FONH 05 2020

ΑΡ. 05 / ΜΑΪΟΣ 2020

O Θριαμβευτής Overcomer

• Έτος έκδοσης παραγωγής: 2020 • Σκηνοθεσία: Άλεξ Κέντρικ Πρωταγωνιστούν: Άλεξ Κέντρικ, Πρισίλα Σίρερ Διάρκεια: 119’ Ήχος: 5.1 Dolby Audio Υπότιτλοι: Ελληνικοί

Ένας προπονητής Μπάσκετ αποφασίζει να προπονήσει μια έφηβο με άσθμα σε δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Μια ταινία για όλη την οικογένεια που μιλά για την πίστη και την δύναμη της θέλησης.

12 €

www.christianbookstore.gr

Έρημες Πόλεις... Άδειες Καρδιές... Οι εικόνες που ζήσαμε τις προηγούμενες εβδομάδες φαντάζουν να βγήκαν από ταινίες επιστημονικής φαντασίας... Κι όμως ήταν η πραγματικότητα του 2020, λόγω της πανδημίας του COVID-19. Άδειασαν οι πόλεις, ερημώθηκαν τα πάρκα και οι πλατείες, εξαφανίστηκαν τα πλήθη από τις καθημερινές ενασχολήσεις. Αντίθετα, συναγερμός στα νοσοκομεία, στις ΜΕΘ και, δυστυχώς, χιλιάδες οι νεκροί σε πολλές χώρες. Κοντά σ’ αυτά, το πιο τραγικό και καταθλιπτικό δεν ήταν ίσως η απαγόρευση της κυκλοφορίας αλλά το άδειασμα της καρδιάς των ανθρώπων απ’ την ελπίδα... Σιγά σιγά επιστρέφουμε, σε κάποιο βαθμό, στην «κανονικότητα» όσον αφορά την κυκλοφορία στην καθημερινότητα και η οικονομική ζωή θα βρει τον ρυθμό της, αλλά τι γίνεται με τις πληγές που δημιουργήθηκαν στην καρδιά μας; Η καρδιά, δυστυχώς, δεν θεραπεύεται με κυβερνητικές αποφάσεις και οικονομικές ενισχύσεις. Χρειάζεται να αγγιχτεί από αληθινές και υψηλές ηθικές και πνευματικές αξίες που μπορούν να ξαναφέρουν την ελπίδα και την αισιοδοξία... Είναι ανάγκη η καρδιά μας, να ξαναρχίσει να λειτουργεί και να ονειρεύεται, να βρει τον ρυθμό και παλμό της να γεμίσει με δυνάμεις ελπίδας, κύματα αγάπης, διάθεση συγχώρεσης, με πρόθεση να κτίσει γέφυρες με τον συνάνθρωπο, τον συνάδελφο, τον συμμαθητή, τον συνοδοιπόρο της ζωής. Κρατάμε τις αποστάσεις της καθημερινότητας αλλά η καρδιά χρειάζεται με ζεστή αγκαλιά αγάπης! Το μήνυμα της ανάστασης του Χριστού, πάντα φρέσκο και δυνατό, είναι αυτό που μπορεί να μας γεμίσει με ελπίδα και θάρρος να θεραπεύσει τις πληγές της καρδιάς μας καθώς γεμίζουμε σιγά σιγά τις πόλεις και τα χωριά μας με ρυθμούς της «κανονικότητας». Εύχομαι από καρδιάς το μεγάλο αυτό τεστ της ζωής που όλοι πήραμε να βγει θετικό για όλους μας! Να αγκαλιάσουμε, χωρίς δισταγμούς, το χέρι της πίστης... Να κρατήσουμε όσο μπορούμε απόσταση απ’ την αμφιβολία... Και να ζήσουμε με ασφάλεια απ’ τον φόβο... Να γεμίσουμε τις πόλεις με την παρουσία μας αλλά και τις καρδιές μας με την παρουσία του αναστημένου Χριστού! Γι’ αυτό, πιστεύουμε, ότι η ζωή στο τέλος θα νικήσει γεμίζοντας ξανά τις πόλεις και τις καρδιές μας!

Φώτης Ρωμαίος ΜΑΪΟΣ 2020 | 1

ΜΑΪΟΣ 2020 • TEΥΧOΣ 05 • ΕΤΟΣ 78ο

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΜΑΪΟΣ 2020

περιεχόμενα Εμπιστοσύνη στον Θεό σε δύσκολους καιρούς Η Επίβλεψη του Θεού στα Παιδιά του Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο» Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

«Διδάγματα Ζωής»

04

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης

08

12

Στέφανος Κατσάρκας

Η Θρησκευτική Ελευθερία στην εποχή του κορωνοϊού Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Η Γωνιά του Βιβλίου Μαριάνθη Λ. Κοκτσίδου

Όταν ο Θεός καθυστερεί Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Μετάνοια-Μεταστροφή Ιωάννα Σαχινίδου

Florence Nightingale Έρση Αντωνιάδου-Νταγκουνάκη

Θεολογώντας στις Μέρες του Κορωνοϊού (Α΄) Γιώργος Αλεξανδρής

Πάσχα 2020 με την πένα της καρδιάς μου Γιούλικα Κ. Masry

Θυμάμαι το Μουροράν Αλέξανδρος Δαδάος

Έφη Αϊβαζίδου Από τον Επιούσιο Άρτο... Μια Κυριακή αλλοιώτικη απ’ τις άλλες... Ρίτα Αναγνώστου

Όλα τα χέρια Renee Riede

Covid-19 (B΄) Ανέστης Πεταλίδης

Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

«Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φώς της Βίβλου»

Μια σύντομη επίσκεψη

ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

11

Σούλα Μαξιμιάδου-sch

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

03

Επιμέλεια: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Να μείνω ή να φύγω;

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

16 18 20 23 32

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 MAY 2020 • NUMBER V • VOL. LXXVIII

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE

33

Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

34 36 40 42 44 46 49 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Εμπιστοσύνη στον Θεό σε δύσκολους καιρούς Κύριε, Σ’ ευχαριστούμε και Σε δοξάζουμε, επειδή είσαι ο Θεός του αδύνατου. Μόνον Εσύ μπορείς να κάνεις ό,τι σε μας φαίνεται ακατόρθωτο. Θέλουμε να εμπιστευθούμε στη δική Σου παντοδυναμία και όχι στις δικές μας ικανότητες. Δίδαξέ μας να βλέπουμε τις δυσκολίες της ζωής μας από τη δική Σου οπτική γωνία. Να στηριζόμαστε σ’ Εσένα και στη δύναμή Σου. Να είμαστε σαν τον Ιησού του Ναυή και τον Χάλεβ, που εμπιστεύονταν σ’ Εσένα, ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες (Αριθμοί 14:7-9). Η δική μας ευθύνη είναι να διαβάσουμε προσεκτικά, να εμπιστευθούμε και να υπακούσουμε τον Λόγο Σου. Σήμερα ερχόμαστε μπροστά Σου με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εξαιτίας της παγκόσμιας πανδημίας. Κύριε, βοήθησέ μας να μη φοβόμαστε, αλλά να στηριζόμαστε απόλυτα σ’ Εσένα. Να διακηρύττουμε στους συνανθρώπους μας την πίστη μας για την ικανότητα και την πιστότητά Σου να εκπληρώσεις στη ζωή μας όλες Σου τις υποσχέσεις. Η πίστη σ’ Εσένα μπορεί να κατορθώσει και το πιο αδιανόητο. Εσύ μας διαβεβαιώνεις ότι, αν έχουμε πίστη, με την προσευχή μας μπορούμε να μετακινήσουμε ακόμη και βουνά. Εσύ είσαι ο Υψιστος, ο Παντοδύναμος, ο Δίκαιος, ο Αληθινός Θεός! Τίποτα δεν πρέπει να μας φοβίζει όταν έχουμε Εσένα δίπλα μας. Θα είμαστε δυνατοί και θαρραλέοι ακόμη και σε δύσκολους καιρούς, όπως τώρα. Στον Λόγο Σου μας παρακινείς: «Ισχυε και ανδρίζου, μη φοβηθείς μηδέ να δειλιάσεις, διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου, όπου αν υπάγεις» (Ιησούς του Ναυή 1:9). Μπορεί να μην τα καταλαβαίνουμε όλα με κάθε λεπτομέρεια. Εσύ, όμως, Κύριε, γνωρίζεις ποιο είναι το καλύτερο και το πιο ωφέλιμο για τη ζωή μας. Εσύ ξέρεις τις πραγματικές μας ανάγκες καλύτερα απ’ ό,τι εμείς. Γι’ αυτό δεν θα χρησιμοποιήσουμε ανθρώπινες μεθόδους, αλλά θα εμπιστευτούμε απόλυτα στα δικά Σου σχέδια. Κύριε, δίδαξέ μας να βαδίζουμε διά πίστεως, να βλέπουμε τις υπερφυσικές Σου δυνάμεις, ιδιαίτερα τώρα, γιατί μόνο Εσύ μπορείς να γκρεμίσεις και να μετατοπίσεις κάθε εμπόδιο και πρόβλημα που υπάρχει στη ζωή μας, όπως ακριβώς έκανες με τον Ιησού του Ναυή. Εσύ του υποσχέθηκες «ολόκληρο τον τόπο επάνω στον οποίο θα πατήσει το πέλμα των ποδιών σας» (1:3). Κύριε Θεέ μας, προσευχόμαστε μαζί με τον Δαβίδ: «Κύριε, μου δίνεις το μερίδιό μου σ’ ό,τι έχω ανάγκη για να ζήσω, κρατάς το μέλλον μου στα χέρια Σου. Στο μοίρασμα μου πέσανε περιοχές ωραίες· κι ο κλήρος μου μ’ ευχαριστεί. Τον Κύριο που με νουθετεί, Τον ευλογώ, κι οι σκέψεις μου τις νύχτες με διδάσκουν. Τον Κύριο έβαλα για πάντοτε μπροστά μου, στα δεξιά μου, για να μην ταλαντεύομαι... Το δρόμο μού μαθαίνεις της ζωής· αμέτρητη χαρά είν’ η παρουσία Σου, απόλαυση, στα δεξιά Σου, αιώνια» (Ψαλμός 16:5-11). Στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού. ΑΜΗΝ. Απόδοση: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΜΑΪΟΣ 2020 | 3

Η Επίβλεψη του Θεού στα Παιδιά του

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ; Ρουθ - Μια ιστορία πίσω από την Ιστορία Η ιστορία της Ρουθ στο φερώνυμο Βιβλίο της Αγίας Γραφής – ιστορία μιας ευσεβούς Μωαβίτισας που αποφάσισε στη ζωή της ν’ ακολουθήσει τον αληθινό Θεό– θέτει μπροστά μας ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιος κυβερνάει τη ζωή μας; Παράλληλα είναι μια ιστορία πίσω από την Ιστορία. Η Ρουθ έγινε η προμάμμη του βασιλιά Δαβίδ, από τη γενιά του οποίου προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος στον κόσμο μας. Πολλοί προσφέρονται να κυβερνήσουν τη ζωή μας. Ευχή του Περιοδικού είναι να παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στον Χριστό.

ΡΟΣΩΠΙΚΑ δεν φοράω φακούς επα- Κυρίου περιτρέχουν όλη τη γη...» θυμήθηκε. φής. Προτιμώ τα γυαλάκια μου. Πολλοί Και προσευχήθηκε: «Κύριε, εσύ που βλέπεις και πολλές φορούν όμως. Υπάρχουν όλα τα βουνά εδώ γύρω, εσύ που ξέρεις την και για άντρες και για γυναίκες. Υπάρχουν κάθε πέτρα και τον κάθε θάμνο, κάνε κάτι να και έγχρωμοι –για να σε κάνουν πιο όμορφη. βρεθεί ο φακός επαφής μου...» Κι έκανε Η Βέρα, μια όμορφη έφηβη, αποφάσισε να υπομονή. πάει με την παρέα της μια μέρα να μάθει Κάποτε η άσκηση τελείωσε και η ομάδα ορειβασία. Διάλεξε ένα εύκολο πρόγραμμα, κατέβηκε στη βάση της. Μια κοπέλα από την δέθηκε μαζί με τους άλλους, κι άρχισε να παρέα, που δεν είχε πάει μαζί τους, φώναξε: σκαρφαλώνει. Στην αρχή πήγαινε καλά. Η «Ε, παιδιά, μήπως έχασε κανείς κανένα φακό «στραβή», ωστόσο, δεν άργησε να γίνει: η επαφής;» Γεμάτη περιέργεια η Βέρα έτρεξε μπροστινή της έγδαρε κάπως άτσαλα τον να δει –και ήταν ο δικός της φακός! Η ιστορία βράχο κι ένα μικρό πετραδάκι πετάχτηκε και είναι εκπληκτική από μόνη της, αλλά υπάρχει χτύπησε τη Βέρα στο μάτι. Το μάτι δεν έπαθε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον. Πού βρήκε η άλλη τίποτε, αλλά χάθηκε ο ένας φακός επαφής κοπέλα τον φακό επαφής της Βέρας; Εκεί της. Έπεσε πίσω στον γκρεμό, κι άντε να το που χάζευε στο χώμα τα λουλουδάκια και βρεις... τις μελισσούλες και τα άλλα ζουζούνια, πεΗ Βέρα να σκάσει... Βρέθηκε σε ένα πε- ριμένοντας την παρέα, είδε κι έναν μέρμηγκα ριβάλλον που κάθε άλλο παρά οικείο τής να κουβαλάει περήφανος τον φακό επαφής ήταν, κρεμασμένη ψηλά σ’ έναν βράχο, και της Βέρας. Τον είχε βρει εκεί που είχε πέσει να βλέπει μόνο με το ένα μάτι, γιατί το άλλο και τον πήγαινε στη φωλιά του. έβλεπε θαμπά χωρίς τον φακό του. Κι όταν Το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου της θα κατέβαιναν, δεν ήταν βέβαιη αν στο χωριό Ρουθ διέπεται ολόκληρο από αυτή την ιδέα: ή στην πιο κοντινή πόλη θα μπορούσε να τον Ο Θεός δεν είναι κάπου απόμακρος, χωρίς αντικαταστήσει. Κοίταξε τρομαγμένη γύρω να ενδιαφέρεται για μας, αλλά είναι εδώ, της στα απέναντι βουνά, και κάτω, τον γκρεμό δίπλα μας, και ασχολείται ενεργά και δυναμικά κι απελπίστηκε. Το μόνο που της έμενε να πολλές φορές στη ζωή των παιδιών του. Με κάνει ήταν να προσευχηθεί το όμορφο σχήμα ότι έχει μεστον Θεό. Παιδί από χριστιατρήσει ακόμα και τις τρίχες Του ΧΑΡΗ νική οικογένεια ήταν, ο Θεός στο κεφάλι μας, θέλει να μας ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com θα την άκουγε. «Τα μάτια του πει στον Λόγο του πως είναι

Π

ΜΑΪΟΣ 2020 | 5

δίπλα μας, εδώ, μαζί μας. Ακόμη κι αν μας προσβάλει ο κορωνοϊός, ακόμη κι αν μπούμε στην εντατική διασωληνωμένοι, ακόμη και τότε είναι μαζί μας ο Κύριος, όπως ήταν με τον Ιωσήφ στη φυλακή ή με τον Δανιήλ στον λάκκο με τα λιοντάρια. Διαβάστε προσεκτικά τη βιβλική διήγηση και είναι εκπληκτικό πώς εργάζεται ο Θεός. Διακρίνει εδώ κανείς 3 ενέργειες του Θεού στη ζωή των δικών του:

1. Η Πρόνοια του Θεού Γύρισαν στη Βηθλεέμ η Νωεμίν και η νύφη της η Ρουθ, και δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Τίποτα στην αποθήκη του σπιτιού, τίποτα στην κουζίνα, τίποτα στο ψυγείο. Και η Ρουθ αποφάσισε να πάει να εργαστεί για να κερδίσει ένα κομμάτι ψωμί και για τις δυο τους. Τώρα, «να εργαστεί» –μια κουβέντα ήταν. Ήταν γυναίκα, χήρα, φτωχή κι ανυπεράσπιστη, ήταν Μωαβίτισσα, ήταν και ειδωλολάτρισσα. Είχε χάσει τον φακό επαφής της πάνω στα βουνά... Ο Θεός την παρακολουθούσε. Αδελφέ μου, όποια κι αν είναι τα μονοπάτια της ζωής σου, ο Θεός –αν τον εμπιστεύεσαι– βρίσκεται στο παρασκήνιο της ζωής σου και σε παρακολουθεί. Αυτό θα πει «πρόνοια του Θεού». Προτού εσύ κάνεις ένα βήμα, εκείνος έχει ανοίξει δρόμο μπροστά σου. Προτού εσύ δεις μια λύση, την έχει δίπλα σου εκείνος. Προτού εσύ σκεφτείς, έχει σκεφτεί εκείνος για σένα. Ίσως ο Βοόζ, η Νωεμίν και η Ρουθ να σκέφτηκαν «ήταν τυχαίο...» «Ήσουν τυχερή, κόρη μου...» και άλλα πολλά. Ίσως κι εσύ να σκέφτηκες κάποτε πως ήσουν τυχερός για μια λύση που έφερε ο Θεός στη ζωή σου. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο για τον πιστό του Χριστού.

2. Η Φροντίδα του Θεού Δεν θα έφτανε ο Θεός να προνοούσε για μας, αν δεν έφερνε και τη λύση του. Η Ρουθ πήγε και προσκολλήθηκε στους εργάτες ενός χωραφιού που θέριζαν, κι εκείνη μάζευε από 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

κάτω ό,τι έπεφτε από τα δεμάτια, να τα πάει σπίτι να κάνει λίγο αλεύρι να φάνε. Σαν τη «Σταχομαζώχτρα» του Παπαδιαμάντη. Δεν αποκλείεται ο καλόγερος της λογοτεχνίας μας από ’δω να εμπνεύστηκε το διήγημά του... Ο μεγάλος γαιοκτήμονας ρώτησε γι’ αυτήν και έμαθε. Τελικά κέρδισε τη συμπάθεια του αφεντικού που δεν ήταν άλλος από τον Βοόζ, που την πήρε στη δούλεψή του και της έδινε και αλεύρι για το σπίτι. Ο Θεός την παρακολουθούσε αλλά τώρα άρχισε να δείχνει και τη φροντίδα του γι’ αυτήν. Και της εξασφάλιζε τα απαραίτητα. Φαγητό και το δικαίωμα να μένει με τους άλλους εργάτες ώσπου να τελειώσει ο θερισμός. Ο Παύλος μας προτρέπει να αρκούμαστε στα βασικά της ζωής: τροφές και σκεπάσματα (Α΄ Τιμ 6:6-8). Κι ο Δαβίδ ομολογεί: «Νιος ήμουνα και γέρασα αλλά δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο...» (Ψλ 37:25).

3. Η αποκατάσταση του Θεού Η συνέχεια της εκπληκτικής αυτής ιστορίας είναι ότι ο Θεός κάνει αποκατάσταση στον ταπεινωμένο δούλο του, που μένει πιστός σ’ αυτόν. Προτού ο Βοόζ της δώσει δουλειά και άλλα αγαθά για το σπίτι, την έβαλε και κάθισε δίπλα του, μαζί με τους άλλους εργάτες του, βούτηξαν από το ίδιο πιάτο το ψωμί τους στο κρασί, και όλοι είδαν πώς μια απλή, άγνωστη ξένη, που προσκολλήθηκε για να μαζέψει κανένα στάχυ που «τυχαία» θα έπεφτε από τα δεμάτια τους, τώρα γίνεται συνδαιτημόνας του μεγάλου αφεντικού! Κι όλα αυτά «γιατί ήρθες κι ενώθηκες με έναν λαό που δεν τον γνώριζες από πριν», της είπε. «Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, ν’ ανταμείψει την πράξη σου και να σου το ξεπληρώσει στο ακέραιο, που ήρθες κάτω απ’ τα φτερά του να σκεπαστείς». Είναι η σκέπη μας ο Θεός του ουρανού; Καταφεύγουμε σ’ αυτόν; Είναι ο ίδιος χτες, σήμερα και στους αιώνες, και έχει πάντοτε το μάτι του επάνω μας, μας φροντίζει και μας κρατάει ψηλά ακόμα και μέσα στη δυσκολία μας, ακριβώς επειδή είμαστε παιδιά του. n

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ Ζούμε σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα μολυσμένη από βωμολοχίες. Κι αυτή αγγίζει όλα τα στρώματα της κοινωνίας. Η λέξη βωμολοχία προέρχεται από την αρχαιότητα. Συχνά κάποιος ζητιάνος, θρασύς και πεινασμένος, χρησιμοποιώντας αισχρές εκφράσεις έκανε λεκτική επίθεση σ’ αυτόν που πρόσφερε θυσία, ζητώντας πιεστικά να του δοθεί μερίδα. Δεν έχει, όμως, σημασία η προέλευση της λέξης. Το γεγονός είναι ότι η φαρέτρα της αισχρολογίας των αρχαίων προγόνων μας ήταν 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

πλούσια σε φαντασία, όπως και των Νεοελλήνων. Κάποτε ήταν προνόμιο του ανδρικού φύλου οι βρισιές. Σήμερα και το «ασθενές φύλο» συναγωνίζεται τους άνδρες. Πρέπει να το ομολογήσουμε ότι είμαστε «έθνος βλασφήμων», όπως δήλωσε ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης. Είναι θλιβερό να ακούς ανθρώπους, που πλάστηκαν από τον Θεό, να φτάνουν τόσο χαμηλά και να υβρίζουν με

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

τον χυδαιότερο τρόπο τον Πλάστη και Ευεργέτη τους! Και άλλοι να παίρνουν «το όνομα του Θεού επί ματαίω» (Έξοδος 20:7). Κι αυτοί δεν είναι μόνο οι άνθρωποι των καταγωγίων και της τελευταίας ηθικής υποστάθμης, αλλά και «ευυπόληπτοι» συνάνθρωποί μας, που κατέχουν υψηλά αξιώματα στην κοινωνία μας. Ακούμε ή διαβάζουμε να εκστομίζονται ακατονόμαστες βρισιές του πεζοδρομίου σε όλους τους χώρους από υπαλλήλους, διευθυντές, δικηγόρους, γιατρούς, εκπαιδευτικούς, α-

θλητές, βουλευτές, στρατιωτικούς, από μέλη εκκλησίας, ακόμη και από κληρικούς. Το φαινόμενο αυτό υποβιβάζει τα πρότυπα της ηθικής και ευπρέπειας της χώρας μας. Το λεξιλόγιο των ύβρεων είναι πλουσιότατο. Ο βρόμικος εγκέφαλος μπορεί να επινοήσει κάθε είδους βρισιές, για να εκφράσει τη δυσωδία της

διεφθαρμένης καρδιάς! Πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος! Τις πιο πολλές φορές οι χυδαίες λέξεις έχουν σχέση με τη σεξουαλικότητα του ανθρώπου. Η Βίβλος περιγράφει αυτούς που υβρίζουν: «Τάφος ανοιχτός είναι ο λάρυγγάς τους. Θανατηφόρων φιδιών δηλητήριο κρύβεται στα χείλη τους! Το στόμα

τους είναι γεμάτο κατάρα και πίκρα» (Ρωμ. 3:13,14). Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η χυδαιολογία πήρε δημοσιότητα μέσω των ποικίλων ΜΜΕ. Είναι σπάνιο να διαβάσεις βιβλίο ή περιοδικό ή να παρακολουθήσεις ένα πρόγραμμα τηλεόρασης που δεν περιέχει χυδαιολογίες. Κάποτε στον ασπρόμαυρο κινηματογρά-

ΜΑΪΟΣ 2020 | 9

φο δεν άκουγες καμιά αισχρολογία. Σήμερα, ακόμη και σε σοβαρά έργα, πρέπει να μπει «η γαρνιτούρα» της βωμολοχίας. Ο γνωστός συγγραφέας Σαράντος Καργάκος γράφει: «Είναι γεγονός ότι το υβριστικό, το χυδαίο λεξιλόγιο συνιστά μία μορφή λεκτικής βίας, που συχνά είναι πιο οδυνηρή και από τη σωματική. Κι ακόμη είναι αδιαμφισβήτητο ότι πολύ συχνά η λεκτική βία αναπαράγει τη σωματική. Αποτελεί τρόπον τινά, το έναυσμα για τη γενικότερη εκδήλωση της βίας. Συμβαίνει και στην περίπτωση αυτή ό,τι και στην κακοκαιρία: πρώτα ακούγεται η βροντή και μετά ακολουθεί η αστραπή. Η βρισιά έχει σαν συνεπακόλουθο τη γροθιά...»

κή επικοινωνία ως προσευχή είναι συγχρόνως και επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό), προτρέπει να μη μολύνουμε τη γλώσσα και να τη διατηρούμε «αντάξια του Θεού», στον οποίον απευθυνό μαστε μ’ αυτή. Γιατί η γλώσσα ως προσευχή γίνεται το χέρι που αγκαλιάζει τα γόνατα του Θεού».

Η αισχρολογία, ιδιαίτερα ανάμεσα στη νεολαία, έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις. Στις συνομιλίες τους, μέσα σε μια πρόταση, θα συμπεριλάβουν και δυο τρεις γνωστές βρόμικες λέξεις.

Ο χριστιανός πρέπει να είναι διαφορετικός και ιδιαίτερα προσεκτικός στο θέμα αυτό, γιατί εύκολα μπορεί να παρασυρθεί από τη μολυσμένη ατμόσφαιρα στην οποία ζει. Η αισχρολογία δεν αρμόζει στον πιστό που επιδιώκει αγιότητα. Ο απόστολος Πέτρος προτρέπει: «αλλά έχοντας σαν πρότυπο εκείνον που είναι άγιος και ο οποίος σας κάλεσε να γίνετε κι εσείς οι ίδιοι άγιοι σε όλη τη συμπεριφορά σας. Γιατί λέει η Γραφή: «Άγιοι να γίνετε, καθότι εγώ είμαι άγιος» (Α΄ Πέτ. 1:15).

Ο γλωσσολόγος Γ. Μπαμπινιώτης σε ομιλία του για τους Τρεις Ιεράρχες αναφέρει: «Ο Χρυσόστομος, πιστεύοντας στην αγιότητα της γλωσσικής επικοινωνίας του ανθρώπου (αφού η γλωσσι-

Είναι ασύμβατο να προσπαθούμε να ζήσουμε για τον Θεό και να ατιμάζουμε το όνομά Του με την ομιλία μας. Ο Λόγος Του μας προτρέπει: «Κανένας άπρεπος λόγος να μη βγαίνει από το

στόμα σας, αλλά μόνο καλός» (Εφ. 4:29). Ο απόστολος Πέτρος γράφει για τον Κύριό μας: «Αυτός, αμαρτία δεν έκανε κι ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του. Αυτός, όταν τον χλεύαζαν δεν απαντούσε με χλευασμούς κι όταν έπασχε δεν απειλούσε, αλλά εμπιστευόταν στον δίκαιο Κριτή» (Α΄ Πέτ, 2:22,23). Στη Βίβλο υπάρχουν πολλά χωρία που μιλούν για την αμαρτία της αισχρολογίας. Κλείνουμε με τρία από αυτά, που είναι αξιοπρόσεκτα: «Το ίδιο ισχύει και για τα αισχρόλογα και την άσκοπη φλυαρία ή τους σαχλούς αστεϊσμούς, που δεν έχουν θέση μεταξύ σας, αλλ’ απεναντίας να εκδηλώνετε την ευχαριστία σας στο Θεό» (Εφεσίους 5:4). «Τώρα όμως αποβάλετε κι εσείς από πάνω σας όλα αυτά: την οργή... τη βλαστήμια, καθώς και την αισχρολογία από το στόμα σας» (Κολ. 3:8). «Αν κανείς από ανάμεσά σας νομίζει πως είναι θρήσκος, μα δε χαλιναγωγεί τη γλώσσα του..., αυτού του ανθρώπου η θρησκεία είναι κούφια» (Ιακ. 1:26). n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής «Δεν πηγαίνω στην εκκλησία, γιατί δεν έχω τίποτε να φορέσω!»

•(Ντροπή σου να πηγαίνεις στη δουλειά ή για ψώνια έτσι!) «Υπάρχουν υποκριτές στην εκκλησία».

•(Υποκριτές πουλάνε και τρόφιμα, αλλά δε σταματάς να τρως).

•«Μερικοί δε μου φέρονται καλά». (Όχι όμως ο Ιησούς Χριστός, δεν είναι έτσι;) •«Νοιώθω πολύ κουρασμένος». ( Έλα τώρα και ξεκουράσου αργότερα). «Δεν ωφελούμαι και πολλά στην εκκλησία».

•(Μήπως επειδή δεν συνεισφέρεις τίποτε εσύ ο ίδιος;) «Ακούμε τόσα πολλά, Μη».

•(Βρες τα με το Θεό. Τά τέσσερα πέμπτα των εντολών Του είναι απαγορεύσεις). «Περιμένουν να τους δίνω λεφτά» (Μη δίνεις λεφτά στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στον Οργα•νισμό Ύδρευσης, στον παντοπώλη, και θα δεις τι θα γίνει). «Μπορώ να λατρεύω το Θεό στο σπίτι μου».

•(Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Δεν το κάνεις, έτσι δεν είναι;). «Δεν είναι απαραίτητο να εκκλησιάζομαι για να ζω σωστά».

•(Όμως είναι απαραίτητο να εκκλησιάζεσαι για να πεθάνεις σωστά). Σε μια εποχή χαλάρωσης των ηθών, ο Σατανάς προμηθεύει πολλές δικαιολογίες για ανάρμοστη συμπεριφορά. Όσοι θέλουν να ζουν ευσεβή χριστιανική ζωή δεν πρέπει να αγνοούν τις μεθοδείες και τους σκοπούς του διαβόλου (Εφεσ. 6:11-13). Το κακό είναι πάντοτε κακό, άσχετα από τις προσπάθειές μας να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας. Το κακό είναι πάντοτε κακό, έστω κι αν δεν πιαστούμε όταν το κάνουμε! (Πράξ. 15:3) Το κακό είναι πάντοτε κακό, έτσι κι αν το κάνουμε για κάποιον καλό σκοπό! Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα (Α΄ Ιωάν. 3:4, 5:17, Β΄ Ιωάν. 9). Το κακό είναι πάντοτε κακό, έστω κι αν οι άλλοι κάνουν χειρότερα πράγματα. Το κακό είναι πάντοτε κακό, έστω κι αν δε μας ελέγχει η συνείδησή μας! Η συνείδηση μπορεί να πωρωθεί, μα ο Λόγος του Θεού μένει αναλλοίωτος (Γαλ. 6:7). Το κακό είναι πάντοτε κακό, έστω κι αν πρόκειται για κάτι που θεωρείται κοινά αποδεκτό! (Εξοδ. 23:2, Παρ. 4:14, Α΄ Θεσ. 5:21-22). Μην ξεχνάτε πως δεν υπάρχει ποτέ σωστός τρόπος για να κάνουμε το κακό! n Επιμέλεια: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΜΑΪΟΣ 2020 | 11

Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου

Πόσο διαφορετική είναι αυτή η κρίση; Μέσα σε λίγους μήνες, ένας μικροσκοπικός ιός για τον οποίο δεν υπάρχει ακόμη φάρμακο, στάθηκε ικανός να φέρει σχεδόν όλη την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα του κόσμου σε πλήρη αδράνεια: επιχειρήσεις, σχολεία, πανεπιστήμια κλειστά, άνθρωποι κλεισμένοι στα σπίτια τους, δρόμοι άδειοι, έρημες πλατείες και ακρογιαλιές. Όλος ο κόσμος παίρνει μέτρα προστασίας. Φοβάται για τη ζωή του και γι’ αυτή των δικών του. Με δέος παρακολουθεί τις φρικιαστικές ειδήσεις για εκατοντάδες νεκρούς καθημερινά στη γειτονική Ιταλία, την Ισπανία, Γαλλία, Βρετανία ... και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ύπουλος, άφαντος ο ιός που θερίζει ζωές αυτές τις μέρες. Διερωτώμουν, αν ο ιός εξέπεμπε λάμψεις φωτός, θα ήταν άραγε πιο εύκολο να τον εντοπίσουμε, να τον εξαφανίσουμε ή έστω να τον αποφύγουμε; Θα ’ταν πιο εύκολη η ζωή μας, αν βλέπαμε τον εχθρό κατάματα; Πάλι, φάρμακο δε θα είχαμε, αλλά, τουλάχιστον θα ξέραμε ποια μέρη γύρω μας είναι ασφαλή για να καταφεύγουμε σ’αυτά. Σε προηγούμενες κρίσεις, τα κονδύλια για την αντιμετώπισή τους ήταν δυσεύρετα. Τώρα, ως εκ θαύματος, πολλοί ηγέτες, λες και έμαθαν από τα λάθη του παρελθόντος, υπόσχονται τρισεκατομμύρια για να στηρίξουν 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

την οικονομία και για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Στην οικονομική και κοινωνική μας ζωή, τίποτα δεν θα είναι πλέον όπως το ξέραμε παλιά, λένε κάποιοι ειδικοί. Η ανθρωπότητα θα έχει μάθει από τα παθήματα της, τα νέα συστήματα που θα στηθούν θα είναι πιο δίκαια και τα οφέλη για τον άνθρωπο θα υπερέχουν αυτών της οικονομίας κλπ. Πολλοί, λόγω κρίσης, λένε πως πήραν το μάθημά τους, ότι κατάλαβαν πόσο σκληρά και με κίνδυνο της ζωής τους μερικοί –γιατροί, νοσηλευτές, ταμίες σε σουπερμάρκετ και άλλοι πολλοί– δουλεύουν, χωρίς πάντοτε να αμείβονται αντίστοιχα. Τώρα, όλοι προσμένουν η ζωή να ξαναπάρει μπρος, σχολεία, μαγαζιά, δουλειές, εστιατόρια να ξανανοίξουν και όλοι να επιστρέψουν στην ομαλότητα της ζωής, επειδή δεν αντέχουμε άλλο το έκτακτο, λένε. Όμως, οι ειδικοί προειδοποιούν παράλληλα, πως μια γρήγορη επιστροφή στην κανονικότητα, μπορεί να οδηγήσει σε νέο, πιο δραστικό ξέσπασμα της λοίμωξης με πολύ περισσότερα θύματα και τα έσχατα να είναι χειρότερα των πρώτων. Πολλοί διερωτώνται, πού είναι ο Θεός σ’ αυτή την κρίση; Γιατί επιτρέπει ο Θεός το κακό; Όπως και σήμερα, τόσο και στην εποχή

του Χριστού υπήρχαν οι καταστροφές και το ανυπόφορο κακό. Η απάντηση του Ιησού σε τέτοιου είδους ερωτήματα ήταν, «Αν δεν μετανοήσετε, όλοι θα χαθείτε κατά τον ίδιο τρόπο» (Λουκάς 13:5). Σοκάρει ίσως η κατηγορηματική αυτή απάντηση του Χριστού επειδή συνδέει το κακό που μας συμβαίνει με την αμαρτωλή μας φύση. Αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης (αυτό σημαίνει «μετάνοια»), δεν πρόκειται να δούμε «άσπρη μέρα», λέει ο Χριστός. Ο Θεός είναι θυμωμένος με την αμετανόητη ανθρωπότητα, με την ανηθικότητα, τον απερίσκεπτο καταναλωτισμό μας, με την αδικία, βία και την εκμετάλλευση συνανθρώπων μας, αλλά επίσης και με τις εγωιστικές μας εμμονές σε συμφέροντα και προκαταλήψεις. Σε άλλη περίπτωση ο Χριστός συγκρίνει την κρίση που ο λαός Ισραήλ πέρασε στην έρημο με το μάθημα γιατρειάς που προσφέρει ο Θεός: «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο

φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου, ώστε όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να μη χαθεί, αλλά να ζήσει αιώνια» (Ιωάν. 3:14-15). Κάθε κρίση είναι ταυτόχρονα και μια ευκαιρία για περισυλλογή. Όπως έλεγε ο Τσώρτσιλ «Ποτέ μην αφήνεις μια κρίση να πάει χαμένη». Ας μη βλέπουμε λοιπόν, μόνο το κακό που η κρίση φέρνει στη ζωή μας, αλλά ας δούμε τις ευκαιρίες για μετάνοια και αλλαγή πορείας, τόσο στη δική μας προσωπική ζωή, όσο και στο περιβάλλον μας.

Δρ Έραστος Φίλος * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντα κείμενα σε θέματα Πίστης και Επιστήμης επισκεφθείτε το blog του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/

ΜΑΪΟΣ 2020 | 13

Η προσέγγιση των Χριστιανών απέναντι στις συνομωσίες Καθώς οι ερευνητές ψάχνουν να βρουν τη λύση στο μυστήριο του κορωνοϊού, αμέτρητες θεωρίες συνωμοσίας κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Μια από τις επικρατέστερες θεωρίες συνομωσίας είναι ότι ο ιός ήταν αντικείμενο μελέτης σε εργαστήριο της Ουχάν και από κάποιο ατύχημα «ξέφυγε». Στις ΗΠΑ, μια δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας είναι πως ο κορωνοϊός κατασκευάστηκε στην Κίνα για να σαμποτάρει τη Δύση. Στον αντίποδα, Κινέζος διπλωμάτης υποστήριξε ότι τον ιό έφερε στην Κίνα Αμερικανός αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού. Πολλοί ισχυρίζονται ότι πίσω από τα μεγάλα δεινά κρύβεται μια παράνομη ομάδα ανθρώπων που σχεδιάζει να πάρει την εξουσία ή να ελέγξει ή ακόμη να καταστρέψει τον πλανήτη. Άλλοι θεωρούν ότι δημιουργήθηκε από τη νέα τάξη πραγμάτων ή το ίδρυμα Γκέιτς για να υποχρεώσει τον κόσμο να εμβολιαστεί, ενώ ο Σταμάτης Κραουνάκης υποστήριξε ότι ο κορωνοϊός είναι εργαστηριακή επίθεση μείωσης πληθυσμών και το εμβόλιο ήδη υπάρχει. Μείζον θέμα αποτελούν οι αβάσιμες ιατρικές συμβουλές-γιατροσόφια που κυκλοφορούν, όπως ότι υπάρχει μία συνταγή «μαγικής» σούπας που ανήκει στον Ιπποκράτη και έχει θεραπευτικές ιδιότητες ή ότι κάποιος μπορεί να θεραπευτεί με το αλάτι και το ξίδι. Πολλές αντίστοιχες θεωρίες έχουν υπάρξει ανά τους αιώνες. Για την πανούκλα του 14ου αιώνα, είχαν στοχοποιηθεί οι Εβραίοι ως υπαίτιοι, καθώς η ασθένεια δεν μπορούσε να εξηγηθεί επιστημονικά. Στη θανατηφόρα «ισπανική γρίπη» κάποιοι πίστευαν ότι ο ιός είχε κατασκευαστεί σε γερμανικά εργαστήρια με στόχο να γίνει φονικό όπλο. Και ο ιός Έμπολα που εμφανίστηκε στην Αφρική αργότερα θεωρήθηκε από κάποιους ως εργαστηριακό κατασκεύασμα των ΗΠΑ.

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Γιατί τόσοι άνθρωποι πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας; Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να νιώσουν μοναδικοί. Να αισθανθούν ότι ξεχωρίζουν από το πλήθος. Παράλληλα, είμαστε δύσπιστοι απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, ενώ οι θεωρίες συνομωσίας μας απαλλάσσουν από το κόστος της προσωπικής ευθύνης. Από τη στιγμή που κάποιος αναλαμβάνει τον ρόλο του θύματος, πιστεύοντας ότι απειλείται, όλες οι αποτυχίες του οφείλονται σε τρίτους, με αποτέλεσμα να νιώθει πολύ καλύτερα. Τέλος, η ψηφιακή εποχή ευνοεί τα fake news. Το διαδίκτυο και τα διάφορα fora συζητήσεων και αναρτήσεων συμβάλλουν στον πολλαπλασιασμό και τη γρήγορη διασπορά ψευδών ειδήσεων αλλά και θεωριών συνωμοσίας. Στην ψηφιακή εποχή όλα αυτά τα ευφάνταστα σενάρια μπορούν πολύ γρήγορα να γίνουν viral. Ως Χριστιανοί πρέπει να ενεργούμε όχι σπασμωδικά, αλλά με φρόνηση και σύνεση. «Του φρόνιμου η σοφία είναι να ξέρει το τι κάνει· του ανόητου η ανοησία τον οδηγεί στην πλάνη» (Παροιμίες 14:8). Η Αγία Γραφή μάς καλεί να αγαπάμε την αλήθεια (Ζαχαρίας 8:19). Oι Χριστιανοί πάντοτε αναζητούν και υποστηρίζουν την αλήθεια, επειδή ακολουθούν και αγαπούν Εκείνον που στην εποχή της απόλυτης σχετικότητας παραμένει η απόλυτη Αλήθεια (Ιωάννης 14:6). Η δική Του αλήθεια και μόνο ελευθερώνει πραγματικά (Ιωάννης 8:32). Η αποκάλυψη της αλήθειας είναι καλή και θεμιτή. Η εμμονή όμως με αβέβαιες θεωρίες μόνο επιβλαβής μπορεί να αποδειχτεί για εμάς. Οι ατελείωτες εικασίες σχετικά με τις θεωρίες συνωμοσίας είναι, στην καλύτερη περίπτωση, χάσιμο χρόνου. Βεβαίως και υπάρχουν και πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε. Επίσης, υπάρχουν ανήθικοι

και ισχυροί άνθρωποι που ενεργούν με ιδιοτέλεια, πονηριά και κακία, καθώς επιβουλεύονται διάφορους ανθρώπους και έθνη. Η ανθρώπινη καρδιά είναι«απατηλή περισσότερο απ’ όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη» (Ιερεμίας 17:9) και ικανή για το απολύτως χειρότερο. «Κάθε άνθρωπος που πράττει έργα φαύλα μισεί το φως και δεν έρχεται στο φως, γιατί φοβάται μήπως αποκαλυφθούν τα έργα του και κριθούν» (Ιωάννης 3:20).

Δεν χρειάζεται να εστιάζουμε σε μυστήρια που ο Θεός δεν έχει επιλέξει να αποκαλύψει ακόμα (Μάρκος 13:32, Αποκάλυψη 10:4). Ας εμπιστευτούμε το χρονοδιάγραμμά Του, καθώς «δεν υπάρχει τίποτε σκεπασμένο που δε θα ξεσκεπαστεί, και τίποτε κρυφό που δε θα μαθευτεί.΄Ο,τι, λοιπόν, λέτε στο σκοτάδι θα ακουστεί στο φως, κι ό,τι ψιθυρίζετε σε κλειστό χώρο θ’ ανακοινωθεί στα φανερά» (Λουκ. 12:2-3). Ας αναπαυτούμε στα στοργικά του κυρίαρχα σχέδια, επειδή «κανένας του στοχασμός δεν μπορεί να εμποδιστεί» (Ιώβ 42:2). Πολλές θεωρίες συνωμοσίας τροφοδοτούν τον φόβο και βασίζονται στην άγνοια, ημιμάθεια, αφέλεια και ευπιστία των ανθρώπων. Οι πιστοί εμπιστεύονται τον Θεό που είναι απόλυτα κυρίαρχος απέναντι στους ανθρώπους και τα έθνη. «Παραστάθηκαν οι βασιλιάδες τής γης, και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν μαζί, ενάντια στον Κύριο, και ενάντια στον εκλεκτό του... (όμως) Εκείνος που κάθεται στους ουρανούς, θα γελάσει· ο Κύριος θα τους μυκτηρίσει» (Ψαλμός 2:2,4).

Τάσος Μαρκουλιδάκης ΜΑΪΟΣ 2020 | 15

Να μείνω ή να φύγω; ι περισσότεροι από μας είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας εδώ και εβδομάδες και αντιμετωπίζουμε την κατάσταση όσο πιο καλά μπορούμε, αφού δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά. Υπάρχουν αδέλφια μας που υπηρετούν τον Κύριο σε ξένες χώρες, όπου ξαφνικά εμφανίστηκε κι εκεί ο κορωνοϊός, γιατί αυτός δεν έχει περιορισμούς και σύνορα! Η ερώτηση γι’ αυτούς είναι: «Τι να κάνουμε; Να μείνουμε εδώ που μας κάλεσε ο Θεός ή να φύγουμε πίσω στη χώρα μας;» Προσεύχονται και ζητούν το θέλημα του Θεού. Αισθάνονται πιεσμένοι από τις οικογένειές τους που τους πιέζουν και τους λένε: «Τι κάθεστε πια; Δεν βλέπετε που κινδυνεύετε;» Αλλά σκέφτονται: «Τι θα πουν οι εκκλησίες που μας υποστηρίζουν. Ακόμη χειρότερο, πώς θα το κρίνουν οι ντόπιοι πιστοί με τους οποίους εργαζόμαστε εδώ και χρόνια τώρα;» Είναι μόνοι μπροστά σε τόσα ερωτηματικά! Ξενυχτούν και ζητούν το θέλημα του Θεού. Μερικοί έφυγαν πριν σταματήσουν οι αεροπορικές πτήσεις, άλλοι παραμένουν στο ιεραποστολικό τους έργο. Μια ιεραπόστολος έγραψε τελευταία: «Μέσα στο ξέσπασμα του Covid-19 σε όλο τον κόσμο, διερωτηθήκαμε αν θα πρέπει να μείνουμε ή να φύγουμε. Είχαμε πολλά ερωτηματικά χωρίς απαντήσεις. Κάτω από το φως των όσων συμβαίνουν, μήπως κινδυνεύουμε; Ποιες θα είναι οι πιθανές επιπτώσεις στην υγεία μας; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τα επιπλέον έξοδα; Μήπως πρέπει να παραμείνουμε εδώ που μας κάλεσε ο Θεός;» Δύσκολες και απρόβλεπτες καταστάσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Οι αδελφοί μας αισθάνονται μόνοι μπροστά σε μια τόση δύσκολη και απρόβλεπτη κατάσταση. Απευθυνόμενη στους ιεραποστόλους η ίδια ιεραπόστολος έγραψε: «Να είστε σίγουροι ότι οι ίδιες Βιβλικές αρχές εξακολουθούν να ισχύουν για όλους μας. Μην ξεχνάτε πως ο Θεός εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο, πως είμαστε όλοι αιχμάλωτοι του φόβου, της ντροπής, της ενοχής και της λύπης. Δεν είστε λιγότερο πνευματικοί ή κατώτεροι από οποιονδήποτε άλλον, αν αποφασίσετε να φύγετε. Να θυμάστε πως όλοι καλούμαστε να υπηρετούμε τον Θεό και να δίνουμε γενναιόδωρα, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική θέση μας. Τώρα περισσότερο από ποτέ καλούμαστε να δείξουμε χάρη ο ένας στον άλλο και να είμαστε υπομονετικοί με πολλή αγάπη. Μην ξεχνάτε να είστε ευγενικοί, να προσεύχεστε για τους φίλους σας που αγωνίζονται. Να θυμάστε ότι αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας, ο Κύριος έχει τον έλεγχο». Είναι γεγονός πως οι δυσκολίες στις υποανάπτυκτες χώρες είναι μεγαλύτερες, γιατί δεν υπάρχει ιατρική βοήθεια για μια τέτοια επιδημία. Τις τελευταίες εβδομάδες έχω καθημερινή επικοινωνία με πολλούς συναδέλφους μου και με τα παιδιά μου. Αισθάνθηκα τα ερωτηματικά τους, τις αμφιβολίες τους και την αγωνία τους. Μετά από πολλά ερωτηματικά, δάκρυα και πόνο, η κόρη μου και ο γαμπρός μου αποφάσισαν να φύγουν από τον Νίγηρα, με έναν πολύ ασυνήθιστο τρόπο! Ο γιος μου και η σύζυγός του παραμένουν στην Ζιμπάμπουε, γιατί δεν μπορούν να αφήσουν -ιδίως τώρα- τις ευθύνες που έχουν. Η γιατρός μας, η Μάρθα, παραμένει στον Νίγηρα. Τα αδέλφια μας στην Τανζανία επίσης παραμένουν στο έργο τους. Από την Ας μην κρίνουμε κανέναν, μόνο ας προσευχόμαστε ο Θεός να ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH τους δυναμώνει και να τους γεμίζει με την ειρήνη Του. n

Ο

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΜΑΪΟΣ 2020 | 17

Μια σύντομη επίσκεψη χω την εντύπωση πως περπατώντας κανείς στους Αγίους Τόπους διαπιστώνει πιο καθαρά από οπουδήποτε αλλού τη διαφορά ανάμεσα στη νοοτροπία των χριστιανών της μεταρρύθμισης κι αυτών που ανήκουν στα πιο παλιά, τα παραδοσιακά δόγματα: ορθόδοξοι, καθολικοί, κόπτες... Αυτοί θεώρησαν πρωταρχικό καθήκον τους σ’ όποιο μέρος συνδέεται, σύμφωνα με την παράδοση, με κάποια ιστορική στιγμή της επίγειας δραστηριότητας του Κυρίου, να κτίσουν ένα μεγαλόπρεπο ναό. Δεν ξέρω αν παρακινήθηκαν πάντα από αισθήματα ευσέβειας. Το σίγουρο είναι πως αυτοί οι ποικιλώνυμοι και πολυάριθμοι ναοί, τουλάχιστον σήμερα, αντιπροσωπεύουν διαφόρων ειδών συμφέροντα που απ’ αυτά το οικονομικό δεν είναι, φυσικά, το πιο ευκαταφρόνητο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως λείπουν και οι γνήσιοι και ειλικρινείς πιστοί, και ανάμεσα στους επισκέπτες των ναών, κι ίσως ανάμεσα και στον κλήρο που απαρτίζει το έμψυχο υλικό τους. Αντίθετα απ’ όλους αυτούς, εμείς οι ευαγγελικοί θα προτιμούσαμε τους τόπους αυτούς απαλλαγμένους από κάθε κατοπινή ανθρώπινη προσθήκη, γυμνούς και γνήσιους, όπως ακριβώς την εποχή του Χριστού. Θα προτιμούσα χίλιες φορές, για παράδειγμα, να βρεθώ στους αγρούς γύρω απ’ τη Βηθλεέμ, και να προσπαθήσω να νιώσω εκείνο που ένιωσαν οι βοσκοί που «αγραυλούσαν» τη βραδιά της Γέννησης, παρά να προσκυνήσω στον υποτιθέμενο χώρο της φάτνης που βρίσκεται σήμερα χωμένος μέσα σε μια γωνιά ενός καταστόλιστου ναού. Και, φυσικά, ισχύει το ίδιο -κι ακόμα περισσότερο- με τον τόπο του Γολγοθά, όπου πια δεν έχει μείνει ίχνος από την τοπογραφία της εποχής εκείνης. Ποιος ξέρει μάλιστα αν η αληθινή τοποθεσία του Γολγοθά

Έ

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

δεν είναι πάνω στον άγριο γυμνό βράχο που υποδεικνύουν πολλοί σοβαροί προτεστάντες ερευνητές αρχαιολόγοι, αντί για το μέρος όπου υψώνεται σήμερα ο ναός του Παναγίου Τάφου... Όπως και να ’ναι μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες, τουλάχιστον για έναν ευαγγελικό χριστιανό, είναι η επίσκεψη στον κήπο της Γεσθημανή. Που διατηρεί ακέραια την ατμόσφαιρα και τη γνησιότητά του, χωρίς προσθήκες, αλλοιώσεις και εξωραϊσμούς, όπως τουλάχιστον μας διαβεβαιώνει η ξεναγός μας, κι όπως φαίνεται να ‘ναι αλήθεια. Τι να καταλάβεις από Γέννηση και από Γολγοθά ανάμεσα σε αγάλματα, εικόνες και λιβάνια... Εδώ όμως, στη Γεσθημανή, συνταράζεσαι και ζεις την αγωνία του Κυρίου, καθώς αντικρίζεις ακόμα και ελαιόδεντρα που έχουν μείνει ανέπαφα από την εποχή εκείνη. Και μοναδική ανθρώπινη «προσθήκη» η επιγραφή σε μια γωνιά του κήπου: «Εσύ, ω Ιησού στη Γεσθημανή στην πιο βαθιά νύχτα και στην πιο βαθιά αγωνία πρόφερες τα λόγια αυτά της υποταγής και της εμπιστοσύνης στο Θεό Πατέρα. Μ’ ευγνωμοσύνη κι αγάπη θέλω κι εγώ να πω μαζί Σου στις ώρες μου του φόβου και της δοκιμασίας: «“Πατέρα μου, δε Σε καταλαβαίνω, αλλά Σε εμπιστεύομαι...“» n (Γράφτηκε πριν από τριάντα χρόνια, με αφορμή μια σύντομη οικογενειακή επίσκεψή μας στους Αγίους Τόπους).

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

ΜΑΪΟΣ 2020 | 19

Η Θρησκευτική Ελευθερία στην εποχή του κορωνοϊού εν αντέχω να μου πειράζουν τα δι- τον πλανήτη, προκαλώντας τεράστιες ζημιές σε καιώματά μου, ως ελεύθερος χρι- κάθε επίπεδο και με άδηλο ακόμη το τέλος της. στιανός πολίτης...», «...ως πολίτης Ας δούμε πρώτα την Θρησκευτική Ελευσε μια Δημοκρατία δεν παραδίδω εύκολα τα θερία, ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δικαιώματά μου», είναι κάποιες από τις καταγ- αλλά από τη διεθνή σκοπιά διεκδίκησης και γελίες που διάβαζα σήμερα στον ελληνικό τύπο προστασίας του. Πολλά είναι τα συμβατικά κείμε αφορμή την ανακοίνωση της κοινής υπουρ- μενα που ισχύουν σήμερα, με ποικίλη ονομασία γικής απόφασης των Υπουργών Παιδείας και (συμβάσεις, συνθήκες, πρωτόκολλα, κλπ.), τα Θρησκευμάτων και Υγείας για την επιβολή του οποία αναφέρονται σ’ αυτό το δικαίωμα και μέτρου της προσωρινής απαγόρευσης της τε- διαμορφώθηκαν έπειτα από μακροχρόνια επελετής κάθε είδους λειτουργιών και ιεροπραξιών ξεργασία στα αρμόδια διεθνή όργανα. Οι διεθνείς στους θρησκευτικούς χώρους λατρείας, λόγω αυτοί κανόνες προνοούν μεν για την αναγνώριση της πανδημίας του κορωνοϊού. Είναι αδιανόητο του δικαιώματος της Θρησκευτικής Ελευθερίας για κάποιους χριστιανούς να μη μπορούν να αλλά για την πλήρη εφαρμογή και προστασία πάνε στην εκκλησία τους για να λατρεύσουν της χρειάζεται και η συνδρομή των εθνικών τον Θεό και αντιδρούν έτσι στα κρατικά μέτρα κρατικών οργάνων, αφού αυτοί οι κανόνες ενπου ανακοινώθηκαν. Όχι μόνο στη χώρα μας τάσσονται στη χώρα μας για παράδειγμα (Άρθ. αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες τα ίδια 28, παρ. 1 του Συντάγματος), στο εσωτερικό σχεδόν παράπονα ακούγονται. δίκαιο του κράτους. Ας θεωρήσουμε επί του προκειμένου δύο Η Θρησκευτική Ελευθερία λοιπόν και πάλι στην πρώτη γραμμή των ατομικών και συλλο- διεθνή κείμενα, το άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων γικών διεκδικήσεων, αλλά σε Από την του Ανθρώπου (1948), και το επίπαγκόσμιο επίπεδο, δεδομένου ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥσης άρθρο 18 του Διεθνούς Συμότι ζούμε εν μέσω μιας πανδηΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτωρ Νομικής φώνου Ατομικών και Πολιτικών μίας που έχει πλήξει ολόκληρο

«Δ

20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Δικαιωμάτων (1966). Το παγκόσμιο πολιτικό κύρος και των δύο είναι αδιαμφισβήτητο. Όλα τα συμβαλλόμενα κράτη οφείλουν να τηρούν αυστηρά τους κανόνες αυτούς. Και τα δύο άρθρα αναφέρονται στην Θρησκευτική Ελευθερία ορίζοντάς την, ως την ενδόμυχη αντίληψη καθενός περί ηθικής, υπονοώντας παράλληλα την ελευθερία διατήρησης, επιλογής και εκδήλωσης της θρησκείας ή της πεποίθησης κατ’ ιδίαν και από κοινού. Η δημόσια εκδήλωση πραγματοποιείται με λατρεία, τελετή και διδασκαλία. Οι ελευθερίες αυτές είναι απόλυτες, όπως μας τόνιζαν όλοι οι νομικοί μας δάσκαλοι στα αμφιθέατρα, προσθέτοντας αυτάρεσκα ένα, «πλην...», στο τέλος της σκέψης τους. Μόνο στη δημόσια εκδήλωση της θρησκείας επιτρέπονται περιορισμοί, όταν αυτοί είναι απαραίτητοι για λόγους προστασίας της δημόσιας ασφάλειας, τάξεως, ηθικής ή των ελευθεριών και βασικών δικαιωμάτων του πλησίον (Άρθρο 18 παρ. 3 του Συμφώνου). Είναι γνωστό ότι, όλα τα νομικά κείμενα περιέχουν ρήτρες που επιτρέπουν στα συμβαλλόμενα κράτη, σε εξαιρετικές περιστάσεις όπως, όταν απειλείται ή υπάρχει κίνδυνος σοβαρός για την ασφάλεια του έθνους, να θεσπίζουν δια νόμου την προσωρινή αναστολή ορισμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών, στην προκειμένη περίπτωση της ελεύθερης εκδήλωσης της θρησκείας των πολιτών. Ως κριτήριο λειτουργεί η αρχή της αναλογικότητας, δηλαδή πρέπει πάντα να υπάρχει αναλογία μεταξύ των λαμβανομένων περιοριστικών μέτρων και των συγκεκριμένων εξαιρετικών περιστάσεων που επιβάλλουν τη λήψη τους, στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Επομένως, από τη σκοπιά του Διεθνούς Δικαίου, επιτρέπεται στις κυβερνήσεις των κρατών να επιβάλουν δια νόμου περιορισμούς σε θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, όπως είναι και αυτό της δημόσιας έκφρασης της Θρησκευτικής Ελευθερίας, όταν είναι να διαφυλαχθεί το υπέρτατο αγαθό της ανθρώπινης ζωής και της δη-

μόσιας υγείας. Και τα δύο αυτά αγαθά οφείλουν να είναι το ζητούμενο σήμερα στη μάχη κατά του κορωνοϊού που εξαπλώνεται με τρομακτικό ρυθμό γύρω μας και χωρίς διάκριση, περιορίζοντας προσωρινά και χωρίς να καταργούν το «απόλυτο» θεμελιώδες δικαίωμα της Θρησκευτικής Ελευθερίας. Ας δούμε όμως και τι η ίδια η χριστιανική θρησκεία διδάσκει και συγκεκριμένα ο Ιησούς Χριστός. Στη σχετική περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (4:19-24) ο ίδιος ο Χριστός διδάσκει τη γυναίκα που τον ρώτησε σχετικά με το ποιος είναι ο σωστός τόπος για να λατρεύουν τον Θεό. Σαν εισαγωγή στην ερώτησή της προτάσσει την διαπίστωση: «Κύριε, βλέπω ότι συ είσαι προφήτης», θέλοντας να δείξει ότι η ίδια ήταν «θρησκευόμενη» γυναίκα και η απάντησή που περίμενε από τον Ιησού ήταν ζωτικής σημασίας για κείνη και τη θρησκευτική της ζωή. Ποια ήταν η απάντηση του Ιησού: «...οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον πατέρα εν πνεύματι και αληθεία, διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι». Ο συγκεκριμένος τόπος λατρείας δηλαδή και όλες οι φαινομενικές τυπικές εκδηλώσεις που ίσως συνοδεύουν την εκδήλωση λατρείας μας στο πρόσωπο του Θεού, δεν έχουν από μόνες τους ιδιαίτερη σημασία. Άλλο είναι το σημαντικό. Συνεπώς στην εποχή του κορωνοϊού που βιώνουμε, το «προσκύνημα» στον Θεό μπορεί να πάρει και άλλες διάφορες μορφές, μένοντας όμως, λόγω των εξαιρετικών περιστάσεων, στο σπίτι του ο καθένας. Η απάντηση του Χριστού προς τη «θρησκευόμενη» γυναίκα τότε ήταν να γίνεται αυτό «εν πνεύματι και αληθεία», αυτό είχε σημασία. Το ίδιο θαρρώ θα συμβούλευε και σήμερα όλους όσους έχουν την ίδια απορία, αν Τον ρωτούσαν. n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΜΑΪΟΣ 2020 | 21

Συναισθήματα Και Πώς Επηρεάζουν Τη Ζωή Μας Συναισθήματα και πώς ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ τη ΖΩΗ μας... Ποιος φταίει: Eμείς ή οι συνθήκες της ζωής για την άσχημη ψυχολογική μας κατάσταση; Πώς μπορούν να εντοπιστούν οι αιτίες; Yπάρχει λύση; Aν ναι, ποια είναι η πιο σωστή; Σ’ αυτό το βιβλίο αναλύονται οι βαθύτερες αιτίες που κρύβονται πίσω από πολλές συναισθηματικές και άλλες ψυχολογικές διαταραχές. Συγχρόνως χαράσσεται η γραμμή που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ικανοποίηση και στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του.

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ!!! Τα 3 τεμάχια 10€ ή αλλιώς 4€ το ένα!

• Εξώφυλλο: Μαλακό • Σελίδες: 154 • Έτος έκδοσης: 2002 • Διαστάσεις: 21x14 εκ.

Για Για παραγγελίες παραγγελίες > > www.ologos.gr www.ologos.gr ήή 210.6626835 210.6626835 και και στα στα βιβλιοπωλεία βιβλιοπωλεία μας: μας: Αθήνα: Αθήνα:

Εμμ. Εμμ. Μπενάκη Μπενάκη 28 28 106 106 78 78 210-3823495 % % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:

Εθν. Εθν. Αμύνης Αμύνης 42 42 546 546 21 21 2310-232210 % % 2310-232210

Πάτρα: Πάτρα:

Κορίνθου Κορίνθου 199 199 262 262 23 23 2610-224197 % % 2610-224197

Λάρισα: Λάρισα:

Δευκαλίωνος Δευκαλίωνος 22 412 412 22 22 2410-232594 % % 2410-232594

Βόλος: Βόλος:

Σωκράτους Σωκράτους 23 23 382 382 21 21 24210-35801 % % 24210-35801

Αλβανία: Αλβανία:

Sarande Sarande Libraria Libraria «O «O LOGOS» LOGOS» 00355.692585746 % % 00355.692585746

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΜΑΪΟΣ 2020

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Στα 30 χρόνια της υπηρεσίας μου στο έργο του Κυρίου στην AMG, είχα το προνόμιο να επισκεφθώ πολλά από τα κέντρα ανάπτυξης παιδιών και νέων σε όλο τον κόσμο, που αλλάζουν τη ζωή χιλιάδων φτωχών παιδιών. Είναι πραγματική ευλογία να βλέπεις τις χαρούμενες εκφράσεις στα πρόσωπα αυτών των πολύτιμων μικρών αγοριών και κοριτσιών, που φαίνονται τόσο διαφορετικά απ’ όλα τα άλλα παιδιά που δεν βρίσκονται κάτω από τη φροντίδα μας. Θα αναρωτιέστε, ίσως, τι είναι αυτό που τα κάνει να φαίνονται διαφορετικά; Το βλέπετε στις εκφράσεις τους, που είναι γεμάτες ελπίδα. Έχουν ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, για ένα λαμπρό μέλλον, απαλλαγμένο από τη φτώχεια και την ανέχεια. Και έχουν επίσης την αιώνια ελπίδα ότι μετά θάνατο θα βρίσκονται στην ένδοξη παρουσία του Θεού. Πόσο θα χαιρόσασταν αν βλέπατε κι εσείς την ελπίδα που είδα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο ενός μικρού κοριτσιού που συνάντησα στις αρχές του χρόνου, κατά την επίσκεψή μου στις διακονίες μας στην Ταϊλάνδη. Προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια στη βόρεια Ταϊλάνδη. Και, χάρη σ’ έναν πιστό υποστηρικτή τής AMG, που ανέλαβε την υποστήριξή της, βρίσκεται τώρα στο κέντρο μας, όπου βρήκε αγάπη και φροντίδα με τροφή, ενδυμασία και καλή μόρφωση. Εκεί παρακολουθεί τα Βιβλικά μαθήματα, όπου οι τρόφιμοί μας διδάσκονται τη Βίβλο και τη σωτηρία που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός. Η επιθυμία της είναι να γίνει 24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ γιατρός. Εάν τα καταφέρει, θα είναι η πρώτη κοπέλα από τη φυλή της, σε ολόκληρη την περιοχή, που θα έχει πετύχει αυτό το στόχο. Αυτή την ελπίδα έφερε στο κορίτσι η αγάπη κάποιου από εσάς. Συνάντησα και αρκετά άλλα αγόρια και κορίτσια, που φροντίζουμε στα κέντρα ανάπτυξης παιδιών και νέων της AMG στην Ινδονησία. Όλα προέρχονταν από πάμφτωχες οικογένειες, αλλά τώρα είναι επαγγελματίες λογιστές, δάσκαλοι κλπ. Και είναι αφοσιωμένοι πιστοί του Χριστού! Η επένδυση που έκανε η αγάπη σας, απέδωσε πλούσια καλύπτοντας τις πνευματικές και φυσικές ανάγκες τους. Η αγάπη του Θεού τούς έχει μεταμορφώσει, συμβάλλοντας παράλληλα στην ανάπτυξη της τοπικής εκκλησίας. Είναι αυτή μια επένδυση που αποδίδει αιώνια. Σας ευχαριστώ όλους που στέκεστε κοντά μας αρωγοί με τις προσευχές και την αγάπη σας. Ο γνωστός ευαγγελιστής Μούντυ είπε κάποτε: «Αν μπορούσα να ξαναζήσω τη ζωή μου, θα την αφιέρωνα ολόκληρη για να οδηγώ παιδιά στον Θεό». Κι αυτό, γιατί η παιδική ηλικία είναι η καλύτερη περίοδος για να τους μιλήσεις για το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου. Οι στατιστικές έχουν δείξει ότι το 80% όσων δέχονται το σωτήρια μήνυμα του Ευαγγελίου και πιστεύουν στον Χριστό, το κάνουν πριν από την ηλικία των 14 ετών. Στη συνέχεια, έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους για να δίνουν τη μαρτυρία τους για τον Χριστό. Βέβαια, ο αριθμός των παιδιών που έχουν ανάγκη βοήθειας είναι μεγάλος. Κάθε μέρα περισσότερα αγόρια και κορίτσια, που απεγνωσμένα χρειάζονται αγάπη και φροντίδα, απευθύνονται στα κέντρα μας. Με τη χάρη και ανάλογα με τις δυνατότητες που μας δίνει, αγκαλιάζουμε όσα περισσότερα παιδιά μπορούμε, για να τα δώσουμε ελπίδα στη ζωή. Εύχομαι η αγάπη, η χάρη και η ειρήνη του Χριστού να γεμίζουν τις καρδιές σας. Ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης ΜΑΪΟΣ 2020 | 25

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Απάντηση σε προσευχή στο «ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ» α παιδιά που φροντίζει η Ιεραποστολή μας στο Ορφανοτροφείο «Σπίτι της Ελπίδας» στις Φιλιππίνες διδάχτηκαν ότι ο Θεός ακούει τις προσευχές μας. Το 2016, η Riche Olivares, Διευθύντρια του Ορφανοτροφείου είδε ότι το βαν που είχαν χρειαζόταν να αντικατασταθεί. Ύστερα από 18 χρόνια, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Κι επειδή ήταν πολύ παλιό, έπρεπε να αντικατασταθεί για τη δημόσια ασφάλεια και επειδή μόλυνε την ατμόσφαιρα. Το βαν ήταν πολλαπλά απαραίτητο για τη μεταφορά των παιδιών σε διάφορες δραστηριότητες. Χρησίμευσε ακόμη και ως ασθενοφόρο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Ο Θεός απάντησε στις προσευχές μας και τελικά αποκτήσαμε ένα καινούριο βαν. Η Riche είπε: «Είμαστε ευγνώμονες που το «Σπίτι της Ελπίδας» απέκτησε ένα νέο βαν. Όλα τα παιδιά και το προσωπικό μας συγκεντρώθηκαν για να ευχαριστήσουν μαζί τον Θεό για την απάντησή Του στις προσευχές τους. ΟΛΗ Η ΔΟΞΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!» Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και ένα άλλο σχολείο της AMG στο Μεξικό, όπου φροντίζουμε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Χρειάζεται η αντικατάσταση του βαν. Το κόστος ενός νέου βαν είναι 15.500 ευρώ (17.000 δολάρια).

Τ

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Στην πρώτη γραμμή του αγώνα στις Φιλιππίνες ο χωριό Handumanan υπηρετεί η Remy Ojuilla, υπεύθυνη του Κέντρου Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων της AMG. Η Remy είναι συνεργάτιδά μας για 38 χρόνια. Πρόσφατα μας έστειλε την ιστορία της. Η Remy είναι το ένατο από τα 13 παιδιά ενός αγρότη. Με μόλις τέσσερα στρέμματα χωραφιού, ήταν πολύ δύσκολο να τα βγάλει πέρα μια τόσο μεγάλη οικογένεια. Οι δυνατότητες για σπουδές, πέρα από το δημοτικό σχολείο, ήταν ελάχιστες για τα παιδιά. Ωστόσο, καθώς όλα τα παιδιά εργάζονταν σκληρά στο αγρόκτημα, η Remy και τα περισσότερα από τα αδέλφια της κατόρθωσαν να αποκτήσουν γυμνασιακή μόρφωση και κάποια άλλα προχώρησαν ακόμα περισσότερο! Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ολόκληρη η οικογένεια της Remy πίστεψε στον Χριστό και μια από τις μεγαλύτερες αδελφές της εγγράφηκε στη Βιβλική Σχολή. Αυτή παρακίνησε και την Remy να εγγραφεί, πράγμα που εκείνη το έκανε αφού και η διαμονή, το φαγητό και τα δίδακτρα ήταν όλα δωρεάν. Η Remy περάτωσε τις σπουδές της και πήρε το πτυχίο της από τη Βιβλική Σχολή. Μετά από τις σπουδές της ένιωσε την κλήση του Θεού να υπηρετήσει στο έργο Του. Ξεκίνησε ως εθελόντρια. Δίδασκε τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στο Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών Maranatha της AMG στην πόλη Bacolod. Στη συνέχεια εντάχθηκε στο μόνιμο προσωπικό μας με πλήρη απασχόληση τον Ιανουάριο του 1983 κι αυτό ήταν, όπως λέει η ίδια: «η αρχή του μακρινού ταξιδιού μου στην υπηρεσία του Κυρίου, μέσω του προγράμματος της AMG». Όταν ο διευθυντής του Κέντρου Maranatha έφυγε το 1987, η Remy επιλέχθηκε να αναλάβει τη διεύθυνσή του. «Η δουλειά δεν ήταν εύκολη, λέει, αλλά υπηρετήσαμε με χαρά τα παιδιά ξεπερνώντας όλες τις προκλήσεις με την ανυπέρβλητη χάρη του Θεού και τη βοήθεια του προσωπικού του Κέντρου». Το 1999, η Remy επιλέχθηκε ως διευθύντρια σε ένα νέο Κέντρο που ιδρύθηκε στο χωριό Handumanan. Δεκαοκτώ παιδιά και οι οικογένειές τους ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που μετέφερε η κυβέρνηση από την πόλη Bacolod στο Handumanan. Αλλά το ενδιαφέρον της AMG να συνεχίσει

Τ

ΜΑΪΟΣ 2020 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ να φροντίζει παιδιά που έχουν ανάγκη βοήθειας δεν έπαψε και, όπως εξηγεί η Remy: «Δεχτήκαμε και άλλα πεινασμένα παιδιά για να τα φροντίζουμε. Έτσι, δέχτηκα την πρόκληση. Μετακόμισα εδώ βλέποντας την τεράστια ευκαιρία να υπηρετήσω περισσότερα παιδιά και να τα οδηγήσω στον Χριστό». «Συμπλήρωσα τώρα 38 χρονιά εργαζόμενη με την AMG, και δεν έχω μετανιώσει ποτέ για τη διακονία μου αυτή, γιατί με γεμίζει με πραγματική ικανοποίηση, που ούτε χρήματα ούτε άλλα υλικά αγαθά θα μπορούσαν να μου δώσουν. Όπου υπάρχει η σπορά του Λόγου του Θεού, υπάρχει θερισμός, και το βλέπουμε αυτό στην αλλαγή της ζωής των παιδιών, που μας δίνει ανέκφραστη χαρά». Είναι μεγάλη ευλογία για την Ιεραποστολή μας που έχουμε ντόπιους συνεργάτες στις διακονίες μας στις διάφορες χώρες, όπως την Remy, που αγωνίζονται στις πρώτες γραμμές.

Η υποστήριξη παιδιών έχει πλούσιους καρπους ο Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων «Glapansari» της Ιεραποστολής μας βρίσκεται στο βουνό Sumbing στην Κεντρική Ιάβα. Οι ντόπιοι λένε ότι η περιοχή έχει μόνο δύο εποχές: ζεστή εποχή και βροχερή εποχή! Η συνήθης τροφή τους αποτελείται κυρίως από ρύζι, λαχανικά και παστωμένα ψάρια (αν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα αγοράσουν). Οι περισσότερες οικογένειες στην περιοχή είναι αγρότες με ελάχιστο εισόδημα. Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι, αλλά οι γονείς με χαρά επιτρέπουν στα παιδιά τους να έρχονται στα Κέντρα της Ιεραποστολής μας - και μάλιστα να εκκλησιάζονται. Κι αυτό, επειδή βλέπουν τα οφέλη που αποκομίζουν. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους έρχονται, ο ποιμένας Daniel Gathot Widiyanto, διευθυντής του Κέντρου μας λέει: «Ως υπεύθυνος του Κέντρου, επιθυμώ πολύ να βοηθήσω τα παιδιά να έχουν καλή υγεία, να μορφωθούν και να πιστεύουν στον Ιησού Χριστό». Πρόσφατα έχουμε πάρει αρκετές μαρτυρίες από το Κέντρο που δείχνουν πως επιτυγχάνεται ο σκοπός αυτός, καθώς καλύπτονται τόσο οι πνευματικές όσο και φυσικές ανάγκες στη ζωή των μαθητών μας. Η δασκάλα Fransica Riatik λέει: «Η επιθυμία μου είναι τα παιδιά να γίνουν χρήσιμα άτομα για

Τ

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ την εκκλησία και τη χώρα. Όταν μου μιλάνε για τα προβλήματά τους, τους δίνω τις κατάλληλες συμβουλές». Η μαθήτρια Apvia Rosana λέει: «Αυξάνουμε πνευματικά και σωματικά χάρη στη φροντίδα των δασκάλων μας. Μαθαίνουμε να είμαστε αποδοτικοί στις σπουδές μας και ευγενικοί στους άλλους. Οι δραστηριότητες στο κέντρο κάνουν τη ζωή μου θετική». Η μαθήτρια Yulia Pratiwi λέει: «Υπάρχουν διάφορες δραστηριότητες που βελτιώνουν τα ταλέντα μας και μας βοηθούν στα σχολικά μας μαθήματα. Το διδακτικό προσωπικό είναι πολύ πρόθυμοι και πραγματικά μας βοηθούν να μάθουμε καλά». Η μαθήτρια Monika Arum λέει: «Το Κέντρο με βοήθησε να αποκτήσω αυτοπεποίθηση. Εδώ έμαθα πώς να λατρεύω τον Θεό ειλικρινά». Η Yustina Stefani, απόφοιτη, λέει: «Ευλογήθηκα με τις δραστηριότητες στο Κέντρο, γιατί έμαθα να είμαι καλή μαέστρος και να παίζω πιάνο και κιθάρα. Τώρα είμαι δασκάλα παιδιών προσχολικής ηλικίας. Όλα αυτά οφείλονται στο διδακτικό προσωπικό του Κέντρου που με βοήθησαν να αγαπήσω περισσότερο τον Θεό και τους άλλους». Ας προσευχόμαστε για τον ποιμένα Ντάνιελ και τους άλλους εργάτες του Ευαγγελίου στην περιοχή, καθώς προσπαθούν να μεταδώσουν τα Καλά Νέα στους μαθητές, στις οικογένειες και στην κοινότητα. Ας προσευχόμαστε και για τα παιδιά που έρχονται στο Κέντρο της AMG, ώστε να πιστέψουν Ιησού Χριστό.

Μια αλλαγμένη ζωή υχνά λέμε ότι η AMG είναι μια διακονία που ως επίκεντρό της έχει το Ευαγγέλιο και αναφέρουμε ιστορίες σχετικές με τη δράση μας. Πολλές από τις μαρτυρίες, όπως αυτή που ακολουθεί, είναι πολύ συγκινητικές και ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Θεό για όλους εσάς που μας στηρίζετε στο ευλογημένο αυτό έργο. Η Krittika Kaewsai, γεννήθηκε σε μια αγροτική οικογένεια σε ένα χωριό της Β. Ταϊλάνδης. Η πενταμελής οικογένειά της έμενε σ’ ένα μικρό ψάθινο σπίτι, γιατί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για κάτι καλύτερο. Η Krittika ήρθε στο σχολείο μας ΧΑΡΙΣ, όταν ήταν τριών χρονών. Νιώθει μεγάλη ευγνωμοσύνη στην Ιεραποστολή μας, γιατί μπόρεσε να έχει δωρεάν σπουδές,

Σ

ΜΑΪΟΣ 2020 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ τροφή, σχολικές στολές και όλη την αγάπη και τη φροντίδα του προσωπικού της AMG. Όλα αυτά άλλαξαν ριζικά τη ζωή της και το μέλλον της. Λέει η ίδια: «Μία από τις διαφορές μεταξύ του σχολείου της AMG και των άλλων σχολείων είναι η διδασκαλία της Βίβλου. Διδασκόμασταν τακτικά για τον ζωντανό Θεό. Παρόλο που μας μιλούσαν καθημερινά για τον Θεό, δεν τα καταλάβαινα καλά μέχρι που να πάω στο δημοτικό σχολείο. Πήγαινα αδιαλείπτως στη Βιβλική τάξη της AMG κάθε Σάββατο. Στην πραγματικότητα, περίμενα ανυπόμονα να έρθει κάθε φορά το Σάββατο! Σταδιακά, έμαθα για τον ζωντανό Θεό και δέχθηκα τον Ιησού Χριστό ως προσωπικό Σωτήρα μου στα μαθητικά μου χρόνια. Είπα στους γονείς μου τι έκανε ο Ιησούς Χριστός για μένα. Και, παρόλο που δεν πίστευαν εκείνοι στον Χριστό όπως εγώ, ωστόσο δεν με εμπόδισαν να συνεχίσω». Η Krittika συνεχίζει: «Μερικές φορές ένιωθα αποθαρρημένη επειδή άλλοι δεν πίστευαν στον Ιησού Χριστό όπως πίστεψα εγώ. Πολλοί με κατηγορούσαν και μου φέρονταν σκληρά για τη μεταστροφή μου από τον Βουδισμό στον Χριστιανισμό. Αλλά δεν με ένοιαζε, γιατί η χάρη του Θεού ήταν αρκετή για μένα. »Η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο. Τώρα διδάσκω στη σχολή ΧΑΡΙΣ και είμαι ευγνώμων στον Θεό που μου έδωσε την ευκαιρία να μιλάω στους μαθητές μου για τα καλά νέα της σωτηρίας και της αγάπης του Θεού. Ελπίζω μια μέρα αυτά τα παιδιά να πιστέψουν στον Χριστό όπως εγώ. Εξακολουθώ να προσεύχομαι για την οικογένειά μου να γνωρίσουν όλοι τον Χριστό». Η ιστορία της Krittika είναι όντως ένα εξαιρετικό παράδειγμα της επίδρασης που ασκεί στη ζωή ενός παιδιού η υποστήριξή του από την Ιεραποστολή μας. Υπάρχουν πολλά παιδιά σαν την Krittika, όχι μόνο στην Ταϊλάνδη αλλά και σε άλλες χώρες όπου διακονούμε, τα οποία περιμένουν κάποιον να αναλάβει την υποστήριξή τους. n 30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 50 χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

H ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΝ ΕΙΧΑ ΔΥΟ ΖΩΕΣ

Η ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΚΡΗ, του DAN VORM

«Αν είχα δύο ζωές» είναι ο τίτλος της βιογραφίας του Κώστα Μακρή, από τη φράση που ο ίδιος είχε πει:«Αν είχα δύο ζωές να ζήσω, θα ζούσα τη μία για το λαό της Ινδονησίας και την άλλη για το λαό της Ελλάδας». Το βιβλίο κυκλοφόρησε αρχικά στην αγγλική γλώσσα. Συγγραφέας είναι ο Αμερικανός Νταν Βορμ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και στα ελληνικά. Τη μετάφραση έκανε η Μαρίνα Φλωράκη και προλογίζει ο Έρικ Μεταξάς. Ο Κώστα Μακρής ήταν ένας πρωτοπόρος Έλληνας ιεραπόστολος, αλλά για πολλούς της γενιάς μου ήταν ο αγαπημένος «ήρωας-ιεραπόστολος» της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μας, που μας έκανε να αγαπήσουμε τους ιεραποστόλους και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς. Γεννήθηκε στην Αθήνα κι όταν ήταν δεκατεσσάρων ετών, μια εμπειρία του στην κατασκήνωση τον οδήγησε στον Κύριο. Η επιθυμία του ήταν να υπηρετήσει τον Θεό, γι’ αυτό φοίτησε σε Βιβλικό σχολείο στον Καναδά. Εκεί αισθάνθηκε την κλήση του Θεού να Τον υπηρετήσει ως ιεραπόστολος. Καθώς την ίδια κλήση είχε και η αγαπημένη του σύζυγος Άλκη, ο Θεός τούς οδήγησε να εργαστούν με πρωτόγονες φυλές στην Ολλανδική Νέα Γουϊνέα (Ίριαν Τζάγια). Αρχικά υπηρέτησαν στα υψίπεδα της δυτικής Νέας Γουϊνέας και αργότερα στην Πεδιάδα των Λιμνών. Οι περιοχές ήταν δύσβατες, με πολλές πρωτόγονες φυλές, οι περισσότερες πολεμικές και βίαιες, που ζούσαν μέσα στη ζούγκλα και χρησιμοποιούσαν εργαλεία της Εποχής του Λίθου.

32 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Κατάφερε όμως εκεί ο Κώστας Μακρής, κάτω από δύσκολες συνθήκες, δουλεύοντας σκληρά και σε συνεργασία με ντόπιους, να στήσει ιεραποστολικούς σταθμούς, ν’ ανοίξει δρόμους μέσα στη ζούγκλα και διαδρόμους προσγείωσης, να ανοίξει ιατρεία για την περίθαλψη των ιθαγενών, να χτίσει σχολεία, όπου μάθαιναν οι ντόπιοι γραφή και ανάγνωση, με τελικό σκοπό να τους μεταφέρει το μήνυμα του Ευαγγελίου. Μέσα στο πνευματικό σκοτάδι που επικρατούσε, αντιμετώπισε πολλές επιθέσεις από τον Πονηρό και η ζωή του κινδύνεψε σοβαρά αρκετές φορές, αλλά ο Θεός ήταν μαζί του και τον ελευθέρωνε. Παρόλο που δύο ιεραπόστολοι είχαν χάσει τη ζωή τους στην περιοχή εκείνη από ιθαγενείς, ο Κώστας Μακρής συνέχιζε το έργο με ανεξάντλητη ενεργητικότητα, με πάθος και με όρεξη, με υπακοή και με εμπιστοσύνη στον Θεό, με πλήρη εξάρτηση απ’ Αυτόν. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, αφού είχαν ιδρυθεί πλέον πολλές εκκλησίες, είχαν βαπτισθεί πολλοί καινούριοι πιστοί χριστιανοί και είχε φροντίσει για την πνευματική τους εκπαίδευση, η υγεία του Κώστα Μακρή κλονίστηκε από κάποια τροπική νόσο. Έτσι, το ζεύγος Μακρή με τα έξι παιδιά τους, που σχεδόν όλα είχαν γεννηθεί στη Νέα Γουϊνέα, επέστρεψαν στην Ελλάδα. Ο Κώστας Μακρής συνέχισε το ιεραποστολικό έργο με την ίδρυση της Ελληνικής Ιεραποστολικής Ένωσης (Ε.Ι.Ε.) που με δικό του οραματισμό ανέπτυξε πολυποίκιλη ευαγγελιστική δράση στην πατρίδα μας. Μία σοβαρή κατηγορία για προσηλυτισμό τον οδήγησε στα δικαστήρια, από την οποία όμως τελικά αθωώθηκε. Είχε τη χαρά και την ευλογία, πριν φύγει για την ουράνια πατρίδα, να βλέπει τα παιδιά του να λατρεύουν και να εμπιστεύονται τον Θεό, ακολουθώντας το παράδειγμα των γονέων τους, και να συνεχίζουν το έργο του πατέρα τους. Το βιβλίο εκδόθηκε στην Αθήνα από την Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση και δόθηκε δωρεάν σε όλους όσοι παραβρέθηκαν στις δύο μεγάλες εκδηλώσεις, που διοργάνωσε η Ε.Ι.Ε. με την ευκαιρία της επετείου των σαράντα χρόνων δράσης και προσφοράς της. Πληροφορίες για το βιβλίο: Ε.Ι.Ε., τηλ. 210-7779845 & 7787318. n Μαριάνθη Λ. Κοκτσίδου, Φιλόλογος

Τροφή για Σκέψη

Όταν ο Θεός καθυστερεί χι μόνον ο πόνος αλλά και ο χρόνος των θείων επεμβάσεων και απαντήσεων είναι ένα μυστήριο ακατανόητο. Τα χείλη του ψαλμωδού, πυρπολεί το αγωνιώδες ερώτημα: «Έως πότε Κύριε, θα με λησμονείς διαπαντός; Έως πότε θα κρύβεις το πρόσωπό Σου από μένα; Έως πότε...» Έχουμε την αίσθηση κάποιες φορές, πως προσευχόμαστε μάταια, πως δεν εισακουόμαστε. Μοιάζουμε με τους αρχαίους ιουδαίους που είχαν ξεχάσει τα μεγαλεία του Θεού, είχαν κρεμάσει τις κιθάρες τους στις ιτιές της Βαβυλώνας και συλλογίζονταν περίλυποι πως ο Θεός τούς είχε λησμονήσει. Όταν ο Κύριος αργεί να απαντήσει, δεν αδιαφορεί, δεν αδρανεί, δεν λησμονεί. Εργάζεται μέσα μας, εργάζεται γύρω μας. Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που καρτερεί την ώρα του Θεού με υπομονή. Όταν ο Χριστός έφτασε στη Βηθανία «πολύ καθυστερημένα», η Μαρία, η αδελφή του νεκρού Λάζαρου, έσπευσε και έπεσε στα πόδια του Χριστού και Τον λάτρευσε. Έτσι και εμείς, «όταν καθυστερεί» γονατιστοί στη δική Του παρουσία να Τον υμνούμε, να προσδοκούμε με υπομονή το ξετύλιγμα των δικών Του σχεδίων. Όπως τότε ανέστησε τον πεθαμένο Λάζαρο, μπορεί σήμερα να αναστήσει το νεκρωμένο μας όνειρο, μπορεί να πραγμαΤου τοποιήσει μεγαλεία. «Μακάριοι όλοι αυτοί που Τον ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ Φιλόλογου-Ποιητή προσμένουν» (Ιωάννης 11:1-43). n

Ό

ΜΑΪΟΣ 2020 | 33

Μετάνοια-Μεταστροφή ίναι ανάγκη να μετανοήσουμε για την καταστροφή που προκαλέσαμε στη δημιουργία του Θεού, τη γη και τα οικοσυστήματά μας, για να στραφούμε προς οικολογικές αρμονίες τις οποίες το Πνεύμα δημιούργησε στην κτίση. Το μήνυμα κάθε Χριστιανικής Εκκλησίας μπορεί να οδηγήσει πέρα από νόμους, και ποινές σε μεταμόρφωση του εαυτού μας, και των κοινωνιών μας. Η πνευματικότητα ως πράξη οραματισμού ολοκληρωμένου κόσμου εξαρτάται από ζωντανές εμπειρίες, αμοιβαία υποστηριζόμενων σχέσεων εντός του εαυτού μας, με τον Θεό, τους άλλους και τη φύση. Μια λυτρωτική θεολογία στηρίζεται στην πράξη μετάνοιας και μεταμόρφωσης. Είναι καιρός να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε και ενεργούμε. Θεολογικά η μετάνοια αναφέρεται σε εξομολόγηση στον Θεό, σε παύση της συνήθειάς μας να αμαρτάνουμε ενάντια στον Θεό και σε υπόσχεση να ζούμε υπεύθυνη ζωή. Περιέχει παραδοχή ενοχής, απόφαση να μην επαναλαμβάνουμε την αμαρτία, προσπάθεια να αποκαταστήσουμε το κακό που κάναμε, ή να αντιστρέψουμε τις βλαβερές συνέπειες του κακού όπου είναι δυνατόν. Η μετάνοια απαιτεί να βλέπουμε τα πράγματα από διαφορετική άποψη, να απομακρυνθούμε από ένα θεό του άπληστου εαυτού μας, στο ζωντανό Θεό. Όλοι αμαρτήσαμε, είναι ανάγκη από την αμαρτία να μεταστραφούμε στην έντιμη ζωή. Η μετάνοια είναι δεύτερη σκέψη, διαφορετική από την αρχική, μεταλλαγή του νου συνοδευόμενη από αλλαγή συμπεριφοράς, αλλαγή συνείδησης, μεταμέλεια, στροφή στον Θεό, ώστε οι αμαρτίες μας να συγχωρηθούν, και καιροί αναψυχής να έρθουν από τον Κύριο (Πράξεις 3:19-20.) Ζούμε σε καιρούς κρίσης των αξιών, του νοήματος της ζωής και του πολιτισμού μας. Είναι κρίση ενός παραδείγματος-οδηγού και ενός ονείρου που έδωσε νόημα στο σύγχρονο κόσμο. Το όνειρο ήταν η απεριόριστη ανάπτυξη και η επιθυμία για εξουσία, που εκφράστηκε ως κυριαρχία πάνω σε άλλους ανθρώπους και στη φύση. Το όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη: καταστρέψαμε τη γη, τα εδάφη και τη φύση. Δημιουργήσαμε φτώχεια, εξευτελίσαμε ανθρώπινα όντα και την ίδια τη ζωή. Ενθουσιαστήκαμε με το όνειρο απολυτρωτικών επαναστάσεων: επιστημονικών, τεχνολογικών. Στο δρόμο χάσαμε αξίες, πόρους και ανθρώπινες ψυχές. Χρειαζόμαστε θάρρος για να ομολογήσουμε ότι αποτύχαμε και αξιοπρέπεια για να ομολογήσουμε τα λάθη μας. Πρέπει να εγκαταλείψουμε την αυταπάτη ότι μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση με τη δική μας ικανότητα. Χρειαζόμαστε βαθειά επανάσταση και μεταστροφή, διαφορετικά δεν υπάρχει ελπίδα για μάς και τον κόσμο. Είναι ανάγκη να μετανοήσουμε. Μετάνοια είναι πάνω από όλα αλλαγή νοοτροπίας η οποία ξεκινά εντός μας, όπου βρίσκονται οι ρίζες της επιθετικότητας, των συγκρούσεων και των αμαρτιών που διασπούν την αρμονία μεταξύ των ζωντανών όντων. Πρέπει να ξεκινήσουμε με επανάσταση στον ίδιο τον εαυτό μας ώστε να δημιουργούμε και να καλλιεργούμε περιχωρητικές σχέσεις με όλα τα όντα της γης, ανθρώπινα και μη ανθρώπινα. Ο όρος «ανάπτυξη» αντικρούεται σήμερα λόγω των τεχνοκρατικών του λύσεων. Αντί να λύνουμε προβλήματα πολλές φορές δημιουργούμε οικολογικές και κοινωνικές καταστροφικές ανισορροπίες. Καλούμαστε να υψωθούμε ξανά εν Χριστώ σε κόσμο όπου η ομορφιά της δημιουργίας είναι εκδήλωση που αντανακλά το μυστήριο του Θεού εντός του οποίου ζούμε, κινούμεθα και υπάρχουμε (Πράξεις 17:28). Σημαίνει να παραδεχθούμε ότι το χρήμα και η απληστία έγιναν ο θεός μας. Ο Απόστολος Παύλος ζήτησε από τους Αθηναίους να μετανοήσουν και να εισέλθουν στην πραγματικότητα του Θεού που τους αποκαλύφθηκε. Μετάνοια στο πλαίσιό τους σήμαινε να δεχθούν ότι υποβάθμισαν Από την τον Θεό, ο οποίος δημιούργησε τον κόσμο και τα πάντα στον κόσμο Δρα ΙΩΑΝΝΑ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ ως Κύριος. n

Ε

34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΜΑΪΟΣ 2020 | 35

Η Κυρία με τη λάμπα

Στις 12 Μαΐου 2020 συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, της πιστής χριστιανής που έγινε αφορμή για την εκ βάθρων αναμόρφωση της νοσηλευτικής σε ολόκληρο τον κόσμο. Παράλληλα, το έτος 2020 έχει ανακηρυχθεί Διεθνές Έτος Νοσηλευτικής και Μαιευτικής. Με αυτή την αφορμή παρουσιάζουμε ένα αφιέρωμα στη γυναίκα - πρωτοπόρο της νοσηλευτικής.

Florence Nightingale Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ γεννήθηκε στις 12 Μαΐου 1820 στη Φλωρεντία της Ιταλίας από όπου πήρε και το όνομά της. Οι γονείς της ήταν άγγλοι ευγενείς αριστοκράτες. Ο πατέρας της δίδαξε στην ίδια και την αδελφή της μαθηματικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Ελληνικά καθώς επίσης και ιστορία. Η οικογένεια Νάιτινγκεϊλ είχε πολύ έντονη κοινωνική ζωή και οι κόρες τους ανατράφηκαν με τον γνωστό τρόπο της καλής κοινωνίας. Η Φλόρενς, απέφευγε ωστόσο την κοσμική ζωή. Το 1837, σε ηλικία 17 ετών, ένοιωσε ξεκάθαρα ότι ο Θεός την καλούσε να τον υπηρετήσει. «Στις 7 Φεβρουαρίου του 1837 ο Θεός μού μίλησε και με κάλεσε να τον υπηρετήσω», δήλωσε. Αυτή ήταν η μεγάλη επανάστασή της! Ήθελε να γίνει νοσοκόμα! Οι γονείς της τρομοκρατήθηκαν. Της απαγόρευσαν μάλιστα να ασχοληθεί με οποιοδήποτε τρόπο με τη φροντίδα ασθενών! Η Φλόρενς μια νεαρή, ελκυστική, λεπτή και χαριτωμένη κοπέλα ήταν αυστηρή μεν, αλλά πολύ γοητευτική με φωτεινό χαμόγελο. Απέρριψε ωστόσο, αρκετές σοβαρές προτάσεις γάμου, μένοντας προσηλωμένη στον στόχο και τον σκοπό της ζωής της. Στη βικτωριανή εποχή, τα κορίτσια της καλής κοινωνίας παντρεύονταν νωρίς «τον 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

εκλεκτό της καρδιάς των γονέων τους». Δεν εργάζονταν σε «ταπεινές» δουλειές που προορίζονταν για τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Άλλωστε, τα νοσοκομεία την εποχή εκείνη λειτουργούσαν κάτω από φοβερές συνθήκες. Οι νοσοκόμες ήταν εντελώς ανειδίκευτες, και πολλοί αμφισβητούσαν την ηθική τους. Ήταν πλέον 24 ετών όταν απέσπασε τη συγκατάθεση των γονιών της και κατάφερε το 1844 να γραφτεί στη σχολή νοσηλευτικής στο Ίδρυμα Διαμαρτυρομένων Διακονισσών στο Kaiserworth της Γερμανίας. Το 1850, επέστρεψε στο Λονδίνο και έπιασε δουλειά ως νοσοκόμα στο νοσοκομείο του Middlesex. Οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τις επιδόσεις και την προσήλωσή της στον σκοπό της, που μέσα στον πρώτο κιόλας χρόνο εργασίας την προώθησαν στη θέση της προϊσταμένης! Τότε ήταν που ξέσπασε η επιδημία της χολέρας! Η Φλόρενς χειρίστηκε την υπόθεση με τρόπο υποδειγματικό. Συνειδητοποίησε ότι οι φρικτές συνθήκες υγιεινής που επικρατούσαν στα νοσηλευτικά ιδρύματα συντελούσαν στην περαιτέρω εξάπλωση της νόσου. Έβαλε λοιπόν

σκοπό της ζωής της να βελτιώσει την υγειονομική περίθαλψη. Το αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί σημαντικά ο δείκτης θνησιμότητας στο νοσοκομείο όπου εργαζόταν! Και τότε παρουσιάστηκε μπροστά της η μεγαλύτερη πρόκληση της νοσηλευτικής της καριέρας... Τον Οκτώβριο του 1853 ξέσπασε ο Πόλεμος της Κριμαίας1. Η σύρραξη, η οποία υπήρξε ιδιαίτερα αιματηρή και στην οποία έλαβαν μέρος οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής, υπήρξε το αποτέλεσμα ενός μακρόχρονου ανταγωνισμού συμφερόντων ανάμεσα στις κύριες ευρωπαϊκές δυνάμεις, για επιρροή και εκμετάλλευση των ανατολικών εδαφών της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Χιλιάδες βρετανοί στρατιώτες στάλθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά μέσα σε έναν χρόνο 18.000 απ’ αυτούς κατέληξαν σε στρατιωτικά νοσοκομεία. Καμιά γυναίκα νοσοκόμα δεν υπηρετούσε στα νοσοκομεία της Κριμαίας. Το κακό παρελθόν των γυναικών στο στράτευμα είχε αναγκάσει το επιτελείο του βρετανικού στρατού να μην προσλάβει άλλες. Οι ανάγκες ωστόσο για περίθαλψη ήταν επιτακτικές και οι συνθήκες υγιεινής των στρατιωτικών νοσοκομείων άθλιες. Υπήρχε ανάγκη για δραστικές αλλαγές: στα τέλη του 1854, η Φλόρενς κλήθηκε να οργανώσει εσπευσμένα ένα σώμα νοσοκόμων για την περίθαλψη των στρατιωτών της Κριμαίας. Ανταποκρίθηκε πρόθυμα και μαζί με 34 νοσηλεύτριες έφυγε αμέσως για την Κριμαία. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο της βρετανικής βάσης στο Σκούταρι της Κωνσταντινούπολης, η Φλόρενς κατάλαβε ότι οι συνθήκες ήταν πολύ χειρότερες απ’ όσο είχε αρχικά υπολογίσει. Το νοσοκομείο Barrack Hospital όπου κλήθηκαν να ζήσουν και να εργαστούν η Φλόρενς και οι νοσοκόμες της, ήταν κτισμένο θαρρείς μέσα σε ένα τεράστιο βόθρο. Το αποτέλεσμα ήταν να μολύνεται το νερό αλλά

και το ίδιο το κτίριο. Επικρατούσε η άποψη πως «ένας απλός στρατιώτης δεν διαφέρει από έναν μεθύστακα στον οποίον οποιαδήποτε προσφορά ανακούφισης πάει χαμένη». Μολυσμένο νερό, ασθενείς με βρόμικα ρούχα, τρωκτικά και έντομα στους διαδρόμους, τραγική έλλειψη επιδέσμων και ιατρικού εξοπλισμού: σκηνικό ζοφερό! Τον πρώτο χειμώνα στο Σκούταρι πέθαναν 4.077 στρατιώτες. Δέκα φορές περισσότεροι ήταν εκείνοι που πέθαναν από τύφο, χολέρα ή δυσεντερία, παρά από τις σφαίρες στο πεδίο της μάχης. Η Φλόρενς προσπάθησε να βάλει τάξη σε όλα αυτά. Συνειδητοποίησε γρήγορα ότι η αιτία της υψηλής θνησιμότητας στα νοσοκομεία ήταν οι ελλιπείς υγειονομικές συνθήκες. Τον πρώτο χειμώνα στο Σκούταρι, είδε πάνω από 3.000 ασθενείς της να πεθαίνουν. Στρώθηκε αμέσως στη δουλειά: παρακάλεσε τους λιγότερο άρρωστους νοσηλευόμενους να καθαρίσουν τον χώρο. Υποχρέωσε τη διεύθυνση να φέρουν προμήθειες. Οργάνωσε το ημερήσιο πρόγραμμα του νοσοκομείου. Εγκαινίασε μια σειρά από υπηρεσίες για τους τροφίμους, που σήμερα θεωρούνται αυτονόητες, αλλά τότε ήταν σκέτη πολυτέλεια. Εφάρμοσε «ειδική κουζίνα» για ασθενείς με ιδιαίτερες διατροφικές ανάγκες. Δημιούργησε «χώρο πλύσης» για να έχουν οι ασθενείς καθαρά σεντόνια και πετσέτες. Έφτιαξε αίθουσα διδασκαλίας και βιβλιοθήκη για την «πνευματική διέγερση» των νοσηλευόμενων. Έτσι, κατάφερε να μεταμορφώσει καθοριστικά την παραμονή των ασθενών στο νοσηλευτικό ίδρυμα και άλλαξε ριζικά την ίδια την έννοια Το βαλιτσάκι νοσηλείας της Φλόρενς

1

Ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από τη μία πλευρά και των συμμαχικών δυνάμεων της Βρετανικής, Γαλλικής, και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Σαρδηνίας από την άλλη. ΜΑΪΟΣ 2020 | 37

του νοσοκομείου. Περιφερόταν ακούραστα όλη έκθεση ανέλυσε την εμπειρία της και πρότεινε μέρα στους διαδρόμους, προστρέχοντας στην μέτρα για την αναμόρφωση της λειτουργίας του ανάγκη των αρρώστων και τραυματισμένων, στρατιωτικού νοσοκομείου. Το βιβλίο πυροδόενώ το βράδυ κυκλοφορούσε με μια λάμπα για τησε την επαναστατική αναδιάρθρωση της δινα ελέγχει την κατάσταση των ασθενών. Συγκι- οικητικής δομής του Υπουργείου Πολέμου, ενώ νημένοι οι στρατιώτες από το ειλικρινές ενδια- ταυτόχρονα ανάγκασε τους επιτελάρχες να ιδρύφέρον και την αστείρευτη προσφορά της, την σουν το 1857, τη Βασιλική Επιτροπή για την αποκαλούσαν πλέον «Κυρία με τη Λάμπα» και Υγεία του Στρατεύματος, που ασχολήθηκε με «Άγγελο της Κριμαίας». Χάρη στη δράση της ο κάθε λεπτομέρεια με τα θέματα που έφερε στο δείκτης θνησιμότητας του νοσοκομείου μειώθηκε φως η Φλόρενς. κατά 2/3! Η βασίλισσα της Αγγλίας παρασημοφόρησε Η ίδια εργάζονταν 20 ώρες την ημέρα, και τη Φλόρενς για τα κατορθώματά της και της φρόντιζε προσωπικά τις σοβαρές περιπτώσεις. πρόσφερε ένα γενναίο οικονομικό μπόνους Τον Μάιο του επόμενου έτους αρρώστησε σο- 44.000 χρυσών λιρών από τη βρετανική κυβαρά. Παρά τις παροτρύνσεις, όμως, να επι- βέρνηση! στρέψει στην Αγγλία, έμεινε δίπλα στους ασθενείς Η Φλόρενς χρησιμοποίησε το ποσό αυτό της μέχρις ότου έφυγε και ο τελευταίος στρα- για την ανέγερση του Νοσοκομείου St. Thomas τιώτης. στο Λονδίνο και την ομώνυμη Σχολή για ΝοσηΗ εμπειρία της από τον πόλεμο της Κριμαίας λευτικό Προσωπικό, που λειτούργησε στις εγτην οδήγησε στο συμπέρασμα πως ήταν αναγκαία καταστάσεις του ιδρύματος και άλλαξε μια για η στρατολόγηση νέων γυναικών, που να είναι πάντα τον τρόπο που ασκούνταν τα νοσηλευτικά μορφωμένες, καλής κοινωνικής τάξης και να καθήκοντα. Η φήμη της ήταν πλέον τεράστια, έχουν δυνατότητες ανωκαι η ίδια θεωρήθηκε τέρων σπουδών με σκοπό λαϊκή ηρωίδα. Τα νεαρά να εργαστούν σαν στελέχη κορίτσια ονειρεύονταν αναδιοργάνωσης των νομια καριέρα νοσοκόμας! σοκομείων και της νοσηΗ νοσηλευτική είχε γίνει λευτικής εκπαίδευσης. πλέον ευγενές επάγγελμα Η ίδια παρέμεινε στην και καθιερώθηκε στις συΚριμαία για 1,5 χρόνο, μένειδήσεις της βρετανικής χρι το καλοκαίρι του 1856 κοινωνίας. Στη σχολή όταν σταμάτησαν οι εχπλέον, φοιτούσαν δίπλαθροπραξίες. Μετά απ’ αυτό δίπλα γυναίκες από την επέστρεψε στο πατρικό εργατική αλλά και από της στην Αγγλία όπου έγινε την ανώτερη τάξη. δεκτή ως ήρωας πολέμου, Η Φλόρενς Νάιτινγκάτι που δεν άρεσε κακεϊλ θεωρούσε την εκθόλου στη σεμνή και ταπαίδευση αναγκαία αλλά πεινή νοσοκόμα. όχι το άπαν. Η εκπαίδευΜε βάση τις εκτενείς ση χωρίς «ηρωικές νοπαρατηρήσεις που έκανε σηλευτικές αρετές», χωστη διάρκεια του Πολέμου ρίς αίσθηση καθήκοντος, της Κριμαίας, η Φλόρενς αγάπη, ευγένεια, χωρίς Τούρκικη λάμπα ή φανός. συνέγραψε μια λεπτομερή τον ηρωισμό της καθηΧρησιμοποιείτο στο Σκούταρι στη έκθεση 830 σελίδων. Στην μερινής εργασίας, είναι διάρκεια του πολέμου της Κριμαίας.

38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σαν «ένα κομμάτι κρέστα πεδία της μάχης. Αλλά ας χωρίς αλάτι» έλεγε. ακόμα και στην Ινδία, οι συμΤο επάγγελμα της βουλές και η αυθεντία της νοσοκόμας αποτελούστα ζητήματα της περίθαλψης σε τιμή για τις νέες χρησιμοποιήθηκαν ως οδηπου είχαν μόρφωση γός για το πολιτικό και στρακαι κοινωνική κατατιωτικό υγειονομικό σύστημα ξίωση. Η Φλόρενς έδιτης χώρας, παρά το γεγονός νε ιδιαίτερη έμφαση ότι η ίδια δεν είχε επισκεφθεί στην εξατομικευμένη ποτέ την Ινδία. φροντίδα του αρρώΣτις 12 Αυγούστου 1910, στου και τη σημασία η κατάσταση της υγείας της της προσωπικής και χειροτέρευσε και την εποεπαγγελματικής ακεμένη, στις 13 Αυγούστου, η ραιότητας των νοσηΦλόρενς έφυγε από τη ζωή λευτών. Οι απόφοιτες στο σπίτι της στο Λονδίνο. της σχολής της έγιναν Ολόκληρη η ζωή της περιζήτητες όχι μόνο ήταν ένας αγώνας με πολλές σ’ όλα τα νοσοκομεία μάχες. Τέλειωνε η μία μάχη της Αγγλίας αλλά και για να αρχίσει μια καινούργια. σε πολλές άλλες χώΑπ’ όσο ξέρουμε όλες της οι Υπηρεσία στο Θεό είναι ρες. Οργάνωσαν όλα μάχες, στέφθηκαν με επιτυχία. η υπηρεσία στον άνθρωπο τα Νοσοκομεία της Ίσως αυτό δεν είναι καθόλου Ευρώπης, της Αμερικής, του Καναδά της Αυ- τυχαίο, αν σκεφθούμε πως όλα ξεκίνησαν από στραλίας και ίδρυσαν παντού Σχολές Νοσοκόμων τη στιγμή που η Φλόρενς ένιωσε ότι σε αυτόν ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για ένα από τα πρώτα τον αγώνα, την είχε καλέσει ο Θεός. Και αυτή γυναικεία επαγγέλματα. ήταν μια κλήση που η Φλόρενς τίμησε σε όλη Όσο υπηρετούσε στην Κριμαία, η Φλόρενς της τη ζωή! κόλλησε τον διαβόητο «πυρετό της Κριμαίας», Χαρακτηριστικό της σεμνότητάς της, ήταν από τον οποίο δεν ανέρρωσε πλήρως ποτέ. ότι ζήτησε μια λιτή και ήσυχη κηδεία, παρά την Στην Αγγλία επέστρεψε κουρασμένη και εξαντ- επιθυμία του κόσμου να τιμήσει τη μνήμη της λημένη από την αρρώστια. Για τριάντα περίπου γυναίκας που αφιερώθηκε ακούραστα στην χρόνια, ήταν αναγκασμένη να μένει στο δωμάτιό πρόληψη της ασθένειας και στην αξιοπρεπή της. Στο διάστημα αυτό έβαλε σκοπό να βελτιώσει νοσηλεία του φτωχού και του πάσχοντα. Οι ακόμα περισσότερο τις υγειονομικές συνθήκες συγγενείς της σεβόμενοι την επιθυμία της, αρκαι να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο. Συ- νήθηκαν την «δημοσία δαπάνη» κηδεία της και νέχισε τις προσπάθειες από το κρεβάτι! Στο έθαψαν την «Κυρία με τη Λάμπα» διάστημα αυτό, εξέδωσε ένα ακόμη βιβλίο (Ση- στον οικογενειακό τάφο στο Αβαείο μειώσεις σχετικές με τα Νοσοκομεία), το οποίο του Ουέστμινστερ. 2 ασχολείται με τα πολιτικά νοσοκομεία και τον Επιμέλεια-συλλογή κειμένου: ιδανικό τρόπο λειτουργίας τους. Έρση Αντωνιάδου-Νταγκουνάκη Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου μάλιστα, οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές 2 Ιδιαίτερες ευχαριστίες για την προσφορά του ζήτησαν τις συμβουλές της Φλόρενς για το πώς φωτογραφικού υλικού στην κ. Βούλα Καλαποδάνα στηθούν καλύτερα τα στρατιωτικά νοσοκομεία Αναστασιάδη. ΜΑΪΟΣ 2020 | 39

Θεολογώντας στις Μέρες του Κορωνοϊού Α΄ ΜΕΡΟΣ

να ιδιαίτερα αγαπητό βιβλίο στη Βίβλο, η απάντηση του Θεού στο ότι το παρακάναμε είναι αυτό του Ιώβ. Θα θυμάστε του με τις εκτρώσεις, ότι νομιμοποιήσαμε την ομοφίλους αυτού του τραγικού ανθρώπου. φυλοφιλία, ότι Τον ξεχάσαμε και Τον περιφροΌταν έμαθαν για τη δυστυχία του πήγαν κοντά νήσαμε. Και αντί σαν τον Ιησού να σκύψουμε του. Έσκισαν τα ρούχα τους, κάθισαν κοντά πάνω από τις ανάγκες υπηρετώντας, σαν τους του σιωπηλοί και για επτά μερόνυχτα δεν φίλους του Ιώβ υψώσαμε το δάκτυλο «θεολοέφαγαν τίποτα. Στάθηκαν σαν αληθινοί φίλοι. γώντας». Καμιά φορά και «εσχατολογώντας» Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν άνοιξαν το στόμα μετρώντας σημεία των τελευταίων καιρών, ξετους. ‘Όταν άρχισαν να ψάχνουν για συγκεκρι- χνώντας το τι σημαίνει να ζεις πραγματικά και μένες αιτίες που οδήγησαν στην τραγωδία. ουσιαστικά με έναν εσχατολογικό τρόπο. Όταν «θεολογώντας» επιχείρησαν να δώσουν απαντήσεις, να βρουν αιτιοκρατικά μοντέλα Ο πολιτισμός μας και ο πόνος εκεί που η αιτιοκρατία δεν ισχύει. Κατέληξαν να μη βοηθήσουν το φίλο τους, να πλανηθούν Αν θέλουμε να καταλάβουμε καλύτερα τι μας οικτρά και να συκοφαντήσουν το πρόσωπο του συνέβη τους τελευταίους μήνες θα πρέπει να Θεού που ίσως ειλικρινά σέβονταν και αγα- δούμε ποια είναι η σχέση του πολιτισμού μας πούσαν. Φοβάμαι ότι και οι χριστιανοί συχνά με τον πόνο. παθαίνουμε το ίδιο. Δεν σιωπούμε εκεί που Όλες οι παλαιότερες κουλτούρες προσπάπρέπει, «θεολογούμε» σε λάθος βάση και τελικά θησαν να δώσουν, με λιγότερη ή περισσότερη δεν μιμούμαστε τον Κύριό μας που στην εν- επιτυχία, νόημα στον πόνο ίσως επειδή ήταν σαρκωμένη ζωή Του, όταν συναντούσε πόνο πολύ περισσότερο από σήμερα αναμενόμενος (και τον συναντούσε συνέχεια) απλά βοηθούσε. και οι άνθρωποι ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι Δεν αδιαφορούσε, θεράπευε, ανακούφιζε. Και στο να τον αντιμετωπίσουν, αλλά και στο να πάποτέ, Αυτός που ήταν ο μόνος που μπορούσε ρουν τα όποια οφέλη και διδάγματα μπορούσαν να το κάνει, δεν έψαχνε αιτίες, δεν σπεκουλάριζε από αυτόν. Μέχρι τον μεσαίωνα ένα στα πέντε πάνω στον πόνο, δεν «εξηγούσε». Όταν κάποτε βρέφη πέθαινε πριν χρονίσει... Τα μισά παιδιά οι μαθητές Του το έκαναν, στην περίπτωση του μιας μέσης οικογένειας πέθαιναν πριν μπουν εκ γενετής τυφλού (Ιωάν. 9:1-3) τους επισήμανε στην εφηβεία και πέθαιναν μέσα στο σπίτι, με το άτοπο της σκέψης τους. Όπως πιστεύω θα τα αδελφάκια τους να παίζουν λίγο πιο πέρα... έκανε και με εμάς σήμερα καθώς, Ο πατέρας της οικογένειας στα πεκλεισμένοι στα σπίτια μας, εξηνήντα του, αν είχε επιζήσει από γούμε στον κόσμο ότι «ήθελές τα τους συχνούς πολέμους, θα ήταν Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ* και παθές τα» ο κορωνοϊός είναι γέρος και ευάλωτος και η μητέρα

Έ

40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

το πιο πιθανό θα ήταν να είχε πεθάνει σε κάποια γέννα. Αρρώστιες που σήμερα θεωρούνται ξεπερασμένες καθήλωναν στο κρεβάτι και συχνά οδηγούσαν σε βασανιστικό θάνατο. Αυτή λοιπόν η εξοικείωση με τη δυστυχία και το θάνατο, δημιουργούσε ένα αφήγημα ζωής τελείως διαφορετικό από το δικό μας. Για παράδειγμα στον πόλεμο και στον πόνο που έφερνε, μια απάντηση ήταν η θυσία για την πατρίδα, ή την κοινότητα, η την ιδεολογία. Οι πρόγονοί μας (όχι οι μακρινοί, οι παππούδες μας που πήγαν το ’40 στο αλβανικό μέτωπο τραγουδώντας) έβλεπαν σαν ηρωισμό και αρετή το να πεθάνεις «υπέρ βωμών και εστιών». Η θρησκεία που ήταν ο καμβάς στο ξετύλιγμα του πολιτιστικού αφηγήματος, έδινε την ιδεατή διέξοδο στο θάνατο. Και υπήρχαν και άλλες μεγάλες ιδέες που σε βοηθούσαν να δεις νόημα στον πόνο, αξίες και ιδέες όπως η οικογένεια, η κοινότητα, η τιμή, η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα, η πρόοδος της ανθρωπότητας. Θα μου πείτε όλα αυτά είναι και σήμερα αξίες. Ναι αλλά υποτάσσονται (αντίθετα με πριν) στη ατομικότητα. Στον πολιτισμό μας η κινητήρια δύναμη είναι η ατομική ευτυχία και ευημερία. Και αυτό έχει την πολύ θετική του πλευρά, καθώς κάνουμε ότι μπορούμε για να μειώσουμε τον πόνο. Ποτέ η γηραιά μας ήπειρος δεν έχει ζήσει εβδομήντα πέντε χρόνια αδιάλειπτης ειρήνης. Ποτέ δεν υπήρχαν τόσα και τόσο αποτελεσματικά φάρμακα. Ποτέ δεν είχαμε τόση δημοκρατία σε τόσες χώρες της ηπείρου μας. Κά-

νουμε λοιπόν ότι μπορούμε για να μειώσουμε τον πόνο, δεν μπορούμε όμως να τον εξαλείψουμε. Και όταν αυτός έρχεται μας ξαφνιάζει, μας πιάνει απροετοίμαστους και ανατρέπει τα δεδομένα της ζωής μας. Γιατί έχουμε εκπαιδευτεί να πιστεύουμε ότι η ζωή μας έχει νόημα μόνο αν η πορεία της πηγαίνει συνέχεια και αδιάλειπτα προς τα επάνω και συνεχώς βελτιώνεται. Κάθε τι που διακόπτει αυτήν την πορεία, απλά δεν βγάζει νόημα. Πιστεύουμε ότι είμαστε στο κέντρο ενός αυθαίρετου εικονικού πλαισίου (immanentframe) και όχι ενός πλαισίου στο οποίο, όπως η Βίβλος λέει, έχουμε σημαντικό αλλά όχι τον κύριο ρόλο. Καθώς στην κουλτούρα μας η κυρίαρχη αξία είναι το εγώ, ο πόνος δεν έχει νόημα καθώς διακόπτει την προς τα άνω πορεία προς την ευτυχία και την απόλαυση. Αυτό συμβαίνει και στις μέρες μας. Ήλθε το απρόοπτο της επιδημίας και διαλύθηκαν όλα. Σταμάτησαν οι μηχανές της οικονομίας, στερήθηκαν ατομικές ελευθερίες, έκλεισαν σύνορα, σταμάτησε η πορεία προς το καλύτερο. Πιστεύω μάλιστα ότι στην Ελλάδα τα πάμε σχετικά καλύτερα στην πανδημία, γιατί έχοντας εμπειρία από την προηγούμενη δεκαετία ότι πολλά μπορεί να πάνε πολύ άσχημα, πήραμε έγκαιρα σκληρά μέτρα σε αντίθεση με τους υπόλοιπους αμέριμνους ευρωπαίους. Συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος...

*Ο Γ.Π.Α. είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Alexandris Engineering Ltd & Ποιμένας της Ελεύθ.Ε.Ε. Γλυφάδας. ΜΑΪΟΣ 2020 | 41

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

ΠΑΣΧΑ 2020 ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (ΙΩΑΝ. 3:16) έσα σ’ όλη αυτή την κρίση της πανδημίας Θεός. Στα πράγματα του Θεού, αντίθετα απ’ ό,τι του κορωνοϊού και τις άπειρες επί μέ- συμβαίνει με τα ανθρώπινα, όσο αναξιότερος ο ρους υποσχέσεις του Θεού προς τον αποδέκτης του δώρου, τόσο σημαντικότερη η άνθρωπο για προστασία, παρηγοριά και απο- προσφορά του δώρου της αγάπης εκ μέρους κατάσταση που βρίσκουμε στο Λόγο του Θεού, του δωρητή. Και η σωτηρία προσφέρθηκε σε την Αγία Γραφή, τελικά το μεγαλύτερο αγαθό όλους τους γιους του πρώτου Αδάμ, γιατί ήταν που αναδύεται είναι η σωτηρία της ψυχής, όλοι ανάξιοι αφού όλοι απαρνήθηκαν τον Θεό όπως καθρεφτίζεται στο εδάφιο 16 του τρίτου όταν έκαναν τον εαυτό τους το κέντρο των πάνκεφαλαίου του ευαγγελίου κατά τον Ιωάννη: των. «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε Η αποκατάσταση του πρώτου αλλά και διέδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη αιωνιζόμενου χάσματος, η γέφυρα των Άνω απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν αλλά να και των Κάτω που μας χάρισαν τα δύο απλωμένα έχη ζωήν αιώνιον». στο Σταυρό χέρια του Ιησού Χριστού είναι το Όπως συμβαίνει και με κάθε δώρο, τα στοι- δώρο της σωτηρίας για κείνον που τη διαβαίνει χεία που μετράνε είναι η ταυτότητα του δωρητή, με πίστη και ευγνωμοσύνη για τη θαυμαστή η ταυτότητα εκείνου στον οποίο προσφέρεται και θαυμάσια αυτή λύτρωση. Ο Σταυρός δεν το δώρο και το δωριζόμενο αγαθό αυτό καθεαυτό. είναι το «δικαστήριο» που ενώπιόν του θα Σ’ αυτή την περίπτωση δωρητής της σωτηρίας έπρεπε να μας φέρει ο Θεός για να υποστούμε μας είναι ο Πατέρας-Θεός, ο μεγαλύτερος πά- τις συνέπειες της αποστασίας μας, αλλά το «θυντων και Εκείνος που δεν δημιουργήθηκε από σιαστήριο» όπου, από ασύνορη αγάπη, ο Ιησούς κανέναν ανώτερό Του αλλά υπήρχε προαιώνια, Χριστός παίρνει πάνω στους δικούς Του ώμους είναι αυθυπόστατος, άναρχος, αυτοφυής, αυ- την αστοχία/αμαρτία μας και πληρώνει Εκείνος τάρκης, αυτοζωή και δεν περιέχει στην ύπαρξή κι όχι εμείς γι’ αυτήν. Με θάνατο, όπως είναι το Του κανένα δημιούργημα (“κατά μηδέν των όν- τίμημα της κάθε αμαρτίας (Ρωμ. 6:23). των ΩΝ“). Και είναι ο Ιησούς Χριστός από την ίδια Από την άλλη μεριά αποδέκτης του δώρου ουσία με τον Πατέρα-Θεό που υπήρχε προαιώνια είναι ο ανάξιος άνθρωπος, ο αμαρτωλός, ο στη μυστηριώδη εκείνη τριαδικότητα του Θεού κάθε ανάξιος και αμαρτωλός. Όχι μόνο ο Αδάμ των Χριστιανών όπου, επειδή ακριβώς ο Θεός αλλά και ο κάθε Αδάμ, ο κάθε γιος του πρώτου είναι σχέση (σχέση αγάπης) και όχι μια συμπαγής ανθρώπου που θεληματικά αποσχίστηκε από και άκαμπτη οντότητα, δεν είναι ο “Υιός“ ούτε τον θεϊκό «κόλπο» της Βασιλείας κάτι λιγότερο ούτε κάτι μεταγετων Ουρανών και πορεύτηκε νέστερο από τον Πατέρα αλλά το Από την σαν να ήταν από μόνος του αυ“απαύγασμα της δόξας“ του Θεού ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY τάρκης, σαν να ήταν ο ίδιος... (Εβρ. 1:3), η προς τα έξω “μορφή“

Μ

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του, ο “Λόγος“ (Ιωάν. 1:1), δηλ. η προς τον κόσμο “παρουσία“ και “παρουσίασή“ Του. Αυτό συνέβη όταν ο Χριστός έγινε άνθρωπος και “άδειασε“ τη θεϊκή του ύπαρξη μέσα στην ύπαρξη του θνητού ανθρώπου ενώ, στη συνέχεια, παίρνοντας ο ίδιος τη μορφή δούλου, πρόσφερε τον εαυτό Του στο Σταυρό για να αντικαταστήσει τον αμαρτωλό (Φιλιπ. 2:5-10), όπως θα έκανε ένας αγαθός άνθρωπος πληρώνοντας εκείνος το χρέος που είχε κάποιος άλλος σε δανειστή του. Από αγάπη για τον οφειλέτη. Μόλις λίγες μέρες πριν, το βράδυ της 8 Απριλίου 2020, οι απόγονοι του λαού Ισραήλ γιόρτασαν το «σέντερ» του δικού τους Πάσχα όπου, επειδή ο Φαραώ επέμενε να εμποδίσει το λαό Ισραήλ να ελευθερωθεί από τη δουλεία και να πάει στη Γη της Επαγγελίας, ο Θεός αποφάσισε να πλήξει με τον Εξολοθρευτή Άγγελο κάθε πρωτότοκο γιο των Αιγυπτίων (Έξοδος 12). Από αυτό όμως το πλήγμα ο Κύριος έσωσε τα παιδιά των Ισραηλιτών με τον εξής τρόπο: τους παράγγειλε να μαρκάρουν με το αίμα ενός αρνιού που θα έσφαζαν τους παραστάτες και το πάνω μέρος της πόρτας του σπιτιού τους και αυτά τα σπίτια θα τα προσπερνούσε ο Εξολοθρευτής (εξ ου και η λέξη «Πάσχα» που είναι εβραϊκή και σημαίνει προσπέρασμα). Μετά την είσοδο του Ιησού Χριστού στην ιστορία και τη θυσία Tου για μας, για όλους εμάς τους απογόνους του πρώτου Αδάμ, το ίδιο «προσπέρασμα» της καταδίκης του θανάτου γίνεται όταν περνάμε με πίστη κάτω από το αίμα του Λυτρωτή Χριστού που χύθηκε επάνω στο Σταυρό για χάρη μας. Για τη σωτηρία της ψυχής μας. Από αγάπη. Όχι επειδή το δικαιούμασταν. Πώς να συγκριθεί η ανάσταση του ανθρώπου που η ψυχή του έχει γνωρίσει τη σωτηρία και η επανένωσή του με τον Θεό στη Βασιλεία Του με τα όποια άλλα πρόσκαιρα δεινά στον κόσμο που στην ουσία μάς «στερεώνουν, ενισχύουν, θεμελιώνουν και τελειοποιούν»; Στο Λυτρωτή και Σωτήρα μας λοιπόν ας είναι «η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων» (A΄ Πέτρ.

5:10). Το αγαθό της αιώνιας σωτηρίας του ξεπεσμένου ανθρώπου διά του Χριστού και κατά

Χάρη, δηλαδή από αγάπη και όχι επειδή ο ίδιος, στην προσπάθειά του να γίνει με τις δικές του πράξεις η γέφυρα των Άνω και των Κάτω το «δικαιούται» ο κάθε γόνος του πρώτου Αδάμ, είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Η εικόνα αυτής της Χάρης μάς δίνεται ποιητικά από τον Απόστολο Παύλο στην Πρώτη του Επιστολή προς Κορινθίους. «Πού, θάνατε, το κέντρον σου; πού, άδη, η νίκη σου; Το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία· και η δύναμις της αμαρτίας ο νόμος. Αλλά χάρις εις τον Θεόν, όστις δίδει εις ημάς την νίκην διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορ. 15:55-58). Χριστός Ανέστη λοιπόν ας ψάλουμε και αυτό το Πάσχα του 2020 γιατί ο αναστημένος Σωτήρας και Λυτρωτής μας έγινε για όλους που πιστεύουν σ’ Αυτόν «απαρχή των κεκοιμημένων» κι όπως ο θάνατος μέσα από τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, πέρασε στην ανθρωπότητα, έτσι και με τον τελευταίο Αδάμ, τον Ιησού Χριστό, η ανάσταση των νεκρών πέρασε διά πίστεως στο ανθρώπινο γένος. Η εικόνα και η ομοίωση του Θεού που μας έδωσε ο Πατέρας όταν μας έπλασε, αλλά που την αμαύρωσε η επαναστατική μας αποχώρηση από την Παρουσία και Βασιλεία Του, έχει αποκατασταθεί με την ανάσταση του Χριστού και είμαστε και πάλι ευλογημένοι διότι ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ! Τι λοιπόν; θα ακουστούν ίσως κάποιες έντονα διαμαρτυρόμενες φωνές που βλέπουν την ατομική δραστηριότητα ως τη μόνη πηγή κάθε προόδου και βελτίωσης τόσο κοινωνικών συνθηκών όσο και ηθικού χαρακτήρα. Θα αφεθούμε μοιρολατρικά και ανεύθυνα στον Θεό χωρίς να προσπαθούμε εμείς οι ίδιοι να βελτιώσουμε και να βελτιωθούμε; Κάτι τέτοιο όμως θα παρέβλεπε την κραταιή δύναμη του Θεού που ενεργεί μέσα από τους πιστούς ώστε να μπορούν τα πάντα μέσα απ’ τη δική Του δύναμη. «Τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντος με Χριστού» (Φιλιπ. 4:13). Έτσι ο Σταυρός θα παραμένει εμπόδιο μόνο για τους αρνησίθεους ενώ για κείνους που ταπεινώνονται στα πόδια του, θα είναι δύναμη και σοφία Θεού. n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΜΑΪΟΣ 2020 | 43

Εν πλω

Θυμάμαι το Μουροράν Θυμάμαι, πριν από πενήντα πέντε χρόνια είχα πάει στο Μουροράν της Ιαπωνίας, που βρίσκεται στην πληγείσα από τη ραδιενέργεια των πυρηνικών βομβών ευρύτερη περιοχή. Ο καιρός ήταν βροχερός και οι τοπικές Αρχές μάς είχαν συστήσει μετ’ επιτάσεως να φοράμε οι πάντες καπέλα και να καλύψουμε όσον το δυνατόν καλύτερα τα γυμνά μέρη του σώματός μας, διότι η βροχή ήταν μολυσμένη από τη ραδιενέργεια των πυρηνικών δοκιμών. Αν και ο όλεθρος που είχαν προκαλέσει οι δύο ατομικές βόμβες ήταν τόσο νωπός -08:15 της 6ης Αυγούστου 1945- οι πυρηνικές δοκιμές συνεχίζονταν στις προς Βορρά της Ιαπωνίας ρωσικές περιοχές. Σε μόλις δύο δεκαετίες τίποτα δεν θυμόταν ο άνθρωπος. Όλοι μας από τον Πλοίαρχο Από τον μέχρι και τον ναυτόπαιδα συμμορφωθήκαμε με τις συστάσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ των Ιαπωνικών Αρχών. Σίγουρα όμως όλοι μας γίναμε στο εξής 44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

και αγωγοί -κατά κάποιο απειροελάχιστο ίσως ποσοστό- της ρωσικής ραδιενέργειας, την οποία και μεταφέραμε στους τόπους που επισκεφτήκαμε και στα σπίτια μας βεβαίως. Μερικοί ψωνίσαμε κιόλας μερικά πράγματα από το Μουροράν. Η Ιαπωνία ήταν μια χώρα που όλοι οι ναυτικοί θέλαμε να πάμε για να ψωνίσουμε κάτι για το σπίτι. Είχε φτηνά και ελκυστικά σερβίτσια, ραδιόφωνα, διακοσμητικά αντικείμενα και ένα σωρό άλλα πράγματα, εκτός βέβαια και από τις λιμανιάτικες σαρκικές δραστηριότητες. Είχε τα πάντα ίσως, εκτός από το Ευαγγέλιο του Χριστού. Όταν το Ευαγγέλιο πρωτοπήγε στην Ιαπωνία πριν από μερικούς αιώνες, οι Ιάπωνες στην είσοδο των πόλεών τους χάραζαν κατάχαμα πάνω στα μάρμαρα το σημείο του Σταυρού, για να μην εισέλθουν ποτέ Χριστιανοί και τους «μολύνουν», αφού θα ήταν αναγκασμένοι να τον πατήσουν. Πίστευαν στον Ήλιο από τον οποίο καταγόταν και ο Αυτοκράτοράς τους. Και σήμερα ακόμη ελάχιστοι σχετικά είναι αυτοί που πιστεύουν στον Χριστό. Ανάμεσά τους και ένας πιστός Χριστιανός πυρηνικός επιστήμονας που μολύνθηκε σε αντιδραστήρα της Φουκοσίμα κατά τον τότε καταστροφικό σεισμό της περιοχής. Στην άλλη καταστροφή του Τσερνομπίλ, άλλες χιλιάδες πέθαναν και μολύνθηκαν από τη ραδιενέργεια. Οι ίδιοι οι άνθρωποι σαν αγωγοί της ραδιενέργειας, την μεταφέρουμε από τόπο σε τόπο σε όλο το πρόσωπο της Γης. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας, της χημικής λίπανσης, των πλαστικών και μη ανακυκλούμενων υλικών μας αποβλήτων είναι καταγεγραμμένη στον Λόγο του Θεού εδώ και είκοσι επτά αιώνες από τον προφήτη Ησαΐα. «Ο Κύριος αδειάζει την γη και την ερημώνει και διασκορπίζει τους κατοίκους της. Όλοι θα έχουν την ίδια τύχη: Ο ιερέας και ο λαϊκός, ο κύριος και ο δούλος του, η οικοδέσποινα και η υπηρέτριά της, ο πωλητής και ο αγοραστής, ο δανειστής και αυτός που δανείζεται, ο πιστωτής και ο οφειλέτης. Η γη θα ερημωθεί και ολοκληρωτικά θα λεηλατηθεί, γιατί ο Κύριος είπε αυτόν τον λόγο. Η γη πενθεί, μαραίνεται, ο κόσμος όλος φθείρεται, διαλύεται. Ο ουρανός και η γη καταρρέουν. Η γη μολύνθηκε από τους κατοίκους της, γιατί παρέβηκαν τους νόμους, καταπάτησαν τις εντολές, αθέτησαν και την αιώνια διαθήκη. Γι’ αυτό η κατάρα κατατρώει την γη και οι κάτοικοί της τιμωρούνται. Κάηκαν οι κάτοικοι της γης, δεν έμειναν παρά μονάχα λίγοι...» (Ησ. 24ο κεφ.). Ίσως κάποιος πει πως η Γη όχι μόνον δεν αδειάζει, αλλά τουναντίον γεμίζει και αυξάνεται τόσο πολύ ο πληθυσμός της, ώστε σε λίγο θα υπάρξει θέμα σίτισης. Αυτοί δεν έχουν παρά να διαβάσουν τα λόγια του Σωτήρα του κόσμου Κυρίου Ιησού Χριστού προς εκείνον που Του ζήτησε να θάψει τον πατέρα του προτού να Τον ακολουθήσει. «Άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους· συ δε απελθών κήρυττε την βασιλεία του Θεού (Λκ. 9:60). Η Γη απλά -πολύ απλά- μάλιστα γεμίζει από νεκρούς, οι οποίοι ισχυρίζονται πως είναι ζωντανοί. Και σ’ αυτό ακόμη ο Κύριος Ιησούς επισημαίνει: «Εξεύρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις ότι ζεις και είσαι νεκρός» (Αποκ. 3:1). Εμείς ζούμε ή λέμε πως ζούμε, ενώ είμαστε νεκροί; Αν ειλικρινά πιστεύουμε στον Χριστό, τότε ζούμε, διότι Αυτός είναι η Ανάσταση και η Ζωή (Ιω. 11:25). n ΜΑΪΟΣ 2020 | 45

Έφη Αϊβαζίδου «Τον καλό αγώνα τον αγωνίστηκα, το δρόμο τον τελείωσα, την πίστη τη διατήρησα...» (Β΄ Τιμοθέου 4:7)

Η Έφη Αϊβαζίδου, γεννήθηκε στην Καβάλα το 1936. Μετά τις σπουδές της στη Μέση Εκπαίδευση και σε ηλικία 22 ετών, παντρεύτηκε τον Βασίλη Αϊβαζίδη, έναν ευχάριστο τύπο νέο άνδρα, με τον οποίο απέκτησαν τρία παιδιά. Μετά από την παραμονή τους στη Γερμανία, για πέντε χρόνια για επαγγελματικούς λόγους, εγκαταστάθηκαν στην Καβάλα, όπου η ίδια προσλήφθηκε και εργαζόταν ως υπάλληλος στο υποκατάστημα της Singer, ενώ ο άνδρας της εργαζόταν ως οδηγός λεωφορείων στα ΚΤΕΛ της Καβάλας. Ήταν μια περίοδος της ζωής της Έφης, που, -όπως μας διηγήθηκε αργότερα- αισθανόταν ότι είχε πετύχει όλους τους στόχους που είχε βάλει στη ζωή της, πριν ακόμη φτάσει τα τριάντα πέντε χρόνια της ζωής της. Παρόλα αυτά δεν ήταν ικανοποιημένη. Μη βρίσκοντας μάλιστα κάποιον ουσιαστικότερο σκοπό στη ζωή της, είχε καταληφθεί από απαισιόδοξη νοοτροπία. Γι’ αυτό, στη διάρκεια της κηδείας μιας συνομήλικής της φίλης, η οποία είχε αυτοκτονήσει εκείνες τις ημέρες, δικαιολογούσε απόλυτα την πράξη της αυτή στους γνωστούς της. Ήταν τότε, τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν το μάτι της έπεσε τυχαία -καθώς ξεφύλλιζε το κοσμικό περιοδικό «Ρομάντζο»- σ’ ένα κήρυγμα του Ευαγγελικού ιεροκήρυκα Σπύρου Ζωδιάτη. Της έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος αυτός έγραφε για τον Θεό και η ζωντάνια του μηνύματός του. Γι’ αυτό το λόγο έγραψε στις εκδόσεις «Ο ΛΟΓΟΣ» και άρχισε να προμηθεύεται χριστιανικά έντυπα. Σαν αποτέλεσμα δέχτηκε τη σωτήρια χάρη του Θεού και άλλαξε η ζωή της. Τη θέση της απαισιοδοξίας την αντικατέστησε η αισιοδοξία και η χαρά μιας ζωντανής και θερμής σχέσης με τον ίδιο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Επειδή μάλιστα είχε έντονη την επιθυμία να βρει κι άλλους πιστούς του Χριστού, που είχαν παρόμοια με αυτήν εμπειρία, ανέφερε 46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

το αίτημά της αυτό στον Θεό καθημερινά, ακόμη και πριν από το μεσημεριανό τους φαγητό.

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει Ήταν τότε, το 1970, όταν το δικτατορικό καθεστώς που κυριαρχούσε τότε στη χώρα μας δεν μου παρείχε το απαραίτητο πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων για να διοριστώ στην Πανεπιστημιακή Νευρολογική Κλινική της Αθήνας, επειδή ήμουν Ευαγγελικός, παρόλο που η Κλινική με είχε ήδη προσλάβει και εργαζόμουν για 7 μήνες άμισθος. Όμως το κακό που εκείνοι έκαναν, ο Θεός το μετέτρεψε σε καλό. Διορίστηκα ξαφνικά, και από ένα λάθος μιας υπαλλήλου του Υπουργείου Υγείας, στη θέση του Διευθυντού της νεοϊδρυθείσης Νευρολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Καβάλας. Τις ίδιες μέρες βρέθηκαν εκεί για επαγγελματικούς λόγους και άλλοι πιστοί, όπως τα αδέλφια, γιατροί Μενέλαος και Οδυσσέας Καραγκούνης και λίγο αργότερα και ο Χαρίλαος Καβάκας. Σκεφθήκαμε λοιπόν ότι μπορούσαμε να αρχίσουμε συμμελέτες στο σπίτι μας. Στη συμμελέτη αυτή ερχόταν τακτικά και ο Δημήτρης Καβάκας από τη Δράμα. Μια μέρα, ο Δημήτρης Καβάκας αναγκάστηκε να επισκεφθεί το κατάστημα της Singer στην Καβάλα, όπου εργαζόταν η Έφη Αϊβαζίδου, για

να αγοράσει ένα ανταλλακτικό -και συγκεκριμένα το χερούλι της χειροκίνητης ραπτομηχανής τουςπου το είχε σπάσει ο πρώτος γιος τους, ο Απόστολος, ηλικίας τεσσάρων και μισό ετών μόνο. Ένα κατόρθωμα που για την ηλικία του ισοδυναμούσε με άθλο του Ηρακλέους. Έτσι άνοιξε ο δρόμος από τον Θεό για να γνωριστεί με την Έφη Αϊβαζίδου. Όλα αυτά έγιναν, όχι μόνο για να απαντήσει ο Θεός στο αίτημα της πιστής αυτής γυναίκας που το εξέφραζε καθημερινά στην προσευχή της, αλλά και για ν’ αρχίσει η εξάπλωση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού και σ’ αυτή την πόλη, ώστε να σωθούν κι άλλοι άνθρωποι. Η μικρή εκείνη κατ’ οίκον Εκκλησία, την οποία στη συνέχεια ανέλαβε και διακόνησε για δέκα περίπου χρόνια ο Χαρίλαος Καβάκας, γιατρός, γιος κι αυτός του Απόστολου Καβάκα από την Προσοτσάνη, προχώρησε σταθερά ανοδικά. Η Έφη Αϊβαζίδου ήταν γεμάτη ζήλο για τον Θεό. Ήθελε να συμμερίζεται την εμπειρία της αυτή με όποιο άτομο ερχόταν σε επαφή. Σε συνεργασία μάλιστα τα πρώτα χρόνια, με τη Σούλα Γκόσιου, σύζυγο βιβλιοπώλη των Αγίων Γραφών, γεννηθείσα στους Παπάδες Δράμας, που ζούσε όμως στην Καβάλα εκείνη την εποχή. O Θεός τις έστελνε σε ανθρώπους που το Άγιο Πνεύμα τούς είχε ήδη ετοιμάσει να δεχτούν τη χάρη Του τη σωτήρια. Σαν αποτέλεσμα άρχισαν να προστίθενται ο ένας μετά τον άλλο οι σωζόμενοι στην εκκλησία. Τι να πρωτοθυμηθούμε από την πολυαγαπημένη μας Έφη; Την πιστότητά της στον Θεό, την ηπιότητά της, την καλοσύνη της, τη σοφία της, το ζήλο της για τον Θεό και για τη σωτηρία περισσότερων ψυχών, τα ποιήματά της, που κυκλοφόρησαν με τον τίτλο «Τραγούδια της αγάπης μου» και που όλα εκπέμπουν άρωμα Χριστού ή την προσφορά της στις συγκεντρώσεις των κυριών; Μερικά από τα ποιήματά της τα ψάλλουμε στις εκκλησίες μας, όπως το «Λυτρωμένοι του Χριστού ψάλλετε μαζί μας», το οποίο έχει μελοποιηθεί από τον Μάνο Αναγνώστου, και συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους πιο αγαπημένους ύμνους σε πολλές εκκλησίες. Η αδελφή μας είχε μεγάλη καρδιά και παρά τις μεγάλες δυσκολίες και θλίψεις που συνάντησε στην πορεία της ζωής της (έχασε τον άνδρα της πριν 17 χρόνια και την κόρη της πριν 4 χρόνια) δεν έχασε την εμπιστοσύνη της στον Κύριο και

ούτε την αγάπη και το ενδιαφέρον της για τους αδελφούς, για τους οποίους προσευχόταν καθημερινά. Η Έφη Αϊβαζίδου ήταν μια γυναίκα που, από τη στιγμή που δέχτηκε τη σωτήρια χάρη του Θεού, αφιερώθηκε τελείως «ψυχή τε και σώματι» στο Χριστό, και γι’ αυτό ευλογήθηκε τόσο πολύ. Η τελετή ενταφιασμού του γήινου σκηνώματός της ήταν λιτή, με την παρουσία μόνο των πολύ στενών συγγενών της και ελάχιστων πνευματικών αδελφών της, λόγω των αυστηρών περιοριστικών μέτρων εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού covid-19. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι η υποδοχή της από τους αγγέλους και η είσοδός της στα ουράνια στην παρουσία του Κυρίου της ήταν θριαμβική, ένδοξη και ευλογημένη, μέσα από τους λαμπρούς πυλώνες του ουρανού. Ανανίας Καβάκας

Στην Έφη, την καλή μας αδελφή και πνευματική μας μάνα Παίρνω αφορμή τη σημαδιακή αυτή ημέρα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, καθώς με ευγνωμοσύνη στρέφω τη ματιά μου στον Κύριο που φρόντισε να με οδηγήσει κοντά της, ώστε η ζωή, η πίστη, η λάμψη του Χριστού στο πρόσωπό της να σταθούν αιτία και αφορμή να θέλω να τα βιώσω και στη δική μου ζωή. Θαύμαζα και ποθούσα την εξάρτηση που είχε από τον Κύριό μας. Θυμάμαι πόσες φορές σε δύσκολες και ανηφορικές μου ώρες κατέφευγα στην ανοιχτή αγκαλιά της και έβρισκα μονοπάτια ανακούφισης και παρηγοριάς με τις χρήσιμες συμβουλές της μέσα από τον «πολύτιμο θησαυρό μας» όπως αποκαλούσε τον λόγο του Θεού. Και ήταν τότε που οι θεραπευτικές υποσχέσεις του Κυρίου μας δυνάμωναν την καρδιά μου. Και η αγκαλιά της, όχι μόνο για μένα, έγινε αγκαλιά και σε άλλες αδελφούλες ώστε και τα δύσκολα και τα χαρούμενα αλλά και τα μυστικά μας να τα μοιραζόμαστε μαζί της. Όταν τον τελευταίο καιρό την επισκεπτόμουν καταλάβαινε ότι στεναχωριόμουν για την όλη κατάστασή της και με παρηγορούσε «Ελενίτσα, εμείς θα είμαστε μαζί όλη την αιωνιότητα». Φυσικά και δε φοβήθηκε ούτε μια στιγμή για την αναχώρησή της. Θα ’λεγα ότι την επιδίωκε. Θα έβλεπε τον αγαΜΑΪΟΣ 2020 | 47

πημένο της Κύριο που όλη την πορεία της σ’ αυτή τη γη τον δόξασε με τα λόγια της και τη ζωή της. Η ήρεμη και γλυκιά παρουσία της αγκάλιαζε όλους όσοι έτρεχαν κοντά της αναζητώντας μία συμβουλή, λόγια παρηγοριάς, κάποια διευκρίνιση μέσα από τον λόγο του Θεού. Και ήταν η σοφία του Θεού που την καθοδηγούσε και η αγάπη

Του που εκδηλωνόταν διάχυτη σε όλους όσους την πλησίαζαν. Μάτια που άστραφταν όταν μιλούσε για Κείνον, χείλη που δεν έπαυαν να διαλαλούν τη δόξα Του και έμπνευση Αγίου Πνεύματος που ζωντάνευε ύμνους λατρείας. Το κενό δυσαναπλήρωτο και η απουσία της έντονη... Ελένη Ζαμανοπούλου

Στην Έφη μας (Στην αδελφή και μάνα)

και βρήκε τρόπο κι έδωσε αυτό που εσύ ποθούσες. Απ’ το... «Ρομάντζο» πέρασε φθηνό περιοδικό ζωής νερό σε κέρασε βρήκες το μυστικό!

Σαν αύρα μια της θάλασσας όπου γεννά το κύμα, αγέρας μοσχολούλουδων στις κορυφές βουνών, σαν όσμηση σε πρωινό χόρτου φρεσκοκομμένου και σαν της γης ανασεμός βροχής καλοκαιριού, το πέρασμά σου πάντοτε αφήνει κι αποπνέει όπου σταθείς, όπου περνάς -είτε γελάς, είτε πονάςγια το Σταυρό Του λέει. Τα νειάτα είχες τα, πολλά την ομορφιά, την χάρη, μα διόλου δεν τα πρόσεχες σκέψη μια τριγυρνούσε χωρίς ν’ αφήνει σε ποτέ όλο σ’ απασχολούσε: Όταν πεθάνει ο άνθρωπος πού πάει, τι θα γίνει; Αυτό μονάχα είν’ ζωή κι αξίζει τόσον κόπο να κάνεις όνειρα στη γη αφού στον ίδιο τόπο πάμε όλοι κάποια στιγμή; Μπορεί... κι αλλιώς να είναι! Ποιος να βρεθεί να σου το πει τον δρόμο να σου δείξει αναζητούσες: να σταθεί το πρόβλημα να λύσει. Ο Κύριος το έβλεπε πόσο αγωνιούσες 48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Κρατάς το χέρι Του σφιχτά ποτέ σου δεν τ’ αφήνεις και στα αιώνια απ’ τα φθαρτά όλα τα χρόνια δίνεις. Σχολειό σου εμπιστεύθηκε το σπίτι σου να κάνεις και η καρδιά σου δέχθηκε τον χρόνο να μη χάνεις. Κοτοπουλάκια από ’δω, παπάκια απ’ την άλλη, χηνόπουλα λογής - λογής δεν σ’ έπιανε η ζάλη. Άπλωνες τις φτερούγες σου μαζί όλα τ’ αγκάλιαζες τα σιγοτραγουδούσες σ’ αυτά κουράγιο δίνοντας στ’ άλλα χαμογελούσες και την Γραφή σου παίρνοντας στον Κύρη τα οδηγούσες. Έψαλλες και ψελίζανε τα λόγια σου κι εκείνα μάνα τους και αδελφή με υπομονή περίσσεια τους μίλαγες για το στρατί στενό ’ναι! Κι ίσα - ίσα από την θύρα σκύβοντας θα ’πρεπε να περάσουν στ’ αρχοντικό του Βασιλειά του Λυτρωτή να φτάσουν. Κώστας Ζαμανόπουλος

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή 49 |

Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214 Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του | 4-6/2020 ΜΑΪΟΣ 2020 49 Επιουσίου Άρτου

Μια Κυριακή αλλοιώτικη απ’ τις άλλες... ιστεύω πως έχουμε πεισθεί πλέον τον τελευταίο καιρό, πως η αλλαγή είναι το πιο σταθερό πράγμα στη ζωή μας. Βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και μία από αυτές, μας βρίσκει Κυριακή πρωί καθισμένους στον καναπέ του σπιτιού μας, να παρακολουθούμε από τον άμβωνα της άδειας εκκλησίας, τον ομιλητή να κάνει κήρυγμα από το λόγο του Θεού, κι εμείς να τον βλέπουμε μέσα από τις οθόνες των υπολογιστών μας... Για πρώτη φορά στη ζωή μου, και δεν είναι λίγα τα χρόνια μου, έχει συμβεί να είναι κλειστές οι εκκλησίες Κυριακή πρωί. Σκέφτομαι λοιπόν, πως ένας αόρατος εχθρός τόσο ξαφνικά και αναπάντεχα με όπλο του την απειλή του θανάτου, μας στέρησε την ελευθερία και μας έβαλε σε κατ' οίκον περιορισμό, με αποτέλεσμα να ακυρώνουμε κάθε πρόγραμμα, δραστηριότητα και συνήθειά μας, εκτός από το να «μένουμε σπιτι»...

Π

Πόσο πολύ μου έλειψαν η αδερφοι μου. Οι ζεστές καλημέρες τους, τα χαμόγελά τους, το εκδηλο ενδιαφέρον τους. Δεν ψάλλαμε όλοι μαζί με την ορχήστρα μας, δεν προσευχηθήκαμε σαν ένα σώμα, δεν συμμετείχαμε στο δείπνο του Κυρίου μας ευγνώμονες για το έργο της θυσίας του Σταυρού. Τέλος, το ζεστό καφεδάκι που μας φέρνει πιο κοντά, το στερηθήκαμε κι αυτό. Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Όταν χάνεις κάτι τόσο σημαντικό, τότε το εκτιμάς περισσότερο. Ένιωθα τόσο αμήχανα βιώνοντας αυτή

την πραγματικότητα. Η λύπη και η νοσταλγία μού έφεραν δάκρυα. Όμως ξαφνικά το πήρα αλλιώς. Είπα «έτσι θέλησες Κύριε, όμως σε ευχαριστώ που η τεχνολογία είναι τόσο χρήσιμη στην προκειμένη περίπτωση. Ακούμε το λόγο σου και τρέφεται η ψυχή μας, έστω και με αυτό τον τρόπο. Δεν είμαστε μόνοι, έχουμε στα χέρια μας τη Βίβλο, βιβλία, βοηθήματα και μπορούμε να παρακολουθούμε, όσα κηρύγματα θέλουμε. Δόξα στο Θεό!» Ας είμαστε ικανοί να αντλήσουμε νόημα και σκοπό, από τα πιο δυσκολα και δραματικά γεγονοτα... Η ολοκλήρωση του σχεδίου Του, βρίσκεται στο μέλλον, μα οι πρακτικές που μας οδηγούν σε αυτό, συμβαίνουν στο σήμερα. Οι ζωές μας είναι στα χέρια του. Τα πνευματικά δώρα που μας έχει χαρίσει, είναι τα μονα που έχουν αξία και αυτά δεν μπορεί να μας τα αφαιρέσει κανένας. «Τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του θεού.» Ας μένουμε ενωμένοι μαζί του, ελπίζοντας πως οι Κυριακές και οι βιβλικές μας μελέτες που θα έρθουν, θα μας βρουν διαφορετικούς, αλλαγμένους, γεμάτους ελπίδα ουρανού, θερμούς και με ανανεωμένο πνεύμα αγάπης, ενότητας και προσμονής της τελικής μας απολύτρωσης, έτοιμοι να τον συναντήσουμε με καθαρές καρδιες. Ως άτομα με ελεύθερη βούληση, μπορούμε να διαλέξουμε να χρησιμοποιούμε οτιδήποτε μας συμβαίνει στη πορεία της ζωής μας, σαν υλικό για την προσωπική μας εξέλιξη, «ώσπου να διαμορφωθεί μέσα μας ο Χριστός» (Γαλατάς 4 :19). Αυτός ας είναι ο μοναδικός σκοπός της ζωής μας, μέχρι να έρθει να μας πάρει κοντά Του! n ΜΑΪΟΣ 2020 | 51

ταν ένα Σαββατιάτικο πρωινό κι εγώ βάδιζα αμέριμνη στη γειτονιά μου. Καθώς περνούσα έξω από το σπίτι της κ. Γεωργίας άκουσα κάτι που με έκανε να σταματήσω.

Ή

«Βοήθεια! Βοήθεια! Ας με βοηθήσει κάποιος παρακαλώ!» Μα από πού ερχόταν αυτή η φωνή; Μήπως η κ. Γεωργία παρακολουθούσε κάποια εκπομπή στην τηλεόραση; Δεν αποκλείεται. Δεν άκουγε και τόσο καλά, γι’ αυτό και συνήθως ανέβαζε αρκετά τον ήχο. Ήταν μια ζεστή μέρα και μάλλον θα είχε ανοιχτά τα παράθυρά της. Γι’ αυτό ίσως ακουγόταν μέχρι έξω στο πεζοδρόμιο. Όμως η φωνή δεν ακουγόταν από την τηλεόραση, έπρεπε να ανακαλύψω τι γινόταν και να βεβαιωθώ ότι η κ. Γεωργία ήταν καλά. «Κυρία Γεωργία! Κυρία Γεωργία!» φώναξα, χτυπώντας το κουδούνι και την πόρτα της. Ήθελα να πιστεύω ότι η καλύτερη γειτόνισσά μας ήταν καλά κι απλώς απολάμβανε κάτι στην τηλεόραση. Όμως γρήγορα κατάλαβα ότι κάτι άλλο συνέβαινε.

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Χαρά!» ακούστηκε μια τρεμουλιαστή φωνή. «Αχ δόξα στο Θεό! Είμαι εδώ πίσω στον κήπο μου. Μπορείς να με βοηθήσεις;» Κατέβηκα αμέσως τις σκάλες κι έτρεξα γύρω από το σπίτι για να πάω στην πίσω αυλή. Εκεί την είδα να κείτεται ξαπλωμένη μέσα στον κήπο της. «Δόξα στο Θεό Χαρά μου που ήρθες!» Έτρεμε ολόκληρη η καημενούλα και τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα. «Ήθελα να σπείρω μερικά καρότα και να φυτέψω αυτά τα λαχανικά, όμως φαίνεται πως τελικά φύτεψα τον εαυτό μου!» Αυτή ήταν η κ. Γεωργία. Έκανε πλάκα με κάθε περίσταση. Όμως εδώ φαινόταν ότι ήταν τρομαγμένη και ότι πονούσε πολύ. «Αχ κυρία Γεωργία μου,» είπα και πήρα το χέρι της μέσα στα δικά μου. «Λυπάμαι τόσο πολύ που σου συνέβη αυτό. Άσε με να σε βοηθήσω να σηκωθείς». «Φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω, γιατί πιστεύω πως μάλλον έχω σπάσει κάτι. Μπορείς να πας να φωνάξεις κάποιον από τους γονείς σου;» «Ναι, βέβαια! Πάω και θα γυρίσω αμέσως

κ. Γεωργία» τη βεβαίωσα. «Μην ανησυχείς. Θα είμαι αμέσως πίσω και με τους δυο γονείς μου».

Γεωργία μας», είπε ο μπαμπάς την ώρα που οι τραυματιοφορείς κυλούσαν το φορείο προς το ασθενοφόρο.

Έτρεξα στο σπίτι μας, όπου κατατρόμαξα τους γονείς μου φωνάζοντάς τους να καλέσουν το 166 και να έρθουν αμέσως μαζί μου.

«Έχει δίκιο ο Γιάννης» συνέχισε η μαμά μου. «Αυτό που έχει προτεραιότητα είναι να γίνετε καλά».

Παρ’ όλο που μας φάνηκε αιώνας, το ασθενοφόρο έφτασε σε πολύ λίγα λεπτά και οι τραυματιοφορείς τοποθέτησαν την κ. Γεωργία σ’ ένα φορείο με πολύ μεγάλη προσοχή. «Πολύ φοβάμαι ότι έχετε σπάσει το αριστερό σας πόδι», της είπε ο ένας τραυματιοφορέας. «Αχ όχι! Πώς θα τελειώσω τον κήπο μου με σπασμένο πόδι; Μόλις είχα ξεκινήσει να φυτεύω μερικά λαχανικά και συνήθως μου παίρνει δύο εβδομάδες μέχρι να τα τελειώσω όλα». «Ο κήπος σας θα έπρεπε να είναι το τελευταίο πράγμα για να ανησυχείτε τώρα κ.

«Το ξέρω» είπε η κ. Γεωργία. «Το ξέρω. Όμως ο κήπος μου είναι κάτι που πάντα μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, ιδιαίτερα όταν μπορώ να μοιράζομαι τη συγκομιδή μου με όλους τους θαυμάσιους γείτονές μου. Και τώρα δεν είμαι σε θέση...» Τα χείλη της κ. Γεωργίας τρεμόπαιξαν. «Μην ανησυχείτε για τον κήπο σας κ. Γεωργία», είπα εγώ σφίγγοντας τα τρεμάμενα χέρια της. «Εσείς να επικεντρωθείτε στη βελτίωση της υγείας σας...» «...Κι εμείς θα επικεντρωθούμε στον κήπο σας», πρόσθεσε η μαμά. «Και βέβαια θα το κάνουμε» είπε ο μεγάλος αδελφός μου ο Κάρολος ο οποίος είχε

ΜΑΪΟΣ 2020 | 53

φτάσει ακριβώς την ώρα που οι τραυματιοφορείς τοποθετούσαν την κ. Γεωργία στο ασθενοφόρο «Τι ακριβώς εννοείς μαμά;» ρώτησα μόλις το ασθενοφόρο απομακρύνθηκε. «Πώς θα επικεντρωθούμε εμείς στον κήπο της κ. Γεωργίας;» «Θα φυτέψουμε εμείς όλα τα λαχανικά που είχε προγραμματίσει εκείνη» απάντησε η μαμά. «Ξεχνάς ότι σήμερα εγώ έχω προπόνηση στο ποδόσφαιρο;» είπε Κάρολος κατσουφιάζοντας. «Μαμά ξέρεις ότι αγαπώ πολύ την κ. Γεωργία και θέλω πραγματικά να τη βοηθή-

54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σω», είπα εγώ, «όμως την άκουσες τι είπε; Ότι της παίρνει δυο εβδομάδες να τελειώσει τον κήπο της κι εγώ έχω ήδη κάνει σχέδια με την Αλεξία για σήμερα το απόγευμα». Η μαμά κούνησε το κεφάλι της. «Νομίζω ότι ο Κάρολος κι εσύ ξεχνάτε κάτι» μας είπε... «Τι ξεχνάμε;» ρώτησα εγώ. «Η κ. Γεωργία είναι μόνη της κι έχει μόνο δυο χέρια. Αν προσθέσουμε και τους τέσσερίς μας θα έχουμε οκτώ χέρια. Φανταστείτε πόσο γρηγορότερα μπορούμε να φυτέψουμε τα λαχανικά αν έχουμε οκτώ αντί για δύο χέρια». «Και γιατί να μην ζητήσουμε βοήθεια και

από άλλους γείτονες;» είπε ο μπαμπάς. «Οι Βασιλείου αγαπούν πολύ την κ. Γεωργία και είμαι σίγουρος ότι θα θέλουν κι εκείνοι να βοηθήσουν όταν μάθουν τι συνέβη». «Και έχουμε δώδεκα ακόμα χέρια, κι έτσι φτάνουμε τα 20» είπε ο Κάρολος. «Ναι καλά, δεν μπορούμε να υπολογίσουμε στην Αννούλα γιατί είναι μόλις δύο χρονών. Δεν μπορώ να τη φανταστώ να φυτεύει λαχανικά!» Ο Κάρολος γέλασε. «Έχεις δίκιο, αλλά τι θα λέγατε να ζητούσαμε και τους Λαζαρηδαίους και τους Ιωάννου; Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν». «Βλέπω ότι θα έχουμε όλα τα χέρια της

γειτονιάς μας στο έργο μας» είπε ο μπαμπάς. «Ναι όλα τα χέρια για το λαχανόκηπο» είπε η μαμά. Αυτό ακριβώς έγινε. Η οικογένειά μου και όλη η γειτονιά μπορέσαμε και φυτέψαμε το λαχανόκηπο της κ. Γεωργίας. Τη Δευτέρα που η κ. Γεωργία πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και γύρισε στο σπίτι της, η μαμά κι ο μπαμπάς ήταν εκεί για να τη βοηθήσουν να τακτοποιηθεί σε μια αναπαυτική πολυθρόνα στο καθιστικό της απ’ όπου μπορούσε να θαυμάζει τον όμορφο λαχανόκηπό της. «Τι θαυμάσιους γείτονες που έχω!» είπε η κ. Γεωργία όσο τους έβλεπε να καταφθάνουν με διάφορα φαγητά και γλυκά. «Αυτό είναι πραγματικά απίστευτο!» «Μην ανησυχείς για τίποτα κ. Γεωργία μου» της είπα εγώ. «Θα φροντίσουμε τον λαχανόκηπό σου για όσον καιρό χρειαστεί, μέχρι να θεραπευτεί εντελώς το πόδι σου. Εδώ που τα λέμε δεν έχουν πολλοί άνθρωποι το προνόμιο να έχουν μια τόσο καλή γειτόνισσα!» Εκείνο το Σαββατοκύριακο δύο ακόμα όμορφα πράγματα συνέβησαν. Ο Κάρολος τα κατάφερε να πάει στην προπόνησή του και η Αλεξία κι εγώ είχαμε αρκετό χρόνο για να κάνουμε παρέα, όπως ακριβώς το είχαμε σχεδιάσει. Η μαμά κι ο μπαμπάς είχαν δίκιο. Όλα μαζί τα χέρια καταφέραμε να μετατρέψουμε κάτι που φαινόταν δύσκολο σε κάτι εύκολο και διασκεδαστικό!

n Της Renee Riede Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου ΜΑΪΟΣ 2020 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Covid-19 (Β΄)* Ας δούμε όμως μερικά παραδείγματα δοκιμασιών στις ζωές ανθρώπων του Θεού μέσα στην Αγία Γραφή. Ο Ιωσήφ μπήκε στη φυλακή, ενώ ο Θεός θα μπορούσε να τον κρατήσει έξω από αυτήν (Γένεση 39:20-22). Ο Δανιήλ θα μπορούσε να ήταν μακριά από τον λάκκο των λιονταριών, ενώ τελικά ρίχθηκε σ’ αυτόν. Έτσι το ήθελε ο Θεός (Δανιήλ 6:6-23). Θα μπορούσε ο Θεός να είχε εμποδίσει να ριχτούν οι τρεις νεαροί Εβραίοι στο φλεγόμενο καμίνι κι όμως δεν το έκανε (Δανιήλ 3:1-26). Θα μπορούσε ο Θεός να αποτρέψει ο απόστολος Παύλος να ναυαγήσει τρεις φορές. Κι όμως το επέτρεψε να γίνει και τις τρεις φορές. Ο Θεός επιτρέπει να έρθουν δοκιμασίες, προβλήματα στη ζωή μας, με αποτέλεσμα, μέσα από τη δοκιμασία να βρεθούμε πιο κοντά Του. Ο Covid-19 είναι μια δοκιμασία. Μια δύσκολη, περίεργη και ύπουλη δοκιμασία. Ας μας κάνει να στραφούμε στο Θεό κι ας μας κάνει να εξαρτηθούμε μόνο από Κείνον, αντί να στηριζόμαστε στον εαυτό μας. Ποτέ δεν θα καταλάβεις πως το μόνο που χρειάζεσαι είναι ο Θεός, αν δεν περάσεις από μια περίοδο όπου ο Θεός θα είναι το μόνο που έχεις. Όποια κι αν είναι η αιτία (εκτός αν την προκαλέσαμε εμείς), καμιά δοκιμασία δεν θα έρθει στη ζωή μας χωρίς την άδεια του Θεού. Όσα συμβαίνουν στη ζωή των παιδιών του Θεού περνούν πάντοτε από την έγκριση του Θεού και τα χρησιμοποιεί για το αγαθό, παρά την πρόθεση του εχθρού των ψυχών μας για το αντίθετο. Ο Θεός είναι ο απόλυτος Κύριος, ακόμη και στη δοκιμασία το σχέδιό του είναι η αύξησή μας η πνευματική. Οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας έχει την ιδιαίτερη σημασία του για την πνευματική μας πρόοδο (Ρωμαίους 8:28-29). Ας εκμεταλευτούμε αυτή την περίοδο της ζωής μας, μέσα σ’ αυτή την πανδημία, για να πλησιάσουμε τον Θεό. Καμία δοκιμασία δεν έρχεται χωρίς να κρατά ένα δώρο. Μην το κοιτάμε, ας το ανοίξουμε, είναι δικό μας, ας το βάλουμε στη ζωή μας. Ξέρουμε πως ο μόνος δρόμος για να επιστρέψουμε στον Θεό είναι ο Ιησούς Χριστός (Ιωάννης 14:6). Μετά από αυτό, σημαντικές κι απαραίτητες βοήθειες στην πορεία μας αυτή είναι η μελέτη του λόγου του Θεού (Αγία Γραφή), η προσευχή κι η συντροφιά με άλλους πιστούς στο Θεό. Κλείνω με τα λόγια της επωδού ενός ύμνου που έγραψα τους στίχους για ένα Ανοιξιάτικο Συνέδριο στη Λεπτοκαρυά: Πλησιάστε τώρα στο Θεό, Χαράζει η ώρα στον ουρανό. Στενεύουν οι καιροί στη γη, άλλη στιγμή ας μη χαθεί! * Το άρθρο γράφτηκε 17/4/2020 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

Πώς Προσεγγίζουμε Οδηγός για τη Σωστή Κατανόηση της Βίβλου

τη Βίβλο Ανακαλύπτoντας τον Πλούτο της Αγίας Γραφής

G ordon D.. Fee Gordon F ee & Douglas Stuart S tuart Μετάφραση: Τζεφ Μπάλντουιν ◼ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ; Για τους θρησκευόμενους, για τους θεολόγους, για τους ιερωμένους, για τους διανοούμενους, για τους φανατικούς θρησκόληπτους ή για τους απλούς αναζητητές της αλήθειας; ◼ ΕΙΝΑΙ ισότιμες η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη για τους Χριστιανούς; ◼ ΓΙΑΤΙ ο νόμος απαγόρευε οι αρχαίοι Εβραίοι να τρώνε χοιρινό; ◼ ΓΙΑΤΙ να υπάρχουν τέσσερα Ευαγγέλια;

Μερικές βασικές πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής μπορούν να ξεκαθαρίσουν πολλές παρεξηγήσεις και να βοηθήσουν τον αναγνώστη να συλλάβει το νόημά της, καθώς και τον τρόπο που αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα του 21ου αιώνα. Κι αυτό επιδιώκει το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Οι συγγραφείς του βιβλίου είναι ευτυχείς, γιατί πάνω από ένα εκατομμύριο αναγνώστες έχουν ενημερωθεί και εμπνευστεί για το πώς να προσεγγίζουν και να μελετούν την Αγία Γραφή. €

14

• σελίδες: 448 / • 14x20,5 εκ.

Gordon D. Fee: Καθηγητής της Καινής Διαθήκης στο Regent College, Βανκούβερ, Καναδάς.

Douglas Stuart: Καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης στο Gordon-Conwell Theological Seminary, Ηνωμ. Πολιτείες.

Για Για παραγγελίες παραγγελίες > > www.ologos.gr www.ologos.gr ήή 210.6626835 210.6626835 και και στα στα βιβλιοπωλεία βιβλιοπωλεία μας: μας: Αθήνα: Αθήνα:

Εμμ. Εμμ. Μπενάκη Μπενάκη 28 28 106 106 78 78 210-3823495 % % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:

Εθν. Εθν. Αμύνης Αμύνης 42 42 546 546 21 21 2310-232210 % % 2310-232210

Πάτρα: Πάτρα:

Κορίνθου Κορίνθου 199 199 262 262 23 23 2610-224197 % % 2610-224197

Λάρισα: Λάρισα:

Δευκαλίωνος Δευκαλίωνος 22 412 412 22 22 2410-232594 % % 2410-232594

Βόλος: Βόλος:

Σωκράτους Σωκράτους 23 23 382 382 21 21 24210-35801 % % 24210-35801

Αλβανία: Αλβανία:

Sarande Sarande Libraria Libraria «O «O LOGOS» LOGOS» 00355.692585746 % % 00355.692585746

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

PR

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

ST

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

Μένουμε σπίτι & αξιοποιούμε το χρόνο μας...

• Διαβάζουμε • Ακούμε μουσική • Βλέπουμε ταινίες με νόημα...

Δωρεάν μεταφορικά εντός Ελλάδος για παραγγελίες άνω των 60€

Για τις μέρες που ακόμα επιλέγουμε την ασφάλεια του σπιτιού μας, το Christianbookstore.gr προσφέρει όλα τα βιβλία των εκδόσεων «ο Λόγος», με έκπτωση έως 50% και μεγάλη ποικιλία σε μουσικά CD’s και DVD’s, με έκπτωση που φτάνει στο 90%.

*To christianboostore.gr μπορεί να εξυπηρετήσει τις παραγγελίες σας στη δύσκολη αυτή περίοδο, 1 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ με την επιφύλαξη ότι πιθανόν να υπάρξουν ελλείψεις σε προϊόντα τρίτων προμηθευτών.