Ο Θεός μέσα σου

ΤΙΤΛΟΣ Ο Θεός μέσα σου ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ Βασιλεία Δημηνίδου Σ Έ ΙΡΑ Προσωπική ανάπτυξη [6358]0822/01

Έ ΠΙM Έ Λ Έ ΙΑ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ Δέσποινα Αγγελοπούλου LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2022 Βασιλεία Δημηνίδου ΠΡ ΩΤΗ Έ ΚΔΟΣΗ Αθήνα, Σεπτέμβριος 2022 ISBN 978-618-205-329-4

Στην αρχαιότητα οι άνθρωποι έχτιζαν λουτρά για την κάθαρση του κορμιού τους και θέατρα για την κάθαρση της ψυχής τους

οι άνθρωποι εγκαταλείπουν

202 Ιδανικός σύντροφος

211 Ρατσισμός

216 Τι γνώμη έχεις για τον εαυτό σου;

221 Φόβοι

224 Η προσωπική μου εμπειρία

228 Μικροί θάνατοι� Εμπειρίες από την άλλη διάσταση ή μήπως όχι; ������������� 231 Κάθε τέλος και μια αρχή

238 Λίγα λόγια από τους μαθητές μου

Έ να βιβλίο για την ανάγκη της καθαρότητας του μυαλού και της ψυχής και πώς να τη διατηρούμε σε ισορροπία μέσα από την τέ χνη της υποκριτικής συνδυαστικά με την αυ τογνωσία αλλά και μέσα από τεχνικές μεγά λων δασκάλων από όλον τον κόσμο�

πάρχει ένα μικρόβιο μέσα μας� Ένα μικρόβιο που ευθύνεται για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας� Είναι η φοβία που εκδηλώνεται την ώρα που δεν πρέπει, την ώρα εκείνη της μεγαλύτερης ευτυχίας μας, και καταλήγει πολύ συχνά να μας καταστρέφει τη ζωή� Μας προβάλλει τη δυστυχία σαν σε οθόνη σινεμά την ώρα που εμείς πλέουμε στα πελάγη της απέναντι όχθης� Η εικόνα καρφώνεται στον νου μας κι έτσι προκαλού με την καταστροφή μας� Αυτή είναι λοιπόν η δύναμη της σκέψης� Πώς όμως μπορεί και είναι δυνατόν η σκέψη να ορίζει τη ζωή μου αν εγώ δεν μπορώ να ορίσω τη σκέψη μου; Και εδώ είναι που χρειάζεται να μάθει ο άνθρωπος να γίνεται κυρίαρχος των σκέψεων που εκδηλώνονται στο κεφάλι του� Κάνε ένα πείραμα � Ένα πείραμα για να καταλάβεις πόσο άδικοι ήταν οι γονείς σου μαζί σου – άθελά τους βεβαία� Κλείσε τα μάτια και ξέχασέ τους� Έχεις έρθει σ’ αυτόν τον κόσμο χωρίς γονείς, χωρίς σπίτι, χωρίς τίπο τα – τίποτα� Μην τρομάζεις� Είσαι ακόμα

τον έχεις ονειρευτεί� Ξεκίνησε από αυτή την κατάσταση του εαυτού σου� Το νήπιο που δεν έχει γονείς και δασκά λους να του επιβάλλουν την τάξη� Άκου «τάξη»! Ποιος ορίζει την τάξη;

χεδόν όλοι μιλάνε για την ελεύθερη βούληση� Η ελεύθερη βούληση όμως δεν είναι και τόσο ελεύ θερη, γιατί περιορίζεται από τα μοτίβα του υποσυ νείδητου που την ακολουθούν� «Αν μπορούσα να το αλ λάξω αυτό, τι θα έκανα άραγε με τη ζωή μου;» αναρω τιούνται πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας� Η μετουσίω ση της ενέργειας που οδηγείται και μεταβάλλεται από το συναίσθημά μας, σύμφωνα με την Κβαντική Φυσική, είναι όντως μια λύση� Όμως η λύση στην ουσία της δεν βρίσκεται εκεί� Η λύση είναι στο κενό, στο σημείο εκείνο του τίποτα, που μέσα του εμπεριέχονται τα πάντα� Και η κατανόηση της έννοιας του τίποτα είναι αυτή που μας δίνει όλες τις απαντήσεις� Όλοι οι άνθρωποι είμαστε εν δυνάμει τα πάντα� Γιατί όλοι και όλα στο Σύμπαν είναι ενέργεια� Και τίποτα δεν μπορεί να διαχωρίσει αυτή την ενότητα στο Σύμπαν εκτός από την οπτική που προκα λεί στον άνθρωπο το ψευδές εγώ� Ένα εγώ που αποκό πτει το θείο που υπάρχει και κατοικεί μέσα σε οτιδήπο

εαυτού σου, αφού καθετί που καθρεφτίζεις γύρω σου είναι το ίδιο το δημιούργημά του� Όλα είναι εκφράσεις του εαυτού� Ο άνθρωπος βλέπει το όνειρο ως πραγματικότητα βυθισμένος στα σκοτάδια που βρίσκεται� Βλέπει τον εαυτό του μέσα από τους καθρέφτες που δημιούργησε γύρω του και πιστεύει μόνο σ’ αυτό που βλέπει� Δεν είναι σε θέση να διακρίνει, γιατί αν δει την αλήθεια, θα καταρρεύσει το οικοδόμημα που έχει χτίσει για τον εαυτό του και τον κόσμο� Η κοσμοθεωρία του� Αυτή που θεωρεί εκείνος λογική� Και η ψυχή έχει ανάγκη να έρθει στον πλανήτη και να ζήσει την πλάνη της ενσάρκωσης γιατί μόνο αυτό μπο ρεί να της δώσει την εμπειρία� Η κατάσταση του φωτός στην οποία βρίσκεται δεν μπορεί να της δώσει εμπειρίες για την εξέλιξή της� Αλλά έρχεται χωρίς μνήμη, κι αυτό την κάνει να ζει μέσα από τις θεωρίες του νου οι οποίες δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με τα πρώτα του βήματα στη ζωή� Κάθε άνθρωπος έχει κάποια βασικά χαρακτη ριστικά με τα οποία γεννιέται, αλλά ο τελικός του χαρα κτήρας διαμορφώνεται και μέσα από το περιβάλλον και τα ερεθίσματα που δέχεται

τη θεϊκή του φύση� Και ποιες είναι αυτές οι τόσο σημαντικές ανάγκες; Η πρώτη και πιο βασική ανάγκη είναι να αισθάνεται κάποιος σημαντικός και να αγαπιέται� Αυτή η ανάγκη για σύνδεση με το ανθρώπινο είδος μας γεννάται όταν βγαίνουμε από την κοιλιά της μάνας μας� Τη στιγμή που κόβεται ο ομφάλιος λώρος με τη μάνα μας, από κει ξεκινάει και η συγκεκριμένη ανάγκη� Ξεκίνησα την καριέρα μου στο θέατρο με ένα έργο που έγραψα και το οποίο ήταν βασισμένο πάνω σε αληθινά γεγονότα από τη ζωή μου� Ήταν μια εξομολόγηση επί σκηνής, από αυτές που κάνουν σπάνια οι άνθρωποι που έχουν βιώσει τον πόνο της απώλειας, της κακίας, της αποξένωσης, του εξευτελισμού, τον πόνο της αγωνίας για την επιβίωση και τον συνεχή πόλεμο από τους άλλοτε πιο δικούς τους ανθρώπους έπειτα από έναν θάνατο που σε συγκλονίζει έτσι κι αλλιώς� Το έργο ξεκινούσε με τη φράση «Γιατί το τίποτα να είναι για μένα πιο σημαντικό απ’ όλα όσα οι άλλοι με λύσσα ήθελαν να αποκτήσουν;»� Τότε δεν γνώριζα� Ένιωθα όμως τόσο έντονα την ανά γκη γι’ αυτό το τίποτα και έψαχνα απεγνωσμένα πολλά χρόνια προκειμένου να ανακαλύψω τι σήμαινε για μένα και γιατί� Ο άντρας μου, που έβλεπε την αγωνία μου μέσα από τη διαρκή αναζήτησή μου, με ρωτούσε: «Μα

είναι τόσο καθαρή, που δεν χρειάζεται

λάσπη για να βιώσει την αλήθεια της, έως ότου γίνει φάρος βιώνοντας το φως της αλήθειας για τις ψυχές που ζούνε βυθισμένες στα σκοτάδια τους. Ταυτισμένα, βλέπεις, με τη ζωή τα ψεύτικα τα φώτα. Η πλάνη της φασαρίας που σε κρατά ζωντανό. Αυτή η δικαιολογημένη αιτία που σε απορρίπτει και σε ακυρώνει είναι το παραμύθι σου. Δεν θες να το αποχωριστείς, με εκείνο σε μεγά λωσαν. Και ζαλισμένος ακολουθείς τις σκέψεις σου που χορεύουν στον ρυθμό τον δικό τους, τραβώντας σε στο χάος τους. Οι κοιμισμένοι δεν ακούν, παραμιλούν μονάχα, ολόκληρη ανθρωπότητα, όλοι μόνοι, θορυβούν για να ακούγονται. Όποιος ξυπνήσει όμως εδώ το φως για να αντέξει, από τον θάνατο