Column: Met z'n allen

“Internet als water uit de kraan”. “Bingen tot je erbij neervalt”, roept de ene provider. “Perfecte WiFi van de kelder tot aan zolder”, adverteert de andere. De WiFi in onze woningen moet perfect zijn want anders krijgen we gedoe in huis. Een camping waar we tijdens het boeken geen WiFi kunnen aanvinken, maakt geen schijn van kans. Want we willen graag altijd en overal online kunnen zijn. We kunnen eigenlijk niet meer zonder.

Mijn oudste dochter vroeg mij onlangs wat wij als kinderen deden toen er nog geen internet bestond. Zij kon zich er geen voorstelling van maken. Direct kreeg ik nostalgische herinneringen aan pijltjes schieten van papieren stroken die we uit de NCRV-gids knipten. Deze probeerden we met een elektriciteitsbuis het liefst ergens door een open raam te schieten zodat ze in een gordijn bleven hangen. Een gerolde pijl met een dubbelgevouwen harde stompe punt noemden we een “mussendoder”. Niet dat we ooit een mus raakten hoor. Maar áls we er een geraakt zouden hebben, was dat waarschijnlijk niet goed afgelopen voor het beestje. We waren altijd buiten te vinden met onze vrienden en vonden van alles uit.

Hoe anders is het straatbeeld nu. Veel jongeren brengen vandaag de dag een groot deel van hun tijd online door. Maar ook bij ons als volwassenen is de wekelijkse schermtijdmelding veelal een confronterende werkelijkheid.

Tegenwoordig willen wij alles ‘on demand’ kunnen consumeren. Of dat nou een film is of het eten van winterkost in hartje zomer. Wij willen zelf kunnen bepalen wát we wanneer voorgeschoteld krijgen. Bij voorkeur 24/7. Maar wat voor invloed heeft dit op ons milieu? Dat internet, dat als een primaire levensbehoefte wordt beschouwd; wat kost ons dat eigenlijk als je bijvoorbeeld kijkt naar CO2 uitstoot? Veel, zo blijkt.

Wist je bijvoorbeeld dat de wereldwijde internetdiensten 2 procent van de totale uitstoot van CO2 voor hun rekening nemen? Daarmee is deze sector veroorzaker van een even grote uitstoot als de hele luchtvaartsector. Één zoekopdracht bij Google stoot 0,2 gram CO2 uit. De zoekmachine ontvangt dagelijks 3,3 miljard zoekopdrachten. Dat alleen veroorzaakt dus al een uitstoot van 660 ton per dag! De techbedrijven hebben zich gelukkig ten doel gesteld om hun enorme energieverslindende en CO2 uitstotende activiteiten te verminderen tegen het eind van komend decennium. Dit ondanks de verwachte toename in gebruik van haar datacentra. Een lastige taak, maar ik ben helemaal vóór. Wanneer wij ons bewust worden van ons eigen aandeel in het geheel, kunnen we ook een bijdrage leveren aan de oplossing. Het gemak en de luxe van ‘ons’ internet heeft helaas ook een keerzijde; daar moet aan gewerkt worden.

Tegelijkertijd vind ik ook dat een gigantische uitdaging als vermindering van CO2-uitstoot een verantwoordelijkheid is van ons allemaal. Een mooie oproep aan iedere ondernemer zou kunnen zijn: neem iedere maand 2 minuten van je tijd om in de spiegel te kijken en na te denken over je business. En stel je daarbij de vraag: wat kan ik zélf de komende maand alweer beter doen dan de vorige?

Alleen met z’n allen kunnen we de aarde een leefbare toekomst geven.

Foppe Hoekstra Faber Telecom & Data

LEES OF MAGAZINE OOK ONLINE VIA WWW.OF.NL EN VOLG ONS VIA , EN . 31 OF 2022-05