Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου by Εκδόσεις Οσελότος

160 × 230 SPINE: 8.4

FLAPS: 70

μια βιωματική μεθόδευση πορείας και κατεύθυνσης με αλληλεξάρτηση και αλληλεπίδραση γεμίζοντας τις… σελίδες της ζωής μου.

Δ. Κ.

ISBN 978-618-205-662-2

9 786182 056622

Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου

Η ποιητική συλλογή «Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου» από τις εκδόσεις Οσελότος είναι το πρώτο συγγραφικό μου ταξίδι που εύχομαι να πλεύσει και στον δικό σας ωκεανό.

Δώρα Κουκούλη

Η ενασχόλησή μου, μεγάλη πια, με τη φωτογραφία, μου έδωσε τη δυνατότητα να μπορώ μέσα στην ασχήμια να ξεχωρίζω την ομορφιά, την ωραιότητα με εικόνες που είδα, γνώρισα, έζησα, που γέμισαν και γεμίζουν τις στιγμές μου, δίνοντας την αφοπλιστική διάσταση της οντότητας των υπαρχόντων και μη στοιχείων του περιβάλλοντός μου, χαρίζοντάς μου μοναδική αισθητική, προβληματισμό, απορία, γνώση και… γίγνεσθαι. Βλέπεις, κάποιες εικόνες μου εκτέθηκαν ομαδικά (ΔΕΘ, OUT OF FOCUS 2014). Όλα αυτά έδωσαν τη δυαδικότητα ανάμεσα σ’ εμένα και σ’ όλους τους άλλους και τ’ άλλα, μια μοναδική ερωτική σχέση πάθους για καθετί με το οποίο ερχόμουν σ’ επαφή, μ’ άρεσε, ήθελα, αφουγκραζόμουν, με έλκυε, με ζόριζε, με φανάτιζε, με απέρριπτε, με αναδείκνυε… Εγώ και εσύ, εγώ και αυτός, εγώ και αυτό ή το άλλο, εγώ και καθετί που μου έδινε μαύρες ελαστικές ίνες σαν γράμματα να γίνουν ένα «σπλατς» στις σελίδες μου, να δώσουν το φάσμα των χρωμάτων μέσα στον ασπρόμαυρο καμβά του λευκού και του μαύρου με τον απέριττο συμβολισμό για καθετί που μου δίνει ή μου παίρνει η ζωή…

Τ’ όνομά μου είναι Θεοδώρα, Δώρα, Δωρούλα, Ρούλα, Ρουλίτσα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς ότι μπορεί να με φωνάξει… Και ακούω σε όλα. Έτσι έμαθα από μικρή… γεννημένη στο «μεγάλο χωριό», την Αθήνα, φυσικά, την πρωτεύουσα, όπως τη λέμε. Είμαι παιδί της δεκαετίας […] Σ’ αυτήν έμαθα τον λόγο, την εικόνα, τον ήχο, το άρωμα, τη γραφή. Όλες οι αισθήσεις, σε πρώτη γραμμή με πλήρη συνεργασία για τη δημιουργική υφή μου. Μεγαλώνοντας μόνη, μέσα σ’ ένα συνονθύλευμα ανθρώπων, καταστάσεων, φαινομένων, ανακάλυψα την κρίση, την αγάπη, τον φόβο, την επιθετικότητα, την άμυνα, τη συνεργασία, τη μοναχικότητα, όλα αυτά που έκαναν το κοριτσάκι με τα κόκκινα μάγουλα της ντροπής να γίνει το πιο επικοινωνιακό άτομο. Δοτική σε όλα, για το καλό και το κακό μου. Μέσα απ’ τη συμμετοχή μου σε ομάδες, βρήκα τον ρόλο μου και την υπόστασή μου στον Οδηγισμό… Η ομαδικότητα, η κοινωνική συμμετοχή και συνοχή, και η ζωή μέσα στη φύση, μαζί με τα παιδιά, που ήταν οι μεγαλύτεροι δάσκαλοί μου, ήταν όλα αυτά που χάρισαν με στίχους 

Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου

Τιτλος

Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου Συγγραφέας

Δώρα Κουκούλη φωτογραφιες

byphototheora Σειρα

Ποίηση [2358] 1124/16 Επιmελεια - Διορθωση

Δώρα Κουκούλη Πρώτη Εκδοση

Αθήνα, Νοέμβριος 2024 ISBN 978-618-205-662-2

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108 e-mail: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www.ocelotos.gr Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Δώρα Κουκούλη

Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου

— ΑΘΗΝΑ 2024 —

Αφιερωμένο σε… δύο παρθένες ψυχές

Προλογικό Σημείωμα

Η Δώρα, στη συλλογή της «Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου», εκφράζεται αυθόρμητα, εγκάρδια, με λογοτεχνική γραφή που φανερώνει την αγάπη της για τη φύση, τον άνθρωπο, τη συντροφικότητα και, γιατί όχι, για τη μοναξιά που θέλει δύναμη κανείς να την αντέξει, με περίσσευμα συναισθημάτων. Τη συγχαίρω για τον πλούτο των νοημάτων που καταγράφει στα ποιήματά της, αφού μας τραβούν το ενδιαφέρον να τα ξαναδιαβάσουμε, να νιώσουμε ό,τι εκείνη νιώθει, να μπούμε βαθιά στη σκέψη της για να κατανοήσουμε το μεστό λογοτεχνικό έργο της. Κάπου λέει: «Εγώ θα είμαι πάντα εδώ», και είναι εδώ, θα είναι εδώ, αφού τα γραπτά μένουν (scripta manent). Δήμητρα Γούσιου Καθηγήτρια (Καλοκαιρινή φίλη)

Όταν τ’ αλόγατα θα τρέξουν και φύγουν μέσα στο κενό όταν στις ράχες τους ανεβούν παιδιά, μεγάλοι, ένα σωρό όταν αυτά θα χλιμιντρίσουν μέσα στου χρόνου το λεπτό νιώθεις πως όλα περιμένουν το καβαλίκεμα των κοριτσιών, γέρνοντας στα πρόσωπά τους, που γαργαλούν νωχελικά τα όμορφα λυτά μαλλιά τους, με τα δερμάτινα τα χαϊμαλιά που κρέμονται απ’ τον λαιμό, ως την καρδιά τους. Όσο κι αν δείχνουν αιχμάλωτα, γυρίζουν γύρω γύρω, κι ελεύθερα νιώθεις πως ζουν καλπάζοντας αερινά, μ’ όλες τις χάρες και τις ελπίδες σαν να ’ναι εκεί αληθινά. Στο καρουσέλ αφήνουν τις άλογες αέρινες μορφές να τις πηγαίνει πάνω κάτω, να τις ζαλίζει το τραχύ τ’ ανέβασμά του, να τις καλμάρει το κατέβασμα ξανά, σ’ ονειρική τελετουργία, σ’ ένα ταξίδι μαγικό, που το προσμένουν να γιομίσουν μ’ αχνάρια όλο το κενό. Αυτά που έχουνε αφήσει πατώντας την αέναη τη γη και στη γραμμή των οριζόντων χτίζοντας μια νέα αρχή. Αυτά που δίνουνε ελπίδα και φως και λάμψη και ζωή αυτά που καταμαρτυρούνε το παραμύθι μιας ψυχής και δεν τολμούν πια να το πούνε ούτε και να το τραγουδούν όμως εσύ ποθείς ν’ ακούσεις, σιγά να σου το μουρμουρούν και όταν τα άτια γυρίζουν, ανακαλύπτεις στη στροφή πως κάπου μες στο παραμύθι βρίσκεται τ’ όνειρο και ζει.

Και τα μικρά λαμπιόνια έγιναν λαμπερό φως να ’ναι κοντά σου να φωτίζουν κάθε στενό κάθε μονοπάτι αλαργινό, κρυφό κι απόσκιο ή απόκρυφο σοκάκι –της καρδιάς και του μυαλού σου– που κάνει τυφλές διαδρομές στον λαβύρινθο ή στα ανήλιαγα στενά της ψυχής σου… Φώτισε τους δρόμους, τα σοκάκια σου βρες την αλήθεια σου στις διαδρομές ενός νέου χρόνου που θα λάμψουν τα θέλω σου…

…ακόμα και τ’ αστέρια πήραν τη λάμψη απ’ τα λαμπιόνια και φαίνονται πιο δυνατά, πιο λαμπερά κι έβαλαν όλη τη δύναμή τους ν’ αποθηκεύσουν τη λάμψη ακόμα και απ’ το φως της σελήνης. Να την αρπάξουν, να την ξεπεράσουν για να τα βλέπεις να σ’ οδηγούν εκεί που πραγματικά γεννιέται η αγάπη, η χαρά, η αλήθεια …εκεί που μπορείς να βρεις τη γαλήνη την ψυχική ηρεμία, την εμπιστοσύνη τού «είμαι» και του «είμαστε» του «μπορώ» και του «μπορούμε» …εκεί που μπορεί να υπάρξει η δύναμη του κόσμου τούτου νικώντας πάντα το κακό, το άσχημο, το μοχθηρό …εκεί που τα πάντα υπάρχουν, αλλά μπορούν να γίνουν και καλύτερα …στον άνθρωπο…

160 × 230 SPINE: 8.4

FLAPS: 70

Δ. Κ.

ISBN 978-618-205-662-2

9 786182 056622

Στίχοι στις σελίδες της ζωής μου

Δώρα Κουκούλη