ΣΤΕΛΛΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΠΟΥ ΕΓΕΡΝΕ
«Ββββ, πόσο θα αντέξεις ακόμη, μικρέ; Στο τέλος θα σε ρίξω», έλεγε ο βοριάς και η παγερή του ανάσα έσφιγγε το κυπαρισσάκι.
Η
Στέλλα Αρβανίτη κατάγεται από τη Β. Εύβοια (Λιχάδα). Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ιταλική Γλώσσα και Φιλολογία και ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή της κατάρτιση στον Καναδά και στην Μπολόνια της Ιταλίας (υποτροφία Erasmus). Παράλληλα αποφοίτησε και από τη Σχολή Διπλωματούχων Ξεναγών του ΕΟΤ. Από το 1996 εργάζεται ως διπλωματούχος ξεναγός σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία και κατά καιρούς ως εκπαιδεύτρια στα ΚΕΚ. Η συγγραφική της δραστηριότητα άρχισε από τα πολύ πρώιμα χρόνια του δημοτικού και η συγγραφή είναι η μεγάλη της αγάπη. Της αρέσει επίσης να διαβάζει, λατρεύει τα ταξίδια που τη βοηθούν να συλλέγει εμπειρίες, να γνωρίζει διαφορετικές κουλτούρες και φυσικά να εμπνέεται. Το παραμύθι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη δουλειά της καθώς το έχει εντάξει στις ξεναγήσεις των ελληνικών αλλά και ξένων σχολείων (ελληνικοί μύθοι, συμβολισμοί, θρύλοι και παραδόσεις). Διαθέτει κανάλι στο youtube (Stella Arvaniti) με παραμύθια και μυστικά συγγραφής. Επίσης πραγματοποιεί σεμινάρια συγγραφής και συμβολισμού των παραμυθιών.
Είχε δίκιο ο βοριάς και το κυπαρισσάκι το ήξερε… Πόσο θα άντεχε ακόμη; Θα το έριχνε κάτω χτυπημένο…
ISBN 978-960-564-693-6 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ 2016, «Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ» (εκδ. Οσελότος), Α΄ Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Πετρίδειο Ίδρυμα Κύπρου. 2015, «Τα δάκρυα της ζωής» (εκδ. Οσελότος), Γ΄ Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. 2014, «Το μυστικό της Μπρασκόγουρνας» (εκδ. Οσελότος), Α΄ Βραβείο Παιδικής Νουβέλας, 30ό Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης και Πεζογραφίας. 2014, «Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ», Γ΄ Βραβείο Παραμυθιού, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. 2012, «Το κυπαρίσσι που έγερνε» (εκδ. Χρυσαλλίδα), Έπαινος, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Τους πρώτους της επαίνους έλαβε στην Γ΄ Γυμνασίου, σε πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης και πεζογραφίας («Ο ΦΙΛΩΝ»).
ΤΙΤΛΟΣ
Το κυπαρίσσι που έγερνε ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ
Στέλλα Αρβανίτη ΣΕΙΡΑ
Παιδική Λογοτεχνία [3358] 0818/15 ΕΠΙMΕΛΕΙΑ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Όλγα Παλαμήδη ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Αθανασία Καρατζά LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου COPYRIGHT© 2018
Στέλλα Αρβανίτη ΠΡΏΤΗ ΕΚΔΟΣΗ
Αθήνα, Οκτώβριος 2018 ISBN 978-960-564-693-6
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
Στέλλα Αρβανίτη
ΑΘΗΝΑ 2018
Π
άνω στην πλαγιά ενός λόφου, που κοιτάζει τον Ευβοϊκό και καμαρώνει για την ωραία θέα, βρίσκεται μια ομορφοκλησσιά. Είναι αφιερωμένη στην Παναγία και συρρέουν πιστοί απ’ όλη την Ελλάδα για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα, την Παναγία να αγκαλιάζει τον μικρό Χριστό. Της ζητούν να κάνει το θαύμα της και η Παναγία πάντα το κάνει. Άσχετα ποιος θα της το ζητήσει, άσχετα αν είναι άνθρωπος ή ζώο, πετούμενο ή φυτό, φτάνει να το ζητήσει κάποιος με την ψυχή του και αυτή θα το κάνει. Έτσι το έκανε και τότε… Ήταν λίγο μετά τον Μεσοπόλεμο. Δύσκολα χρόνια. Πιο δύσκολα για τους κατοίκους του χωριού, που με δυσκολία τα έβγαζαν πέρα. Λίγες ελιές καλλιεργούσε κάθε οικογένεια και περίμεναν υπομονετικά να τους δώσουν έστω και λίγο λάδι.
4
Και πώς το τσιγκουνεύονταν! Στάλα στάλα το μέτραγαν οι μανάδες στο φαγητό για να ταΐσουν τόσα στόματα. Γιατί κάθε μια είχε πέντε έξι παιδιά να θρέψει. Μόνο για το καντήλι που άναβαν κάθε βράδυ στο εικονοστάσι δεν το τσιγκουνεύονταν. Αυτό έκαιγε νύχτα μέρα, για να φωτίζει τον δρόμο τους και τις ψυχές τους. Έπειτα έσπερναν και λίγο στάρι, λίγο κριθάρι, λίγο καλαμπόκι, και είχε ο καθένας τους και μερικά ζώα για το κρέας, που έτρωγαν μια φορά στο τόσο. Χριστούγεννα, Λαμπρή, Δεκαπενταύγουστο, άντε και καμιά μεγαλογιορτή. Φυσικά, αυτοκίνητα ακόμη δεν υπήρχαν στο χωριό και οι δρόμοι ήταν τόσο μεγάλοι ώστε μόλις να χωρούν να περνάνε δυο μουλάρια φορτωμένα όταν απαντιόντουσαν. Ούτε και το φως είχε έρθει ακόμα. Λάμπες είχαν, που τις άναβαν σαν σουρούπωνε.
5
6
Μα η εκκλησία της Παναγίας ήταν πάντα φωτισμένη. Με αναμμένα τα καντηλάκια της ήταν σαν στολίδι πάνω στον λόφο και έδινε σε όλους κουράγιο για να παλέψουν τη ζωή. Έξω, στην αυλή της, υπήρχαν καμιά δεκαριά κυπαρίσσια. Πράσινα, καμαρωτά, ψηλά. Κάποια μετρούσαν πάνω από τέσσερις και πέντε αιώνες ζωής. Είχαν χοντρούς κορμούς και ήξε-
ραν τα μυστικά όλων των κατοίκων του χωριού, αλλά και των πάππων και των προπάππων τους. Γιατί σαν χτύπαγε η καμπάνα για τον εσπερινό, ή σαν σχόλαγε ο παπάς και έβγαιναν έξω στην αυλή οι χωριανοί, τότε άρχιζε… η γιορτή για τα κυπαρίσσια.
Τότε μάθαιναν τα πάντα. Ποιος έφαγε τιμωρία στο σχολείο, ποιανής το φαγητό κάηκε στο τσουκάλι και μάλωσε με τον άντρα της, ποιου το κρασί έγινε ξίδι, ποιος δεν είχε να ταΐσει τα παιδιά του, αλλά και ποιος νεαρός ήταν ερωτευμένος με την όμορφη του χωριού… Και άλλα και άλλα. Όλα τα άκουγαν και τα ήξεραν τα κυπαρίσσια, μόνο που δεν μπορούσαν να πουν τη γνώμη τους, να δώσουν τη συμβουλή τους, γιατί, βλέπετε, μιλούν άλλη γλώσσα.
7
ΣΤΕΛΛΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΠΟΥ ΕΓΕΡΝΕ
«Ββββ, πόσο θα αντέξεις ακόμη, μικρέ; Στο τέλος θα σε ρίξω», έλεγε ο βοριάς και η παγερή του ανάσα έσφιγγε το κυπαρισσάκι.
Η
Στέλλα Αρβανίτη κατάγεται από τη Β. Εύβοια (Λιχάδα). Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ιταλική Γλώσσα και Φιλολογία και ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή της κατάρτιση στον Καναδά και στην Μπολόνια της Ιταλίας (υποτροφία Erasmus). Παράλληλα αποφοίτησε και από τη Σχολή Διπλωματούχων Ξεναγών του ΕΟΤ. Από το 1996 εργάζεται ως διπλωματούχος ξεναγός σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία και κατά καιρούς ως εκπαιδεύτρια στα ΚΕΚ. Η συγγραφική της δραστηριότητα άρχισε από τα πολύ πρώιμα χρόνια του δημοτικού και η συγγραφή είναι η μεγάλη της αγάπη. Της αρέσει επίσης να διαβάζει, λατρεύει τα ταξίδια που τη βοηθούν να συλλέγει εμπειρίες, να γνωρίζει διαφορετικές κουλτούρες και φυσικά να εμπνέεται. Το παραμύθι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη δουλειά της καθώς το έχει εντάξει στις ξεναγήσεις των ελληνικών αλλά και ξένων σχολείων (ελληνικοί μύθοι, συμβολισμοί, θρύλοι και παραδόσεις). Διαθέτει κανάλι στο youtube (Stella Arvaniti) με παραμύθια και μυστικά συγγραφής. Επίσης πραγματοποιεί σεμινάρια συγγραφής και συμβολισμού των παραμυθιών.
Είχε δίκιο ο βοριάς και το κυπαρισσάκι το ήξερε… Πόσο θα άντεχε ακόμη; Θα το έριχνε κάτω χτυπημένο…
ISBN 978-960-564-693-6 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr www.ocelotos.gr
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ 2016, «Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ» (εκδ. Οσελότος), Α΄ Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Πετρίδειο Ίδρυμα Κύπρου. 2015, «Τα δάκρυα της ζωής» (εκδ. Οσελότος), Γ΄ Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. 2014, «Το μυστικό της Μπρασκόγουρνας» (εκδ. Οσελότος), Α΄ Βραβείο Παιδικής Νουβέλας, 30ό Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης και Πεζογραφίας. 2014, «Η ιστορία ενός μικρού ονείρου, Καρίμ», Γ΄ Βραβείο Παραμυθιού, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. 2012, «Το κυπαρίσσι που έγερνε» (εκδ. Χρυσαλλίδα), Έπαινος, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Τους πρώτους της επαίνους έλαβε στην Γ΄ Γυμνασίου, σε πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης και πεζογραφίας («Ο ΦΙΛΩΝ»).