dag
08 vrijdag 21 juni ’13
nieuws en updates
www.oerol.nl
SENSE OF PLACE
Revolver op ooghoogte
Het complete programma
p.3
p.6–7
Picking up the pieces p.5
Kinderspel p.3
Financiering na de kaalslag
Scooterheld p.8
p.11
Manshoge poppen gaan haast onzichtbaar op in een decor van witte lakens. In Vuil Water van Theater Gnaffel verbeelden ze de loonwerkers in een Indiase wasserij, waar weinig ruimte is voor liefde. Zeker niet als het een meisje uit een hogere kaste betreft. Lees ook het interview op p.5. Foto ruben hamelink Sense of Place
Exoot tussen glooiende pannen Een tijdelijke gast, aangewaaid uit verre oorden, doorkruist het eiland en zoekt zijn plek in de festivalhectiek en de vele landschappen van Terschelling. Bij het meertje van Hee stuit hij op twee wildslapers.
Hoewel ik een beetje gezelschap best fijn zou vinden vannacht, lijkt wildslapen me toch niet zo’n verstandig plan. “Ik kom de boswachter morgenochtend liever niet tegen”, leg ik het stel uit. “Exoten zijn hier op het eiland niet heel erg gewenst.” Ik wens Annemiek en haar vriend een goede nacht en spreid mijn roze vleugels. Over het in het maanlicht glinsterende duinmeer vlieg ik de zee tegemoet. Glooiende heuvels van zand suizen onder
me door, het helmgras wuivend in de wind. Ik vlieg langs een eenzame boom midden op een duin, over de bunker met die te krappe leren schoenen op het dak en daal bij Hoorn neer in een duinpan. Achter een flinke bos helmgras nestel ik me in het zand, fijn uit de wind, zodat mijn verendek niet al teveel verwaait. Als ik net fijn lig te dromen van witte stranden en blauwe zeeën, schrik ik plots wakker van geschuifel naast me. Ik verwacht de zandhagedis, die hier
weer gesignaleerd is, maar blijk omringd te zijn door mannen in lange jassen met handtassen op hun hoofd. Ze lopen heen en weer over omgekeerde dakpannen die na hun aanraking ritmisch beginnen te wiegen. Uit hun kraag steekt ook een dakpan omhoog. Wat is dit nu weer? Ik begin dit eiland een steeds vreemdere plek te vinden. Wie is hier nou eigenlijk de exoot?