Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος. Το μέγιστο θαύμα

Page 1

140 × 210  SPINE: 16  FLAPS: 80

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος

ISBN 978-960-564-167-2

ΠΑΝ. ΜΠΗΣ

Ο

αετός δεν προσδιορίζει τα ρεύματα του αέρα, δεν τα αναλύει, έχει πλήρη άγνοια για το πώς δημιουργούνται, απλώς υπάρχουν, τα αντιλαμβάνεται, δεν τα αγνοεί, δεν τα προσπερνά, ανοίγει τα φτερά του, πότε τα κινεί, πότε τα ακινητοποιεί, πάντοτε επιδιώκοντας τον συντονισμό, και αυτό δεν είναι απλώς μια όμορφη εικόνα, κάτι το ρομαντικό, ούτε φανταστικό, ούτε ψευδαίσθηση, ούτε παραίσθηση, αλλά πραγματικό, αληθινό, τόσο όσο και εγώ που το παρατηρώ… … Απορώ, σιωπώ και παρατηρώ, αντιλαμβάνομαι τη ματαιότητα και το αδιέξοδο της ατέλειωτης προσπάθειας, ζω και υπάρχω, πότε ανοιγοκλείνοντας τα φτερά, πότε ακινητοποιώντας τα… … Όσο ο άνθρωπος δεν σιωπά, δεν σταματά να κινείται, όσο δεν δηλώνει άγνοια, όσο δεν αποδέχεται την αδυναμία του, όσο δεν αποδέχεται το περιορισμένο της γωνίας παρατήρησής του, όσο αυθαίρετα προσδιορίζει το μερικό βαπτίζοντάς το «όλο», ουσιαστικά ενισχύει τα δεσμά του, ενισχύει τα τείχη της φυλακής, αυτοκαταδικάζεται σε ατέλειωτα αδιέξοδα, αυταπατώμενος και βαπτίζοντας τις μικροδιορθώσεις, τις απαλλαγές από μικρο-δεσμεύσεις μέσα στη φυλακή, δίνοντάς τους το όνομα «πρόοδο», «ελευθερία». … Όταν ο εαυτός-εγώ δεν δρα, τότε η αγάπη είναι εν δράσει… … Ο όλος άνθρωπος άγεται και φέρεται από τη «γνήσια» αγάπη, και τούτο είναι το πλέον αλάνθαστο σύμπτωμα-κριτήριο της ολοκλήρωσης του εν δυνάμει όλου ανθρώπου…

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς ΕΚΔΟΣΕΙΣ

οσελότος

bis_cover.indd 1

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΗΣ

Δηλώνω απλός μαθητής του δασκάλου των δασκάλων φύσησύμπαν-γίγνεσθαι, του οποίου και αναπόσπαστο μέρος είμαστε, «γηράσκω αεί διδασκόμενος», ισότιμος παρατηρητής παντός εμπίπτοντος στο πεδίο παρατήρησης, πάντοτε επιδιώκοντας την εαυτό-παρατήρηση-αυτοσυνείδηση, βέβαιος πως «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», βέβαιος πως «η γνώση είναι άγνοια», συγχρόνως βέβαιος πως «το να πιστεύεις πως η άγνοια είναι γνώση είναι αρρώστια», βέβαιος για το αβέβαιο των βεβαιωμένων, σταθερά επιδιώκοντας τη διάκριση του αληθινού από το έχον μορφή αληθινού, του ιερού από το έχον μορφή ιερού, του αυθεντικού από την υποκρισία. Επιπλέον και κυρίως, βέβαιος πως η αλήθεια δεν είναι υπόθεση ανακάλυψης αλλά μάλλον αποκάλυψης για κάθε τι το οποίο εμπίπτει στο πεδίο παρατήρησής μου. Επιδιώκω σταθερά να πληρώ τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε η αποκάλυψη να συμβεί. Επειδή η αποκάλυψη είναι αδύνατον να συμβεί όσο ο εαυτός-εγώ κινείται, είναι ευνόητο πως για να προκύψει, αν και όταν προκύψει, ο εαυτός-εγώ πρέπει να σιωπήσει απολύτως, καθώς μόνον τότε υπάρχει μια τέτοια πιθανότητα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 6/12/2014 11:08:28 AM



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΗΣ

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος Το μέγιστο θαύμα


Τιτλος Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος, το μέγιστο θαύμα Συγγραφέας Παναγιώτης Μπης Σειρα Φιλοσοφία Copyright© 2014 Παναγιώτης Μπης Πρώτη Εκδοση Αθήνα, Ιούνιος 2014 ISBN 978-960-564-167-2

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr


Στους άγνωστους σοφούς του παρελθόντος και του παρόντος



Περιεχόμενα Πρόλογος .................................................................................7 Εισαγωγή ..................................................................................9 Αετός.......................................................................................11 Ανθισμένες αμυγδαλιές ........................................................16 Επιφάνεια-Ολότης.................................................................22 Περί σταθερού εδάφους....................................................... 26 Υποκρισία και αυταπάτη.......................................................32 Απόδοση δικαιοσύνης...........................................................36 Θεά νοημοσύνη..................................................................... 40 Τα πως και τα γιατί............................................................... 50 Περί αλήθειας........................................................................ 54 Αμφισβήτηση..........................................................................59 Αυθαιρεσία..............................................................................63 Αυθεντίες................................................................................73 Θαύματα................................................................................. 80 Σιωπή ......................................................................................87 Μοναχικότητα....................................................................... 94 Ο όλος άνθρωπος.................................................................101 Ανάμεσα στα πλήθη.............................................................106 Χώρος-Χρόνος......................................................................111 Άχωρο-Άχρονο ....................................................................114 Συνείδηση-Ασυνείδητο.......................................................117 Αυτοσυνείδηση .................................................................. 123 Εγώ ....................................................................................... 128 Περί του όρου «Μεταφυσική» ...........................................132 Ιερές γραφές.........................................................................136


Φούσκα..................................................................................139 Το προσδιορίζειν .................................................................146 Παραισθησιογόνα................................................................151 Περί πίστης...........................................................................158 Προφήτες - Προβλέποντες................................................164 Περί ελευθερίας....................................................................169 Περί θυσίας...........................................................................174 Περί θανάτου........................................................................180 Περί βίας...............................................................................188 Η θεωρία και το πείραμα....................................................195 Περί αγάπης......................................................................... 200 Ουτοπία................................................................................ 207


Πρόλογος Φίλοι αναγνώστες, Θεωρούμε αναγκαίο να δηλώσουμε εκ των προτέρων πως είμαστε ερασιτέχνες συγγραφείς, πως δεν είμαστε εξειδικευμένοι επιστήμονες, πως δεν είμαστε μέλη κάποιας ομάδας αναζήτησης σε κάποιο ερευνητικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό, πολιτικό κέντρο. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι επιφυλακτικός περισσότερο από ποτέ και τούτο είναι δικαιολογημένο καθώς η υποκρισία και η εκούσια ή ακούσια παραπλάνηση είναι βασικά χαρακτηριστικά των σύγχρονων κοινωνιών. Τούτου δοθέντος, προτείνουμε ανεπιφύλακτα τη δοκιμασμένη διαχρονικά μέθοδο έρευνας για κάθε συμπέρασμα-δήλωση, η οποία εμπίπτει στο πεδίο παρατήρησής μας και η οποία βασίζεται στις δύο φράσεις-οδηγίες, «δεν απορρίπτω τίποτα εκ των προτέρων» και «δεν δέχομαι τίποτα εκ των προτέρων». Οι δύο αυτές αρχές είναι το «Α» και το «Ω» της γνήσιας έρευνας, η οποία είναι δίδυμη αδελφή της γνήσιας αμφισβήτησης. Επιπλέον και κυρίως, θεωρούμε πως η έρευνα παντός εμπίπτοντος στο πεδίο παρατήρησης είναι αδύνατον να είναι γνήσια, αν ο ίδιος ο παρατηρητής-ερευνητής-αναγνώστης δεν εμπίπτει στο πεδίο πα-


ρατήρησης. Αν εγώ που ερευνώ-παρατηρώ-μελετώ αποφεύγω να σταθώ μπρος στον απροσδιόριστο καθρέπτη ο οποίος επιτρέπει την αυτοσυνείδηση, τότε είναι βέβαιο πως τα συμπεράσματα θα είναι αυθαίρετα και θα οδηγούν σε αδιέξοδα. Εκφράζουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη για την παρουσία, τη δράση, τη διδασκαλία των γνήσιων σοφών του παρελθόντος και του παρόντος. Η συστηματική, η ενσυνείδητη αποφυγή αναφοράς στους γνήσιους σοφούς, παρά μόνο σε έννοιες και εκφράσεις που σαν ίχνη-αποτυπώματα διασώθηκαν σε αφηγήσεις και στις συνειδήσεις, αν και εκ πρώτης όψεως μοιάζει με αγνωμοσύνη, εμείς αντιθέτως θεωρούμε τη στάση μας αυτή μάλλον ως σημάδι εναρμόνισης με τον πυρήνα της διδασκαλίας των. Ο πυρήνας της διδασκαλίας τών γνήσιων σοφών ήταν-είναι η ολοκλήρωση του εν δυνάμει όλου ανθρώπου. Αν, λοιπόν, όσα υποστηρίζουμε συνεισφέρουν έστω και κατ’ ελάχιστον στην ολοκλήρωση του ανθρώπου, τότε η προσπάθειά μας αυτή είναι ο μέγιστος φόρος τιμής που μπορεί να αποδοθεί στους γνήσιους σοφούς, καθώς επιβεβαιώνει, δικαιώνει και αναδεικνύει τον πυρήνα της διδασκαλίας των.


Εισαγωγή

Α

πό την παιδική του ηλικία, από τότε δηλαδή που όλα μοιάζουν απροσδιόριστα –καθώς για το παιδί η άγνοια, η αθωότητα, η τρωτότητα είναι ο κανόνας– υπήρχαν κάποιες στιγμές, κάποιες εμπειρίες, κάποιες καταστάσεις οι οποίες ήταν αδύνατον να εκτιμηθούν από το υπό διαμόρφωση παρατηρητή-εκτιμητή παιδί. Με το πέρασμα του χρόνου όμως, οι στιγμές εκείνες, εξαιτίας της ιδιαιτερότητάς των, χαράχτηκαν στη μνήμη του, έρχονταν και επανέρχονταν στην επιφάνεια σε ανύποπτο χρόνο και έμοιαζαν με επίμονες ερωτήσεις που ζητούσαν απάντηση, ή με προβλήματα που έπρεπε να λυθούν. Με το πέρασμα του χρόνου, παρόμοιες και νέες εμπειρίες-καταστάσεις πολλαπλασιάζονταν και όσο η γωνία παρατήρησης του συνεχώς διαμορφωνόμενου παρατηρητή εαυτού-εγώ διευρυνόταν, τόσο περισσότερο το πεδίο παρατήρησης απεκάλυπτε τα κεκαλυμμένα μέρη του, ως πεδίο παρατήρησης εννοώντας τις εμπειρίες-καταστάσεις. Έμοιαζε δε με ένα παζλ, του οποίου τα άδεια κομμάτια σταδιακά συμπληρώνονταν. Επιπλέον, πάντοτε υπήρχε ένας απροσδιόριστος ψίθυρος μέσα του, που τον ανάγκαζε πολλές φορές να μένει σιωπηλός, λες και προσπαθούσε να αφουγκραστεί, λες και προσπαθούσε να ακούσει κάποια φωνή. Σταδιακά και με το πέρασμα του χρόνου, ο ψίθυρος άρχισε να δυναμώνει και να μοιάζει με καθαρή φωνή, η οποία απαντούσε στις επίμονες ερωτήσεις που έρχονταν στην επιφάνεια, με νέες ερωτήσεις, οι οποίες έμοιαζαν με οδηγούς που οδηγούσαν στη λύση των προβλημάτων, και τούτο μόνον όταν έμενε μόνος και απόλυτα σιωπηλός. Όλο αυτό έμοιαζε με κύματα, τα οποία έρχονταν το ένα μετά από το άλλο, έως ότου έγιναν τσουνάμι το οποίο κατέΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΘΑΥΜΑ

™9


κλυσε τη νοημοσύνη του και τη συνείδησή του, και ήταν τότε που εδραιώθηκε η αντίληψη και συγχρόνως η απόφαση, πως όλα αυτά ήταν ανάγκη να τα μοιραστεί με όσους ήθελαν ίσως να τα μοιραστούν.

10™ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΗΣ


Αετός

Υ

πάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή του κάθε ανθρώπου που είναι καθοριστικές για τη μετέπειτα πορεία του στη ζωή και που είναι αποτέλεσμα διάφορων αλληλεπιδρώντων παραγόντων. Μοιάζουν δε με προϊόν χημικής αντίδρασης, η οποία γίνεται εφικτή λόγω της εμπλοκής ενός απροσδιόριστου καταλύτη. Πολλά έχει να διηγηθεί ο κάθε άνθρωπος για όλες αυτές τις στιγμές που καθόρισαν λιγότερο ή περισσότερο την πορεία του στη ζωή. Και ενώ θα περίμενε κανείς να ξεχωρίζουν οι μεγάλες, οι δραματικές, οι δυνατές στιγμές, ως οι πλέον καθοριστικές, αυτές που τελικά θα παίξουν τον σπουδαιότερο ρόλο είναι κάποιες ιδιαίτερες, μικρής σημασίας εκ πρώτης όψεως, έως και ασήμαντες. Ήταν ένα φθινοπωρινό πρωινό, χωρίς σύννεφα στον ουρανό. Το σπίτι του ήταν κτισμένο σε έναν χώρο με όμορφο φυσικό περιβάλλον, με θέα πευκόφυτους λόφους και ρεματιές, όπου η ανθρώπινη παρέμβαση ήταν ελάχιστη και γι’ αυτό υπήρχαν αρκετά είδη πουλιών, μεταξύ των οποίων και ένα είδος γερακιών, των οποίων την παρουσία ή δεν είχε αντιληφθεί ή αυτά είχαν έλθει πρόσφατα από κάποια γειτονική περιοχή. Όταν άνοιξε την πόρτα, άκουσε ένα επίμονο σφύριγμα προερχόμενο από μεγάλο ύψος πάνω από το κεφάλι του, που έμοιαζε με κάλεσμα και που τον ανάγκασε να εστιάσει στο γεράκι που πετούσε μόνο του με φόντο τον καθαρό ουρανό. Για λίγο έμεινε ακίνητος να το παρατηρεί, έχοντας ξεχάσει να κλείσει την πόρτα πίσω του, λες και τίποτ’ άλλο δεν υπήρχε παρά μόνο το γεράκι και το πέταγμά του. Ένα πέταγμα που σου έκοβε την ανάσα, με τα φτερά ακίνητα, πετώντας πότε μπρος, πότε επιστρέφοντας, πότε σχηματίζοντας κύκλους, πότε μένοντας σχεδόν ακίνητο και πάλι επαναλαμβάνοντας Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΘΑΥΜΑ

™11


140 × 210  SPINE: 16  FLAPS: 80

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος

ISBN 978-960-564-167-2

ΠΑΝ. ΜΠΗΣ

Ο

αετός δεν προσδιορίζει τα ρεύματα του αέρα, δεν τα αναλύει, έχει πλήρη άγνοια για το πώς δημιουργούνται, απλώς υπάρχουν, τα αντιλαμβάνεται, δεν τα αγνοεί, δεν τα προσπερνά, ανοίγει τα φτερά του, πότε τα κινεί, πότε τα ακινητοποιεί, πάντοτε επιδιώκοντας τον συντονισμό, και αυτό δεν είναι απλώς μια όμορφη εικόνα, κάτι το ρομαντικό, ούτε φανταστικό, ούτε ψευδαίσθηση, ούτε παραίσθηση, αλλά πραγματικό, αληθινό, τόσο όσο και εγώ που το παρατηρώ… … Απορώ, σιωπώ και παρατηρώ, αντιλαμβάνομαι τη ματαιότητα και το αδιέξοδο της ατέλειωτης προσπάθειας, ζω και υπάρχω, πότε ανοιγοκλείνοντας τα φτερά, πότε ακινητοποιώντας τα… … Όσο ο άνθρωπος δεν σιωπά, δεν σταματά να κινείται, όσο δεν δηλώνει άγνοια, όσο δεν αποδέχεται την αδυναμία του, όσο δεν αποδέχεται το περιορισμένο της γωνίας παρατήρησής του, όσο αυθαίρετα προσδιορίζει το μερικό βαπτίζοντάς το «όλο», ουσιαστικά ενισχύει τα δεσμά του, ενισχύει τα τείχη της φυλακής, αυτοκαταδικάζεται σε ατέλειωτα αδιέξοδα, αυταπατώμενος και βαπτίζοντας τις μικροδιορθώσεις, τις απαλλαγές από μικρο-δεσμεύσεις μέσα στη φυλακή, δίνοντάς τους το όνομα «πρόοδο», «ελευθερία». … Όταν ο εαυτός-εγώ δεν δρα, τότε η αγάπη είναι εν δράσει… … Ο όλος άνθρωπος άγεται και φέρεται από τη «γνήσια» αγάπη, και τούτο είναι το πλέον αλάνθαστο σύμπτωμα-κριτήριο της ολοκλήρωσης του εν δυνάμει όλου ανθρώπου…

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς ΕΚΔΟΣΕΙΣ

οσελότος

bis_cover.indd 1

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΗΣ

Δηλώνω απλός μαθητής του δασκάλου των δασκάλων φύσησύμπαν-γίγνεσθαι, του οποίου και αναπόσπαστο μέρος είμαστε, «γηράσκω αεί διδασκόμενος», ισότιμος παρατηρητής παντός εμπίπτοντος στο πεδίο παρατήρησης, πάντοτε επιδιώκοντας την εαυτό-παρατήρηση-αυτοσυνείδηση, βέβαιος πως «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», βέβαιος πως «η γνώση είναι άγνοια», συγχρόνως βέβαιος πως «το να πιστεύεις πως η άγνοια είναι γνώση είναι αρρώστια», βέβαιος για το αβέβαιο των βεβαιωμένων, σταθερά επιδιώκοντας τη διάκριση του αληθινού από το έχον μορφή αληθινού, του ιερού από το έχον μορφή ιερού, του αυθεντικού από την υποκρισία. Επιπλέον και κυρίως, βέβαιος πως η αλήθεια δεν είναι υπόθεση ανακάλυψης αλλά μάλλον αποκάλυψης για κάθε τι το οποίο εμπίπτει στο πεδίο παρατήρησής μου. Επιδιώκω σταθερά να πληρώ τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε η αποκάλυψη να συμβεί. Επειδή η αποκάλυψη είναι αδύνατον να συμβεί όσο ο εαυτός-εγώ κινείται, είναι ευνόητο πως για να προκύψει, αν και όταν προκύψει, ο εαυτός-εγώ πρέπει να σιωπήσει απολύτως, καθώς μόνον τότε υπάρχει μια τέτοια πιθανότητα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 6/12/2014 11:08:28 AM


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.