ΤΙΤΛΟΣ
Χμμμ... Πώς να φτιάχνεται η ΑΓάΠΗ;
ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ
Δέσποινα Γεωργ. Σπυροπούλου
Έ ΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Δωροθέα Χαρίτωνος
Σ Έ ΙΡΑ
Παιδική λογοτεχνία [3358] 0523/10
Έ ΠΙM Έ Λ Έ ΙΑ - ΔΙΟΡΘΩΣΗ Δέσποινα Αγγελοπούλου
LAYOUT - DESIGN Myrtilo, Λένα Παντοπούλου
COPYRIGHT© 2023
Δέσποινα Γεωργ. Σπυροπούλου
ΠΡ ΩΤΗ Έ ΚΔΟΣΗ Αθήνα, Μάιος 2023
ISBN 978-618-205-436-9
ΚΈΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΈΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | ΤΗΛ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντι-
γραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε ο-
ποιαδήποτε
Μια φορά και δυο καιρούς, δυο καιρούς αλλοτινούς,
κει σε τόπους μακρινούς μα… και τόσο κοντινούς, ζούσε η πιο σοφή γιαγιάκα, γιούπι για, γιούπι γιαγιά, που ’χε γύρω της μονάχα…
Μονάχα ανθάκια! «Πω, πω, πω μοσχοβολιά!»
«Ποια ’ναι, αλήθεια, τα ανθάκια;», θα ρωτήσουν τ’ αστεράκια.
Κι ένα βζνννν (!) θα ξεκολλήσει, στης γιαγιάκας μας το χέρι θα κυλήσει.
Κι ευθύς, μεμιάς η πιο σοφή στέλνει δυνατή ευχή... πως... η ΑΓάΠΗ θα
«Ποια ’ναι, αλήθεια, τα ανθάκια; Ζούνε στα παραμυθάκια;»
Ξεκαρδίστηκε η παρέα... «Χα, χα, χα, τα λες ωραία!».
Χαμογέλασε η γιαγιά, και απείρως φυσικά…
θα απαντήσει μυστικά... σςςςςς!
«Μα... μικρό μου αστεράκι, τ’ ουρανού μας διαμαντάκι, άνθη, ανθάκια, λουλουδάκια είναι στον κόσμο τα παιδάκια!»
Μοναχά, αποκλειστικά, είχε ολούθε της παιδιά, που ζωντάνευαν τη μέρα, το λυκόφως, την εσπέρα!
Κι όπως πάντα τα παιδιά, ουφ, ουφ, ουφ και χα, χα, χα, εζαλίζαν τη γιαγιά.
Τα «γιατί», τα «πότε», «πώς», γίναν μέλισσας χορός, ζζζζζζ!
Κι απαντούσε μ’ ευκολία η γιαγιάκα η Ερασμία
και τα… ερωτηματικά τα ’κανε… θαυμαστικά!
Ώσπου ένα όμορφο μικρό, από κείνα τα «ανθάκια», με σκουρόχρωμα γυαλάκια, αγοράκι γελαστό, «βόμβα» ρίχνει στη γιαγιάκα…
«Βρε, γιαγιούλα μου, καλή…»
...κι εψαχούλευε να βρει, «με το χέρι του να δει»…
το κορμί της ν’ ακουμπήσει, για να επικοινωνήσει…
«Με τα μάτια δεν σε βρίσκω και με την αφή σε χάνω,
πες μου να χαρείς, σοφή, πώς η ΑΓάΠΗ θα φτιαχτεί;»
Κι ο αντίλαλος ηχεί, ως την άκρια της Γης...
Πώς η αγάπη θα φτιαχτείίίίί;
Πώς η αγάπη θα φτιαχτείίίίί;
Πώς η αγάπη θα φτιαχτείίίίί;
Η Ερασμία, η γιαγιάκα των παιδιών η πιο γλυκιά, είχε ολούθε της παιδάκια μοναχά και αποκλειστικά.
«Γιατί, γιαγιά;» και «πώς;» και «τι;», την εζαλίζαν διαρκώς
και έμοιαζε η αστεροπαρέα μέλισσας ζωηρός χορός.
Και ξαφνικά μικρό παιδί με σκούρο ολόμαυρο γυαλί
ζήτησε από τη γιαγιά, καθώς την άγγιξε απαλά, να «μαγειρέψουνε» μαζί την... ΑΓΑΠΟσυνταγή!
Καζάνι στήθηκε βαθύ και δαχτυλάκια παιδικά το γέμιζαν χορευτικά με τα πολύτιμα υλικά κι έτσι του καζανιού η ευωδιά πλημμύρισε όλον τον ντουνιά.
ISBN 978-618-205-436-9