Ο έρωτας των λέξεων

ΣΟΦΙΑ ΧΡΗΣΤΑΙΝΑ

Ο έρωτας των λέξεων

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Τιτλος Συγγραφέας Σειρα Φωτο εξωφυλλου

Copyright© 2011

Πρώτη Εκδοση

ISBN

O έρωτας των λέξεων Χρήσταινα Σοφία Λογοτεχνία [1358]0411/07 shutterstock photobank Χρήσταινα Σοφία Αθήνα, Απρίλιος 2011 978-960-9499-62-0

Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr www. ocelotos. gr

e-mail:

Στην Κωνσταντίνα μου...

Κοιτάζοντας την εικόνα σου στον καθρέφτη μου, αντιλαμβάνομαι πόσο εύκολα σπάνε τα γυαλιά. Κάνουνε ένα δυνατό κρότο αρχικά και μετά θες πόση ώρα να μαζεύεις τα κομμάτια. Κουραστική εργασία το καθάρισμα. Τρυπώνουνε τα αιχμηρά, πολύμορφα σχήματα παντού. Αν δεν τα βρεις κινδυνεύεις να ματώσεις σαν τα πατήσεις. Άλλοι το λένε γρουσουζιά αν σπάει ένας καθρέφτης. Εγώ το λέω ευστοχία! Έτσι κι αλλιώς όσο κι αν τον καθάριζες, θολός παρέμενε. Ένα διακοσμητικό λιγότερο ελευθερώνει τον αέρα μου, αδειάζει τον πνιγμένο χώρο μου και αποδεσμεύει τους αγγέλους μου. Σαν να ’μαστε καλύτερα τώρα, θαρρώ.

5

Είπα σήμερα να τραβήξω τις σκέψεις μου από τα μαλλιά και να τις ισιώσω. Μπας και γίνω όμορφη στον καθρέφτη μου. Αλλά ή τα μαλλιά δε στρώνανε ή δεν άντεχα την περίσσια ομορφιά. Κι έτσι, έβαλα να παίζει ένα υποκατάστατο, να μου θυμίσει ότι οι σκέψεις θα τρέχουνε σαν ποδήλατα δίχως φρένα. Με ή χωρίς ομορφιά...

6

Πόσο με κουράζουνε οι άνθρωποι που με κουράζουνε. Έχουνε μια κούραση στη σκέψη κουραστική. Όταν τους διαγράφω γίνονται κουραστικοί και όταν παίζουνε αυτοί το παιχνίδι της διαγραφής γίνονται αφόρητα κουραστικοί. Η κούραση τελικά είναι μια κουραστική υπόθεση. Πώς να νικήσεις σ’ έναν αγώνα κουραστικό; Κανένας δεν είναι ξεκούραστος. Και η ήττα, ακόμα, που σε βάζει στον πάγο, είναι κουραστική. Σαν να κουράστηκα τώρα με τα αυτά και με τα εκείνα. Ένα μάτι κλειστό έχω και ένα ανοιχτό μα ποιο θα ξενυχτήσει μαζί μου; Κλείνω σφιχτά το μάτι στην κούραση και μισοκλείνω πονηρά το άλλο σε σένα. Πλάκα έχει. Στο τέλος σαν αλλήθωρη είμαι.

7

8

Πολλές φορές, που η γεύση σου είναι πικρή, μια ζάλη κούρασης όταν σε πλησιάζει κι άλλες φορές που επιθυμείς να γλυκαθείς κι άλλο ψάχνεις τις τσέπες σου. Ανακατεύεις την τσάντα σου. Δεν μπορεί, μια καραμέλα θα υπάρχει. Είχες αφήσει μια δυο σκόρπιες για κάτι τέτοιες στιγμές... Και να! Τη βρίσκεις! Αγωνιωδώς πετάς το γυαλιστερό περιτύλιγμα χάμω. Και τη γλύφεις, την πιπιλάς, πώς το λες εσύ, αδερφέ; Αργά, με κλειστά μάτια, ζεις ένα ταξίδι στο μαγικό κόσμο της ζάχαρης. Άλλες φορές δεν έχεις καμιά καραμέλα πουθενά. Έχεις όμως ανθρώπους καραμελωτούς που θέλουν να τους γλύφεις, να τους πιπιλάς. Παριστάνουνε την καραμέλα. Τι ρόλος κι αυτός Θεέ μου! Κι όσο τους πιπιλάς, τόσο βγάζουνε γλυκόλογα. Λιγώνεσαι στο τέλος. Περίσσια ζαχαροατάκα, ζαχαρόφατσα, ζαχαρόμπλα μπλα. Θεέ μου, αν είναι να πάθω σάκχαρο μια μέρα ας το αποχτήσω από τα αληθινά καραμελωτά κι όχι από τα σαρκοφάγα υποκατάστατά τους.

9