Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα
Καραμέλες Τσάρλεστον
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευ ματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντι γραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε ο ποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. ΚαραμέλεςΤΙΤΛΟΣΤσάρλεστονΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣΑθηνάΜαλαπάνηΈΠΙMΈΛΈΙΑ–ΔΙΟΡΘΩΣΗΑθηνάΜαλαπάνη LAYOUT – DESIGN Myrtilo, Λένα Αθήνα,ΑθηνάCOPYRIGHT©Παντοπούλου2022ΜαλαπάνηΠΡΩΤΗΈΚΔΟΣΗΣεπτέμβριος2022ISBN978-618-205-335-5 ΚΈΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΈΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
Αθηνά Μαλαπάνη Καραμέλες Τσάρλεστον Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα — ΑΘΗΝΑ 2022 —
ΔημητρίουμνήμηςΓυφτοχρήστου,αυτούιεράς
κιές και ψίθυροι, σκοτεινές εικόνες ακατάληπτες που συγχέονταν μεταξύ τους έρχονται στον ύπνο μας και μπαίνουν ύπουλα στα όνειρά μας. Ανεξήγητες μορφές, άλλοτε μεγεθυμένες κι άλλοτε λιλιπούτειες, με σαρδόνια, ειρωνικά χαμόγελα ή μάτια που στάζουν αί μα και δάκρυα, ταράζουν τον ύπνο και το μυαλό, το οποίο δεν μπορεί με τίποτα να τις ερμηνεύσει. Γιατί υπήρχαν μέσα στα όνειρά μου αυτές οι εικόνες; Πώς βρέθηκαν εκεί; Τι να σημαίνει άραγε η ύπαρξή τους έστω και στο μη πραγματικό πλαίσιο του ονείρου; Σουρε αλιστικές καταστάσεις, περισσότερο σουρεάλ και από πί νακες του Εμπειρίκου, ξεπρόβαλαν κάθε νύχτα στις ονει ρικές περιπλανήσεις μου και μου έκοβαν την αναπνοή. Ήθελα να τις σταματήσω, να τις ρωτήσω με αυθάδεια για ποιον λόγο με ταλαιπωρούν όλον αυτόν
7 Σ
τον καιρό, για τί δεν αποσύρονται στον δικό τους ονειρικό και υπερρε αλιστικό κόσμο, αλλά επιμένουν να παρεισφρέουν στον δικό μου, τον δήθεν ρεαλιστικό. Όλα αυτά τα ερωτήματα όμως έμεναν βασανιστικά αναπάντητα, καθώς αυτές οι μορφές έφευγαν τρέχοντας ή εξαφανίζονταν ως δια μα γείας κάθε φορά που πήγαινα να τις αγγίξω, να τις στα ματήσω και να τους θέσω όλα αυτά τα ερωτήματα. Άλλες φορές τις κυνηγούσα επίμονα, έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, αλλά δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Κατέληγα να σταματώ ξέπνοη κι εκείνες να έχουν φύγει, να έχουν χα θεί από μπροστά μου…
8 Έτσι έγινε κι απόψε. Πετάχτηκα κάθιδρη και ανακάθι σα στο κρεβάτι στηρίζοντας την πλάτη μου στο μαξιλάρι. Πήρα βαθιές ανάσες και ένιωσα πάλι αυτόν τον πανικό να με κυριεύει και μικρά τσιμπήματα στην κάτω αριστερή πλευρά του στήθους μου. Ηρέμησε, μια μικρή κρίση πα νικού είναι, δεν θα πεθάνεις ούτε από ανακοπή ούτε από έμφραγμα, η καρδιά σου είναι σε πολύ καλή κατάσταση, στο είπε και ο καρδιολόγος, δεν θα πεθάνεις, θα περάσει… Όλα αυτά επαναλάμβανα από μέσα μου απνευστί. Όταν ένιωσα να καταλαγιάζουν κάπως οι χτύποι της καρδιάς μου, σηκώθηκα αργά και κατευθύνθηκα προς την κουζί να. Άνοιξα το ψυγείο και πήρα ένα μεγάλο μπουκάλι με νερό, το άνοιξα κι έπινα λαίμαργα μπροστά στο ανοιχτό ψυγείο. Δροσιά στο τετράγωνο μέσα στη ζεστή νύχτα του Ιουνίου, καθώς το παγωμένο νερό κυλούσε στον οργανι σμό μου. Οι ζέστες είχαν ξεκινήσει σχετικά νωρίς αν και βρισκόμασταν ακόμη στην αρχή της θερινής περιόδου. Πέσε να κοιμηθείς, πρέπει να ξεκουραστείς, άκουσα μια φωνή μέσα μου να μου λέει. Όντως έπρεπε να ξεκουράσω τόσο το σώμα όσο και το μυαλό μου. Γύρισα στο κρεβάτι και συνειδητοποίησα ότι ήμουν μόνη μου. Μάλλον έχω πλέον περισσότερη ανάγκη τη συγκοίμηση, να κοιμάμαι μαζί με κάποιον άλλον και τα σώματά μας να αγγίζονται, να αγκαλιάζονται, να νιώθω τη μυρωδιά του. Στα 35 μου χρόνια είχα κουραστεί να ζω μόνη μου, άσχετα αν δεν το παραδεχόμουν. Δεν ήμουν διατεθειμένη πλέον για συμ βιβασμούς και η επιλογή ενός συντρόφου γινόταν ολο ένα και πιο δύσκολη. Ας μην τα σκέφτομαι αυτά τώρα, γιατί θα ξημερώσει κι εγώ δεν θα έχω κοιμηθεί καθόλου, είπα σιγανά μιλώντας στον ίδιο μου τον εαυτό. Εδώ κι έναν χρόνο που ο ψυχίατρος αποφάσισε να μου σταματήσει την αντικαταθλιπτική αγωγή, δυσκολευόμουν να
9 κοιμηθώ. Υπήρχαν φορές που νοσταλγούσα τα αντικα ταθλιπτικά και κυρίως τα ηρεμιστικά χάπια. Χαλάρωναν το σώμα μου και το μυαλό μου απίστευτα γρήγορα και ο ύπνος ερχόταν ήπια και στοργικά κλείνοντάς μου απαλά τα βλέφαρα. Αυτό δεν γινόταν τώρα όμως. Αντιθέτως, η υπερανάλυση με ταλάνιζε, ιδιαίτερα τα βράδια και αποτε λούσε έναν από τους πιο αδυσώπητους εχθρούς μου στη μάχη μου για την εσωτερική γαλήνη. Πήγα πάλι στην κουζίνα κι άνοιξα το ντουλάπι πά νω από τον νεροχύτη. Πήρα το κουτάκι με τα ηρεμιστι κά, κοίταξα την ημερομηνία και διαπίστωσα ότι είχαν λή ξει. Γαμώτο, σιγοψιθύρισα. Πόσο άτυχη πια… Πήρα ένα γυάλινο βαζάκι με φυτικά ηρεμιστικά μήπως με βοηθή σουν να ηρεμήσω και να κοιμηθώ το υπόλοιπο της νύ χτας. Το τράβηξα νευρικά προς τα έξω, ήδη μετανιωμέ νη που κατέφευγα σε ουσίες –έστω και φυτικές– για να αποκοιμηθώ. Καθώς το γυάλινο βαζάκι έκανε τη θριαμ βευτική του έξοδο, παρέσυρε δύο καραμέλες Τσάρλεστον που ήταν στο ντουλάπι κι όπως φαίνεται, τις είχα ολωσ διόλου ξεχάσει. Αυτό ήταν… Είχα βρει τον τρόπο να κοι μηθώ. Και μάλιστα, χωρίς ουσίες και φάρμακα που ποτέ δενΈνιωσασυμπαθούσα.τηνανάγκη να κοιτάξω τις παλιές φωτογρα φίες που ήξερα ότι υπήρχαν πάντα στο συρτάρι της ξύλι νης, σκαλιστής κονσόλας. Η γιαγιά μου τις φύλαγε εκεί εδώ και χρόνια. Πάντα ανακατεμένες… Φωτογραφίες πα λιές, ασπρόμαυρες ή με θαμπά και θολά χρώματα, αλλά και μερικές πιο καινούργιες με καθαρή εικόνα και χρωματισμούς. Από όλα υπήρχαν, σαν μια αναδρομή στην
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr Τ ρία ζευγάρια… Τρεις ιστορίες έρωτα και αγάπης με φόντο διαφορετικές φάσεις της ελληνικής ιστορί ας. Αρετή και Κίμωνας, Εύα και Πέτρος, Αθηνά και Φοίβος… Θα αντιμετωπίσουν διαφορετικές δυσκολί ες και θα δοκιμαστούν. Ένα κρυμμένο μυστικό, δύο θάνατοι και μια νέα ζωή θα επηρεάσουν την πορεία τους. Θα τα καταφέρουν άραγε να νικήσουν; Η αγάπη θα υπερισχύσει; Κι αν ναι, ποιο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουν; Πόσο θα ματώσουν; Ένα βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και αυτοβιογραφικά στοιχεία. Οικογενειακές αναμνήσεις, χαρμολύπη, νοσταλγική διάθεση, εικόνες, χρώματα και αρώματα μιας άλλης εποχής, αλλά και της σημερι νής… Ένα δυνατό μυθιστόρημα για τον έρωτα και τον θάνατο, τη μητρότητα και την απώλεια, το παρόν και τις γέφυρές του με το παρελθόν, τη δύναμη που κρύ βουμε μέσα μας και την αδυναμία μας μπροστά στα προσωπικά μας ερωτηματικά… ISBN 978-618-205-335-5