140 × 210 SPINE: 2.2 FLAPS: 90
ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΕΝΤΟΥΡΗ
Κ
άποια στιγμή στη ζωή σου, ο εαυτός σου θα σου ζητήσει τον λογαριασμό… Φρόντισε τα χέρια σου να ’ναι καθαρά και να ’χεις μια καλή εξήγηση που πέταγες τις αποδείξεις. Φρόντισε να είσαι ειλικρινής απέναντί του… είναι ο πρώτος που θα σε καταλάβει. Ίσως να ’ναι και ο μόνος, αλλά αν δεν του δώσεις την ευκαιρία να σου αποκαλύψει το θαύμα του, μην περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος για σένα.
ΠΟΙΗΣΗ
ISBN 978-960-564-628-8 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 6431108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr
0_cover_logia siopis.indd 1
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
8/5/2018 9:06:24 μμ
ΤΙΤΛΟΣ
Λόγια σιωπής ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ
Ευγενία Βεντούρη ΣΕΙΡΑ
Ποίηση [2358]0518/08 LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2018 Ευγενία Βεντούρη ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ
Αθήνα, Μάιος 2018 ISBN 978-960-564-628-8
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 6431108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr
0_soma_logia siopis.indd 2
5/8/2018 5:10:05 PM
ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΕΝΤΟΥΡΗ
Λόγια σιωπής
ΑΘΗΝΑ 2018
0_soma_logia siopis.indd 3
5/8/2018 5:10:05 PM
0_soma_logia siopis.indd 4
5/8/2018 5:10:05 PM
Μερικές φορές το να μπορείς να γράφεις σε ένα χαρτί όλα αυτά που δυσκολεύεσαι να πεις αποκαλύπτεται σωτήριο... εξ ου και ο τίτλος. Λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ αλλά αποκαλύφθηκαν σε ένα άσπρο χαρτί, έγιναν ιστορίες και όνειρα με τον καιρό και έδειξαν τον δρόμο προς τον εαυτό μου και με τρόπο μαγικό με οδήγησαν σε μένα... αφού στην άλλη γραμμή δεν υπήρχε ομιλητής.
0_soma_logia siopis.indd 5
5/8/2018 5:10:05 PM
0_soma_logia siopis.indd 6
5/8/2018 5:10:05 PM
Υπάρχουν φορές Υπάρχουν φορές που μοιάζω με εκείνους τους γλάρους. Πετάω ελεύθερα πάνω από το απέραντο γαλάζιο, παλεύω με τον αέρα, γίνομαι ένα με αυτόν για να μπορέσω να νιώσω ελευθερία. Άλλες πάλι φορές, κλείνομαι σ’ ένα κλουβί και πετάω τα κλειδιά, μην τα βρεις κανείς. Εκείνες τις φορές θέλω να κρυφτώ στο σώμα μου, να γίνω άνθρωπος. Ξέρω πως και στις δύο αντίθετες περιπτώσεις, ψάχνω την ψυχή μου. Εκείνη που παλεύει με τον εαυτό της, με τον κόσμο... ακόμα και με τον Θεό. Με ρωτάς την αιτία. Μοιάζει σαν να ’ναι η μοίρα του ανθρώπου να ψάχνει. Άλλες φορές πετάει ελεύθερος μέσα στο πουθενά και άλλες κυλιέται μέσα στα όρια που έθεσε ο ίδιος, μόνο και μόνο για να ανήκει κάπου. Μέχρι τη στιγμή που θα συνηθίσει να πετάει μόνος, εκείνη τη μοναδική στιγμή που θα βρει το κλειδί, εκείνο που πέταξε με τη γέννησή του και θα καταφέρει να ξεκλειδώσει το φως που κρύβεται μέσα του. ...Λένε πως είναι το κλειδί για την αιωνιότητα.
—7—
0_soma_logia siopis.indd 7
5/8/2018 5:10:05 PM
Δεν μεγαλώσαμε ποτέ Δεν μεγαλώσαμε ποτέ... Κρυφτήκαμε μόνο σε μεγάλα σώματα και θέλει πολύ κόπο να κοιτάς στα μάτια πια και να ’χεις μόνο αλήθειες σαν τα παιδιά. Θέλει πολλή δύναμη να ματώσεις, σκαρφαλώνοντας στο ίδιο σου το κορμί για να χαζέψεις τα αστέρια όπως έκανε εκείνο το παιδί που έτρεξες να κρύψεις σε άψυχα σώματα για να μην πληγωθεί. Θέλει πολλή δύναμη να χρησιμοποιήσεις μόνο αγάπη σε κάθε μάχη... από το φόβο μη χάσεις χωρίς όπλα, επειδή κάποιοι χαμένοι οι ίδιοι θέλουν να ξεχάσουμε την αξία του παιχνιδιού, την αξία του μαζί, που έκανε τη ζωή να μοιάζει παραμύθι. Θέλει κόπο... Και συ ξέχασες τις μάχες με εκείνο το παιδί. Ξέχασες πόσο απλά ήταν για εκείνο. Όλα για μια αγκαλιά. Πόσο εύκολα... Αρκεί να το αγαπούσαν αρκεί να ήθελε κάτι πολύ... Αγκάλιασέ το... Για εκείνο πάντα θα είσαι ο νικητής.
—8—
0_soma_logia siopis.indd 8
5/8/2018 5:10:05 PM
Πάω αργά τώρα πια Πάω αργά τώρα πια... κουράστηκα, σκέφτομαι πολύ... ζω λιγότερο. Ακόμα και το ταξίδι του ονείρου μεγάλωσε κι αυτό. Η μέρα μίκρυνε επικίνδυνα τώρα πια, έχει λιγότερο πόνο το όνειρο και εκεί είμαι ελεύθερη. Ούτε ψέμα... ούτε εγωισμός. Τόσες σφαίρες και παραπονιόσουν... ότι μόνο εσύ πονάς. Είναι... που δεν έμεινες ως το τέλος να δεις την αλήθεια. Πάντα τη φοβόσουν, όπως εγώ τώρα. Καλύτερα να κοιμηθώ λίγο ακόμα, ένα όνειρο πάντα θα περιμένει.
—9—
0_soma_logia siopis.indd 9
5/8/2018 5:10:06 PM
140 × 210 SPINE: 2.2 FLAPS: 90
ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΕΝΤΟΥΡΗ
Κ
άποια στιγμή στη ζωή σου, ο εαυτός σου θα σου ζητήσει τον λογαριασμό… Φρόντισε τα χέρια σου να ’ναι καθαρά και να ’χεις μια καλή εξήγηση που πέταγες τις αποδείξεις. Φρόντισε να είσαι ειλικρινής απέναντί του… είναι ο πρώτος που θα σε καταλάβει. Ίσως να ’ναι και ο μόνος, αλλά αν δεν του δώσεις την ευκαιρία να σου αποκαλύψει το θαύμα του, μην περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος για σένα.
ΠΟΙΗΣΗ
ISBN 978-960-564-628-8 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 6431108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr
0_cover_logia siopis.indd 1
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
8/5/2018 9:06:24 μμ