Το πολυτιμότερο δώρο

ΓΙΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ

Το πολυτιµότερο δώρο

Το πολυτιμότερο δ ώρο

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ

Εμμανουέλα Κακαβιά

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ

ο σ ε λ ότ ο ς

Τιτλος Συγγραφέας Σειρα

Εικονογραφηση

Copyright© 2011

Πρώτη Εκδοση

ISBN

To πολυτιμότερο δώρο Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου Παιδική λογοτεχνία [3358]0711/05 Εμμανουέλα Κακαβιά Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου Αθήνα, Σεπτέμβριος 2011 978-960-9499-82-8

Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr www. ocelotos. gr

e-mail:

Γιούλα Ιωάννου Πατσαλίδου

Το πολυτιμότερο δ ώρο

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

T

ο παραμύθι, που συντροφεύει τα παιδιά και τους ανθρώπους από τα πανάρχαια χρόνια ίσαμε σήμερα, είναι ένα άριστο παιδαγωγικό μέσο που ευαισθητοποιεί τον ψυχικό και νοητικό κόσμο, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τα θετικά μηνύματα, που στέλνει συνήθως, παρωθεί τους αναγνώστες του στην υιοθέτηση υγιών στάσεων ζωής και γενικότερα στην επιλογή του καλού και στην απόρριψη του κακού, που είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής. Μέσα σε αυτό το πνεύμα κινείται και εξελίσσεται και το παραμύθι της Γιούλας Ιωάννου Πατσαλίδου «Το πολυτιμότερο δώρο», το οποίο απευθύνεται σε μικρά και μεγάλα παιδιά, αλλά διαβάζεται ευχάριστα και από τους ενήλικες. Αξιοποιώντας όλα τα γνωστά στοιχεία που συνθέτουν τα παραμύθια, όπως είναι η αφηγηματική πλοκή, το εξωλογικό μαγικό στοιχείο, η εμψυχωτική λειτουργία που προσωποποιεί πράγματα και ζώα κ.λπ., η συγγραφέας μάς έχει δώσει ένα ολοκληρωμένο παραμύθι, στο οποίο, ο μύθος εξελίσσεται και διαπλέκεται ομαλά, διαγράφονται οι χαρακτήρες και ταυτόχρονα έχουμε, όπως γίνεται πάντοτε στα παραμύθια, ένα ευχάριστο τέλος, όπου επικρατεί το καλό και η αισιόδοξη ενατένιση της ζωής. Άνθρωποι μάγισσες, ζώα και πουλιά συνταξιδεύουν στο μαγικό κόσμο του παραμυθιού, στον οποίο η κακιά και ζηλόφθονη Μπαρπαρή, ύστερα από μια μεγάλη περιπέτεια, παίρνει το μάθημά της από τη ζωή και ξαναγίνεται άνθρωπος, για να ζήσει ευτυχισμένη και χαρούμενη με την οικογένειά της. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον και αξιόλογο παραμύθι, που αξίζει να διαβαστεί από όλους. Δρ Κώστας Κατσώνης, Φιλόλογος-συγγραφέας, Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης

Μ

ια φορά κι έναν καιρό, ζούσανε στην πάνω πολιτεία, στην ίδια γειτονιά, η κυρα-Αγαθή και η κυραΜπαρπαρή.

Η

κυρα-Αγαθή

ήταν

ανοιχτόκαρδη

και

γελαστή και πρόσφερε τη βοήθειά της απλόχερα σε όποιον τη χρειαζόταν. Η κυρα-Μπαρπαρή ήταν στριμμένη και κακιά. Μάλωνε μ’ όλον τον κόσμο και φθονούσε όλες τις γειτόνισσες.

Πάντα

ήθελε

να

έχει

περισσότερα

αγαθά

από

τους

άλλους και δεν ευχαριστιόταν με τίποτα. Ένα πρωί η κυρα-Μπαρπαρή πήγε από νωρίς στο δάσος να

μαζέψει

άγρια

μούρα.

Επάνω

στη

βιασύνη

της

ξέχασε

να σβήσει το λυχνάρι, που φώτιζε τη νύχτα κι από την υπερθέρμανση

έσπασε

το

προστατευτικό

γυαλί

κι

έπιασε

φωτιά

το δωμάτιό της. Η φωτιά γρήγορα εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρο το σπίτι. Η κυρα-Αγαθή μόλις είδε την πυρκαγιά στο γειτονικό της σπίτι, έβαλε τις φωνές. Μαζεύτηκαν οι γείτονες κι όλοι μαζί κατάφεραν να τη σβήσουν, γλιτώνοντας έτσι και τα υπόλοιπα σπίτια του χωριού. Μα τα υπάρχοντα της κυρα-Μπαρπαρής είχαν γίνει στάχτη κι αποκαΐδια. Τα παιδιά και ο άνδρας της, που

κοιμόντουσαν

εκείνη

την

ώρα,

είχαν

εξαφανιστεί

όλοι στο χωριό πίστεψαν πως είχαν καεί μέσα στις φλόγες.

~8~

και

Όταν

η

κυρα-Μπαρπαρή

αντίκρισε

τη

συμφορά

που

τη

βρήκε, άρχισε να βρίζει και να καταριέται όλους τους συγχωριανούς της, γι’ αυτό κι εκείνοι θύμωσαν και την εγκατέλειψαν. της

Μόνο

και

έτρεξε

η

κυρα-Αγαθή να

την

έδειξε

παρηγορήσει

κατανόηση και

να

στον

της

πόνο

συμπαρα-

σταθεί. Την κάλεσε να πάει να μείνει στο σπίτι της, μέχρι να ξαναφτιάξει το δικό της σπιτικό, και της είπε πως όλα τα μέλη

της

οικογένειάς

της

θα

τη

φιλοξενούσαν

με

χαρά,

για όσο διάστημα χρειαζόταν. Η κυρα-Μπαρπαρή, εφόσον δεν είχε άλλη επιλογή, δέχτηκε την πρόσκληση κι εγκαταστάθηκε στους γείτονές της. Η κυρα-Αγαθή προσπάθησε να την κάνει να νιώθει όσο πιο άνετα γινόταν μέσα στο σπίτι της και να την παρηγορήσει, που έχασε τα παιδιά και τον άνδρα της έτσι αναπάντεχα. Το ίδιο έκαναν και όλα τα μέλη της οικογένειάς της. Η

κυρα-Μπαρπαρή,

όμως,

βλέποντας

πόσο

δεμένοι

ήταν

μεταξύ τους, άρχισε να ζηλεύει την ευτυχία τους. Χωρίς να σκεφτεί ότι της φέρθηκαν με καλοσύνη και αγάπη και της πρόσφεραν

τη

φιλοξενία

τους,

και

δίχως

να

χάσει

καιρό,

κατέστρωσε στο μυαλό της ένα σχέδιο για να καταστρέψει την ευτυχία τους.

~9~

Αφού

ξημέρωσε

και

ο

άνδρας

της

κυρα-Αγαθής

έφυγε

για τη δουλειά και τα παιδιά για το σχολείο, η κυρα-Αγαθή πρότεινε

στην

κυρα-Μπαρπαρή

να

κάνουν

μια

βόλτα

μέχρι

το δάσος για να μαζέψουν ξύλα για τη φωτιά. «Ας πάμε να ξεσκάσουμε και λίγο», είπε η κυρα-Μπαρπαρή. «Πήγαινε εσύ να ετοιμάσεις την άμαξα και θα σε προφτάσω κι εγώ αφού αλλάξω πρώτα τα ρούχα μου». Μα αντί να αλλάξει ρούχα, πήρε έναν τενεκέ με πετρέλαιο, που είχε κρύψει στο δωμάτιό της και ράντισε όλο το σπίτι.

Έριξε

και

μερικά

κατάξερα

χαμόκλαδα

στο

τζάκι

για

να ανάψει εύκολα η φωτιά. Ήλπιζε πως έτσι θα επεκταθεί η φωτιά και θα καεί όλο το σπίτι. Στο δρόμο για το γυρισμό η κυρα-Μπαρπαρή έκανε κρυφές χαρές πως θα έβρισκαν το σπίτι της κυρα-Αγαθής στάχτη

και

αποκαΐδια

κι

ανυπομονούσε

να

δει

την

αντίδρασή

της σαν θα το αντίκριζε. Μα

τι

απογοήτευση

για

την

κυρα-Μπαρπαρή!

Το

καθετί

στο σπίτι ήταν στη θέση του. «Για κοίτα δω τι έγινε!» λέει η κυρα-Αγαθή ανυποψίαστη, μπαίνοντας

στο

σπίτι.

«Φαίνεται

πως

φύσηξε

αέρας,

άνοι-

ξε το παράθυρο και η φωτιά έσβησε και βρομίσαμε πετρέλαιο». Και παίρνοντας έναν κουβά με νερό άρχισε να καθαρίζει το πετρέλαιο, που είχε χύσει η κυρα-Μπαρπαρή, πριν ανάψει τη φωτιά. Η κυρα-Μπαρπαρή τρωγότανε από το κακό της, που το σχέδιό της απέτυχε και έβαλε αμέσως στο μυαλό της, χωρίς να

χάσει

καιρό,

ένα

καινούριο

σχέδιο

για

να

καταστρέψει

τη φίλη της και την οικογένειά της. «Ας πάμε Αγαθή μου μέχρι το δάσος να μαζέψουμε αγριόχορτα, να τα βράσουμε για το μεσημέρι», πρότεινε η ύπουλη Μπαρπαρή στην Αγαθή.

~11~