Η υπεξούσια Φύση

160 × 230 SPINE: 35.4 FLAPS: 70

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Η υπεξούσια Φύση

ISBN 978-618-205-275-4

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

Ο

Αχιλλέας είναι γιος του Ιρλανδού Πίτερ και της Ελληνίδας Ηρούς. Το όνομα του δόθηκε μετά από επιμονή του πατέρα του, ο οποίος ήταν λάτρης της ελληνικής μυθολογίας. Σκόπευε να διαπαιδαγωγήσει τον γιο του με τέτοιον τρόπο που να μοιάσει του μυθικού αρχηγού των Μυρμιδόνων στην εκστρατεία των Αχαιών κατά της Τροίας, σύμφωνα με το ομηρικό έπος της «Ιλιάδας». Όμως ο Αχιλλέας δεν είχε κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τον μυθικό ήρωα. Ήταν αδύνατος και αδύναμος και κυρίως δεν διέθετε καθόλου μαχητικό πνεύμα. Ώσπου στα δεκαοκτώ του, ένα βράδυ στο πάρκινγκ ενός σούπερ μάρκετ έδωσε μάχη με τρεις άντρες που χτύπησαν τη μητέρα του και με «συνοπτικές διαδικασίες» τους εξουδετέρωσε. Ο πατέρας του ένιωσε περηφάνια και πίστεψε ότι ο γιος του επιτέλους θα ακολουθούσε τα χνάρια του μυθικού ήρωα. Όμως κανείς τους, ούτε ο πατέρας ούτε και ο γιος, δεν γνώριζαν ότι άνοιξε ο ασκός του Αίολου και ότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα ο Αχιλλέας θα βρισκόταν αντιμέτωπος με μυστηριακές και πανίσχυρες δυνάμεις.

Ο Μιχάλης Πατεράκης γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Τελείωσε το λύκειο στην Αθήνα στο ΣΤ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Εργάστηκε όλα τα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και επέστρεψε στον Άγιο Νικόλαο, όπου διαμένει με τη σύζυγό του Ράνια Μενεγάκη.

Η υπεξούσια Φύση

ΤΙΤΛΟΣ

Η υπεξούσια Φύση ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ

Μιχάλης Πατεράκης ΣΕΙΡΑ

Λογοτεχνία [1358] 0422/14 ΕΠΙMΕΛΕΙΑ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ

Δέσποινα Αγγελοπούλου ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

Ράνια Μενεγάκη LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2022 Μιχάλης Πατεράκης ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αθήνα, Απρίλιος 2022 ISBN 978-618-205-275-4

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108

ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

Η υπεξούσια Φύση

Στους αγαπημένους φίλους μου Γιάννη Κοζυράκη και Μανώλη Δαμανάκη για τη σημαντική τους βοήθεια στην ολοκλήρωση του έργου

«Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί» Ηράκλειτος

Το κίνητρο και η πραγμάτωση της συγγραφής οφείλονται στη γυναίκα μου Ράνια, που πίστεψε στη μετουσίωση του φανταστικού στο πραγματικό και με στήριξε αδιάλειπτα όλα τα χρόνια, με ενθουσιασμό στα όμορφα και με ενσυναίσθηση στα δύσκολα

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ 1

Ο

ι κάτοικοι του Λονδίνου θα θυμούνται για πολύ καιρό εκείνη τη μουντή μέρα στις αρχές του Οκτώβρη του 2031. Από το πρωί ο καιρός έδειξε τις προθέσεις του, που δεν ήταν άλλες από το ξεκίνημα μιας τυπικής φθινοπωρινής λονδρέζικης μέρας: βροχή με το σταγονόμετρο, λίγο κρύο, λίγος αέρας, λίγος ήλιος –σαν μια μεγάλη, θολή λάμπα–, όλα από λίγο. Και ξαφνικά, λίγο μετά τις δέκα, το σκηνικό άλλαξε. Μια τρομακτική μαυρίλα, ένας πηχτός ερεβώδης όγκος εμφανίστηκε και άρχισε να ανηφορίζει στον ουρανό από τον ανατολικό ορίζοντα της πόλης προκαλώντας ένα πρωτόγνωρο αίσθημα φόβου στους ανθρώπους που τον αντίκριζαν. Όλοι κοίταζαν το φαινόμενο με δέος και μετά, σε μια προσπάθεια να νιώσουν προστατευμένοι, τρύπωναν όπου μπορούσαν – στα αυτοκίνητά τους, στα σπίτια τους, σε μαγαζιά, στον υπόγειο. Φανερή απειλή δεν υπήρχε. Τίποτα δεν άλλαξε στην ατμόσφαιρα εκτός από το «χρώμα» στο φόντο του ουρανού. Οι πιο θαρραλέοι, που έμεναν εκτεθειμένοι έξω και που ακόμα άντεχαν να κοιτάνε αυτό το φαινόμενο, όταν η μαυρίλα έφτασε να καλύψει τον μισό ουρανό, άρχισαν να αισθάνονται ένα απαλό ψυχρό αεράκι να τους χαϊδεύει, το οποίο σύντομα μεταβλήθηκε σε παγωμένο δυνατό άνεμο. Αλλά μέχρι εκεί. Η παγωνιά δεν ήταν κάτι που οι κάτοικοι της μεγαλούπολης δεν είχαν ξαναζήσει. Το ίδιο και ο δυνατός άνεμος. Δεν μπορούσαν όμως να ατενίζουν αυτή τη

Η ΥΠΕΞΟΥΣΙΑ ΦΥΣΗ

9

μαυρίλα. Ούτε με την πιο σκοτεινή νύχτα μπορούσε να συγκριθεί. Ήταν σαν να βάφτηκε ο ουρανός με πηχτή καραμπογιά. Οι επίσημες αρχές θορυβήθηκαν και ζήτησαν άμεση ενημέρωση από την επιστημονική κοινότητα. Τα τηλέφωνα του αστεροσκοπείου πήραν φωτιά, το ίδιο και όλα τα μετεωρολογικά ερευνητικά κέντρα. Τίποτα στην ατμόσφαιρα δεν φάνηκε να επηρεάζεται από αυτό το φαινόμενο. Οι επικοινωνίες συνέχισαν κανονικά να λειτουργούν, οι δορυφόροι εξέπεμπαν τα σήματά τους, τα οποία λαμβάνονταν από τους επίγειους σταθμούς χωρίς κανένα πρόβλημα. Οι πιλότοι των αεροπλάνων που βρίσκονταν στον αέρα ανέφεραν ανήσυχοι στους πύργους ελέγχων αυτό που έβλεπαν, προσθέτοντας όμως ότι όλα τα όργανα λειτουργούσαν ομαλά και οι προγραμματισμένες προσγειώσεις γίνονταν χωρίς πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έδωσε εντολή να αναβληθούν οι απογειώσεις αεροπλάνων όλων των τύπων μέχρι να βρεθεί μια απάντηση στο τι είχε προκαλέσει αυτό το φαινόμενο. Εξαίρεση η RAF, η οποία απογείωσε δύο ζεύγη μαχητικών αεροσκαφών με εντολή στους χειριστές να πλησιάσουν όσο πιο κοντά γινόταν σ’ αυτό το «μαύρο πράγμα» και να καταγράψουν ό,τι μπορούσαν για τη φύση και τη σύσταση αυτής της μαυρίλας. Ένα λεπτό πριν την εμφάνιση αυτού του απίθανου φαινομένου ο Αχιλλέας χτυπούσε το κουδούνι του ιδιωτικού κλαμπ Albion στην Κόβεντ Γκάρντεν. Ο θυρωρός, που στεκόταν εκείνη τη στιγμή πίσω από ένα μικρό καλαίσθητο πάσο, βιάστηκε να ανοίξει την πόρτα και, αναγνωρίζοντάς τον, έτρεξε να του ανοίξει και την εσωτερική πόρτα που οδηγούσε στην κύρια αίθουσα του κλαμπ καλωσορίζοντάς τον με ένα χαμόγελο. «Τι κάνεις, Πάτρικ;» τον ρώτησε ο Αχιλλέας. «Πολύ καλά, κύριε Ελβότζιντο, ευχαριστώ. Εσείς πώς είστε; Οι γονείς σας;» «Όλοι καλά. Άκουσέ με, Πάτρικ. Σε λίγο θα σου χτυπήσει την πόρτα μία κυρία. Είναι ξανθιά και... αρκετά όμορφη. Θα ζητήσει εμένα. Οδήγησέ τη μέσα σε παρακαλώ. Θα κάθομαι στο μπαρ». «Βεβαίως, κύριε Ελβότζιντο. Μείνετε ήσυχος». Ο Αχιλλέας μπήκε στην κεντρική αίθουσα. Είχε να έρθει καιρό εδώ, σίγουρα πάνω από τρεις μήνες. Ο πατέρας του, ο Πίτερ, ήταν 10

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

ένα από τα ιδρυτικά μέλη αυτής της λέσχης και η αλήθεια ήταν ότι είχε δώσει πολλά λεφτά –τα περισσότερα από όλα τα άλλα μέλη– για να στηρίξει τη λειτουργία της. Ήταν απ’ τις πιο ωραίες και οργανωμένες λέσχες της Αγγλίας. Προχώρησε προς το κυκλικό μπαρ που δέσποζε στη μέση της μεγάλης σάλας και διάλεξε να καθίσει σε ένα σκαμπό απ’ όπου μπορούσε να βλέπει την πόρτα της εισόδου. Πίσω απ’ τον πάγκο υπήρχε ένας μεσήλικας μπάρμαν που ο Αχιλλέας δεν θυμόταν –μάλλον ήταν καινούργιος– και δίπλα του στεκόταν ένα κορίτσι γύρω στα είκοσι πέντε. Ο μπάρμαν τον καλωσόρισε και τον ρώτησε τι θα πιει. Παρήγγειλε ένα Perrier. Εκείνη τη στιγμή κουδούνισε κάποια συσκευή, η κοπέλα σήκωσε το ακουστικό και το πρότεινε στον μπάρμαν. Αυτός μίλησε για λίγο στρέφοντας το πρόσωπό του προς τον Αχιλλέα. «Έπεσε και η ειδοποίηση», σκέφτηκε ο Αχιλλέας, «για το ποιος είμαι», και χαμογέλασε. Οι μοναδικοί θαμώνες ήταν δύο άντρες που κάθονταν ακριβώς απέναντί του και συζητούσαν χαμηλόφωνα. Τυπικοί Άγγλοι, τυπικά ντυμένοι, γύρω στα σαράντα. Μάλλον στελέχωναν μεγάλες εταιρείες σε μάλλον υψηλές θέσεις. Ο μπάρμαν ήρθε κοντά του κρατώντας έναν δίσκο με το Perrier πάνω και σέρβιρε. Φαινόταν η αλλαγή στο ύφος και στις κινήσεις του μετά την πληροφόρηση που πήρε για το ποιον θα εξυπηρετούσε. Η οικογένεια Ελβότζιντο έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού από τους «καλούς κύκλους», και όχι μόνο, του Λονδίνου. Ο Πίτερ Ελβότζιντο είχε φροντίσει γι’ αυτό όχι τόσο με τις απλόχερες δωρεές του σε πολλά ιδρύματα, αλλά κυρίως με τον τρόπο ζωής του και την ανεπιτήδευτη ειλικρίνειά του. Ήταν ένας χαμηλών τόνων άντρας, το ίδιο και η γυναίκα του, η Ηρώ, αλλά με πλήθος κοινωνικών σχέσεων, οι οποίες όμως λίγο στηρίζονταν σε οικονομικά «αλισβερίσια». Κι αυτό ήταν που τον ξεχώριζε από τους άλλους. Σε έκανε και τον έκανες φίλο γι’ αυτό που ήσουν και γι’ αυτό που ήταν. Η πόρτα άνοιξε και ο χώρος γέμισε με μια απείρου κάλλους ομορφιά. Οι δύο άντρες γύρισαν και κοίταξαν τη γυναίκα που μόλις είχε μπει και έμειναν άναυδοι. Πίσω της ο Πάτρικ «υπήρχε δεν

Η ΥΠΕΞΟΥΣΙΑ ΦΥΣΗ

11

160 × 230 SPINE: 35.4 FLAPS: 70

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Η υπεξούσια Φύση

ISBN 978-618-205-275-4

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ

Ο

Αχιλλέας είναι γιος του Ιρλανδού Πίτερ και της Ελληνίδας Ηρούς. Το όνομα του δόθηκε μετά από επιμονή του πατέρα του, ο οποίος ήταν λάτρης της ελληνικής μυθολογίας. Σκόπευε να διαπαιδαγωγήσει τον γιο του με τέτοιον τρόπο που να μοιάσει του μυθικού αρχηγού των Μυρμιδόνων στην εκστρατεία των Αχαιών κατά της Τροίας, σύμφωνα με το ομηρικό έπος της «Ιλιάδας». Όμως ο Αχιλλέας δεν είχε κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τον μυθικό ήρωα. Ήταν αδύνατος και αδύναμος και κυρίως δεν διέθετε καθόλου μαχητικό πνεύμα. Ώσπου στα δεκαοκτώ του, ένα βράδυ στο πάρκινγκ ενός σούπερ μάρκετ έδωσε μάχη με τρεις άντρες που χτύπησαν τη μητέρα του και με «συνοπτικές διαδικασίες» τους εξουδετέρωσε. Ο πατέρας του ένιωσε περηφάνια και πίστεψε ότι ο γιος του επιτέλους θα ακολουθούσε τα χνάρια του μυθικού ήρωα. Όμως κανείς τους, ούτε ο πατέρας ούτε και ο γιος, δεν γνώριζαν ότι άνοιξε ο ασκός του Αίολου και ότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα ο Αχιλλέας θα βρισκόταν αντιμέτωπος με μυστηριακές και πανίσχυρες δυνάμεις.

Ο Μιχάλης Πατεράκης γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Τελείωσε το λύκειο στην Αθήνα στο ΣΤ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Εργάστηκε όλα τα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και επέστρεψε στον Άγιο Νικόλαο, όπου διαμένει με τη σύζυγό του Ράνια Μενεγάκη.