Σύνδεση με όρια

Σύνδε Ση με όρια

Τι Τλος ςύνδεση με όρια

ς υγγρΑ φέ Α ς Κλαίρη Τσαπέκου

ςέ ιρΑ

Προσωπική ανάπτυξη [6358] 0324/01

έΠ ιm έ λ έ ι Α - Διορθω ς η Μαρίνα ςταμέλου

Layout - Design myrtilo, λένα Παντοπούλου

Copyright© 2024

Κλαίρη Τσαπέκου

Πρ ωΤ η έΚΔο ς η Αθήνα, Μάρτιος 2024

is B n 978-618-205-558-8

ΚέΝΤριΚη ΔιΑθέςη Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Κλαίρη Τσαπέκου

Σύνδε Ση με όρια

Πώς να συνδεθείτε με το παιδί σας.

Τα εργαλεία που κάθε γονιός χρειάζεται να ξέρει.

Αφιερωμένο

στη μαμά μου Άννα

και

στην κόρη μου Εμμέλεια

Αυτό που συνηθίζω να λέω στους γονείς που μου εμπιστεύονται τα παιδιά τους είναι ότι: «Από τη στιγμή που έχεις νευριάσει/θυμώσει με το παιδί σου, σημαίνει ότι έχει ήδη παραβιάσει τα ΟΡΙΑ σου».

Η ευθύνη όμως βαραίνει αυτόν που έχει τη γνώση και, στην περίπτωσή μας, βαραίνει τους γονείς.

Αν δεν διδάξουμε εμείς στα παιδιά μας αυτά τα μαθήματα, θα τους τα διδάξει κάποιος άλλος, που μπορεί να μην έχει και την καλύτερη πρόθεση.

Πρόλογος

Υπάρχουν μερικές στιγμές στη ζωή μας που λειτουργούν σαν σελιδοδείκτες. Είσαι εσύ πριν από το συμβάν και ύστερα από αυτό. Μία τέτοια στιγμή είναι η στιγμή που γίνεσαι γονιός. Ξαφνικά, οι φωνές στο κεφάλι σου πληθαίνουν και δυναμώνουν σε ένταση. Έρχεσαι αντιμέτωπος με φόβους, που ήταν καλά κρυμμένοι, με αισθήματα

ανεπάρκειας, με έντονη αυτοκριτική και αίσθημα τεράστιας ευθύνης. Οι περισσότεροι από εμάς, αν ρωτηθούν πότε άρχισαν να αισθάνονται σαν μεγάλοι, θα δυσκολευτούν να απαντήσουν και, αν θέλετε τη γνώμη μου, αυτό συμβαίνει γιατί δεν έπαψαν ποτέ να είναι παιδιά. Τώρα, όμως, αυτά τα «παιδιά» απέκτησαν δικά τους παιδιά και δεν έχουν την παραμικρή ιδέα πώς να φροντίσουν όλες τις πτυχές αυτών των πλασμάτων, γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζουν όλες τις δικές τους πτυχές.

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας και η στατιστική θα πόνταρε ενάντια στην επιτυχία αυτού του εγχειρήματος. Εντούτοις, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, βρίσκουμε το σθένος να υπερασπιστούμε τα μικρά μας, να αντιμετωπίσουμε τους εφιάλτες μας

Τα παιδιά είναι καθρέφτης μας!

Τι γίνεται, όμως, όταν τα «γυαλιά» που φοράει ο γονιός θολώνουν το είδωλο του καθρέφτη; Στρεβλωμένες αντιλήψεις και ασυνεπείς πράξεις δημιουργούν αποσύνδεση, με αποτέλεσμα η απόσταση μεταξύ γονιών και παιδιών να μεγαλώνει.

Το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα κάλεσμα σε κάθε γονιό να συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό που συνθέτει τη βάση της σχέσης του με το παιδί του και με τον εαυτό του.

Λειτουργεί σαν οδηγός που προάγει την Αναγνώριση, τη Διόρθωση, την Επούλωση και την ουσιαστική

Σύνδεση με τον εαυτό μας και το παιδί μας.

Αν δεν γνωρίζουμε το εγώ, δεν θα ανακαλύψουμε

το εμείς!

ISBN 978-618-205-558-8