Ο Ιππότης του Φεγγαριού by Εκδόσεις Οσελότος

120 × 190 SPINE: 7.3 FLAPS: 0

Μια νουβέλα της σειράς Ο Χορός του Φωτός

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 11473 Αθήνα | Τηλ.: 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com | www.ocelotos.gr

9 786182 055083

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ

ISBN 978-618-205-508-3

Ο Ιπποτησ του Φεγγαριου

Ο Τζον, ο Μακρυχέρης, ζει τη ζωή του κυνηγού επικηρυγμένων στα Τρία Κεφάλια. Η φήμη του έχει απλωθεί σε ολόκληρο τον βορρά, ενώ αρκετό χρυσάφι έχει πια γεμίσει τις τσέπες του. Τα πάντα μοιάζουν να πηγαίνουν περίφημα για κείνον, ώσπου μια χούφτα στρατιώτες τον διατάζουν να αναλάβει μια νέα αποστολή. Αυτή τη φορά πρέπει να βρει έναν πολύ επικίνδυνο άντρα – έναν ιππότη που έχει απαρνηθεί τους όρκους του γυρνώντας την πλάτη του στην Γκάλντεθ και τον ηγεμόνα της. O Τζον θα έρθει αντιμέτωπος με τους δαίμονές του για να φέρει εις πέρας αυτή την αποστολή, ενώ θα κληθεί να επιλέξει το μονοπάτι που θέλει να ακολουθήσει. Άραγε, θα πάρει τον δρόμο της τιμής και της αφοσίωσης ή θα παραδοθεί στην μόνιμη δίψα του για πλούτο; «Ο Ιππότης του Φεγγαριού» είναι μια νουβέλα της σειράς «Ο Χορός του Φωτός», που εκτυλίσσεται δεκαεφτά χρόνια πριν από τα γεγονότα της «Επιστροφής των Ιπποτών».

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ

O Ιππότης του Φεγγαριού

Μια νουβέλα της σειράς, Ο Χορός του Φωτός

Γρηγόρης Κονταξής

Τιτλος

Ο Ιππότης του Φεγγαριού Συγγραφέας

Γρηγόρης Κονταξής Σειρα

Ο Χορός του Φωτός Επιmελεια - Διορθωση

Αθήνα, Νοέμβριος 2023 ISBN 978-618-205-508-3

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108

ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Σε όσους πίστεψαν σε μένα

Περιεχόμενα Τα Τρία Κεφάλια �� 13 Ο Επικηρυγμένος Ιππότης �� 17 Ο Τυφλός Ποντικός �� 22 Η Ιστορία των Ιπποτών �� 29 Το Χρυσό Χέρι �� 38 Το Δάσος των Ζωντανών-Νεκρών �� 48 Η Τιμή της Γκάλντεθ �� 53 Ο Όρκος της Αγάπης �� 57 Δύναμη και Τιμή �� 61 Η Απόφαση του Μισθοφόρου �� 66 Το Σιδερένιο Όρος �� 72 Απρόσμενα Νέα �� 77 Οι Πύρινες Ίαινες �� 83 Το Φεγγάρι και η Τίγρης �� 90 Η Πληρωμή �� 98

Δεκαεφτά χρόνια πριν από τα γεγονότα της Επιστροφής των Ιπποτών

Τα Τρία Κεφάλια Ο Τζον σήκωσε την κούπα του και ήπιε μερικές γουλιές κρασί. Η γυναίκα αντίκρυ του χαμογελούσε – προσπάθησε ανεπιτυχώς να κρατήσει το βλέμμα του στο πρόσωπό της. Τα μάτια του έπεφταν συνεχώς στα στήθη της, ενώ η φαντασία του ταξίδευε σε αυτό που θα ακολουθούσε. «Συχνάζεις σε αυτό το πανδοχείο;» ρώτησε η γυναίκα. «Ο Φοίνικας είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στα Τρία Κεφάλια», είπε ο Τζον πνίγοντας ένα ρέψιμο. Η γυναίκα σήκωσε την κούπα της και ήπιε μερικές γουλιές κρασί. Το βλέμμα της ήταν σαγηνευτικό. «Δεν σε έχω ξαναδεί σε αυτό το μέρος, αγαπητή μου», πρόφερε απαλά ο Τζον. Τα μάτια του έπεσαν στιγμιαία στο εσωτερικό του πανδοχείου. Μερικές δεκάδες άντρες μπεκρόπιναν στους ξύλινους πάγκους, ενώ μια χούφτα γυναίκες κοιτούσαν δεξιά και αριστερά, περιμένοντας κάποιον να τους μιλήσει. Σύντομα θα βράδιαζε και ο Τζον ήξερε πως ο Φοίνικας θα γέμιζε με περισσότερους θαμώνες, αλλά και πόρνες. «Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι. Η αδερφή μου είπε πως αυτό είναι το καλύτερο μέρος για να βρω–» η γυναίκα έκοψε τη φράση της στη μέση. «Είναι αλήθεια», πέταξε χαμογελώντας ο Τζον, βγάζοντάς την από τη δύσκολη θέση. Οι πόρνες ένιωθαν άβολα να διαλαλούν πως έψαχναν για πελάτες. «Και συ; Σου άρεσε πάντα να πλαγιάζεις με γυναίκες σαν και μένα;» «Ναι», ο Τζον δεν είχε νιώσει τον παραμικρό δισταγμό. «Θα στοιχημάτιζα πως πρόσφατα αποφάσισες να… συντροφεύεις άντρες για χρυσάφι». «Γιατί το λες αυτό, άρχοντά μου;» «Δεν είμαι άρχοντας», ο Τζον ήπιε λίγο ακόμα κρασί και πλατάγισε τα χείλη του. «Κάθε γυναίκα που κάνει αυτή τη δουλειά ξέρει πως ο Φοίνικας είναι το πανδοχείο με την περισσότερη πελατεία… Είπες πως είναι η πρώτη φορά που βρίσκεσαι εδώ…» Το βλέμμα της γυναίκας ήταν καρφωμένο πάνω του. Τα μάτια της ήταν μελί με κίτρινες πιτσιλιές. Είχε σαρκώδη χείλη, ζου-

— 13 —

Γρηγόρης Κονταξής

μερά στήθη και ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο που θα αιχμαλώτιζε τον καθένα. Ο Τζον ήταν τυχερός που είχε σπεύσει να της μιλήσει πριν από κάθε άλλον βρομιάρη που βρισκόταν στον Φοίνικα. «Γιατί αποφάσισες να γίνεις…» χαμήλωσε τη φωνή του, «πόρνη;» «Έχει σημασία;» «Απλώς είμαι περίεργος». Η γυναίκα συνοφρυώθηκε. «Δούλευα στα χωράφια του πατέρα μου για ψίχουλα. Η αδερφή μου τα παράτησε πριν καιρό. Έγινε πόρνη και μέσα σε λίγες μέρες μάζεψε αρκετό χρυσάφι για να αγοράσει μια φοράδα και να πάει στην Κελάνγκερ. Εκεί παντρεύτηκε έναν άρχοντα και τώρα έχει δύο γιους. Αν μείνω στα χωράφια, δεν θα ξεφύγω ποτέ από αυτό το μέρος». «Το χωριό σου είναι κοντά στα Τρία Κεφάλια;» Η γυναίκα έγνεψε καταφατικά. «Ποιο είναι το όνομά σου;» «Μίλα». Τα μάτια του Τζον έπεσαν ξανά στα στήθη που ξεχείλιζαν από το μάλλινο φόρεμά της. «Είμαι βέβαιος πως μια γυναίκα με τη δική σου ομορφιά θα ξεφύγει σύντομα από δω. Τα Τρία Κεφάλια φιλοξενούν εμπόρους και άρχοντες από ολόκληρο το Νάιτντορν – θα στοιχημάτιζα πως σύντομα κάποιος θα σε πάρει μακριά μια για πάντα». «Ίσως να είσαι εσύ αυτός, άρχοντά μου». «Σου το είπα, δεν είμαι άρχοντας». Ο Τζον ήξερε πως δεν τον είχε πιστέψει. Οι περισσότεροι άρχοντες συνήθιζαν να κρύβουν την καταγωγή τους όταν ψώνιζαν πόρνες στο σταυροδρόμι του βορρά. Ο Τζον είχε ακούσει πως ακόμα και κυβερνήτες έρχονταν μεταμφιεσμένοι σε αυτό το μέρος, προκειμένου να περάσουν μερικές νύχτες με όμορφες κοπέλες, χωρίς τα νέα να φτάσουν στα αυτιά των συζύγων τους. Συνάμα, κάθε πόρνη ονειρευόταν πως ένας άρχοντας ίσως την ερωτευόταν και άφηνε τη γυναίκα του για κείνη. «Τα ρούχα σου μοιάζουν να είναι ραμμένα από το καλύτερο μετάξι», μίλησε ξανά η Μίλα. Το δεξί χέρι του Τζον χάιδεψε τη φορεσιά του. «Απλώς είμαι ο καλύτερος σε αυτό που κάνω». Η Μίλα δάγκωσε τα χείλη της. «Λοιπόν, θα ήθελες μια σύζυγο με τη δική μου ομορφιά;» — 14 —

ο ιπποτησ του φεγγαριου

Ο Τζον ένιωσε τον πόθο να ξυπνάει ανάμεσα στα πόδια του. Η γυναίκα απέναντί του είχε το πιο αθώο και συνάμα σαγηνευτικό βλέμμα που είχε δει ποτέ του. Επιπλέον, του άρεσε που δεν ήταν υπερβολικά νέα, σαν κάτι κοριτσόπουλα που γίνονταν πόρνες πριν ακόμη μπουμπουκιάσουν τα στήθη τους. «Δεν είμαι ένας άντρας που θα ήθελες για σύζυγο, αγαπητή μου». «Γιατί όχι;» είπε η Μίλα με παιχνιδιάρικη φωνή. «Ταξιδεύω σε όλο το βασίλειο για να κερδίσω το χρυσάφι μου. Δεν θες έναν άντρα που δεν θα είναι ποτέ κοντά σου». Η Μίλα έφερε την κούπα στο στόμα της, ήπιε μερικές γουλιές από το κόκκινο υγρό και έγλειψε τα χείλη της. «Ίσως μετά από τη σημερινή νύχτα να αλλάξεις γνώμη… Ποιο είναι το όνομά σου;» «Τζον». «Τι θα έλεγες να πάμε στην κάμαρά σου, Τζον;» Ο Τζον σήκωσε την κούπα του και ήπιε το περιεχόμενό της μονορούφι. «Νόμιζα πως η μοίρα ήταν ήδη καλή μαζί μου, στέλνοντάς μου χρυσάφι. Ωστόσο, δεν τολμούσα να πιστέψω πως θα είχα την τύχη να περάσω τη νύχτα με μια γυναίκα σαν και σένα, Μίλα». Με μια κίνηση ο Τζον σηκώθηκε όρθιος και η γυναίκα τον μιμήθηκε. Προχώρησε προς το μέρος της και την έπιασε από τη μέση, ενώ εκείνη έσκυψε απαλά προς το πρόσωπό του. «Σου υπόσχομαι να μην ξεχάσεις ποτέ αυτή τη βραδιά», ψιθύρισε και του δάγκωσε το αυτί. Ο Τζον ένιωσε θέρμη σε όλο του το κορμί – ήθελε να τη ρίξει στον ξύλινο πάγκο και να μπει μέσα της, αγνοώντας κάθε βλέμμα στο πανδοχείο. Ένας ξαφνικός ήχος τον έκανε να γυρίσει το βλέμμα του. Μια ντουζίνα αρματωμένοι άντρες με κόκκινους μανδύες είχαν μπει στο πανδοχείο ανοίγοντας την πόρτα με δύναμη. Ο Τζον ξέχασε προς στιγμή τη Μίλα και παρατήρησε τα πρόσωπά τους. «Ποιος από σας είναι ο Τζον, ο Μακρυχέρης;» φώναξε ένας από τους νεοφερμένους. Ο Τζον ένιωσε πανικό. Οι στρατιώτες της Γκάλντεθ συνήθιζαν να ψάχνουν άντρες για να τους σκοτώσουν ή να τους τιμωρήσουν. Έψαξε έναν τρόπο διαφυγής. Η καλύτερη λύση ήταν — 15 —

Γρηγόρης Κονταξής

να μη δείξει ίχνος έκπληξης και να πάει στην κάμαρά του στον πάνω όροφο του κτίσματος. «Έμαθα πως ο Μακρυχέρης βρίσκεται σε αυτό το πανδοχείο. Ποιος είναι;» ρώτησε ξανά ο στρατιώτης. Κανείς δεν μίλησε. Ο στρατιώτης τράβηξε το σπαθί του και προχώρησε προς έναν πάγκο στο κέντρο του πανδοχείου. Πίσω του βρισκόταν ένας γερασμένος άντρας που έμοιαζε σαστισμένος. «Αν δεν μου πεις ποιος είναι ο Τζον, θα σε ταΐσω με τα αχαμνά σου». Το πρόσωπο του γέρου είχε κοκκινίσει. Ο χρόνος έμοιαζε να έχει παγώσει και ο Τζον ένιωσε τα πόδια του να κοκαλώνουν, την ώρα που το ροζιασμένο χέρι του γερασμένου άντρα έδειξε αργά προς το μέρος του.

— 16 —

Ο Επικηρυγμένος Ιππότης Η νύχτα είχε πια κάνει την εμφάνισή της, την ώρα που ο Τζον ένιωθε πως το τέλος του είχε έρθει. Προχωρούσε περικυκλωμένος από τους στρατιώτες που τον είχαν συνοδέψει έξω από τον Φοίνικα μερικές στιγμές νωρίτερα. Ιδρώτας έλουζε το μέτωπό του, ωστόσο τα μάτια του έπεφταν ξανά και ξανά στη νεαρή γυναίκα με την αστραφτερή αρματωσιά και τον κόκκινο μανδύα. Το βλέμμα της ήταν ψυχρό, την ώρα που τα καστανά μαλλιά της χοροπηδούσαν στους ώμους της. Ο Τζον έριχνε κλεφτές ματιές προς το μέρος της καθώς περπατούσε – αναρωτιόταν ποια ήταν. Οι βόρειοι δεν συνήθιζαν να έχουν γυναίκεςπολεμίστριες. Συνέχισαν να απομακρύνονται από τον Φοίνικα και ο Τζον πρόσεξε ένα ακόμα πανδοχείο στο διάβα τους. Η Πράσινη Πύλη είχε το πιο γευστικό κρασί στα Τρία Κεφάλια, ωστόσο οι πιο όμορφες πόρνες πάντοτε έψαχναν για πελάτες στον Φοίνικα. Η καρδιά του συνέχισε να χτυπάει δυνατά, ενώ παρατήρησε πως οι στρατιώτες τον απομάκρυναν από την πολυκοσμία. Θέλουν να με σκοτώσουν μακριά από τα αδιάκριτα μάτια. Το σκεφτόταν ξανά και ξανά, ωστόσο δεν έμοιαζε λογικό. Οι στρατιώτες της Γκάλντεθ δεν θα δίσταζαν να τον σκοτώσουν οπουδήποτε. Ίσως θέλουν να με πάρουν στην Τάιβερνταουν. Δεν ήταν παράλογο, ωστόσο δεν καταλάβαινε το γιατί. Οι άντρες που προπορεύονταν σταμάτησαν ξαφνικά και ο Τζον κοντοστάθηκε, νιώθοντας τα χέρια του να μουδιάζουν και το στόμα του να στεγνώνει. «Τι θέλετε από μένα;» ρώτησε, προσπαθώντας να κρύψει άτεχνα τον τρόμο του. «Έχω ακούσει πολλές ιστορίες για σένα, Μακρυχέρη. Θα περίμενα ένας διάσημος κυνηγός επικηρυγμένων σαν και του λόγου σου να είναι πιο γενναίος», μίλησε ένας ψηλός και γεροδεμένος στρατιώτης με δασιά γένια, που φαινόταν να διαβάζει τον φόβο στο βλέμμα του. «Δεν χρειάζεται θάρρος για να γίνεις κυνηγός επικηρυγμένων…» «Τι χρειάζεται;» αντιγύρισε ο στρατιώτης.

— 17 —

120 × 190 SPINE: 7.3 FLAPS: 0

Μια νουβέλα της σειράς Ο Χορός του Φωτός

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 11473 Αθήνα | Τηλ.: 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com | www.ocelotos.gr

9 786182 055083

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ

ISBN 978-618-205-508-3

Ο Ιπποτησ του Φεγγαριου

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ