Een hoop gedoe

KIJK OP VVE BEHEER

EEN HOOP GEDOE

En, nog gedoe gehad met het beheren van uw VVE? Ongetwijfeld. Je hebt als appartementseigenaar echt zo maar wat.

Zoals een cliënt van mij twee jaar geleden. Die had al in 2017 toestemming gevraagd én gekregen voor de realisatie van een dakterras. Hij had daarover met de VVE keurige schriftelijke afspraken gemaakt, die hij ook was nagekomen. Maar deze verkregen toestemming werd in januari 2019 voor het grootste gedeelte weer ingetrokken door het bestuur van de VVE, na klachten van andere leden. Dit kan eigenlijk niet. Er was door het betrokken lid in dat terras al een bedrag van € 7.000 geïnvesteerd. Sloop zou natuurlijk ook weer de nodige kosten met zich meebrengen. En daarvoor was ook geen enkele compensatie voorgesteld.

Wettelijke norm

Waar ons lid bovendien kon aantonen dat hij zich aan alle eerdere afspraken met het bestuur had gehouden, was het voor ons wel duidelijk dat dit nieuwe besluit waar het bestuur mee op de proppen kwam, wegens strijd met de redelijkheid en billijkheid niet in stand zou kunnen blijven (de wettelijke norm). Op die grond kan een gedupeerd lid van een VVE een besluit binnen een maand daarna voor vernietiging voordragen aan de rechtbank.

Bezwaar

Toen bleken bovendien twee van de drie bezwaarmakers van het terrasgebruik niet eens zelf lid te zijn van de betreffende VVE, maar alleen huurder te zijn van een appartement. Zij hadden particuliere verhuurders die deze bezwaren slechts konden doorgeven, maar niet uit eigen belang ook werkelijk zelf bezwaren ondervonden. Ook dat is van belang, aangezien het een besluit betreft van het bestuur van de VVE waarbij derden-belanghebbenden, zoals huurders, formeel geen enkele stem hebben.Niettemin hadden deze huurders zelf nota bene zelfs tegenverzoeken ingediend in dezelfde procedure bij de rechtbank, maar dat kan alleen gedaan worden door het bestuur van de VVE zelf.

Niet-ontvankelijk

Deze tegenverzoeken werden dan ook kort en bondig door de rechtbank niet-ontvankelijk verklaard, terwijl het verzoek tot nietigverklaring van het gewraakte besluit (tot intrekking van de eerder gegeven toestemming tot het realiseren en gebruiken van het dakterras) door de rechtbank werd toegewezen. Een hoop gedoe dus, terwijl het uiteindelijke resultaat van deze procedure na kennisgeving aan alle relevante feiten en omstandigheden niet echt moeilijk in te schatten was. Ook hier geldt dus duidelijk: bezint eer ge met iets begint! <

Haije Wind Advocaat bij Van der Meij Advocaten, Amsterdam

Veiligheid en vernieuwing, in verbinding met de stad

Weleens van Amsterdam naar Brussel gewandeld? Niet veel mensen zullen deze vraag met ja beantwoorden, die afstand is nogal groot. Het is ook de lengte van de kademuren in de binnenstad van Amsterdam: 200 kilometer. Tel daar 850 bruggen bij op en denk je in dat al die kademuren en bruggen aangepakt moeten worden. Dan lijkt een wandeling naar Brussel ineens een minder grote opgave. Maar de gemeente Amsterdam gaat samen met marktpartijen de uitdaging aan.

Het Programma Bruggen en Kademuren (PBK) werd 2,5 jaar geleden speciaal voor deze opgave opgericht. We vragen programmadirecteur Jan Dijstelbloem en directielid Ivo Visser wat de grootste uitdagingen zijn, nu de aanbesteding voor de bruggen in voorbereiding is.

Sneller en méér

Ivo Visser: “Waar ik wakker van lig? Ik geef liever aan wat we inmiddels al bereikt hebben en waar ik trots op ben. We hebben onderscheid weten te maken tussen bruggen die onmiddellijk aangepakt moeten worden, en bruggen die veilig zijn maar die wel opgeknapt

Ivo Visser, directielied PBK. of vernieuwd moeten worden. We hebben voldoende deskundigheid verworven om een oordeel te vellen of een brug in de eerste of tweede categorie valt. In plaats van projectmatig gaan we voor die tweede categorie programmatisch aan de slag, waardoor we jaarlijks flink meer bruggen kunnen aanpakken.” Jan Dijstelbloem: “Ik deel die trots. We noemen die versnelling de Factor 20: we pakken in plaats van 500 meter kademuur 2,5 kilometer per jaar aan en in plaats van één brug doen we er tien. Om te beginnen. En we zetten vol in op innovatie.”

Proactief

Visser: “Feit is wel: dat heeft impact op de leefbaarheid en bereikbaarheid van de stad.” Dijstelbloem: “Dat maakt de opgave die we hebben zo complex. We gaan de leefbaarheid op gebiedsniveau bekijken. Niet alleen de vraag stellen: kunnen omwonenden nog bij hun voordeur komen, maar ook: hoe laten we

Jan Dijstelbloem, programmadirecteur PBK.

andere werkzaamheden daar ook doorgaan? Dat kunnen we proactief benaderen, omdat we een veel beter beeld hebben van de staat van bruggen en kademuren dan twee jaar geleden.”

Visser: “We hebben het nu beter in de vingers: we programmeren wanneer welke kademuur of brug aan de beurt is. We willen bovendien niet meer ‘alleen repareren wat stuk is’. Héle bruggen aanpakken, zodat die er weer vele jaren tegenaan kunnen. Dan hoef je maar één keer op zo’n locatie aan de slag, in plaats van steeds een beetje te doen. Door onze programmatische aanpak houden we de stad bereikbaar.”

Aanstekelijke energie

Dijstelbloem: “Maar dat kunnen we niet alleen. Kennisinstellingen en marktpartijen zeggen al langer tegen ons: dit kan toch veel slimmer? Ja, dat kan. En dat gaan we nu doen. Daarvoor hebben we de expertise van die partijen hard nodig. We zetten de deuren wijd open voor iedereen die zijn kennis en ervaring wil delen.” Bij het contract ‘Kademakers’ van de kademuren, bleek al dat de betrokken aannemers veel méér deden dan alleen reageren op de uitvraag. “Zij kwamen met ideeën en zagen kansen die wij niet hadden gezien. Dat is precies wat we willen! We hopen op eenzelfde reactie bij de aanbesteding voor de bruggen.”

Visser: “We gaan jarenlang sámen werken aan onze stad. Daarom willen we samen met partijen uitzoeken: wat is voor iedereen handig? Hoe kunnen we samen verbeteren en optimaliseren?”

Samen leren

Dijstelbloem: “Intussen werken we ook samen aan innovaties en leren we van elkaar. Denk bijvoorbeeld aan het behoud van bomen. Ik hoop dat we samen met kennisinstellingen, ingenieursbureaus, aannemers en vele anderen op een prachtige manier alle werkzaamheden kunnen inpassen.” Visser: “We hebben veel van die enthousiaste partijen nodig, want we kunnen elk paar handen gebruiken. In onze Marktcommunity kunnen alle partijen met de gemeente en met elkaar kennis uitwisselen.” <

PBK Academy

Dijstelbloem: “Om ook onze sociale impact groot mogelijk te maken, hebben we sociaal opdrachtgeverschap hoog op de agenda gezet. We zijn een groot, impactvol en langjarig programma dat in en met de stad werkt. Daarvoor hebben we de PBK Academy opgericht. We willen in alle onderdelen van het programma zoveel mogelijk sociale meerwaarde creëren voor de Amsterdammers. Daarnaast vormt het het antwoord op de vraag: hoe zorgen we ervoor dat we ook in de toekomst voldoende technisch geschoolde mensen hebben? Samen met marktpartijen willen we mensen opleiden en geleiden naar werk.”