ναζιστικήν τάσην, τόσον μέ-

σα στον κυβερνητικόν κόμμαν όσον τζ̌αι στο φασιστικόν. Οι ίδιες τά-

σεις υπάρχουν σε ομάδες κρούσης σε ακροδεξιά σωματεία. Έννεν

τυχαίον το ότι η κυβερνώσα ομάδα έσ̌ει αποχτήσει το όνομαν «Συμ-

μορία» τζ̌αι μάλιστα που δικούς της ψηφοφόρους, όμως τούτοι

αποτελούν μμιάν μειοψηφίαν, ενώ ταυτόχρονα ασπάζουνται ιδεο-

λογήματα όπως το νεοφιλελεύθερον δόγμαν, που αποτελεί πολιτι-

κήν φτωχοποίησης τής πλειοψηφίας του πληθυσμού, προς όφελος μμιάς διεφθαρμένης ελίτ. Αποτελεί, ταυτόχρονα, μμιάν τάσην που

οδηγεί τα πράματα στην διχτατορίαν της αγοράς.

Σε ούλλην την διαμάχην ενάντια τζ̌αι υπέρ της ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης, αξαμωθήκαν διάφορες ιδεολογικές προσεγγί-

σεις. Ήτουν θετικόν το ότι εφκήκαν προς τα έξω προοδευτικές τζ̌αι

σκοταδιστικές απόψεις. Εμπήκαν θέματα στην ημερήσιαν διάταξην

τα οποία εσυζητηθήκαν, άλλοτε υστερικά, άλλοτε ψύχραιμα. Επί-

σης, έναν σημαντικόν μέρος θρησκευόμενων Κυπραίων αρκίνησεν

να θωρεί με καχυποψίαν την ηγεσίαν της Εκκλησ̌ιάς τζ̌αι την κυβέρ-

νησην, ως προς την αντιμετώπισην που οι θκυό θεσμοί είχαν ενάντια στα θεολογικά έργα του Γαβριήλ.

Το άννοιμαν ννιού μεγάλου πλεγμάτου συζητήσεων, έστω τζ̌ι αν κάπκοιες φορές τα επιχειρήματα τζ̌αι μη επιχειρήματα εγεννού-

σαν πολλήν εχθρότηταν, εν χαρακτηριστικόν ννιού κράτους όπου

η Εκκλησ̌ιά, εχτός που τα δικά της, ελέγχει τζ̌αι την εκπαίδευσην.

Τούτος ο έλεγχος δημιουργεί αρνητικές κοινωνικές συνέπειες στο

ήδη πολλά αναχρονιστικόν εκπαιδευτικόν μας σύστημαν, που βοη-

θά τες σκοταδιστικές απόψεις να αναδεικνύουνται τζ̌αι να κυριαρχούν. Ταυτόχρονα, το διεφθαρμένον κράτος βοηθά την Εκκλησ̌ιάν

να ελέγχει την παιδείαν ακόμα παραπάνω, τζ̌αι μιτά της αποτελεί

έναν ντουέττον συντήρησης, σκοταδισμού τζ̌αι διαφθοράς.

Που

του, ο καλλιτέχνης πρέπει να έσ̌ει το δικαίωμαν να σ̌ιοκκάρει, να αμ-

φισβητεί, να προσβάλλει, ακόμα τζ̌αι να

Ως απάντησην τούτου, η δίωξή

του εντατικοποιήθηκεν, κάμνοντας τους κατζ̌ιάρηες του διαδιχτύου να σ̌αίρουνται που εκόντεφκεν το αποτέλεσμαν της πειθαρχικής δίωξης, ήτουν όμως σε τζ̌είνον το κομβικόν σημείον που επενέβην το απείθαρχον κομμάτιν της κυπριακής κοινωνίας τζ̌αι είπεν, «ως δαμέ, εν θα μας πκιάτε το δικαίωμαν της ελεύθερης έκφρασης». Έτσι, τζ̌είνες τες ημέρες, η διαδικασία διείσδυσης της τέχνης σε μεγάλον κομμάτιν της κοινωνίας εμεταμορφώθηκεν σε τέχνην αντίστασης, τζ̌αι εφφανίστην έναν χαμόγελον αισιοδοξίας στην δημοκρατικήν κοινότηταν των Κυπραίων. Που τζ̌είνον το σημείον άρκεψεν η

διαδικασία υπεράσπισης του εικαστικού να διεισδύει σε ευρωπαϊκές χώρες. Λλίον πκιό ύστερα έφτασεν στα ψηλά δώματα της Ένωσης, όπου εγιουχαΐστην το Υπουργείον Παιδείας, η Εκκλησ̌ιά τζ̌αι η

κυβέρνηση της Κύπρου.

Το Υπουργείον Παιδείας εν ταμπουρωμένον πίσω που το ελλη-

νορθόδοξον δόγμαν τζ̌αι συνεχίζει να έσ̌ει σε πολλά ψηλήν θέσην

την θρησκευτικήν παιδείαν, στο σημείον που σχεδόν ούλλα τα σκολεία διαθέτουν μμιάν μιτσ̌ιάν εκκλησ̌ιάν στην αυλήν τους. Ταυτό-

χρονα, το υπόλοιπον σκολείον μμοιάζει με κατηχητικόν, στες πλείστες των περιπτώσεων. Εικόνες αγίων, καντήλια, εξομολογήσεις, πρωινές προσευχές στην τάξην, προσευχές με την συμμετοχήν ιερέ-

ων σε μεγάλες αίθουσες, ακόμα τζ̌αι εξομολογήσεις αποτελούν με-

γάλον μέρος της εκπαίδευσης στην ευρωπαϊκήν Κύπρον. Η γαλανό-

λευκη σημαία της Ελλάδας κυμματίζει σε ούλλα τα σκολεία του νό-

του, τζ̌αι οι εθνικές επέτειοι τελλειώννουν με τον εθνικόν ύμνον τής

«μάμμας», ικανοποιώντας τες απαιτήσεις του κράτους για μμιάν ελ-

ληνοκεντρικήν παιδείαν, όπως επίσης τζ̌αι το οιδιπόδειον σύμπλεγ-

μαν μέρους του ποιμνίου.

Πολλύς κόσμος λαλεί ότι για να εκδημοκρατιστεί τζ̌αι να απελευ-

θερωθεί μμιά κοινωνία, χρειάζεται χρόνος. Όμως, αν δεις τα τελευ-

ταία χρόννια, επκιάσαμεν πάτον που πλευράς αστυνόμευσης, συντήρησης τζ̌αι θρησκευτικής οπισθοδρόμησης. Αντί να πηαίννουμεν

μπροστά πάμεν πίσω, κάποτε με το πάσον μας, κάποτε σ̌ιονωτοί. Αν

δεις τζ̌ιόλας μόνον τζ̌αι μόνον τα λείψανα που εγινήκαν αντικείμε-

νον λατρείας τζ̌αι συσσώρευσης κεφαλαίου που την Εκκλησ̌ιάν, εν-

νά δεις ότι η ίδια εκμεταλλεύκεται φτωχά τζ̌αι αδύναμα άτομα που

διούν της που το υστέρημάν τους. Με λλία λόγια, η παρηορκά απο-

τελεί συχνά εμπόρευμαν που γοράζουν οι πιστοί μέσα στην απελπι-

σίαν τους, όπως οι αρρώστοι την υγείαν τους. Έσ̌ει τζ̌ιόλας παπάες

που θεωρούν τα λείψανα αγίων ως φάρμακον επιστροφής του ποιμνίου στα θεία.

Κάπκοιαν καλήν ημέραν, κουβενκιάζοντας με τον Γιώρκον στον

καφενέν του χωρκού, αρχικά για κάτι φτωχούς χωρκανούς που ξοδεύκουν στην εκκλησ̌ιάν μέρος που το υστέρημάν τους, λαλεί μου:

«Τα κέντρα εξουσίας που καθορίζουν τα πλαίσια δημιουργίας των

καλλιτεχνών, εν τζ̌είνα που καθορίζουν πκοιόν είδος τέχνης πρέπει

να προωθηθεί για να βοηθήσει στην αναπαραγωγήν του κοινωνικού

συστήματος. Τούτον βέβαια πκιάννει τζ̌αι την απαιτούμενην χρηματοδότησην».

Τζ̌αι συνεχίζει: «Το ίδιον, τζ̌αι ακόμα παραπάνω, με πίνακες που

στολίζουν τράπεζες τζ̌αι άλλες μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, για-

τί τζ̌αμαί εν το σύστημαν πολλαπλασιασμού του κεφαλαίου που θέ-

λει μμιάν εντελώς ουδέτερην τέχνην, που εν θα έρκεται σε σύγκρου-

σην με τους αστικούς θεσμούς, κυρίως τες τράπεζες, που αποτελούν

τα κεντρικά ιδρύματα των τοκογλύφων. Με τούντην έννοιαν, η τέ-

χνη εν πάντα ταξική, γιατί σχεδόν το κάθε τι γυρόν μας εν αποτέλε-

σμαν του συστήματος παραγωγής, διανομής ή πούλησης, ξεκινώ-

ντας που είδη πρώτης ανάγκης μέχρι έργα τέχνης ή ακόμα τζ̌αι αέ-

ραν κουπανιστόν, οπότε η ουδετερότητα εν σχετική, γιατί επιτρέπει

στα θεολογικά έργα του ζωγράφου, που επροσπάθησεν

να δημιουργήσει αντίστασην στο να είσαι θρησκευόμενος τζ̌αι υποταχτικός της Εκκλησ̌ιάς, θρησκευόμενος τζ̌αι ταυτόχρονα μισάθθρω-

πος, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωσην της κακομεταχεί-

ρισης ταλαιπωρημένων προσφύγων που χώρες της Μέσης Ανατο-

λής, Αφρικής τζ̌αι Ασίας. Κάπκοιοι φωνάζουν ότι οι πρόσφυγες εννά

τους αλλοιώσουν την θρησκείαν τζ̌αι το έθνος, ή ότι εννά τους φαν το φαΐν τους. Εν λογικόν ότι η θρησκοληψία, που υποστηρίζει τους

πλούσιους ενάντια στους φτωχούς, συγκρούεται με την θεματικήν

τζ̌αι ιδεολογικήν κετεύθυνσην των ούτω καλούμενων βλάσφημων

έργων του Γαβριήλ. Τούτον τζ̌ιόλας τσ̌ιαττίζει πολλά με τες διαφορές

Ναζωραίου τζ̌αι Φαρισσαίων, Ναζωραίου τζ̌αι πλουσίων. Έτσι, αντί

η κριτική να στρέφεται ενάντια σε διεφθαρμένους ιεράρχες τζ̌αι πολιτικούς, στρέφεται ενάντια σε τούτους που με τον έναν ή τον άλλον

τρόπον περιγράφουν το συγκεκριμμένον φαινόμενον, υπό μορφήν

τέχνης, τζ̆αι αναδεικνύουν το.

κοινωνική σύγκρουση της χροννιάς 2020-21, που αφορά την

δίωξη του εκπαιδευτικού-εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ, εγράφτην

στην συνείδησην της κυπριακής κοινωνίας ως έναν επεισόδιον

που ανάδειξεν την αντίθεσην μεταξύ κοσμι κότητας τζ αι θρησκευτικής

οπισθοδρόμησης, τζ αι επίσης εξεχώρισεν τους ευγενείς πιστούς που

τους κατζ ιάρηες.

• Περιγραφή της αποτυχημένης προσπάθειας της Εκκλησ̆ιάς, της κυβέρνησης, του Υπουργείου Παιδείας τζ αι της Γεννικής Εισαγγελίας να

απαγορεύσουν την δημοσιοποίησην έργων τέχνης που εν συνάδουν

με τες δικές τους ιδεολογικές τζ αι θρησκευτικές προτι μήσεις.

• Η αντίσταση της κοινωνίας των πολιτών, ως παράγοντας δια τήρησης των δημοκρατικών θεσμών.

• Περιγραφή της κακοποίησης τεσσάρων μαθητριών, ως ένδειξη της παθογένειας του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

• Η νομική μάχη μεταξύ Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου τζ αι Γιώργου Γαβριήλ.

ISBN 978-618-205-418-5