Το άρωμα του Πόντου by Εκδόσεις Οσελότος

140 × 210 SPINE: 35 FLAPS: 80

Άλλα έργα της Ράνιας Αλεξάνδρου

ΡΆΝΙΑ ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ

Το άρωμα του Πόντου

Το «Άρωμα του Πόντου» είναι το ελιξίριο μυρωδικό που θα σας ταξιδέψει σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο, δάκρυ, αγάπη, δύναμη, υπεροχή, κύρος, εξουσία, παντοδυναμία... Αλλά και σε έναν κόσμο διαπλοκής, ίντριγκας, ανταγωνισμού, απωθημένων, εγωισμού, μίσους, κακίας, θανάτου. Άλλωστε, τα αρώματα αυτή την ικανότητα έχουν, να μας ταξιδεύουν, και μια παραπάνω, να μας μαθαίνουν τι μας ταιριάζει – γιατί κανένα ταξίδι και καμιά μυρωδιά δεν αρωματίζει ίδια όλες τις ζωές… Αν και η ζωή είναι ένα πείραμα γεμάτο ταξιδιάρικες μυρωδιές, εμείς είμαστε εκείνοι που επιλέγουμε, έχοντας τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε και την ικανότητα να μυρίσουμε, αρκεί να γνωρίζουμε ότι τούτο το «αρωματικό» ταξίδι της ζωής έχει σκοπό τη δροσιά της ψυχής.

ΡΆΝΙΑ ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ

ε αφετηρία το 1908, χρονιά ορόσημο για τον Ελληνισμό, μια και η Γενοκτονία των Ποντίων αποτέλεσε τον προπομπό του Μεγάλου Διωγμού, ξετυλίγεται το οδοιπορικό της ζωής του Αλέξανδρου Παντελίδη. Το μικρό αγόρι από τον Πόντο που από νωρίς βιώνει τον πόνο και την αθλιότητα στο γκέτο όπου ζει, αψηφώντας εμπόδια και κινδύνους καταφέρνει στο πέρασμα των χρόνων να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα· να οικοδομήσει έναν κόσμο, τον δικό του κόσμο, με δύο κυρίαρχους άξονες: τη μεγάλη, δεμένη, ευτυχισμένη οικογένεια που αποκτά με τη γυναίκα της ζωής του Μυρτώ και την παγκόσμια φαρμακευτική «αυτοκρατορία» που ιδρύει με πιστό αρωγό την αγάπη του για τους συνανθρώπους του και τη φροντίδα αυτών… Πόσο γερά όμως είναι τελικά τα θεμέλια του κόσμου που έχει δημιουργήσει ο ισχυρός αυτός άνδρας;

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ISBN 978-960-564-540-3

Η Ράνια Αλεξάνδρου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Ψυχολογία και έχει ασχοληθεί με ομαδικές θεραπείες αυτογνωσίας, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για τη διαχείριση κρίσης και οικογενειακής βίας, κρίσεις πανικού σε εφήβους και ενήλικες και την αντιμετώπιση του προβλήματος, διαχείριση πολιτισμικών πόρων, μαθήματα σεναρίου και Ιστορία της Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια Φιλοσοφίας. Είναι φανατική φιλόζωη, οικολόγος και ακτιβίστρια. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, είναι μητέρα ενός αγοριού και γράφει με ψευδώνυμο. facebook: Author.RaniaAlexandrou. e-mail: ran.alexandrou@gmail.com

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

οσελότος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 11/10/2017 1:14:47 PM

Το άρωμα του Πόντου Ράνια Αλεξάνδρου Λογοτεχνία [2358]1117/21 Όλγα Παλαμήδη Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Ράνια Αλεξάνδρου Αθήνα, Νοέμβριος 2017

ISBN 978-960-564-540-3

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Ο συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευδών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

soma_pontos.indd 2

11/10/2017 1:23:13 PM

ΡΆΝΙΑ ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ

Το άρωμα του Πόντου

soma_pontos.indd 3

11/10/2017 1:23:13 PM

soma_pontos.indd 4

11/10/2017 1:23:13 PM

Κοιτώ ψηλά και σε αντικρίζω, στην αρχή θολά κι ύστερα καθαρά, σαν τα γαλήνια νερά, σαν την αύρα της θάλασσας, σαν το γαλάζιο του ουρανού… Μου στέλνεις την πνοή σου και φτάνει η αναπνοή σου ίσαμε τη γη, χαϊδεύει τα μαλλιά μου, δροσίζει το σώμα μου, ηρεμεί την ψυχή μου… Σου χαμογελώ και σε ευχαριστώ! Θα σε αγαπώ για μια ζωή…

Στον πατέρα ΜΟΥ

soma_pontos.indd 5

11/10/2017 1:23:13 PM

soma_pontos.indd 6

11/10/2017 1:23:13 PM

Αγαπημένοι αναγνώστες, Το μυθιστόρημα αυτό ξεκινά κάπου στις αρχές του 20ού αιώνα και συγκεκριμένα το 1908, χρονιά ορόσημο για τον Ελληνισμό, μια και η Γενοκτονία των Ποντίων ήταν ο προπομπός του Μεγάλου Διωγμού. Έτσι λοιπόν το «Άρωμα του Πόντου» θα είναι αυτό το ελιξίριο μυρωδικό που θα σας ταξιδέψει σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο, δάκρυ, αγάπη, δύναμη, υπεροχή, κύρος, εξουσία, παντοδυναμία... Αλλά και σε έναν κόσμο διαπλοκής, ίντριγκας, ανταγωνισμού, απωθημένων, εγωισμού, μίσους, κακίας, θανάτου. Άλλωστε, τα αρώματα αυτή την ικανότητα έχουν, να μας ταξιδεύουν, και μια παραπάνω, να μας μαθαίνουν τι μας ταιριάζει, γιατί κανένα ταξίδι και καμιά μυρωδιά δεν αρωματίζει ίδια όλες τις ζωές. Άλλες τις δέχονται και άλλες τις αποβάλλουν, σε άλλες μοσχοβολούν και σε άλλες βρομοκοπούν. Αν και η ζωή είναι ένα πείραμα γεμάτο από ταξιδιάρικες μυρωδιές, εμείς είμαστε εκείνοι που επιλέγουμε, έχοντας τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε και την ικανότητα να μυρίσουμε, αρκεί να γνωρίζουμε ότι τούτο το «αρωματικό» ταξίδι της ζωής έχει σκοπό τη δροσιά της ψυχής. Με την ελπίδα ότι το «Άρωμα του Πόντου» θα μοσχοβολήσει στις καρδιές σας, εύχομαι καλή ανάγνωση! Ράνια Αλεξάνδρου

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

soma_pontos.indd 7

11/10/2017 1:23:13 PM

soma_pontos.indd 8

11/10/2017 1:23:13 PM

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ον Φεβρουάριο του 1944 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 19161923. Η αναγνώριση αυτή, παρ’ όλη την εβδομηντακονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό Ελληνισμό και συνέδεσε τον σύγχρονο Ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η «νέα τάξη πραγμάτων» που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του Ελληνισμού, αλλά και τα διανοητικά. Η «Γενοκτονία» ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη Δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα, ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση (ολική ή μερική) μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις, αφού ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι· στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί! Η Γενοκτονία των Ελλήνων υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

soma_pontos.indd 9

11/10/2017 1:23:13 PM

του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων. Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο «Ένωση και Πρόοδος» ιδρύθηκε το 1889 – στο συνέδριό τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911, πάρθηκε η απόφαση ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, καταδικάζοντας σε θάνατο διάφορες εθνότητες. Από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών την εποχή εκείνη και μέχρι την παραμονή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα, ενώ μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί 353.000 άνθρωποι. Οι Τούρκοι μέχρι και σήμερα αρνούνται τη σφαγή του 1922, αποδίδοντάς τη στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου… (Οι Ήρωες του βιβλίου μου είναι μυθικά πλασμένοι από την πένα μου.)

ΡΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

soma_pontos.indd 10

11/10/2017 1:23:13 PM

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ... ΠΟΝΤΟΣ... ΤΟΥΡΚΙΑ

ο πρώτο πράγμα που θυμόταν ο Αλέξανδρος Παντελίδης ήταν ο θάνατος της μητέρας του. Το άψυχο σώμα της, πεσμένο στο χώμα βαμμένο με αίμα, θαρρείς και έμοιαζε σαν ξύλινη μαριονέτα καταμεσής του δρόμου, ενώ ορδές ανθρώπων έτρεχαν να σωθούν καταπατώντας το κορμί της με τέτοια αγριότητα, ξεσκίζοντας με βαρβαρότητα τα ρούχα της. Άψυχα κορμιά κι ακέφαλα σώματα πεταμένα ολούθε, πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα, παντού φωτιά και μαχαίρι. Όταν σταμάτησε κάποια στιγμή το μακελειό, ο μόνος ήχος που απέμεινε ήταν τα κλάματα όσων είχαν επιζήσει. Τούτο το μακρόσυρτο πένθιμο τραγούδι από φωνές ακουγόταν τόσο δυνατό, που έκανε το μυαλό να σκιάζεται, τον νου να τραντάζεται – όλη η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είχε μεμιάς χαθεί. Το νεαρό αγόρι γονάτισε πλάι της, ενώ η καρδιά του πήγαινε να σπάσει. Τη σκούντηξε και φώναξε δυνατά τη λέξη «μάνα». Για ένα δέκατο του δευτερολέπτου η μητέρα του άνοιξε τα μάτια της, τον είδε κι ύστερα τα σφάλισε για πάντα. Έσυρε το κουφάρι της με όση δύναμη είχε το αδύναμο κορμί του και το ’κρυψε κάτω από τα χαλάσματα ενός σπιτιού. Έψαξε εναγωνίως να βρει μια αξίνα, ένα φτυάρι, κι όταν τη βρήκε, τράβηξε στο αντικρινό οικόπεδο και έσκαψε για ώρες πολλές τον λάκκο της. Ο Αλέξανδρος Παντελίδης βρήκε καταφύγιο μαζί με άλλους 1.400 περίπου ανθρώπους στο γκέτο που

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

soma_pontos.indd 11

11/10/2017 1:23:14 PM

οι Τούρκοι είχαν φτιάξει γι’ αυτούς· τους στοίβαξαν μέσα, τους κλείδωσαν και τους ξέχασαν. Οι φρουροί που παραμόνευαν έξω από τη μεγάλη πόρτα, ζωσμένοι με όπλα και χατζάρες, ήταν η υπενθύμισή τους, αφού κανείς από δαύτους δεν μπορούσε να βγει μήτε να μπει. Την επιμέλεια της φροντίδας τους την είχαν δώσει στα μικρά παιδιά. Μια φορά τη μέρα η πόρτα άνοιγε και ένα τσούρμο αγόρια έβγαιναν έξω από την πύλη προκειμένου να βρουν νερό και φαΐ για τον έγκλειστο πληθυσμό. Τα παιδικά χεράκια τους έσκαβαν τη γη ματώνοντας με το αίμα τους ρίζες και αγριόχορτα, τροφή για όλους αυτούς. Κι όταν η σφυρίχτρα ακουγόταν, έτρεχαν όπως όπως με το κεφάλι σκυμμένο να σταθούν στη σειρά κι αφού πέρναγαν από επιθεώρηση αυτά και οι πραμάτειες τους, έμπαιναν γρήγορα μέσα στο γκέτο και η βαριά ξύλινη πόρτα έκλεινε πίσω τους. Αν κάποιο από δαύτα έκανε το λάθος να κρύψει κάνα κομμάτι μουχλιασμένο ψωμί στα βρακιά του μέσα, οι φρουροί τού έκοβαν μεμιάς το κεφάλι, καθώς για την «κλοπή» αυτού του αγαθού, ο δράστης έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Έτσι λοιπόν πέρασαν οι πρώτοι τέσσερις μήνες, αγκαλιά με την εξαθλίωση, την ανέχεια, τον θάνατο, μα και τον έρωτα, την αγάπη, τη ζωή. Κάθε μέρα, ξεψυχισμένα κορμιά έβρισκαν ανακούφιση στους πρόχειρα σκαμμένους τάφους σε κάποιο απόμερο σημείο του καταυλισμού. Άνδρες και γυναίκες έθαψαν κλαίγοντας παιδιά και γονείς, μα και παιδιά κάθε ηλικίας αποχαιρέτησαν τους δικούς τους κάνοντας βουβά μια προσευχή. Όσοι απέμειναν, συνέχιζαν να ζουν με όποιον τρόπο μπορούσαν. Τα βράδια, οι περισσότεροι

ΡΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

soma_pontos.indd 12

11/10/2017 1:23:14 PM

απ’ αυτούς μαζεύονταν σιμά σιμά και ψιθυριστά ξετύλιγαν τις ιστορίες τους. Πολλοί έρωτες γεννήθηκαν, πολλά παιδιά αναστήθηκαν, γιατί η αγάπη ανθίζει ακόμα και στα χαλάσματα. Αρχηγός του γκέτο έγινε ο γιατρός Πελοπίδας Μαυρίδης. Αν κι ήταν μορφωμένος, οι γνώσεις του καμιά σημασία δεν είχαν, αφού τις αρρώστιες και τα θανατικά δεν μπόρεσε μήτε κι αυτός να τα γιατρέψει. Τον ανέδειξαν ηγέτη τους γιατί μίλαγε σωστά τη γλώσσα των Τούρκων. Κάθε είκοσι περίπου μέρες ο Τούρκος αξιωματικός Αχμέτ Καραοκιούλογλου, υπεύθυνος για τούτον τον καταυλισμό, πέρναγε μέσα και με τη συνοδεία τουλάχστον τριάντα στρατιωτών επιθεωρούσε σπιθαμή προς σπιθαμή το γκέτο. Αλίμονο αν έπεφτε κάτι περίεργο στην αντίληψή του. Έκαιγε, κατέστρεφε και στο τέλος σκότωνε αδιακρίτως όποιον έπιανε το μάτι του, κι ύστερα απαγόρευε το νερό και το φαΐ για μέρες ολόκληρες, επιβάλλοντας με τον τρόπο αυτόν την απόλυτη πειθαρχία. Κι ως ένα σημείο, το είχε καταφέρει, όμως η φύση του ανθρώπου δεν ζει κάτω από ζυγό, πόσο μάλλον ο Έλληνας! Έτσι λοιπόν, κατά την τελευταία έφοδο του Τούρκου αξιωματικού, ο Πελοπίδας Μαυρίδης βγήκε μπροστά και με σκυμμένο το κεφάλι μίλησε μαζί του. — Δεν έχω το δικαίωμα να σας ζητήσω τίποτα, μα επιτρέψτε μου να σας ικετέψω για ένα μονάχα πράγμα, είπε με σταθερή φωνή ο γιατρός. — Τολμάς να στέκεσαι μπροστά μου; φώναξε με δύναμη ο Καραοκιούλογλου και ευθύς σήκωσε το μαστίγιο στον αέρα.

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

soma_pontos.indd 13

11/10/2017 1:23:14 PM

— Μη με βασανίσεις, άρχοντά μου, ικέτευσε ο Μαυρίδης. Όλους αυτούς τους μήνες δεν έχουμε προξενήσει κανένα πρόβλημα, είμαστε φρόνιμοι και υπάκουοι στην εξουσία σου και σε σεβόμαστε όλοι εδώ μέσα. Τα λόγια του θαρρείς και μαλάκωσαν τον Τούρκο και χωρίς να κατεβάσει το χέρι, τον άφησε να μιλήσει. — Τι θες, Έλληνα; — Να μου δώσετε το δικαίωμα να φτιάχνω αλοιφές και φάρμακα για τούτους τους ανθρώπους. Οι αρρώστιες που υπάρχουν μπορούν να ξεκάνουν ολάκερο το γκέτο, μα σαν εξαπλωθούν και έξω από δω, θα φέρουν συμφορές μεγάλες σ’ εσάς και στους στρατιώτες σας. Το μαστίγιο έσκισε μεμιάς τη σάρκα του, αίμα ξεχείλισε από το κορμί του και ο γιατρός έπεσε βαρύς στο χώμα επάνω. Κανείς δεν σάλεψε, κανείς δεν μίλησε, όλοι με τα κεφάλια σκυμμένα περίμεναν τον θάνατο που από λεπτό σε λεπτό θα έβρισκε τον αρχηγό τους. Ο Τούρκος αξιωματικός συνέχισε να τον βαρά αλύπητα κι όταν κουράστηκε, πέρασε το ματωμένο μαστίγιο στη ζώνη του. — Αν γίνεις καλά, Έλληνα, τότε θα σκεφτώ τα λόγια σου, είπε και πέρασε έξω. Ο Πελοπίδας Μαυρίδης το βράδυ εκείνο σήκωσε πυρετό, το σώμα του τρανταζόταν από ρίγη. Σάλια κι αφροί έβγαιναν από το στόμα του. Δέκα μέρες και δέκα νύχτες παραμιλούσε τόσο, που κανείς μέσα στο γκέτο δεν έκλεισε μάτι. Οι φροντίδες που του παρείχαν οι γυναίκες του καταυλισμού ήταν λίγο βρόμικο νερό και βρασμένες πικρές τσουκνίδες. Οι πληγές του, βαθιές και ανοιχτές, είχαν γεμίσει τόσο πύον που βρόμα-

ΡΑΝΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

soma_pontos.indd 14

11/10/2017 1:23:14 PM

γε, θαρρείς, όλος ο τόπος. Κανένα γιατροσόφι δεν τον βοηθούσε, καμιά προσευχή δεν τον ηρεμούσε. Ο νεαρός Αλέξανδρος Παντελίδης, όταν όλοι έφευγαν από κοντά του, ήταν ο μόνος που έμενε δίπλα του. Τον γιατροπόρευε με τα μικρά του χέρια αλλάζοντας κάθε λίγο και λιγάκι τα κουρέλια που έδεναν τις πληγές του. Μάλιστα είχε εφεύρει και μια αλοιφή από χόρτα και χώμα και χωρίς να τον πάρει κανείς χαμπάρι, άλειφε πάνω τους τούτο τον πολτό. Την ενδέκατη μέρα, ο Πελοπίδας Μαυρίδης άνοιξε δειλά δειλά τα μάτια του και ζήτησε από τον νεαρό προστάτη του μια στάλα νερό. Το θαύμα πλέον είχε γίνει και από τούτο αναγεννήθηκε και το μικρό ορφανό, αφού η απόφασή του να γίνει γιατρός έστεκε πια μέσα του ζωντανή όπως η θωριά της μάνας του! Οι μέρες που πέρναγαν έβρισκαν όλο και πιο δυνατό τον γιατρό. Το σώμα του είχε ξαναποκτήσει τη δύναμή του και έτσι ο Πελοπίδας –μια μέρα πριν περάσει ο Τούρκος αξιωματικός για επιθεώρηση– στάθηκε ορθός στα πόδια του. Όλοι μίλησαν για θαύμα και ευθύς γονάτισαν και προσευχήθηκαν στην Παναγιά. Ο νεαρός Αλέξανδρος Παντελίδης αν και γονάτισε στα πόδια του, ήξερε ότι «οι προσευχές» που έσωσαν τον γιατρό ήταν οι δικές του εφευρέσεις. Από τη μέρα εκείνη κι ύστερα ανακάτευε ό,τι χορτάρι έπεφτε στα χέρια του, το έπλενε, το έκοβε, το μούλιαζε σε νερό κι ύστερα το έβραζε και το έβαζε σε μικρά γυάλινα βαζάκια που έβρισκε από τις γυναίκες του καταυλισμού. Τα καταχώνιαζε κάτω από το βρόμικο πορτόνι του ύπνου του και τα φύλαγε ως κόρη οφθαλμού μέχρι την επό-

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

soma_pontos.indd 15

11/10/2017 1:23:14 PM

140 × 210 SPINE: 35 FLAPS: 80

Άλλα έργα της Ράνιας Αλεξάνδρου

ΡΆΝΙΑ ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ

Το άρωμα του Πόντου

ΡΆΝΙΑ ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ISBN 978-960-564-540-3

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

οσελότος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς 11/10/2017 1:14:47 PM