1 minute read

De liefste mensen

Zo belangrijk is het allemaal niet, wat we precies doen tussen 8 en 5. Het lijkt wel zo. Wij allemaal, met onze telefoons, laptops en afspraken. Druk, druk, druk.

Het zegt uiteindelijk allemaal niks. Dat weten we wel. Maar we beseffen het pas weer als er iemand uit ons midden wegvalt, als we te maken krijgen met groot verdriet of een traumatische gebeurtenis. De meest waardevolle momenten in een mensenleven zijn die waarop je écht verbinding maakt met iemand. Of dat nu een familielid, collega, vriend, goede buur of kennis is. In de loop der jaren variëren die verbindingen nogal eens. Contacten verwateren, elk gaat zijn eigen weg.

We hunkeren naar verbinding, we zijn kuddedieren. Zowel in ons ‘8-tot-5-leven’ als daarbuiten. Niet voor niks zijn we ook zakelijk op zoek naar verbinding en samenwerking. Je zou kunnen zeggen dat de economische crisis de traumatische gebeurtenis was waardoor we in dat opzicht weer beseften wat echt belangrijk is: niet het pure rendementsdenken, maar het groeien als ondernemer door het delen van kennis en ervaring. Steeds meer ondernemers zien bijvoorbeeld in dat samenwerking hét grote geheim is van het doen slagen van de energietransitie.

We zijn kwetsbaar, als ondernemer en als mens. Aan het einde van de dag is het niet belangrijk of de mailbox leeg is en de to do-list af. Wat telt is of je hebt geïnvesteerd in de mensen om je heen. Of je oprechte interesse hebt getoond. Of je het onderscheid hebt weten te maken tussen de mensen die ‘druk, druk’ als statusverhogend zien, en de mensen die zoveel mogelijk verbindingen hebben gemaakt. Het laat zich raden welke groep mensen je het beste om je heen verzamelt.

Met een vriendin mijmerde ik over de mensen die we in de loop der jaren achter ons hebben gelaten. Ze zei: ‘de kunst is om de liefste mensen om je heen te houden’. Ik bleek één van die liefste mensen. En daar ben ik trots op. Je hebt echt geluk als een paar van die mensen ook voorbij komen in je ‘8-tot-5-leven’. Ook al is het maar even. <

Tine van Knijff-van Hijum

This article is from: