Ο ιδανικός υποψήφιος by Εκδόσεις Οσελότος

140 × 210 SPINE: 21 FLAPS: 80

Το σύστημα αρέσκεται σε σύμβολα όταν εξυπηρετούν τα συμφέροντά του και ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του. Αλλιώς... τα καταστρέφει, τα εξαφανίζει, τα αντικαθιστά.

Ο Δημήτρης Κοτζιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε χημεία στο πανεπιστήμιο της Βόννης όπου έκανε και τη διδακτορική του διατριβή. Εργάστηκε στο Ινστιτούτο Οικολογικής Χημείας στo Helmholtz Centre for Environment and Health στο Μόναχο και κατόπιν στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (Joint Research Centre) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Ίσπρα της Ιταλίας, αρχικά στο Ινστιτούτο Περιβάλλοντος και αργότερα στο Ινστιτούτο Υγείας και Προστασίας του Καταναλωτή. Ιδρυτικό μέλος και επί σειρά ετών πρόεδρος της Μεσογειακής Επιστημονικής Οργάνωσης για την Προστασία του Περιβάλλοντος (MESAEP). Έχει δημοσιεύσει περί τις 250 ερευνητικές εργασίες και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά. Ο ιδανικός υποψήφιος είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του μετά από το Μέρες που έφυγαν, μέρες που έρχονται (εκδ. Οσελότος).

ο ιδανικός

Ν.Κ. έφτασε εκεί που τον ήθελαν να φτάσει. Έγινε πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός. Γι’ αυτούς, για το σύστημα, ο ιδανικός υποψήφιος. Ο κατάλληλος άνθρωπος για να εφαρμόσει πιστά τις εντολές τους και μια συγκεκριμένη πολιτική, την πολιτική τους. Ώσπου κατάλαβαν ότι αυτός, ο δικός τους άνθρωπος, αποφάσισε να χαράξει τον δρόμο του μόνος του, ότι έχει όραμα και στέκεται απέναντι στον συμβιβασμό και στην ήττα.

ISBN 978-960-564-291-4

e-mail: dkotzias10@gmail.com

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_ypopsifios.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

10/9/2015 7:56:25 πμ

Ο ιδανικός υποψήφιος

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΖΙΑΣ

Ο ιδανικός υποψήφιος

O ιδανικός υποψήφιος Δημήτρης Κοτζιάς Ελληνική λογοτεχνία Όλγα Παλαμήδη Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Δημήτρης Κοτζιάς Αθήνα, Σεπτέμβριος 2015

ISBN 978-960-564-291-4

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Οι ήρωες και τα γεγονότα του μυθιστορήματος αποτελούν προϊόντα φαντασίας του συγγραφέα και σε καμιά περίπτωση δεν συνδέονται με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Στη Ζίλκε

Μέρος πρώτο

μαύρη Μερσεντές ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα τον φιδωτό δρόμο προς το χωριό. Ο Πλάτανος, σκαρφαλωμένος στην πλαγιά του καταπράσινου βουνού, περιμένει τον μεγάλο επισκέπτη. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Νικόλας Καραμιχάλης*, πρόεδρος του κόμματος της «Δημοκρατικής Ανάκαμψης», θα αρχίσει την προεκλογική του περιοδεία από τον Πλάτανο. Το μήνυμα είχε δοθεί από καιρό στον πρόεδρο της κοινότητας και αυτός ξεκίνησε αμέσως τις διαβουλεύσεις για την προετοιμασία της επίσκεψης. Ειδοποίησε και τα γύρω χωριά, καλώντας τα να συμβάλουν και εκείνα για το καλό της περιοχής στην προετοιμασία. Άλλωστε, θα ήταν και η πρώτη φορά που αρχηγός κόμματος, και μάλιστα ενός μεγάλου κόμματος, θα ερχόταν στο χωριό. Οι εκλογές έχουν προγραμματιστεί να γίνουν σε πέντε μήνες και ο κοινοτάρχης «περιμένει πολλά» από την επίσκεψη αυτή. Ο Πλάτανος, κεφαλοχώρι της περιοχής, πρέπει να δείξει ότι ξέρει και μπορεί να τιμά τους επισκέπτες του ανεξάρτητα από πού προέρχονται πολιτικά.

 Ο Μηνάς Παπαδογιάννης είναι πρόεδρος της κοινότητας στον Πλάτανο τα τελευταία δέκα χρόνια. Απλός άνθρωπος, σταράτος στα λόγια του. Αν και ο ίδιος παρέμενε πολιτικά βα* Αναλυτικά όλοι οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος στη σελίδα 344.

θιά συντηρητικός, ποτέ δεν είχε δείξει προς τα έξω το παραμικρό για την πολιτική του ιδεολογία. Απέφευγε τις ακραίες συζητήσεις για πολιτικά θέματα. Το χωριό του ήταν γι’ αυτόν ο κόσμος του, το μόνο θέμα που τον απασχολούσε, εκτός από την οικογένειά του. Προσπαθούσε να δώσει σωστές λύσεις στα προβλήματα του χωριού και να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη. Για να τα πετύχει όλα αυτά, φρόντιζε να συνεργάζεται με παράγοντες και πολιτικούς απ’ όλα τα κόμματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο είχε κατορθώσει πολλά για τον τόπο του και αυτό του το αναγνωρίζουν όλοι, δεξιοί και αριστεροί και πολύ περισσότερο αυτοί που δεν θα ήθελαν πλέον να ανήκουν ούτε στη μια ούτε στην άλλη πλευρά, που είχαν βαρεθεί την πολιτική και τους πολιτικούς, ιδιαίτερα μετά το σκάνδαλο για την κατασκευή του δρόμου που θα ένωνε την πόλη στον κάμπο με τον Πλάτανο και τα γύρω χωριά. Μόλις πήρε το μήνυμα από την Αθήνα ότι ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Ανάκαμψης» σκόπευε να ξεκινήσει τις προεκλογικές του περιοδείες από τον Πλάτανο, κάλεσε αμέσως σε σύσκεψη το κοινοτικό συμβούλιο. Γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα υπήρχαν αντιρρήσεις για την επίσκεψη. Η «Δημοκρατική Ανάκαμψη» ήταν ένα συντηρητικό κόμμα. Είχε κατορθώσει να συσπειρώσει όλους τους δεξιούς και ακροδεξιούς πολιτικούς σε μια προσπάθεια να ρίξει τη σοσιαλιστική κυβέρνηση, που βρισκόταν στην εξουσία τα τελευταία χρόνια. Αρχηγός του και υποψήφιος για μελλοντικός πρωθυπουργός ο Νικόλας Καραμιχάλης, ένας σχετικά νέος πολιτικός, σπουδαγμένος στο εξωτερικό, αλλά όχι και με μεγάλη εμπειρία στα πολιτικά δρώμενα. Τον είχαν ψηφίσει για αρχηγό του κόμματος επειδή ήταν νέος, σαρανταπεντάρης, δεν είχε ποτέ μπλεχτεί σε σκάνδαλα και καταγόταν από οικογένεια πολιτικών. Έτσι, όλοι οι «μεγάλοι» στο κόμμα είχαν τη σιγουριά ότι προωθούσαν έναν απόλυτα δικό τους άνθρωπο σ’ ένα αξίωμα για το οποίο αυτός θα χρειαζόταν περισσότερο τη βοήθειά τους, ενώ οι ίδιοι ήξεραν πολύ καλά πώς να υλο12

ποιήσουν τις επιθυμίες τους, που τις ονόμαζαν «πολιτικά προγράμματα και στρατηγικές». Γι’ αυτούς, ο Καραμιχάλης ήταν ο ιδανικός υποψήφιος. Η συζήτηση στο κοινοτικό συμβούλιο ήταν αρκετά θορυβώδης και εριστική. Αυτό το περίμενε ο Μηνάς. Του το είχε πει, άλλωστε, και η κυρα-Ευανθία, η γυναίκα του. «Μηνά, πρόσεξε μη σου βγάλουν τα μάτια και, προπάντων, μη σε χαρακτηρίσουν “δεξιό”», του είχε τονίσει και στο πρόσωπό της μπορούσες να διακρίνεις εύκολα την αγωνία της. «Τα έχουμε ζήσει αυτά και άλλες φορές», συνέχισε, εννοώντας την περίοδο της χούντας, όπου κάποιοι προσπάθησαν να «λερώσουν» το όνομα του Μηνά ότι δήθεν ήταν συμπορευόμενος και τιμητής της. Ευτυχώς, οι προσπάθειες αυτές είχαν αποτύχει. Ο Μηνάς αποδείχτηκε ακέραιος χαρακτήρας, μακριά από κάθε ανάμειξη με τη χούντα. Η στάση του εκείνη την περίοδο, τα «πέτρινα χρόνια» όπως συνήθιζε να την ονομάζει, του βγήκε σε καλό. Οι συντοπίτες του του είχαν εμπιστοσύνη και γι’ αυτό τον ψήφισαν αρχικά για κοινοτικό σύμβουλο και κατόπιν για πρόεδρο της κοινότητας. Ο Γιώργος ο Λέκκας, ο κοντόχοντρος ιδιοκτήτης του μικρού σούπερ μάρκετ του Πλάτανου «με όλα τα αγαθά της γης», όπως έλεγε χαριτολογώντας, ήταν ο πιο δύσκολος απ’ όλους. Από την αρχή, εναντιώθηκε στο να δοθεί στην επίσκεψη αυτή επίσημος χαρακτήρας. «Αφού θέλει να έλθει, ας έλθει. Δεν χρειάζονται νταούλια και βιολιά. Όποιος θέλει, να πάει στην πλατεία να τον ακούσει. Άλλωστε, ξέρουμε τι θα μας πει. Τον βλέπουμε κάθε μέρα στην τηλεόραση. Φτάνει πια». Ο Γιώργος ο Λέκκας ανήκε στη μερίδα των απογοητευμένων από τους πολιτικούς. Ένα φεγγάρι, είχε συμπορευτεί με το σοσιαλιστικό κίνημα, αλλά σχετικά γρήγορα το εγκατάλειψε, αφού τσακώθηκε με τους μισούς από τους ομοϊδεάτες του. Δύσκολος χαρακτήρας. Σταμάτησε για λίγο και πήρε μια ανά13

σα. Ήταν έτοιμος να ξεκινήσει πάλι, αλλά τον έκοψε η δυνατή φωνή του Φάνη του Αρχοντάκη, του προέδρου του αγροτικού συνεταιρισμού της περιοχής. «Σταμάτα, ρε Λέκκα. Γιατί να μην τον υποδεχτούμε όπως πρέπει; Αρχηγός κόμματος είναι, και μέχρι τώρα δεν φαίνεται να είναι μπλεγμένος σε καμιά βρομοδουλειά. Άσχετα τι είναι ο καθένας μας, στο χωριό μας έρχεται, στο σπίτι μας». Κοίταξε έναν έναν όλους γύρω του, προσπαθώντας να καταλάβει απ’ το πρόσωπό τους την απήχηση που είχαν οι κουβέντες του. Ο Μηνάς τους άφησε να μιλήσουν. Δεν ήθελε να διακόψει κανέναν· μόνο όταν του ζητούσαν κάποια επιπλέον πληροφορία, έπαιρνε τον λόγο. Ο ίδιος είχε κάνει τις σκέψεις του και είχε συγκεκριμένη ιδέα για την επίσκεψη. Περίμενε όμως. Η εμπειρία του, όλα αυτά τα χρόνια, του έλεγε να περιμένει. Πού και πού, κοίταζε το ρολόι του. Είχε ήδη αρχίσει να βραδιάζει και έπρεπε να πάει σπίτι. Περίμενε και ένα τηλεφώνημα, αυτή τη φορά από τη Θεσσαλονίκη. Ο παλιός του φίλος ο Κώστας ήθελε να του μιλήσει σχετικά με την επίσκεψη του Καραμιχάλη. «Πρέπει να πάρουμε μια απόφαση και σύντομα». Ο Μηνάς δεν ήθελε να μπει σε λεπτομέρειες. Αυτές θα τις κανόνιζαν αργότερα. «Θα τον υποδεχτούμε όπως πρέπει. Το χωριό και η περιοχή μας το έχει ανάγκη. Και μην ξεχνάτε ότι τη μέρα που έρχεται, έχουμε και τη γιορτή της εκκλησιάς μας. Έτσι κι αλλιώς, τη μέρα αυτή θα γιορτάζουμε. Πανηγύρι θα έχουμε. Καλοδεχούμενος να είναι». Κοίταξε το ρολόι του και σηκώθηκε. Ο Λέκκας κάτι μουρμούρισε, αλλά κανένας δεν του έδωσε σημασία. Οι περισσότεροι εκφράστηκαν θετικά για την επίσκεψη. Ο Κώστας Καράγιωργας ήταν παιδικός φίλος του Μηνά. Και αυτός γεννημένος στον Πλάτανο, έφυγε νωρίς για τη Θεσσαλονίκη. Στο χωριό δεν υπήρχε μέλλον γι’ αυτόν, όπως έλεγε. Στη Θεσσαλονίκη, αφού εργάστηκε αρκετά χρόνια σε 14

ένα εμπορικό, μάζεψε λίγα χρήματα, πήρε και ένα μικρό δάνειο από την τράπεζα και τελικά κατόρθωσε ν’ ανοίξει το δικό του μαγαζί κοντά στο κέντρο. Έτοιμα γυναικεία ενδύματα, όχι πολύ ακριβά ούτε πολύ φτηνά, ήταν αρχικά το εμπόρευμά του. Μετά από λίγα χρόνια, έκανε και μια επέκταση για ανδρικά, και είχε και με αυτό επιτυχία. Ευγενικός χαρακτήρας, ομιλητικός και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, θεωρούνταν απ’ όλους, και ιδιαίτερα από τους Πλατανιώτες, πετυχημένος. Πολλοί πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη να αγοράσουν τα ρούχα τους από τον Κώστα, που τους έκανε, φυσικά, και μια πολύ καλή τιμή. Ο Κώστας ανήκε στη «Δημοκρατική Ανάκαμψη». Όχι τόσο από ιδεολογία, όσο για τις σχέσεις που δημιουργούνται και που παίζουν σημαντικό ρόλο στην καθημερινή ζωή, και κατά πρώτο λόγο, για το μαγαζί του και την πελατεία του. Το ότι διάλεξε τη «Δημοκρατική Ανάκαμψη» και όχι κάποιο άλλο κόμμα το όφειλε σε έναν πολύ καλό του πελάτη, στέλεχος της «Δημοκρατικής Ανάκαμψης». «Εσύ ανήκεις σ’ εμάς», του είχε πει τότε εκείνος. «Έλα, και θα γνωρίσεις ένα σωρό κόσμο, θα κάνει καλό στο μαγαζί σου». Έτσι, o Κώστας Καράγιωργας μπήκε στο κόμμα και ανέβηκε σχετικά γρήγορα στην ιεραρχία. Έξυπνος άνθρωπος, δουλευταράς, έδειξε από την αρχή ότι δεν μπήκε μέσα μόνο για φιλολογικές συζητήσεις. Πρακτικός, λόγω και του επαγγέλματός του, έκανε αρκετές προτάσεις για μια καλύτερη οργάνωση, γεγονός που τον καθιέρωσε σαν οργανωτικό χαρακτήρα, ικανό να τα βγάλει πέρα με όλα όσα αφορούσαν πολιτικές συγκεντρώσεις, συνεστιάσεις και όλα τα σχετικά με την οργάνωση του κόμματος στην περιοχή. Η φήμη του είχε φτάσει μέχρι και τα κεντρικά στην Αθήνα και υπήρχαν σκέψεις να τον επιφορτίσουν και με ευρύτερες οργανωτικές αρμοδιότητες, ιδιαίτερα τώρα που πλησίαζαν και οι εκλογές. Ο Καράγιωργας ήταν ευχαριστημένος που του αναγνώριζαν τις ικανότητές του και αισθανόταν, χωρίς να το δείχνει, 15

140 × 210 SPINE: 21 FLAPS: 80

ο ιδανικός

ISBN 978-960-564-291-4

e-mail: dkotzias10@gmail.com

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

0_cover_ypopsifios.indd 1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

10/9/2015 7:56:25 πμ