ΟΝΕΙΡΟΦΩΣ

160 × 230 SPINE: 5 FLAPS: 70

Γιάννης Χρήστου

Ο Γιάννης Χρήστου γεννήθηκε στον Ζυγό Άρτας το 1963. Είναι εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας εκπ/σης στα ΕΠΑΛ.

ISBN 978-618-205-117-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

ΟΝΕΙΡΟΦΩΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΟΝΕΙΡΟΦΩΣ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ

Γιάννης Χρήστου ΕΞΩΦΥΛΛΟ

Κοσμάς Χιώλος ΣΕΙΡΑ

Ποίηση [2358] 0621/10 ΕΠΙMΕΛΕΙΑ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ

Αδάμ Αδαμόπουλος και Άρτεμις Χρήστου-Τσάκκου LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2021

Γιάννης Χρήστου ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αθήνα, Ιούνιος 2021 ISBN 978-618-205-117-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Γιάννης Χρήστου

ΟΝΕΙΡΟΦΩΣ

— ΑΘΗΝΑ 2021 —

Στην οικογένειά μου και σε όσες και όσους ονειρεύονται ακόμη

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

«Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη» Αυτός ο στίχος του Σολωμού αντήχησε στην ψυχή μου, όταν διάβασα τα ποιήματα του Γιάννη Χρήστου. Πραγματικά, έτσι θα μπορούσα να αποδώσω με μια φράση το απόσταγμα, ή καλύτερα, την αίσθηση της ανάγνωσης του μεγαλύτερου τουλάχιστον μέρους της πρώτης ποιητικής συλλογής του. Ο έρωτας και η φύση, τις περισσότερες φορές δεμένοι μαζί σε μια άρρηκτη ενότητα και άλλες μόνοι τους να κυριαρχούν στο ποίημα, φαίνεται να σημαδεύουν την οπτική του ποιητή. Η ποίηση του αμφιταλαντεύεται ή ισορροπεί ανάμεσα στο απολλώνιο φώς, τον διονυσιακό ερωτισμό και την αρχέγονη λατρεία της φύσης με τις δυνάμεις της λογικής να προσπαθούν να υποτάξουν τις παραστάσεις των αισθητηρίων οργάνων και των βιωματικών αισθημάτων που τον πλημμυρίζουν σε λόγο ποιητικό, τον μόνο που έχει τη δυνατότητα να μετουσιώσει όλα αυτά που καλά κρυμμένα στην ψυχή προσπαθούν να ξετυλιχθούν σε κάτι χειροπιαστό. Με άλλα λόγια, το ποιητικό υποκείμενο, που φωνάζει την ύπαρξή, τις εικόνες, τα ακούσματα, τα αγγίγματα, τα ερωτήματα, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα συναισθήματά του, επιχειρεί να εκφραστεί, να επικοινωνήσει με τον εαυτό του και τους άλλους, να αποκαλύψει το εντός του με τον πιο πρόσφορο τρόπο, αυτό των στίχων, ελπίζοντας να πλησιάσει με νοήματα το βάθος που βιώνει. Στην προσπάθεια αυτή καταφεύγει συχνά και σε φιλοσοφικές αναζητήσεις, λοξεύει σε κοινωνιολογικές ερμηνείες ή στρέφει το βλέμμα στο παρελθόν, χωρίς όμως να αποκρύπτει την ανάγκη του για έκφραση. Η ποικιλία, φαινομενική τουλάχιστον, των θεμάτων που πραγματεύεται αποδεικνύει μία προσωπικότητα που ψάχνει απεγνωσμένα μια απάντηση σε αυτό που τον κατακλύζει. Όχι μόνο στο περιεχόμενο, αλλά και στη μορφή φαίνεται [7]

αυτή η τάση της διαφορετικής προσέγγισης. Ο ίδιος ο Χρήστου επιλέγει να κατηγοριοποιήσει μορφολογικά την ποίηση του σε «καθαρή» και σε «στιχουργική» με κριτήριο το μέτρο ή και την ομοιοκαταληξία. Πραγματικά, υπάρχει πιο εύκολος τρόπος να επικοινωνήσεις από το τραγούδι; Μπαίνοντας στον πειρασμό να αναλύσω περαιτέρω την ποίησή του, θα διαπίστωνα ότι καταβάλλει τιτάνιο αγώνα να τιθασεύσει την εσωτερική ορμή του και να την περιορίσει σε σχήματα κατανοητά, άλλες φορές με συμβολισμούς, άλλες με καθημερινές λέξεις, άλλες φορές με αφήγηση μιας μικρής ιστορίας και άλλες με εικόνες και χρώματα ή με το παντοδύναμο πρώτο πρόσωπο που κραυγάζει τη βιωματικότητα. Φτάνει, όμως, ως εδώ. Η ανάλυση της ποίησης συχνά επιβάλλει την οπτική του ειδικού στον αναγνώστη και δεν τον αφήνει ελεύθερο να νιώσει τη μαγεία του. Η τέχνη, όταν φεύγει από τον δημιουργό της, γίνεται ιδιοκτησία του κοινού. Ας ταξιδέψει, λοιπόν, ο καθένας όπου τον βγάλουν αυτά τα ποιήματα και ακόμη και αν δε καταλήξει κάπου «η Ιθάκη δεν τον γέλασε». Αδάμ Αδαμόπουλος Φιλόλογος

[8]

ΜΕΡΟΣ Α´

Οι σταγόνες Άνοιξα τα παλιά μου κιτάπια Αυτά των εφηβικών μου καταγραφών Βρήκα και την ξεχασμένη πένα Μαζί με στιχάκια που είχα γράψει Και τα ράντισα με το φως των χρόνων που πέρασαν Αυτά ξαναζωντάνεψαν και με τάισαν με σπίθες της νιότης Μου ξανάφεραν όνειρα, μορφές και μια απορία Αυτή των σβησμένων ονομάτων από κάποιες μορφές και κάποιων ονομάτων χωρίς μορφές Πού χάθηκαν άραγε Ποιος άνεμος τα πήρε Μήπως απορροφήθηκαν από αυτά που είναι ακόμη έντονα Ή ο χρόνος δεν θέλησε να ζήσουν πετάγοντάς τα στον Καιάδα της Λήθης Ας είναι Ξεσκόνισα την πένα Ανακάτεψα το παλιό μελάνι της με φρέσκο Χτενίζω το χθες Γράφω στο σήμερα Σε μια προσπάθεια Να στάξω μερικές σταγόνες μες του λόγου το κορμί Mε την ελπίδα να το ποτίσουν έστω και λίγο Όπως οι στάλες της βροχής ποτίζουν την γη Στόχος, ένα καλύτερο μέλλον

[9]

160 × 230 SPINE: 5 FLAPS: 70

Γιάννης Χρήστου

Ο Γιάννης Χρήστου γεννήθηκε στον Ζυγό Άρτας το 1963. Είναι εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας εκπ/σης στα ΕΠΑΛ.

ISBN 978-618-205-117-7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς